AK 47 Rusça Автома т Кала шникова 47 Transkripsiyon Avtomat Kalaşnikova 47 Türkçe Otomatik Kalaşn

AK-47 (Rusça: Автома́т Кала́шникова-47) (Transkripsiyon: Avtomat Kalaşnikova-47) (Türkçe: Otomatik Kalaşnikof-47) veya Kalaşnikof, Sovyet yapımı bir 7.62 mm piyade tüfeğidir. Dünya'nın en popüler silahı kabul edilen tüfek, Mihail Kalaşnikov tarafından tasarlanıp Kalaşnikov tarafından üretildi ve 1949'da Kızıl Ordu envanterine girdi.

AK-47
AK-47 Type 2A/B
Çeşidi	Piyade tüfeği
Uyruğu	Sovyetler Birliği
Hizmet geçmişi
Hizmet	1949-günümüze
Kullanıcılar	Bkz. Kullanıcılar
Kullanıldığı savaşlar	İmal edildiği tarihten itibaren neredeyse tüm savaşlar
Üretim tarihi
Tasarımcı	Mihail Kalaşnikov
Tasarlandığı tarih	1944-1948
Üretici	İjmaş
Üretildiği tarih	1949-günümüze
Üretim adedi	yaklaşık 100 milyon
Çeşitleri	Bkz. Çeşitleri
Özellikler
Ağırlık	3.47 kg (şarjörsüz)
Uzunluk	880 mm (düz dipçik) 645-875 mm (seyyar dipçik)
Namlu uzunluğu	415 mm

Mühimmat	7.62x39 mm
Kalibre	7.62 mm
Atış hızı	600 mermi/dak
Mermi çıkış hızı	715 m/s
Etkili menzil	350 m
Besleme sistemi	30 mermilik şarjör
Nişangah	Gez ve arpacık

AK-47 ve türevleri, basit yapısı, kolay bakımı ve düşük maliyeti nedeniyle şimdiye kadar en çok üretilen ve en yaygın tercih edilen piyade tüfeğidir. Yaklaşık 100 milyon adet üretilmiş ve üretildiğinden bu yana neredeyse her savaşta aktif olarak kullanılmıştır.

Tarihçe

İlk varyantı AK-46 olan AK-47'nin tasarım çalışmaları 1945'te başladı. Kızıl Ordu'nun kullandığı Mosin-Nagant, SKS, AVS-36 ve PPŞ-41'lerin yerini alması için ordu mühendisi Mihail Kalaşnikov tarafından Alman StG 44 tüfeği temel alınarak tasarlanmıştır. 1946'da AK-47 resmî askerî testlerde denendi ve 1948'de sabit dipçikli varyantı, Sovyet Ordusu'nun özel birimlerinde aktif hizmete girdi. 1949'da resmî olarak Sovyet Silahlı Kuvvetleri'nin ve daha sonra diğer Varşova Paktı ülkelerinin ana piyade tüfeği olarak hizmete girdi.

Genel bilgiler

AK-47, Soğuk Savaş yılları boyunca birçok çatışmada kullanılarak komünist blok için sembol haline gelmiştir. Hızlı üretilebilmesi, kullanım ve bakım kolaylığı nedeniyle AK-47, 1947 yılında üretilmesine rağmen bugün birçok ülke, , terör ve gerilla grupları tarafından hala büyük miktarlarda kullanılmaktadır. Örneğin Vietnam Savaşı'nda Amerikan askerleri, ellerindeki AR-15 ve M16’ları bırakıp, gerillalardan ele geçirdikleri AK-47 ve AKM’leri kullanmışlardır.

Silah, barut gazı basıncı ile kendiliğinden ateşe hazır hale gelmekte ve yarı otomatik veya tam otomatik olarak ateş edebilmektedir.

Soğuk Savaş yıllarından günümüze Çin ve Varşova Paktı'na bağlı ülkelerce de lisans altında üretilen tüfeğin modifiye edilmiş birçok modeli de çeşitli ülkelerce imal edilmiştir.^[]

AK-47, dayanıklılığı ile tanınır. Sudan, çamurdan, kumdan etkilenmez ve çok nadir tutukluk yapar. Ayrıca ucuza ve pek çok şekilde temin edilebilmesinden dolayı özellikle gerilla grupları tarafından tercih edilmektedir.^[]Asimetrik savaş koşullarına uygunluğundan dolayı gerillalarla mücadele eden askerî birliklerin genellikle kendi silahları yerine ele geçirdikleri AK-47'leri kullanması silahın başarısını göstermesi açısından önemlidir. Ayrıca kullanılması, sökülüp takılması, bakımı, parçaları ve çalışma mekanizması en basit ve kolay olan piyade tüfeği olarak bilinir. Ayrıca SSCB dışında birçok yurtdışı modifikasyonu vardır.

2004 yılı itibari ile çeşitleri ve geliştirilmiş türevleri birlikte dünya üzerinde yaklaşık 100 milyondan fazla AK-47'nin bulunduğu tahmin edilmektedir.

Kullanım

Kullanım;

Silahı ateşleyebilmek için yapılması gereken işlemler: Gez ayarlanır, emniyet mandalı yapılacak atışa takılır, şarjör takılır ve kurma kolu çekilir.
Şarjör değiştirmek: Boş şarjör çıkartılır, kütüklükten çıkartılan dolu şarjör takılır ve kurma kolu çekilir.
Boşaltmak: Şarjör çıkartılır, kurma kolu çekilir, tetik düşürülür ve emniyet kapatılır.
Atım yatağını kontrol etmek: Şarjör çıkartılır, emniyet açılır, kurma kolu çekilir ve tutulur, atım yatağı gözle ve elle kontrol edilir, kurma kolu serbest bırakılır, tetik düşürülür ve emniyet kapatılır.

Sökülmesi;

Şarjörü çıkartıp atım yatağını boşalttıktan sonra sırayla: askı kayışı, harbi, üst kapak, yerine getiren yay, gaz pistonu, kama, gaz borusu, el kundağı çıkarılır. Bakım yapılacaksa temizleme takımı ve alev gizleyen çıkartılır.

Çeşitleri

Orijinal AK-47 varyantları

Type 1A/B: AK-47'nin basılmış gövdeli ilk modeli. 1B, seyyar dipçik donanımını yerleştirmek için her iki yanında bulunan büyük bir deliğe sahip seyyar dipçik için modifiye edilmiştir.
Type 2A/B: Dövülmüş çelikten imal edilen model.
Type 3A/B: CNC tezgâhta kesilmiş gövde ve çelik dipçiğe sahip son modeldir. CNC kesim gövdeli AK-47 modelleri arasındaki en yaygın örnektir.
Type 4A/B: Sabit AKM tipi dipçikli modeli. Dünya üzerinde en fazla kullanılan modeldir.
AKS-47: Katlanabilir MP 40 tarzı seyyar dipçikli model.
AKS (AKSN): Gece görüş dürbünü takılabilen raylı model.

Geliştirilmiş varyantlar

AKM: AK-47'nin basitleştirilmiş ve hafifletilmiş modeli. Otomatik atış sırasında aşırı tepmeyi önleyen bir namlu parçasına sahiptir.
RPK: Uzun namlulu ve kızaklı Makineli tüfek modeli.
AK-74: 5.45x39mm mühimmat kullanan geliştirilmiş modeli. Modernize edilmiş modeli AK-74M adıyla bilinmektedir.
AK-100 serisi;
- AK-101: 5.56x45 mm NATO mühimmat kullanan modernize edilmiş model.
- AK-103: 7.62x39 mm mühimmat kullanan modernize edilmiş model.
- AK-107: Dengeli geri tepmeye sahip model.
AK-9: 9x39 mm mühimmat kullanan kompakt model.
AK-12: 5.45x39mm mühimmat kullanan yeni model.

İjmaş, tüfeğin popülerliğinden istifade etmek için Saiga adlı av ve atıcılık amaçlı yivli ve yivsiz çeşitli kalibreli versiyonlarını da üretmektedir.

Diğer ülkelerdeki üretimleri

Ülke	Modeller
ABD	Kalashnikov USA US132 (7.62×39mm), US132Z (7.62×39mm), US109L (12 Gauge) ve US109T (12 Gauge).
Arnavutluk	ASH-78 (Type 56) ve ASH-82 (AKMS)
Azerbaycan	Hazri (AK-74M)
Bangladeş	Type 56
Bulgaristan	AKK/AKKS (Type 3 AK-47), AKKMS (AKMS), AKKN-47 (AKMN), AK-47M1 (Type 3), AK-47MA1/AR-M1 (5.56×45mm NATO); AKS-47M1 (5.56×45mm NATO AKMS); AKS-47S (kısa AK-47M1); AKS-47UF (-M1 kısa versiyonu), AR-SF (−47UF'un 5.56x45mm NATO versiyonu), AKS-93SM6 (−47M1'e benzer), RKKS (RPK) ve AKT-47 ( eğitim)
Çin	Type 56
Doğu Almanya	MPi-K/MPi-KS (AK/AKS), MPi-KM (AKM), MPi-KMS-72 (AKMS), MPi-KMS-K (AKMSU), MPi-AK-74N (AK-74), MPi-AKS-74N (AK-74U); MPi-AKS-74NK (AKS-74U) ve KK-MPi Mod.69 (.22 LR eğitim)
Ermenistan	(5.45×39mm bullpup)
Etiyopya	AK ve AK-103
Hindistan	AK-7 ve Ghatak (AR-M1)
Irak	Tabuk (Zastava M70)
İran	KLS/KLF (AK-47/AKS) ve KLT (AKMS)
Kamboçya	AK-47, AKM ve Type 56
Kuzey Kore	Type 58A/B (Type 3 AK-47), Type 68A/B (AKM/AKMS) ve Type 88 (AKS-74)
Küba	AKM
Macaristan	AK-55 (Type 2A/B), AKM-63 (modernize edilmiş AK-55), AMD-65M (modernize edilmiş AKM-63), AMP-69 (tübek bombaatar), AK-63F/D, AK-63MF (modernize) ve NGM-81 (5.56×45mm NATO)
Mısır	AK-47, Misr (AKM) ve Maadi
Nijerya	OBJ-006 (AKM)
Pakistan	PK-10 (AKM) Bunun dışında kuzeybatı dağlık bölgelerde ters mühendislikle üretilen modeller.
Polonya	pmK (kbk AK) / pmKS (kbk AKS) (AK/AKS, 1960'larda adı değiştirildi), kbkg wz. 1960 (tüfek bombaatar), kbkg wz. 1960/72 (modernize), kbk AKM / kbk AKMS (AKM/AKMS), kbk wz. 1988 Tantal (AK-74), skbk wz. 1989 Onyks (AKS-74U), kbs wz. 1996 Beryl (5.56×45mm NATO) ve kbk wz. 1996 Mini-Beryl (kompakt karabina).
Romanya	PM md. 63/65 (AKM/AKMS), PM md. 80 ve 90 (kısa namlulu AKMS) ve (AK-74)
Sudan	MAZ (Type 56)
Türkiye	Sar 308
Ukrayna	(5.45×39mm bullpup) ve Malyuk (bullpup)
Venezuela	AK-103
Vietnam	AKM-1, AKM-VN (AKM), TUL-1 (RPK) ve Galil ACE 31/32
Yugoslavya / Sırbistan	M64, M70, M72, M76, M77, M80, M82, , M90, M92 ve M21

Bununla birlikte (Hırvatistan), IMI Galil (İsrail), INSAS (Hindistan), Rk 62 (Finlandiya), Sa vz. 58 (Çekoslovakya), (Çin) ve Vektor R4 (Güney Afrika) gibi tüfekler Kalaşnikof tasarımına benzemekle birlikte farklı bir tasarıma sahiptirler.

Kullanıcılar

Kalaşnikof kullanan ülkeler haritası. AK-47 kullanıcıları kırmızı, AK türevleri kullanıcıları turuncu ve modernize edilmiş AK kullanıcıları pembe olarak işaretlenmiştir.
AKS-47 kullanan Afgan askerler
AK-47 ile nişan alan bir Etiyopyalı asker
Vietnam savaşında gerillalardan ele geçirilen bir AK-47' li ABD askeri polisi, 1968
Afganistan'da göreve hazırlanan Spetsnaz birlikleri

Popüler kültür

AK-47'nin yer aldığı bayraklardan Mozambik bayrağı

Soğuk Savaş sırasında, Sovyetler Birliği ve Çin ile ABD ve diğer NATO ülkeleri dünyadaki birçok ülkeye ve isyancı birliklere silah ve teknik bilgi sağlamıştır. Bu süre zarfında Batı ülkeleri FN FAL, HK G3, M14 ve M16 gibi nispeten pahalı otomatik tüfekler kullanırken buna karşılık Sovyetler ve Çin ise AK-47'yi kullandılar. Düşük üretim maliyeti ve üretim kolaylığı, Kalaşnikofların çok sayıda üretilmelerine izin vermektedir. Aynı zamanda sosyalist devletlerde AK-47, Üçüncü Dünya devriminin bir sembolü haline geldi.

Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra AK-47'ler hem açık hem de karaborsada suç örgütleri ve diktatör devletler de dahil olmak üzere birçok gruba satıldı ve daha yakın zamanda başta Afganistan ve Irak'ta Taliban, El-Kaide, IŞİD; Kolombiya'da ise FARC gibi silahlı örgütler tarafından yaygın olarak kullanılmaktadır.

Mozambik bayrağı ve armasında bulunan AK-47, ülkenin büyük ölçüde bu silahın etkin kullanımıyla bağımsızlığını kazandığının bir göstergesi olarak kabul edilir. Ayrıca Doğu Timor arması ve Burkina Faso'nun eski bayrağında, Hizbullah, Suriye Direnişi, FARC, Yeni Halk Ordusu, (TKP/TİKKO) ve Uluslararası Devrimci Gerilla Kuvvetleri gibi diğer silahlı örgütlerin bayraklarında da bulunmaktadır.

Rusya'da, Kalaşnikof büyük bir ulusal gurur kaynağı olarak kabul edilmektedir. Kalaşnikof Müzesi, 4 Kasım 2004 tarihinde İjevsk'te açıldı. Müzede, Mihail Kalaşnikov'un hayatı anlatılmakta ve AK-47'nin icatını belgelemektedir. Ayrıca AK-47 saldırı tüfeğinin gelişimini gösteren bir dizi salon ve multimedya sergileri yer almakta ve müze ayda 10.000 ziyaretçi çekmektedir. Son yıllarda, Kalaşnikof tüfeği şeklindeki hatıra şişeleri ile pazarlanan Kalaşnikof Vodka piyasaya sürüldü. Ayrıca Kalaşnikof saatleri, şemsiyeleri ve bıçakları da satışa sunuldu.

Bazı Batı ülkeleri AK-47'yi hem Soğuk Savaş döneminde hem de günümüzde düşmanlarıyla ilişkilendirir. Örneğin, Batılı filmlerde genellikle AK-47'leri kullanan suçlular, çete üyeleri ve teröristler canlandırılır. Bu nedenlerden ötürü, ABD ve Batı Avrupa'da AK-47 klişeleştirici olarak isyancıların, gangsterlerin ve teröristlerin tercih ettiği bir silah olarak görülmektedir. Tersine AK-47; düşük üretim maliyeti, bakım kolaylığı gibi sebeplerden dolayı ekonomisi gelişmemiş ülkelerin orduları tarafından piyade tüfeği olarak da kullanılmaktadır.

2006 yılında Kolombiyalı müzisyen ve barış aktivisti César López, bir kalaşnikofu gitara dönüştürerek escopetarrayı icat etti. Biri anti personel mayını kurbanlarına yardım etmek için düzenlenen bağışta 17.000 Amerikan dolarına satılırken bir diğeri Birleşmiş Milletler Silahsızlanma Konferansı'nda sergilendi.

Kaynakça

^ ^a ^b ^c Monetchikov, Sergei Borisovich (2005). . Entsiklopediya Russkoi Armii (Rusça). Izdatel'stvo "Atlant 44". ISBN . 16 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ ^a ^b ^c Killicoat, Phillip (Nisan 2007). "Weaponomics: The Global Market for Assault Rifles" (PDF). World Bank Policy Research Working Paper 4202 (Post-Conflict Transitions Working Paper No. 10). Oxford Üniversitesi. s. 3. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ "AK-47 Inventor Doesn't Lose Sleep Over Havoc Wrought With His Invention". Fox News Channel. 6 Temmuz 2007. OCLC 36334372. 4 Aralık 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ ^a ^b Vilchinsky, I. K. (1983). НСД. 7,62-мм автомат АКМ (АКМС) (Rusça) (3 bas.). Moskova: . 5 Ocak 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g . İjmaş. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ . The New Atlantis (İngilizce). 20 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2022.
^ ^a ^b . browningmgs.com. 16 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ . 15 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ Aaron Smith (30 Haziran 2015). "The first American-made Kalashnikovs are now for sale". CNN.com. 31 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ Albanian Small Arms 14 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde . by Aftermath Gun Club.
^ "Азербайджан приступил к серийному производству автоматов АК-74М по российской лицензии". ЦАМТО (Rusça). Moskova: Centre for Analysis of World Arms Trade. 8 Temmuz 2011. 18 Kasım 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ . Энциклопедия оружия и боеприпасов (Rusça). 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ . 10 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ "Ishapore factory develops Indian variant of AK-47 - Times of India". The Times of India. 16 Eylül 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ US Department of Defense, North Korea Country Handbook 1997, Appendix A: Equipment Recognition, PPSH 1943 SUBMACHINEGUN (TYPE-50 CHINA/MODEL-49 DPRK), p. A-79.
^ US Department of Defense, North Korea Country Handbook 1997, Appendix A: Equipment Recognition, TYPE-68 (AKM) ASSAULT RIFLE, p. A-77.
^ Dimov, Roman. . The AK Site. 29 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ . Энциклопедия оружия и боеприпасов (Rusça). 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ "Nigeria to mass-produce Nigerian version of AK-47 rifles." 19 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde . 3 Ocak 2019 tarihinde erişilmiştir.
^ Russia confronts Pakistan, China over copied weapons. 17 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde . 3 Ocak 2019 tarihinde erişilmiştir.
^ . Энциклопедия оружия и боеприпасов (Rusça). 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ . Military Industry Corporation. 11 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ Raigorodetsky, Aleksandr (6 Ekim 2011). . Оружейная экзотика (Rusça). 3 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ "Primeros 3,000: Cavim inicia entrega de fusiles de asalto Kalashnikov AK-103 a la Fuerza Armada de Venezuela" (İspanyolca). infodefensa.com. 3 Haziran 2013. 15 Aralık 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ MARTIN SIEFF (15 Ağustos 2007). "Defense Focus: Venezuela's Kalashnikovs". UPI.com. 3 Aralık 2008 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ ^a ^b Kahaner, Larry (26 Kasım 2006). "Weapon Of Mass Destruction". The Washington Post. 9 Mart 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w ^x ^y ^z ^aa ^ab ^ac ^ad ^ae ^af ^ag ^ah ^ai ^aj ^ak ^al ^am ^an ^ao ^ap ^aq ^ar ^as ^at ^au ^av ^aw ^ax ^ay ^az ^ba ^bb ^bc ^bd ^be ^bf ^bg ^bh ^bi ^bj ^bk ^bl ^bm ^bn ^bo ^bp ^bq ^br ^bs ^bt ^bu ^bv ^bw ^bx ^by Jones, Richard D.; Ness, Leland S. (27 Ocak 2009). Jane's Infantry Weapons 2009–2010. 35. . ISBN . 17 Eylül 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ St. John, Marshall. . Mouseguns.com. 30 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ . . Kraliyet Coğrafya Topluluğu. 1999. ISSN 0016-741X. 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ "Burkina Faso Army defence force ranks military pattern camouflage combat field uniforms dress grades - Army Recognition - Army Recognition". Armyrecognition.com. 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ . Africadefensejournal.wordpress.com. 24 Mayıs 2011. 18 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ "Burkina Faso: Ces Mesures Présidentielles Qui Font Plaisir à l'Armée". 17 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ Franks Photos - Catching Up (21 Temmuz 2012). "Blending [Image 18 of 32]". Flickr. 25 Kasım 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ . Ssrresourcecentre.org. 20 Kasım 2013. 18 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ roberthuffstutter (22 Kasım 2011). "Djiboutian Army Quick Reaction Regiment trains at Ali Oune, Djibouti, February 2011 | Flickr - Photo Sharing!". Flickr. 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ "Djibouti Army ranks land ground forces combat field uniforms military grades uniformes de - Army Recognition - Army Recognition". Armyrecognition.com. 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ ^a ^b Miller, David M. O. (1 Mayıs 2001). The Illustrated Directory of 20th Century Guns. Illustrated Directory Series. Salamander Books. ISBN . 17 Eylül 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ ^a ^b ^c Maksim Popenker. . world.guns.ru. 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2014.
^ "Nota completa" (İspanyolca). elsalvador.com. 21 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ "Pengetahuan militer "SENAPAN"" (Endonezce). 24 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2014.
^ . Ipsnews.net. 22 Eylül 2012. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2013.
^ . Channelstv.com. 17 Ağustos 2012. 17 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ . UMC.org. 22 Temmuz 2009. 18 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ "Santiago city forms SWAT team to combat crime". . 2 Eylül 2006. 19 Kasım 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ "Israel Aids Palestinians With Arms". The New York Times. 5 Eylül 2008. 30 Aralık 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ Gambia, The. . Thegambiavoice.blogspot.ca. 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ "GAF, GPF Undergo British Army Training - WOW Gambia". Wow.gm. 1 Mart 2008. 29 Ekim 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ . Statehouse.gm. 30 Mart 2007. 30 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ . 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ "Ghana Ghanaian Army ranks military combat field uniforms dress grades uniformes combat armee Ghana - Army Recognition - Army Recognition". Armyrecognition.com. 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ . Gbcghana.com. 19 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ Harry McCallion (11 Nisan 1996). Killing Zone. 11 Nisan 1996. Bloomsbury Paperbacks. ss. 13-281. ISBN .
^ "Maha's elite counter terror unit Force One becomes operational". . New Delhi: Business Standard Ltd. 25 Kasım 2009. OCLC 496280002. 24 Aralık 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ . Ivarfjeld.com. 11 Eylül 2013. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ Sunday 29.12.2013. . Crtv.cm. 18 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ Kenya National Assembly Official Record. 25 Eylül 2007. 17 Eylül 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ United States Marine Corps Reserve Officers' Association, Turner Publishing Company, 2000, ss. 38-, ISBN , 17 Eylül 2014 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 4 Eylül 2014
^ Nikolovski, Zoran (12 Ekim 2006). "Macedonian military police, US National Guard conduct joint manoeuvres". Southeast European Times. . OCLC 731936128. 28 Eylül 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ "Mauritanian army destroys al Qaeda camp in Mali - France". France 24. 25 Haziran 2011. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ "Nouakchott displays military might". Magharebia. 23 Nisan 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ By Taoufik MJAIED, James ANDRE. "International breaking news and headlines". France 24. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ "Find Imagery". DefenseImagery.mil. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ . 31 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ Bozonette, Charlotte (5 Mart 2013). "Niger remains wary of Mali crisis on its doorstep". The Guardian. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ "People's Daily Online - Nigeria to mass-produce Nigerian version of AK-47 rifles". English.peopledaily.com.cn. 2 Ekim 2006. 19 Ekim 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ . DICON. 17 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ . Beegeagle.wordpress.com. 4 Şubat 2013. 18 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ . Indianapolis, IN: Pakistan Defence. 12 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ "Special Forces (Maritime) (Pakistan), Amphibious and special forces". Jane's Amphibious and Special Forces. . 28 Haziran 2012. 11 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ Popenker, Maksim (5 Şubat 2009). . World Guns. Modern Firearms & Ammunition. 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2011.
^ Rod Wells. Part-Time War. 2011. Fern House. s. 155. ISBN .
^ "Rwanda Rwandan Army ranks land ground forces combat uniforms military equipment rwandais grades unif - Army Recognition - Army Recognition". Armyrecognition.com. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ "AFRICOM: 106th SOAR (A) Trains with Senegalese: | Flickr - Photo Sharing!". Flickr. 3 Kasım 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ D. M. O. Miller (31 Ağustos 2001). Illustrated directory of twentieth century guns. ISBN .
^ Gander, Terry J.; (1 Mayıs 1995). Jane's Infantry Weapons 1995–96. 21. . ISBN . 17 Eylül 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ Milosevic, Milan (2005). . Kalibar (Sırpça). . 2 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
^ Seabrook, Andrea (26 November 2006) . NPR Weekend Edition Sunday.
^ Gordon, Michael R. (13 March 1997) "Burst of Pride for a Staccato Executioner: AK-47" 23 Haziran 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. The New York Times.
^ "AK-47 rifle inventor Mikhail Kalashnikov dies at 94". Reuters UK. 24 Aralık 2013. 26 Kasım 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ Chivers, C.J. (February 18, 2007) "AK-47 Museum: Homage to the Gun That Won the East" 22 Haziran 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. The New York Times
^ The AK 47 Kalashnikov Vodka Souvenir Bottle 27 Şubat 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. Russianvodka.com.au. 3 Ocak 2019 tarihinde erişilmiştir.
^ . Kalashnikov watches- swiss made – Kalashnikov uhren. 22 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ "Europe – Coming soon – the Kalashnikov brolly?". BBC. 14 Haziran 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ . The Truth About Knives. Haziran 2013. 4 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.
^ Héctor Latorre (24 Ocak 2006). "Escopetarras: disparando música". BBC World. 22 Şubat 2007 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

Dış bağlantılar

İngilizce resmi sayfası 4 Kasım 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
AK-47 Museum7 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde . virtual tour (İngilizce)
Automat Kalaschnikow adlı belgesel 31 Ağustos 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
AK-47 sayfası 6 Kasım 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
Modern Firearms 19 Kasım 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde .

[Monetchikov-1] Monetchikov, Sergei Borisovich (2005). . Entsiklopediya Russkoi Armii (Rusça). Izdatel'stvo "Atlant 44". ISBN . 16 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[k3-2] Killicoat, Phillip (Nisan 2007). "Weaponomics: The Global Market for Assault Rifles" (PDF). World Bank Policy Research Working Paper 4202 (Post-Conflict Transitions Working Paper No. 10). Oxford Üniversitesi. s. 3. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[foxnews-3] "AK-47 Inventor Doesn't Lose Sleep Over Havoc Wrought With His Invention". Fox News Channel. 6 Temmuz 2007. OCLC 36334372. 4 Aralık 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[НСД-4] Vilchinsky, I. K. (1983). НСД. 7,62-мм автомат АКМ (АКМС) (Rusça) (3 bas.). Moskova: . 5 Ocak 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[izhmash-5] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g . İjmaş. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[6] . The New Atlantis (İngilizce). 20 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2022.

[browningmgs.com-7] . browningmgs.com. 16 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[8] . 15 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[9] Aaron Smith (30 Haziran 2015). "The first American-made Kalashnikovs are now for sale". CNN.com. 31 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[alb-10] Albanian Small Arms 14 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde . by Aftermath Gun Club.

[11] "Азербайджан приступил к серийному производству автоматов АК-74М по российской лицензии". ЦАМТО (Rusça). Moskova: Centre for Analysis of World Arms Trade. 8 Temmuz 2011. 18 Kasım 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[12] . Энциклопедия оружия и боеприпасов (Rusça). 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[13] . 10 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[14] "Ishapore factory develops Indian variant of AK-47 - Times of India". The Times of India. 16 Eylül 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[Weapon-15] US Department of Defense, North Korea Country Handbook 1997, Appendix A: Equipment Recognition, PPSH 1943 SUBMACHINEGUN (TYPE-50 CHINA/MODEL-49 DPRK), p. A-79.

[16] US Department of Defense, North Korea Country Handbook 1997, Appendix A: Equipment Recognition, TYPE-68 (AKM) ASSAULT RIFLE, p. A-77.

[variants-17] Dimov, Roman. . The AK Site. 29 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[Hungary-18] . Энциклопедия оружия и боеприпасов (Rusça). 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[19] "Nigeria to mass-produce Nigerian version of AK-47 rifles." 19 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde . 3 Ocak 2019 tarihinde erişilmiştir.

[20] Russia confronts Pakistan, China over copied weapons. 17 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde . 3 Ocak 2019 tarihinde erişilmiştir.

[21] . Энциклопедия оружия и боеприпасов (Rusça). 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[22] . Military Industry Corporation. 11 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[23] Raigorodetsky, Aleksandr (6 Ekim 2011). . Оружейная экзотика (Rusça). 3 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[24] "Primeros 3,000: Cavim inicia entrega de fusiles de asalto Kalashnikov AK-103 a la Fuerza Armada de Venezuela" (İspanyolca). infodefensa.com. 3 Haziran 2013. 15 Aralık 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[25] MARTIN SIEFF (15 Ağustos 2007). "Defense Focus: Venezuela's Kalashnikovs". UPI.com. 3 Aralık 2008 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[washingtonpost-26] Kahaner, Larry (26 Kasım 2006). "Weapon Of Mass Destruction". The Washington Post. 9 Mart 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[Jones-27] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w ^x ^y ^z ^aa ^ab ^ac ^ad ^ae ^af ^ag ^ah ^ai ^aj ^ak ^al ^am ^an ^ao ^ap ^aq ^ar ^as ^at ^au ^av ^aw ^ax ^ay ^az ^ba ^bb ^bc ^bd ^be ^bf ^bg ^bh ^bi ^bj ^bk ^bl ^bm ^bn ^bo ^bp ^bq ^br ^bs ^bt ^bu ^bv ^bw ^bx ^by Jones, Richard D.; Ness, Leland S. (27 Ocak 2009). Jane's Infantry Weapons 2009–2010. 35. . ISBN . 17 Eylül 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[28] St. John, Marshall. . Mouseguns.com. 30 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[29] . . Kraliyet Coğrafya Topluluğu. 1999. ISSN 0016-741X. 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[30] "Burkina Faso Army defence force ranks military pattern camouflage combat field uniforms dress grades - Army Recognition - Army Recognition". Armyrecognition.com. 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[31] . Africadefensejournal.wordpress.com. 24 Mayıs 2011. 18 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[32] "Burkina Faso: Ces Mesures Présidentielles Qui Font Plaisir à l'Armée". 17 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[33] Franks Photos - Catching Up (21 Temmuz 2012). "Blending [Image 18 of 32]". Flickr. 25 Kasım 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[34] . Ssrresourcecentre.org. 20 Kasım 2013. 18 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[35] roberthuffstutter (22 Kasım 2011). "Djiboutian Army Quick Reaction Regiment trains at Ali Oune, Djibouti, February 2011 | Flickr - Photo Sharing!". Flickr. 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[36] "Djibouti Army ranks land ground forces combat field uniforms military grades uniformes de - Army Recognition - Army Recognition". Armyrecognition.com. 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[Miller-37] Miller, David M. O. (1 Mayıs 2001). The Illustrated Directory of 20th Century Guns. Illustrated Directory Series. Salamander Books. ISBN . 17 Eylül 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[worldguns.ru-38] Maksim Popenker. . world.guns.ru. 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2014.

[39] "Nota completa" (İspanyolca). elsalvador.com. 21 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[40] "Pengetahuan militer "SENAPAN"" (Endonezce). 24 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2014.

[41] . Ipsnews.net. 22 Eylül 2012. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2013.

[42] . Channelstv.com. 17 Ağustos 2012. 17 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[43] . UMC.org. 22 Temmuz 2009. 18 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[44] "Santiago city forms SWAT team to combat crime". . 2 Eylül 2006. 19 Kasım 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[45] "Israel Aids Palestinians With Arms". The New York Times. 5 Eylül 2008. 30 Aralık 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[46] Gambia, The. . Thegambiavoice.blogspot.ca. 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[47] "GAF, GPF Undergo British Army Training - WOW Gambia". Wow.gm. 1 Mart 2008. 29 Ekim 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[48] . Statehouse.gm. 30 Mart 2007. 30 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[49] . 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[50] "Ghana Ghanaian Army ranks military combat field uniforms dress grades uniformes combat armee Ghana - Army Recognition - Army Recognition". Armyrecognition.com. 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[51] . Gbcghana.com. 19 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[Jock-52] Harry McCallion (11 Nisan 1996). Killing Zone. 11 Nisan 1996. Bloomsbury Paperbacks. ss. 13-281. ISBN .

[53] "Maha's elite counter terror unit Force One becomes operational". . New Delhi: Business Standard Ltd. 25 Kasım 2009. OCLC 496280002. 24 Aralık 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[54] . Ivarfjeld.com. 11 Eylül 2013. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[55] Sunday 29.12.2013. . Crtv.cm. 18 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[56] Kenya National Assembly Official Record. 25 Eylül 2007. 17 Eylül 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[57] United States Marine Corps Reserve Officers' Association, Turner Publishing Company, 2000, ss. 38-, ISBN , 17 Eylül 2014 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 4 Eylül 2014

[58] Nikolovski, Zoran (12 Ekim 2006). "Macedonian military police, US National Guard conduct joint manoeuvres". Southeast European Times. . OCLC 731936128. 28 Eylül 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[59] "Mauritanian army destroys al Qaeda camp in Mali - France". France 24. 25 Haziran 2011. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[60] "Nouakchott displays military might". Magharebia. 23 Nisan 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[61] By Taoufik MJAIED, James ANDRE. "International breaking news and headlines". France 24. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[62] "Find Imagery". DefenseImagery.mil. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[63] . 31 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[64] Bozonette, Charlotte (5 Mart 2013). "Niger remains wary of Mali crisis on its doorstep". The Guardian. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[65] "People's Daily Online - Nigeria to mass-produce Nigerian version of AK-47 rifles". English.peopledaily.com.cn. 2 Ekim 2006. 19 Ekim 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[66] . DICON. 17 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[67] . Beegeagle.wordpress.com. 4 Şubat 2013. 18 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[68] . Indianapolis, IN: Pakistan Defence. 12 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[69] "Special Forces (Maritime) (Pakistan), Amphibious and special forces". Jane's Amphibious and Special Forces. . 28 Haziran 2012. 11 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[Popenker-70] Popenker, Maksim (5 Şubat 2009). . World Guns. Modern Firearms & Ammunition. 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2011.

[PTW-71] Rod Wells. Part-Time War. 2011. Fern House. s. 155. ISBN .

[72] "Rwanda Rwandan Army ranks land ground forces combat uniforms military equipment rwandais grades unif - Army Recognition - Army Recognition". Armyrecognition.com. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[73] "AFRICOM: 106th SOAR (A) Trains with Senegalese: | Flickr - Photo Sharing!". Flickr. 3 Kasım 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[miller2001-74] D. M. O. Miller (31 Ağustos 2001). Illustrated directory of twentieth century guns. ISBN .

[Gander-75] Gander, Terry J.; (1 Mayıs 1995). Jane's Infantry Weapons 1995–96. 21. . ISBN . 17 Eylül 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[76] Milosevic, Milan (2005). . Kalibar (Sırpça). . 2 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.

[NPRKahaner-77] Seabrook, Andrea (26 November 2006) . NPR Weekend Edition Sunday.

[Gordon-1997-78] Gordon, Michael R. (13 March 1997) "Burst of Pride for a Staccato Executioner: AK-47" 23 Haziran 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. The New York Times.

[Kalashnikov_dies-79] "AK-47 rifle inventor Mikhail Kalashnikov dies at 94". Reuters UK. 24 Aralık 2013. 26 Kasım 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[museum-80] Chivers, C.J. (February 18, 2007) "AK-47 Museum: Homage to the Gun That Won the East" 22 Haziran 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. The New York Times

[russianvodka-81] The AK 47 Kalashnikov Vodka Souvenir Bottle 27 Şubat 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. Russianvodka.com.au. 3 Ocak 2019 tarihinde erişilmiştir.

[watches-82] . Kalashnikov watches- swiss made – Kalashnikov uhren. 22 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[umbrellas-83] "Europe – Coming soon – the Kalashnikov brolly?". BBC. 14 Haziran 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[knives-84] . The Truth About Knives. Haziran 2013. 4 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.

[BBC-85] Héctor Latorre (24 Ocak 2006). "Escopetarras: disparando música". BBC World. 22 Şubat 2007 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ocak 2019.