Clostridioides difficile (sin. Clostridium difficile) ciddi ishal enfeksiyonlarına neden olduğu bilinen bir bakteridir ve kolon kanserine de neden olabilir.C. difficile veya C. diff olarak da bilinir ve spor oluşturan Gram-pozitif bir bakteri türüdür.Clostridioides türleri anaerobik, hareketli bakterilerdir, doğada her yerde bulunurlar ve özellikle toprakta yaygındırlar. Vejetatif hücreleri çubuk şeklinde, pleomorfiktir ve çiftler ya da kısa zincirler halinde bulunur. Mikroskop altında, terminal uçlarında bir çıkıntıya sahip (subterminal sporlar oluşturur) uzun, düzensiz (genellikle tambur çubuğu veya iğ şeklinde) hücreler olarak görünürler. Gram boyama altında, C. difficile hücreleri Gram-pozitiftir ve oksijen yokluğunda insan vücut sıcaklığında kanlı agarda optimum büyüme gösterir. C. difficile katalaz- ve -negatiftir ve üç tip toksin üretir: , ve Clostridioides difficile transferaz. Stres koşulları altında bakteri, aktif bakterilerin tolere edemediği aşırı koşulları tolere edebilen sporlar üretir.
Clostridioides difficile | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
C. difficile kolonileri bir kan agar plakası üzerinde | |||||||||||||||
Bakterinin elektron mikrografı | |||||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
İkili adlandırma | |||||||||||||||
Clostridioides difficile (Hall & O'Toole, 1935) Lawson & Rainey, 2016 | |||||||||||||||
Sinonimler | |||||||||||||||
|
Clostridioides difficile yeni ortaya çıkan önemli bir insan patojenidir; CDC'ye göre 2017 yılında ABD'de hastanede yatan hastalarda 223.900 vaka ve 12.800 ölüm görülmüştür.C. difficile yaygın olarak hastane ve antibiyotik ilişkili bir patojen olarak bilinse de enfeksiyonların en fazla üçte biri hastanelerdeki enfekte bir kişiden bulaşmaya bağlanabilir ve sadece az sayıda antibiyotik, vankomisin, klindamisin, ve sefalosporinler gibi yüksek C. difficile enfeksiyonu (CDI) gelişme riski ile doğrudan ilişkilidir. Enfeksiyonların büyük çoğunluğu hastane dışında edinilmektedir ve antibiyotiklerin çoğu, dışkı yumuşatıcıları kullanmak ve yaptırmak gibi antibiyotik olmayan birçok risk faktörüne benzer şekilde yüksek enfeksiyon riskine sahiptir.
Clostridioides difficile insan kolonunda hastalığa neden olmadan da yerleşebilir. İlk tahminler C. difficile'nin yetişkin nüfusun %2-5'inde mevcut olduğunu gösterse de daha yeni araştırmalar kolonizasyonun gıda zehirlenmesi veya aşırı laksatif kullanımı gibi ilgisiz ishalli hastalık öyküsüyle yakından ilişkili olduğunu göstermektedir. Gastrointestinal rahatsızlık öyküsü olmayan bireylerin asemptomatik taşıyıcı olmaları pek olası görünmemektedir. Bu taşıyıcıların önemli bir enfeksiyon rezervuarı olduğu düşünülmektedir.
Taksonomi
Tür, 2016 yılında Clostridium cinsinden cinsine aktarılmış ve böylece Clostridioides difficile binom adı verilmiştir. Bu yeni isim, bu tür ile Clostridium cinsi üyeleri arasındaki taksonomik farklılıkları yansıtırken, yaygın adı C. diff olarak korunmuştur. 2018 itibarıyla, bu yeni cinsteki diğer tek tür Clostridioides mangenotii'dir (eski adıyla Clostridium mangenotii).
İnsan patojeni
Patojenik C. difficile suşları birden fazla toksin üretir. En iyi karakterize edilenler () ve sitotoksindir (), her ikisi de enfekte hastalarda ishal ve inflamasyona (C. difficile koliti) neden olabilir, ancak bunların göreceli katkıları tartışmalıdır. İshal, birkaç günlük bağırsak sıvısı kaybından, kolonda yoğun iltihaplanma ve bağırsak mukozal yüzeyinde psödomembran oluşumu ile ilişkili hayatı tehdit eden psödomembranöz kolite kadar değişebilir. Bu durum, hastayı kolon perforasyonu, sepsis ve şok riski altına sokabilecek ciddi bir kolon distansiyonu şekli olan toksik megakolona ilerleyebilir. Toksin A ve B, hedef alan ve inaktive eden glukoziltransferazlardır. Toksin B (sitotoksin), düşük moleküler kütleli GTP bağlayıcı Rho proteinlerinin azalma ile ilişkili bir mekanizma ile aktin depolimerizasyonunu indükler. Ayrıca ikili bir toksin () vardır, ancak hastalıktaki rolü tam olarak anlaşılamamıştır.
Ek virülans faktörleri arasında insan kolon hücrelerine bağlanmaya aracılık eden bir yapışma faktörü ve bir bulunmaktadır. Bakteri ayrıca çevresindeki diğer mikropların büyümesini engelleyen ve normal insan bağırsak florasına üstün gelmesini sağlayan kimyasal üretir.
Antimikrobiyal direnç
C. diff enfeksiyonlarının antibiyotik tedavisi, hem antibiyotik direnci hem de bakterinin fizyolojik faktörleri (spor oluşumu, psödomembranın koruyucu etkileri) nedeniyle zor olabilir. Kuzey Amerika'da coğrafi olarak dağınık salgınlara neden olduğu söylenen, siprofloksasin ve gibi antibiyotiklere dirençli yeni, oldukça toksik bir C. difficile türünün ortaya çıkışı 2005 yılında rapor edilmiştir. Atlanta'daki ABD Hastalık Kontrol Merkezleri, virülans, antibiyotik direnci ya da her ikisine birden sahip bir salgın türünün ortaya çıkabileceği konusunda uyarıda bulunmuştur. CDI tedavisinde ilk tercih edilen antimikrobiyal ilaç olan metronidazol gibi diğer antibiyotiklere karşı direnç, klinik izolatların %12'sine kadarında gözlenmiştir, bu nedenle çeşitli antibiyotiklerle tedavi devam ettikçe, C. difficile popülasyonlarında daha çeşitli ve daha güçlü dirençler gelişmeye devam edecek ve etkili tedavi girişimlerini daha da karmaşık hale getirecektir.
C. difficile sporları yüksek konsantrasyonlarda çamaşır suyu da dahil olmak üzere birçok dezenfektana direnç gösterdiğinden, hastanelerdeki yüzeylerin dezenfekte edilmesi de zor olabilir.
Bulaşma
Clostridioides difficile, insan veya hayvandan insana fekal-oral yolla bulaşır ve dışkı ile atılır. Organizma, alkol bazlı el temizleyicileri veya rutin yüzey temizliği ile öldürülemeyen ısıya dayanıklı, havaya toleranslı sporlar oluşturur, böylece bu sporlar klinik ortamlarda uzun süre hayatta kalır. Dışkı ile kontamine olan herhangi bir yüzey, cihaz veya malzeme (örneğin tuvaletler, banyo küvetleri ve elektronik rektal termometreler) C. difficile sporları için bir rezervuar görevi görebilir ve C. difficile sporları yüzeylerde uzun süre yaşayabilir. Bu nedenle bakteri neredeyse her yüzeyden kültürlenebilir. Sporlar yutulduktan sonra, asit dirençleri mideden zarar görmeden geçmelerini sağlar. Safra asitlerine maruz kaldıklarında çimlenir ve kolonda vejetatif hücreler halinde çoğalırlar. Sonuç olarak, Dünya Sağlık Örgütü sporların yayılmasını sınırlamak için alkol solüsyonlarına ek olarak sabun kullanılmasını savunmaktadır.C. diffiicile'nin DNA metiltransferaz CamA'sının inaktivasyonundan sonra sporlanmanın önemli ölçüde azaldığı gösterilmiştir, bu da bu bakteriyi spesifik bir şekilde inhibe edebilecek bir ilaç geliştirme olasılığını artırmaktadır.
Kolonizasyona yatkınlık gıda zehirlenmesi, Crohn hastalığı veya müshil kullanımı gibi ishalli hastalıklar tarafından tetikleniyor gibi görünmektedir; C. difficile sporlarına maruz kalan ishalli hastalık öyküsü olmayan kişiler mutlaka taşıyıcı olmayacaktır. İnsanlar C. difficile tarafından kolonize edildikten sonra, yıllarca taşıyıcı olarak kalırlar, ancak C. difficile'nin günlük bolluğu önemli ölçüde dalgalanır - tespit sınırının altında olmaktan bir günden diğerine yüksek seviyelerde dökülmeye kadar dalgalanır. Taşıyıcılardaki , bulaşma için önemli bir faktör olabilecek artan dökülme dönemlerini tetiklediği görülmektedir.[]
Konak aralığı
Clostridioides difficile domuzları, buzağıları ve insanları enfekte eder ve toprak, evcil hayvan ve insan dışkısı, kanalizasyon, insan bağırsak sistemi ve perakende etten oluşan doğal bir rezervuarda yaşar.
2015 yılında CDC tarafından yapılan bir çalışmada C. diff'in 2011 yılında neredeyse yarım milyon Amerikalıyı etkilediği ve 29.000 kişinin ölümüne neden olduğu tahmin edilmiştir. Çalışma, vakaların %40'ının bakım evlerinde veya toplum sağlığı ortamlarında, %24'ünün ise hastanelerde başladığını tahmin etmektedir.
Clostridioides difficile insan sindirim sisteminde yaygındır. Bununla birlikte, zayıf bir rakiptir ve sindirim sistemindeki diğer bakteriler tarafından besin maddeleri için genellikle geride bırakılır. Sonuç olarak, C. difficile yönetilebilir bir sayıda tutulur. Bir antibiyotiğin aniden verilmesi mikrobiyomu bozarsa, C. difficile rakiplerinin çoğunun öldürülmesinin bir sonucu olarak büyüyebilir. Kuluçka süresi 5-10 gündür ve antibiyotik ilişkili ishal için antibiyotik tedavisini takiben 1 gün ile haftalar arasında değişir. Ayrıca, küçük çocuklarda yüksek toksin seviyelerine sahip C. difficile taşıyıcılığı yaygındır, ancak hastalık nadirdir. Toksinlerden birinin ya da her ikisinin birden üretilmesi semptomların ortaya çıkması için her zaman yeterli değildir.
Belirtiler ve semptomlar
C. difficile enfeksiyonunun belirtileri arasında ishal (günde en az üç gevşek bağırsak hareketi), dehidrasyon, şiddetli olabilen karın ağrısı, iştah kaybı ve mide bulantısı yer alır.
Patofizyoloji
C. difficile oral-fekal yolla bulaşır ve çoğu sporlar yoluyla çoğalır. Bu sporların çimlenmesi, germinant reseptör CspC tarafından algılanan taurocholate gibi karaciğerdeki birincil safra asitlerini algılama yeteneğine bağlıdır. İkincil safra asitleri kolondaki bu süreçleri engelleyebilir. Sporlar, konakçı mikrobiyotasında antibiyotik kaynaklı değişimlerle büyüyebilir ve bağırsakta kolonize olabilir. C. difficile, kolon mukozasını bozmak için CWp84 gibi mukolitik enzimler salgılar. Bu sporlar aynı zamanda kolon hücrelerine de yapışabilmektedir. Ayrıca C. difficile, siklik-di-GMP tarafından düzenlenen bir süreç olan hareketli ve hareketsiz fazlar arasında geçiş yapabilen hareketli bir bakteridir. Bunun da ötesinde, C. difficile biyofilm oluşturma ve hücreden hücreye sinyal verme yeteneğine sahiptir.C. difficile genellikle sağlık çalışanlarının elleri aracılığıyla diğer hastalardan veya genel hastane ortamından aktarılır ve patojenin yutulmasıyla edinilir. Sporlar mide asiditesine direnç gösterir ve ince bağırsakta vejetatif formlarına dönüşürler. C. difficile, asemptomatik olmaktan şiddetli kolit ve ölüme kadar geniş bir yelpazede klinik belirtiler gösterebilir. Bu nedenle, C. difficile ABD'de en yaygın görülen sağlık hizmeti enfeksiyonudur ve ciddi sağlık riskleri ve önemli bakım maliyetleri oluşturmaktadır.
Konak bağışıklık tepkisi
C. difficile'nin salgıladığı A (TcdA) ve B (TcdB) toksinleri, antikorlar ve T hücreleri tarafından tanınan immünojenik antijenler içerir. Bununla birlikte, anti-TcdA ve -TcdB IgG antikorlarının seviyeleri sağlıklı bireyleri C. difficile enfeksiyonu olan hastalardan ayırt edememiştir, bu da sınırlı klinik kullanıma sahip oldukları anlamına gelmektedir. Yakın zamanda yapılan çalışmalar, bu toksinlerin aynı zamanda yardımcı CD4+ T hücreleri tarafından, ağırlıklı olarak da sağlıklı bir bağırsak ortamının sürdürülmesinde önemli olan Th17 yardımcı hücreleri tarafından tanındığını göstermiştir, ancak şiddetli enfeksiyonu olan hastalarda bu hücreler bozulmuştur. İlginç bir şekilde, şiddetli C. difficile enfeksiyonu olan bireyler, hafif enfeksiyonu olanlara kıyasla önemli ölçüde daha fazla toksine özgü T hücresine sahipti, bu da T hücrelerinin bu enfeksiyonla mücadelede önemli bir rol oynadığını göstermektedir. Bu bağışıklık tepkisi mikroRNA ifadesini daha da düzensizleştirebilir. Bu durum, ağır hastalığı olan hastaların takiben toksine özgü Th17 hücrelerinin ve mikroRNA ekspresyonunun iyileşmesiyle daha da kanıtlanmıştır. Yeni bulgular, interlökin-10 kaybının, bir konağın C.difficile enfeksiyonuna verdiği yanıtta önemli olduğu tespit edilen daha yüksek interlökin-22 seviyelerine karşılık geldiğini göstermektedir. Dolayısıyla, IL-10 eksikliği konağın patojene karşı savunmasını artırabilir. Bu, tedaviler için gelecekteki araştırmalarda özellikle ilgi çekici olabilir.
Tanı
Kötü kokulu ishal nedeniyle genellikle C. difficile enfeksiyonundan şüphelenilir, ancak bu durum hastada CDI olup olmadığını doğrulamaz. Bir CDI'yı doğrulamak için, bir sitotoksin tahlili dışkı eluatında hücrenin toksin B (ToxB) sitotoksisitesini tespit eder. C. difficile toksininin varlığı, anti-toksin antikorlarının sitotoksik etkiyi nötralize etmesiyle doğrulanır. C. difficile suşları sitotoksin tahlili yapılmadan önce de kültürlenebilir. Bu kültürler toksin üretebilen C. difficile suşunu tespit eder. Bununla birlikte, bu enzim immünoassayleri hızlı geri dönüşleri, düşük maliyetleri ve basitlikleri nedeniyle daha yaygın olarak kullanılmaktadır. Ayrıca, toksijenik dışkı kültürlerine göre daha düşük hassasiyet gösterirler. PCR testleri, toksijenik dışkı kültürüne göre daha kısa bir geri dönüş süresine ve daha yüksek bir hassasiyet aralığına sahiptir. PCR tabanlı bir tahlil kullanmak, asemptomatik hastaların tespit edilmesini önlemeye yardımcı olur.
Tedavi
Semptomlar başladığında antibiyotik tedavisi gören hastalar mümkünse antibiyotik almayı bırakmalıdır. Antibiyotik tedavisine verilen bu ara bazen semptomların kendiliğinden düzelmesine yol açabilir. Geniş spektrumlu antibiyotiklerin kesilmesine yanıt vermeyen hastaların C. difficile sporlarını öldürebilen antibiyotiklerle tedavi edilmesi gerekecektir. Birincil enfeksiyonlar tipik olarak vankomisin ile tedavi edilir ve normal dozaj her 6 saatte bir 125 mg'dır. Vankomisin rejimi, daha yüksek etkinliği, güvenlik profili ve daha düşük nüks oranları nedeniyle geleneksel metronidazol kullanımının yerini almıştır. Vankomisini tolere edemeyen hastalarda, benzer etkinlik ve vankomisine göre daha düşük nüks oranlarıyla kabul edilebilir bir seçenektir. Fulminan CDI vakalarında, parenteral metronidazol artı oral vankomisin veya fidaksomisin ile adjuvan tedavi önerilmektedir.
Metronidazol veya vankomisin ile primer enfeksiyon tedavisini başarıyla tamamlayan hastaların yaklaşık %15-30'unda nüks görülecektir. Bu hastaların yaklaşık %40'ı tekrarlayan C. difficile enfeksiyonu geçirmeye devam edecektir. C. difficile'nin ilk nüksetmesi genellikle birincil enfeksiyonu tedavi etmek için kullanılan antibiyotikle tedavi edilir. Sonraki enfeksiyonlar metronidazol ile tedavi edilmemelidir. Bazen, 10 günlük standart bir oral vankomisin kürü işe yaramayacaktır. Bu durumlarda, vankomisinin azaltılması tercih edilen tedavidir. Hastalar enfeksiyonun ciddiyetine bağlı olarak 3 aya kadar bir süre boyunca azalan dozlarda vankomisin alırlar.
C. difficile'nin sonraki her nüksetmesi, önceki enfeksiyonlardan daha şiddetli olma eğilimindedir. Probiyotiklerle, özellikle de Saccharomyces boulardii ile desteklenen vankomisin ile uzun süreli tedavi daha yüksek bir başarı oranı ile ilişkilidir.
Üç nüksetmeden sonra hastalar dar spektrumlu bir antibiyotik olan oral ile tedavi edilebilir. Olağan dozaj 10 gün boyunca günde iki kez 200 mg'dır. Fidaksomisinin şiddetli CDI için vankomisinden daha üstün olduğu düşünülmektedir. Fidaksomicin ile tedavinin en büyük dezavantajı ilaç maliyetidir. 10 günlük bir kür 3500 ABD dolarına kadar mal olabilir.[] Bir hasta kötüleşiyorsa veya ciddi komplike hastalığa ilerliyorsa, intravenöz tigesiklin eklenmesi dikkate alınmalıdır. Nüks riski yüksek olan hastalar, monoklonal antikor standart tedaviye eklenmesinden de fayda görebilirler.
Geleneksel antibiyotik tedavisine yanıt vermeyen hastalar (FMT) için uygun olabilir. Sağlık hizmeti sağlayıcıları, sağlıklı bir kişiden alınan dışkıyı tekrarlayan CDI'lı bir hastanın kolonuna aktarabilir. Bu işlem, yaklaşık %93 iyileşme oranıyla şiddetli CDI için en başarılı tedavidir. Dışkı naklinin çocuklar ve genç yetişkinler için de etkili ve güvenli bir tedavi seçeneği olduğu görülmüştür. FMT ile tedavi edilen hastalarda CDI nüks oranları genellikle düşüktür, yaklaşık %19'dur, bu da kronik CDI vakalarının tedavisinde çok etkili olmasını sağlar. Bununla birlikte, bazı vakalarda inflamatuar bağırsak hastalığının alevlenmesi tedavinin olası bir yan etkisidir. Mikrobiyota temelli tedavilerin enfeksiyonu temizlemedeki başarısı değerlendirilirken konakçı bağışıklık sisteminin durumu önemlidir. FMT'nin uzun vadeli etkileri bilinmemektedir, çünkü prosedür sadece 2013'ten beri tekrarlayan CDI için FDA onaylıdır ve nispeten az sayıda prosedür gerçekleştirilmiştir. Transplantasyon bir seçenek değilse kolonun enfekte olmuş kısmının çıkarılması CDI'yı tedavi edebilir.
C. difficile nüksünün öngörülmesi büyük ilgi görmüştür, ancak önemli ölçüde ilişkili risk faktörleri konusunda fikir birliği sağlanamamıştır.
Korunma
C. difficile enfeksiyonu, sindirim ve aside dirençli sporlar yoluyla fekal-oral yolla yayılır. Sağlık çalışanlarının ellerini sabun ve ılık suyla iyice yıkamasını içeren uygun el hijyeni, sporların uzaklaştırılması için hayati önem taşımaktadır. Ayrıca, akut ishali olan hastaların izole edilmesi sporların hastane içinde yayılmasını önleyebilir. CDI'ları önlemenin bir başka yolu da C. difficile hastalarıyla etkileşime girerken kişisel koruyucu ekipman kullanmaktır. Ayrıca, hasta odalarında günlük çevresel sporisidal dezenfeksiyon ile CDI bulaşması önlenebilir. Ayrıca, antibiyotik tedavisinin süresinin kısaltılması da hastanelerdeki CDI oranlarını düşürmektedir.
Suşlar
2005 yılında moleküler analiz, restriksiyon endonükleaz analizi ile grup BI, ile Kuzey Amerika darbe alan tipi NAP1 ve 027 olarak karakterize edilen C. difficile suş tipinin tanımlanmasını sağlamıştır; farklı terminoloji epidemiyolojik tiplendirme için kullanılan baskın teknikleri yansıtmaktadır. Bu suş C. difficile BI/NAP1/027 olarak adlandırılmaktadır.
2016 yılı itibarıyla, British Columbia'nın bazı bölgelerinde NAP1 suşunun yerini yeni suşlar almıştır. Bu yeni suşlar arasında NAP2 ve NAP4 ve NAP tanımına sahip olmayan bazı suşlar bulunmaktadır. Bu yeni suşların sıklığı, incelenen bir bölgede 2008'den 2013'e kadar artmış ve başlangıçta daha yaygın ve tanınabilir olan NAP1 bakterilerinin yerini almıştır.
İki suş, RT078 ve RT027 ribotipleri, düşük konsantrasyonlarda şekeriyle yaşayabilir; her iki suş da 2000'lerin başında trehalozun bir gıda katkı maddesi olarak piyasaya sürülmesinden sonra daha yaygın hale gelmiş ve böylece diyetle trehaloz alımı artmıştır.
Genom
NCBI genom kimliği | 535 |
---|---|
Ploitlik | haploid |
4.3 Mb | |
Kromozom sayısı | 1 |
2005 |
Bir C. difficile suşunun ilk tam genom dizisi 2005 yılında İngiltere'deki tarafından yayınlanmıştır. Bu, 1982 yılında İsviçre'de izole edilen virülan ve çoklu ilaca dirençli bir tür olan 630 türüne aitti. Sanger Enstitüsündeki bilim insanları, ve 'nın yeni nesil dizileme teknolojilerini kullanarak yaklaşık 30 C. difficile izolatının genomlarını diziledi.
Montreal'deki McGill Üniversitesindeki araştırmacılar 2005 yılında ultra yüksek verimli dizileme teknolojisini kullanarak son derece virülan Quebec C. difficile türünün genomunu diziledi. Testler, dizileme için parçalara ayrılmış olan bakteri genomunun 400.000 DNA paralel dizileme reaksiyonunun yapılmasını içeriyordu. Bu diziler, tam bir genom dizisi oluşturmak için hesaplamalı olarak birleştirildi.
2012 yılında Oxford Üniversitesindeki bilim insanları, Illumina'nın yeni nesil dizileme teknolojilerini kullanarak Oxfordshire'da dört yıl boyunca ortaya çıkan 486 vakadan C. difficile genomlarını diziledi.
Epigenom
Clostridioides difficile, çoğunluğu 6mA tipine ait olmak üzere şimdiye kadar bildirilen 17 yüksek kaliteli metilasyon motifi ile oldukça çeşitli bir epigenoma sahiptir. Bu motiflerden biri olan CAAAAA'daki metilasyonun, C. difficile hastalığının bulaşmasında önemli bir adım olan sporülasyonun yanı sıra hücre uzunluğu, biyofilm oluşumu ve konak kolonizasyonunu etkilediği gösterilmiştir.
Bakteriyofaj
C. difficile'den genom büyüklüğü yaklaşık 30 ila yaklaşık 60 kbp arasında değişen, çoğunlukla ılıman en az sekiz bakteriyofaj izole edilmiştir. Hem çevresel hem de klinik olarak türetilmiş C. difficile suşları çeşitli ve yaygın bir dizi taşımaktadır.
Kaynakça
- ^ "Species: Clostridioides difficile". lpsn.dsmz.de (İngilizce). Erişim tarihi: 2024-09-08.
- ^ Hall IC, O'toole E (1935). "Intestinal flora in new-born infants: with a description of a new pathogenic anaerobe, Bacillus difficilis". American Journal of Diseases of Children. 49 (2). ss. 390-402. doi:10.1001/archpedi.1935.01970020105010.
- ^ Prévot AR (1938). "Études de systématique bactérienne. IV. Critique de la conception actuelle du genre Clostridium". Annales de l'Institut Pasteur. 61 (1). s. 84. 28 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2018.
- ^ Page Species: Clostridioides difficile on "LPSN - List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature". . 8 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2022.
- ^ Drewes JL, Chen J, Markham NO, Knippel RJ, Domingue JC, Tam AJ, Chan JL, Kim L, McMann M, Stevens C, Dejea CM, Tomkovich S, Michel J, White JR, Mohammad F, Campodónico VL, Heiser CN, Wu X, Wu S, Ding H, Simner P, Carroll K, Shrubsole MJ, Anders RA, Walk ST, Jobin C, Wan F, Coffey RJ, Housseau F, Lau KS, Sears CL (August 2022). "Human Colon Cancer-Derived Clostridioides difficile Strains Drive Colonic Tumorigenesis in Mice". Cancer Discovery. 12 (8). ss. 1873-1885. doi:10.1158/2159-8290.CD-21-1273. (PMC) 9357196 $2. (PMID) 35678528.
- ^ "Johns Hopkins Doctors Discover That a Common Infection May Cause Cancer". 24 Ağustos 2022. 26 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2022.
- ^ Moreno MA, Furtner F, Rivara FP (June 2013). "Clostridium difficile: a cause of diarrhea in children". JAMA Pediatrics. 167 (6). s. 592. doi:10.1001/jamapediatrics.2013.2551. (PMID) 23733223.
- ^ Kordus SL, Thomas AK, Lacy DB (May 2022). "Clostridioides difficile toxins: mechanisms of action and antitoxin therapeutics". Nature Reviews. Microbiology. 20 (5). ss. 285-298. doi:10.1038/s41579-021-00660-2. (PMC) 9018519 $2. (PMID) 34837014.
- ^ a b c d Ryan KJ, Ray CG, (Ed.) (2004). Sherris Medical Microbiology. 4th. McGraw Hill. ss. 322-4. ISBN .
- ^ "Clostridioides difficile Infection | HAI | CDC". www.cdc.gov (İngilizce). 2 Ocak 2020. 8 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2020.
- ^ Eyre DW, Cule ML, Wilson DJ, Griffiths D, Vaughan A, O'Connor L, Ip CL, Golubchik T, Batty EM, Finney JM, Wyllie DH, Didelot X, Piazza P, Bowden R, Dingle KE, Harding RM, Crook DW, Wilcox MH, Peto TE, Walker AS (September 2013). "Diverse sources of C. difficile infection identified on whole-genome sequencing". The New England Journal of Medicine. 369 (13). ss. 1195-1205. doi:10.1056/NEJMoa1216064. (PMC) 3868928 $2. (PMID) 24066741.
- ^ Guh AY, Adkins SH, Li Q, Bulens SN, Farley MM, Smith Z, Holzbauer SM, Whitten T, Phipps EC, Hancock EB, Dumyati G, Concannon C, Kainer MA, Rue B, Lyons C, Olson DM, Wilson L, Perlmutter R, Winston LG, Parker E, Bamberg W, Beldavs ZG, Ocampo V, Karlsson M, Gerding DN, McDonald LC (1 Ekim 2017). "Risk Factors for Community-Associated Clostridium difficile Infection in Adults: A Case-Control Study". Open Forum Infectious Diseases. 4 (4). ss. ofx171. doi:10.1093/ofid/ofx171. (PMC) 5903408 $2. (PMID) 29732377.
- ^ Brown KA, Khanafer N, Daneman N, Fisman DN (May 2013). "Meta-analysis of antibiotics and the risk of community-associated Clostridium difficile infection". Antimicrobial Agents and Chemotherapy. 57 (5). ss. 2326-2332. doi:10.1128/AAC.02176-12. (PMC) 3632900 $2. (PMID) 23478961.
- ^ Rafey A, Jahan S, Farooq U, Akhtar F, Irshad M, Nizamuddin S, Parveen A (May 2023). "Antibiotics Associated With Clostridium difficile Infection". Cureus. 15 (5). ss. e39029. doi:10.7759/cureus.39029. (PMC) 10266117 $2. (PMID) 37323360.
- ^ McFarland LV, Surawicz CM, Stamm WE (September 1990). "Risk factors for Clostridium difficile carriage and C. difficile-associated diarrhea in a cohort of hospitalized patients". The Journal of Infectious Diseases. 162 (3). ss. 678-684. doi:10.1093/infdis/162.3.678. (PMID) 2387993.
- ^ McFarland LV, Mulligan ME, Kwok RY, Stamm WE (January 1989). "Nosocomial acquisition of Clostridium difficile infection". The New England Journal of Medicine. 320 (4). ss. 204-210. doi:10.1056/NEJM198901263200402. (PMID) 2911306.
- ^ a b VanInsberghe D, Elsherbini JA, Varian B, Poutahidis T, Erdman S, Polz MF (April 2020). "Diarrhoeal events can trigger long-term Clostridium difficile colonization with recurrent blooms". Nature Microbiology. 5 (4). ss. 642-650. doi:10.1038/s41564-020-0668-2. (PMID) 32042128.
- ^ Eyre DW, Griffiths D, Vaughan A, Golubchik T, Acharya M, O'Connor L, Crook DW, Walker AS, Peto TE (12 Kasım 2013). Chang YF (Ed.). "Asymptomatic Clostridium difficile colonisation and onward transmission". PLOS ONE. 8 (11). ss. e78445. Bibcode:2013PLoSO...878445E. doi:10.1371/journal.pone.0078445. (PMC) 3827041 $2. (PMID) 24265690.
- ^ Oren A, Garrity GM (September 2017). "List of new names and new combinations previously effectively, but not validly, published". International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology. 67 (9). ss. 3140-3143. doi:10.1099/ijsem.0.002278. (PMC) 5817221 $2. (PMID) 28891789.
- ^ a b Lawson PA, Citron DM, Tyrrell KL, Finegold SM (August 2016). "Reclassification of Clostridium difficile as Clostridioides difficile (Hall and O'Toole 1935) Prévot 1938". Anaerobe. Cilt 40. ss. 95-99. doi:10.1016/j.anaerobe.2016.06.008. (PMID) 27370902.
- ^ Zhu D, Sorg JA, Sun X (2018). "Clostridioides difficile Biology: Sporulation, Germination, and Corresponding Therapies for C. difficile Infection". Frontiers in Cellular and Infection Microbiology. Cilt 8. s. 29. doi:10.3389/fcimb.2018.00029. (PMC) 5809512 $2. (PMID) 29473021.
- ^ Galperin MY, Brover V, Tolstoy I, Yutin N (December 2016). "Phylogenomic analysis of the family Peptostreptococcaceae (Clostridium cluster XI) and proposal for reclassification of Clostridium litorale (Fendrich et al. 1991) and Eubacterium acidaminophilum (Zindel et al. 1989) as Peptoclostridium litorale gen. nov. comb. nov. and Peptoclostridium acidaminophilum comb. nov". International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology. 66 (12). ss. 5506-5513. doi:10.1099/ijsem.0.001548. (PMC) 5244501 $2. (PMID) 27902180.
- ^ Di Bella S, Ascenzi P, Siarakas S, Petrosillo N, di Masi A (May 2016). "Clostridium difficile Toxins A and B: Insights into Pathogenic Properties and Extraintestinal Effects". Toxins. 8 (5). s. 134. doi:10.3390/toxins8050134. (PMC) 4885049 $2. (PMID) 27153087.
- ^ Just I, Selzer J, von Eichel-Streiber C, Aktories K (March 1995). "The low molecular mass GTP-binding protein Rho is affected by toxin A from Clostridium difficile". The Journal of Clinical Investigation. 95 (3). ss. 1026-1031. doi:10.1172/JCI117747. (PMC) 441436 $2. (PMID) 7883950.
- ^ Barth H, Aktories K, Popoff MR, Stiles BG (September 2004). "Binary bacterial toxins: biochemistry, biology, and applications of common Clostridium and Bacillus proteins". Microbiology and Molecular Biology Reviews. 68 (3). ss. 373-402, table of contents. doi:10.1128/MMBR.68.3.373-402.2004. (PMC) 515256 $2. (PMID) 15353562.
- ^ [Medical Micriobiology, Fifth Edition, Patrick Murray, Elsevier Mosby, 2005, page 412]
- ^ "The chemical weapon that helps bacterium wreak havoc in the gut". Nature. 561 (7723). 14 Eylül 2018. s. 288. Bibcode:2018Natur.561S.288.. doi:10.1038/d41586-018-06650-4. 28 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2018.
- ^ a b Loo VG, Poirier L, Miller MA, Oughton M, Libman MD, Michaud S, Bourgault AM, Nguyen T, Frenette C, Kelly M, Vibien A, Brassard P, Fenn S, Dewar K, Hudson TJ, Horn R, René P, Monczak Y, Dascal A (December 2005). "A predominantly clonal multi-institutional outbreak of Clostridium difficile-associated diarrhea with high morbidity and mortality". The New England Journal of Medicine. 353 (23). ss. 2442-2449. doi:10.1056/NEJMoa051639. (PMID) 16322602.
- ^ McDonald LC (August 2005). "Clostridium difficile: responding to a new threat from an old enemy". Infection Control and Hospital Epidemiology. 26 (8). ss. 672-675. doi:10.1086/502600. (PMID) 16156321.
- ^ Banawas SS (21 Şubat 2018). "Clostridium difficile Infections: A Global Overview of Drug Sensitivity and Resistance Mechanisms". BioMed Research International. Cilt 2018. s. 8414257. doi:10.1155/2018/8414257. (PMC) 5841113 $2. (PMID) 29682562.
- ^ "Bleach does not kill common superbug, study finds". BBC News. 22 Kasım 2023. 22 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2023.
- ^ Rashid T, Haghighi F, Hasan I, Bassères E, Alam MJ, Sharma SV, Lai D, DuPont HL, Garey KW (December 2019). "Activity of Hospital Disinfectants against Vegetative Cells and Spores of Clostridioides difficile Embedded in Biofilms". Antimicrobial Agents and Chemotherapy. 64 (1). doi:10.1128/AAC.01031-19. (PMC) 7187568 $2. (PMID) 31611365.
- ^ Di Bella, Stefano; Sanson, Gianfranco; Monticelli, Jacopo; Zerbato, Verena; Principe, Luigi; Giuffrè, Mauro; Pipitone, Giuseppe; Luzzati, Roberto (29 Şubat 2024). Staley, Christopher (Ed.). "Clostridioides difficile infection: history, epidemiology, risk factors, prevention, clinical manifestations, treatment, and future options". Clinical Microbiology Reviews (İngilizce). 37 (2). Mayuresh Abhyankar. ss. e0013523. doi:10.1128/cmr.00135-23. ISSN 0893-8512. (PMID) 38421181. 4 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2024.
- ^ "Clostridium difficile Infection Information for Patients". Health-care Associated Infections (HAI). U.S. Centers for Disease Control and Prevention. 30 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2017.
- ^ "WHO Guidelines on Hand Hygiene in Health Care: a Summary" (PDF). World Health Organization. 2009. s. 31. 9 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 18 Haziran 2018.
- ^ a b Oliveira PH, Ribis JW, Garrett EM, Trzilova D, Kim A, Sekulovic O, Mead EA, Pak T, Zhu S, Deikus G, Touchon M, Lewis-Sandari M, Beckford C, Zeitouni NE, Altman DR, Webster E, Oussenko I, Bunyavanich S, Aggarwal AK, Bashir A, Patel G, Wallach F, Hamula C, Huprikar S, Schadt EE, Sebra R, van Bakel H, Kasarskis A, Tamayo R, Shen A, Fang G (January 2020). "Epigenomic characterization of Clostridioides difficile finds a conserved DNA methyltransferase that mediates sporulation and pathogenesis". Nature Microbiology. 5 (1). ss. 166-180. doi:10.1038/s41564-019-0613-4. (PMC) 6925328 $2. (PMID) 31768029.
- ^ Gould LH, Limbago B (September 2010). "Clostridium difficile in food and domestic animals: a new foodborne pathogen?". Clinical Infectious Diseases. 51 (5). ss. 577-582. doi:10.1086/655692. (PMID) 20642351.
- ^ Belluck P (25 Şubat 2015). "Death Toll From C. Difficile Is Raised". The New York Times. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2015.
- ^ Murray P (2005). Medical Microbiology. Fifth. Elsevier Mosby. s. 412.
- ^ a b c "Could you have deadly diarrhea (C. Diff)?". 4 Ocak 2019. 30 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2017.
- ^ Smits WK, Lyras D, Lacy DB, Wilcox MH, and Kuijper EJ (7 Nisan 2017). "Clostridium difficile infection". Nature Reviews Disease Primers. Cilt 2. s. 16020. doi:10.1038/nrdp.2016.20. (PMC) 5453186 $2. (PMID) 27158839.
- ^ a b Lessa FC, Gould CV, McDonald LC (1 Ağustos 2012). "Current Status of Clostridium difficile Infection Epidemiology". Clinical Infectious Diseases. 55 (Suppl 2). ss. S65-S70. doi:10.1093/cid/cis319. (PMC) 3388017 $2. (PMID) 22752867.
- ^ Cymbal M, Chatterjee A, Baggott B, Auron M (March 2024). "Management of Clostridioides difficile infection: Diagnosis, Treatment, and Future Perspectives". Am J Med. 137 (7). ss. 571-576. doi:10.1016/j.amjmed.2024.03.024. (PMID) 38508330.
- ^ Monaghan TM, Negm OH, MacKenzie B, Hamed MR, Shone CC, Humphreys DP, Acharya KR, Wilcox MH (July 2017). "High prevalence of subclass-specific binding and neutralizing antibodies against Clostridium difficile toxins in adult cystic fibrosis sera: possible mode of immunoprotection against symptomatic C. difficile infection". Clinical and Experimental Gastroenterology. Cilt 10. ss. 169-175. doi:10.2147/CEG.S133939. (PMC) 5525456 $2. (PMID) 28765714.
- ^ Wullt M, Norén T, Ljungh A, Åkerlund T (September 2012). "IgG antibody response to toxins A and B in patients with Clostridium difficile infection". Clinical and Vaccine Immunology. 19 (9). ss. 1552-1554. doi:10.1128/CVI.00210-12. (PMC) 3428380 $2. (PMID) 22787196.
- ^ Cook L, Rees WD, Wong MQ, Kwok WW, Levings MK, Steiner TS (March 2021). "Recurrent Clostridioides difficile Infection Is Associated With Impaired T Helper Type 17 Immunity to C difficile Toxin B". Gastroenterology. 160 (4). ss. 1410-1413.e4. doi:10.1053/J.GASTRO.2020.11.043. (PMID) 33253683.
- ^ a b Bocchetti M, Ferraro MG, Melisi F, Grisolia P, Scrima M, Cossu AM, Yau TO (June 2023). "Overview of current detection methods and microRNA potential in Clostridioides difficile infection screening". World Journal of Gastroenterology. 29 (22). ss. 3385-3399. doi:10.3748/wjg.v29.i22.3385. (PMC) 10303512 $2. (PMID) 37389232.
- ^ Cook L, Rees WD, Wong MQ, Peters H, Levings MK, Steiner TS (May 2021). "Fecal Microbiota Transplantation for Recurrent Clostridioides difficile Infection Enhances Adaptive Immunity to C difficile Toxin B". Gastroenterology. 160 (6). ss. 2155-2158.e4. doi:10.1053/J.GASTRO.2021.01.009. hdl:11343/289863. (PMID) 33444574.
- ^ Cribas, Emily S.; Denny, Joshua E.; Maslanka, Jeffrey R.; Abt, Michael C. (16 Nisan 2021). "Loss of Interleukin-10 (IL-10) Signaling Promotes IL-22-Dependent Host Defenses against Acute Clostridioides difficile Infection". Infection and Immunity. 89 (5). ss. e00730-20. doi:10.1128/IAI.00730-20. ISSN 1098-5522. (PMC) 8091099 $2. (PMID) 33649048.
- ^ a b Rupnik M, Wilcox MH, Gerding DN (July 2009). "Clostridium difficile infection: new developments in epidemiology and pathogenesis". Nature Reviews. Microbiology. 7 (7). ss. 526-536. doi:10.1038/nrmicro2164. (PMID) 19528959.
- ^ McDonald LC, Gerding DN, Johnson S, Bakken JS, Carroll KC, Coffin SE, Dubberke ER, Garey KW, Gould CV, Kelly C, Loo V, Shaklee Sammons J, Sandora TJ, Wilcox MH (March 2018). "Clinical Practice Guidelines for Clostridium difficile Infection in Adults and Children: 2017 Update by the Infectious Diseases Society of America (IDSA) and Society for Healthcare Epidemiology of America (SHEA)". Clinical Infectious Diseases. 66 (7). ss. e1-e48. doi:10.1093/cid/cix1085. (PMC) 6018983 $2. (PMID) 29462280.
- ^ Mullane KM, Miller MA, Weiss K, Lentnek A, Golan Y, Sears PS, Shue YK, Louie TJ, Gorbach SL (September 2011). "Efficacy of fidaxomicin versus vancomycin as therapy for Clostridium difficile infection in individuals taking concomitant antibiotics for other concurrent infections". Clinical Infectious Diseases. 53 (5). ss. 440-447. doi:10.1093/cid/cir404. (PMC) 3156139 $2. (PMID) 21844027.
- ^ Shane AL, Mody RK, Crump JA, Tarr PI, Steiner TS, Kotloff K, Langley JM, Wanke C, Warren CA, Cheng AC, Cantey J, Pickering LK (November 2017). "2017 Infectious Diseases Society of America Clinical Practice Guidelines for the Diagnosis and Management of Infectious Diarrhea". Clinical Infectious Diseases. 65 (12). ss. e45-e80. doi:10.1093/cid/cix669. (PMC) 5850553 $2. (PMID) 29053792.
- ^ Song JH, Kim YS (January 2019). "Recurrent Clostridium difficile Infection: Risk Factors, Treatment, and Prevention". Gut and Liver. 13 (1). ss. 16-24. doi:10.5009/gnl18071. (PMC) 6346998 $2. (PMID) 30400734.
- ^ "Treatment of Recurrent Clostridium difficile Colitis with Vancomycin and Saccharomyces boulardii" (PDF). The American Journal of Gastroenterology. 9 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2018.
- ^ a b Surawicz CM, Brandt LJ, Binion DG, Ananthakrishnan AN, Curry SR, Gilligan PH, McFarland LV, Mellow M, Zuckerbraun BS (April 2013). "Guidelines for diagnosis, treatment, and prevention of Clostridium difficile infections". The American Journal of Gastroenterology. 108 (4). ss. 478-98; quiz 499. doi:10.1038/ajg.2013.4. (PMID) 23439232.
- ^ van Prehn J, Reigadas E, Vogelzang EH, Bouza E, Hristea A, Guery B, Krutova M, Norén T, Allerberger F, Coia JE, Goorhuis A, van Rossen TM, Ooijevaar RE, Burns K, Scharvik Olesen BR, Tschudin-Sutter S, Wilcox MH, Vehreschild MJ, Fitzpatrick F, Kuijper EJ (December 2021). "European Society of Clinical Microbiology and Infectious Diseases: 2021 update on the treatment guidance document for Clostridioides difficile infection in adults" (PDF). Clinical Microbiology and Infection. 27 (Suppl 2). ss. S1-S21. doi:10.1016/j.cmi.2021.09.038. (PMID) 34678515.
- ^ Di Bella S, Nisii C, Petrosillo N (July 2015). "Is tigecycline a suitable option for Clostridium difficile infection? Evidence from the literature". International Journal of Antimicrobial Agents. 46 (1). ss. 8-12. doi:10.1016/j.ijantimicag.2015.03.012. (PMID) 25982915.
- ^ Giacobbe DR, Dettori S, Di Bella S, Vena A, Granata G, Luzzati R, Petrosillo N, Bassetti M (September 2020). "Bezlotoxumab for Preventing Recurrent Clostridioides difficile Infection: A Narrative Review from Pathophysiology to Clinical Studies". Infectious Diseases and Therapy. 9 (3). ss. 481-494. doi:10.1007/s40121-020-00314-5. (PMC) 7452994 $2. (PMID) 32632582.
- ^ AKAGAWA, Shohei; AKAGAWA, Yuko; YAMANOUCHI, Sohsaku; KIMATA, Takahisa; TSUJI, Shoji; KANEKO, Kazunari (25 Ağustos 2020). "Development of the gut microbiota and dysbiosis in children". National Library of Medicine. 40 (1). ss. 12-18. (PMC) 7817514 $2. (PMID) 33520564.
- ^ Chen T, Zhou Q, Zhang D, Jiang F, Wu J, Zhou JY, Zheng X, Chen YG (May 2018). "Effect of Faecal Microbiota Transplantation for Treatment of Clostridium difficile Infection in Patients With Inflammatory Bowel Disease: A Systematic Review and Meta-Analysis of Cohort Studies". Journal of Crohn's & Colitis. 12 (6). ss. 710-717. doi:10.1093/ecco-jcc/jjy031. (PMID) 29528385.
- ^ Littmann, Eric R.; Lee, Jung-Jin; Denny, Joshua E.; Alam, Zahidul; Maslanka, Jeffrey R.; Zarin, Isma; Matsuda, Rina; Carter, Rebecca A.; Susac, Bože; Saffern, Miriam S.; Fett, Bryton; Mattei, Lisa M.; Bittinger, Kyle; Abt, Michael C. (2 Şubat 2021). "Host immunity modulates the efficacy of microbiota transplantation for treatment of Clostridioides difficile infection". Nature Communications. 12 (1). s. 755. Bibcode:2021NatCo..12..755L. doi:10.1038/s41467-020-20793-x. ISSN 2041-1723. (PMC) 7854624 $2. (PMID) 33531483.
- ^ Stewart, David B.; Berg, Arthur; Hegarty, John (January 2013). "Predicting Recurrence of C. difficile Colitis Using Bacterial Virulence Factors: Binary Toxin Is the Key". Journal of Gastrointestinal Surgery (İngilizce). 17 (1). ss. 118-125. doi:10.1007/s11605-012-2056-6. (PMID) 23086451. 21 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2024.
- ^ Burke KE, Lamont JT (29 Ocak 2014). "Clostridium difficile Infection: A Worldwide Disease". Gut Liver. 8 (1). ss. 1-6. doi:10.5009/gnl.2014.8.1.1. (PMC) 3916678 $2. (PMID) 24516694.
- ^ Tschudin-Sutter S, Kuijper EJ, Durovic A, Vehreschild MJ, Barbut F, Eckert C, Fitzpatrick F, Hell M, Norèn T, O'Driscoll J, Coia J, Gastmeier P, von Müller L, Wilcox MH, Widmer AF (October 2018). "Guidance document for prevention of Clostridium difficile infection in acute healthcare settings". Clinical Microbiology and Infection. 24 (10). ss. 1051-1054. doi:10.1016/j.cmi.2018.02.020. (PMID) 29505879.
- ^ Jassem AN, , Marra F, Kibsey P, Tan K, Umlandt P, Janz L, Champagne S, Gamage B, Golding GR, Mulvey MR, Henry B, Hoang LM (29 Mart 2016). "Characterization of Clostridium difficile Strains in British Columbia, Canada: A Shift from NAP1 Majority (2008) to Novel Strain Types (2013) in One Region". The Canadian Journal of Infectious Diseases & Medical Microbiology. Cilt 2016. s. 8207418. doi:10.1155/2016/8207418. (PMC) 4904575 $2. (PMID) 27366181.
- ^ Collins J, Robinson C, Danhof H, Knetsch CW, van Leeuwen HC, Lawley TD, Auchtung JM, Britton RA (January 2018). "Dietary trehalose enhances virulence of epidemic Clostridium difficile". Nature. 553 (7688). ss. 291-294. Bibcode:2018Natur.553..291C. doi:10.1038/nature25178. (PMC) 5984069 $2. (PMID) 29310122.
- ^ He M, Sebaihia M, Lawley TD, Stabler RA, Dawson LF, Martin MJ, Holt KE, Seth-Smith HM, Quail MA, Rance R, Brooks K, Churcher C, Harris D, Bentley SD, Burrows C, Clark L, Corton C, Murray V, Rose G, Thurston S, van Tonder A, Walker D, Wren BW, Dougan G, Parkhill J (April 2010). "Evolutionary dynamics of Clostridium difficile over short and long time scales". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 107 (16). ss. 7527-7532. Bibcode:2010PNAS..107.7527H. doi:10.1073/pnas.0914322107. (PMC) 2867753 $2. (PMID) 20368420.
- ^ Scientists map C. difficile strain 22 Mayıs 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. – Institute of Public Affairs, Montreal
- ^ Didelot X, Eyre DW, Cule M, Ip CL, Ansari MA, Griffiths D, Vaughan A, O'Connor L, Golubchik T, Batty EM, Piazza P, Wilson DJ, Bowden R, Donnelly PJ, Dingle KE, Wilcox M, Walker AS, Crook DW, Peto TE, Harding RM (December 2012). "Microevolutionary analysis of Clostridium difficile genomes to investigate transmission". Genome Biology. 13 (12). ss. R118. doi:10.1186/gb-2012-13-12-r118. (PMC) 4056369 $2. (PMID) 23259504.
- ^ a b Hargreaves KR, Clokie MR (2014). "Clostridium difficile phages: still difficult?". Frontiers in Microbiology. Cilt 5. s. 184. doi:10.3389/fmicb.2014.00184. (PMC) 4009436 $2. (PMID) 24808893.
Dış bağlantılar
- Clostridium difficile'nin tip suşu, BacDive
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Clostridioides difficile sin Clostridium difficile ciddi ishal enfeksiyonlarina neden oldugu bilinen bir bakteridir ve kolon kanserine de neden olabilir C difficile veya C diff olarak da bilinir ve spor olusturan Gram pozitif bir bakteri turudur Clostridioides turleri anaerobik hareketli bakterilerdir dogada her yerde bulunurlar ve ozellikle toprakta yaygindirlar Vejetatif hucreleri cubuk seklinde pleomorfiktir ve ciftler ya da kisa zincirler halinde bulunur Mikroskop altinda terminal uclarinda bir cikintiya sahip subterminal sporlar olusturur uzun duzensiz genellikle tambur cubugu veya ig seklinde hucreler olarak gorunurler Gram boyama altinda C difficile hucreleri Gram pozitiftir ve oksijen yoklugunda insan vucut sicakliginda kanli agarda optimum buyume gosterir C difficile katalaz ve negatiftir ve uc tip toksin uretir ve Clostridioides difficile transferaz Stres kosullari altinda bakteri aktif bakterilerin tolere edemedigi asiri kosullari tolere edebilen sporlar uretir Clostridioides difficileC difficile kolonileri bir kan agar plakasi uzerindeBakterinin elektron mikrografiBiyolojik siniflandirmaUst alem BacteriaSube FirmicutesSinif Takim Familya PeptostreptococcaceaeCins Tur Clostridioides difficileIkili adlandirmaClostridioides difficile Hall amp O Toole 1935 Lawson amp Rainey 2016SinonimlerBacillus difficilis Hall amp O Toole 1935Clostridium difficile Hall amp O Toole 1935 1938Peptoclostridium difficile Clostridioides difficile yeni ortaya cikan onemli bir insan patojenidir CDC ye gore 2017 yilinda ABD de hastanede yatan hastalarda 223 900 vaka ve 12 800 olum gorulmustur C difficile yaygin olarak hastane ve antibiyotik iliskili bir patojen olarak bilinse de enfeksiyonlarin en fazla ucte biri hastanelerdeki enfekte bir kisiden bulasmaya baglanabilir ve sadece az sayida antibiyotik vankomisin klindamisin ve sefalosporinler gibi yuksek C difficile enfeksiyonu CDI gelisme riski ile dogrudan iliskilidir Enfeksiyonlarin buyuk cogunlugu hastane disinda edinilmektedir ve antibiyotiklerin cogu diski yumusaticilari kullanmak ve yaptirmak gibi antibiyotik olmayan bircok risk faktorune benzer sekilde yuksek enfeksiyon riskine sahiptir Clostridioides difficile insan kolonunda hastaliga neden olmadan da yerlesebilir Ilk tahminler C difficile nin yetiskin nufusun 2 5 inde mevcut oldugunu gosterse de daha yeni arastirmalar kolonizasyonun gida zehirlenmesi veya asiri laksatif kullanimi gibi ilgisiz ishalli hastalik oykusuyle yakindan iliskili oldugunu gostermektedir Gastrointestinal rahatsizlik oykusu olmayan bireylerin asemptomatik tasiyici olmalari pek olasi gorunmemektedir Bu tasiyicilarin onemli bir enfeksiyon rezervuari oldugu dusunulmektedir TaksonomiTur 2016 yilinda Clostridium cinsinden cinsine aktarilmis ve boylece Clostridioides difficile binom adi verilmistir Bu yeni isim bu tur ile Clostridium cinsi uyeleri arasindaki taksonomik farkliliklari yansitirken yaygin adi C diff olarak korunmustur 2018 itibariyla bu yeni cinsteki diger tek tur Clostridioides mangenotii dir eski adiyla Clostridium mangenotii Insan patojeniPatojenik C difficile suslari birden fazla toksin uretir En iyi karakterize edilenler ve sitotoksindir her ikisi de enfekte hastalarda ishal ve inflamasyona C difficile koliti neden olabilir ancak bunlarin goreceli katkilari tartismalidir Ishal birkac gunluk bagirsak sivisi kaybindan kolonda yogun iltihaplanma ve bagirsak mukozal yuzeyinde psodomembran olusumu ile iliskili hayati tehdit eden psodomembranoz kolite kadar degisebilir Bu durum hastayi kolon perforasyonu sepsis ve sok riski altina sokabilecek ciddi bir kolon distansiyonu sekli olan toksik megakolona ilerleyebilir Toksin A ve B hedef alan ve inaktive eden glukoziltransferazlardir Toksin B sitotoksin dusuk molekuler kutleli GTP baglayici Rho proteinlerinin azalma ile iliskili bir mekanizma ile aktin depolimerizasyonunu indukler Ayrica ikili bir toksin vardir ancak hastaliktaki rolu tam olarak anlasilamamistir Ek virulans faktorleri arasinda insan kolon hucrelerine baglanmaya aracilik eden bir yapisma faktoru ve bir bulunmaktadir Bakteri ayrica cevresindeki diger mikroplarin buyumesini engelleyen ve normal insan bagirsak florasina ustun gelmesini saglayan kimyasal uretir Antimikrobiyal direncC diff enfeksiyonlarinin antibiyotik tedavisi hem antibiyotik direnci hem de bakterinin fizyolojik faktorleri spor olusumu psodomembranin koruyucu etkileri nedeniyle zor olabilir Kuzey Amerika da cografi olarak daginik salginlara neden oldugu soylenen siprofloksasin ve gibi antibiyotiklere direncli yeni oldukca toksik bir C difficile turunun ortaya cikisi 2005 yilinda rapor edilmistir Atlanta daki ABD Hastalik Kontrol Merkezleri virulans antibiyotik direnci ya da her ikisine birden sahip bir salgin turunun ortaya cikabilecegi konusunda uyarida bulunmustur CDI tedavisinde ilk tercih edilen antimikrobiyal ilac olan metronidazol gibi diger antibiyotiklere karsi direnc klinik izolatlarin 12 sine kadarinda gozlenmistir bu nedenle cesitli antibiyotiklerle tedavi devam ettikce C difficile populasyonlarinda daha cesitli ve daha guclu direncler gelismeye devam edecek ve etkili tedavi girisimlerini daha da karmasik hale getirecektir C difficile sporlari yuksek konsantrasyonlarda camasir suyu da dahil olmak uzere bircok dezenfektana direnc gosterdiginden hastanelerdeki yuzeylerin dezenfekte edilmesi de zor olabilir BulasmaEnfekte hasta diski ornegi suspansiyonundan diger mikrofloralar arasinda Gram boyali C diff Clostridioides difficile insan veya hayvandan insana fekal oral yolla bulasir ve diski ile atilir Organizma alkol bazli el temizleyicileri veya rutin yuzey temizligi ile oldurulemeyen isiya dayanikli havaya toleransli sporlar olusturur boylece bu sporlar klinik ortamlarda uzun sure hayatta kalir Diski ile kontamine olan herhangi bir yuzey cihaz veya malzeme ornegin tuvaletler banyo kuvetleri ve elektronik rektal termometreler C difficile sporlari icin bir rezervuar gorevi gorebilir ve C difficile sporlari yuzeylerde uzun sure yasayabilir Bu nedenle bakteri neredeyse her yuzeyden kulturlenebilir Sporlar yutulduktan sonra asit direncleri mideden zarar gormeden gecmelerini saglar Safra asitlerine maruz kaldiklarinda cimlenir ve kolonda vejetatif hucreler halinde cogalirlar Sonuc olarak Dunya Saglik Orgutu sporlarin yayilmasini sinirlamak icin alkol solusyonlarina ek olarak sabun kullanilmasini savunmaktadir C diffiicile nin DNA metiltransferaz CamA sinin inaktivasyonundan sonra sporlanmanin onemli olcude azaldigi gosterilmistir bu da bu bakteriyi spesifik bir sekilde inhibe edebilecek bir ilac gelistirme olasiligini artirmaktadir Kolonizasyona yatkinlik gida zehirlenmesi Crohn hastaligi veya mushil kullanimi gibi ishalli hastaliklar tarafindan tetikleniyor gibi gorunmektedir C difficile sporlarina maruz kalan ishalli hastalik oykusu olmayan kisiler mutlaka tasiyici olmayacaktir Insanlar C difficile tarafindan kolonize edildikten sonra yillarca tasiyici olarak kalirlar ancak C difficile nin gunluk bollugu onemli olcude dalgalanir tespit sinirinin altinda olmaktan bir gunden digerine yuksek seviyelerde dokulmeye kadar dalgalanir Tasiyicilardaki bulasma icin onemli bir faktor olabilecek artan dokulme donemlerini tetikledigi gorulmektedir kaynak belirtilmeli Konak araligiClostridioides difficile domuzlari buzagilari ve insanlari enfekte eder ve toprak evcil hayvan ve insan diskisi kanalizasyon insan bagirsak sistemi ve perakende etten olusan dogal bir rezervuarda yasar 2015 yilinda CDC tarafindan yapilan bir calismada C diff in 2011 yilinda neredeyse yarim milyon Amerikaliyi etkiledigi ve 29 000 kisinin olumune neden oldugu tahmin edilmistir Calisma vakalarin 40 inin bakim evlerinde veya toplum sagligi ortamlarinda 24 unun ise hastanelerde basladigini tahmin etmektedir Clostridioides difficile insan sindirim sisteminde yaygindir Bununla birlikte zayif bir rakiptir ve sindirim sistemindeki diger bakteriler tarafindan besin maddeleri icin genellikle geride birakilir Sonuc olarak C difficile yonetilebilir bir sayida tutulur Bir antibiyotigin aniden verilmesi mikrobiyomu bozarsa C difficile rakiplerinin cogunun oldurulmesinin bir sonucu olarak buyuyebilir Kulucka suresi 5 10 gundur ve antibiyotik iliskili ishal icin antibiyotik tedavisini takiben 1 gun ile haftalar arasinda degisir Ayrica kucuk cocuklarda yuksek toksin seviyelerine sahip C difficile tasiyiciligi yaygindir ancak hastalik nadirdir Toksinlerden birinin ya da her ikisinin birden uretilmesi semptomlarin ortaya cikmasi icin her zaman yeterli degildir Belirtiler ve semptomlarC difficile enfeksiyonunun belirtileri arasinda ishal gunde en az uc gevsek bagirsak hareketi dehidrasyon siddetli olabilen karin agrisi istah kaybi ve mide bulantisi yer alir PatofizyolojiC difficile oral fekal yolla bulasir ve cogu sporlar yoluyla cogalir Bu sporlarin cimlenmesi germinant reseptor CspC tarafindan algilanan taurocholate gibi karacigerdeki birincil safra asitlerini algilama yetenegine baglidir Ikincil safra asitleri kolondaki bu surecleri engelleyebilir Sporlar konakci mikrobiyotasinda antibiyotik kaynakli degisimlerle buyuyebilir ve bagirsakta kolonize olabilir C difficile kolon mukozasini bozmak icin CWp84 gibi mukolitik enzimler salgilar Bu sporlar ayni zamanda kolon hucrelerine de yapisabilmektedir Ayrica C difficile siklik di GMP tarafindan duzenlenen bir surec olan hareketli ve hareketsiz fazlar arasinda gecis yapabilen hareketli bir bakteridir Bunun da otesinde C difficile biyofilm olusturma ve hucreden hucreye sinyal verme yetenegine sahiptir C difficile genellikle saglik calisanlarinin elleri araciligiyla diger hastalardan veya genel hastane ortamindan aktarilir ve patojenin yutulmasiyla edinilir Sporlar mide asiditesine direnc gosterir ve ince bagirsakta vejetatif formlarina donusurler C difficile asemptomatik olmaktan siddetli kolit ve olume kadar genis bir yelpazede klinik belirtiler gosterebilir Bu nedenle C difficile ABD de en yaygin gorulen saglik hizmeti enfeksiyonudur ve ciddi saglik riskleri ve onemli bakim maliyetleri olusturmaktadir Konak bagisiklik tepkisiC difficile nin salgiladigi A TcdA ve B TcdB toksinleri antikorlar ve T hucreleri tarafindan taninan immunojenik antijenler icerir Bununla birlikte anti TcdA ve TcdB IgG antikorlarinin seviyeleri saglikli bireyleri C difficile enfeksiyonu olan hastalardan ayirt edememistir bu da sinirli klinik kullanima sahip olduklari anlamina gelmektedir Yakin zamanda yapilan calismalar bu toksinlerin ayni zamanda yardimci CD4 T hucreleri tarafindan agirlikli olarak da saglikli bir bagirsak ortaminin surdurulmesinde onemli olan Th17 yardimci hucreleri tarafindan tanindigini gostermistir ancak siddetli enfeksiyonu olan hastalarda bu hucreler bozulmustur Ilginc bir sekilde siddetli C difficile enfeksiyonu olan bireyler hafif enfeksiyonu olanlara kiyasla onemli olcude daha fazla toksine ozgu T hucresine sahipti bu da T hucrelerinin bu enfeksiyonla mucadelede onemli bir rol oynadigini gostermektedir Bu bagisiklik tepkisi mikroRNA ifadesini daha da duzensizlestirebilir Bu durum agir hastaligi olan hastalarin takiben toksine ozgu Th17 hucrelerinin ve mikroRNA ekspresyonunun iyilesmesiyle daha da kanitlanmistir Yeni bulgular interlokin 10 kaybinin bir konagin C difficile enfeksiyonuna verdigi yanitta onemli oldugu tespit edilen daha yuksek interlokin 22 seviyelerine karsilik geldigini gostermektedir Dolayisiyla IL 10 eksikligi konagin patojene karsi savunmasini artirabilir Bu tedaviler icin gelecekteki arastirmalarda ozellikle ilgi cekici olabilir TaniKotu kokulu ishal nedeniyle genellikle C difficile enfeksiyonundan suphelenilir ancak bu durum hastada CDI olup olmadigini dogrulamaz Bir CDI yi dogrulamak icin bir sitotoksin tahlili diski eluatinda hucrenin toksin B ToxB sitotoksisitesini tespit eder C difficile toksininin varligi anti toksin antikorlarinin sitotoksik etkiyi notralize etmesiyle dogrulanir C difficile suslari sitotoksin tahlili yapilmadan once de kulturlenebilir Bu kulturler toksin uretebilen C difficile susunu tespit eder Bununla birlikte bu enzim immunoassayleri hizli geri donusleri dusuk maliyetleri ve basitlikleri nedeniyle daha yaygin olarak kullanilmaktadir Ayrica toksijenik diski kulturlerine gore daha dusuk hassasiyet gosterirler PCR testleri toksijenik diski kulturune gore daha kisa bir geri donus suresine ve daha yuksek bir hassasiyet araligina sahiptir PCR tabanli bir tahlil kullanmak asemptomatik hastalarin tespit edilmesini onlemeye yardimci olur TedaviSemptomlar basladiginda antibiyotik tedavisi goren hastalar mumkunse antibiyotik almayi birakmalidir Antibiyotik tedavisine verilen bu ara bazen semptomlarin kendiliginden duzelmesine yol acabilir Genis spektrumlu antibiyotiklerin kesilmesine yanit vermeyen hastalarin C difficile sporlarini oldurebilen antibiyotiklerle tedavi edilmesi gerekecektir Birincil enfeksiyonlar tipik olarak vankomisin ile tedavi edilir ve normal dozaj her 6 saatte bir 125 mg dir Vankomisin rejimi daha yuksek etkinligi guvenlik profili ve daha dusuk nuks oranlari nedeniyle geleneksel metronidazol kullaniminin yerini almistir Vankomisini tolere edemeyen hastalarda benzer etkinlik ve vankomisine gore daha dusuk nuks oranlariyla kabul edilebilir bir secenektir Fulminan CDI vakalarinda parenteral metronidazol arti oral vankomisin veya fidaksomisin ile adjuvan tedavi onerilmektedir Metronidazol veya vankomisin ile primer enfeksiyon tedavisini basariyla tamamlayan hastalarin yaklasik 15 30 unda nuks gorulecektir Bu hastalarin yaklasik 40 i tekrarlayan C difficile enfeksiyonu gecirmeye devam edecektir C difficile nin ilk nuksetmesi genellikle birincil enfeksiyonu tedavi etmek icin kullanilan antibiyotikle tedavi edilir Sonraki enfeksiyonlar metronidazol ile tedavi edilmemelidir Bazen 10 gunluk standart bir oral vankomisin kuru ise yaramayacaktir Bu durumlarda vankomisinin azaltilmasi tercih edilen tedavidir Hastalar enfeksiyonun ciddiyetine bagli olarak 3 aya kadar bir sure boyunca azalan dozlarda vankomisin alirlar C difficile nin sonraki her nuksetmesi onceki enfeksiyonlardan daha siddetli olma egilimindedir Probiyotiklerle ozellikle de Saccharomyces boulardii ile desteklenen vankomisin ile uzun sureli tedavi daha yuksek bir basari orani ile iliskilidir Uc nuksetmeden sonra hastalar dar spektrumlu bir antibiyotik olan oral ile tedavi edilebilir Olagan dozaj 10 gun boyunca gunde iki kez 200 mg dir Fidaksomisinin siddetli CDI icin vankomisinden daha ustun oldugu dusunulmektedir Fidaksomicin ile tedavinin en buyuk dezavantaji ilac maliyetidir 10 gunluk bir kur 3500 ABD dolarina kadar mal olabilir kaynak belirtilmeli Bir hasta kotulesiyorsa veya ciddi komplike hastaliga ilerliyorsa intravenoz tigesiklin eklenmesi dikkate alinmalidir Nuks riski yuksek olan hastalar monoklonal antikor standart tedaviye eklenmesinden de fayda gorebilirler Geleneksel antibiyotik tedavisine yanit vermeyen hastalar FMT icin uygun olabilir Saglik hizmeti saglayicilari saglikli bir kisiden alinan diskiyi tekrarlayan CDI li bir hastanin kolonuna aktarabilir Bu islem yaklasik 93 iyilesme oraniyla siddetli CDI icin en basarili tedavidir Diski naklinin cocuklar ve genc yetiskinler icin de etkili ve guvenli bir tedavi secenegi oldugu gorulmustur FMT ile tedavi edilen hastalarda CDI nuks oranlari genellikle dusuktur yaklasik 19 dur bu da kronik CDI vakalarinin tedavisinde cok etkili olmasini saglar Bununla birlikte bazi vakalarda inflamatuar bagirsak hastaliginin alevlenmesi tedavinin olasi bir yan etkisidir Mikrobiyota temelli tedavilerin enfeksiyonu temizlemedeki basarisi degerlendirilirken konakci bagisiklik sisteminin durumu onemlidir FMT nin uzun vadeli etkileri bilinmemektedir cunku prosedur sadece 2013 ten beri tekrarlayan CDI icin FDA onaylidir ve nispeten az sayida prosedur gerceklestirilmistir Transplantasyon bir secenek degilse kolonun enfekte olmus kisminin cikarilmasi CDI yi tedavi edebilir C difficile nuksunun ongorulmesi buyuk ilgi gormustur ancak onemli olcude iliskili risk faktorleri konusunda fikir birligi saglanamamistir KorunmaC difficile enfeksiyonu sindirim ve aside direncli sporlar yoluyla fekal oral yolla yayilir Saglik calisanlarinin ellerini sabun ve ilik suyla iyice yikamasini iceren uygun el hijyeni sporlarin uzaklastirilmasi icin hayati onem tasimaktadir Ayrica akut ishali olan hastalarin izole edilmesi sporlarin hastane icinde yayilmasini onleyebilir CDI lari onlemenin bir baska yolu da C difficile hastalariyla etkilesime girerken kisisel koruyucu ekipman kullanmaktir Ayrica hasta odalarinda gunluk cevresel sporisidal dezenfeksiyon ile CDI bulasmasi onlenebilir Ayrica antibiyotik tedavisinin suresinin kisaltilmasi da hastanelerdeki CDI oranlarini dusurmektedir Suslar2005 yilinda molekuler analiz restriksiyon endonukleaz analizi ile grup BI ile Kuzey Amerika darbe alan tipi NAP1 ve 027 olarak karakterize edilen C difficile sus tipinin tanimlanmasini saglamistir farkli terminoloji epidemiyolojik tiplendirme icin kullanilan baskin teknikleri yansitmaktadir Bu sus C difficile BI NAP1 027 olarak adlandirilmaktadir 2016 yili itibariyla British Columbia nin bazi bolgelerinde NAP1 susunun yerini yeni suslar almistir Bu yeni suslar arasinda NAP2 ve NAP4 ve NAP tanimina sahip olmayan bazi suslar bulunmaktadir Bu yeni suslarin sikligi incelenen bir bolgede 2008 den 2013 e kadar artmis ve baslangicta daha yaygin ve taninabilir olan NAP1 bakterilerinin yerini almistir Iki sus RT078 ve RT027 ribotipleri dusuk konsantrasyonlarda sekeriyle yasayabilir her iki sus da 2000 lerin basinda trehalozun bir gida katki maddesi olarak piyasaya surulmesinden sonra daha yaygin hale gelmis ve boylece diyetle trehaloz alimi artmistir GenomGenomik bilgiNCBI genom kimligi535Ploitlikhaploid4 3 MbKromozom sayisi12005 Bir C difficile susunun ilk tam genom dizisi 2005 yilinda Ingiltere deki tarafindan yayinlanmistir Bu 1982 yilinda Isvicre de izole edilen virulan ve coklu ilaca direncli bir tur olan 630 turune aitti Sanger Enstitusundeki bilim insanlari ve nin yeni nesil dizileme teknolojilerini kullanarak yaklasik 30 C difficile izolatinin genomlarini diziledi Montreal deki McGill Universitesindeki arastirmacilar 2005 yilinda ultra yuksek verimli dizileme teknolojisini kullanarak son derece virulan Quebec C difficile turunun genomunu diziledi Testler dizileme icin parcalara ayrilmis olan bakteri genomunun 400 000 DNA paralel dizileme reaksiyonunun yapilmasini iceriyordu Bu diziler tam bir genom dizisi olusturmak icin hesaplamali olarak birlestirildi 2012 yilinda Oxford Universitesindeki bilim insanlari Illumina nin yeni nesil dizileme teknolojilerini kullanarak Oxfordshire da dort yil boyunca ortaya cikan 486 vakadan C difficile genomlarini diziledi EpigenomClostridioides difficile cogunlugu 6mA tipine ait olmak uzere simdiye kadar bildirilen 17 yuksek kaliteli metilasyon motifi ile oldukca cesitli bir epigenoma sahiptir Bu motiflerden biri olan CAAAAA daki metilasyonun C difficile hastaliginin bulasmasinda onemli bir adim olan sporulasyonun yani sira hucre uzunlugu biyofilm olusumu ve konak kolonizasyonunu etkiledigi gosterilmistir BakteriyofajC difficile den genom buyuklugu yaklasik 30 ila yaklasik 60 kbp arasinda degisen cogunlukla iliman en az sekiz bakteriyofaj izole edilmistir Hem cevresel hem de klinik olarak turetilmis C difficile suslari cesitli ve yaygin bir dizi tasimaktadir Kaynakca Species Clostridioides difficile lpsn dsmz de Ingilizce Erisim tarihi 2024 09 08 Arsivlenmesi gereken baglantiya sahip kaynak sablonu iceren maddeler link Hall IC O toole E 1935 Intestinal flora in new born infants with a description of a new pathogenic anaerobe Bacillus difficilis American Journal of Diseases of Children 49 2 ss 390 402 doi 10 1001 archpedi 1935 01970020105010 Prevot AR 1938 Etudes de systematique bacterienne IV Critique de la conception actuelle du genre Clostridium Annales de l Institut Pasteur 61 1 s 84 28 Temmuz 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 15 Aralik 2018 Page Species Clostridioides difficile on LPSN List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature 8 Kasim 2022 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 8 Kasim 2022 Drewes JL Chen J Markham NO Knippel RJ Domingue JC Tam AJ Chan JL Kim L McMann M Stevens C Dejea CM Tomkovich S Michel J White JR Mohammad F Campodonico VL Heiser CN Wu X Wu S Ding H Simner P Carroll K Shrubsole MJ Anders RA Walk ST Jobin C Wan F Coffey RJ Housseau F Lau KS Sears CL August 2022 Human Colon Cancer Derived Clostridioides difficile Strains Drive Colonic Tumorigenesis in Mice Cancer Discovery 12 8 ss 1873 1885 doi 10 1158 2159 8290 CD 21 1273 PMC 9357196 2 PMID 35678528 Johns Hopkins Doctors Discover That a Common Infection May Cause Cancer 24 Agustos 2022 26 Mayis 2023 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 29 Agustos 2022 Moreno MA Furtner F Rivara FP June 2013 Clostridium difficile a cause of diarrhea in children JAMA Pediatrics 167 6 s 592 doi 10 1001 jamapediatrics 2013 2551 PMID 23733223 Kordus SL Thomas AK Lacy DB May 2022 Clostridioides difficile toxins mechanisms of action and antitoxin therapeutics Nature Reviews Microbiology 20 5 ss 285 298 doi 10 1038 s41579 021 00660 2 PMC 9018519 2 PMID 34837014 a b c d Ryan KJ Ray CG Ed 2004 Sherris Medical Microbiology 4th McGraw Hill ss 322 4 ISBN 978 0 8385 8529 0 Clostridioides difficile Infection HAI CDC www cdc gov Ingilizce 2 Ocak 2020 8 Mart 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 10 Mart 2020 Eyre DW Cule ML Wilson DJ Griffiths D Vaughan A O Connor L Ip CL Golubchik T Batty EM Finney JM Wyllie DH Didelot X Piazza P Bowden R Dingle KE Harding RM Crook DW Wilcox MH Peto TE Walker AS September 2013 Diverse sources of C difficile infection identified on whole genome sequencing The New England Journal of Medicine 369 13 ss 1195 1205 doi 10 1056 NEJMoa1216064 PMC 3868928 2 PMID 24066741 Guh AY Adkins SH Li Q Bulens SN Farley MM Smith Z Holzbauer SM Whitten T Phipps EC Hancock EB Dumyati G Concannon C Kainer MA Rue B Lyons C Olson DM Wilson L Perlmutter R Winston LG Parker E Bamberg W Beldavs ZG Ocampo V Karlsson M Gerding DN McDonald LC 1 Ekim 2017 Risk Factors for Community Associated Clostridium difficile Infection in Adults A Case Control Study Open Forum Infectious Diseases 4 4 ss ofx171 doi 10 1093 ofid ofx171 PMC 5903408 2 PMID 29732377 Brown KA Khanafer N Daneman N Fisman DN May 2013 Meta analysis of antibiotics and the risk of community associated Clostridium difficile infection Antimicrobial Agents and Chemotherapy 57 5 ss 2326 2332 doi 10 1128 AAC 02176 12 PMC 3632900 2 PMID 23478961 Rafey A Jahan S Farooq U Akhtar F Irshad M Nizamuddin S Parveen A May 2023 Antibiotics Associated With Clostridium difficile Infection Cureus 15 5 ss e39029 doi 10 7759 cureus 39029 PMC 10266117 2 PMID 37323360 McFarland LV Surawicz CM Stamm WE September 1990 Risk factors for Clostridium difficile carriage and C difficile associated diarrhea in a cohort of hospitalized patients The Journal of Infectious Diseases 162 3 ss 678 684 doi 10 1093 infdis 162 3 678 PMID 2387993 McFarland LV Mulligan ME Kwok RY Stamm WE January 1989 Nosocomial acquisition of Clostridium difficile infection The New England Journal of Medicine 320 4 ss 204 210 doi 10 1056 NEJM198901263200402 PMID 2911306 a b VanInsberghe D Elsherbini JA Varian B Poutahidis T Erdman S Polz MF April 2020 Diarrhoeal events can trigger long term Clostridium difficile colonization with recurrent blooms Nature Microbiology 5 4 ss 642 650 doi 10 1038 s41564 020 0668 2 PMID 32042128 Eyre DW Griffiths D Vaughan A Golubchik T Acharya M O Connor L Crook DW Walker AS Peto TE 12 Kasim 2013 Chang YF Ed Asymptomatic Clostridium difficile colonisation and onward transmission PLOS ONE 8 11 ss e78445 Bibcode 2013PLoSO 878445E doi 10 1371 journal pone 0078445 PMC 3827041 2 PMID 24265690 Oren A Garrity GM September 2017 List of new names and new combinations previously effectively but not validly published International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology 67 9 ss 3140 3143 doi 10 1099 ijsem 0 002278 PMC 5817221 2 PMID 28891789 a b Lawson PA Citron DM Tyrrell KL Finegold SM August 2016 Reclassification of Clostridium difficile as Clostridioides difficile Hall and O Toole 1935 Prevot 1938 Anaerobe Cilt 40 ss 95 99 doi 10 1016 j anaerobe 2016 06 008 PMID 27370902 Zhu D Sorg JA Sun X 2018 Clostridioides difficile Biology Sporulation Germination and Corresponding Therapies for C difficile Infection Frontiers in Cellular and Infection Microbiology Cilt 8 s 29 doi 10 3389 fcimb 2018 00029 PMC 5809512 2 PMID 29473021 Galperin MY Brover V Tolstoy I Yutin N December 2016 Phylogenomic analysis of the family Peptostreptococcaceae Clostridium cluster XI and proposal for reclassification of Clostridium litorale Fendrich et al 1991 and Eubacterium acidaminophilum Zindel et al 1989 as Peptoclostridium litorale gen nov comb nov and Peptoclostridium acidaminophilum comb nov International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology 66 12 ss 5506 5513 doi 10 1099 ijsem 0 001548 PMC 5244501 2 PMID 27902180 Di Bella S Ascenzi P Siarakas S Petrosillo N di Masi A May 2016 Clostridium difficile Toxins A and B Insights into Pathogenic Properties and Extraintestinal Effects Toxins 8 5 s 134 doi 10 3390 toxins8050134 PMC 4885049 2 PMID 27153087 Just I Selzer J von Eichel Streiber C Aktories K March 1995 The low molecular mass GTP binding protein Rho is affected by toxin A from Clostridium difficile The Journal of Clinical Investigation 95 3 ss 1026 1031 doi 10 1172 JCI117747 PMC 441436 2 PMID 7883950 Barth H Aktories K Popoff MR Stiles BG September 2004 Binary bacterial toxins biochemistry biology and applications of common Clostridium and Bacillus proteins Microbiology and Molecular Biology Reviews 68 3 ss 373 402 table of contents doi 10 1128 MMBR 68 3 373 402 2004 PMC 515256 2 PMID 15353562 Medical Micriobiology Fifth Edition Patrick Murray Elsevier Mosby 2005 page 412 The chemical weapon that helps bacterium wreak havoc in the gut Nature 561 7723 14 Eylul 2018 s 288 Bibcode 2018Natur 561S 288 doi 10 1038 d41586 018 06650 4 28 Temmuz 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 8 Ekim 2018 a b Loo VG Poirier L Miller MA Oughton M Libman MD Michaud S Bourgault AM Nguyen T Frenette C Kelly M Vibien A Brassard P Fenn S Dewar K Hudson TJ Horn R Rene P Monczak Y Dascal A December 2005 A predominantly clonal multi institutional outbreak of Clostridium difficile associated diarrhea with high morbidity and mortality The New England Journal of Medicine 353 23 ss 2442 2449 doi 10 1056 NEJMoa051639 PMID 16322602 McDonald LC August 2005 Clostridium difficile responding to a new threat from an old enemy Infection Control and Hospital Epidemiology 26 8 ss 672 675 doi 10 1086 502600 PMID 16156321 Banawas SS 21 Subat 2018 Clostridium difficile Infections A Global Overview of Drug Sensitivity and Resistance Mechanisms BioMed Research International Cilt 2018 s 8414257 doi 10 1155 2018 8414257 PMC 5841113 2 PMID 29682562 Bleach does not kill common superbug study finds BBC News 22 Kasim 2023 22 Kasim 2023 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Kasim 2023 Rashid T Haghighi F Hasan I Basseres E Alam MJ Sharma SV Lai D DuPont HL Garey KW December 2019 Activity of Hospital Disinfectants against Vegetative Cells and Spores of Clostridioides difficile Embedded in Biofilms Antimicrobial Agents and Chemotherapy 64 1 doi 10 1128 AAC 01031 19 PMC 7187568 2 PMID 31611365 Di Bella Stefano Sanson Gianfranco Monticelli Jacopo Zerbato Verena Principe Luigi Giuffre Mauro Pipitone Giuseppe Luzzati Roberto 29 Subat 2024 Staley Christopher Ed Clostridioides difficile infection history epidemiology risk factors prevention clinical manifestations treatment and future options Clinical Microbiology Reviews Ingilizce 37 2 Mayuresh Abhyankar ss e0013523 doi 10 1128 cmr 00135 23 ISSN 0893 8512 PMID 38421181 4 Mart 2024 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 4 Mart 2024 Clostridium difficile Infection Information for Patients Health care Associated Infections HAI U S Centers for Disease Control and Prevention 30 Mart 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Mayis 2017 WHO Guidelines on Hand Hygiene in Health Care a Summary PDF World Health Organization 2009 s 31 9 Mayis 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi PDF Erisim tarihi 18 Haziran 2018 a b Oliveira PH Ribis JW Garrett EM Trzilova D Kim A Sekulovic O Mead EA Pak T Zhu S Deikus G Touchon M Lewis Sandari M Beckford C Zeitouni NE Altman DR Webster E Oussenko I Bunyavanich S Aggarwal AK Bashir A Patel G Wallach F Hamula C Huprikar S Schadt EE Sebra R van Bakel H Kasarskis A Tamayo R Shen A Fang G January 2020 Epigenomic characterization of Clostridioides difficile finds a conserved DNA methyltransferase that mediates sporulation and pathogenesis Nature Microbiology 5 1 ss 166 180 doi 10 1038 s41564 019 0613 4 PMC 6925328 2 PMID 31768029 Gould LH Limbago B September 2010 Clostridium difficile in food and domestic animals a new foodborne pathogen Clinical Infectious Diseases 51 5 ss 577 582 doi 10 1086 655692 PMID 20642351 Belluck P 25 Subat 2015 Death Toll From C Difficile Is Raised The New York Times 29 Eylul 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 25 Subat 2015 Murray P 2005 Medical Microbiology Fifth Elsevier Mosby s 412 a b c Could you have deadly diarrhea C Diff 4 Ocak 2019 30 Mart 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Mayis 2017 Smits WK Lyras D Lacy DB Wilcox MH and Kuijper EJ 7 Nisan 2017 Clostridium difficile infection Nature Reviews Disease Primers Cilt 2 s 16020 doi 10 1038 nrdp 2016 20 PMC 5453186 2 PMID 27158839 a b Lessa FC Gould CV McDonald LC 1 Agustos 2012 Current Status of Clostridium difficile Infection Epidemiology Clinical Infectious Diseases 55 Suppl 2 ss S65 S70 doi 10 1093 cid cis319 PMC 3388017 2 PMID 22752867 Cymbal M Chatterjee A Baggott B Auron M March 2024 Management of Clostridioides difficile infection Diagnosis Treatment and Future Perspectives Am J Med 137 7 ss 571 576 doi 10 1016 j amjmed 2024 03 024 PMID 38508330 Monaghan TM Negm OH MacKenzie B Hamed MR Shone CC Humphreys DP Acharya KR Wilcox MH July 2017 High prevalence of subclass specific binding and neutralizing antibodies against Clostridium difficile toxins in adult cystic fibrosis sera possible mode of immunoprotection against symptomatic C difficile infection Clinical and Experimental Gastroenterology Cilt 10 ss 169 175 doi 10 2147 CEG S133939 PMC 5525456 2 PMID 28765714 Wullt M Noren T Ljungh A Akerlund T September 2012 IgG antibody response to toxins A and B in patients with Clostridium difficile infection Clinical and Vaccine Immunology 19 9 ss 1552 1554 doi 10 1128 CVI 00210 12 PMC 3428380 2 PMID 22787196 Cook L Rees WD Wong MQ Kwok WW Levings MK Steiner TS March 2021 Recurrent Clostridioides difficile Infection Is Associated With Impaired T Helper Type 17 Immunity to C difficile Toxin B Gastroenterology 160 4 ss 1410 1413 e4 doi 10 1053 J GASTRO 2020 11 043 PMID 33253683 a b Bocchetti M Ferraro MG Melisi F Grisolia P Scrima M Cossu AM Yau TO June 2023 Overview of current detection methods and microRNA potential in Clostridioides difficile infection screening World Journal of Gastroenterology 29 22 ss 3385 3399 doi 10 3748 wjg v29 i22 3385 PMC 10303512 2 PMID 37389232 Cook L Rees WD Wong MQ Peters H Levings MK Steiner TS May 2021 Fecal Microbiota Transplantation for Recurrent Clostridioides difficile Infection Enhances Adaptive Immunity to C difficile Toxin B Gastroenterology 160 6 ss 2155 2158 e4 doi 10 1053 J GASTRO 2021 01 009 hdl 11343 289863 PMID 33444574 Cribas Emily S Denny Joshua E Maslanka Jeffrey R Abt Michael C 16 Nisan 2021 Loss of Interleukin 10 IL 10 Signaling Promotes IL 22 Dependent Host Defenses against Acute Clostridioides difficile Infection Infection and Immunity 89 5 ss e00730 20 doi 10 1128 IAI 00730 20 ISSN 1098 5522 PMC 8091099 2 PMID 33649048 a b Rupnik M Wilcox MH Gerding DN July 2009 Clostridium difficile infection new developments in epidemiology and pathogenesis Nature Reviews Microbiology 7 7 ss 526 536 doi 10 1038 nrmicro2164 PMID 19528959 McDonald LC Gerding DN Johnson S Bakken JS Carroll KC Coffin SE Dubberke ER Garey KW Gould CV Kelly C Loo V Shaklee Sammons J Sandora TJ Wilcox MH March 2018 Clinical Practice Guidelines for Clostridium difficile Infection in Adults and Children 2017 Update by the Infectious Diseases Society of America IDSA and Society for Healthcare Epidemiology of America SHEA Clinical Infectious Diseases 66 7 ss e1 e48 doi 10 1093 cid cix1085 PMC 6018983 2 PMID 29462280 Mullane KM Miller MA Weiss K Lentnek A Golan Y Sears PS Shue YK Louie TJ Gorbach SL September 2011 Efficacy of fidaxomicin versus vancomycin as therapy for Clostridium difficile infection in individuals taking concomitant antibiotics for other concurrent infections Clinical Infectious Diseases 53 5 ss 440 447 doi 10 1093 cid cir404 PMC 3156139 2 PMID 21844027 Shane AL Mody RK Crump JA Tarr PI Steiner TS Kotloff K Langley JM Wanke C Warren CA Cheng AC Cantey J Pickering LK November 2017 2017 Infectious Diseases Society of America Clinical Practice Guidelines for the Diagnosis and Management of Infectious Diarrhea Clinical Infectious Diseases 65 12 ss e45 e80 doi 10 1093 cid cix669 PMC 5850553 2 PMID 29053792 Song JH Kim YS January 2019 Recurrent Clostridium difficile Infection Risk Factors Treatment and Prevention Gut and Liver 13 1 ss 16 24 doi 10 5009 gnl18071 PMC 6346998 2 PMID 30400734 Treatment of Recurrent Clostridium difficile Colitis with Vancomycin and Saccharomyces boulardii PDF The American Journal of Gastroenterology 9 Agustos 2017 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 28 Nisan 2018 a b Surawicz CM Brandt LJ Binion DG Ananthakrishnan AN Curry SR Gilligan PH McFarland LV Mellow M Zuckerbraun BS April 2013 Guidelines for diagnosis treatment and prevention of Clostridium difficile infections The American Journal of Gastroenterology 108 4 ss 478 98 quiz 499 doi 10 1038 ajg 2013 4 PMID 23439232 van Prehn J Reigadas E Vogelzang EH Bouza E Hristea A Guery B Krutova M Noren T Allerberger F Coia JE Goorhuis A van Rossen TM Ooijevaar RE Burns K Scharvik Olesen BR Tschudin Sutter S Wilcox MH Vehreschild MJ Fitzpatrick F Kuijper EJ December 2021 European Society of Clinical Microbiology and Infectious Diseases 2021 update on the treatment guidance document for Clostridioides difficile infection in adults PDF Clinical Microbiology and Infection 27 Suppl 2 ss S1 S21 doi 10 1016 j cmi 2021 09 038 PMID 34678515 Di Bella S Nisii C Petrosillo N July 2015 Is tigecycline a suitable option for Clostridium difficile infection Evidence from the literature International Journal of Antimicrobial Agents 46 1 ss 8 12 doi 10 1016 j ijantimicag 2015 03 012 PMID 25982915 Giacobbe DR Dettori S Di Bella S Vena A Granata G Luzzati R Petrosillo N Bassetti M September 2020 Bezlotoxumab for Preventing Recurrent Clostridioides difficile Infection A Narrative Review from Pathophysiology to Clinical Studies Infectious Diseases and Therapy 9 3 ss 481 494 doi 10 1007 s40121 020 00314 5 PMC 7452994 2 PMID 32632582 AKAGAWA Shohei AKAGAWA Yuko YAMANOUCHI Sohsaku KIMATA Takahisa TSUJI Shoji KANEKO Kazunari 25 Agustos 2020 Development of the gut microbiota and dysbiosis in children National Library of Medicine 40 1 ss 12 18 PMC 7817514 2 PMID 33520564 Chen T Zhou Q Zhang D Jiang F Wu J Zhou JY Zheng X Chen YG May 2018 Effect of Faecal Microbiota Transplantation for Treatment of Clostridium difficile Infection in Patients With Inflammatory Bowel Disease A Systematic Review and Meta Analysis of Cohort Studies Journal of Crohn s amp Colitis 12 6 ss 710 717 doi 10 1093 ecco jcc jjy031 PMID 29528385 Littmann Eric R Lee Jung Jin Denny Joshua E Alam Zahidul Maslanka Jeffrey R Zarin Isma Matsuda Rina Carter Rebecca A Susac Boze Saffern Miriam S Fett Bryton Mattei Lisa M Bittinger Kyle Abt Michael C 2 Subat 2021 Host immunity modulates the efficacy of microbiota transplantation for treatment of Clostridioides difficile infection Nature Communications 12 1 s 755 Bibcode 2021NatCo 12 755L doi 10 1038 s41467 020 20793 x ISSN 2041 1723 PMC 7854624 2 PMID 33531483 Stewart David B Berg Arthur Hegarty John January 2013 Predicting Recurrence of C difficile Colitis Using Bacterial Virulence Factors Binary Toxin Is the Key Journal of Gastrointestinal Surgery Ingilizce 17 1 ss 118 125 doi 10 1007 s11605 012 2056 6 PMID 23086451 21 Mart 2024 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 20 Mart 2024 Burke KE Lamont JT 29 Ocak 2014 Clostridium difficile Infection A Worldwide Disease Gut Liver 8 1 ss 1 6 doi 10 5009 gnl 2014 8 1 1 PMC 3916678 2 PMID 24516694 Tschudin Sutter S Kuijper EJ Durovic A Vehreschild MJ Barbut F Eckert C Fitzpatrick F Hell M Noren T O Driscoll J Coia J Gastmeier P von Muller L Wilcox MH Widmer AF October 2018 Guidance document for prevention of Clostridium difficile infection in acute healthcare settings Clinical Microbiology and Infection 24 10 ss 1051 1054 doi 10 1016 j cmi 2018 02 020 PMID 29505879 Jassem AN Marra F Kibsey P Tan K Umlandt P Janz L Champagne S Gamage B Golding GR Mulvey MR Henry B Hoang LM 29 Mart 2016 Characterization of Clostridium difficile Strains in British Columbia Canada A Shift from NAP1 Majority 2008 to Novel Strain Types 2013 in One Region The Canadian Journal of Infectious Diseases amp Medical Microbiology Cilt 2016 s 8207418 doi 10 1155 2016 8207418 PMC 4904575 2 PMID 27366181 Collins J Robinson C Danhof H Knetsch CW van Leeuwen HC Lawley TD Auchtung JM Britton RA January 2018 Dietary trehalose enhances virulence of epidemic Clostridium difficile Nature 553 7688 ss 291 294 Bibcode 2018Natur 553 291C doi 10 1038 nature25178 PMC 5984069 2 PMID 29310122 He M Sebaihia M Lawley TD Stabler RA Dawson LF Martin MJ Holt KE Seth Smith HM Quail MA Rance R Brooks K Churcher C Harris D Bentley SD Burrows C Clark L Corton C Murray V Rose G Thurston S van Tonder A Walker D Wren BW Dougan G Parkhill J April 2010 Evolutionary dynamics of Clostridium difficile over short and long time scales Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 107 16 ss 7527 7532 Bibcode 2010PNAS 107 7527H doi 10 1073 pnas 0914322107 PMC 2867753 2 PMID 20368420 Scientists map C difficile strain 22 Mayis 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Institute of Public Affairs Montreal Didelot X Eyre DW Cule M Ip CL Ansari MA Griffiths D Vaughan A O Connor L Golubchik T Batty EM Piazza P Wilson DJ Bowden R Donnelly PJ Dingle KE Wilcox M Walker AS Crook DW Peto TE Harding RM December 2012 Microevolutionary analysis of Clostridium difficile genomes to investigate transmission Genome Biology 13 12 ss R118 doi 10 1186 gb 2012 13 12 r118 PMC 4056369 2 PMID 23259504 a b Hargreaves KR Clokie MR 2014 Clostridium difficile phages still difficult Frontiers in Microbiology Cilt 5 s 184 doi 10 3389 fmicb 2014 00184 PMC 4009436 2 PMID 24808893 Dis baglantilarClostridium difficile nin tip susu BacDive