Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Ari ırk, 19. yüzyılın sonlarında Proto-Hint-Avrupa mirasına sahip insanları ırksal gruplarla tanımlamak için ortaya çıkmış ve artık kullanılmayan bir tarihsel ırk kavramıdır.Antropolojik, tarihi ve arkeolojik kanıtlar bu kavramın geçerliliğini desteklememektedir. Kavram, Proto-Hint-Avrupa dilini ilk konuşanların insanlığın üstün bir örneğinin belirgin ataları olduğu ve günümüze kadar onların soyundan gelenlerin Sami ve Hamitik ırklarının yanı sıra Kafkas ırkının bir alt ırkını ya da kendine özgü başka bir ırkı oluşturduğu düşüncesinden türemiştir. Günümüzde, bu gruplar arasındaki yakın genetik benzerlik ve karmaşık karşılıklı ilişkiler nedeniyle, insan popülasyon gruplarını kategorize etmeye yönelik bu taksonomik yaklaşımın yanlış yönlendirilmiş ve biyolojik olarak anlamsız olduğu düşünülmektedir. Irk, kültür ve dilin izomorfizmi, modern akademisyenler tarafından hatalı bir anlayış olarak reddedilmiştir. Ari ırk kavramı 19. yüzyıl boyunca Arthur de Gobineau, Richard Wagner ve bilimsel ırkçılığı daha sonra Nazi ırkçı ideolojisini etkileyen Houston Stewart Chamberlain gibi çeşitli ırkçı ve antisemitik yazarlar tarafından benimsenmiştir. 1930'lara gelindiğinde, kavram hem Nazizm hem de Nordizm ile ilişkilendirilmiş ve Aryan ırkını "üstün ırk" olarak tasvir eden, Aryan olmayanları ırksal olarak aşağı ve yok edilmesi gereken varoluşsal bir tehdit olarak gören beyaz üstünlükçü Aryanizm ideolojisini desteklemek için kullanılmıştır. Bu fikirler Nazi Almanyası'nda Holokost'a yol açan devlet ideolojisinin önemli bir parçasını oluşturmuştur.
Tarih
18. yüzyılın sonlarında Proto-Hint-Avrupa, Hint-Avrupa dillerinin varsayılan ortak anadili olarak inşa edilmiştir.Grammar of the Persian Language (1771) adlı eseriyle "Avrupa'nın en saygın dilbilimcisi" olarak kabul edilen William Jones, Bengal Yüksek Mahkemesi'nin üç yargıcından biri olarak atanmıştı.Kalküta'ya gelerek Sanskritçe ve Rigveda üzerine çalışmaya başlayan Jones, Sanskritçe ile Farsça, Gotça, Yunanca ve Latince gibi diğer Hint-Avrupa dilleri arasındaki sözcüksel benzerlikler karşısında hayrete düşmüş ve Third Anniversary Discourse on the Hindus (1786)'da Sanskritçenin bir yavru dil olarak dil ailesindeki diğer Hint-Avrupa dilleriyle aynı proto-ya da ana-dile, yani Proto-Hint-Avrupa diline ait olduğu sonucuna varmıştır. Ancak Proto-Hint-Avrupa dilinin ilk konuşurlarının dilsel anavatanı, arkeologlar ve karşılaştırmalı tarihsel dilbilimciler arasında başından beri şovenist nedenlere karışan politik bir tartışma konusu olmuştur. Başta Naziler olmak üzere bazı Avrupalı milliyetçiler ve diktatörler, daha sonra kendi ülkelerindeki veya bölgelerindeki Proto-Hint-Avrupa anavatanını ırksal açıdan üstün olarak tanımlamaya çalışmışlardır.
Romantizm ve Sosyal Darwinizm
(Romantizmin Almanya'daki etkisi), "Alman dili ve geleneklerine" yönelik entelektüel arayışın yeniden canlanmasına ve "Aydınlanmanın soğuk, yapay mantığını bir kenara atma" arzusuna tanık oldu.Darwin'in 1859'da Türlerin Kökeni adlı eserini yayınlaması ve Proto-Hint-Avrupa dilinin teorik modelini kamuoyuna duyurmasının ardından, Romantikler, Darwinizm'in yeni fikirleriyle birlikte dilin ulusal kimlikte belirleyici bir faktör olduğuna ikna oldular. Darwin'in uygunluk teorisini hiçbir zaman ırklar veya diller gibi belirsiz varlıklara uygulamamış olmasına rağmen, Alman milliyetçileri bazı ırkların diğerlerine göre sözde uygunluğunu rasyonelleştirmek için bilimsel doğal seçilim teorisini kötüye kullandılar. "Uygun olmayan" ırklar genetik zayıflığın kaynağı ve "uygun" ırkların üstün niteliklerini kirletebilecek bir tehdit olarak öne sürülmüştür.
Sözdebilim ve Romantizmin aldatıcı sentezi, kendini tebrik eden çalışmalarda "Kuzey Avrupalıların üstün biyolojik-ruhsal-dilsel özünü" açıklamak için ırkın çarpıtılmış Sosyal Darwinizm yorumlarını kullanan yeni ırksal ideolojiler üretti. Alman Romantiklerinin "saf" bir ulusal miras arayışı, Proto-Hint-Avrupa dilinin eski konuşurlarının bir "ırksal-dilsel-ulusal stereotipin" farklı ataları olarak yorumlanmasına yol açtı.
Ari ırkın ortaya çıkışı
Ari teriminin ırksal çağrışımı
"Aryan" terimi, antik Hindistan ve İran'da yaşamış olan Hint-Avrupa dil ailesi Sanskritçe ve İrancanın Hint-İran kolu içinde yer alan Hint-İranlıların ve bilinen en eski kutsal metinler olan Rigveda ve Avesta yazarlarının etnokültürel öz kimliği olarak kullanılmıştır. Sanskritçe ā́rya- ve İrani *arya- bir *ā̆rya- biçiminden türemiş olsa da, sadece Hint-İran kabilelerinde görülmüştür.Benjamin W. Fortson, Proto-Hint-Avrupalıların kendilerini tanımlamak için kullandıkları bir terim olmayabileceğini ve böyle bir morfemin günümüze ulaşmadığını belirtmektedir.J. P. Mallory ve diğerleri, "Aryan" teriminin Hint-İranlılara atıfta bulunan etnik bir anlam kazanmasına rağmen, bu anlamsal kullanımı Proto-Hint-Avrupa'nın *h₂eryós sözlüğünün yeniden yapılandırılmasına atfetmek için hiçbir gerekçe olmadığını, proto-dili konuşanların kendilerini "Aryanlar" olarak adlandırdıklarına dair hiçbir kanıt olmadığını belirtmektedir. Ancak 19. yüzyılda, ā́rya-'nın sadece Hint-İranlıların kabile öz adlandırması değil, aynı zamanda Proto-Hint-Avrupalıların öz adlandırması olduğu öne sürülmüştür ki bu teori modern akademisyenler tarafından reddedilmiştir. Artık itibarını yitirmiş olan ve kronolojik olarak yeniden inşa edilen Kuzey Avrupa hipotezi, Proto-Hint-Avrupalıların anavatanını kuzey Avrupa'ya yerleştiren bu tür akademisyenler tarafından desteklenmiş, bu da başlangıçta Avrasyalı Proto-Hint-Avrupalıların dilsel bir popülasyonu olduğu varsayılan "Proto-Hint-Avrupalılar"ın yeni, hayali bir biyolojik kategori ile ilişkilendirilmesine yol açmıştır, bu ilişkilendirmede "uzun boylu, açık tenli, sarışın, mavi gözlü bir ırk" - Nordik ırkın sözde fenotipik özellikleri olarak tanımlanmıştır.İngilizceleştirilmiş "Aryan" terimi daha sonra bu ırksal gruplandırmaya uygulanmaya başlandı.
Akademisyenler eski zamanlarda bile Rigveda'da ileri sürülen Aryan kimliğinin ırksal değil kültürel, dini ve dilsel olduğuna dikkat çekmektedir. Vedalar ırksal saflığı da öngörmemektedir. Rigveda ritüelistik bir bariyeri teyit eder: bir birey doğru tanrılara kurban verirse Aryan olarak kabul edilir, bu da geleneksel dilde geleneksel dua etmeyi gerektirir ve ırksal bir bariyeri çağrıştırmaz.Michael Witzel, Aryan teriminin "belirli bir halkı ya da hatta belirli bir 'ırksal' grubu değil, Vedik Sanskritçe konuşan ve onların kültürel normlarına (ritüel, şiir vb.) bağlı olan kabilelere katılan herkesi ifade ettiğini" belirtmektedir. Akademisyenler, İran, Afganistan ve Hint alt kıtasının kuzeyinde yaşayan Vedik dönem Tunç Çağı kabileleri olan tarihi Aryanların - Rigveda ve Avesta'nın bestecileri - Aryanizm ve İskandinav ırkçılığı savunucularının aksine sarışın veya mavi gözlü olma ihtimalinin düşük olduğunu belirtmektedir.
Kuzey Avrupa hipotezi ve arkeolojik doğrulama
Aryan kökeninin ırksal yorumu, Gustaf Kossinna'nın, arkeolojik kültür ve arkeolojik ırk arasında bire bir uyuşma olduğunu öne süren sözde bilimsel kültürtarihsel arkeoloji teorisinden kaynaklanmaktadır. Kossinna'ya göre, bir "kültür"ün sürekliliği, aynı bölgede sürekli olarak yaşayan bir "ırk"ın sürekliliğini ortaya koyar ve daha genç katmandaki bir kültürün daha eski katmandaki bir kültüre benzerliği, anayurttan göç etmiş bir kabilenin varlığına işaret eder. Artık kullanılmayan Kuzey Avrupa hipotezi, Alman milliyetçileri de dahil olmak üzere Kossinna ve Karl Penka tarafından onaylandı, daha sonra Naziler tarafından soykırımcı ve ırkçı devlet politikalarına göz yummak için kullanıldı. Kossinna, Proto-Hint-Avrupalıları İp Baskılı Seramik kültürüyle özdeşleştirdi ve Proto-Hint-Avrupa anavatanı olarak Schleswig-Holstein'ı belirtti.Yayılmacı bir kültür modelini savundu ve Cermen halklarının, Cermenlere kıyasla kültürü yok edenler olarak tanımladığı Romalılar ve Fransızlar'a karşı ırksal üstünlüğünü vurguladı. Kossinna'nın fikirleri, yöntemdeki doğal belirsizlikler ve Germen üstün ırkı ideolojisini savunması nedeniyle ağır bir şekilde eleştirildi. Irk, kültür ve dilin eşbiçimliliği, modern bilim adamları tarafından hatalı bir kavram olarak reddedilmiştir.
Irk teorisyenleri tarafından yapılan ilk kullanımlar
Max Müller genellikle, İngilizcede bir Aryan ırkından bahseden ilk yazar olarak tanımlanır, ve 1849'dan 1874'e kadar kendi "Rigveda" düzenlemesine dayanarak Vedalar'ın pasajlarının ırksal yorumunu başlattı. Orta Asya'da yüksek bir rakımda yaşayan küçük bir Aryan klanının var olduğunu öne sürdü, bu klan daha sonraki Hint-Avrupa dillerinin atalarından bir proto-dil konuşuyordu ve bu klan sonradan ikiye ayrıldı: bir kısmı Avrupa'ya doğru hareket etti, diğeri ise İran'a göç etti ve sonunda tekrar bölündü, bu bölünmeden oluşan gruplardan biri kuzeybatı Hindistan'ı işgal etti ve orada yaşayan İskit kökenli koyu tenli dasa'ları fethetti. Avrupa'nın kuzey Aryanları enerjik ve savaşçı hale geldiler ve ulus fikrini icat ettiler, İran ve Hindistan'ın güney Aryanları ise durgun, derin düşünen bir hale geldiler; din ve felsefeye odaklandılar. Modern bilim adamları, koyu veya açık tenli insanlar arasındaki özellik farkını ırksal bir ayrım olarak nitelendirmeyi reddeder ve Ārya ve Dasyu arasındaki Rig Vedik karşıtlığın karanlık ve aydınlık dünyalar, ışık ve karanlık, iyi ve kötü arasındaki ayrım olduğunu belirtir.
Ara sıra "Aryan ırkı" terimini kullanmasına rağmen, Müller daha sonra dilsel ve ırksal kategorilerin karıştırılmasına itiraz etti ve Oxford'daki 1888 yılı dersinde, "Dil bilimi ve İnsan bilimi çok fazla ayrı tutulamaz... Dolikosefali gramerinden bahsetmenin yanlış olduğu kadar Aryan kanından bahsetmek de yanlış olur" dedi. Biographies of Words and the Home of the Aryas'da (1888) "Aryan ırkından, Aryan kanından, Aryan gözlerinden ve saçından bahseden etnolog, bir dilbilimci olarak büyük bir günahkardır [...]" diye yazdı. antropologlar ve uzman olmayanlar arasında artan sayıda Batılı yazar, "Aryanları" etnolinguistik bir kategoriden ziyade "fiziksel-genetik bir tür" olarak niteledi, örneğin Aryanlar'ın insanlığın üstün bir dalını temsil ettiğini iddia eden kişi, Arthur de Gobineau gibi. Gobineau, Avrupa ırklarını Aryan olarak tanımlamaya çalıştı ve onları Nuh'un oğulları ile ilişkilendirdi, üstünlüğü vurguladı ve Aryan olmayanları Samiler'in bir müdahalesi olarak sınıflandırdı. 1878'de Aryanlar'ın açık tenli, mavi gözlü sarışınlar olduğunu ispatlamaya çalışan Alman Amerikalı antropolog Theodor Poesche, bununla ilgili tarihi referansların bir taramasını yayınladı.
Aryan ırk teorisi özellikle Almanya'da popülerliğini korurken, bazı yazarlar, özellikle Otto Schrader, Rudolph von Jhering ve Aryan kavramını antropolojiden yasaklamayı öneren etnolog Robert Hartmann (1831–1893) buna karşı çıktılar.Helena Blavatsky ruhsal gelişim ölçeğinde ardışık yedi kök soyun her döngüsel yükseliş ve düşüşün olduğu kök ırklar fikrini savundu, bunların her biri, giderek daha üstün kök ırklara yükselmeden önce yedi alt-ırka bölünmüştür; onun kozmogoni'sinde, Aryan ırkı, Atlantisliler tarafından devam ettirilen beşinci kök ırktı; elitizm ve ırk hiyerarşisi ilkelerini vurguladı.
Irksal üstünlük kuramları
Aryan terimi, 19. yüzyılda Arthur de Gobineau, Theodor Poesche, Houston Chamberlain, Paul Broca, Karl Penka ve Hans Günther gibi çeşitli ırkçı ve antisemitik yazarlar tarafından bilimsel ırkçılığı teşvik etmek amacıyla benimsenmiş ve Nordizm ve Aryanizm gibi ideolojilerin ortaya çıkmasına neden olmuştur. Aryan kelimesinin çağrışımı, Hint-Avrupa dil ailesinin Hint-İran kolu olarak coğrafi ve dilsel sınırlarından bu zamana kadar koparılmıştı.
Arthur de Gobineau 1853 yılında, Ari ırkı beyaz ırk ve tek medeni ırk olarak tanımladığı, kültürel gerileme ile melezleşmeyi iç içe geçmiş olarak düşündüğü Essai sur l'inégalité des races humaines adlı bir deneme yayınladı. Gobineau'a göre, dünyanın dört bir yanına göç eden Kuzey Avrupalılar büyük medeniyetleri kurmuş, ardından ırksal açıdan aşağı olarak tanımlanan yerli halklarla karışarak seyrelmiş ve bu da eski Aryan medeniyetlerinin giderek çürümesine yol açmıştır. Irkların eşitsizliği ve "üstün ırk" kavramı bu dönemin akademisyenleri tarafından evrensel olarak kabul edilmiş, bu nedenle ırk, biyolojik sınırlamanın ötesinde "ulusal karakter ve ulusal kültür" olarak anılmıştır.Houston Stewart Chamberlain 1899'da en önemli proto-Nazi metinlerinden biri olarak tanımlanan ve üstün bir Alman-Aryan ırkı ile yıkıcı bir Yahudi-Semitik ırk arasında ölümüne bir varoluş mücadelesini teorize ettiği The Foundations of the Nineteenth Century adlı eserini yayımladı.
1916'da Madison Grant, İngiliz,İskoç-İrlanda-Alman kökenli orijinal On Üç Koloni yerleşimcisi olan "Aryan" Amerikalılar arasında, kendisine göre Polonyalılar, Çekler, Yahudiler ve İtalyanlar olan göçmen "aşağı ırklar" ile melezleşmeye karşı bir polemik olanThe Passing of the Great Race adlı kitabını yayınladı. Kitap o dönemde en çok satanlar arasındaydı. 1920 yılında H. G. Wells'in en çok satan kitabı The Outline of History'de bu terim "Aryan halkları" şekli ile çoğul olarak kullanılmıştır. Wells, 1922'de A Short History of the World adlı eserinde "uygarlık yollarını" öğrenen geniş çeşitlilikte birçok "Aryan halkları" grubunu tasvir etti ve daha sonra, farklı koordine olmayan hareketler aracılığıyla, yerleşik uygarlıklar ile diğerlerinin yanı sıra Ege ve Moğol halklarını da kapsayan göçebe istilacılar arasındaki çatışmanın daha geniş "fikirler ve yöntemlerde" değil ama "biçim olarak" "tüm antik dünya, Sami, Ege ve Mısır'a benzer" bir "boyun eğdirme" diyalektik ritminin parçası olduğuna inandı.
Nazizm
Alt insanlar (Untermensch) ve Ari teriminin tanımlanması
Nazi Almanyası'nın ırk politikası, 1935 Nürnberg Yasaları ve Adolf Hitler'in ırkçı doktrinleri, Yahudileri, Polonyalıları, Çekleri, Rusları, Romanları ve Sırplar da dahil olmak üzere Slavları "ırksal olarak aşağı alt-insanlar" (Almanca: Untermensch) olarak görüyordu. Bu terim aynı zamanda melez ve siyahiler için de kullanılmıştır. Ancak, Yahudi olmayan tüm Avrupalıları kapsayan bir Ari tanımı kabul edilemez bulundu ve 1933'te Nüfus ve Irk Politikası Sorunları Uzman Komitesi, Nazi ırk politikasının gidişatını planlamak için önemli Nazi entelektüelleri Alfred Ploetz, Fritz Thyssen ve Ernst Rüdin'i bir araya getirdi ve bir Ari'yi "kabile olarak Alman kanına bağlı ve bir Volk'un soyundan gelen" kişi olarak tanımladı. Nazi akademisyenler, Proto-Hint-Avrupa dilinin aslen bir "Ari üstün ırk" tarafından konuşulduğunu kanıtlamak amacıyla Kuzey Avrupa hipotezini desteklemiş ve Sami dillerini "aşağı ırklar" ile ilişkilendirmişlerdir. Irk konusundaki tarihsel revizyonizm, bir Nazi düşünce kuruluşu olan Ahnenerbe aracılığıyla yayılmıştır. Hitler, Kavgam'ın "Ulus ve Irk" bölümünün ana teması olan Nazi ırk ideolojisinde düzenli olarak Ernst Haeckel'in Sosyal Darwinist yüksek evrim, varoluş mücadelesi ve evrim kavramlarına başvurmuştur. Haeckel'in Sosyal Darwinizmi, Alman Irk Hijyeni Derneği'nin kurucusu Alfred Ploetz tarafından da övülmüş ve öjenik organizasyonun onursal üyesi yapılmıştır.
1938 yılında Reich Eğitim Bakanlığı, Nasyonal Sosyalist Öğretmenler Birliği tarafından geliştirilen, insan ırklarının evrimine ilişkin Sosyal Darwinci yorumu vurgulayan Alman biyoloji müfredatını yayınladı.SS'e katılan ve Kaiser Wilhelm Antropoloji Enstitüsünde çalışarak Nazi öjeni ve ırksal evrim teorilerini yayınlayan Hans Weinert, İskandinav ırkının son derece evrimleşmiş bir ırk olduğunu ve Avustralya Aborjinlerinin ırk hiyerarşisinin en altında yer aldığını iddia etmiştir.Hans F. K. Günther, profesyonel bir eğitim almamış olmasına rağmen en etkili Nazi antropoloğu olarak kabul ediliyordu. Günther'in Nordiklik üzerine ırkçı yazıları, Nordik ırkın kuzey Avrupa'da ortaya çıktığına ve fetih sayesinde yayıldığına inanan Gobineau'nun fikirlerini içeriyordu. Günther'in bu yazıları Nazi öjenik politikalarını onayladığını ifade etmiş ve bilimsel ırkçılık üzerinde kritik bir etkiye sahip olmuştu. Günther'in bu teorileri, daha sonra kitaplarını Nazi Partisi üyeleri için tavsiye edilen okuma materyalleri arasına dahil eden Hitler tarafından takdir edildi.Nazi ırksal teorileri, İskandinavlar, Almanlar, İngilizler ve Fransızlar da dahil olmak üzere, uzun boy, beyaz ten, mavi gözler, dar ve düz burunlar, dolikosefalik kafatasları, belirgin çeneler ve sarı saç gibi fiziksel antropolojik özelliklerle tanımlanan İskandinav halklarını "Aryanların en saf ırkı" olarak kabul ediyordu. Naziler iktidara geldikten sonra, sarı saç ve mavi göz gibi sözde aryan özellikleri için yapay seçilim teşvik edilirken, "aşağı ırklar" ve fiziksel veya zihinsel hastalığı olan insanlar "yaşamaya değer olmayan hayat" olarak kabul edildi ve toplama kamplarına kapatıldı.
Etnik temizlik ve Holokost
Nazi soygelişim ve ırksal hijyen programlarının sterilizasyon ve imhasının doruk noktası, bir "Aryan üstün ırk" yaratmayı ve Yahudiler, Slavlar, Polonyalılar, Romanlar, eşcinseller ve engelliler gibi "aşağı, Aryan olmayan türleri" ortadan kaldırmayı amaçladı. Nazi Almanyası, Alman Reich vatandaşlığı için Aryan sertifikası şartı getirerek Yahudilere karşı sistematik ayrımcılığa yol açan Yahudi karşıtı yasayı çıkardı. Hitler Almanya Şansölyesi olduktan sonra, Nazi Almanyası'nın kamu politikaları, sözde "aşağı tipler"e, özellikle Sami ırkının en yüksek tezahürü olarak kabul edilen Yahudilere karşı giderek daha düşmanca hale geldi ve Yahudilerin gettolarda tecrit edilmesi, Nazilerin Yahudi Sorununa Nihai Çözüm adını verdikleri imha politikasıyla doruğa ulaştı. Holokost olarak bilinen süreçte, devlet destekli zulümle Nazi toplama kamplarında içlerinde çocuklar da olmak üzere altı milyondan fazla Yahudi, 5,7 milyon Slav, 1,8-3 milyon Polonyalı, ve engelliler, kitlesel kurşunlama, gaz odası, gaz vagonu yöntemleriyle sistematik olarak öldürüldü. Aryan ırkı inancı, Naziler tarafından zulmü haklı çıkarmak için kullanıldı ve kurbanları "Aryanların zıttı (karşıtı) ve ebedi düşmanı" olarak tasvir etti.
Beyaz üstünlükçülüğü
Özellikle Amerika Birleşik Devletleri'nde olmak üzere beyaz ırkın üstünlüğünü savunan neo-Nazi grupları ve hapishane çetelerinin pek çoğu, kendilerini Aryan Kardeşliği, Aryan Milletleri, Aryan Muhafızları, Aryan Cumhuriyet Ordusu, Beyaz Aryan Direnişi, Aryan Çemberi, Teksas Aryan Kardeşliği ve diğer Aryan Kardeşlikleri de dahil olmak üzere Aryan ırkının bir parçası olarak görüyor.
Neopagan hareketleri
Hint-Avrupa tarihi, gerçek veya sahte, çeşitli neopagan hareketlerinde önemli bir rol oynamaktadır.
Rus neo-paganizmi
Slavofilizm (Slavcılık) hareketleri, Avrupalıların Nazi Almanyası'nın "prestijli Aryan kökenli" varsayımının çeşitli farklı fikirlerini ödünç aldı. Rus milliyetçileri üzerindeki birincil dini etki Rus Ortodoksluğu olsa da, Hristiyanlığın (Roma psikoposluğunun) önceliği bu gruplar tarafından şüpheyle karşılandı ve "kökenlere dönüşü" rasyonelleştirmek için eski bir metin aramaya başladılar.Zhar-Ptitsa gazetesindeki çeşitli yazarlar, MÖ birinci yüzyıla ait olduğu varsayılan el yazması Veles Kitabı'na ilgi gösterdiler.Beyaz Ordu subayı F. A. İzenbek, bu el yazmasının Rus İç Savaşı sırasında keşfedildiğini iddia etti. Ancak İzenbek'in arkadaşlarından biri olan Iurii Miroliubov, elyazmasını uydurmuş ve Rus neo-paganizmini tanımlamak için "Vedism" terimini kullanmıştı; daha sonra elyazmasının değerini yüceltmek için Hint dini kutsal kitabı Vedalar'ı benimsedi. Milliyetçi beyaz Rus göçmenleri ve neo-Paganlar, elyazmasını, "Antik Aryanlar" ile kendileri (Slavlar) arasında doğrudan bir bağlantı olduğunu iddia eden, Slav uygarlığına ait otantik bir tarihi kaynak olarak görüyorlar. Ancak, el yazması bilim adamları tarafından edebi sahtecilik olarak ilan edildi.
Tanrıça hareketi
Birinci dalga feminizmin yükselişiyle birlikte, Tanrıça hareketinin çeşitli yazarları, antik Hint-Avrupalıları, çeşitli tarihi dramalarda ve Riane Eisler'in The Chalice and the Blade (1987) ve Marija Gimbutas'ın Civilization of the Goddess (1991) adlı kitapları gibi kitaplarda "kadınsı barış ve güzelliğin ütopik tarih öncesi dünyasını yok eden ataerkil, savaşçı istilacılar" olarak nitelendirdiler.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- Özel
- ^ Dunlap 1944, ss. 296-300.
- ^ Arvidsson 2006, s. 13-50.
- ^ Ramaswamy 2001, ss. 105-145.
- ^ Pereltsvaig & Lewis 2015, s. 11.
- ^ Anthony 2007, s. 2.
- ^ Abate 1994, s. 66.
- ^ Losos 2016, ss. 346-361.
- ^ Wagner 2017, ss. 318-327.
- ^ bioanth.org 2022.
- ^ Cashmore 2002, s. 198.
- ^ a b c Rich 1998, ss. 30-33.
- ^ Anthony 2007, s. 13-40.
- ^ Gregor 1961, ss. 352-360.
- ^ a b Bryant 2001, ss. 33-50.
- ^ Longerich 2010.
- ^ Gordon 1984, s. 96.
- ^ Aryan 2022.
- ^ Bryant 2001, s. 20.
- ^ a b Anthony 2007, ss. 4-5.
- ^ Anthony 2007, s. 6.
- ^ Anthony 2007, s. 7.
- ^ Santucci 2008, s. 40.
- ^ a b Renfrew 2007, s. 108.
- ^ a b Zvelebil 1995, s. 34.
- ^ a b c d e f Anthony 2007, s. 10.
- ^ Anthony 2007, s. 5.
- ^ Anthony 2007, s. 7-8.
- ^ a b c Anthony 2007, s. 8.
- ^ Goodrick-Clarke 1992, ss. 12-14.
- ^ Anthony 2007, s. 8-9.
- ^ Anthony 2007, s. 8-10.
- ^ Merriam-Webster 1993, s. 66.
- ^ Anthony 2007, s. 9-10.
- ^ a b Fortson 2011, s. 209.
- ^ a b c Fortson 2011, s. 22.
- ^ Mallory 2006, s. 266.
- ^ a b Villar 1991, ss. 42-47.
- ^ a b c Mallory 2015, s. 268.
- ^ Arvindsson 2006, s. 43.
- ^ a b c d e Anthony 2007, s. 9.
- ^ a b Bryant 2001, ss. 60-63.
- ^ a b Anthony 2007, s. 11.
- ^ a b c Witzel 2008, s. 21.
- ^ Witzel 2008, s. 10-11.
- ^ Koch 2020, s. 14.
- ^ Zvelebil 1995, ss. 42-44.
- ^ Arvindsson 2006, s. 143.
- ^ Arvindsson 2006, ss. 142-143.
- ^ Arnold 1992, ss. 30-37.
- ^ Veit 2012.
- ^ Cashmore 1996, ss. 198.
- ^ Lehner 2015, ss. 77-10.
- ^ Bryant 2001, s. 33.
- ^ Bryant 2001, s. 60.
- ^ Thapar 1996, s. 5-6.
- ^ a b Thapar 1996, s. 5.
- ^ Bryant 2004, s. 8.
- ^ Redner 2019, s. 22.
- ^ Müller 2002, s. 18.
- ^ Goodrick-Clarke 1985, s. 5.
- ^ Arvindsson 2006, s. 61.
- ^ a b Orsucci 2002.
- ^ Goodrick-Clarke 1992, ss. 20-21.
- ^ Arvidsson 2006, s. 43.
- ^ a b Kaufman & Sturtevant 2020, ss. 57-58.
- ^ . Encyclopædia Britannica. 14 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2022.
- ^ a b Arvindsson 2006, s. 45.
- ^ Arvindsson 2006, s. 13-50.
- ^ Santucci 2008, ss. 40-41.
- ^ Arvindsson 2006, s. 155.
- ^ Wells 1974, ss. 236-251.
- ^ bartleby.com 2022.
- ^ Connelly 2008, ss. 4-11.
- ^ Ehrenreich 2007, s. 10.
- ^ Proctor 1988, s. 95.
- ^ Renfrew 1989, s. 108.
- ^ Weikrt 2013, s. 541.
- ^ Weikart 2016, s. 15.
- ^ Weikrt 2013, s. 542.
- ^ a b Weikrt 2013, s. 543-544.
- ^ a b Weikrt 2013, s. 544.
- ^ Ryback 2010, s. 132.
- ^ Stocking 1996, s. 92.
- ^ Barrowclough 2017, s. 110.
- ^ Goering 2014.
- ^ Schaefer 2008, s. 473.
- ^ Akbulut-Yuksel 2015, s. 61.
- ^ Schaefer 2008, s. 473-474.
- ^ a b Schaefer 2008, s. 637.
- ^ web.archive.org 2022.
- ^ encyclopedia.ushmm.org 2022.
- ^ Dawidowicz 1986, s. 403.
- ^ USHMM 2022.
- ^ web.archive.org 2018.
- ^ Holocaust-education.dk 2016.
- ^ Browning 2004.
- ^ Schaefer 2008, s. 636-637.
- ^ Goodrick-Clarke 2002, ss. 232-233.
- ^ Blazak 2009, ss. 633-640.
- ^ Laruelle 2008, ss. 283-301.
- ^ Laruella 2008, ss. 284-285.
- ^ a b Laruella 2008, s. 285.
- ^ Shnirelman 2002, ss. 197-21.
- ^ Laruella 2008, s. 285-286.
- ^ Mjør 2020, s. 171.
- Genel
- Gregor, A James (1961). "Nordicism Revisted". Phylon. 22 (4): 352-360. doi:10.2307/273538. JSTOR 273538.
- Anthony, David W (2007). The horse, the wheel, and language: how Bronze-Age riders from the Eurasian steppes shaped the modern world (İngilizce). ISBN . OCLC 496275617.
- Arvidsson, Stefan (2006). Aryan idols : Indo-European mythology as ideology and science. Chicago: University of Chicago Press. ISBN . OCLC 62172703.
- Bryant, Edwin (20 Eylül 2001). The Quest for the Origins of Vedic Culture: The Indo-Aryan Migration Debate. 1 (İngilizce). Oxford University PressNew York. doi:10.1093/0195137779.001.0001. ISBN .
- Goodrick-Clarke, Nicholas (1992). The occult roots of Nazism : secret Aryan cults and their influence on Nazi ideology : the Ariosophists of Austria and Germany, 1890-1935. Rohan d'Olier Butler. New York. ISBN . OCLC 26402982.
- Goodrick-Clarke, Nicholas (2002). Black sun : Aryan cults, Esoteric Nazism, and the politics of identity. New York: New York University Press. ISBN . OCLC 47665567. 23 Aralık 2008 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Thapar, Romila (1996). "The Theory of Aryan Race and India: History and Politics". Social Scientist. 24 (1/3): 3. doi:10.2307/3520116. 23 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Weikart, Richard (2013). "The Role of Darwinism in Nazi Racial Thought". German Studies Review. 36 (3): 537-556. ISSN 0149-7952. 25 Nisan 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Connelly, John (2008). "Nazis and Slavs: From Racial Theory to Racist Practice". Central European History (İngilizce). 32 (1): 1-33. doi:10.1017/S0008938900020628. ISSN 0008-9389.
- Kaufman, Amy S. (2020). The devil's historians : how modern extremists abuse the medieval past. Paul B. Sturtevant. Toronto. ISBN . OCLC 1137372780.
- Encyclopedia of race, ethnicity, and society. Richard T. Schaefer. Los Angeles: SAGE Publications. 2008. ISBN . OCLC 166387368.
- Gillette, Aaron (2004). Racial Theories in Fascist Italy. 0 (İngilizce). Routledge. doi:10.4324/9780203164891. ISBN .
- Zvelebil, Marek (1995). "At the Interface of Archaeology, Linguistics and Genetics: Indoeuropean Dispersals and the Agricultural Transition in Europe". Journal of European Archaeology (İngilizce). 3 (1): 33-70. doi:10.1179/096576695800688278. ISSN 0965-7665.
- Pereltsvaig, Asya (2015). The Indo-European controversy : facts and fallacies in historical linguistics. Martin W. Lewis. Cambridge, United Kingdom. ISBN . OCLC 908254716.
- Mallory, J. P. (2015). In search of the Indo-Europeans : language, archaeology, and myth. New York, N.Y.: Thames and Hudson. ISBN . OCLC 20394139.
- Santucci, James A (1 Şubat 2008). "The Notion of Race in Theosophy". Nova Religio (İngilizce). 11 (3): 37-63. doi:10.1525/nr.2008.11.3.37. ISSN 1092-6690.
- Fortson, Benjamin W. Fortson (7 Eylül 2011). Indo-European Language and Culture: An Introduction (İngilizce). John Wiley & Sons. ISBN . 3 Şubat 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Witzel, Michael (2008). "Autochthonous Aryans? The Evidence from Old Indian and Iranian texts". doi:10.11588/XAREP.00000118.
- Renfrew, Colin (1989). "The Origins of Indo-European Languages". Scientific American. 261 (4): 108. ISSN 0036-8733. 24 Mart 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Gordon, Sarah Ann; Mazal Holocaust Collection (1984). Hitler, Germans, and the "Jewish Question" (İngilizce). s. 96. ISBN . OCLC 9946459. 21 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Longerich, Peter (15 Nisan 2010). Holocaust: The Nazi Persecution and Murder of the Jews (İngilizce). OUP Oxford. ISBN .
- Kotsyuba, Oleh (23 Eylül 2015). "Rules of Disengagement: Author, Audience, and Experimentation in Ukrainian and Russian Literature of the 1970s and 1980s" (İngilizce): 22. 18 Haziran 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Cashmore, Professor Ellis; Cashmore, Ellis (11 Eylül 2002). Dictionary of Race and Ethnic Relations. 0 (İngilizce). Routledge. doi:10.4324/9780203437513. ISBN .
- Rich, Paul B. (1998). "Racial ideas and the impact of imperialism in Europe". The European Legacy (İngilizce). 3 (1): 30-33. doi:10.1080/10848779808579862. ISSN 1084-8770. 17 Nisan 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Dunlap, Knight (1944). "The Great Aryan Myth". The Scientific Monthly. 59 (4): 296-300. ISSN 0096-3771. 9 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Ramaswamy, Sumathi (2001). "Remains of the race: Archaeology, nationalism, and the yearning for civilisation in the Indus valley". The Indian Economic & Social History Review (İngilizce). 38 (2): 105-145. doi:10.1177/001946460103800201. ISSN 0019-4646. 23 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Abate, Frank (1994). "Merriam-Webster's Collegiate® Dictionary, Tenth Edition (review)". Dictionaries: Journal of the Dictionary Society of North America. 15 (1): 66. doi:10.1353/dic.1994.0009. ISSN 2160-5076. 19 Haziran 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Losos (2016). How Evolution Shapes Our Lives: Essays on Biology and Society. Princeton University Press. s. 346-361. doi:10.2307/j.ctv7h0s6j.26. ISBN . 21 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Wagner, Jennifer K.; Yu, Joon-Ho; Ifekwunigwe, Jayne O.; Harrell, Tanya M.; Bamshad, Michael J.; Royal, Charmaine D. (2017). "Anthropologists' views on race, ancestry, and genetics: WAGNER et al". American Journal of Physical Anthropology (İngilizce). 162 (2): 318-327. doi:10.1002/ajpa.23120. (PMC) 5299519 $2. (PMID) 27874171. 11 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Rich, Paul B. (1 Şubat 1998). "Racial ideas and the impact of imperialism in Europe". The European Legacy. 3 (1): 30-33. doi:10.1080/10848779808579862. ISSN 1084-8770.
- Ryback, Timothy W. (2010). Hitler's Private Library: The Books That Shaped His Life (İngilizce). Vintage Books. s. 132. ISBN . 21 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Akbulut-Yuksel, Mevlude; Yuksel, Mutlu (1 Ağustos 2015). "The Long-Term Direct and External Effects of Jewish Expulsions in Nazi Germany". American Economic Journal: Economic Policy (İngilizce). 7 (3): 58-85. doi:10.1257/pol.20130223. ISSN 1945-7731.
- Dawidowicz, Lucy S. (1986). The war against the Jews, 1933-1945. 10th anniversary ed. Toronto: Bantam Books. s. 403. ISBN . OCLC 12975111.
- Browning, Christopher R. (2004). The Origins of the Final Solution: The Evolution of Nazi Jewish Policy, September 1939-March 1942. Lincoln: University of Nebraska Press. ISBN . 18 Nisan 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Blazak, Randy (2009). "The prison hate machine". Criminology & Public Policy (İngilizce). 8 (3): 633-640. doi:10.1111/j.1745-9133.2009.00579.x. 2 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Mjør, Kåre Johan; Turoma, Sanna (2020). Russia as civilization: ideological discourses in politics, media and academia (İngilizce). ISBN . OCLC 1142918760.
- Laruelle, Marlène (2008). "Alternative identity, alternative religion? Neo-paganism and the Aryan myth in contemporary Russia". Nations and Nationalism (İngilizce). 14 (2): 283-301. doi:10.1111/j.1469-8129.2008.00329.x. ISSN 1354-5078. 22 Nisan 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Shnirelman, Victor A. (1 Mayıs 2002). ""Christians! Go home": A Revival of Neo-Paganism between the Baltic Sea and Transcaucasia (An Overview)". Journal of Contemporary Religion. 17 (2): 197-211. doi:10.1080/13537900220125181. ISSN 1353-7903. 22 Nisan 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- . bioanth.org. 3 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- . encyclopedia.ushmm.org (İngilizce). 3 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Koch, John T. (2020). "Celto-Germanic: Later Prehistory and Proto-Indo-European vocabulary in the North and West" (PDF). University of Wales, Centre for Advanced Welsh and Celtic Studies. s. 14. 12 Nisan 2022 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 6 Nisan 2022.
- . web.archive.org. 9 Mart 2022. 9 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- . encyclopedia.ushmm.org (İngilizce). 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- . Holocaust-education.dk. 1 Eylül 1939. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2015.
- . web.archive.org. 2 Ocak 2018. 12 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Merriam-Webster's collegiate dictionary. 10th ed. Inc Merriam-Webster. Springfield, Mass., U.S.A.: Merriam-Webster. 1993. ISBN . OCLC 27432416.
- . USHMM (İngilizce). 10 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2022.
- Wells, H. G. (1974). The outline of history, being a plain history of life and mankind. 3d ed., rev. and rearranged. St. Clair Shores, Mich.,: Scholarly Press. ISBN . OCLC 1289036.
- Arnold, B (1992). "The Past as Propaganda : How Hitler's Archaeologists Distorted European Prehistory to Justify Racist and Territorial Goals". The Past as Propaganda : How Hitler's Archaeologists Distorted European Prehistory to Justify Racist and Territorial Goals. 45 (4): 30-37. ISSN 0003-8113.
- The Oxford companion to archaeology. 2nd ed. Neil Asher Silberman, Alexander A. Bauer, Margarita Díaz-Andreu García, Cornelius Holtorf, Emma Waterton. New York: Oxford University Press. 2012. ISBN . OCLC 819762187.
- Cashmore, Ellis (1996). Dictionary of race and ethnic relations. 4th ed. Londra: Routledge. ISBN . OCLC 52123302.
- Villar, Francisco (1991). Los indoeuropeos y los orígenes de Europa : lenguaje e historia. Madrid: Gredos. ISBN . OCLC 31328188.
- . www.bartleby.com. 23 Ağustos 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2022.
- Stocking (1996). Volksgeist as method and ethic : essays on Boasian ethnography and the German anthropological tradition. George W., Jr. Stocking. Madison, Wis.: University of Wisconsin Press. ISBN . OCLC 657217642.
- Barrowclough, David (20 Ocak 2017). Digging for Hitler: The Nazi Archaeologists Search for an Aryan Past (Arapça). Fonthill Media. 2 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Ağustos 2022.
- Goering, Sara; Zalta, Edward N. (2 Temmuz 2014). "Eugenics". Stanford Felsefe Ansiklopedisi, Stanford University. 18 Şubat 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Mart 2022.
- Lehner, Georg (1 Ocak 2015). 4 The ‘Races’ of East Asia in Nineteenth-Century European Encyclopedias (İngilizce). Brill. ISBN . 7 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Ağustos 2022.
- Bryant, Edwin; Patton, Laurie (2 Ağustos 2004). The Indo-Aryan Controversy: Evidence and Inference in Indian History (İngilizce). Routledge. ISBN . 22 Nisan 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Ağustos 2022.
- Müller, F. Max (2002). The essential Max Müller : on language, mythology, and religion. Jon R. Stone. New York. ISBN . OCLC 1003859087.
- Goodrick-Clarke, Nicholas (1985). The occult roots of Nazism : the Ariosophists of Austria and Germany 1890-1935. Wellingborough, Northamptonshire: Aquarian Press. ISBN . OCLC 16645743.
- Redner, Harry (2019). "Dialectics of Classicism: The birth of Nazism from the spirit of Classicism". Thesis Eleven (İngilizce). 152 (1): 22. doi:10.1177/0725513619850915. ISSN 0725-5136.
. web.archive.org. 10 Mart 2002. 8 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2022.
- Ehrenreich, Eric (2007). The Nazi ancestral proof : genealogy, racial science, and the final solution. Bloomington: Indiana University Press. ISBN . OCLC 213291747.
- Proctor, Robert (1988). Racial hygiene : medicine under the Nazis. Mazal Holocaust Collection. Cambridge, Mass.: Harvard University Press. ISBN . OCLC 16982101. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Ağustos 2022.
- Rich, Paul B. (1998). "Racial ideas and the impact of imperialism in Europe". The European Legacy (İngilizce). 3 (1): 31-44. doi:10.1080/10848779808579862. ISSN 1084-8770. 17 Nisan 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Renfrew, Colin (1989). "The Origins of Indo-European Languages". Scientific American. 261 (4): 106-115. ISSN 0036-8733. 24 Mart 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2022.
- Weikart, R. (2016). From Darwin to Hitler : Evolutionary Ethics, Eugenics and Racism in Germany. New York: Palgrave Macmillan. ISBN . OCLC 1083460711.
- Mallory, J. P. (2006). The Oxford Iintroduction to Proto Indo European and the Proto Indo European World. Douglas Q. Adams. New York: Oxford University Press. ISBN . OCLC 139999117. 6 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Ağustos 2022.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Ari irk 19 yuzyilin sonlarinda Proto Hint Avrupa mirasina sahip insanlari irksal gruplarla tanimlamak icin ortaya cikmis ve artik kullanilmayan bir tarihsel irk kavramidir Antropolojik tarihi ve arkeolojik kanitlar bu kavramin gecerliligini desteklememektedir Kavram Proto Hint Avrupa dilini ilk konusanlarin insanligin ustun bir orneginin belirgin atalari oldugu ve gunumuze kadar onlarin soyundan gelenlerin Sami ve Hamitik irklarinin yani sira Kafkas irkinin bir alt irkini ya da kendine ozgu baska bir irki olusturdugu dusuncesinden turemistir Gunumuzde bu gruplar arasindaki yakin genetik benzerlik ve karmasik karsilikli iliskiler nedeniyle insan populasyon gruplarini kategorize etmeye yonelik bu taksonomik yaklasimin yanlis yonlendirilmis ve biyolojik olarak anlamsiz oldugu dusunulmektedir Irk kultur ve dilin izomorfizmi modern akademisyenler tarafindan hatali bir anlayis olarak reddedilmistir Ari irk kavrami 19 yuzyil boyunca Arthur de Gobineau Richard Wagner ve bilimsel irkciligi daha sonra Nazi irkci ideolojisini etkileyen Houston Stewart Chamberlain gibi cesitli irkci ve antisemitik yazarlar tarafindan benimsenmistir 1930 lara gelindiginde kavram hem Nazizm hem de Nordizm ile iliskilendirilmis ve Aryan irkini ustun irk olarak tasvir eden Aryan olmayanlari irksal olarak asagi ve yok edilmesi gereken varolussal bir tehdit olarak goren beyaz ustunlukcu Aryanizm ideolojisini desteklemek icin kullanilmistir Bu fikirler Nazi Almanyasi nda Holokost a yol acan devlet ideolojisinin onemli bir parcasini olusturmustur TarihDilsel anavatan uzerine tartismalar 18 yuzyilin sonlarinda Proto Hint Avrupa Hint Avrupa dillerinin varsayilan ortak anadili olarak insa edilmistir Grammar of the Persian Language 1771 adli eseriyle Avrupa nin en saygin dilbilimcisi olarak kabul edilen William Jones Bengal Yuksek Mahkemesi nin uc yargicindan biri olarak atanmisti Kalkuta ya gelerek Sanskritce ve Rigveda uzerine calismaya baslayan Jones Sanskritce ile Farsca Gotca Yunanca ve Latince gibi diger Hint Avrupa dilleri arasindaki sozcuksel benzerlikler karsisinda hayrete dusmus ve Third Anniversary Discourse on the Hindus 1786 da Sanskritcenin bir yavru dil olarak dil ailesindeki diger Hint Avrupa dilleriyle ayni proto ya da ana dile yani Proto Hint Avrupa diline ait oldugu sonucuna varmistir Ancak Proto Hint Avrupa dilinin ilk konusurlarinin dilsel anavatani arkeologlar ve karsilastirmali tarihsel dilbilimciler arasinda basindan beri sovenist nedenlere karisan politik bir tartisma konusu olmustur Basta Naziler olmak uzere bazi Avrupali milliyetciler ve diktatorler daha sonra kendi ulkelerindeki veya bolgelerindeki Proto Hint Avrupa anavatanini irksal acidan ustun olarak tanimlamaya calismislardir Romantizm ve Sosyal Darwinizm Romantizmin Almanya daki etkisi Alman dili ve geleneklerine yonelik entelektuel arayisin yeniden canlanmasina ve Aydinlanmanin soguk yapay mantigini bir kenara atma arzusuna tanik oldu Darwin in 1859 da Turlerin Kokeni adli eserini yayinlamasi ve Proto Hint Avrupa dilinin teorik modelini kamuoyuna duyurmasinin ardindan Romantikler Darwinizm in yeni fikirleriyle birlikte dilin ulusal kimlikte belirleyici bir faktor olduguna ikna oldular Darwin in uygunluk teorisini hicbir zaman irklar veya diller gibi belirsiz varliklara uygulamamis olmasina ragmen Alman milliyetcileri bazi irklarin digerlerine gore sozde uygunlugunu rasyonellestirmek icin bilimsel dogal secilim teorisini kotuye kullandilar Uygun olmayan irklar genetik zayifligin kaynagi ve uygun irklarin ustun niteliklerini kirletebilecek bir tehdit olarak one surulmustur Sozdebilim ve Romantizmin aldatici sentezi kendini tebrik eden calismalarda Kuzey Avrupalilarin ustun biyolojik ruhsal dilsel ozunu aciklamak icin irkin carpitilmis Sosyal Darwinizm yorumlarini kullanan yeni irksal ideolojiler uretti Alman Romantiklerinin saf bir ulusal miras arayisi Proto Hint Avrupa dilinin eski konusurlarinin bir irksal dilsel ulusal stereotipin farkli atalari olarak yorumlanmasina yol acti Ari irkin ortaya cikisiAri teriminin irksal cagrisimi Aryan terimi antik Hindistan ve Iran da yasamis olan Hint Avrupa dil ailesi Sanskritce ve Irancanin Hint Iran kolu icinde yer alan Hint Iranlilarin ve bilinen en eski kutsal metinler olan Rigveda ve Avesta yazarlarinin etnokulturel oz kimligi olarak kullanilmistir Sanskritce a rya ve Irani arya bir a rya biciminden turemis olsa da sadece Hint Iran kabilelerinde gorulmustur Benjamin W Fortson Proto Hint Avrupalilarin kendilerini tanimlamak icin kullandiklari bir terim olmayabilecegini ve boyle bir morfemin gunumuze ulasmadigini belirtmektedir J P Mallory ve digerleri Aryan teriminin Hint Iranlilara atifta bulunan etnik bir anlam kazanmasina ragmen bu anlamsal kullanimi Proto Hint Avrupa nin h eryos sozlugunun yeniden yapilandirilmasina atfetmek icin hicbir gerekce olmadigini proto dili konusanlarin kendilerini Aryanlar olarak adlandirdiklarina dair hicbir kanit olmadigini belirtmektedir Ancak 19 yuzyilda a rya nin sadece Hint Iranlilarin kabile oz adlandirmasi degil ayni zamanda Proto Hint Avrupalilarin oz adlandirmasi oldugu one surulmustur ki bu teori modern akademisyenler tarafindan reddedilmistir Artik itibarini yitirmis olan ve kronolojik olarak yeniden insa edilen Kuzey Avrupa hipotezi Proto Hint Avrupalilarin anavatanini kuzey Avrupa ya yerlestiren bu tur akademisyenler tarafindan desteklenmis bu da baslangicta Avrasyali Proto Hint Avrupalilarin dilsel bir populasyonu oldugu varsayilan Proto Hint Avrupalilar in yeni hayali bir biyolojik kategori ile iliskilendirilmesine yol acmistir bu iliskilendirmede uzun boylu acik tenli sarisin mavi gozlu bir irk Nordik irkin sozde fenotipik ozellikleri olarak tanimlanmistir Ingilizcelestirilmis Aryan terimi daha sonra bu irksal gruplandirmaya uygulanmaya baslandi Akademisyenler eski zamanlarda bile Rigveda da ileri surulen Aryan kimliginin irksal degil kulturel dini ve dilsel olduguna dikkat cekmektedir Vedalar irksal safligi da ongormemektedir Rigveda rituelistik bir bariyeri teyit eder bir birey dogru tanrilara kurban verirse Aryan olarak kabul edilir bu da geleneksel dilde geleneksel dua etmeyi gerektirir ve irksal bir bariyeri cagristirmaz Michael Witzel Aryan teriminin belirli bir halki ya da hatta belirli bir irksal grubu degil Vedik Sanskritce konusan ve onlarin kulturel normlarina rituel siir vb bagli olan kabilelere katilan herkesi ifade ettigini belirtmektedir Akademisyenler Iran Afganistan ve Hint alt kitasinin kuzeyinde yasayan Vedik donem Tunc Cagi kabileleri olan tarihi Aryanlarin Rigveda ve Avesta nin bestecileri Aryanizm ve Iskandinav irkciligi savunucularinin aksine sarisin veya mavi gozlu olma ihtimalinin dusuk oldugunu belirtmektedir Kuzey Avrupa hipotezi ve arkeolojik dogrulama Aryan kokeninin irksal yorumu Gustaf Kossinna nin arkeolojik kultur ve arkeolojik irk arasinda bire bir uyusma oldugunu one suren sozde bilimsel kulturtarihsel arkeoloji teorisinden kaynaklanmaktadir Kossinna ya gore bir kultur un surekliligi ayni bolgede surekli olarak yasayan bir irk in surekliligini ortaya koyar ve daha genc katmandaki bir kulturun daha eski katmandaki bir kulture benzerligi anayurttan goc etmis bir kabilenin varligina isaret eder Artik kullanilmayan Kuzey Avrupa hipotezi Alman milliyetcileri de dahil olmak uzere Kossinna ve Karl Penka tarafindan onaylandi daha sonra Naziler tarafindan soykirimci ve irkci devlet politikalarina goz yummak icin kullanildi Kossinna Proto Hint Avrupalilari Ip Baskili Seramik kulturuyle ozdeslestirdi ve Proto Hint Avrupa anavatani olarak Schleswig Holstein i belirtti Yayilmaci bir kultur modelini savundu ve Cermen halklarinin Cermenlere kiyasla kulturu yok edenler olarak tanimladigi Romalilar ve Fransizlar a karsi irksal ustunlugunu vurguladi Kossinna nin fikirleri yontemdeki dogal belirsizlikler ve Germen ustun irki ideolojisini savunmasi nedeniyle agir bir sekilde elestirildi Irk kultur ve dilin esbicimliligi modern bilim adamlari tarafindan hatali bir kavram olarak reddedilmistir Irk teorisyenleri tarafindan yapilan ilk kullanimlar Meyers Konversations Lexikon un on dokuzuncu yuzyil baskilarindan biri Kafkas irki ni grimsi mavi yesil tonlarda Aryanlari Samileri ve Hamitlileri kapsayan sekilde gosterir Aryanlar Avrupali Aryanlar ve Hint Aryanlar gunumuzde Hint Iranlilar olarak adlandirilan olarak alt bolumlere ayrilmistir Bu doneme ait ansiklopediler Avrupa irksal yapilarini guclendirdi Max Muller genellikle Ingilizcede bir Aryan irkindan bahseden ilk yazar olarak tanimlanir ve 1849 dan 1874 e kadar kendi Rigveda duzenlemesine dayanarak Vedalar in pasajlarinin irksal yorumunu baslatti Orta Asya da yuksek bir rakimda yasayan kucuk bir Aryan klaninin var oldugunu one surdu bu klan daha sonraki Hint Avrupa dillerinin atalarindan bir proto dil konusuyordu ve bu klan sonradan ikiye ayrildi bir kismi Avrupa ya dogru hareket etti digeri ise Iran a goc etti ve sonunda tekrar bolundu bu bolunmeden olusan gruplardan biri kuzeybati Hindistan i isgal etti ve orada yasayan Iskit kokenli koyu tenli dasa lari fethetti Avrupa nin kuzey Aryanlari enerjik ve savasci hale geldiler ve ulus fikrini icat ettiler Iran ve Hindistan in guney Aryanlari ise durgun derin dusunen bir hale geldiler din ve felsefeye odaklandilar Modern bilim adamlari koyu veya acik tenli insanlar arasindaki ozellik farkini irksal bir ayrim olarak nitelendirmeyi reddeder ve Arya ve Dasyu arasindaki Rig Vedik karsitligin karanlik ve aydinlik dunyalar isik ve karanlik iyi ve kotu arasindaki ayrim oldugunu belirtir Ara sira Aryan irki terimini kullanmasina ragmen Muller daha sonra dilsel ve irksal kategorilerin karistirilmasina itiraz etti ve Oxford daki 1888 yili dersinde Dil bilimi ve Insan bilimi cok fazla ayri tutulamaz Dolikosefali gramerinden bahsetmenin yanlis oldugu kadar Aryan kanindan bahsetmek de yanlis olur dedi Biographies of Words and the Home of the Aryas da 1888 Aryan irkindan Aryan kanindan Aryan gozlerinden ve sacindan bahseden etnolog bir dilbilimci olarak buyuk bir gunahkardir diye yazdi antropologlar ve uzman olmayanlar arasinda artan sayida Batili yazar Aryanlari etnolinguistik bir kategoriden ziyade fiziksel genetik bir tur olarak niteledi ornegin Aryanlar in insanligin ustun bir dalini temsil ettigini iddia eden kisi Arthur de Gobineau gibi Gobineau Avrupa irklarini Aryan olarak tanimlamaya calisti ve onlari Nuh un ogullari ile iliskilendirdi ustunlugu vurguladi ve Aryan olmayanlari Samiler in bir mudahalesi olarak siniflandirdi 1878 de Aryanlar in acik tenli mavi gozlu sarisinlar oldugunu ispatlamaya calisan Alman Amerikali antropolog Theodor Poesche bununla ilgili tarihi referanslarin bir taramasini yayinladi Aryan irk teorisi ozellikle Almanya da populerligini korurken bazi yazarlar ozellikle Otto Schrader Rudolph von Jhering ve Aryan kavramini antropolojiden yasaklamayi oneren etnolog Robert Hartmann 1831 1893 buna karsi ciktilar Helena Blavatsky ruhsal gelisim olceginde ardisik yedi kok soyun her dongusel yukselis ve dususun oldugu kok irklar fikrini savundu bunlarin her biri giderek daha ustun kok irklara yukselmeden once yedi alt irka bolunmustur onun kozmogoni sinde Aryan irki Atlantisliler tarafindan devam ettirilen besinci kok irkti elitizm ve irk hiyerarsisi ilkelerini vurguladi Irksal ustunluk kuramlari Arthur de Gobineau Ari irk teorisinin kilit yazarlarindan biri Aryan terimi 19 yuzyilda Arthur de Gobineau Theodor Poesche Houston Chamberlain Paul Broca Karl Penka ve Hans Gunther gibi cesitli irkci ve antisemitik yazarlar tarafindan bilimsel irkciligi tesvik etmek amaciyla benimsenmis ve Nordizm ve Aryanizm gibi ideolojilerin ortaya cikmasina neden olmustur Aryan kelimesinin cagrisimi Hint Avrupa dil ailesinin Hint Iran kolu olarak cografi ve dilsel sinirlarindan bu zamana kadar koparilmisti Arthur de Gobineau 1853 yilinda Ari irki beyaz irk ve tek medeni irk olarak tanimladigi kulturel gerileme ile melezlesmeyi ic ice gecmis olarak dusundugu Essai sur l inegalite des races humaines adli bir deneme yayinladi Gobineau a gore dunyanin dort bir yanina goc eden Kuzey Avrupalilar buyuk medeniyetleri kurmus ardindan irksal acidan asagi olarak tanimlanan yerli halklarla karisarak seyrelmis ve bu da eski Aryan medeniyetlerinin giderek curumesine yol acmistir Irklarin esitsizligi ve ustun irk kavrami bu donemin akademisyenleri tarafindan evrensel olarak kabul edilmis bu nedenle irk biyolojik sinirlamanin otesinde ulusal karakter ve ulusal kultur olarak anilmistir Houston Stewart Chamberlain 1899 da en onemli proto Nazi metinlerinden biri olarak tanimlanan ve ustun bir Alman Aryan irki ile yikici bir Yahudi Semitik irk arasinda olumune bir varolus mucadelesini teorize ettigi The Foundations of the Nineteenth Century adli eserini yayimladi 1916 da Madison Grant Ingiliz Iskoc Irlanda Alman kokenli orijinal On Uc Koloni yerlesimcisi olan Aryan Amerikalilar arasinda kendisine gore Polonyalilar Cekler Yahudiler ve Italyanlar olan gocmen asagi irklar ile melezlesmeye karsi bir polemik olanThe Passing of the Great Race adli kitabini yayinladi Kitap o donemde en cok satanlar arasindaydi 1920 yilinda H G Wells in en cok satan kitabi The Outline of History de bu terim Aryan halklari sekli ile cogul olarak kullanilmistir Wells 1922 de A Short History of the World adli eserinde uygarlik yollarini ogrenen genis cesitlilikte bircok Aryan halklari grubunu tasvir etti ve daha sonra farkli koordine olmayan hareketler araciligiyla yerlesik uygarliklar ile digerlerinin yani sira Ege ve Mogol halklarini da kapsayan gocebe istilacilar arasindaki catismanin daha genis fikirler ve yontemlerde degil ama bicim olarak tum antik dunya Sami Ege ve Misir a benzer bir boyun egdirme diyalektik ritminin parcasi olduguna inandi NazizmAlt insanlar Untermensch ve Ari teriminin tanimlanmasi Diyagram 15 Eylul 1935 tarihli Nurnberg Yasalarini ve 14 Kasim 1935 tarihli ilgili yonetmeligi tanimlamaktadir Nurnberg Yasalari irksal tanimlama icin yasal bir temel olusturmustur Nazi Almanyasi nin irk politikasi 1935 Nurnberg Yasalari ve Adolf Hitler in irkci doktrinleri Yahudileri Polonyalilari Cekleri Ruslari Romanlari ve Sirplar da dahil olmak uzere Slavlari irksal olarak asagi alt insanlar Almanca Untermensch olarak goruyordu Bu terim ayni zamanda melez ve siyahiler icin de kullanilmistir Ancak Yahudi olmayan tum Avrupalilari kapsayan bir Ari tanimi kabul edilemez bulundu ve 1933 te Nufus ve Irk Politikasi Sorunlari Uzman Komitesi Nazi irk politikasinin gidisatini planlamak icin onemli Nazi entelektuelleri Alfred Ploetz Fritz Thyssen ve Ernst Rudin i bir araya getirdi ve bir Ari yi kabile olarak Alman kanina bagli ve bir Volk un soyundan gelen kisi olarak tanimladi Nazi akademisyenler Proto Hint Avrupa dilinin aslen bir Ari ustun irk tarafindan konusuldugunu kanitlamak amaciyla Kuzey Avrupa hipotezini desteklemis ve Sami dillerini asagi irklar ile iliskilendirmislerdir Irk konusundaki tarihsel revizyonizm bir Nazi dusunce kurulusu olan Ahnenerbe araciligiyla yayilmistir Hitler Kavgam in Ulus ve Irk bolumunun ana temasi olan Nazi irk ideolojisinde duzenli olarak Ernst Haeckel in Sosyal Darwinist yuksek evrim varolus mucadelesi ve evrim kavramlarina basvurmustur Haeckel in Sosyal Darwinizmi Alman Irk Hijyeni Dernegi nin kurucusu Alfred Ploetz tarafindan da ovulmus ve ojenik organizasyonun onursal uyesi yapilmistir Nazi ojenigi ve Iskandinav ustunlugu Hans F K Gunther Nazi irk teorisyeni 1938 yilinda Reich Egitim Bakanligi Nasyonal Sosyalist Ogretmenler Birligi tarafindan gelistirilen insan irklarinin evrimine iliskin Sosyal Darwinci yorumu vurgulayan Alman biyoloji mufredatini yayinladi SS e katilan ve Kaiser Wilhelm Antropoloji Enstitusunde calisarak Nazi ojeni ve irksal evrim teorilerini yayinlayan Hans Weinert Iskandinav irkinin son derece evrimlesmis bir irk oldugunu ve Avustralya Aborjinlerinin irk hiyerarsisinin en altinda yer aldigini iddia etmistir Hans F K Gunther profesyonel bir egitim almamis olmasina ragmen en etkili Nazi antropologu olarak kabul ediliyordu Gunther in Nordiklik uzerine irkci yazilari Nordik irkin kuzey Avrupa da ortaya ciktigina ve fetih sayesinde yayildigina inanan Gobineau nun fikirlerini iceriyordu Gunther in bu yazilari Nazi ojenik politikalarini onayladigini ifade etmis ve bilimsel irkcilik uzerinde kritik bir etkiye sahip olmustu Gunther in bu teorileri daha sonra kitaplarini Nazi Partisi uyeleri icin tavsiye edilen okuma materyalleri arasina dahil eden Hitler tarafindan takdir edildi Nazi irksal teorileri Iskandinavlar Almanlar Ingilizler ve Fransizlar da dahil olmak uzere uzun boy beyaz ten mavi gozler dar ve duz burunlar dolikosefalik kafataslari belirgin ceneler ve sari sac gibi fiziksel antropolojik ozelliklerle tanimlanan Iskandinav halklarini Aryanlarin en saf irki olarak kabul ediyordu Naziler iktidara geldikten sonra sari sac ve mavi goz gibi sozde aryan ozellikleri icin yapay secilim tesvik edilirken asagi irklar ve fiziksel veya zihinsel hastaligi olan insanlar yasamaya deger olmayan hayat olarak kabul edildi ve toplama kamplarina kapatildi Etnik temizlik ve Holokost Nazi soygelisim ve irksal hijyen programlarinin sterilizasyon ve imhasinin doruk noktasi bir Aryan ustun irk yaratmayi ve Yahudiler Slavlar Polonyalilar Romanlar escinseller ve engelliler gibi asagi Aryan olmayan turleri ortadan kaldirmayi amacladi Nazi Almanyasi Alman Reich vatandasligi icin Aryan sertifikasi sarti getirerek Yahudilere karsi sistematik ayrimciliga yol acan Yahudi karsiti yasayi cikardi Hitler Almanya Sansolyesi olduktan sonra Nazi Almanyasi nin kamu politikalari sozde asagi tipler e ozellikle Sami irkinin en yuksek tezahuru olarak kabul edilen Yahudilere karsi giderek daha dusmanca hale geldi ve Yahudilerin gettolarda tecrit edilmesi Nazilerin Yahudi Sorununa Nihai Cozum adini verdikleri imha politikasiyla doruga ulasti Holokost olarak bilinen surecte devlet destekli zulumle Nazi toplama kamplarinda iclerinde cocuklar da olmak uzere alti milyondan fazla Yahudi 5 7 milyon Slav 1 8 3 milyon Polonyali ve engelliler kitlesel kursunlama gaz odasi gaz vagonu yontemleriyle sistematik olarak olduruldu Aryan irki inanci Naziler tarafindan zulmu hakli cikarmak icin kullanildi ve kurbanlari Aryanlarin zitti karsiti ve ebedi dusmani olarak tasvir etti Beyaz ustunlukculuguOzellikle Amerika Birlesik Devletleri nde olmak uzere beyaz irkin ustunlugunu savunan neo Nazi gruplari ve hapishane cetelerinin pek cogu kendilerini Aryan Kardesligi Aryan Milletleri Aryan Muhafizlari Aryan Cumhuriyet Ordusu Beyaz Aryan Direnisi Aryan Cemberi Teksas Aryan Kardesligi ve diger Aryan Kardeslikleri de dahil olmak uzere Aryan irkinin bir parcasi olarak goruyor Neopagan hareketleriHint Avrupa tarihi gercek veya sahte cesitli neopagan hareketlerinde onemli bir rol oynamaktadir Rus neo paganizmi Slavofilizm Slavcilik hareketleri Avrupalilarin Nazi Almanyasi nin prestijli Aryan kokenli varsayiminin cesitli farkli fikirlerini odunc aldi Rus milliyetcileri uzerindeki birincil dini etki Rus Ortodokslugu olsa da Hristiyanligin Roma psikoposlugunun onceligi bu gruplar tarafindan supheyle karsilandi ve kokenlere donusu rasyonellestirmek icin eski bir metin aramaya basladilar Zhar Ptitsa gazetesindeki cesitli yazarlar MO birinci yuzyila ait oldugu varsayilan el yazmasi Veles Kitabi na ilgi gosterdiler Beyaz Ordu subayi F A Izenbek bu el yazmasinin Rus Ic Savasi sirasinda kesfedildigini iddia etti Ancak Izenbek in arkadaslarindan biri olan Iurii Miroliubov elyazmasini uydurmus ve Rus neo paganizmini tanimlamak icin Vedism terimini kullanmisti daha sonra elyazmasinin degerini yuceltmek icin Hint dini kutsal kitabi Vedalar i benimsedi Milliyetci beyaz Rus gocmenleri ve neo Paganlar elyazmasini Antik Aryanlar ile kendileri Slavlar arasinda dogrudan bir baglanti oldugunu iddia eden Slav uygarligina ait otantik bir tarihi kaynak olarak goruyorlar Ancak el yazmasi bilim adamlari tarafindan edebi sahtecilik olarak ilan edildi Tanrica hareketi Birinci dalga feminizmin yukselisiyle birlikte Tanrica hareketinin cesitli yazarlari antik Hint Avrupalilari cesitli tarihi dramalarda ve Riane Eisler in The Chalice and the Blade 1987 ve Marija Gimbutas in Civilization of the Goddess 1991 adli kitaplari gibi kitaplarda kadinsi baris ve guzelligin utopik tarih oncesi dunyasini yok eden ataerkil savasci istilacilar olarak nitelendirdiler Ayrica bakinizAryan Nazi insan deneyleri Ezoterik Nazizm Pozitif Hristiyanlik Holokost Nazi Almanyasi nda escinsellere yonelik zulumKaynakcaOzel Dunlap 1944 ss 296 300 Arvidsson 2006 s 13 50 Ramaswamy 2001 ss 105 145 Pereltsvaig amp Lewis 2015 s 11 Anthony 2007 s 2 Abate 1994 s 66 Losos 2016 ss 346 361 Wagner 2017 ss 318 327 bioanth org 2022 Cashmore 2002 s 198 a b c Rich 1998 ss 30 33 Anthony 2007 s 13 40 Gregor 1961 ss 352 360 a b Bryant 2001 ss 33 50 Longerich 2010 Gordon 1984 s 96 Aryan 2022 Bryant 2001 s 20 a b Anthony 2007 ss 4 5 Anthony 2007 s 6 Anthony 2007 s 7 Santucci 2008 s 40 a b Renfrew 2007 s 108 a b Zvelebil 1995 s 34 a b c d e f Anthony 2007 s 10 Anthony 2007 s 5 Anthony 2007 s 7 8 a b c Anthony 2007 s 8 Goodrick Clarke 1992 ss 12 14 Anthony 2007 s 8 9 Anthony 2007 s 8 10 Merriam Webster 1993 s 66 Anthony 2007 s 9 10 a b Fortson 2011 s 209 a b c Fortson 2011 s 22 Mallory 2006 s 266 a b Villar 1991 ss 42 47 a b c Mallory 2015 s 268 Arvindsson 2006 s 43 a b c d e Anthony 2007 s 9 a b Bryant 2001 ss 60 63 a b Anthony 2007 s 11 a b c Witzel 2008 s 21 Witzel 2008 s 10 11 Koch 2020 s 14 Zvelebil 1995 ss 42 44 Arvindsson 2006 s 143 Arvindsson 2006 ss 142 143 Arnold 1992 ss 30 37 Veit 2012 Cashmore 1996 ss 198 Lehner 2015 ss 77 10 Bryant 2001 s 33 Bryant 2001 s 60 Thapar 1996 s 5 6 a b Thapar 1996 s 5 Bryant 2004 s 8 Redner 2019 s 22 Muller 2002 s 18 Goodrick Clarke 1985 s 5 Arvindsson 2006 s 61 a b Orsucci 2002 Goodrick Clarke 1992 ss 20 21 Arvidsson 2006 s 43 a b Kaufman amp Sturtevant 2020 ss 57 58 Encyclopaedia Britannica 14 Haziran 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 24 Nisan 2022 a b Arvindsson 2006 s 45 Arvindsson 2006 s 13 50 Santucci 2008 ss 40 41 Arvindsson 2006 s 155 Wells 1974 ss 236 251 bartleby com 2022 Connelly 2008 ss 4 11 Ehrenreich 2007 s 10 Proctor 1988 s 95 Renfrew 1989 s 108 Weikrt 2013 s 541 Weikart 2016 s 15 Weikrt 2013 s 542 a b Weikrt 2013 s 543 544 a b Weikrt 2013 s 544 Ryback 2010 s 132 Stocking 1996 s 92 Barrowclough 2017 s 110 Goering 2014 Schaefer 2008 s 473 Akbulut Yuksel 2015 s 61 Schaefer 2008 s 473 474 a b Schaefer 2008 s 637 web archive org 2022 encyclopedia ushmm org 2022 Dawidowicz 1986 s 403 USHMM 2022 web archive org 2018 Holocaust education dk 2016 Browning 2004 Schaefer 2008 s 636 637 Goodrick Clarke 2002 ss 232 233 Blazak 2009 ss 633 640 Laruelle 2008 ss 283 301 Laruella 2008 ss 284 285 a b Laruella 2008 s 285 Shnirelman 2002 ss 197 21 Laruella 2008 s 285 286 Mjor 2020 s 171 GenelGregor A James 1961 Nordicism Revisted Phylon 22 4 352 360 doi 10 2307 273538 JSTOR 273538 Anthony David W 2007 The horse the wheel and language how Bronze Age riders from the Eurasian steppes shaped the modern world Ingilizce ISBN 978 1 4008 3110 4 OCLC 496275617 Arvidsson Stefan 2006 Aryan idols Indo European mythology as ideology and science Chicago University of Chicago Press ISBN 0 226 02860 7 OCLC 62172703 Bryant Edwin 20 Eylul 2001 The Quest for the Origins of Vedic Culture The Indo Aryan Migration Debate 1 Ingilizce Oxford University PressNew York doi 10 1093 0195137779 001 0001 ISBN 978 0 19 513777 4 Goodrick Clarke Nicholas 1992 The occult roots of Nazism secret Aryan cults and their influence on Nazi ideology the Ariosophists of Austria and Germany 1890 1935 Rohan d Olier Butler New York ISBN 0 8147 3054 X OCLC 26402982 Goodrick Clarke Nicholas 2002 Black sun Aryan cults Esoteric Nazism and the politics of identity New York New York University Press ISBN 0 8147 3124 4 OCLC 47665567 23 Aralik 2008 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Thapar Romila 1996 The Theory of Aryan Race and India History and Politics Social Scientist 24 1 3 3 doi 10 2307 3520116 23 Mayis 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Weikart Richard 2013 The Role of Darwinism in Nazi Racial Thought German Studies Review 36 3 537 556 ISSN 0149 7952 25 Nisan 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Connelly John 2008 Nazis and Slavs From Racial Theory to Racist Practice Central European History Ingilizce 32 1 1 33 doi 10 1017 S0008938900020628 ISSN 0008 9389 Kaufman Amy S 2020 The devil s historians how modern extremists abuse the medieval past Paul B Sturtevant Toronto ISBN 978 1 4875 8786 4 OCLC 1137372780 Encyclopedia of race ethnicity and society Richard T Schaefer Los Angeles SAGE Publications 2008 ISBN 978 1 4129 2694 2 OCLC 166387368 Gillette Aaron 2004 Racial Theories in Fascist Italy 0 Ingilizce Routledge doi 10 4324 9780203164891 ISBN 978 1 134 52707 6 Zvelebil Marek 1995 At the Interface of Archaeology Linguistics and Genetics Indoeuropean Dispersals and the Agricultural Transition in Europe Journal of European Archaeology Ingilizce 3 1 33 70 doi 10 1179 096576695800688278 ISSN 0965 7665 Pereltsvaig Asya 2015 The Indo European controversy facts and fallacies in historical linguistics Martin W Lewis Cambridge United Kingdom ISBN 978 1 316 31924 6 OCLC 908254716 Mallory J P 2015 In search of the Indo Europeans language archaeology and myth New York N Y Thames and Hudson ISBN 0 500 05052 X OCLC 20394139 Santucci James A 1 Subat 2008 The Notion of Race in Theosophy Nova Religio Ingilizce 11 3 37 63 doi 10 1525 nr 2008 11 3 37 ISSN 1092 6690 Fortson Benjamin W Fortson 7 Eylul 2011 Indo European Language and Culture An Introduction Ingilizce John Wiley amp Sons ISBN 978 1 4443 5968 8 3 Subat 2014 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Witzel Michael 2008 Autochthonous Aryans The Evidence from Old Indian and Iranian texts doi 10 11588 XAREP 00000118 Renfrew Colin 1989 The Origins of Indo European Languages Scientific American 261 4 108 ISSN 0036 8733 24 Mart 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Gordon Sarah Ann Mazal Holocaust Collection 1984 Hitler Germans and the Jewish Question Ingilizce s 96 ISBN 978 0 691 05412 4 OCLC 9946459 21 Agustos 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Longerich Peter 15 Nisan 2010 Holocaust The Nazi Persecution and Murder of the Jews Ingilizce OUP Oxford ISBN 978 0 19 161347 0 Kotsyuba Oleh 23 Eylul 2015 Rules of Disengagement Author Audience and Experimentation in Ukrainian and Russian Literature of the 1970s and 1980s Ingilizce 22 18 Haziran 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Cashmore Professor Ellis Cashmore Ellis 11 Eylul 2002 Dictionary of Race and Ethnic Relations 0 Ingilizce Routledge doi 10 4324 9780203437513 ISBN 978 0 203 43751 3 Rich Paul B 1998 Racial ideas and the impact of imperialism in Europe The European Legacy Ingilizce 3 1 30 33 doi 10 1080 10848779808579862 ISSN 1084 8770 17 Nisan 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Dunlap Knight 1944 The Great Aryan Myth The Scientific Monthly 59 4 296 300 ISSN 0096 3771 9 Agustos 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Ramaswamy Sumathi 2001 Remains of the race Archaeology nationalism and the yearning for civilisation in the Indus valley The Indian Economic amp Social History Review Ingilizce 38 2 105 145 doi 10 1177 001946460103800201 ISSN 0019 4646 23 Mayis 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Abate Frank 1994 Merriam Webster s Collegiate Dictionary Tenth Edition review Dictionaries Journal of the Dictionary Society of North America 15 1 66 doi 10 1353 dic 1994 0009 ISSN 2160 5076 19 Haziran 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Losos 2016 How Evolution Shapes Our Lives Essays on Biology and Society Princeton University Press s 346 361 doi 10 2307 j ctv7h0s6j 26 ISBN 978 0 691 17039 8 21 Agustos 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Wagner Jennifer K Yu Joon Ho Ifekwunigwe Jayne O Harrell Tanya M Bamshad Michael J Royal Charmaine D 2017 Anthropologists views on race ancestry and genetics WAGNER et al American Journal of Physical Anthropology Ingilizce 162 2 318 327 doi 10 1002 ajpa 23120 PMC 5299519 2 PMID 27874171 11 Mayis 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 KB1 bakim PMC bicimi link Rich Paul B 1 Subat 1998 Racial ideas and the impact of imperialism in Europe The European Legacy 3 1 30 33 doi 10 1080 10848779808579862 ISSN 1084 8770 Ryback Timothy W 2010 Hitler s Private Library The Books That Shaped His Life Ingilizce Vintage Books s 132 ISBN 978 0 307 45526 0 21 Agustos 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Akbulut Yuksel Mevlude Yuksel Mutlu 1 Agustos 2015 The Long Term Direct and External Effects of Jewish Expulsions in Nazi Germany American Economic Journal Economic Policy Ingilizce 7 3 58 85 doi 10 1257 pol 20130223 ISSN 1945 7731 Dawidowicz Lucy S 1986 The war against the Jews 1933 1945 10th anniversary ed Toronto Bantam Books s 403 ISBN 0 553 34302 5 OCLC 12975111 Browning Christopher R 2004 The Origins of the Final Solution The Evolution of Nazi Jewish Policy September 1939 March 1942 Lincoln University of Nebraska Press ISBN 978 0 8032 0392 1 18 Nisan 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Blazak Randy 2009 The prison hate machine Criminology amp Public Policy Ingilizce 8 3 633 640 doi 10 1111 j 1745 9133 2009 00579 x 2 Mayis 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Mjor Kare Johan Turoma Sanna 2020 Russia as civilization ideological discourses in politics media and academia Ingilizce ISBN 978 1 003 04597 7 OCLC 1142918760 Laruelle Marlene 2008 Alternative identity alternative religion Neo paganism and the Aryan myth in contemporary Russia Nations and Nationalism Ingilizce 14 2 283 301 doi 10 1111 j 1469 8129 2008 00329 x ISSN 1354 5078 22 Nisan 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Shnirelman Victor A 1 Mayis 2002 Christians Go home A Revival of Neo Paganism between the Baltic Sea and Transcaucasia An Overview Journal of Contemporary Religion 17 2 197 211 doi 10 1080 13537900220125181 ISSN 1353 7903 22 Nisan 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 bioanth org 3 Temmuz 2022 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 21 Agustos 2022 encyclopedia ushmm org Ingilizce 3 Ekim 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Koch John T 2020 Celto Germanic Later Prehistory and Proto Indo European vocabulary in the North and West PDF University of Wales Centre for Advanced Welsh and Celtic Studies s 14 12 Nisan 2022 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 6 Nisan 2022 web archive org 9 Mart 2022 9 Mart 2022 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 21 Agustos 2022 encyclopedia ushmm org Ingilizce 14 Haziran 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Holocaust education dk 1 Eylul 1939 3 Mart 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 27 Eylul 2015 web archive org 2 Ocak 2018 12 Aralik 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Merriam Webster s collegiate dictionary 10th ed Inc Merriam Webster Springfield Mass U S A Merriam Webster 1993 ISBN 0 87779 708 0 OCLC 27432416 USHMM Ingilizce 10 Subat 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2022 Wells H G 1974 The outline of history being a plain history of life and mankind 3d ed rev and rearranged St Clair Shores Mich Scholarly Press ISBN 0 403 03082 X OCLC 1289036 Arnold B 1992 The Past as Propaganda How Hitler s Archaeologists Distorted European Prehistory to Justify Racist and Territorial Goals The Past as Propaganda How Hitler s Archaeologists Distorted European Prehistory to Justify Racist and Territorial Goals 45 4 30 37 ISSN 0003 8113 The Oxford companion to archaeology 2nd ed Neil Asher Silberman Alexander A Bauer Margarita Diaz Andreu Garcia Cornelius Holtorf Emma Waterton New York Oxford University Press 2012 ISBN 978 0 19 973921 9 OCLC 819762187 Cashmore Ellis 1996 Dictionary of race and ethnic relations 4th ed Londra Routledge ISBN 0 203 43751 9 OCLC 52123302 Villar Francisco 1991 Los indoeuropeos y los origenes de Europa lenguaje e historia Madrid Gredos ISBN 84 249 1471 6 OCLC 31328188 www bartleby com 23 Agustos 2000 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2022 Stocking 1996 Volksgeist as method and ethic essays on Boasian ethnography and the German anthropological tradition George W Jr Stocking Madison Wis University of Wisconsin Press ISBN 978 0 299 14553 8 OCLC 657217642 Barrowclough David 20 Ocak 2017 Digging for Hitler The Nazi Archaeologists Search for an Aryan Past Arapca Fonthill Media 2 Mayis 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Agustos 2022 Goering Sara Zalta Edward N 2 Temmuz 2014 Eugenics Stanford Felsefe Ansiklopedisi Stanford University 18 Subat 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Mart 2022 Lehner Georg 1 Ocak 2015 4 The Races of East Asia in Nineteenth Century European Encyclopedias Ingilizce Brill ISBN 978 90 04 29293 2 7 Mayis 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Agustos 2022 Bryant Edwin Patton Laurie 2 Agustos 2004 The Indo Aryan Controversy Evidence and Inference in Indian History Ingilizce Routledge ISBN 978 1 135 79102 5 22 Nisan 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Agustos 2022 Muller F Max 2002 The essential Max Muller on language mythology and religion Jon R Stone New York ISBN 978 1 137 08450 7 OCLC 1003859087 Goodrick Clarke Nicholas 1985 The occult roots of Nazism the Ariosophists of Austria and Germany 1890 1935 Wellingborough Northamptonshire Aquarian Press ISBN 0 85030 402 4 OCLC 16645743 Redner Harry 2019 Dialectics of Classicism The birth of Nazism from the spirit of Classicism Thesis Eleven Ingilizce 152 1 22 doi 10 1177 0725513619850915 ISSN 0725 5136 web archive org 10 Mart 2002 8 Haziran 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2022 Ehrenreich Eric 2007 The Nazi ancestral proof genealogy racial science and the final solution Bloomington Indiana University Press ISBN 978 0 253 11687 1 OCLC 213291747 Proctor Robert 1988 Racial hygiene medicine under the Nazis Mazal Holocaust Collection Cambridge Mass Harvard University Press ISBN 0 674 74580 9 OCLC 16982101 10 Aralik 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 23 Agustos 2022 Rich Paul B 1998 Racial ideas and the impact of imperialism in Europe The European Legacy Ingilizce 3 1 31 44 doi 10 1080 10848779808579862 ISSN 1084 8770 17 Nisan 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Renfrew Colin 1989 The Origins of Indo European Languages Scientific American 261 4 106 115 ISSN 0036 8733 24 Mart 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Agustos 2022 Weikart R 2016 From Darwin to Hitler Evolutionary Ethics Eugenics and Racism in Germany New York Palgrave Macmillan ISBN 1 137 10986 6 OCLC 1083460711 Mallory J P 2006 The Oxford Iintroduction to Proto Indo European and the Proto Indo European World Douglas Q Adams New York Oxford University Press ISBN 978 1 4294 7104 6 OCLC 139999117 6 Mayis 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 23 Agustos 2022