Güçlü lider otoriter siyasi liderliğin bir türüdür Siyaset bilimciler Brian Lai ve Dan Slater askeri zorlamaya da

Güçlü lider, otoriter siyasi liderliğin bir türüdür. Siyaset bilimciler Brian Lai ve Dan Slater, askeri zorlamaya dayanan otokratik diktatörlüklerin, oligarşik parti diktatörlüklerinden oluşan yapı, otokratik parti diktatörlüklerinden oluşan patronaj ve oligarşik askeri diktatörlüklerden oluşan cunta gibi diğer üç otoriter yönetim kategorisinden çok daha farklı olarak güçlü lider yönetimini otoriter yönetim biçimi olarak tanımlamaktadır.

2014 yılında Annual Review of Political Science dergisinde yayınlanan bir çalışma, güçlü liderlerin ve cuntaların, sivil diktatörlüklerden daha çok insan hakları ihlalleri ve iç savaşlara dahil olma eğiliminde olduklarını bulmuştur. Bununla birlikte, askerî güçlü liderler, askeri rejimlere veya sivil diktatörlüklere kıyasla daha saldırgan olma eğilimindedir. Uluslararası düzeyde silahlı çatışmaları başlatma olasılıkları daha yüksektir. Bu durum, güçlü liderlerin iktidardan inerse, indikten sonra suikast, hapis veya sürgün gibi korkular yaşamasından kaynaklanabilir. Askeri güçlü liderlerin yönetimi, isyan, halk ayaklanması veya işgal yoluyla sona erme olasılığı daha yüksektir; buna karşılık, askeri rejimlerin ve sivil otokrasilerin yönetimleri barışçıl bir demokratikleşme süreciyle daha sık sona erer.

Liste

Politik bilimciler tarafından güçlü liderler olarak sınıflandırılan kişiler şunlardır:

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ Lai, Brian; Slater, Dan (2006). "Institutions of the Offensive: Domestic Sources of Dispute Initiation in Authoritarian Regimes, 1950–1992". American Journal of Political Science. 50 (1). ss. 113-126. doi:10.1111/j.1540-5907.2006.00173.x. JSTOR 3694260.
^ ^a ^b Geddes, Barbara; Frantz, Erica; Wright, Joseph G. (2014). "Military Rule". Annual Review of Political Science. Cilt 17. ss. 147-162. doi:10.1146/annurev-polisci-032211-213418 .
^ "Azerbaijan strongman Ilham Aliyev names wife as vice-president". Financial Times. 21 Şubat 2017. 4 Şubat 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Şubat 2023. Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()
^ "Turkmenistan: Strongman Pumps Iron on Health Day". Eurasianet (İngilizce). 4 Kasım 2013. 4 Şubat 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Şubat 2023. Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()
^ Jessica L. P. Weeks, Dictators at War and Peace (Cornell University Press, 2014), pp. 76–80.
^ . Financial Times (İngilizce). Meksiko and Londra. 6 Mart 2023. 7 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2023.
^ . (İngilizce). 16 Şubat 2023. 16 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2023.
^ . The Atlantic (İngilizce). 26 Haziran 2017. 26 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2022. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()
^ . Australian Strategic Policy Institute (İngilizce). 6 Temmuz 2021. 6 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2022. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()
^ {{Web kaynağı|url=https://www.opendemocracy.net/en/can-europe-make-it/wojciech-jaruzelski-communist-strongman-who-continues-to-divide-pol/ 6 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
^ "A Strong Leader for A Time of Crisis: Xi Jinping's Strongman Politics as A Collective Response to Regime Weakness". Journal of Contemporary China. 30 (128): 249-265. 4 Mart 2021. doi:10.1080/10670564.2020.1790901. ISSN 1067-0564. Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()
^ . Deutsche Welle (İngilizce). 10 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2020.
^ . The Guardian. 19 Kasım 2021. 19 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()
^ "Behind Kazakhstan Unrest, the 'Strongman's Dilemma'". The New York Times (İngilizce). 7 Ocak 2022. ISSN 0362-4331. 9 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Şubat 2023. Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()
^ Michael L. Conniff & Gene E. Bigler, Modern Panama: From Occupation to Crossroads of the Americas (Cambridge University Press, 2019), p. 29.
^ Fisher (20 Temmuz 2015). "Myanmar's strongman gives rare BBC interview". BBC News. Naypyidaw. 29 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Mart 2023.
^ Mathieson (2 Ağustos 2021). "Myanmar's strongman outlines a manifesto of madness". Asia Times. 29 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Mart 2023.
^ "Cambodia urges Myanmar junta chief to allow in aid and envoy". Reuters. . . 26 Ocak 2022. 29 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Mart 2023. Hun Sen as ASEAN chairman held a video call with military strongman Min Aung Hlaing
^ . Brookings (İngilizce). 19 Mart 2019. 30 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2022. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()
^ . BBC News. 27 Temmuz 2018. 12 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ . NPR. 27 Ocak 2008. 28 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()
^ "The rise of Malaysian strongman Mahathir Mohamad". South China Morning Post. 9 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Nisan 2023.
^ Michael L. Conniff, Panama and the United States: The End of the Alliance (University of Georgia Press: 3d ed. 2012), p. 140.
^ "The New York Times: VARGAS ADOPTED 'STRONG MAN' ROLE; Held Power Longer Than Any Other Brazilian President -- Popular With the People". 22 Eylül 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Haziran 2023.

[LaiSlater2-1] Lai, Brian; Slater, Dan (2006). "Institutions of the Offensive: Domestic Sources of Dispute Initiation in Authoritarian Regimes, 1950–1992". American Journal of Political Science. 50 (1). ss. 113-126. doi:10.1111/j.1540-5907.2006.00173.x. JSTOR 3694260.

[Geddes3-2] Geddes, Barbara; Frantz, Erica; Wright, Joseph G. (2014). "Military Rule". Annual Review of Political Science. Cilt 17. ss. 147-162. doi:10.1146/annurev-polisci-032211-213418 .

[3] "Azerbaijan strongman Ilham Aliyev names wife as vice-president". Financial Times. 21 Şubat 2017. 4 Şubat 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Şubat 2023. Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()

[4] "Turkmenistan: Strongman Pumps Iron on Health Day". Eurasianet (İngilizce). 4 Kasım 2013. 4 Şubat 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Şubat 2023. Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()

[5] Jessica L. P. Weeks, Dictators at War and Peace (Cornell University Press, 2014), pp. 76–80.

[FT06-6] . Financial Times (İngilizce). Meksiko and Londra. 6 Mart 2023. 7 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2023.

[7] . (İngilizce). 16 Şubat 2023. 16 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2023.

[8] . The Atlantic (İngilizce). 26 Haziran 2017. 26 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2022. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()

[9] . Australian Strategic Policy Institute (İngilizce). 6 Temmuz 2021. 6 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2022. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()

[10] {{Web kaynağı|url=https://www.opendemocracy.net/en/can-europe-make-it/wojciech-jaruzelski-communist-strongman-who-continues-to-divide-pol/ 6 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde .

[11] "A Strong Leader for A Time of Crisis: Xi Jinping's Strongman Politics as A Collective Response to Regime Weakness". Journal of Contemporary China. 30 (128): 249-265. 4 Mart 2021. doi:10.1080/10670564.2020.1790901. ISSN 1067-0564. Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()

[12] . Deutsche Welle (İngilizce). 10 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2020.

[13] . The Guardian. 19 Kasım 2021. 19 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()

[14] "Behind Kazakhstan Unrest, the 'Strongman's Dilemma'". The New York Times (İngilizce). 7 Ocak 2022. ISSN 0362-4331. 9 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Şubat 2023. Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()

[15] Michael L. Conniff & Gene E. Bigler, Modern Panama: From Occupation to Crossroads of the Americas (Cambridge University Press, 2019), p. 29.

[16] Fisher (20 Temmuz 2015). "Myanmar's strongman gives rare BBC interview". BBC News. Naypyidaw. 29 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Mart 2023.

[17] Mathieson (2 Ağustos 2021). "Myanmar's strongman outlines a manifesto of madness". Asia Times. 29 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Mart 2023.

[18] "Cambodia urges Myanmar junta chief to allow in aid and envoy". Reuters. . . 26 Ocak 2022. 29 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Mart 2023. Hun Sen as ASEAN chairman held a video call with military strongman Min Aung Hlaing

[19] . Brookings (İngilizce). 19 Mart 2019. 30 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2022. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()

[20] . BBC News. 27 Temmuz 2018. 12 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[21] . NPR. 27 Ocak 2008. 28 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()

[22] "The rise of Malaysian strongman Mahathir Mohamad". South China Morning Post. 9 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Nisan 2023.

[23] Michael L. Conniff, Panama and the United States: The End of the Alliance (University of Georgia Press: 3d ed. 2012), p. 140.

[24] "The New York Times: VARGAS ADOPTED 'STRONG MAN' ROLE; Held Power Longer Than Any Other Brazilian President -- Popular With the People". 22 Eylül 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Haziran 2023.