Hibrit rejim veya melez rejim genellikle otoriter bir rejimden demokratik bir rejime (ya da tam tersi) geçişin tamamlanamaması sonucunda ortaya çıkan karma bir siyasi sistem türüdür. Hibrit rejimler otokratik özelliklerle demokratik özelliklerin bir kombinasyonu olarak kategorize edilir ve aynı anda hem siyasi baskıları hem de düzenli seçimleri barındırabilir. Hibrit rejimler genellikle gibi bol doğal kaynaklara sahip gelişmekte olan ülkelerde görülür. Bu rejimler sivil huzursuzluklar yaşasa da on yıllar boyunca nispeten istikrarlı ve inatçı olabilirler.Soğuk Savaş'ın sona ermesinden bu yana hibrit rejimlerde bir artış olmuştur.
Hibrit rejim terimi, otokrasi ya da demokrasi ikilemine karşı çıkan siyasi rejimlere yönelik polimorfik bir görüşten kaynaklanmaktadır. Hibrit rejimlerin modern akademik analizi, demokratik kurumların dekoratif doğasına (seçimler iktidar değişikliğine yol açmaz, farklı medya yayınları hükûmetin bakış açısını yayınlar ve parlamentodaki muhalefet iktidar partisiyle aynı şekilde oy kullanır vb.) odaklanır ve buradan demokratik gerilemenin, otoriterliğe geçişin melez rejimlerin en yaygın temeli olduğu sonucuna varılır. Bazı akademisyenler ayrıca hibrit rejimlerin tam bir diktatörlüğü taklit edebileceğini iddia etmektedir.
Tarih
(Üçüncü demokratikleşme dalgası), ne tam demokratik ne de tam otoriter olan hibrit rejimlerin ortaya çıkmasına neden olmuştur. Ne illiberal demokrasi kavramı ne de seçimsel otoriterlik kavramı bu melez rejimleri tam olarak tanımlamaktadır.
Soğuk Savaş'ın sona ermesinden bu yana, bu tür rejimler demokratik olmayan rejimler arasında en yaygın olanlar haline gelmiştir. Otoriter rejimlerin dönüşüm sürecinin sonunda, gerçekleştiğinde sınırlı seçimler şu ya da bu şekilde ortaya çıkmaktadır. Liberal demokrasi her zaman varsayılırken, uygulamada bu süreç temelde "yarı yolda" donmuştur.
1980'lerde daha önce "geçiş dönemi" olarak adlandırılan rejimlerle ilgili olarak hibrit rejim terimi kullanılmaya başlanmış ve güçlendirilmiştir çünkü 'a göre "geçiş dönemi ülkelerinin" çoğunluğu ne tamamen diktatörlüktür ne de demokrasiyi arzulamaktadır ve genel olarak geçiş dönemi olarak adlandırılamazlar. Bu ülkeler siyasi olarak istikrarlı gri bölgede yer alırlar ve değişimler on yıllar boyunca gerçekleşmeyebilir". Dolayısıyla, hibrit rejimlerin nihayetinde demokrasiye dönüşecekleri varsayımı olmaksızın değerlendirilmesi gerektiğini belirtmiştir. Bu hibrit rejimler yarı-otoriterlik ya da seçimsel otoriterlik olarak adlandırılmıştır.
Hbirit rejimler, bazı demokratik özellikleri korurken daha otoriter bir eğilime sahip olacak şekilde evrimleşmiştir. Otoriter yönetimin temel sorunlarından biri kitlelerden gelen tehditleri kontrol edebilme becerisidir ve hibrit rejimlerdeki demokratik unsurlar kitleler ile elitler arasındaki sosyal gerilimi azaltabilir. Üçüncü demokratikleşme dalgasından sonra bazı rejimler demokrasiye geçişte tıkanmış ve zayıf demokratik kurumların oluşmasına neden olmuştur. Bu durum, geçiş döneminin kritik noktalarında kurumsal sahiplenme eksikliğinden kaynaklanmakta ve rejimi demokrasi ile otokrasi arasında gri bir bölgeye sokmaktadır.
Bu durum bazı akademisyenlerin hibrit rejimlerin kötü işleyen demokrasiler değil, otoriter rejimlerin yeni biçimleri olduğuna inanmalarına neden olmuştur. Kusurlu demokratik istikrar, bu yeni otokrasi biçimlerini açıklamak ve ölçmek için bir göstergedir. Buna ek olarak, siyasi liderlerin onaylanma oranları bu tür rejimlerde önemli bir rol oynamaktadır ve demokratik unsurlar, bu tür liderlerin daha önce kullanmadığı bir araç olan olan bir liderin oylarını artırabilir. Günümüzde 'hibrit rejim', otoriter liderlerin rejimlerini istikrara kavuşturan demokrasi unsurlarını bünyelerine kattıkları ve giderek büyüyen bir siyasi gelişim alanını açıklamak için kullanılan bir terimdir.
Tanım
Akademisyenler, temel akademik disiplinlerine göre hibrit rejimlerin tanımı konusunda farklılık göstermektedir. "Bazı akademisyenler eksik demokrasilerin ve eksik otokrasilerin hibrit rejimlere örnek olarak görülebileceğini savunurken, diğerleri hibrit rejimlerin hem demokratik hem de otokratik rejimlerin özelliklerini bir araya getirdiğini savunmaktadır." Akademisyenler ayrıca bu rejimlerin geçiş sürecinde mi yoksa doğası gereği istikrarlı bir siyasi sistem mi olduğunu da tartışmaktadır.
1995 yılında , basitçe şu şekilde tanımlanan "hibrit" rejim kavramını ortaya atmıştır:
demokratik ve otoriter unsurları birleştiren
Profesör Matthijs Bogaards'a göre hibrit tipler şunlardır:
bir özelliğin tam gelişiminden yoksun olmadıkları için azalmış alt tipler değil, daha ziyade her iki temel tipin özelliklerinin bir karışımını sergilerler, böylece otokratik ve demokratik boyutları veya kurumları aynı anda birleştirirler
hibrit rejimleri şu şekilde tanımlamıştır:
Yürütme erki üzerindeki zayıf denge ve denetleme mekanizmaları, kusurlu ve hatta askıya alınmış seçimler, parçalanmış muhalefet güçleri, medya özgürlüğü, aydınlar ve sivil toplum örgütleri üzerindeki devlet kısıtlamaları, yargının bağımsızlığının engellenmesi ve hukukun üstünlüğünün göz ardı edilmesi, güvenlik güçlerinin insan haklarını ihlal etmesi ve otoriter değerlere hoşgörü gösterilmesi ile karakterize edilen bir sistem.
Profesör Henry E. Hale hibrit rejimleri şu şekilde tanımlamıştır:
Bazı demokratik ve bazı otokratik unsurları önemli bir şekilde birleştiren bir siyasi rejim. Bununla birlikte, bu sadece bir yarı yol kategorisi değildir: hibrit rejimlerin, bir demokraside göreceğimizin yarısı artı bir otokraside göreceğimizin yarısı anlamına gelmeyen kendine özgü dinamikleri vardır.
hibrit rejimleri şu şekilde tanımlamıştır;
yaklaşık on yıldır istikrarlı veya istikrarsız bir şekilde varlığını sürdüren, öncesinde otoriterlik, geleneksel bir rejim (muhtemelen sömürge özellikleri taşıyan) veya hatta minimal bir demokrasi bulunan ve sınırlı çoğulculuğun ve bağımsız, özerk katılım biçimlerinin parçalanmasıyla karakterize edilen, ancak minimal demokrasinin dört özelliğinden en az birinin bulunmadığı bir dizi kurum
Profesör Jeffrey C. Isaac hibrit rejimleri şu şekilde tanımlamıştır:
Hibrit rejimlerin ortak özelliği, iktidardaki siyasi elitin devlet düzenlemeleri ve siyasi arenayı kendisine haksız avantajlar sağlayacak şekilde kasıtlı olarak yeniden düzenlemesine rağmen, hepsinde rekabet olmasıdır
Göstergeler
, , Larry Diamond ve 'a göre hibrit bir rejimin işaretleri şunlardır:
- Demokrasinin dışsal niteliklerinin varlığı (seçimler, çok partili sistem, yasal muhalefet).
- Siyasi karar alma sürecinde vatandaşların çıkarlarının düşük derecede temsil edilmesi (örneğin işçi sendikaları gibi vatandaş birliklerinin yetersizliği veya devlet kontrolünde olması).
- Düşük düzeyde siyasi katılım.
- Siyasi hak ve özgürlüklerin deklaratif niteliği (resmi olarak aslında zor bir uygulamadır).
- Vatandaşların siyasi kurumlara olan güveninin düşük olması.
Demokratik geçiş
Otokratlaşma
Otokratikleşme olarak da adlandırılan demokratik gerileme, "siyasi gücün kullanımını daha keyfi ve baskıcı hale getiren ve hükümet seçimi sürecinde kamusal çekişme ve alanını kısıtlayan otokrasiye doğru bir sürecidir". Demokratik gerileme, iktidarın barışçıl bir şekilde el değiştirmesi veya özgür ve adil seçimler gibi demokratik kurumların zayıflamasını veya demokrasinin temelini oluşturan bireysel hakların, özellikle de ifade özgürlüğünün ihlal edilmesini içerir.
Demokratikleşme
Demokratikleşme, demokratik bir yönde ilerleyen önemli siyasi değişiklikleri de içeren daha demokratik bir siyasi rejime geçiştir.Otoriter bir rejimden tam demokrasiye geçiş, otoriter bir siyasi sistemden yarı demokrasiye geçiş veya yarı-otoriter bir siyasi sistemden demokratik bir siyasi sisteme geçiş şeklinde hibrit bir rejim olabilir.
Ölçüm
Hükümetler arası ve hükümet dışı kuruluşlar tarafından hazırlanan ve kendi tanımlarına göre dünyanın siyasi sistemlerine ilişkin değerlendirmeler yayınlayan çeşitli demokratik özgürlük endeksleri bulunmaktadır.
Demokrasi Endeksi
tarafından derlenen Demokrasi Endeksi'ne göre, dünya nüfusunun %17,2 ile %20,5'ini kapsayan ve ülkelerin yaklaşık %20'sini temsil eden 34 hibrit rejim bulunmaktadır.
"EIU Demokrasi Endeksi, seçim süreci ve çoğulculuk, sivil özgürlükler, hükümetin işleyişi, siyasi katılım ve siyasi kültür olmak üzere beş kategoride gruplandırılmış 60 gösterge üzerinden yapılan değerlendirmelere dayanmaktadır."Demokrasi Endeksi hibrit rejimleri aşağıdaki özelliklerle tanımlamaktadır;
- Seçim hileleri veya usulsüzlükleri düzenli olarak meydana gelir
- Siyasi muhalefete baskı uygulanır
- Yolsuzluk yaygındır ve hukukun üstünlüğü zayıf olma eğilimindedir
- Medya baskı altındadır ve taciz edilir
- Yönetişimin işleyişinde sorunlar vardır
Tam demokrasiler 9.01–10 8.01–9 | Kusurlu demokrasiler 7.01–8 6.01–7 | Hibrit rejimler 5.01–6 4.01–5 | Otoriter rejimler 3.01–4 2.01–3 0–2.00 |
2021 yılı itibarıyla "Demokrasi Endeksi" tarafından hibrit rejim olarak kabul edilen ülkeler şunlardır:
Küresel Demokrasi Durumu
(IDEA) tarafından hazırlanan "Demokrasinin Küresel Durumu Raporu"na göre 20 adet hibrit rejim bulunmaktadır. "IDEA'nın uzman anketleri ve gözlemsel veriler de dahil olmak üzere 12 farklı veri kaynağından derlediği veriler, oy verme haklarının ne ölçüde kapsayıcı olduğunu, siyasi partilerin kurulma ve seçim kampanyası yapma özgürlüğüne ne ölçüde sahip olduğunu, seçimlerin ne ölçüde serbest olduğunu ve siyasi makamların seçimler yoluyla ne ölçüde doldurulduğunu içermektedir." IDEA hibrit rejimleri şu şekilde tanımlamıştır;
Otoriterlik unsurlarının demokrasi ile birleşimi (........). Bunlar genellikle demokrasinin biçimsel özelliklerini benimser (iktidar için çok az gerçek rekabete izin verirken) ve temel siyasi ve medeni haklara zayıf saygı gösterir
2021 yılı itibarıyla "Demokrasinin Küresel Durumu Raporu" tarafından hibrit rejim olarak kabul edilen ülkeler şunlardır:
V-Dem Enstitüsü
tarafından derlenen V-Dem Enstitüsüne göre 65 adet hibrit rejim bulunmaktadır. V-Dem'in "Dünyanın Rejimleri" göstergeleri dört siyasi rejim tanımlamaktadır: kapalı otokrasiler, seçimli otokrasiler, seçimli demokrasiler ve liberal demokrasiler ile hem seçimli otokrasiler hem de seçimli demokrasiler hibrit rejimler olarak gruplandırılmaktadır.
V-Dem Enstitüsüne göre:
2021 yılında dünya nüfusunun %70'i - 5,4 milyar insan - kapalı veya seçimli otokrasilerde yaşamaktadır. Dünya nüfusunun sadece %13'ü liberal demokrasilerde, %16'sı ise seçimli demokrasilerde yaşamaktadır.
Freedom House
Freedom House "Orta Avrupa'dan Orta Asya'ya kadar 29 ülkede demokratik yönetişim düzeyini ölçmektedir".
"Freedom House, dünyanın dört bir yanındaki ülke ve bölgelere 10 siyasi hak göstergesi (örneğin, muhalefet partilerinin seçimler yoluyla iktidara gelmeleri için gerçekçi bir fırsat olup olmadığı) ve 15 sivil özgürlük göstergesi (örneğin, özgür ve bağımsız bir medya olup olmadığı) üzerinden puan vermektedir." Freedom House geçiş dönemi veya hibrit rejimleri şu şekilde sınıflandırmaktadır;
Demokratik kurumların kırılgan olduğu ve siyasi hakların ve sivil özgürlüklerin korunmasına yönelik önemli zorlukların bulunduğu tipik seçim demokrasileri olan ülkeler
Freedom House analiz ettiği 29 ülkeden 11'ini "Geçiş Dönemi veya Hibrit Rejimler" olarak sınıflandırmıştır;
Tipoloji
Yale profesörü Juan José Linz'e göre günümüzde üç ana siyasi sistem türü vardır: demokrasiler, totaliter rejimler ve bu ikisinin arasında yer alan otoriter rejimler ve belirli hibrit rejim türlerini tanımlayan birçok farklı terim.
Akademisyenler genellikle tam bir diktatörlüğü "hibrit bir sistem" üzerinden ya bir otoriterlik ya da totaliterlik biçimi olarak adlandırmaktadır. Seçimle işbaşına gelen otoriter yönetimler pek çok akademisyene göre hibrit değil, başarılı ve iyi kurumsallaşmış istikrarlı otoriter rejimlerdir. Demokratik unsurlar aynı anda hem otoriter amaçlara hizmet edebilir hem de demokratikleşmeye katkıda bulunabilir.
Seçimsel otoriterlik
Seçimsel otoriterlik demokratik kurumların taklitçi olduğu ve liberal demokratik normların çok sayıda sistematik ihlali nedeniyle aslında otoriter yöntemlere bağlı kaldığı anlamına gelir. Seçimsel otoriterlik rekabetçi ve hegemonik olabilir ve ikincisi mutlaka seçim usulsüzlükleri anlamına gelmez. A. Schedler seçimsel otoriterliği hibrit bir rejim ya da liberal olmayan bir demokrasi değil, otoriter rejimin yeni bir biçimi olarak adlandırmaktadır. Dahası, salt otoriter bir rejim kaynağı olarak seçimlere ihtiyaç duymazken, yöneticinin talebi üzerine atanan alternatifsiz seçimler, bunları yürüten rejimi hibrit olarak değerlendirmek için yeterli bir koşul değildir.
Seçimli otokrasi
, demokratik kurumların taklitçi olduğu ve otoriter yöntemlere bağlı kaldığı hibrit bir rejimdir. Bu rejimlerde düzenli seçimler yapılır, ancak seçimler demokratik özgürlük ve adalet standartlarına ulaşamaz.
İlliberal demokrasi
İlliberal demokrasi, seçimlerin yapılmasına rağmen, sivil özgürlüklerin olmaması nedeniyle vatandaşların gerçek iktidarı kullananların faaliyetleri hakkında bilgi sahibi olamadığı bir yönetim sistemini tanımlar;[] dolayısıyla açık bir toplum oluşturmaz.
İlliberal bir demokrasinin yöneticileri, güçleri üzerindeki anayasal sınırları görmezden gelebilir veya atlayabilir. Ayrıca azınlığın iradesini de görmezden gelme eğilimindedirler ki bu da demokrasiyi illiberal yapan şeydir. İlliberal bir demokraside seçimler genellikle manipüle edilir veya hileli yapılır, ülkenin liderlerini ve politikalarını seçmek yerine iktidarı meşrulaştırmak ve pekiştirmek için kullanılır.
Bazı teorisyenler illiberal demokrasinin temelde demokratik olmayan hibrit bir rejim olduğunu söyler ve bu nedenle seçimsel otoriterlik,rekabetçi otoriterlik veya yumuşak otoriterlik gibi terimleri tercih ederler.
Baskın parti sistemi
Baskın parti sistemi veya tek partili baskın sistem, tek bir siyasi partinin seçim sonuçlarına sürekli olarak muhalefet grupları veya partileri üzerinde hakim olduğu bir siyasi oluşumdur. Birden fazla dönem üst üste iktidarda kalan herhangi bir iktidar partisi baskın parti olarak kabul edilebilir (hegemonik parti olarak da adlandırılır). Bazı baskın partiler, iktidarda kaldıkları süre göz önünde bulundurularak doğal iktidar partisi olarak adlandırılmıştır.
Baskın partiler ve onların bir devlet üzerindeki hakimiyeti, çok partili bir sistemde (özellikle başkanlık yönetim sistemlerinde) tek taraflı seçim ve parti dizilimlerinden doğar ve bu haliyle belirli bir parti etrafında karmaşık bir şekilde örgütlenmiş tek parti sistemi altındaki devletlerden farklılık gösterir. Bazen "de facto tek parti devleti" terimi, tek parti sisteminden farklı olarak (en azından nominal olarak) demokratik çok partili seçimlere izin veren, ancak mevcut uygulamalar veya siyasi güç dengesi muhalefetin iktidarı kazanmasını etkili bir şekilde engelleyen ve dolayısıyla tek parti devletine benzeyen hakim parti sistemlerini tanımlamak için kullanılır.
Baskın parti sistemleri, dar veya dengeli rekabet ve işbirliği ile karakterize edilen ve sürdürülen eştoplumlaştırmacılık, büyük koalisyonlar ve iki partili sistemler gibi diğer baskın çok partili yapıların siyasi dinamiklerinden farklıdır.
Delegatif demokrasisi
Siyaset biliminde delegatif demokrasi, , Bonapartizm veya caudillismo'ya yakın bir yönetim biçimi olup, yeni oluşturulan demokratik olmayan bir hükûmette güçlü bir lidere sahiptir. Bu kavram, Arjantinli siyaset bilimci tarafından ortaya atılmıştır ve O'Donnell, temsili demokrasinin var olduğu şekliyle genellikle yalnızca gelişmiş kapitalist ülkelerle bağlantılı olduğunu belirtmektedir. Ancak yeni kurulan demokrasiler tam anlamıyla temsili demokrasiler olma yolunda ilerlemiyor gibi görünüyor. O'Donnell eski delegatif demokrasiler olarak adlandırmaktadır, çünkü bu demokrasiler tam olarak konsolide olmamışlardır ancak kalıcı olabilirler.
Temsili bir demokrasinin var olabilmesi için önemli bir etkileşim etkisi olmalıdır. Başarılı örneklerde, demokratik siyasi kurumların oluşturulması ve güçlendirilmesi konusunda büyük özen gösteren ve geniş destek gören siyasi liderlerden oluşan belirleyici bir koalisyon bulunmaktadır. Buna karşın, delegasyon biçimi kısmen demokratiktir, çünkü başkan halk adına hareket etme ve eylemlerini haklı gösterme özgürlüğüne sahiptir. Başkan, seçime girerken verdiği sözlere benzemese bile "uygun gördüğü şekilde yönetebilir". Başkan sadece bir siyasi partiyi değil, Kongre ve yargıyı da kapsayacak şekilde tüm ulusu temsil ettiğini iddia eder.
O'Donnell'ın delegatif demokrasi kavramı yanıltıcı olmakla eleştirilmiştir, çünkü dünya çapında mevcut birçok demokratik yönetimin özünü oluşturan delegatif modeli olumsuz bir kavram haline getirmektedir.
Diktablanda
Dictablanda, sivil özgürlüklerin yok edilmek yerine korunduğu iddia edilen bir diktatörlüktür. Diktablanda kelimesi, İspanyolca dictadura ("diktatörlük") kelimesinden bir kelime oyunudur ve kendi başına "sert" anlamına gelen dura kelimesini "yumuşak" anlamına gelen blanda ile değiştirir.
Bu terim İspanya'da ilk kez 1930 yılında 'in 'nın yerine iktidardaki diktatörlük hükûmetinin başına geçmesi ve Berenguer tarafından getirilen bazı sert önlemleri yürürlükten kaldırarak ülkedeki gerilimi azaltmaya çalışmasıyla kullanılmaya başlanmıştır. Ayrıca Francisco Franco'nun İspanyol Devleti'nin son yıllarına ve Meksika'daki Kurumsal Devrimci Partinin (PRI) 70 yıllık hegemonik yönetimine atıfta bulunmak için ya da Augusto Pinochet tarafından kendisine rejimi ve hükûmeti hakkındaki suçlamalar sorulduğunda kullanılmıştır.
Benzer şekilde, aynı kelime oyunu Portekizcede ditabranda veya ditamole olarak yapılmaktadır. Şubat 2009'da Brezilya gazetesi , Brezilya'daki askeri diktatörlüğü (1964-1985) "ditabranda" olarak sınıflandıran ve tartışma yaratan bir başyazı yayınladı.
Güdümlü demokrasi
Yönetilen demokrasi olarak da adlandırılan güdümlü demokrasi, fiilen otoriter bir hükûmet veya bazı durumlarda otokratik bir hükûmet olarak işlev gören resmi olarak demokratik bir hükûmettir. Bu tür hibrit rejimler özgür ve adil seçimlerle meşrulaştırılır, ancak devletin politikalarını, güdülerini ve hedeflerini değiştirmez. Bu kavram aynı zamanda yarı demokrasi ya da anokrasi ile de ilişkilidir.
Başka bir deyişle, hükûmet seçimleri kontrol eder, böylece halk kamu politikasını gerçekten değiştirmeden tüm haklarını kullanabilir. Temel demokratik ilkeleri takip etseler de otoriterliğe doğru büyük sapmalar olabilir. Yönetilen demokrasi altında, devletin sürekli olarak propaganda tekniklerini kullanması, seçmenlerin politika üzerinde önemli bir etkiye sahip olmasını engeller.
II. Dünya Savaşı'ndan sonra Endonezya'da 1959'dan 1966'ya kadar Sukarno yönetimi altındaki için kullanılmıştır. Bugün Rusya'da yaygın olarak kullanılmaktadır ve Kremlin teorisyenleri, özellikle de tarafından yaygın uygulamaya sokulmuştur.
Liberal otokrasi
Liberal otokrasi, liberalizm ilkelerini takip eden demokratik olmayan bir hükûmettir. 20. yüzyıla kadar Batı Avrupa'daki çoğu ülke "liberal otokrasi ya da en iyi ihtimalle yarı demokrasi" idi. "Klasik liberal otokrasi" örneklerinden biri Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'ydu.'ya göre, daha yakın tarihli bir örnek 1 Temmuz 1997'ye kadar İngiliz Kraliyeti tarafından yönetilen Hong Kong'dur. Zakaria, 1991 yılına kadar "hiçbir zaman anlamlı bir seçim yapılmadığını, ancak hükümetinin anayasal liberalizmin örneğini teşkil ettiğini, vatandaşlarının temel haklarını koruduğunu ve adil bir mahkeme sistemi ve bürokrasi yönettiğini" söylemektedir.[]
Yarı demokrasi
Anokrasi veya yarı demokrasi, kısmen demokrasi ve kısmen diktatörlük veya "demokratik ve otokratik özelliklerin karışımı bir rejim" olarak gevşek bir şekilde tanımlanan bir yönetim biçimidir. Bir başka tanım ise anokrasiyi "muhalif grup davranışları yoluyla bazı katılım araçlarına izin veren ancak şikayetleri giderecek mekanizmaların tam olarak geliştirilmediği bir rejim" olarak sınıflandırmaktadır. "Yarı demokratik" terimi ise demokratik ve otoriter unsurları bir arada barındıran istikrarlı rejimler için kullanılmaktadır. Akademisyenler ayrıca anokrasileri otoriteyi, siyasi dinamikleri ve politika gündemlerini sürdürme kabiliyetleri bakımından otokrasilerden ve demokrasilerden ayırmaktadır. Benzer şekilde, bu rejimler nominal miktarda rekabete izin veren demokratik kurumlara sahiptir.
Kusurlu demokrasi
, 21. yüzyılın başında siyaset bilimciler Wolfgang Merkel, ve tarafından totaliter, otoriter ve demokratik siyasi sistemler arasındaki ayrımları inceltmek amacıyla ortaya atılmış bir kavramdır. kavramına dayanmaktadır. Kusurlu demokrasinin dört biçimi vardır ve her ulusun kusurluluk noktasına nasıl ulaştığı farklılık gösterir. Yinelenen bir tema, bölgedeki çevre ulusların etkilerini de içeren ulusun coğrafi konumudur. Kusurlu demokrasilerin diğer nedenleri arasında modernleşme yolu, modernleşme düzeyi, ekonomik eğilimler, sosyal sermaye, sivil toplum, siyasi kurumlar ve eğitim yer almaktadır.
Gömülü demokrasi
, demokratik yönetimin demokratik kısmi rejimler tarafından güvence altına alındığı bir yönetim biçimidir. "Gömülü demokrasi" terimi, gömülü bir demokrasi için gerekli olan "birbirine bağlı beş kısmi rejim" tanımlayan siyaset bilimciler Wolfgang Merkel, ve tarafından ortaya atılmıştır: seçim rejimi, siyasi katılım, sivil haklar, yatay hesap verebilirlik ve seçilmiş temsilcilerin yönetme gücü. Bu beş iç rejim, hükûmetin gücünü kontrol etmek için birlikte çalışırken, dış rejimler de yerleşik demokrasileri güvence altına almaya ve istikrara kavuşturmaya yardımcı olur. Tüm bu rejimler birlikte, yerleşik bir demokrasinin üç temel ilkesi olan özgürlük, eşitlik ve kontrol tarafından yönlendirilmesini sağlar.
Ayrıca bakınız
Notlar
- ^ a b Akademisyenler tam otokrasiler ile tam demokrasiler arasındaki "gri bölgeleri" kapsayacak şekilde rekabetçi otoriterlik, yarı-otoriterlik, melez otoriterlik, seçimsel otoriterlik, liberal otokrasi, delegatif demokrasi, illiberal demokrasi, güdümlü demokrasi, yarı demokrasi, eksik demokrasi, , melez demokrasi gibi çeşitli terimler kullanmaktadırlar.
- ^ a b c d e f "Bazı akademisyenler eksik demokrasilerin ve eksik otokrasilerin hibrit rejim örnekleri olarak görülebileceğini savunurken, diğerleri hibrit rejimlerin hem demokratik hem de otokratik rejimlerin özelliklerini bir araya getirdiğini savunmaktadırlar." Akademisyenler ayrıca bu rejimlerin geçiş sürecinde mi yoksa özünde istikrarlı bir siyasi sistem mi olduğunu tartışmaktadırlar.
- ^ Diğer isimler arasında de-demokratikleşme, demokratik erozyon, demokratik çürüme, demokratik durgunluk ve demokratik dekonsolidasyon sayılabilir.
Kaynakça
- ^ Plattner, Marc F. (31 Aralık 1969). "Is Democracy in Decline?". kipdf.com. 6 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Aralık 2022.
- ^ a b c "Hybrid Concepts and the Concept of Hybridity". European Consortium for Political Research. 7 Eylül 2019. 6 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Kasım 2022.
- ^ Urribarri, Raul A. Sanchez (2011). "Courts between Democracy and Hybrid Authoritarianism: Evidence from the Venezuelan Supreme Court". Law & Social Inquiry. Wiley. 36 (4): 854-884. doi:10.1111/j.1747-4469.2011.01253.x. ISSN 0897-6546. JSTOR 41349660. 16 Kasım 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Kasım 2022.
- ^ Göbel, Christian (2011). "Semiauthoritarianism". 21st Century Political Science: A Reference Handbook. 2455 Teller Road, Thousand Oaks California 91320 United States: SAGE Publications, Inc. ss. 258-266. doi:10.4135/9781412979351.n31. ISBN .
- ^ Tlemcani, Rachid (29 Mayıs 2007). "Electoral Authoritarianism". Carnegie Endowment for International Peace. 6 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Kasım 2022.
- ^ "What is Hybrid Democracy?". Digital Society School. 19 Mayıs 2022. 5 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Kasım 2022.
- ^ a b Zinecker, Heidrun (2009). "Regime-Hybridity in Developing Countries: Achievements and Limitations of New Research on Transitions". International Studies Review. [Oxford University Press, Wiley, The International Studies Association]. 11 (2): 302-331. doi:10.1111/j.1468-2486.2009.00850.x. ISSN 1521-9488. JSTOR 40389063. 16 Kasım 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Kasım 2022.
- ^ "Index". Dem-Dec. 23 Eylül 2017. 21 Kasım 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Kasım 2022.
- ^ a b Ekman, Joakim (2009). "Political Participation and Regime Stability: A Framework for Analyzing Hybrid Regimes". International Political Science Review. SAGE Publications. 30 (1): 7-31. doi:10.1177/0192512108097054. ISSN 0192-5121.
- ^ "Why Parties and Elections in Dictatorships?". How Dictatorships Work. Cambridge University Press. 2018. ss. 129-153. doi:10.1017/9781316336182.006. ISBN .
- ^ Riaz, Ali (2019). "What Is a Hybrid Regime?". Voting in a Hybrid Regime. Politics of South Asia. Singapore: Springer Singapore. ss. 9-19. doi:10.1007/978-981-13-7956-7_2. ISBN . ISSN 2523-8345.
- ^ Schmotz, Alexander (13 Şubat 2019). "Hybrid Regimes". The Handbook of Political, Social, and Economic Transformation. Oxford University Press. ss. 521-525. doi:10.1093/oso/9780198829911.003.0053. ISBN .
- ^ Morlino, Leonardo (1 Kasım 2011). "Are There Hybrid Regimes?". Changes for DemocracyActors, Structures, Processes. Oxford University Press. ss. 48-69. doi:10.1093/acprof:oso/9780199572533.003.0004. ISBN .
- ^ a b c d Подлесный, Д. В. (2016). Политология: Учебное пособие [Political Science: Textbook] (Rusça). Kharkiv: ХГУ НУА. ss. 62-65/164. 22 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Ağustos 2019.
- ^ Schulmann, Ekaterina. "Царство политической имитации" [The kingdom of political imitation]. vedomosti.ru. 30 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Ağustos 2019.
- ^ Croissant, A.; Kailitz, S.; Koellner, P.; Wurster, S. (2015). Comparing autocracies in the early Twenty-first Century: Volume 1: Unpacking Autocracies - Explaining Similarity and Difference. Taylor & Francis. s. 212. ISBN . 9 Aralık 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Kasım 2022.
- ^ Carothers, Christopher (2018). "The Surprising Instability of Competitive Authoritarianism". Journal of Democracy. 29 (4): 129-135. doi:10.1353/jod.2018.0068. ISSN 1086-3214.
- ^ Levitsky, Steven; Way, Lucan (2002). "The Rise of Competitive Authoritarianism". Journal of Democracy. Project Muse. 13 (2): 51-65. doi:10.1353/jod.2002.0026. ISSN 1086-3214.
- ^ "Competitive Authoritarianism: Hybrid Regimes After the Cold War". Department of Political Science. 6 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Kasım 2022.
- ^ "Hybrid Regimes". obo. 29 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Mufti, Mariam (22 Haziran 2018). "What Do We Know about Hybrid Regimes after Two Decades of Scholarship?". Politics and Governance. Cogitatio. 6 (2): 112-119. doi:10.17645/pag.v6i2.1400. ISSN 2183-2463.
- ^ "Home - IDEA Global State of Democracy Report". International IDEA. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Kasım 2022.
- ^ a b c d Hameed, Dr. Muntasser Majeed (30 Haziran 2022). "Hybrid regimes: An Overview". IPRI Journal. Islamabad Policy Research Institute - IPRI. 22 (1): 1-24. doi:10.31945/iprij.220101. ISSN 1684-9787.
- ^ Schedler, Andreas (1 Ağustos 2013). "Shaping the Authoritarian Arena". The Politics of Uncertainty. Oxford University Press. ss. 54-75. doi:10.1093/acprof:oso/9780199680320.003.0003. ISBN .
- ^ Brooker, P. (2013). Non-Democratic Regimes. Comparative Government and Politics. Bloomsbury Publishing. s. 222. ISBN . 9 Aralık 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Kasım 2022.
- ^ Huntington, S.P. (2012). The Third Wave: Democratization in the Late 20th Century. The Julian J. Rothbaum Distinguished Lecture Series. University of Oklahoma Press. ISBN . Erişim tarihi: 16 Kasım 2022.
- ^ Bogaards, Matthijs (1 Nisan 2009). "How to classify hybrid regimes? Defective democracy and electoral authoritarianism". Democratization. 16 (2): 399-423. doi:10.1080/13510340902777800. ISSN 1351-0347. 22 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Gagné, Jean-François (2 Mayıs 2019). "Hybrid Regimes". obo. 29 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 19 Kasım 2022.
- ^ Leonardo Morlino; Dirk Berg-Schlosser; Bertrand Badie (6 Mart 2017). Political Science: A Global Perspective. SAGE. ss. 112-. ISBN . OCLC 1124515503. 16 Kasım 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Schedler, Andreas (2006). Electoral Authoritarianism: The Dynamics of Unfree Competition (İngilizce). Lynne Rienner Publishers, Incorporated. ISBN . 22 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ a b c d e MORSE, YONATAN L. (2012). Levitsky, Steven; Way, Lucan A.; Lindberg, Staffan; Magaloni, Beatriz; Schedler, Andreas (Ed.). "THE ERA OF ELECTORAL AUTHORITARIANISM". World Politics. 64 (1): 161-198. ISSN 0043-8871. 22 Eylül 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Newton, Kenneth; Deth, Jan W. van (2021). Foundations of comparative politics : democracies of the modern world. Cambridge, United Kingdom. ISBN . OCLC 1156414956.
- ^ Authoritarianism: What Everyone Needs to Know®. What Everyone Needs To Know. Oxford, New York: Oxford University Press. 4 Eylül 2018. ISBN . 3 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Inc, VitalSource Technologies. "Foundations of Comparative Politics 4th edition | 9781108831826, 9781108934909". VitalSource (İngilizce). 2 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Mart 2023.
- ^ Rocha Menocal, Alina; Fritz, Verena; Rakner, Lise (1 Haziran 2008). "Hybrid regimes and the challenges of deepening and sustaining democracy in developing countries". South African Journal of International Affairs. 15 (1): 29-40. doi:10.1080/10220460802217934. ISSN 1022-0461.
- ^ Stroh, Alexander; Elischer, Sebastian; Erdmann, Gero (2012). "Origins and Outcomes of Electoral Institutions in African Hybrid Regimes: A Comparative Perspective". German Institute of Global and Area Studies (GIGA). 3 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Ekman, Joakim (2009). "Political Participation and Regime Stability: A Framework for Analyzing Hybrid Regimes". International Political Science Review. 30 (1): 7-31. doi:10.1177/0192512108097054. ISSN 0192-5121. JSTOR 20445173. 19 Kasım 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Schmotz, Alexander (2019). "Hybrid Regimes". academic.oup.com. ss. 521-525. doi:10.1093/oso/9780198829911.003.0053. ISBN . 22 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Mart 2023.
- ^ Treisman, Daniel (2011). "Presidential Popularity in a Hybrid Regime: Russia under Yeltsin and Putin". American Journal of Political Science. 55 (3): 590-609. doi:10.1111/j.1540-5907.2010.00500.x. ISSN 0092-5853. JSTOR 23024939. 24 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Morlino, Leonardo (July 2009). "Are there hybrid regimes? Or are they just an optical illusion?". European Political Science Review (İngilizce). 1 (2): 273-296. doi:10.1017/S1755773909000198. ISSN 1755-7747. 3 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Colomer, J.M.; Beale, A.L. (2020). Democracy and Globalization: Anger, Fear, and Hope. Taylor & Francis. s. 180. ISBN . 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Aralık 2022.
- ^ Bogaards, Matthijs (2009). "How to classify hybrid regimes? Defective democracy and electoral authoritarianism". Democratization. Informa UK Limited. 16 (2): 399-423. doi:10.1080/13510340902777800. ISSN 1351-0347.
- ^ Norris, Pippa (2017). "Is Western Democracy Backsliding? Diagnosing the Risks". SSRN Electronic Journal. Elsevier BV. doi:10.2139/ssrn.2933655. ISSN 1556-5068. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Isaac, J.C. (1998). Democracy in Dark Times. Cornell University Press. s. 199. ISBN .
- ^ "Global Dashboard". BTI 2022. 17 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Nisan 2023.
- ^ "Nations in Transit Methodology". Freedom House. 31 Aralık 2021. 18 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 19 Kasım 2022.
- ^ Skaaning, Svend-Erik (2020). "Waves of autocratization and democratization: a critical note on conceptualization and measurement" (PDF). Democratization. 27 (8): 1533-1542. doi:10.1080/13510347.2020.1799194. 6 Şubat 2023 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Lührmann, Anna; Lindberg, Staffan I. (2019). "A third wave of autocratization is here: what is new about it?". Democratization. 26 (7): 1095-1113. doi:10.1080/13510347.2019.1582029.
The decline of democratic regime attributes – autocratization
- ^ Mietzner, Marcus (2021). "Sources of resistance to democratic decline: Indonesian civil society and its trials". Democratization. 28 (1): 161-178. doi:10.1080/13510347.2020.1796649.
- ^ and Kaltwasser, Cristóbal Rovira (2017) Populism: a Very Short Introduction. New York: Oxford University Press. pp.86-96.
- ^ Laebens, Melis G.; Lührmann, Anna (2021). "What halts democratic erosion? The changing role of accountability". Democratization. 28 (5): 908-928. doi:10.1080/13510347.2021.1897109.
- ^ Daly, Tom Gerald (2019). "Democratic Decay: Conceptualising an Emerging Research Field". Hague Journal on the Rule of Law. 11: 9-36. doi:10.1007/s40803-019-00086-2.
- ^ Huq, Aziz Z (2021). "How (not) to explain a democratic recession". International Journal of Constitutional Law. 19 (2): 723-737. doi:10.1093/icon/moab058.
- ^ Chull Shin, Doh (2021). "Democratic deconsolidation in East Asia: exploring system realignments in Japan, Korea, and Taiwan". Democratization. 28 (1): 142-160. doi:10.1080/13510347.2020.1826438.
- ^ Cassani, Andrea; Tomini, Luca (14 Aralık 2018). Autocratization in post-Cold War Political Regimes (İngilizce). Springer. ss. 15-35. ISBN . 22 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Waldner, David; Lust, Ellen (11 Mayıs 2018). "Unwelcome Change: Coming to Terms with Democratic Backsliding". Annual Review of Political Science (İngilizce). 21 (1): 93-113. doi:10.1146/annurev-polisci-050517-114628. ISSN 1094-2939. 29 Eylül 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Lindberg, Staffan I. (24 Temmuz 2018). "The Nature of Democratic Backsliding in Europe". 13 Nisan 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Rocha Menocal, Alina; Fritz, Verena; Rakner, Lise (1 Haziran 2008). "Hybrid regimes and the challenges of deepening and sustaining democracy in developing countries". South African Journal of International Affairs. 15 (1): 29-40. doi:10.1080/10220460802217934. ISSN 1022-0461.
- ^ Arugay, Aries A. (2021). "Democratic Transitions". The Palgrave Encyclopedia of Global Security Studies. Cham: Springer International Publishing. ss. 1-7. doi:10.1007/978-3-319-74336-3_190-1. ISBN .
- ^ Abjorensen, N. (2019). Historical Dictionary of Democracy. Historical Dictionaries of Religions, Philosophies, and Movements Series. Rowman & Littlefield Publishers. s. 116. ISBN . 26 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 19 Kasım 2022.
- ^ a b c d Greenwood, Shannon (6 Aralık 2022). "Appendix A: Classifying democracies". Pew Research Center's Global Attitudes Project. 5 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Aralık 2022.
- ^ a b c d "Democracy Index 2021: the China challenge". Economist Intelligence Unit. 15 Şubat 2022. 8 Kasım 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Kasım 2022.
- ^ "The Global State of Democracy". Publications. 22 Kasım 2021. 8 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Aralık 2022.
- ^ "FAQs - The Global State of Democracy Indices". International IDEA. 31 Aralık 2021. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Aralık 2022.
- ^ International Institute for Democracy and Electoral Assistance (2021). The Global State of Democracy 2021: Building resilience in a Pandemic Era. ISBN . OCLC 1288461480.
- ^ (PDF). March 2021. 30 Ekim 2022 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2023.
- ^ Lührmann, Anna; Tannenberg, Marcus; Lindberg, Staffan I. (19 Mart 2018). "Regimes of the World (RoW): Opening New Avenues for the Comparative Study of Political Regimes". Politics and Governance. Cogitatio. 6 (1): 60-77. doi:10.17645/pag.v6i1.1214. ISSN 2183-2463.
- ^ Boese, Vanessa A.; Lundstedt, Martin; Morrison, Kelly; Sato, Yuko; Lindberg, Staffan I. (23 Mayıs 2022). "State of the world 2021: autocratization changing its nature?". Democratization. Informa UK Limited. 29 (6): 983-1013. doi:10.1080/13510347.2022.2069751. ISSN 1351-0347.
- ^ Freedom House (6 Şubat 2019). "2019". Freedom in the World. 5 Şubat 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 6 Şubat 2019.
- ^ a b c "Countries and Territories". Freedom House. 26 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Kasım 2022.
- ^ "World citizens living under different political regimes". Our World in Data. 27 Eylül 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Mart 2020.
- ^ a b Juan José Linz (2000). Totalitarian and Authoritarian Regimes. Lynne Rienner Publisher. s. 143. ISBN . OCLC 1172052725. 22 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Jonathan Michie, (Ed.) (3 Şubat 2014). Reader's Guide to the Social Sciences. Routledge. s. 95. ISBN . 22 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Allan Todd; Sally Waller (10 Eylül 2015). Allan Todd; Sally Waller (Ed.). History for the IB Diploma Paper 2 AuthoritariaAuthoritarian States (20th Century). Cambridge University Press. ss. 10-. ISBN . 22 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Sondrol, P. C. (2009). "Totalitarian and Authoritarian Dictators: A Comparison of Fidel Castro and Alfredo Stroessner". Journal of Latin American Studies. 23 (3): 599-620. doi:10.1017/S0022216X00015868. JSTOR 157386. 8 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Schedler, Andreas (2009). "Electoral Authoritarianism". The SAGE Handbook of Comparative Politics. 1 Oliver's Yard, 55 City Road, London EC1Y 1SP United Kingdom: SAGE Publications Ltd. ss. 380-393. doi:10.4135/9780857021083.n21. ISBN .
- ^ Levitsky and Way 2002 30 Aralık 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde .; T. Karl 1995 1 Mart 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde .; L. Diamond 1999 31 Ocak 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde .; A. Schedler 2002 30 Aralık 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ — Why Parties and Elections in Authoritarian Regimes?; Department of Political Science ; March 2006
- ^ Brancati, Dawn (11 Mayıs 2014). "Democratic Authoritarianism: Origins and Effects". Annual Review of Political Science. Annual Reviews. 17 (1): 313-326. doi:10.1146/annurev-polisci-052013-115248. ISSN 1094-2939.
- ^ a b Schedler, Andreas (15 Mayıs 2015), "Electoral Authoritarianism", Emerging Trends in the Social and Behavioral Sciences, Wiley, ss. 1-16, doi:10.1002/9781118900772.etrds0098, ISBN
- ^ Гудков, Лев (2009). "Природа "Путинизма"" [The nature of "Putinism"]. Вестник общественного мнения. Данные. Анализ. Дискуссии. 3: 13. 13 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Ağustos 2019.
- ^ Liboreiro, Jorge (15 Eylül 2022). "Hungary is no longer a full democracy, MEPs say in new resolution". euronews (İngilizce). 15 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Mounk, Yascha (18 Mart 2020). The People Vs. Democracy - Why Our Freedom Is in Danger and How to Save It (İngilizce). Harvard University Press. ISBN . 22 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Nyyssönen, Heino; Metsälä, Jussi (7 Şubat 2021). "Liberal Democracy and its Current Illiberal Critique: The Emperor's New Clothes?". Europe-Asia Studies. 73 (2): 273-290. doi:10.1080/09668136.2020.1815654. ISSN 0966-8136.
- ^ Schedler, Andreas (2006). Electoral Authoritarianism: The Dynamics of Unfree Competition (İngilizce). . ISBN . 25 Kasım 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Diamond, Larry (April 2002). "Assessing the Quality of Democracy". . 13 (2): 51-65. 25 Kasım 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ DeVotta, Neil (2010). "From civil war to soft authoritarianism: Sri Lanka in comparative perspective". . 22 (3): 331-343. doi:10.1080/14781158.2010.510268.
- ^ Christie, Kenneth (1998). "Illiberal Democracy, Modernisation and Southeast Asia". Theoria: A Journal of Social and Political Theory (91): 102-118. ISSN 0040-5817. JSTOR 41802094. 25 Kasım 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Ostroverkhov, A.A. (2017). "In Searching for Theory of One-Party Dominance: World Experience of Studying Dominant-Party Systems (II)". Politeia. 87 (4): 133-149 (p. 136). doi:10.30570/2078-5089-2017-87-4-133-149.
- ^ Ostroverkhov, A.A. (2017). "In Searching for Theory of One-Party Dominance: World Experience of Studying Dominant-Party Systems (I)". Politeia. 86 (3): 136-153 (p. 148). doi:10.30570/2078-5089-2017-86-3-136-153.
- ^ "Natural Governing Party". The Dictionary of Canadian Politics. Campbell Strategies. 2022. 5 Aralık 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Aralık 2022.
- ^ "The Wonder Boy". Hoover An Extraordinary Life in Extraordinary Times. Knopf Doubleday Publishing Group. 2017. s. 338. ISBN .
The Republicans had come to see themselves as the natural governing party of the United States. Leaving aside the Cleveland and Wilson accidents, they had been in power since Grant's day. If Republican delegates declared an uncharismatic Hoover worthy of the presidency, voters were unlikely to argue.
- ^ Chin, James (15 Kasım 2022). "UMNO intends to return as Malaysia's natural governing party". asia.nikkei.com. Nikkei. 6 Aralık 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Aralık 2022.
- ^ a b O'Donnell, Guillermo (January 1994). "Delegative Democracy". Journal of Democracy. 5 (1): 55-69. doi:10.1353/jod.1994.0010.
- ^ O'Donnell, Guillermo (1992). Delegative Democracy?. University of Notre Dame: Kellogg Institute for International Studies.
- ^ Kestler, Thomas (2011). "Demokratische Dilemmata: Zum Verhältnis zwischen Repräsentation und Partizipation". Zeitschrift für Politikwissenschaft. 21 (3): 24. doi:10.5771/1430-6387-2011-3-391. ISSN 1430-6387. 22 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Jackson, Gabriel (Bahar 1976). "The Franco Era in Historical Perspective". The Centennial Review. 20 (2): 103-127. JSTOR 23738276.
- ^ Ribeiro, Igor (25 Şubat 2009). (Portekizce). Portal Imprensa. 1 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Rohmann, C (2000) A World of Ideas : The Dictionary of Important Ideas and Thinkers, Ballantine Books
- ^ (2008). . Princeton: Princeton University Press. ISBN . 20 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2012. p. 47
- ^ (2008). . Princeton: Princeton University Press. ISBN . 20 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2012. p. 60
- ^ Weir, Fred (1 Ekim 2003). "Kremlin lobs another shot at marketplace of ideas". The Christian Science Monitor. 2 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Kasım 2009.
- ^ Zakaria, Fareed (November/December 1997). "The Rise of Illiberal Democracy". Foreign Affairs. 15 Ekim 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ Myers, Sondra (2002). The Democracy Reader (İngilizce). IDEA. s. 174. ISBN . 22 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Quigley, Carroll (1983). Weapons systems and political stability: a history. University Press of America. s. 307. ISBN . Erişim tarihi: 20 Mayıs 2013.
- ^ a b Gandhi, Jennifer; Vreeland, James (June 2008). "Political Institutions and Civil War: Unpacking Anocracy". Journal of Conflict Solutions. 52 (3): 401-425. CiteSeerX 10.1.1.584.1330 $2. doi:10.1177/0022002708315594.
- ^ a b Fearon, James; Laitan, David (February 2003). "Ethnicity, Insurgency, and Civil War". American Political Science Review. 97: 75-90. doi:10.1017/S0003055403000534.
- ^ Regan, Patrick; Bell, Sam (December 2010). "Changing Lanes or Stuck in the Middle: Why Are Anocracies More Prone to Civil Wars?". Political Science Quarterly. 63 (4): 747-759. doi:10.1177/1065912909336274.
- ^ Benson, Michelle; Kugler, Jackek (April 1998). "Power Parity, Democracy, and Severity of Internal Violence". Journal of Conflict Resolution. 42 (2): 196-209. doi:10.1177/0022002798042002004.
- ^ Montesquieu. "2–3". Spirit of the Laws. II.
- ^ Everdell, William R. (15 Nisan 2000). The End of Kings: A History of Republics and Republicans (İngilizce). University of Chicago Press. ISBN . 22 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Marshall, Monty G.; Gurr, Ted Robert (2003). Peace and conflict 2003: A global survey of armed conflicts, self-determination movements, and democracy (PDF). College Park: Center for International Development and Conflict Management, University of Maryland. 5 Haziran 2023 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- ^ Романюк, О. І. (24 Kasım 2017). "WHAT IS «DEFECTIVE DEMOCRACIES» AND WHAT THEY ARE". The Bulletin of Yaroslav Mudryi National Law University. Series: Philosophy, Philosophies of Law, Political Science, Sociology. Yaroslav Mudryi National Law University. 2 (33): 114-122. doi:10.21564/2075-7190.33.109732. ISSN 2663-5704.
- ^ Croissant, Aurel; Merkel, Wolfgang (13 Şubat 2019). "Defective Democracy". The Handbook of Political, Social, and Economic Transformation. Oxford University Press. ss. 437-446. doi:10.1093/oso/9780198829911.003.0041. ISBN .
- ^ Merkel, Wolfgang (1 Ocak 2004). "Embedded and defective democracies". Democratization. Informa UK Limited. 11 (5): 33-58. doi:10.1080/13510340412331304598. hdl:10419/251950. ISSN 1351-0347.
- ^ Merkel, Wolfgang (December 2004). "Embedded and Defective Democracies" (PDF). Democratization. 11 (5). 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 6 Kasım 2014.
- ^ Buhllman, Mark; Merkel, Wolfgang; Wessels, Bernhard (April 2008). "The Quality of Democracy: Democracy Barometer for Established Democracies". Hertie School of Governance - Working Papers.
- ^ Merkel, Wolfgang; Croissant, Aurel (December 2004). "Conclusion: Good and Defective Democracies". Democratization. 11 (5): 199-213. doi:10.1080/13510340412331304651.
- ^ Merkel (2004) p.33
- ^ Merkel (2004) p.36-27
- ^ Merkel (2004) p.43-45
- ^ Buhllman et al. (2008) p.7
Konuyla ilgili yayınlar
- Herre, Bastian; Roser, Max (15 Mart 2013). "Democracy". Our World in Data. 18 Kasım 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- Balderacchi, Claudio (14 Nisan 2022). "Overlooked forms of non-democracy? Insights from hybrid regimes". Third World Quarterly. Informa UK Limited. 43 (6): 1441-1459. doi:10.1080/01436597.2022.2059460. ISSN 0143-6597.
- Ekman, Joakim (2009). "Political Participation and Regime Stability: A Framework for Analyzing Hybrid Regimes". International Political Science Review. Sage Publications, Ltd. 30 (1): 7-31. doi:10.1177/0192512108097054. ISSN 0192-5121. JSTOR 20445173. 19 Kasım 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- Lührmann, Anna; Tannenberg, Marcus; Lindberg, Staffan I. (19 Mart 2018). "Regimes of the World (RoW): Opening New Avenues for the Comparative Study of Political Regimes - Article - Politics and Governance". Politics and Governance. 6 (1): 60-77. doi:10.17645/pag.v6i1.1214. ISSN 2183-2463. 18 Kasım 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- Skaaning, Svend-Erik (2021), Lexical Index of Electoral Democracy (LIED) dataset v6.0, Harvard Dataverse, doi:10.7910/DVN/WPKNIT
- Schedler, A. (2013). The Politics of Uncertainty: Sustaining and Subverting Electoral Authoritarianism. Oxford Studies in Democratization. OUP Oxford. ISBN . 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Nisan 2023.
- . BTI 2022. 19 Şubat 2021. 22 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- . 2010. "The Game of Electoral Fraud and the Ousting of Authoritarian Rule." 29 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde . American Journal of Political Science, 54 (3): 751-65.
Dış bağlantılar
- Hibrit Kavramlar ve Hibritlik Kavramı 6 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde . - (İngilizce)
- Demokrasi verileri: araştırmacılar demokrasiyi nasıl ölçer? 3 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde . - Our World In Data (İngilizce)
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Hibrit rejim veya melez rejim genellikle otoriter bir rejimden demokratik bir rejime ya da tam tersi gecisin tamamlanamamasi sonucunda ortaya cikan karma bir siyasi sistem turudur Hibrit rejimler otokratik ozelliklerle demokratik ozelliklerin bir kombinasyonu olarak kategorize edilir ve ayni anda hem siyasi baskilari hem de duzenli secimleri barindirabilir Hibrit rejimler genellikle gibi bol dogal kaynaklara sahip gelismekte olan ulkelerde gorulur Bu rejimler sivil huzursuzluklar yasasa da on yillar boyunca nispeten istikrarli ve inatci olabilirler Soguk Savas in sona ermesinden bu yana hibrit rejimlerde bir artis olmustur Hibrit rejim terimi otokrasi ya da demokrasi ikilemine karsi cikan siyasi rejimlere yonelik polimorfik bir gorusten kaynaklanmaktadir Hibrit rejimlerin modern akademik analizi demokratik kurumlarin dekoratif dogasina secimler iktidar degisikligine yol acmaz farkli medya yayinlari hukumetin bakis acisini yayinlar ve parlamentodaki muhalefet iktidar partisiyle ayni sekilde oy kullanir vb odaklanir ve buradan demokratik gerilemenin otoriterlige gecisin melez rejimlerin en yaygin temeli oldugu sonucuna varilir Bazi akademisyenler ayrica hibrit rejimlerin tam bir diktatorlugu taklit edebilecegini iddia etmektedir TarihSoguk Savas sonrasi ulkelerin demokratiklesmesini gosteren harita Ucuncu demokratiklesme dalgasi ne tam demokratik ne de tam otoriter olan hibrit rejimlerin ortaya cikmasina neden olmustur Ne illiberal demokrasi kavrami ne de secimsel otoriterlik kavrami bu melez rejimleri tam olarak tanimlamaktadir Soguk Savas in sona ermesinden bu yana bu tur rejimler demokratik olmayan rejimler arasinda en yaygin olanlar haline gelmistir Otoriter rejimlerin donusum surecinin sonunda gerceklestiginde sinirli secimler su ya da bu sekilde ortaya cikmaktadir Liberal demokrasi her zaman varsayilirken uygulamada bu surec temelde yari yolda donmustur 1980 lerde daha once gecis donemi olarak adlandirilan rejimlerle ilgili olarak hibrit rejim terimi kullanilmaya baslanmis ve guclendirilmistir cunku a gore gecis donemi ulkelerinin cogunlugu ne tamamen diktatorluktur ne de demokrasiyi arzulamaktadir ve genel olarak gecis donemi olarak adlandirilamazlar Bu ulkeler siyasi olarak istikrarli gri bolgede yer alirlar ve degisimler on yillar boyunca gerceklesmeyebilir Dolayisiyla hibrit rejimlerin nihayetinde demokrasiye donusecekleri varsayimi olmaksizin degerlendirilmesi gerektigini belirtmistir Bu hibrit rejimler yari otoriterlik ya da secimsel otoriterlik olarak adlandirilmistir Buyuk olcude ve onemli olcude otokratiklesen kirmizi veya demokratiklesen mavi ulkeler 2010 2020 Gri renkteki ulkeler buyuk olcude degismemistir Hbirit rejimler bazi demokratik ozellikleri korurken daha otoriter bir egilime sahip olacak sekilde evrimlesmistir Otoriter yonetimin temel sorunlarindan biri kitlelerden gelen tehditleri kontrol edebilme becerisidir ve hibrit rejimlerdeki demokratik unsurlar kitleler ile elitler arasindaki sosyal gerilimi azaltabilir Ucuncu demokratiklesme dalgasindan sonra bazi rejimler demokrasiye geciste tikanmis ve zayif demokratik kurumlarin olusmasina neden olmustur Bu durum gecis doneminin kritik noktalarinda kurumsal sahiplenme eksikliginden kaynaklanmakta ve rejimi demokrasi ile otokrasi arasinda gri bir bolgeye sokmaktadir Bu durum bazi akademisyenlerin hibrit rejimlerin kotu isleyen demokrasiler degil otoriter rejimlerin yeni bicimleri olduguna inanmalarina neden olmustur Kusurlu demokratik istikrar bu yeni otokrasi bicimlerini aciklamak ve olcmek icin bir gostergedir Buna ek olarak siyasi liderlerin onaylanma oranlari bu tur rejimlerde onemli bir rol oynamaktadir ve demokratik unsurlar bu tur liderlerin daha once kullanmadigi bir arac olan olan bir liderin oylarini artirabilir Gunumuzde hibrit rejim otoriter liderlerin rejimlerini istikrara kavusturan demokrasi unsurlarini bunyelerine kattiklari ve giderek buyuyen bir siyasi gelisim alanini aciklamak icin kullanilan bir terimdir TanimAkademisyenler temel akademik disiplinlerine gore hibrit rejimlerin tanimi konusunda farklilik gostermektedir Bazi akademisyenler eksik demokrasilerin ve eksik otokrasilerin hibrit rejimlere ornek olarak gorulebilecegini savunurken digerleri hibrit rejimlerin hem demokratik hem de otokratik rejimlerin ozelliklerini bir araya getirdigini savunmaktadir Akademisyenler ayrica bu rejimlerin gecis surecinde mi yoksa dogasi geregi istikrarli bir siyasi sistem mi oldugunu da tartismaktadir 1995 yilinda basitce su sekilde tanimlanan hibrit rejim kavramini ortaya atmistir demokratik ve otoriter unsurlari birlestiren Profesor Matthijs Bogaards a gore hibrit tipler sunlardir bir ozelligin tam gelisiminden yoksun olmadiklari icin azalmis alt tipler degil daha ziyade her iki temel tipin ozelliklerinin bir karisimini sergilerler boylece otokratik ve demokratik boyutlari veya kurumlari ayni anda birlestirirler hibrit rejimleri su sekilde tanimlamistir Yurutme erki uzerindeki zayif denge ve denetleme mekanizmalari kusurlu ve hatta askiya alinmis secimler parcalanmis muhalefet gucleri medya ozgurlugu aydinlar ve sivil toplum orgutleri uzerindeki devlet kisitlamalari yarginin bagimsizliginin engellenmesi ve hukukun ustunlugunun goz ardi edilmesi guvenlik guclerinin insan haklarini ihlal etmesi ve otoriter degerlere hosgoru gosterilmesi ile karakterize edilen bir sistem Profesor Henry E Hale hibrit rejimleri su sekilde tanimlamistir Bazi demokratik ve bazi otokratik unsurlari onemli bir sekilde birlestiren bir siyasi rejim Bununla birlikte bu sadece bir yari yol kategorisi degildir hibrit rejimlerin bir demokraside gorecegimizin yarisi arti bir otokraside gorecegimizin yarisi anlamina gelmeyen kendine ozgu dinamikleri vardir hibrit rejimleri su sekilde tanimlamistir yaklasik on yildir istikrarli veya istikrarsiz bir sekilde varligini surduren oncesinde otoriterlik geleneksel bir rejim muhtemelen somurge ozellikleri tasiyan veya hatta minimal bir demokrasi bulunan ve sinirli cogulculugun ve bagimsiz ozerk katilim bicimlerinin parcalanmasiyla karakterize edilen ancak minimal demokrasinin dort ozelliginden en az birinin bulunmadigi bir dizi kurum Profesor Jeffrey C Isaac hibrit rejimleri su sekilde tanimlamistir Hibrit rejimlerin ortak ozelligi iktidardaki siyasi elitin devlet duzenlemeleri ve siyasi arenayi kendisine haksiz avantajlar saglayacak sekilde kasitli olarak yeniden duzenlemesine ragmen hepsinde rekabet olmasidirGostergelerKuresel trend raporu 2022 Larry Diamond ve a gore hibrit bir rejimin isaretleri sunlardir Demokrasinin dissal niteliklerinin varligi secimler cok partili sistem yasal muhalefet Siyasi karar alma surecinde vatandaslarin cikarlarinin dusuk derecede temsil edilmesi ornegin isci sendikalari gibi vatandas birliklerinin yetersizligi veya devlet kontrolunde olmasi Dusuk duzeyde siyasi katilim Siyasi hak ve ozgurluklerin deklaratif niteligi resmi olarak aslinda zor bir uygulamadir Vatandaslarin siyasi kurumlara olan guveninin dusuk olmasi Demokratik gecis Otokratlasma y 2010 dan bu yana demokratiklesenlerden sari daha fazladir Otokratiklesme olarak da adlandirilan demokratik gerileme siyasi gucun kullanimini daha keyfi ve baskici hale getiren ve hukumet secimi surecinde kamusal cekisme ve alanini kisitlayan otokrasiye dogru bir surecidir Demokratik gerileme iktidarin bariscil bir sekilde el degistirmesi veya ozgur ve adil secimler gibi demokratik kurumlarin zayiflamasini veya demokrasinin temelini olusturan bireysel haklarin ozellikle de ifade ozgurlugunun ihlal edilmesini icerir Demokratiklesme Demokratiklesme demokratik bir yonde ilerleyen onemli siyasi degisiklikleri de iceren daha demokratik bir siyasi rejime gecistir Otoriter bir rejimden tam demokrasiye gecis otoriter bir siyasi sistemden yari demokrasiye gecis veya yari otoriter bir siyasi sistemden demokratik bir siyasi sisteme gecis seklinde hibrit bir rejim olabilir OlcumHukumetler arasi ve hukumet disi kuruluslar tarafindan hazirlanan ve kendi tanimlarina gore dunyanin siyasi sistemlerine iliskin degerlendirmeler yayinlayan cesitli demokratik ozgurluk endeksleri bulunmaktadir Demokrasi Endeksi Demokrasi endeksi turleri tarafindan derlenen Demokrasi Endeksi ne gore dunya nufusunun 17 2 ile 20 5 ini kapsayan ve ulkelerin yaklasik 20 sini temsil eden 34 hibrit rejim bulunmaktadir EIU Demokrasi Endeksi secim sureci ve cogulculuk sivil ozgurlukler hukumetin isleyisi siyasi katilim ve siyasi kultur olmak uzere bes kategoride gruplandirilmis 60 gosterge uzerinden yapilan degerlendirmelere dayanmaktadir Demokrasi Endeksi hibrit rejimleri asagidaki ozelliklerle tanimlamaktadir Secim hileleri veya usulsuzlukleri duzenli olarak meydana gelir Siyasi muhalefete baski uygulanir Yolsuzluk yaygindir ve hukukun ustunlugu zayif olma egilimindedir Medya baski altindadir ve taciz edilir Yonetisimin isleyisinde sorunlar vardir2021 Demokrasi Endeksi Tam demokrasiler 9 01 10 8 01 9 Kusurlu demokrasiler 7 01 8 6 01 7 Hibrit rejimler 5 01 6 4 01 5 Otoriter rejimler 3 01 4 2 01 3 0 2 00 2021 yili itibariyla Demokrasi Endeksi tarafindan hibrit rejim olarak kabul edilen ulkeler sunlardir Banglades El Salvador Kuzey Makedonya Ukrayna Moldova Karadag Malavi Fiji Bhutan Madagaskar Senegal Hong Kong Honduras Ermenistan Liberya Gurcistan Nepal Tanzanya Bolivya Kenya Fas Guatemala Uganda Zambiya Sierra Leone Benin Gambiya Turkiye Pakistan Haiti Kirgizistan Lubnan Fildisi Sahili Nijerya Kuresel Demokrasi Durumu IDEA tarafindan hazirlanan Demokrasinin Kuresel Durumu Raporu na gore 20 adet hibrit rejim bulunmaktadir IDEA nin uzman anketleri ve gozlemsel veriler de dahil olmak uzere 12 farkli veri kaynagindan derledigi veriler oy verme haklarinin ne olcude kapsayici oldugunu siyasi partilerin kurulma ve secim kampanyasi yapma ozgurlugune ne olcude sahip oldugunu secimlerin ne olcude serbest oldugunu ve siyasi makamlarin secimler yoluyla ne olcude dolduruldugunu icermektedir IDEA hibrit rejimleri su sekilde tanimlamistir Otoriterlik unsurlarinin demokrasi ile birlesimi Bunlar genellikle demokrasinin bicimsel ozelliklerini benimser iktidar icin cok az gercek rekabete izin verirken ve temel siyasi ve medeni haklara zayif saygi gosterir 2021 yili itibariyla Demokrasinin Kuresel Durumu Raporu tarafindan hibrit rejim olarak kabul edilen ulkeler sunlardir Angola Benin Fildisi Sahili Kongo Demokratik Cumhuriyeti Etiyopya Gabon Urdun Kuveyt Kirgizistan Libya Moritanya Fas Mozambik Nijerya Sirbistan Singapur Tanzanya Togo Tunus Turkiye V Dem Enstitusu tarafindan derlenen V Dem Enstitusune gore 65 adet hibrit rejim bulunmaktadir V Dem in Dunyanin Rejimleri gostergeleri dort siyasi rejim tanimlamaktadir kapali otokrasiler secimli otokrasiler secimli demokrasiler ve liberal demokrasiler ile hem secimli otokrasiler hem de secimli demokrasiler hibrit rejimler olarak gruplandirilmaktadir V Dem Enstitusune gore 2021 yilinda dunya nufusunun 70 i 5 4 milyar insan kapali veya secimli otokrasilerde yasamaktadir Dunya nufusunun sadece 13 u liberal demokrasilerde 16 si ise secimli demokrasilerde yasamaktadir Freedom House icin Freedom House derecelendirmeleri 2019 Ozgur Kismen ozgur Ozgur degil Freedom House Orta Avrupa dan Orta Asya ya kadar 29 ulkede demokratik yonetisim duzeyini olcmektedir Freedom House dunyanin dort bir yanindaki ulke ve bolgelere 10 siyasi hak gostergesi ornegin muhalefet partilerinin secimler yoluyla iktidara gelmeleri icin gercekci bir firsat olup olmadigi ve 15 sivil ozgurluk gostergesi ornegin ozgur ve bagimsiz bir medya olup olmadigi uzerinden puan vermektedir Freedom House gecis donemi veya hibrit rejimleri su sekilde siniflandirmaktadir Demokratik kurumlarin kirilgan oldugu ve siyasi haklarin ve sivil ozgurluklerin korunmasina yonelik onemli zorluklarin bulundugu tipik secim demokrasileri olan ulkeler Freedom House analiz ettigi 29 ulkeden 11 ini Gecis Donemi veya Hibrit Rejimler olarak siniflandirmistir Ermenistan Gurcistan Moldova Bosna Hersek Kosova Ukrayna Macaristan Arnavutluk Sirbistan Kuzey Makedonya KaradagTipolojitarafindan tanimlandigi uzere farkli siyasi rejimler altinda yasayan dunya vatandaslari Yale profesoru Juan Jose Linz e gore gunumuzde uc ana siyasi sistem turu vardir demokrasiler totaliter rejimler ve bu ikisinin arasinda yer alan otoriter rejimler ve belirli hibrit rejim turlerini tanimlayan bircok farkli terim Akademisyenler genellikle tam bir diktatorlugu hibrit bir sistem uzerinden ya bir otoriterlik ya da totaliterlik bicimi olarak adlandirmaktadir Secimle isbasina gelen otoriter yonetimler pek cok akademisyene gore hibrit degil basarili ve iyi kurumsallasmis istikrarli otoriter rejimlerdir Demokratik unsurlar ayni anda hem otoriter amaclara hizmet edebilir hem de demokratiklesmeye katkida bulunabilir Secimsel otoriterlik Secimsel otoriterlik demokratik kurumlarin taklitci oldugu ve liberal demokratik normlarin cok sayida sistematik ihlali nedeniyle aslinda otoriter yontemlere bagli kaldigi anlamina gelir Secimsel otoriterlik rekabetci ve hegemonik olabilir ve ikincisi mutlaka secim usulsuzlukleri anlamina gelmez A Schedler secimsel otoriterligi hibrit bir rejim ya da liberal olmayan bir demokrasi degil otoriter rejimin yeni bir bicimi olarak adlandirmaktadir Dahasi salt otoriter bir rejim kaynagi olarak secimlere ihtiyac duymazken yoneticinin talebi uzerine atanan alternatifsiz secimler bunlari yuruten rejimi hibrit olarak degerlendirmek icin yeterli bir kosul degildir Secimli otokrasi demokratik kurumlarin taklitci oldugu ve otoriter yontemlere bagli kaldigi hibrit bir rejimdir Bu rejimlerde duzenli secimler yapilir ancak secimler demokratik ozgurluk ve adalet standartlarina ulasamaz Illiberal demokrasi Illiberal demokrasi secimlerin yapilmasina ragmen sivil ozgurluklerin olmamasi nedeniyle vatandaslarin gercek iktidari kullananlarin faaliyetleri hakkinda bilgi sahibi olamadigi bir yonetim sistemini tanimlar kaynak belirtilmeli dolayisiyla acik bir toplum olusturmaz Illiberal bir demokrasinin yoneticileri gucleri uzerindeki anayasal sinirlari gormezden gelebilir veya atlayabilir Ayrica azinligin iradesini de gormezden gelme egilimindedirler ki bu da demokrasiyi illiberal yapan seydir Illiberal bir demokraside secimler genellikle manipule edilir veya hileli yapilir ulkenin liderlerini ve politikalarini secmek yerine iktidari mesrulastirmak ve pekistirmek icin kullanilir Bazi teorisyenler illiberal demokrasinin temelde demokratik olmayan hibrit bir rejim oldugunu soyler ve bu nedenle secimsel otoriterlik rekabetci otoriterlik veya yumusak otoriterlik gibi terimleri tercih ederler Baskin parti sistemi Baskin parti sistemi veya tek partili baskin sistem tek bir siyasi partinin secim sonuclarina surekli olarak muhalefet gruplari veya partileri uzerinde hakim oldugu bir siyasi olusumdur Birden fazla donem ust uste iktidarda kalan herhangi bir iktidar partisi baskin parti olarak kabul edilebilir hegemonik parti olarak da adlandirilir Bazi baskin partiler iktidarda kaldiklari sure goz onunde bulundurularak dogal iktidar partisi olarak adlandirilmistir Baskin partiler ve onlarin bir devlet uzerindeki hakimiyeti cok partili bir sistemde ozellikle baskanlik yonetim sistemlerinde tek tarafli secim ve parti dizilimlerinden dogar ve bu haliyle belirli bir parti etrafinda karmasik bir sekilde orgutlenmis tek parti sistemi altindaki devletlerden farklilik gosterir Bazen de facto tek parti devleti terimi tek parti sisteminden farkli olarak en azindan nominal olarak demokratik cok partili secimlere izin veren ancak mevcut uygulamalar veya siyasi guc dengesi muhalefetin iktidari kazanmasini etkili bir sekilde engelleyen ve dolayisiyla tek parti devletine benzeyen hakim parti sistemlerini tanimlamak icin kullanilir Baskin parti sistemleri dar veya dengeli rekabet ve isbirligi ile karakterize edilen ve surdurulen estoplumlastirmacilik buyuk koalisyonlar ve iki partili sistemler gibi diger baskin cok partili yapilarin siyasi dinamiklerinden farklidir Delegatif demokrasisi Siyaset biliminde delegatif demokrasi Bonapartizm veya caudillismo ya yakin bir yonetim bicimi olup yeni olusturulan demokratik olmayan bir hukumette guclu bir lidere sahiptir Bu kavram Arjantinli siyaset bilimci tarafindan ortaya atilmistir ve O Donnell temsili demokrasinin var oldugu sekliyle genellikle yalnizca gelismis kapitalist ulkelerle baglantili oldugunu belirtmektedir Ancak yeni kurulan demokrasiler tam anlamiyla temsili demokrasiler olma yolunda ilerlemiyor gibi gorunuyor O Donnell eski delegatif demokrasiler olarak adlandirmaktadir cunku bu demokrasiler tam olarak konsolide olmamislardir ancak kalici olabilirler Temsili bir demokrasinin var olabilmesi icin onemli bir etkilesim etkisi olmalidir Basarili orneklerde demokratik siyasi kurumlarin olusturulmasi ve guclendirilmesi konusunda buyuk ozen gosteren ve genis destek goren siyasi liderlerden olusan belirleyici bir koalisyon bulunmaktadir Buna karsin delegasyon bicimi kismen demokratiktir cunku baskan halk adina hareket etme ve eylemlerini hakli gosterme ozgurlugune sahiptir Baskan secime girerken verdigi sozlere benzemese bile uygun gordugu sekilde yonetebilir Baskan sadece bir siyasi partiyi degil Kongre ve yargiyi da kapsayacak sekilde tum ulusu temsil ettigini iddia eder O Donnell in delegatif demokrasi kavrami yaniltici olmakla elestirilmistir cunku dunya capinda mevcut bircok demokratik yonetimin ozunu olusturan delegatif modeli olumsuz bir kavram haline getirmektedir Diktablanda Dictablanda sivil ozgurluklerin yok edilmek yerine korundugu iddia edilen bir diktatorluktur Diktablanda kelimesi Ispanyolca dictadura diktatorluk kelimesinden bir kelime oyunudur ve kendi basina sert anlamina gelen dura kelimesini yumusak anlamina gelen blanda ile degistirir Bu terim Ispanya da ilk kez 1930 yilinda in nin yerine iktidardaki diktatorluk hukumetinin basina gecmesi ve Berenguer tarafindan getirilen bazi sert onlemleri yururlukten kaldirarak ulkedeki gerilimi azaltmaya calismasiyla kullanilmaya baslanmistir Ayrica Francisco Franco nun Ispanyol Devleti nin son yillarina ve Meksika daki Kurumsal Devrimci Partinin PRI 70 yillik hegemonik yonetimine atifta bulunmak icin ya da Augusto Pinochet tarafindan kendisine rejimi ve hukumeti hakkindaki suclamalar soruldugunda kullanilmistir Benzer sekilde ayni kelime oyunu Portekizcede ditabranda veya ditamole olarak yapilmaktadir Subat 2009 da Brezilya gazetesi Brezilya daki askeri diktatorlugu 1964 1985 ditabranda olarak siniflandiran ve tartisma yaratan bir basyazi yayinladi Gudumlu demokrasi Yonetilen demokrasi olarak da adlandirilan gudumlu demokrasi fiilen otoriter bir hukumet veya bazi durumlarda otokratik bir hukumet olarak islev goren resmi olarak demokratik bir hukumettir Bu tur hibrit rejimler ozgur ve adil secimlerle mesrulastirilir ancak devletin politikalarini gudulerini ve hedeflerini degistirmez Bu kavram ayni zamanda yari demokrasi ya da anokrasi ile de iliskilidir Baska bir deyisle hukumet secimleri kontrol eder boylece halk kamu politikasini gercekten degistirmeden tum haklarini kullanabilir Temel demokratik ilkeleri takip etseler de otoriterlige dogru buyuk sapmalar olabilir Yonetilen demokrasi altinda devletin surekli olarak propaganda tekniklerini kullanmasi secmenlerin politika uzerinde onemli bir etkiye sahip olmasini engeller II Dunya Savasi ndan sonra Endonezya da 1959 dan 1966 ya kadar Sukarno yonetimi altindaki icin kullanilmistir Bugun Rusya da yaygin olarak kullanilmaktadir ve Kremlin teorisyenleri ozellikle de tarafindan yaygin uygulamaya sokulmustur Liberal otokrasi Liberal otokrasi liberalizm ilkelerini takip eden demokratik olmayan bir hukumettir 20 yuzyila kadar Bati Avrupa daki cogu ulke liberal otokrasi ya da en iyi ihtimalle yari demokrasi idi Klasik liberal otokrasi orneklerinden biri Avusturya Macaristan Imparatorlugu ydu ya gore daha yakin tarihli bir ornek 1 Temmuz 1997 ye kadar Ingiliz Kraliyeti tarafindan yonetilen Hong Kong dur Zakaria 1991 yilina kadar hicbir zaman anlamli bir secim yapilmadigini ancak hukumetinin anayasal liberalizmin ornegini teskil ettigini vatandaslarinin temel haklarini korudugunu ve adil bir mahkeme sistemi ve burokrasi yonettigini soylemektedir kaynak belirtilmeli Yari demokrasi Anokrasi veya yari demokrasi kismen demokrasi ve kismen diktatorluk veya demokratik ve otokratik ozelliklerin karisimi bir rejim olarak gevsek bir sekilde tanimlanan bir yonetim bicimidir Bir baska tanim ise anokrasiyi muhalif grup davranislari yoluyla bazi katilim araclarina izin veren ancak sikayetleri giderecek mekanizmalarin tam olarak gelistirilmedigi bir rejim olarak siniflandirmaktadir Yari demokratik terimi ise demokratik ve otoriter unsurlari bir arada barindiran istikrarli rejimler icin kullanilmaktadir Akademisyenler ayrica anokrasileri otoriteyi siyasi dinamikleri ve politika gundemlerini surdurme kabiliyetleri bakimindan otokrasilerden ve demokrasilerden ayirmaktadir Benzer sekilde bu rejimler nominal miktarda rekabete izin veren demokratik kurumlara sahiptir Kusurlu demokrasi 21 yuzyilin basinda siyaset bilimciler Wolfgang Merkel ve tarafindan totaliter otoriter ve demokratik siyasi sistemler arasindaki ayrimlari inceltmek amaciyla ortaya atilmis bir kavramdir kavramina dayanmaktadir Kusurlu demokrasinin dort bicimi vardir ve her ulusun kusurluluk noktasina nasil ulastigi farklilik gosterir Yinelenen bir tema bolgedeki cevre uluslarin etkilerini de iceren ulusun cografi konumudur Kusurlu demokrasilerin diger nedenleri arasinda modernlesme yolu modernlesme duzeyi ekonomik egilimler sosyal sermaye sivil toplum siyasi kurumlar ve egitim yer almaktadir Gomulu demokrasi demokratik yonetimin demokratik kismi rejimler tarafindan guvence altina alindigi bir yonetim bicimidir Gomulu demokrasi terimi gomulu bir demokrasi icin gerekli olan birbirine bagli bes kismi rejim tanimlayan siyaset bilimciler Wolfgang Merkel ve tarafindan ortaya atilmistir secim rejimi siyasi katilim sivil haklar yatay hesap verebilirlik ve secilmis temsilcilerin yonetme gucu Bu bes ic rejim hukumetin gucunu kontrol etmek icin birlikte calisirken dis rejimler de yerlesik demokrasileri guvence altina almaya ve istikrara kavusturmaya yardimci olur Tum bu rejimler birlikte yerlesik bir demokrasinin uc temel ilkesi olan ozgurluk esitlik ve kontrol tarafindan yonlendirilmesini saglar Ayrica bakinizOtoriteryen demokrasi Delegatif demokrasi Demokrasi turleriNotlar a b Akademisyenler tam otokrasiler ile tam demokrasiler arasindaki gri bolgeleri kapsayacak sekilde rekabetci otoriterlik yari otoriterlik melez otoriterlik secimsel otoriterlik liberal otokrasi delegatif demokrasi illiberal demokrasi gudumlu demokrasi yari demokrasi eksik demokrasi melez demokrasi gibi cesitli terimler kullanmaktadirlar a b c d e f Bazi akademisyenler eksik demokrasilerin ve eksik otokrasilerin hibrit rejim ornekleri olarak gorulebilecegini savunurken digerleri hibrit rejimlerin hem demokratik hem de otokratik rejimlerin ozelliklerini bir araya getirdigini savunmaktadirlar Akademisyenler ayrica bu rejimlerin gecis surecinde mi yoksa ozunde istikrarli bir siyasi sistem mi oldugunu tartismaktadirlar Diger isimler arasinda de demokratiklesme demokratik erozyon demokratik curume demokratik durgunluk ve demokratik dekonsolidasyon sayilabilir Kaynakca Plattner Marc F 31 Aralik 1969 Is Democracy in Decline kipdf com 6 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Aralik 2022 a b c Hybrid Concepts and the Concept of Hybridity European Consortium for Political Research 7 Eylul 2019 6 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 18 Kasim 2022 Urribarri Raul A Sanchez 2011 Courts between Democracy and Hybrid Authoritarianism Evidence from the Venezuelan Supreme Court Law amp Social Inquiry Wiley 36 4 854 884 doi 10 1111 j 1747 4469 2011 01253 x ISSN 0897 6546 JSTOR 41349660 16 Kasim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 16 Kasim 2022 Gobel Christian 2011 Semiauthoritarianism 21st Century Political Science A Reference Handbook 2455 Teller Road Thousand Oaks California 91320 United States SAGE Publications Inc ss 258 266 doi 10 4135 9781412979351 n31 ISBN 9781412969017 Tlemcani Rachid 29 Mayis 2007 Electoral Authoritarianism Carnegie Endowment for International Peace 6 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 16 Kasim 2022 What is Hybrid Democracy Digital Society School 19 Mayis 2022 5 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 16 Kasim 2022 a b Zinecker Heidrun 2009 Regime Hybridity in Developing Countries Achievements and Limitations of New Research on Transitions International Studies Review Oxford University Press Wiley The International Studies Association 11 2 302 331 doi 10 1111 j 1468 2486 2009 00850 x ISSN 1521 9488 JSTOR 40389063 16 Kasim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 18 Kasim 2022 Index Dem Dec 23 Eylul 2017 21 Kasim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Kasim 2022 a b Ekman Joakim 2009 Political Participation and Regime Stability A Framework for Analyzing Hybrid Regimes International Political Science Review SAGE Publications 30 1 7 31 doi 10 1177 0192512108097054 ISSN 0192 5121 Why Parties and Elections in Dictatorships How Dictatorships Work Cambridge University Press 2018 ss 129 153 doi 10 1017 9781316336182 006 ISBN 9781316336182 Riaz Ali 2019 What Is a Hybrid Regime Voting in a Hybrid Regime Politics of South Asia Singapore Springer Singapore ss 9 19 doi 10 1007 978 981 13 7956 7 2 ISBN 978 981 13 7955 0 ISSN 2523 8345 Schmotz Alexander 13 Subat 2019 Hybrid Regimes The Handbook of Political Social and Economic Transformation Oxford University Press ss 521 525 doi 10 1093 oso 9780198829911 003 0053 ISBN 978 0 19 882991 1 Morlino Leonardo 1 Kasim 2011 Are There Hybrid Regimes Changes for DemocracyActors Structures Processes Oxford University Press ss 48 69 doi 10 1093 acprof oso 9780199572533 003 0004 ISBN 978 0 19 957253 3 a b c d Podlesnyj D V 2016 Politologiya Uchebnoe posobie Political Science Textbook Rusca Kharkiv HGU NUA ss 62 65 164 22 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 13 Agustos 2019 Schulmann Ekaterina Carstvo politicheskoj imitacii The kingdom of political imitation vedomosti ru 30 Temmuz 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 13 Agustos 2019 Croissant A Kailitz S Koellner P Wurster S 2015 Comparing autocracies in the early Twenty first Century Volume 1 Unpacking Autocracies Explaining Similarity and Difference Taylor amp Francis s 212 ISBN 978 1 317 70018 0 9 Aralik 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Kasim 2022 Carothers Christopher 2018 The Surprising Instability of Competitive Authoritarianism Journal of Democracy 29 4 129 135 doi 10 1353 jod 2018 0068 ISSN 1086 3214 Levitsky Steven Way Lucan 2002 The Rise of Competitive Authoritarianism Journal of Democracy Project Muse 13 2 51 65 doi 10 1353 jod 2002 0026 ISSN 1086 3214 Competitive Authoritarianism Hybrid Regimes After the Cold War Department of Political Science 6 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 16 Kasim 2022 Hybrid Regimes obo 29 Temmuz 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Mufti Mariam 22 Haziran 2018 What Do We Know about Hybrid Regimes after Two Decades of Scholarship Politics and Governance Cogitatio 6 2 112 119 doi 10 17645 pag v6i2 1400 ISSN 2183 2463 Home IDEA Global State of Democracy Report International IDEA 4 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Kasim 2022 a b c d Hameed Dr Muntasser Majeed 30 Haziran 2022 Hybrid regimes An Overview IPRI Journal Islamabad Policy Research Institute IPRI 22 1 1 24 doi 10 31945 iprij 220101 ISSN 1684 9787 Schedler Andreas 1 Agustos 2013 Shaping the Authoritarian Arena The Politics of Uncertainty Oxford University Press ss 54 75 doi 10 1093 acprof oso 9780199680320 003 0003 ISBN 978 0 19 968032 0 Brooker P 2013 Non Democratic Regimes Comparative Government and Politics Bloomsbury Publishing s 222 ISBN 978 1 137 38253 5 9 Aralik 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Kasim 2022 Huntington S P 2012 The Third Wave Democratization in the Late 20th Century The Julian J Rothbaum Distinguished Lecture Series University of Oklahoma Press ISBN 978 0 8061 8604 7 Erisim tarihi 16 Kasim 2022 Bogaards Matthijs 1 Nisan 2009 How to classify hybrid regimes Defective democracy and electoral authoritarianism Democratization 16 2 399 423 doi 10 1080 13510340902777800 ISSN 1351 0347 22 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Gagne Jean Francois 2 Mayis 2019 Hybrid Regimes obo 29 Temmuz 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 19 Kasim 2022 Leonardo Morlino Dirk Berg Schlosser Bertrand Badie 6 Mart 2017 Political Science A Global Perspective SAGE ss 112 ISBN 978 1 5264 1303 1 OCLC 1124515503 16 Kasim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Schedler Andreas 2006 Electoral Authoritarianism The Dynamics of Unfree Competition Ingilizce Lynne Rienner Publishers Incorporated ISBN 978 1 58826 415 2 22 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 a b c d e MORSE YONATAN L 2012 Levitsky Steven Way Lucan A Lindberg Staffan Magaloni Beatriz Schedler Andreas Ed THE ERA OF ELECTORAL AUTHORITARIANISM World Politics 64 1 161 198 ISSN 0043 8871 22 Eylul 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Newton Kenneth Deth Jan W van 2021 Foundations of comparative politics democracies of the modern world Cambridge United Kingdom ISBN 978 1 108 92494 8 OCLC 1156414956 Authoritarianism What Everyone Needs to Know What Everyone Needs To Know Oxford New York Oxford University Press 4 Eylul 2018 ISBN 978 0 19 088020 0 3 Mart 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Inc VitalSource Technologies Foundations of Comparative Politics 4th edition 9781108831826 9781108934909 VitalSource Ingilizce 2 Mart 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 3 Mart 2023 Rocha Menocal Alina Fritz Verena Rakner Lise 1 Haziran 2008 Hybrid regimes and the challenges of deepening and sustaining democracy in developing countries South African Journal of International Affairs 15 1 29 40 doi 10 1080 10220460802217934 ISSN 1022 0461 Stroh Alexander Elischer Sebastian Erdmann Gero 2012 Origins and Outcomes of Electoral Institutions in African Hybrid Regimes A Comparative Perspective German Institute of Global and Area Studies GIGA 3 Mart 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Ekman Joakim 2009 Political Participation and Regime Stability A Framework for Analyzing Hybrid Regimes International Political Science Review 30 1 7 31 doi 10 1177 0192512108097054 ISSN 0192 5121 JSTOR 20445173 19 Kasim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Schmotz Alexander 2019 Hybrid Regimes academic oup com ss 521 525 doi 10 1093 oso 9780198829911 003 0053 ISBN 978 0 19 882991 1 22 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 3 Mart 2023 Treisman Daniel 2011 Presidential Popularity in a Hybrid Regime Russia under Yeltsin and Putin American Journal of Political Science 55 3 590 609 doi 10 1111 j 1540 5907 2010 00500 x ISSN 0092 5853 JSTOR 23024939 24 Mart 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Morlino Leonardo July 2009 Are there hybrid regimes Or are they just an optical illusion European Political Science Review Ingilizce 1 2 273 296 doi 10 1017 S1755773909000198 ISSN 1755 7747 3 Mart 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Colomer J M Beale A L 2020 Democracy and Globalization Anger Fear and Hope Taylor amp Francis s 180 ISBN 978 1 000 05363 0 4 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Aralik 2022 Bogaards Matthijs 2009 How to classify hybrid regimes Defective democracy and electoral authoritarianism Democratization Informa UK Limited 16 2 399 423 doi 10 1080 13510340902777800 ISSN 1351 0347 Norris Pippa 2017 Is Western Democracy Backsliding Diagnosing the Risks SSRN Electronic Journal Elsevier BV doi 10 2139 ssrn 2933655 ISSN 1556 5068 4 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Isaac J C 1998 Democracy in Dark Times Cornell University Press s 199 ISBN 978 0 8014 8454 4 Global Dashboard BTI 2022 17 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 17 Nisan 2023 Nations in Transit Methodology Freedom House 31 Aralik 2021 18 Mart 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 19 Kasim 2022 Skaaning Svend Erik 2020 Waves of autocratization and democratization a critical note on conceptualization and measurement PDF Democratization 27 8 1533 1542 doi 10 1080 13510347 2020 1799194 6 Subat 2023 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Luhrmann Anna Lindberg Staffan I 2019 A third wave of autocratization is here what is new about it Democratization 26 7 1095 1113 doi 10 1080 13510347 2019 1582029 The decline of democratic regime attributes autocratization Mietzner Marcus 2021 Sources of resistance to democratic decline Indonesian civil society and its trials Democratization 28 1 161 178 doi 10 1080 13510347 2020 1796649 and Kaltwasser Cristobal Rovira 2017 Populism a Very Short Introduction New York Oxford University Press pp 86 96 978 0 19 023487 4 Laebens Melis G Luhrmann Anna 2021 What halts democratic erosion The changing role of accountability Democratization 28 5 908 928 doi 10 1080 13510347 2021 1897109 Daly Tom Gerald 2019 Democratic Decay Conceptualising an Emerging Research Field Hague Journal on the Rule of Law 11 9 36 doi 10 1007 s40803 019 00086 2 Huq Aziz Z 2021 How not to explain a democratic recession International Journal of Constitutional Law 19 2 723 737 doi 10 1093 icon moab058 Chull Shin Doh 2021 Democratic deconsolidation in East Asia exploring system realignments in Japan Korea and Taiwan Democratization 28 1 142 160 doi 10 1080 13510347 2020 1826438 Cassani Andrea Tomini Luca 14 Aralik 2018 Autocratization in post Cold War Political Regimes Ingilizce Springer ss 15 35 ISBN 978 3 030 03125 1 22 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Waldner David Lust Ellen 11 Mayis 2018 Unwelcome Change Coming to Terms with Democratic Backsliding Annual Review of Political Science Ingilizce 21 1 93 113 doi 10 1146 annurev polisci 050517 114628 ISSN 1094 2939 29 Eylul 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Lindberg Staffan I 24 Temmuz 2018 The Nature of Democratic Backsliding in Europe 13 Nisan 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Rocha Menocal Alina Fritz Verena Rakner Lise 1 Haziran 2008 Hybrid regimes and the challenges of deepening and sustaining democracy in developing countries South African Journal of International Affairs 15 1 29 40 doi 10 1080 10220460802217934 ISSN 1022 0461 Arugay Aries A 2021 Democratic Transitions The Palgrave Encyclopedia of Global Security Studies Cham Springer International Publishing ss 1 7 doi 10 1007 978 3 319 74336 3 190 1 ISBN 978 3 319 74336 3 Abjorensen N 2019 Historical Dictionary of Democracy Historical Dictionaries of Religions Philosophies and Movements Series Rowman amp Littlefield Publishers s 116 ISBN 978 1 5381 2074 3 26 Mart 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 19 Kasim 2022 a b c d Greenwood Shannon 6 Aralik 2022 Appendix A Classifying democracies Pew Research Center s Global Attitudes Project 5 Mart 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Aralik 2022 a b c d Democracy Index 2021 the China challenge Economist Intelligence Unit 15 Subat 2022 8 Kasim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 18 Kasim 2022 The Global State of Democracy Publications 22 Kasim 2021 8 Mart 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Aralik 2022 FAQs The Global State of Democracy Indices International IDEA 31 Aralik 2021 4 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Aralik 2022 International Institute for Democracy and Electoral Assistance 2021 The Global State of Democracy 2021 Building resilience in a Pandemic Era ISBN 978 91 7671 478 2 OCLC 1288461480 PDF March 2021 30 Ekim 2022 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 21 Nisan 2023 Luhrmann Anna Tannenberg Marcus Lindberg Staffan I 19 Mart 2018 Regimes of the World RoW Opening New Avenues for the Comparative Study of Political Regimes Politics and Governance Cogitatio 6 1 60 77 doi 10 17645 pag v6i1 1214 ISSN 2183 2463 Boese Vanessa A Lundstedt Martin Morrison Kelly Sato Yuko Lindberg Staffan I 23 Mayis 2022 State of the world 2021 autocratization changing its nature Democratization Informa UK Limited 29 6 983 1013 doi 10 1080 13510347 2022 2069751 ISSN 1351 0347 Freedom House 6 Subat 2019 2019 Freedom in the World 5 Subat 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 6 Subat 2019 a b c Countries and Territories Freedom House 26 Mart 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Kasim 2022 World citizens living under different political regimes Our World in Data 27 Eylul 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Mart 2020 a b Juan Jose Linz 2000 Totalitarian and Authoritarian Regimes Lynne Rienner Publisher s 143 ISBN 978 1 55587 890 0 OCLC 1172052725 22 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Jonathan Michie Ed 3 Subat 2014 Reader s Guide to the Social Sciences Routledge s 95 ISBN 978 1 135 93226 8 22 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Allan Todd Sally Waller 10 Eylul 2015 Allan Todd Sally Waller Ed History for the IB Diploma Paper 2 AuthoritariaAuthoritarian States 20th Century Cambridge University Press ss 10 ISBN 978 1 107 55889 2 22 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Sondrol P C 2009 Totalitarian and Authoritarian Dictators A Comparison of Fidel Castro and Alfredo Stroessner Journal of Latin American Studies 23 3 599 620 doi 10 1017 S0022216X00015868 JSTOR 157386 8 Mart 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Schedler Andreas 2009 Electoral Authoritarianism The SAGE Handbook of Comparative Politics 1 Oliver s Yard 55 City Road London EC1Y 1SP United Kingdom SAGE Publications Ltd ss 380 393 doi 10 4135 9780857021083 n21 ISBN 9781412919760 Levitsky and Way 2002 30 Aralik 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde T Karl 1995 1 Mart 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde L Diamond 1999 31 Ocak 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde A Schedler 2002 30 Aralik 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde Why Parties and Elections in Authoritarian Regimes Department of Political Science March 2006 Brancati Dawn 11 Mayis 2014 Democratic Authoritarianism Origins and Effects Annual Review of Political Science Annual Reviews 17 1 313 326 doi 10 1146 annurev polisci 052013 115248 ISSN 1094 2939 a b Schedler Andreas 15 Mayis 2015 Electoral Authoritarianism Emerging Trends in the Social and Behavioral Sciences Wiley ss 1 16 doi 10 1002 9781118900772 etrds0098 ISBN 9781118900772 Gudkov Lev 2009 Priroda Putinizma The nature of Putinism Vestnik obshestvennogo mneniya Dannye Analiz Diskussii 3 13 13 Agustos 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 13 Agustos 2019 Liboreiro Jorge 15 Eylul 2022 Hungary is no longer a full democracy MEPs say in new resolution euronews Ingilizce 15 Mart 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Mounk Yascha 18 Mart 2020 The People Vs Democracy Why Our Freedom Is in Danger and How to Save It Ingilizce Harvard University Press ISBN 978 0 674 24502 0 22 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Nyyssonen Heino Metsala Jussi 7 Subat 2021 Liberal Democracy and its Current Illiberal Critique The Emperor s New Clothes Europe Asia Studies 73 2 273 290 doi 10 1080 09668136 2020 1815654 ISSN 0966 8136 Schedler Andreas 2006 Electoral Authoritarianism The Dynamics of Unfree Competition Ingilizce ISBN 978 1 58826 415 2 25 Kasim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Diamond Larry April 2002 Assessing the Quality of Democracy 13 2 51 65 25 Kasim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 DeVotta Neil 2010 From civil war to soft authoritarianism Sri Lanka in comparative perspective 22 3 331 343 doi 10 1080 14781158 2010 510268 Christie Kenneth 1998 Illiberal Democracy Modernisation and Southeast Asia Theoria A Journal of Social and Political Theory 91 102 118 ISSN 0040 5817 JSTOR 41802094 25 Kasim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Ostroverkhov A A 2017 In Searching for Theory of One Party Dominance World Experience of Studying Dominant Party Systems II Politeia 87 4 133 149 p 136 doi 10 30570 2078 5089 2017 87 4 133 149 Ostroverkhov A A 2017 In Searching for Theory of One Party Dominance World Experience of Studying Dominant Party Systems I Politeia 86 3 136 153 p 148 doi 10 30570 2078 5089 2017 86 3 136 153 Natural Governing Party The Dictionary of Canadian Politics Campbell Strategies 2022 5 Aralik 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Aralik 2022 The Wonder Boy Hoover An Extraordinary Life in Extraordinary Times Knopf Doubleday Publishing Group 2017 s 338 ISBN 9780307743879 The Republicans had come to see themselves as the natural governing party of the United States Leaving aside the Cleveland and Wilson accidents they had been in power since Grant s day If Republican delegates declared an uncharismatic Hoover worthy of the presidency voters were unlikely to argue Chin James 15 Kasim 2022 UMNO intends to return as Malaysia s natural governing party asia nikkei com Nikkei 6 Aralik 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Aralik 2022 a b O Donnell Guillermo January 1994 Delegative Democracy Journal of Democracy 5 1 55 69 doi 10 1353 jod 1994 0010 O Donnell Guillermo 1992 Delegative Democracy University of Notre Dame Kellogg Institute for International Studies Kestler Thomas 2011 Demokratische Dilemmata Zum Verhaltnis zwischen Reprasentation und Partizipation Zeitschrift fur Politikwissenschaft 21 3 24 doi 10 5771 1430 6387 2011 3 391 ISSN 1430 6387 22 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Jackson Gabriel Bahar 1976 The Franco Era in Historical Perspective The Centennial Review 20 2 103 127 JSTOR 23738276 Ribeiro Igor 25 Subat 2009 Portekizce Portal Imprensa 1 Subat 2012 tarihinde kaynagindan arsivlendi Rohmann C 2000 A World of Ideas The Dictionary of Important Ideas and Thinkers Ballantine Books 978 0 345 43706 8 2008 Princeton Princeton University Press ISBN 978 0 691 13566 3 20 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 11 Mart 2012 p 47 2008 Princeton Princeton University Press ISBN 978 0 691 13566 3 20 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 11 Mart 2012 p 60 Weir Fred 1 Ekim 2003 Kremlin lobs another shot at marketplace of ideas The Christian Science Monitor 2 Agustos 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 10 Kasim 2009 Zakaria Fareed November December 1997 The Rise of Illiberal Democracy Foreign Affairs 15 Ekim 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde Myers Sondra 2002 The Democracy Reader Ingilizce IDEA s 174 ISBN 978 0 9702130 3 7 22 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Quigley Carroll 1983 Weapons systems and political stability a history University Press of America s 307 ISBN 978 0 8191 2947 5 Erisim tarihi 20 Mayis 2013 a b Gandhi Jennifer Vreeland James June 2008 Political Institutions and Civil War Unpacking Anocracy Journal of Conflict Solutions 52 3 401 425 CiteSeerX 10 1 1 584 1330 2 doi 10 1177 0022002708315594 a b Fearon James Laitan David February 2003 Ethnicity Insurgency and Civil War American Political Science Review 97 75 90 doi 10 1017 S0003055403000534 Regan Patrick Bell Sam December 2010 Changing Lanes or Stuck in the Middle Why Are Anocracies More Prone to Civil Wars Political Science Quarterly 63 4 747 759 doi 10 1177 1065912909336274 Benson Michelle Kugler Jackek April 1998 Power Parity Democracy and Severity of Internal Violence Journal of Conflict Resolution 42 2 196 209 doi 10 1177 0022002798042002004 Montesquieu 2 3 Spirit of the Laws II Everdell William R 15 Nisan 2000 The End of Kings A History of Republics and Republicans Ingilizce University of Chicago Press ISBN 978 0 226 22482 4 22 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Marshall Monty G Gurr Ted Robert 2003 Peace and conflict 2003 A global survey of armed conflicts self determination movements and democracy PDF College Park Center for International Development and Conflict Management University of Maryland 5 Haziran 2023 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Romanyuk O I 24 Kasim 2017 WHAT IS DEFECTIVE DEMOCRACIES AND WHAT THEY ARE The Bulletin of Yaroslav Mudryi National Law University Series Philosophy Philosophies of Law Political Science Sociology Yaroslav Mudryi National Law University 2 33 114 122 doi 10 21564 2075 7190 33 109732 ISSN 2663 5704 Croissant Aurel Merkel Wolfgang 13 Subat 2019 Defective Democracy The Handbook of Political Social and Economic Transformation Oxford University Press ss 437 446 doi 10 1093 oso 9780198829911 003 0041 ISBN 978 0 19 882991 1 Merkel Wolfgang 1 Ocak 2004 Embedded and defective democracies Democratization Informa UK Limited 11 5 33 58 doi 10 1080 13510340412331304598 hdl 10419 251950 ISSN 1351 0347 Merkel Wolfgang December 2004 Embedded and Defective Democracies PDF Democratization 11 5 2 Nisan 2015 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 6 Kasim 2014 Buhllman Mark Merkel Wolfgang Wessels Bernhard April 2008 The Quality of Democracy Democracy Barometer for Established Democracies Hertie School of Governance Working Papers Merkel Wolfgang Croissant Aurel December 2004 Conclusion Good and Defective Democracies Democratization 11 5 199 213 doi 10 1080 13510340412331304651 Merkel 2004 p 33 Merkel 2004 p 36 27 Merkel 2004 p 43 45 Buhllman et al 2008 p 7Konuyla ilgili yayinlarHerre Bastian Roser Max 15 Mart 2013 Democracy Our World in Data 18 Kasim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Balderacchi Claudio 14 Nisan 2022 Overlooked forms of non democracy Insights from hybrid regimes Third World Quarterly Informa UK Limited 43 6 1441 1459 doi 10 1080 01436597 2022 2059460 ISSN 0143 6597 Ekman Joakim 2009 Political Participation and Regime Stability A Framework for Analyzing Hybrid Regimes International Political Science Review Sage Publications Ltd 30 1 7 31 doi 10 1177 0192512108097054 ISSN 0192 5121 JSTOR 20445173 19 Kasim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Luhrmann Anna Tannenberg Marcus Lindberg Staffan I 19 Mart 2018 Regimes of the World RoW Opening New Avenues for the Comparative Study of Political Regimes Article Politics and Governance Politics and Governance 6 1 60 77 doi 10 17645 pag v6i1 1214 ISSN 2183 2463 18 Kasim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 Skaaning Svend Erik 2021 Lexical Index of Electoral Democracy LIED dataset v6 0 Harvard Dataverse doi 10 7910 DVN WPKNIT Schedler A 2013 The Politics of Uncertainty Sustaining and Subverting Electoral Authoritarianism Oxford Studies in Democratization OUP Oxford ISBN 978 0 19 166983 5 4 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Nisan 2023 BTI 2022 19 Subat 2021 22 Mayis 2022 tarihinde kaynagindan arsivlendi 2010 The Game of Electoral Fraud and the Ousting of Authoritarian Rule 29 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde American Journal of Political Science 54 3 751 65 Dis baglantilarHibrit Kavramlar ve Hibritlik Kavrami 6 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde Ingilizce Demokrasi verileri arastirmacilar demokrasiyi nasil olcer 3 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde Our World In Data Ingilizce