Kuriyum

Kuriyum (Cm)
H Periyodik tablo He Li Be B C N O F Ne Na Mg Al Si P S Cl Ar K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe Cs Ba   Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn Fr Ra   Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og     La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu   Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr
Temel özellikleri
Atom numarası	96
Element serisi	Aktinitler
Grup, periyot, blok	, 7, f
Görünüş	Gümüş rengi
Kütle numarası	247 g/mol
Elektron dizilimi
Enerji seviyesi başına Elektronlar	2, 8, 18, 32, 27, 8, 1
CAS kayıt numarası	7440-51-9
Fiziksel Özellikleri
Maddenin hâli	Katı
Yoğunluk	13,5 g/cc g/cm³
Sıvı hâldeki yoğunluğu	g/cm³
Ergime noktası	1340.15 °K 1067 °C
Kaynama noktası	3383.15 °K 3110 °C
Ergime ısısı	kJ/mol
Buharlaşma ısısı	kJ/mol
Atom özellikleri
Kristal yapısı
Yükseltgenme seviyeleri	3
Elektronegatifliği	1,3 Pauling ölçeği
İyonlaşma enerjisi	kJ/mol
Atom yarıçapı	Bilinmiyor pm
Atom yarıçapı (hes.)	pm
Kovalent yarıçapı	pm
Van der Waals yarıçapı	pm
Diğer özellikleri
Elektrik direnci	nΩ·m (20°C'de)
Isıl iletkenlik	W/(m·K)
Isıl genleşme	µm/(m·K) (25°C'de)
Ses hızı	m/s ('de)
Mohs sertliği
Vickers sertliği	MPa
Brinell sertliği	MPa

Küriyum (kısaltması Cm) aktinitlerden, plütonyum-239'un helyum çekirdekleriyle bombardımanından elde edilen, atom numarası 96, atom ağırlığı 247 olan, radyoaktif bir element.

Glenn T. Seaborg'un ekibi tarafından bulunmuştur. Pierre ve Marie Curie'nin ismi verilmiştir. Elementin keşfi bir süre gizli tutulmuş daha sonra Kasım 1945'te açıklanmıştır. Çok nadir bulunması nedeniyle çok az kullanım alanı vardır. Mars seferinde kullanılan Alfa Proton X-ışını spektometresinde, alfa parçacığı olarak kullanılmıştır.

Kaynakça

1. ^ Ball, Philip (2004). The elements : a very short introduction. Oxford: Oxford University Press. ISBN . 

Ayrıca bakınız

• Küriyum izotopları