Oganesson; simgesi Og, atom numarası 118 olan yapay bir elementtir. Periyodik tablonun p bloğunda yer alır ve 7. periyodun son elementidir. Soy gazlar olarak adlandırılan 18. grupta yer alsa da, bu gruptaki tek yapay elementtir ve diğer soy gazların aksine reaktif olduğu tahmin edilir. Keşfedilen elementler içinde en büyük atom numarasına ve atom kütlesine sahip olanıdır. Radyoaktif bir element olan oganesson, 1 milisaniyeden az yarı ömrüyle son derece kararsızdır. Önceki tahminlerin aksine gaz değil, göreli etkilerden ötürü normal koşullar altında bir katı ve ya yarı iletken (yarı metal) ya da bir zayıf metal olduğu öngörülür. Elementin, varlığı teyit edilmiş bir izotopu ya da sentezlenmiş bir bileşiği yoktur.
Kütle numarası | [294] | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Periyodik tablodaki yeri | |||||||||||||
| |||||||||||||
Atom numarası (Z) | 118 | ||||||||||||
Grup | 18. grup (soy gazlar) | ||||||||||||
Periyot | 7. periyot | ||||||||||||
Blok | (p bloku) | ||||||||||||
Elektron dizilimi | [Rn] 5f14 6d10 7s2 7p6(öngörülen) | ||||||||||||
Kabuk başına elektron | 2, 8, 18, 32, 32, 18, 8 (öngörülen) | ||||||||||||
Fiziksel özellikler | |||||||||||||
Faz (SSB'de) | Katı (öngörülen) | ||||||||||||
Erime noktası | 325±15 K (52±15 °C, 125±27 °F) (öngörülen) | ||||||||||||
Kaynama noktası | 450±10 K (177±10 °C; 350,6±500 °F) (öngörülen) | ||||||||||||
Yoğunluk (OS) | 7,2-8,126 g/cm3 (öngörülen) | ||||||||||||
Atom özellikleri | |||||||||||||
Yükseltgenme durumları | (-1), (0), (+1), (+2), (+4), (+6) öngörülen | ||||||||||||
İyonlaşma enerjileri |
| ||||||||||||
Diğer özellikleri | |||||||||||||
Doğal oluşum | Yapay | ||||||||||||
Kristal yapı | Yüzey merkezli kübik (ymk) (çıkarım) | ||||||||||||
Bant aralığı | 1,5±0,6 eV eV (300 K'de) (öngörülen) | ||||||||||||
CAS Numarası | 54144-19-3 | ||||||||||||
Tarihi | |||||||||||||
Adını aldığı | Yuri Oganesyan | ||||||||||||
Öngörü | Julius Thomsen (1895) | ||||||||||||
Ortak Nükleer Araştırma Enstitüsü ve Lawrence Livermore Ulusal Laboratuvarı (2002) | |||||||||||||
Ana izotopları | |||||||||||||
|
İlk olarak 2002'de, Dubna, Rusya'da bulunan Ortak Nükleer Araştırma Enstitüsünde sentezlenen elemente ununoktiyum geçici adı verildi. Aralık 2015'te, Uluslararası Temel ve Uygulamalı Kimya Birliği ve Uluslararası Temel ve Uygulamalı Fizik Birliği ortak çalışma grubu tarafından tanınan dört yeni element arasında yer aldı. Resmî olarak 28 Kasım 2016'da Yuri Oganesyan'a ithafen adlandırıldı. 2005'ten beri 294Og izotopunun beş (muhtemelen altı) atomu tespit edilebildi.
Tarihi
İlk tahminler
Soy gaz grubunun keşfiyle birlikte helyum, neon, argon, kripton, ksenon ve radonun ardından yedinci bir soy gazın var olma ihtimali gündeme geldi. Argonun 1894'teki keşfinin ardından Nisan 1895'te Julius Thomsen, halojen ile alkali metal grupları arasında köprü olabilecek, argona benzer bir inert gaz serisi olduğunu öngördü. Bu serinin yedinci elementinin, toryum ve uranyumun bulunduğu 32 elementten oluşan 7. periyodu sonlandıracağını ve kütle numarasının 292 olacağını tahmin ediyordu. 1922'de Niels Bohr, yedinci soy gazın atom numarasının 118 olması gerektiğini belirterek elektron diziliminin, günümüzdeki tahminlere uyumlu olacak şekilde 2, 8, 18, 32, 32, 18, 8 şeklinde olduğunu öngördü. 1965'te yazdığı bir makalede Aristid von Grosse, bu olası elementin muhtemel özelliklerini tahmin etti. 1975'teki makalesinde Kenneth Pitzer, göreli etkilerden dolayı 118. elementin bir gaz ya da uçucu bir sıvı olması gerektiğini öne sürdü.
Teyit edilmemiş keşif iddiaları
1998'in sonunda Robert Smolańczuk, 118. elementin de dahil olduğu süper ağır elementlerin sentezi doğrultusunda atom çekirdeklerinin füzyonuna ilişkin bazı hesaplamalar yayımladı. Bu hesaplamalar, "dikkatlice kontrol edilen" şartlar altında kurşun ile kriptonun füzyonu sonucu 118. elementin elde edilebileceğini ve bu reaksiyonun füzyon olasılığının (tesir kesiti), 106 atom numaralı element seaborgiyumun üretildiği kurşun-krom reaksiyonunkine yakın olabileceğini öne sürüyordu.Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvarındaki araştırmacılar 1999'da, bu öngörüleri kullanarak yayımlanan makalelerle 116. ve 118. elementlerin keşfini duyurdular. Araştırmacıların iddiasına göre şu reaksiyon gerçekleşmişti:
Ne diğer laboratuvarlar ne de Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvarındaki araştırmacıların bu sonuçları tekrar elde edememesi üzerine ekip, 2001'de bir tekzip yayımladı. Haziran 2002'de laboratuvarın direktörü, bu iki elementin keşfi iddiasının, makalelerin baş yazarı Victor Ninov'un uydurma verilerinden türediğini duyurdu. İlerleyen yıllarda elde edilen deneysel sonuçlar ve teorik öngörüler, kurşun ile bizmut hedefli reaksiyonların tesir kesitlerinin, reaksiyon sonucunda oluşan nüklidin atom numarası büyüdükçe üstel olarak azaldığını gösteriyordu.
Keşfi
Oganesson atomlarının ilk bozunumu 2002'de, Dubna, Rusya'daki Ortak Nükleer Araştırma Enstitüsünde (JINR), Yuri Oganesyan'ın başında bulunduğu ve Lawrence Livermore Ulusal Laboratuvarından gelen Amerikalı bilim insanları ile JINR'deki Rus bilim insanlarından oluşan ortak bir ekip tarafından gözlemlendi. Deneyde, genel toplamda 2,5×1019 parçacık içeren 48Ca ışınları, enerjisi Coulomb blokajının üzerinde olacak şekilde 245 MeV değerinde seçilerek uyarılma enerjisi 29 MeV kadar olan bir 297Og bileşiği çekirdeğinin oluşturulması amacıyla 0,23 mg/cm2'lik 249Cf hedefe gönderildi:
- 24998Cf + 4820Ca → 294118Og + 3 n
Deneyde, oganesson atomlarından üçünde alfa bozunmasının yanı sıra doğrudan kendiliğinden fisyon ile meydana gelen dördüncü bir bozunma da gözlemlendi. 294Og'nin, alfa bozunmasıyla birlikte 290Lv oluşturmasından önce 0,89 ms'lik bir yarı ömre sahip olduğu hesaplandı. Üç çekirdek olmasından dolayı yarı ömür, 0,89 +1,07-0,31 ms arasında değişen gözlemlenmiş ömür sürelerinden türetilmişti:
- 294118Og → 290116Lv + 42He
294Og'nin çekirdeğinin tanımlanması, 245Cm'nin 48Ca iyonları ile bombardıman edilmesiyle ayrı ayrı oluşturulan, varsayılan bozunma ürünü 290Lv ile ve 290Lv bozunumunun 294Og çekirdeklerinin bozunma zinciri ile uygunluk gösterdiğinin kontrolüyle doğrulandı:
- 24596Cm + 4820Ca → 290116Lv + 3 n
Bozunma ürünü 290Lv, 14 milisaniyelik ömrünün ardından 286Fl'ye bozunurken 286Fl ise sonrasında ya kendiliğinden fisyona uğruyor ya da alfa bozunması geçirerek kendiliğinden fisyona uğrayacak olan 282Cn'ye bozunuyordu.
Görece düşük füzyon reaksiyonu olasılığından (tahmini füzyon tesir kesiti 0,3 +1,0-0,27 pb = (3-6)×10−41 m2 idi) dolayı deney, dört ay sürdü. Deneyi gerçekleştirenler, tespitlerin şans eseri olma ihtimali 100.000'de birden az olmasından ötürü sonucun yanlış pozitif olmadığından "büyük oranda emin"di. Bu gözlemler, süper ağır elementleri üretme amacıyla gerçekleştirilen füzyon reaksiyonlarında yaygın görülen bir safsızlık durumunun bir örneği olarak 294Og'nin bozunma enerjisinin 212mPo'nunkiyle aynı olmasından ötürü 2005'te, daha fazla oganesson atomunun üretimini amaçlayan deney gerçekleştirilene kadar açıklanmadı. 2005'teki deneyde, 32 MeV ile 37 MeV değerinde uyarılma enerjisine sahip olması beklenen 294Og bileşiği çekirdeği elde etme amacıyla 2002'deki deneye göre daha yüksek enerjili (251 MeV) 48Ca ışınları ile daha kalın (0,34 mg/cm2) 249Cf hedefi kullanıldı. İlk deneyde elde edilen üç bozunma zincirinin yanı sıra iki olay daha gözlemlendi.
9 Ekim 2006'da, 2002'deki deneyin sonuçlarıyla, kaliforniyum-249 atomları ile kalsiyum-48 iyonlarının çarpıştırılması ile üretilen toplam üç (muhtemelen dört) oganesson-294 atomunun doğrudan olmayan yöntemle tespit edildiği duyuruldu.
2011'de, Uluslararası Temel ve Uygulamalı Kimya Birliği (IUPAC), 2006'da açıklanan sonuçları değerlendirerek "Z=118 izotopu için elde edilen üç sonuç, kendi içinde çok iyi artıklığı olsa da, bilinen bir çekirdeğe dair herhangi bir dayanak olmamasından ötürü keşif kriterlerinin sağlanmadığı" sonucuna vardı.
Keşfin teyit edilmesi
Elementin daha ağır bir izotopu olan 295Og'nin bir atomunun, 2011 yılında Darmstadt, Almanya'daki GSI Helmholtz Ağır İyon Araştırma Merkezinde, 120. elementin sentezlenmesi amacıyla 248Cm+54Cr reaksiyonunun gerçekleştirildiği bir deneyde sentezlenmiş olması muhtemel olsa da, elde edilen verilerdeki kesin olmayan kısımlar nedeniyle gözlemlenen zincir, kesin olarak 299120 ve 295Og ile ilişkilendirilemedi. Elde edilen verilere göre 295Og 181, 294Og ise 0,7 milisaniyelik yarı ömre sahipti.
Uluslararası Temel ve Uygulamalı Kimya Birliği ve Uluslararası Temel ve Uygulamalı Fizik Birliği (IUPAP) üyelerinden oluşan Ortak Çalışma Grubu Aralık 2015'te; 2009 ve 2010 yıllarında Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvarında, 294Og'nin torunu 286Fl'nin özellikleri ile 2012'de JINR'de gözlemlenen 294Og'nin başka bir kararlı bozunma zincirinin teyit edilmesi sonucunda, 118. elementin Dubna-Livermore birlikteliğindeki keşfini tanıdı. İkinci deneyin amacı, 249Bk(48Ca,3n) reaksiyonu aracılığıyla 294Ts'nin sentezlenmesini sağlamak olsa da, 249Bk'nin görece kısa yarı ömrü, hedefin kayda değer bir miktarının 249Cf'ye bozunmasına ve bu da tennesin yerine oganessonun sentezlenmesine yol açmıştı.
1 Ekim 2015'ten 6 Nisan 2016'da kadar JINR'deki çalışma ekibi, daha ağır oganesson izotopları olan 295Og ve 296Og'yi elde etme amacıyla 48Ca atkılarının; 249Cf, 250Cf ve 251Cf izotoplarının bir karışımını içeren kaliforniyum hedefine yönlendirildiği bir deney gerçekleştirdi. Deneyde, 252 MeV ve 258 MeV enerjiye sahip iki ışın kullanıldı. Düşük enerjili ışında gözlemlenen tek atomun bozunma zinciri, 294Og'nin daha önce bilinen bozunma zinciriyle (286Fl'nin kendiliğinden fisyonu ile sonuçlanan) paralellik gösteriyordu. Yüksek enerjili ışında herhangi bir şey gözlenmemişti. Ardından ise, deneyin gerçekleştiği kısmın çerçevelerindeki yapıştırıcının, hedefi kaplaması ve buharlaşma sonucu oluşan artıkların dedektörlere gitmesini engellemesi nedeniyle deney askıya alındı.293Og ile bozunma ürünü 289Lv'nin, hatta oganessonun daha ağır izotopu olan 297Og'nin üretimi de bu reaksiyonu kullanarak mümkündür. 2016 yazında RIKEN'de başlanılan ve bu reaksiyonun 3n kanalını kullanarak 295Og üretme çalışması başarısızlıkla sonuçlandı. Bu daha ağır ve muhtemelen daha kararlı izotopların, oganessonun kimyasının belirlenmesi için faydalı olabileceği düşünülür.
Adlandırılması
Dmitri Mendeleyev'in isimsiz ve keşfedilmemiş elementler için adlandırılma sistemi kullanılarak 118. element, 1960'lara kadar eka-emanasyon (radonun keşfiyle birlikte eka-radon) olarak biliniyordu. 1979'da IUPAC, henüz keşfedilmemiş elemente ununoktiyum geçici sistematik adı ile Uuo simgesini vererek bu adın, elementin keşfinin teyit edilmesine dek kullanılmasını önerdi. 2001'de geri çektikleri duyurularından önce Berkeley'deki araştırmacılar elementi, araştırma ekibinin lideri olan ve daha önceki 95 ve 106 atom numaraları arasındaki on iki elementin de keşfinde yer alan Albert Ghiorso'ya ithafen ghiorsiyum (Gh) olarak isimlendirmeyi planlamışlardı.
IUPAC'ın tavsiyeleri, bir elementi keşfedenlerin bu element için bir ad önerme hakkını da veriyordu. JINR başkan yardımcısı Mihail İtkis, elementin keşfine dair bulguların yayımlanmasının ardından aynı yıl yaptığı açıklamada, çalışanlarının element için düşündükleri isimler arasında, Dubna'daki araştırma laboratuvarının kurucusu Georgi Flyorov'a ithafen flyoriyum ile Dubna'nın yer aldığı Moskova Oblastı'na ithafen moskoviyum olduğunu belirtti. İtkis ayrıca elementin, kaliforniyum hedefleri sağlayan Amerikalılarla işbirliği içinde keşfedilmiş olmasına karşın, JINR'deki Flerov Nükleer Tepkimeler Laboratuvarı'nın dünyada bu işin başarılabileceği tek tesis olmasından ötürü Rusya'ya atfen isimlendirilmesi gerektiğini ifade etti.
Keşfedildiği dönemde bir soy gaz olarak bilinmemesinden ötürü helyum istisnası dışında, soy gazların tamamının adı "-on" ile sona erer. 118. element keşfedildiğinde geçerli olan IUPAC yönergelerine göre yeni elementlerin adlarının tamamının "-yum" ile bitmesi gerektiğini belirtiyor, geçici ad olan ununoktiyum da bu kurallara uyuyordu. Ancak 2016'da yayımlanan yeni IUPAC tavsiyelerinde, soy gaz özellikleri taşıyıp taşımadığına bakılmaksızın yeni 18. grup elementlerinin "-on" ile bitecek şekilde adlandırılmaları önerilmişti.
118. elementin yanı sıra 115. ve 117. elementlerin keşfinde yer alan bilim insanlarının katılımıyla 23 Mart 2016'da bir konferans düzenlendi. Burada ismi kararlaştırılan son element olan 118. elementin adının belirleneceği sırada yapılan oylamada Yuri Oganesyan dışındaki katılımcıların oy birliği ile elementin adı, Oganesyan'a atfen "oganesson" olarak belirlendi. Lawrence Livermore Ulusal Laboratuvarından nükleer kimyager Mark Stoyer, daha sonradan yaptığı açıklamada "Livermore olarak bu adı önerme niyetimiz vardı ve birçok yerden aynı zamanda aynı öneri geldi. Bu adı bizim önerdiğimizi iddia edebilir miyim bilmiyorum, ancak buna niyetlenmiştik." ifadelerini kullandı.
Ad önerisinin ardından IUPAC, Rusça telaffuza daha yakın olması sebebiyle JINR'a, elementin "oganeson" olarak adlandırılmasını isteyip istemediklerini sordu. Oganesyan ve JINR, Sovyet döneminde Rusçanın Latin alfabesine translitere edilirken Fransızcanın kurallarına göre yapıldığına atıfta bulunarak ve "oganesson" kullanımının kişiyle ilgi kurulması konusunda daha kolay olacağını öne sürerek bu öneriyi reddetti. Haziran 2016'da IUPAC, elementi keşfedenlerin elemente oganesson (simgesi: Og) adını vermek istediklerini duyurdu. Bu ad, 28 Kasım 2016'da resmîleşti. 2 Mart 2017'de, Moskova'daki Rus Bilimler Akademisinde moskoviyum, tennesin ve oganessonun adlandırılmaları onuruna bir tören düzenlendi.
Özellikleri
Çekirdek kararlılığı ve izotopları
96. element olan küriyumun ardından gelen elementlerde, atom numarası arttıkça çekirdek kararlılığı azalır. Atom numarası 101 olan mendelevyumdan sonraki elementler, 30 saatin altındaki yarı ömürlere sahip ürünler ortaya çıkaran bozunmalara uğrarlar. Atom numarası 82 olan kurşundan sonra gelen elementlerin hiçbirinin kararlı izotopu yoktur. Bu durum, protonların Coulomb itmesinin giderek artmasından, bu sayede de güçlü nükleer kuvvetin kendiliğinden fisyona karşı çekirdekleri daha uzun süre tutamamasından kaynaklanır. Hesaplamalar, kararlılık sağlayan diğer etmenlerin yokluğunda, atom numarası 104'ten (rutherfordiyum) yüksek olan elementlerin var olmaması gerektiğini ortaya koyar. Ancak 1960'larda yapılan araştırmalarda, 114 proton ile 184 nötron etrafındaki kapalı çekirdek kabuklarının bu kararsızlıkla çeliştiğini ve nüklitlerin binlerce ya da milyonlarca yıllık yarı ömürlere ulaşabildiği bir kararlılık adası oluşturduğu öne sürüldü. Henüz bu adaya ulaşılmamış olsa da oganesson dahil süper ağır elementlerin varlıkları, bu kararlılık etkisinin gerçek olduğunu ve genel anlamda, bilinen süper ağır nüklitlerin, adanın tahmin edilen konumuna yaklaşmalarıyla birlikte üstel olarak daha uzun yaşadıklarını gösterir.
Radyoaktif olan oganessonun yarı ömrü 1 milisaniyeden azdır.Kuantum tünelleme modelinde, 2004'te yayımlanan deneysel Q değeri ile 294Og'nin alfa bozunması yarı ömrü 0,66 +0,23-0,18 ms olarak öngörülür. Muntian-Hofman-Patyk-Sobiczewski makroskobik-mikroskobik modelinden elde edilen teorik Q değerleri ile yapılan hesaplamalar, bir miktar daha düşük olmakla birlikte karşılaştırılabilir sonuçlar verir. 2011'de GSI Helmholtz Ağır İyon Araştırma Merkezinde yapılan deneylerde oganessonun yarı ömrü 0,69 ms olarak ölçülmüştür.
Kuantum tünelleme modeli kullanılarak yapılan hesaplamalar, oganessonun alfa bozunması sonucu oluşan ve yarı ömürleri 1 ms'ye yakın olan daha ağır birkaç izotopunun var olduğunu öngörür. Bu izotopların yarı ömürleri ve yapay oluşum yolları üzerine yapılan teorik hesaplamalar; 293Og, 295Og, 296Og, 297Og, 298Og, 300Og ve 302Og izotoplarının muhtemelen, sentezlenmiş izotop 294Og'den daha kararlı olduğunu gösterir. Bunlar içerisinde 297Og, daha uzun ömürlü çekirdeğin elde edilmesi konusunda en yüksek ihtimali sunan izotoptur.313Og civarında konumlananlar gibi daha çok nötrona sahip izotoplar da daha uzun ömürlü çekirdeklerin elde edilmesini sağlayabilirler.
Hesaplanmış atom ve fiziksel özellikleri
Oganesson, sıfır değerlikli elementlerin oluşturduğu periyodik tablonun 18. grubunun bir üyesidir. En dış değerlik kabuğu 8 elektronla tamamen dolu olan bu gruptaki elementler genellikle, yanma gibi çoğu kimyasal reaksiyona karşı interttir. Bu da dış elektronların sıkıca bağlı olduğu kararlı, en az enerji taşıyan dizilimi meydana getirir. Buna benzer şekilde oganessonun da, değerlik elektronları 7s27p6diziliminde olmak üzere kapalı bir değerlik kabuğuna sahip olduğu düşünülür.
Bazı araştırmalara göre oganessonun, periyodik tabloda üstünde yer alan radona en yakın olmak üzere grubunda bulunan diğer elementler ile benzer fiziksel ve kimyasal özelliklere sahip olması beklenir. Teorik hesaplamalar elementin, radona kıyasla, periyodik eğilimlerin öngördüğünden daha fazla reaktif olabileceğini gösterir. Bununla birlikte sırasıyla, kimyasal olarak daha aktif elementler olan kurşun ve cıvanın daha ağır homologları olan flerovyum ve kopernikyumdan dahi daha reaktif olabilir. Oganessonun kimyasal reaktifliğinin radona göre bariz bir şekilde yüksek olmasının sebebi, son işgal edilen 7p alt kabuğunun istikrarsızlığı ve radyal genişlemesidir. 7p elektronları ile inert 7s elektronları arasındaki spin-yörünge etkileşimleri, flerovyumun ikinci değerlik kabuğun kapanmasına ve oganessonun kapalı kabuğunun kararlılığında da dikkate değer ölçüde azalmaya yol açar. Yapılan hesaplamalar, diğer soy gazların aksine oganessonun, görece kararlı 8s enerji seviyesi ile kararsız 7p3/2 enerji seviyesinden ötürü, enerji salınımı yaparak bir elektron bağladığını, yani pozitif elektron ilgisine sahip olduğunu gösterir. Bu değer 0.078-0.080 eV civarında hesaplanmıştır. Bununla birlikte kuantum elektrodinamiği kapsamındaki düzeltmeler, Og-anyonundaki bağlanmanın %9 düşürülmesiyle bu elektron ilgisinde de düşüş yaşandığını gösterir.
Oganesson, radonun neredeyse iki katında bir kutuplanabilirliğe sahiptir. Bu görece yüksek kutuplanabilirlik değerinden ötürü, elementin birinci iyonlaşma enerjisinin olması gerekenden düşük bir şekilde 860,1 kJ/mol olduğu tahmin edilir. Bu değer darmstadtiyum, röntgenyum ve kopernikyumun tahmin edilen değerlerinden düşük, flerovyuminkinden ise yüksektir.
Yüksek oranda doğru göreli çiftlenmiş küme hesaplamalarına karşı Monte Carlo simülasyonları ile moleküler dinamik yöntemlerinden faydalanılarak oganessonun erime noktasının 325±15 K, kaynama noktasının ise 450±10 K olduğu öngörülür. Normalde erime noktasının 220 K olması beklenirken skaler-göreli etkiler ile spin-yörünge eşleşmesinden ötürü erime noktası, bu değerin 100 K kadar yukarısındadır. Katı fazdaki yoğunluğu 7,2-8,126 g/cm3, sıvı fazdaki yoğunluğu 6,6-7,1 g/cm3 arasında hesaplanırken diğer gazların sıvı halde bulunma aralıklarının 2 ve 9 kelvin arasında olduğu göz önüne alındığında, standart sıcaklık ve basınç altında katı olmalıdır. Elementin kristal yapısının ise yüzey merkezli kübik şeklinde olduğu öngörülür.
Elektron yerleşim fonksiyonu kullanılarak yapılan hesaplamalar sonucu oganessonun kabuk yapısının Fermi gazlarınınkinden belirgin farklılıklar taşıdığını ve 1,5±0,6 eV değerinde bant aralığına sahip olduğu öngörülen elementin yarı iletken (yarı metal), hatta bir metal (zayıf metal) olduğunu gösterir. Elementin yarı iletken yapısının, ileride yapılacak tek atomluk adsorpsiyon deneylerine önderlik edebileceği belirtilir.
Öngörülen bileşikleri
Varlığı teyit edilmiş tek oganesson izotopu olan 294Og'nin kimyasal deneylerle incelenemeyecek kadar çok düşük bir yarı ömre sahip olması nedeniyle günümüze kadar herhangi bir oganesson bileşiği sentezlenebilmiş değildir. Bununla birlikte, 1964'ten beri teorik bileşikler üzerine çalışmalar devam etmektedir.
İki atomlu molekülü Og2 üzerine yapılan hesaplamalar, bu molekülün bağ etkileşiminin Hg2 molekülününkine neredeyse eşit, 6 kJ/mol bağ ayrışma enerjisinin de Rn2'dekinin yaklaşık dört katı kadar olduğunu gösterir. Hesaplamalara göre Rn2'ninkinden 0,16 Å kadar daha kısa olan bağ uzunluğu ise bir bağ etkileşimine girdiğinin bir göstergesi olabilir. Diğer taraftan OgH+, RnH+'den daha düşük bir ayrışma enerjisi (diğer bir deyişle oganessonun proton ilgisi) sergiler.
OgH bileşiğinde, oganesson ve hidrojen arasındaki bağın, gerçek bir kimyasal bağdan ziyade bir van der Waals etkileşimi olarak kabul edilebilecek kadar zayıf olduğu tahmin edilir. Diğer taraftan oganessonun, kopernikyum ve flerovyumdansa daha yüksek elektronegatifliğe sahip elementlerle daha kararlı bileşikler oluşturabileceği düşünülür. +2 ve +4 kararlı yükseltgenme durumlarının, OgF2 ve OgF4 gibi florürlerde var olabileceği öngörülür. Oganessonu alışılmışın dışında reaktif yapan aynı spin-yörünge etkileşiminin bir sonucu olarak +6 durumu, 7p1/2 alt kabuğundaki daha güçlü bağlanmadan dolayı daha az kararlı olacaktır. Örneğin, OgF2 bileşiğini oluşturan oganessonun F2 ile reaksiyonu, 46 kcal/mol kadarı bu etkileşimlerden gelmek üzere 106 kcal/mol enerji açığa çıkarabilir. Aynı etkileşim ayrıca, 7s ve 7p1/2 olmak üzere iki inert elektron çiftine sahip olduğu düşünülmesinden ötürü OgF4 bileşiğindeki dörtyüzlü Td diziliminin, XeF4 bileşiğinde olan ve RnF4 bileşiğinde de olduğu beklenen kare düzlemsel D4. diziliminden farklı olarak kararlı olmasını sağlar. Bu bakımdan +6 yükseltgenme durumunun istikrarsızlığı yönünde beklenen eğilim doğrultusunda OgF6 bileşiğinin de bağsız olması beklenir. Og-F bağının kovalentten ziyade iyonik olması daha olasıdır ve bu durum da oganesson florürlerin uçucu olmamasına yol açar. OgF2 bileşiğinin, oganessonun görece düşük elektronegatifliğinden ötürü kısmen iyonik olduğu tahmin edilir. Muhtemelen ksenon ile radon dışındaki diğer soy gazların aksine oganessonun,klor ile Og-Cl bağı oluşturacak kadar elektropozitif olduğu öngörülür.
Oganesson ile tennesinin kararlı bir oganesson tetratennesür (OgTs4) bileşiği oluşturabileceği, bu bileşiğin ise dörtyüzlü geometriye sahip sürümünün kare düzlemsel geometriye sahip analoğuna kıyasla 1 eV kadar daha kararlı olabileceği öngörülür.
Notlar
- ^ Oganesyan Rusçada Оганесян Rusça telaffuz: olarak yazılır. İngilizceye göre transliterasyon, tek "s" harfi kullanılarak Oganesyan, Rusçada оганесон olan elementin adı ise oganeson olur. Oganesyan, Ermenicedeki Hovhannisyan (Ermenice: Հովհաննիսյան, Ermenice telaffuz: ) soyadının Ruslaşmış sürümüdür ve "Hovhannes'in oğlu" anlamına gelir.
Kaynakça
- ^ a b Hoffman, Darleane C.; Lee, Diana M.; Pershina, Valeria (2006). "Transactinides and the future elements". Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (Ed.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (İngilizce) (3. bas.). Dordrecht: Springer. ISBN .
- ^ a b c d Han, Young-Kyu; Bae, Cheolbeom; Son, Sang-Kil; Lee, Yoon Sup (2000). "Spin–orbit effects on the transactinide p-block element monohydrides MH (M=element 113–118)". The Journal of Chemical Physics (İngilizce). 112 (6): 2684. Bibcode:2000JChPh.112.2684H. doi:10.1063/1.480842.
- ^ a b c d e Kaldor, Uzi; Wilson, Stephen (2003). Theoretical Chemistry and Physics of Heavy and Superheavy Elements (İngilizce). Springer. s. 105. ISBN .
- ^ Strutt, John William; Ramsay, William (1894-1895). "Argon, a New Constituent of the Atmosphere". Proceedings of the Royal Society (İngilizce). 57 (1). ss. 265-287. doi:10.1098/rspl.1894.0149. JSTOR 115394.
- ^ (2018). From Transuranic to Superheavy Elements: A Story of Dispute and Creation (İngilizce). Springer. s. 6. ISBN .
- ^ Kragh, Helge (2012). Niels Bohr and the Quantum Atom (İngilizce). Oxford University Press. s. 277. ISBN .
- ^ a b Fricke, Burkhard (1975). "Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties". Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry (İngilizce). 21: 89-144. doi:10.1007/BFb0116498. 4 Ekim 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Mayıs 2020.
- ^ Pitzer, Kenneth (1975). "Are elements 112, 114, and 118 relatively inert gases?". The Journal of Chemical Physics (İngilizce). 2 (63): 1032-1033.
- ^ Smolańczuk, Robert (1999). "Production mechanism of superheavy nuclei in cold fusion reactions". Physical Review C (İngilizce). 59 (5): 2634-2639. Bibcode:1999PhRvC..59.2634S. doi:10.1103/PhysRevC.59.2634.
- ^ Ninov, Viktor (1999). "Observation of Superheavy Nuclei Produced in the Reaction of 86Kr with 208Pb". Physical Review Letters (İngilizce). Cilt 83. ss. 1104-1107. doi:10.1103/PhysRevLett.83.1104.
- ^ Service, R. F. (1999). "Berkeley Crew Bags Element 118". Science. Cilt 284. s. 1751. doi:10.1126/science.284.5421.1751.
- ^ Halkla İlişkiler Bölümü (21 Temmuz 2001). (İngilizce). Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvarı. 22 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2009.
- ^ Dalton, Rex (2002). "Misconduct: The stars who fell to Earth". Nature (İngilizce). 420 (6917). ss. 728-729. doi:10.1038/420728a. (PMID) 12490902.
- ^ Zagrebaev, Valeriy; Karpov, Alexander; Greiner, Walter (2013). "Future of superheavy element research: Which nuclei could be synthesized within the next few years?" (PDF). Journal of Physics: Conference Series (İngilizce). 420 (1): 012001. arXiv:1207.5700 $2. Bibcode:2013JPhCS.420a2001Z. doi:10.1088/1742-6596/420/1/012001. 3 Ekim 2015 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 7 Haziran 2020.
- ^ Oganesyan, Yuri (2002). (PDF). JINR Communication (İngilizce). JINR, Dubna. 13 Aralık 2004 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2009.
- ^ a b c Brewer, N. T.; Utyonkov, V. K.; Rykaczewski, K. P.; Oganesyan, Yu. Ts.; Abdullin, F. Sh.; Boll, R. A.; Dean, D. J.; Dmitriev, S. N.; Ezold, J. G.; Felker, L. K.; Grzywacz, R. K.; Itkis, M. G.; Kovrizhnykh, N. D.; McInturff, D. C.; Miernik, K.; Owen, G. D.; Polyakov, A. N.; Popeko, A. G.; Roberto, J. B.; Sabel'nikov, A. V.; Sagaidak, R. N.; Shirokovsky, I. V.; Shumeiko, M. V.; Sims, N. J.; Smith, E. H.; Subbotin, V. G.; Sukhov, A. M.; Svirikhin, A. I.; Tsyganov, Yu. S.; Van Cleve, S. M.; Voinov, A. A.; Vostokin, G. K.; White, C. S.; Hamilton, J. H.; Stoyer, M. A. (Ağustos 2018). "Search for the heaviest atomic nuclei among the products from reactions of mixed-Cf with a 48Ca beam". Physical Review C (İngilizce). 98 (2): 024317. doi:10.1103/PhysRevC.98.024317.
- ^ a b c d Oganesyan, Yu. Ts.; Utyonkov, V. K.; Lobanov, Yu. V.; Abdullin, F. Sh.; Polyakov, A. N.; Sagaidak, R. N.; Shirokovsky, I. V.; Tsyganov, Yu. S.; Voinov, A. A.; Gulbekian, G. G.; Bogomolov, S. L.; Gikal, B. N.; Mezentsev, A. N.; Iliev, S.; Subbotin, V. G.; Sukhov, A. M.; Subotic, K.; Zagrebaev, V. I.; Vostokin, G. K.; Itkis, M. G.; Moody, K. J.; Patin, J. B.; Shaughnessy, D. A.; Stoyer, M. A.; Stoyer, N. J.; Wilk, P. A.; Kenneally, J. M.; Landrum, J. H.; Wild, J. F.; Lougheed, R. W. (2006). "Synthesis of the isotopes of elements 118 and 116 in the 249Cf and 245Cm+48Ca fusion reactions". Physical Review C (İngilizce). 74 (4): 044602. Bibcode:2006PhRvC..74d4602O. doi:10.1103/PhysRevC.74.044602. 13 Eylül 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 6 Haziran 2020.
- ^ Jacoby, Mitch (17 Ekim 2006). "Element 118 Detected, With Confidence". (İngilizce). 84 (43): 11. doi:10.1021/cen-v084n043.p011. 29 Kasım 2006 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Haziran 2020.
- ^ a b Moody, Ken (2013). "Synthesis of Superheavy Elements". Schädel, Matthias; Shaughnessy, Dawn (Ed.). The Chemistry of Superheavy Elements (İngilizce) (2. bas.). Springer. ss. 24-28. ISBN .
- ^ Sanderson, K. (17 Ekim 2006). "Heaviest element made – again". Nature News (İngilizce). doi:10.1038/news061016-4. 17 Haziran 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Temmuz 2020.
- ^ Barber, Robert C.; Karol, Paul J.; Nakahara, Hiromichi; Vardaci, Emanuele; Vogt, Erich W. (2011). "Discovery of the elements with atomic numbers greater than or equal to 113 (IUPAC Technical Report)". Pure and Applied Chemistry (İngilizce). 83 (7): 1. doi:10.1351/PAC-REP-10-05-01.
- ^ a b Hofmann, S.; Heinz, S.; Mann, R.; Maurer, J.; Münzenberg, G.; Antalic, S.; Barth, W.; Burkhard, H. G.; Dahl, L.; Eberhardt, K.; Grzywacz, R.; Hamilton, J. H.; Henderson, R. A.; Kenneally, J. M.; Kindler, B.; Kojouharov, I.; Lang, R.; Lommel, B.; Miernik, K.; Miller, D.; Moody, K. J.; Morita, K.; Nishio, K.; Popeko, A. G.; Roberto, J. B.; Runke, J.; Rykaczewski, K. P.; Saro, S.; Schneidenberger, C.; Schött, H. J.; Shaughnessy, D. A.; Stoyer, M. A.; Thörle-Pospiech, P.; Tinschert, K.; Trautmann, N.; Uusitalo, J.; Yeremin, A. V. (2016). "Remarks on the Fission Barriers of SHN and Search for Element 120". Peninozhkevich, Yu. E.; Sobolev, Yu. G. (Ed.). Exotic Nuclei: EXON-2016 Proceedings of the International Symposium on Exotic Nuclei. Exotic Nuclei (İngilizce). ss. 155-164. ISBN .
- ^ (İngilizce). Uluslararası Temel ve Uygulamalı Kimya Birliği. 30 Aralık 2015. 31 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Karol, Paul J.; Barber, Robert C.; Sherrill, Bradley M.; Vardaci, Emanuele; Yamazaki, Toshimitsu (29 Aralık 2015). "Discovery of the element with atomic number Z = 118 completing the 7th row of the periodic table (IUPAC Technical Report)". Pure and Applied Chemistry (İngilizce). 88 (1-2): 155-160. doi:10.1515/pac-2015-0501.
- ^ a b Voinov, A. A.; Oganesyan, Yu. Ts; Abdullin, F. Sh.; Brewer, N. T.; Dmitriev, S. N.; Grzywacz, R. K.; Hamilton, J. H.; Itkis, M. G.; Miernik, K.; Polyakov, A. N.; Roberto, J. B.; Rykaczewski, K. P.; Sabelnikov, A. V.; Sagaidak, R. N.; Shriokovsky, I. V.; Shumeiko, M. V.; Stoyer, M. A.; Subbotin, V. G.; Sukhov, A. M.; Tsyganov, Yu. S.; Utyonkov, V. K.; Vostokin, G. K. (2016). "Results from the Recent Study of the 249-251Cf + 48Ca Reactions". Peninozhkevich, Yu. E.; Sobolev, Yu. G. (Ed.). Exotic Nuclei: EXON-2016 Proceedings of the International Symposium on Exotic Nuclei. Exotic Nuclei (İngilizce). ss. 219-223. ISBN .
- ^ Hauschild, K. (26 Haziran 2019). Superheavy nuclei at RIKEN, Dubna, and JYFL (PDF). Conseil Scientifique de l'IN2P3 (İngilizce). 21 Mart 2020 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 23 Haziran 2020.
- ^ Hauschild, K. (2019). Heavy nuclei at RIKEN, Dubna, and JYFL (PDF). Conseil Scientifique de l'IN2P3 (İngilizce). 28 Şubat 2021 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 23 Haziran 2020.
- ^ Grosse, A. V. (1965). "Some physical and chemical properties of element 118 (Eka-Em) and element 86 (Em)". Journal of Inorganic and Nuclear Chemistry (İngilizce). Elsevier. 27 (3): 509-519. doi:10.1016/0022-1902(65)80255-X.
- ^ Chatt, J. (1979). "Recommendations for the Naming of Elements of Atomic Numbers Greater than 100". Pure and Applied Chemistry (İngilizce). 51 (2): 381-384. doi:10.1351/pac197951020381.
- ^ Wieser, M. E. (2006). "Atomic weights of the elements 2005 (IUPAC Technical Report)". Pure and Applied Chemistry (İngilizce). 78 (11): 2051-2066. doi:10.1351/pac200678112051.
- ^ (İngilizce). Berkeley Lab Research Review Summer 1999. 1999. 31 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2009.
- ^ a b Koppenol, W. H. (2002). (PDF). Pure and Applied Chemistry (İngilizce). 74 (5): 787. doi:10.1351/pac200274050787. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2020.
- ^ Emelyanova, Asya (17 Ekim 2006). "118-й элемент назовут по-русски" (Rusça). . 14 Haziran 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Haziran 2020.
- ^ Koppenol, Willem H.; Corish, John; García-Martínez, Javier; Meija, Juris; Reedijk, Jan (2016). "How to name new chemical elements (IUPAC Recommendations 2016)" (PDF). Pure and Applied Chemistry (İngilizce). 88 (4): 401-405. doi:10.1515/pac-2015-0802. 28 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 21 Haziran 2020.
- ^ Chapman, Kit (30 Kasım 2016). "What it takes to make a new element". Chemistry World (İngilizce). ISSN 1473-7604. 28 Ekim 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Haziran 2020.
- ^ Taraseviç, Grigori; Lapenko, İgor (2019). "Юрий Оганесян о тайнах ядра, новых элементах и смысле жизни". Kot Şryodingyera (Rusça). Direktsiya Festivalya Nauki. s. 22.
- ^ "IUPAC Is Naming The Four New Elements Nihonium, Moscovium, Tennessine, And Oganesson" (İngilizce). Uluslararası Temel ve Uygulamalı Kimya Birliği. 8 Haziran 2016. 8 Haziran 2016 tarihinde kaynağından .
- ^ Fedorova, Vera (3 Mart 2017). "At the inauguration ceremony of the new elements of the Periodic table of D.I. Mendeleev" (İngilizce). Ortak Nükleer Araştırma Enstitüsü. 10 Mart 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Haziran 2020.
- ^ de Marcillac, P.; Coron, N.; Dambier, G.; Leblanc, J.; Moalic, J.-P. (2003). "Experimental detection of α-particles from the radioactive decay of natural bismuth". Nature (İngilizce). 422 (6934): 876-878. Bibcode:2003Natur.422..876D. doi:10.1038/nature01541. (PMID) 12712201.
- ^ Möller, P. (2016). "The limits of the nuclear chart set by fission and alpha decay" (PDF). EPJ Web of Conferences (İngilizce). 131: 03002:1-8. Bibcode:2016EPJWC.13103002M. doi:10.1051/epjconf/201613103002. 11 Mart 2020 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 24 Haziran 2020.
- ^ Considine, G. D.; Kulik, Peter H. (2002). Van Nostrand's scientific encyclopedia (İngilizce) (9. bas.). Wiley InterScience. ISBN . OCLC 223349096.
- ^ Oganesyan, Yu. Ts.; Sobiczewski, A.; Ter-Akopian, G. M. (9 Ocak 2017). "Superheavy nuclei: from predictions to discovery". Physica Scripta (İngilizce). 92 (2): 023003-1-21. Bibcode:2017PhyS...92b3003O. doi:10.1088/1402-4896/aa53c1.
- ^ a b c d Chowdhury, Roy P.; Samanta, C.; Basu, D. N. (2006). "α decay half-lives of new superheavy elements". Physical Reviews C (İngilizce). 73 (1). s. 014612. arXiv:nucl-th/0507054 $2. Bibcode:2006PhRvC..73a4612C. doi:10.1103/PhysRevC.73.014612.
- ^ Oganesyan, Yu. T. (2007). "Heaviest nuclei from 48Ca-induced reactions". Journal of Physics G: Nuclear and Particle Physics (İngilizce). 34 (4): R165-R242. Bibcode:2007JPhG...34R.165O. doi:10.1088/0954-3899/34/4/R01.
- ^ Oganesyan, Yu. T.; Utyonkov, V.; Lobanov, Yu.; Abdullin, F.; Polyakov, A.; Shirokovsky, I.; Tsyganov, Yu.; Gulbekian, G.; Bogomolov, S.; Gikal, B. N.; Mezentsev, A. N.; Iliev, S.; Subbotin, V. G.; Sukhov, A. M.; Voinov, A. A.; Buklanov, G. V.; Subotic, K.; Zagrebaev, V. I.; Itkis, M. G.; Patin, J. B.; Moody, K. J.; Wild, J. F.; Stoyer, M. A.; Stoyer, N. J.; Shaughnessy, D. A.; Kenneally, J. M.; Wilk, P. A.; Lougheed, R. W.; Il'kaev, R. I.; Vesnovskii, S. P. (2004). "Measurements of cross sections and decay properties of the isotopes of elements 112, 114, and 116 produced in the fusion reactions 233, 238U, 242Pu, and 248Cm+48Ca" (PDF). Physical Review C (İngilizce). 70: 064609. Bibcode:2004PhRvC..70f4609O. doi:10.1103/PhysRevC.70.064609. 9 Mart 2020 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 10 Haziran 2020.
- ^ Samanta, C.; Chowdhury, R. P.; Basu, D. N. (2007). "Predictions of alpha decay half lives of heavy and superheavy elements". Nuclear Physics A (İngilizce). 789: 142-154. doi:10.1016/j.nuclphysa.2007.04.001.
- ^ Mohr, Peter (2017). "α-decay properties of 296118 from double-folding potentials". Physical Review C (İngilizce). 95 (1): 011302. doi:10.1103/PhysRevC.95.011302.
- ^ Chowdhury, Roy P.; Samanta, C.; Basu, D. N. (2008). "Search for long lived heaviest nuclei beyond the valley of stability". Physical Reviews C (İngilizce). 77 (4): 044603. arXiv:0802.3837 $2. Bibcode:2008PhRvC..77d4603C. doi:10.1103/PhysRevC.77.044603.
- ^ Chowdhury, R. P.; Samanta, C.; Basu, D. N. (2008). "Nuclear half-lives for α -radioactivity of elements with 100 ≤ Z ≤ 130". Atomic Data and Nuclear Data Tables (İngilizce). 94 (6): 781-806. arXiv:0802.4161 $2. Bibcode:2008ADNDT..94..781C. doi:10.1016/j.adt.2008.01.003.
- ^ a b Royer, G.; Zbiri, K.; Bonilla, C. (2004). "Entrance channels and alpha decay half-lives of the heaviest elements". Nuclear Physics A (İngilizce). 730 (3-4): 355-376. arXiv:nucl-th/0410048 $2. Bibcode:2004NuPhA.730..355R. doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.010.
- ^ Duarte, S. B.; Tavares, O. A. P.; Gonçalves, M.; Rodríguez, O.; Guzmán, F.; Barbosa, T. N.; García, F.; Dimarco, A. (2004). "Half-life predictions for decay modes of superheavy nuclei" (PDF). Journal of Physics G: Nuclear and Particle Physics (İngilizce). 30 (10). ss. 1487-1494. Bibcode:2004JPhG...30.1487D. CiteSeerX 10.1.1.692.3012 $2. doi:10.1088/0954-3899/30/10/014. 21 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 25 Haziran 2020.
- ^ Ozima, Minoru; Podosek, Frank A. (2002). Noble Gas Geochemistry (İngilizce). Cambridge University Press. s. 35. ISBN .[]
- ^ a b c d e f g h Nash, Clinton S. (2005). "Atomic and Molecular Properties of Elements 112, 114, and 118". The Journal of Physical Chemistry A. 109 (15): 3493-3500. Bibcode:2005JPCA..109.3493N. doi:10.1021/jp050736o. (PMID) 16833687.
- ^ . Lenntech. 16 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2008.
- ^ Landau, Arie; Eliav, Ephraim; Ishikawa, Yasuyuki; Kador, Uzi (25 Mayıs 2001). "Benchmark calculations of electron affinities of the alkali atoms sodium to eka-francium (element 119)". The Journal of Chemical Physics. 115 (6): 2389-2392. Bibcode:2001JChPh.115.2389L. doi:10.1063/1.1386413.
- ^ a b Goidenko, Igor; Labzowsky, Leonti; Eliav, Ephraim; Kaldor, Uzi; Pyykkö, Pekka (2003). "QED corrections to the binding energy of the eka-radon (Z=118) negative ion". Physical Review A (İngilizce). 67 (2): 020102(R). Bibcode:2003PhRvA..67b0102G. doi:10.1103/PhysRevA.67.020102.
- ^ Eliav, Ephraim; Kaldor, Uzi; Ishikawa, Y.; Pyykkö, P. (1996). "Element 118: The First Rare Gas with an Electron Affinity". Physical Review Letters (İngilizce). 77 (27): 5350-5352. Bibcode:1996PhRvL..77.5350E. doi:10.1103/PhysRevLett.77.5350. (PMID) 10062781.
- ^ Kaygorodov, M. Y.; Skripnikov, L. V.; Tupitsın, İ. İ.; Eliav, E.; Kojedub, Y. S.; Malışev, A. V.; Oleyniçenko, A. V.; Şabaev, V. M.; Titov, A. V.; Zaitsevski, A. V. (2021). "Electron affinity of oganesson". Physical Review A (İngilizce). 104 (1): 012819. arXiv:2105.11435 $2. doi:10.1103/PhysRevA.104.012819.
- ^ Guo, Yangyang; Pašteka, Lukáš F.; Eliav, Efraim; Borschevsky, Anastasia (2021). "Ionization potentials and electron affinity of oganesson with relativistic coupled cluster method". Advances in Quantum Chemistry (İngilizce). Academic Press. 83: 107-123. doi:10.1016/bs.aiq.2021.05.007.
- ^ Schwerdtfegera, Peter; Nagle, Jeffrey K. (2019). "2018 Table of static dipole polarizabilities of the neutral elements in the periodic table". Molecular Physics (İngilizce). 117 (9-12): 1200-1225. doi:10.1080/00268976.2018.1535143.
- ^ Pershina, Valeria (2013). "Theoretical Chemistry of the Heaviest Elements". Schädel, Matthias; Shaughnessy, Dawn (Ed.). The Chemistry of Superheavy Elements (İngilizce) (2. bas.). Springer. s. 154. ISBN .
- ^ Nash, Clinton S.; Bursten, Bruce E. (1999). "Spin-Orbit Effects, VSEPR Theory, and the Electronic Structures of Heavy and Superheavy Group IVA Hydrides and Group VIIIA Tetrafluorides. A Partial Role Reversal for Elements 114 and 118". The Journal of Physical Chemistry A (İngilizce). 1999 (3): 402-410. Bibcode:1999JPCA..103..402N. doi:10.1021/jp982735k. (PMID) 27676357.
- ^ a b Smits, Odile; Mewes, Jan-Michael; Jerabek, Paul; Schwerdtfeger, Peter (2020). "Oganesson: A Noble Gas Element That Is Neither Noble Nor a Gas". Angewandte Chemie (İngilizce). 59 (52): 23636-23640. doi:10.1002/anie.202011976. (PMC) 7814676 $2. (PMID) 32959952.
- ^ Jerabek, Paul; Smits, Odile R.; Mewes, Jan-Michael; Peterson, Kirk A.; Schwerdtfeger, Peter (2019). "Solid Oganesson via a Many-Body Interaction Expansion Based on Relativistic Coupled-Cluster Theory and from Plane-Wave Relativistic Density Functional Theory". The Journal of Physical Chemistry A (İngilizce). 123 (19): 4201-4211. doi:10.1021/acs.jpca.9b01947.
- ^ Jerabek, Paul; Schuetrumpf, Bastian; Schwerdtfeger, Peter; Nazarewicz, Witold (2018). "Electron and Nucleon Localization Functions of Oganesson: Approaching the Thomas-Fermi Limit". Physical Review Letters (İngilizce). 120 (5): 053001. doi:10.1103/PhysRevC.94.051302.
- ^ a b Mewes, Jan-Michael; Smits, Odile Rosette; Jerabek, Paul; Schwerdtfeger, Peter (25 Temmuz 2019). "Oganesson is a Semiconductor: On the Relativistic Band‐Gap Narrowing in the Heaviest Noble‐Gas Solids". Angewandte Chemie (İngilizce). 58 (40): 14260-14264. doi:10.1002/anie.201908327. (PMID) 31343819.
- ^ Gong, Sheng; Wu, Wei; Wang, Fancy Qian; Liu, Jie; Zhao, Yu; Shen, Yiheng; Wang, Shuo; Sun, Qiang; Wang, Qian (8 Şubat 2019). "Classifying superheavy elements by machine learning". Physical Review A (İngilizce). 99 (2): 022110-1-7. Bibcode:2019PhRvA..99b2110G. doi:10.1103/PhysRevA.99.022110. hdl:1721.1/120709.
- ^ Grosse, A. V. (1965). "Some physical and chemical properties of element 118 (Eka-Em) and element 86 (Em)". Journal of Inorganic and Nuclear Chemistry (İngilizce). 27 (3). Elsevier Science. ss. 509-519. doi:10.1016/0022-1902(65)80255-X.
- ^ a b Han, Young-Kyu; Lee, Yoon Sup (1999). "Structures of RgFn (Rg = Xe, Rn, and Element 118. n = 2, 4.) Calculated by Two-component Spin-Orbit Methods. A Spin-Orbit Induced Isomer of (118)F4". The Journal of Physical Chemistry A (İngilizce). 103 (8). ss. 1104-1108. Bibcode:1999JPCA..103.1104H. doi:10.1021/jp983665k.
- ^ Liebman, Joel F. (1975). "Conceptual Problems in Noble Gas and Fluorine Chemistry, II: The Nonexistence of Radon Tetrafluoride". Journal of Inorganic and Nuclear Chemistry (İngilizce). 11 (10): 683-685. doi:10.1016/0020-1650(75)80185-1.
- ^ Seppelt, Konrad (2015). "Molecular Hexafluorides". Chemical Reviews (İngilizce). 115 (2): 1296-1306. doi:10.1021/cr5001783. (PMID) 25418862.
- ^ Pitzer, Kenneth S. (1975). "Fluorides of radon and element 118" (PDF). Journal of the Chemical Society, Chemical Communications (İngilizce) (18): 760-761. doi:10.1039/C3975000760b. 5 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 27 Haziran 2020.
- ^ a b Seaborg, Glenn Theodore (2006). "transuranium element (chemical element)". Encyclopædia Britannica (İngilizce). 30 Kasım 2010 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Haziran 2020.
- ^ Qinglian, Zhang (Kasım 1991). 《无机化学丛书》第一卷:稀有气体、氢、碱金属 (Çince). Pekin: Science Press. s. P72. ISBN .
- ^ Proserpio, Davide M.; Hoffmann, Roald; Janda, Kenneth C. (1991). "The xenon-chlorine conundrum: van der Waals complex or linear molecule?". Journal of the American Chemical Society (İngilizce). 113 (19): 7184. doi:10.1021/ja00019a014.
- ^ Malli, Gulzari L.; Siegert, Martin; de Macedo, Walter; Loveland (1 Haziran 2021). "Relativistic effects for the superheavy reaction Og + 2Ts2 → OgTs4 (Td or D4h): dramatic relativistic effects for atomization energy of superheavy Oganesson tetratennesside OgTs4 and prediction of the existence of tetrahedral OgTs4". Theoretical Chemistry Accounts (İngilizce). 140 (75). doi:10.1007/s00214-021-02777-2.
Konuyla ilgili yayınlar
- Norseev, Yu. V. (2021). "Extrapolation Estimates of the Physicochemical Parameters of Nichonium, Tennessin, and Oganesson". Radiochemistry (İngilizce). 63 (3): 269-274. doi:10.1134/S1066362221030036.
- Sobiczewski, A. (2016). "Theoretical predictions for the nucleus 296118". Physical Review C (İngilizce). 94 (5): 051302. doi:10.1103/PhysRevC.94.051302.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Oganesson simgesi Og atom numarasi 118 olan yapay bir elementtir Periyodik tablonun p blogunda yer alir ve 7 periyodun son elementidir Soy gazlar olarak adlandirilan 18 grupta yer alsa da bu gruptaki tek yapay elementtir ve diger soy gazlarin aksine reaktif oldugu tahmin edilir Kesfedilen elementler icinde en buyuk atom numarasina ve atom kutlesine sahip olanidir Radyoaktif bir element olan oganesson 1 milisaniyeden az yari omruyle son derece kararsizdir Onceki tahminlerin aksine gaz degil goreli etkilerden oturu normal kosullar altinda bir kati ve ya yari iletken yari metal ya da bir zayif metal oldugu ongorulur Elementin varligi teyit edilmis bir izotopu ya da sentezlenmis bir bilesigi yoktur Oganesson 118OgKutle numarasi 294 Periyodik tablodaki yeriHidrojen HelyumLityum Berilyum Bor Karbon Azot Oksijen Flor NeonSodyum Magnezyum Aluminyum Silisyum Fosfor Kukurt Klor ArgonPotasyum Kalsiyum Skandiyum Titanyum Vanadyum Krom Manganez Demir Kobalt Nikel Bakir Cinko Galyum Germanyum Arsenik Selenyum Brom KriptonRubidyum Stronsiyum Itriyum Zirkonyum Niyobyum Molibden Teknesyum Rutenyum Rodyum Paladyum Gumus Kadmiyum Indiyum Kalay Antimon Tellur Iyot KsenonSezyum Baryum Lantan Seryum Praseodim Neodimyum Prometyum Samaryum Evropiyum Gadolinyum Terbiyum Disprozyum Holmiyum Erbiyum Tulyum Iterbiyum Lutesyum Hafniyum Tantal Tungsten Renyum Osmiyum Iridyum Platin Altin Civa Talyum Kursun Bizmut Polonyum Astatin RadonFransiyum Radyum Aktinyum Toryum Protaktinyum Uranyum Neptunyum Plutonyum Amerikyum Kuriyum Berkelyum Kaliforniyum Aynstaynyum Fermiyum Mendelevyum Nobelyum Lavrensiyum Rutherfordiyum Dubniyum Seaborgiyum Bohriyum Hassiyum Meitneriyum Darmstadtiyum Rontgenyum Kopernikyum Nihoniyum Flerovyum Moskovyum Livermoryum Tennesin Oganesson Rd Og Usbtennesin oganesson ununenniyumAtom numarasi Z 118Grup18 grup soy gazlar Periyot7 periyotBlok p blokuElektron dizilimi Rn 5f14 6d10 7s2 7p6 ongorulen Kabuk basina elektron2 8 18 32 32 18 8 ongorulen Fiziksel ozelliklerFaz SSB de Kati ongorulen Erime noktasi325 15 K 52 15 C 125 27 F ongorulen Kaynama noktasi450 10 K 177 10 C 350 6 500 F ongorulen Yogunluk OS 7 2 8 126 g cm3 ongorulen Atom ozellikleriYukseltgenme durumlari 1 0 1 2 4 6 ongorulenIyonlasma enerjileri1 1 860 1 kJ mol ongorulen Diger ozellikleriDogal olusumYapayKristal yapi Yuzey merkezli kubik ymk cikarim Bant araligi1 5 0 6 eV eV 300 K de ongorulen CAS Numarasi54144 19 3TarihiAdini aldigiYuri OganesyanOngoruJulius Thomsen 1895 Ortak Nukleer Arastirma Enstitusu ve Lawrence Livermore Ulusal Laboratuvari 2002 Ana izotoplariIzotop Bolluk Yari omur t1 2 Bozunma turu Urun294Og yapay 0 69 ms a 290LvKF Ilk olarak 2002 de Dubna Rusya da bulunan Ortak Nukleer Arastirma Enstitusunde sentezlenen elemente ununoktiyum gecici adi verildi Aralik 2015 te Uluslararasi Temel ve Uygulamali Kimya Birligi ve Uluslararasi Temel ve Uygulamali Fizik Birligi ortak calisma grubu tarafindan taninan dort yeni element arasinda yer aldi Resmi olarak 28 Kasim 2016 da Yuri Oganesyan a ithafen adlandirildi 2005 ten beri 294Og izotopunun bes muhtemelen alti atomu tespit edilebildi TarihiIlk tahminler Soy gaz grubunun kesfiyle birlikte helyum neon argon kripton ksenon ve radonun ardindan yedinci bir soy gazin var olma ihtimali gundeme geldi Argonun 1894 teki kesfinin ardindan Nisan 1895 te Julius Thomsen halojen ile alkali metal gruplari arasinda kopru olabilecek argona benzer bir inert gaz serisi oldugunu ongordu Bu serinin yedinci elementinin toryum ve uranyumun bulundugu 32 elementten olusan 7 periyodu sonlandiracagini ve kutle numarasinin 292 olacagini tahmin ediyordu 1922 de Niels Bohr yedinci soy gazin atom numarasinin 118 olmasi gerektigini belirterek elektron diziliminin gunumuzdeki tahminlere uyumlu olacak sekilde 2 8 18 32 32 18 8 seklinde oldugunu ongordu 1965 te yazdigi bir makalede Aristid von Grosse bu olasi elementin muhtemel ozelliklerini tahmin etti 1975 teki makalesinde Kenneth Pitzer goreli etkilerden dolayi 118 elementin bir gaz ya da ucucu bir sivi olmasi gerektigini one surdu Teyit edilmemis kesif iddialari 1998 in sonunda Robert Smolanczuk 118 elementin de dahil oldugu super agir elementlerin sentezi dogrultusunda atom cekirdeklerinin fuzyonuna iliskin bazi hesaplamalar yayimladi Bu hesaplamalar dikkatlice kontrol edilen sartlar altinda kursun ile kriptonun fuzyonu sonucu 118 elementin elde edilebilecegini ve bu reaksiyonun fuzyon olasiliginin tesir kesiti 106 atom numarali element seaborgiyumun uretildigi kursun krom reaksiyonunkine yakin olabilecegini one suruyordu Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvarindaki arastirmacilar 1999 da bu ongoruleri kullanarak yayimlanan makalelerle 116 ve 118 elementlerin kesfini duyurdular Arastirmacilarin iddiasina gore su reaksiyon gerceklesmisti 20882 Pb 8636 Kr 293118 Og n Ne diger laboratuvarlar ne de Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvarindaki arastirmacilarin bu sonuclari tekrar elde edememesi uzerine ekip 2001 de bir tekzip yayimladi Haziran 2002 de laboratuvarin direktoru bu iki elementin kesfi iddiasinin makalelerin bas yazari Victor Ninov un uydurma verilerinden turedigini duyurdu Ilerleyen yillarda elde edilen deneysel sonuclar ve teorik ongoruler kursun ile bizmut hedefli reaksiyonlarin tesir kesitlerinin reaksiyon sonucunda olusan nuklidin atom numarasi buyudukce ustel olarak azaldigini gosteriyordu Kesfi 294Og cekirdeginin bozunma zinciri Bozunma enerjisi ve yari omurler kirmiziyla atomlarin kendiliginden fisyona ugradigi oranlar yesille gosterilmistir Oganesson atomlarinin ilk bozunumu 2002 de Dubna Rusya daki Ortak Nukleer Arastirma Enstitusunde JINR Yuri Oganesyan in basinda bulundugu ve Lawrence Livermore Ulusal Laboratuvarindan gelen Amerikali bilim insanlari ile JINR deki Rus bilim insanlarindan olusan ortak bir ekip tarafindan gozlemlendi Deneyde genel toplamda 2 5 1019 parcacik iceren 48Ca isinlari enerjisi Coulomb blokajinin uzerinde olacak sekilde 245 MeV degerinde secilerek uyarilma enerjisi 29 MeV kadar olan bir 297Og bilesigi cekirdeginin olusturulmasi amaciyla 0 23 mg cm2 lik 249Cf hedefe gonderildi 24998 Cf 4820 Ca 294118 Og 3 n Deneyde oganesson atomlarindan ucunde alfa bozunmasinin yani sira dogrudan kendiliginden fisyon ile meydana gelen dorduncu bir bozunma da gozlemlendi 294Og nin alfa bozunmasiyla birlikte 290Lv olusturmasindan once 0 89 ms lik bir yari omre sahip oldugu hesaplandi Uc cekirdek olmasindan dolayi yari omur 0 89 1 07 0 31 ms arasinda degisen gozlemlenmis omur surelerinden turetilmisti 294118 Og 290116 Lv 42 He 294Og nin cekirdeginin tanimlanmasi 245Cm nin 48Ca iyonlari ile bombardiman edilmesiyle ayri ayri olusturulan varsayilan bozunma urunu 290Lv ile ve 290Lv bozunumunun 294Og cekirdeklerinin bozunma zinciri ile uygunluk gosterdiginin kontroluyle dogrulandi 24596 Cm 4820 Ca 290116 Lv 3 n Bozunma urunu 290Lv 14 milisaniyelik omrunun ardindan 286Fl ye bozunurken 286Fl ise sonrasinda ya kendiliginden fisyona ugruyor ya da alfa bozunmasi gecirerek kendiliginden fisyona ugrayacak olan 282Cn ye bozunuyordu Gorece dusuk fuzyon reaksiyonu olasiligindan tahmini fuzyon tesir kesiti 0 3 1 0 0 27 pb 3 6 10 41 m2 idi dolayi deney dort ay surdu Deneyi gerceklestirenler tespitlerin sans eseri olma ihtimali 100 000 de birden az olmasindan oturu sonucun yanlis pozitif olmadigindan buyuk oranda emin di Bu gozlemler super agir elementleri uretme amaciyla gerceklestirilen fuzyon reaksiyonlarinda yaygin gorulen bir safsizlik durumunun bir ornegi olarak 294Og nin bozunma enerjisinin 212mPo nunkiyle ayni olmasindan oturu 2005 te daha fazla oganesson atomunun uretimini amaclayan deney gerceklestirilene kadar aciklanmadi 2005 teki deneyde 32 MeV ile 37 MeV degerinde uyarilma enerjisine sahip olmasi beklenen 294Og bilesigi cekirdegi elde etme amaciyla 2002 deki deneye gore daha yuksek enerjili 251 MeV 48Ca isinlari ile daha kalin 0 34 mg cm2 249Cf hedefi kullanildi Ilk deneyde elde edilen uc bozunma zincirinin yani sira iki olay daha gozlemlendi 9 Ekim 2006 da 2002 deki deneyin sonuclariyla kaliforniyum 249 atomlari ile kalsiyum 48 iyonlarinin carpistirilmasi ile uretilen toplam uc muhtemelen dort oganesson 294 atomunun dogrudan olmayan yontemle tespit edildigi duyuruldu 2011 de Uluslararasi Temel ve Uygulamali Kimya Birligi IUPAC 2006 da aciklanan sonuclari degerlendirerek Z 118 izotopu icin elde edilen uc sonuc kendi icinde cok iyi artikligi olsa da bilinen bir cekirdege dair herhangi bir dayanak olmamasindan oturu kesif kriterlerinin saglanmadigi sonucuna vardi Kesfin teyit edilmesi Elementin daha agir bir izotopu olan 295Og nin bir atomunun 2011 yilinda Darmstadt Almanya daki GSI Helmholtz Agir Iyon Arastirma Merkezinde 120 elementin sentezlenmesi amaciyla 248Cm 54Cr reaksiyonunun gerceklestirildigi bir deneyde sentezlenmis olmasi muhtemel olsa da elde edilen verilerdeki kesin olmayan kisimlar nedeniyle gozlemlenen zincir kesin olarak 299120 ve 295Og ile iliskilendirilemedi Elde edilen verilere gore 295Og 181 294Og ise 0 7 milisaniyelik yari omre sahipti Uluslararasi Temel ve Uygulamali Kimya Birligi ve Uluslararasi Temel ve Uygulamali Fizik Birligi IUPAP uyelerinden olusan Ortak Calisma Grubu Aralik 2015 te 2009 ve 2010 yillarinda Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvarinda 294Og nin torunu 286Fl nin ozellikleri ile 2012 de JINR de gozlemlenen 294Og nin baska bir kararli bozunma zincirinin teyit edilmesi sonucunda 118 elementin Dubna Livermore birlikteligindeki kesfini tanidi Ikinci deneyin amaci 249Bk 48Ca 3n reaksiyonu araciligiyla 294Ts nin sentezlenmesini saglamak olsa da 249Bk nin gorece kisa yari omru hedefin kayda deger bir miktarinin 249Cf ye bozunmasina ve bu da tennesin yerine oganessonun sentezlenmesine yol acmisti 1 Ekim 2015 ten 6 Nisan 2016 da kadar JINR deki calisma ekibi daha agir oganesson izotoplari olan 295Og ve 296Og yi elde etme amaciyla 48Ca atkilarinin 249Cf 250Cf ve 251Cf izotoplarinin bir karisimini iceren kaliforniyum hedefine yonlendirildigi bir deney gerceklestirdi Deneyde 252 MeV ve 258 MeV enerjiye sahip iki isin kullanildi Dusuk enerjili isinda gozlemlenen tek atomun bozunma zinciri 294Og nin daha once bilinen bozunma zinciriyle 286Fl nin kendiliginden fisyonu ile sonuclanan paralellik gosteriyordu Yuksek enerjili isinda herhangi bir sey gozlenmemisti Ardindan ise deneyin gerceklestigi kismin cercevelerindeki yapistiricinin hedefi kaplamasi ve buharlasma sonucu olusan artiklarin dedektorlere gitmesini engellemesi nedeniyle deney askiya alindi 293Og ile bozunma urunu 289Lv nin hatta oganessonun daha agir izotopu olan 297Og nin uretimi de bu reaksiyonu kullanarak mumkundur 2016 yazinda RIKEN de baslanilan ve bu reaksiyonun 3n kanalini kullanarak 295Og uretme calismasi basarisizlikla sonuclandi Bu daha agir ve muhtemelen daha kararli izotoplarin oganessonun kimyasinin belirlenmesi icin faydali olabilecegi dusunulur Adlandirilmasi Elementin Yuri Oganesyan dan adini almasinin anisina 28 Aralik 2017 de Ermenistan da basilan posta pulu Dmitri Mendeleyev in isimsiz ve kesfedilmemis elementler icin adlandirilma sistemi kullanilarak 118 element 1960 lara kadar eka emanasyon radonun kesfiyle birlikte eka radon olarak biliniyordu 1979 da IUPAC henuz kesfedilmemis elemente ununoktiyum gecici sistematik adi ile Uuo simgesini vererek bu adin elementin kesfinin teyit edilmesine dek kullanilmasini onerdi 2001 de geri cektikleri duyurularindan once Berkeley deki arastirmacilar elementi arastirma ekibinin lideri olan ve daha onceki 95 ve 106 atom numaralari arasindaki on iki elementin de kesfinde yer alan Albert Ghiorso ya ithafen ghiorsiyum Gh olarak isimlendirmeyi planlamislardi IUPAC in tavsiyeleri bir elementi kesfedenlerin bu element icin bir ad onerme hakkini da veriyordu JINR baskan yardimcisi Mihail Itkis elementin kesfine dair bulgularin yayimlanmasinin ardindan ayni yil yaptigi aciklamada calisanlarinin element icin dusundukleri isimler arasinda Dubna daki arastirma laboratuvarinin kurucusu Georgi Flyorov a ithafen flyoriyum ile Dubna nin yer aldigi Moskova Oblasti na ithafen moskoviyum oldugunu belirtti Itkis ayrica elementin kaliforniyum hedefleri saglayan Amerikalilarla isbirligi icinde kesfedilmis olmasina karsin JINR deki Flerov Nukleer Tepkimeler Laboratuvari nin dunyada bu isin basarilabilecegi tek tesis olmasindan oturu Rusya ya atfen isimlendirilmesi gerektigini ifade etti Kesfedildigi donemde bir soy gaz olarak bilinmemesinden oturu helyum istisnasi disinda soy gazlarin tamaminin adi on ile sona erer 118 element kesfedildiginde gecerli olan IUPAC yonergelerine gore yeni elementlerin adlarinin tamaminin yum ile bitmesi gerektigini belirtiyor gecici ad olan ununoktiyum da bu kurallara uyuyordu Ancak 2016 da yayimlanan yeni IUPAC tavsiyelerinde soy gaz ozellikleri tasiyip tasimadigina bakilmaksizin yeni 18 grup elementlerinin on ile bitecek sekilde adlandirilmalari onerilmisti 118 elementin yani sira 115 ve 117 elementlerin kesfinde yer alan bilim insanlarinin katilimiyla 23 Mart 2016 da bir konferans duzenlendi Burada ismi kararlastirilan son element olan 118 elementin adinin belirlenecegi sirada yapilan oylamada Yuri Oganesyan disindaki katilimcilarin oy birligi ile elementin adi Oganesyan a atfen oganesson olarak belirlendi Lawrence Livermore Ulusal Laboratuvarindan nukleer kimyager Mark Stoyer daha sonradan yaptigi aciklamada Livermore olarak bu adi onerme niyetimiz vardi ve bircok yerden ayni zamanda ayni oneri geldi Bu adi bizim onerdigimizi iddia edebilir miyim bilmiyorum ancak buna niyetlenmistik ifadelerini kullandi Ad onerisinin ardindan IUPAC Rusca telaffuza daha yakin olmasi sebebiyle JINR a elementin oganeson olarak adlandirilmasini isteyip istemediklerini sordu Oganesyan ve JINR Sovyet doneminde Ruscanin Latin alfabesine translitere edilirken Fransizcanin kurallarina gore yapildigina atifta bulunarak ve oganesson kullaniminin kisiyle ilgi kurulmasi konusunda daha kolay olacagini one surerek bu oneriyi reddetti Haziran 2016 da IUPAC elementi kesfedenlerin elemente oganesson simgesi Og adini vermek istediklerini duyurdu Bu ad 28 Kasim 2016 da resmilesti 2 Mart 2017 de Moskova daki Rus Bilimler Akademisinde moskoviyum tennesin ve oganessonun adlandirilmalari onuruna bir toren duzenlendi OzellikleriCekirdek kararliligi ve izotoplari Oganesson 118 sira beyaz elipsle gosterilen kararlilik adasinin yukarisinda yer almasindan oturu elementin cekirdegi tahmin edilenden daha kararlidir 96 element olan kuriyumun ardindan gelen elementlerde atom numarasi arttikca cekirdek kararliligi azalir Atom numarasi 101 olan mendelevyumdan sonraki elementler 30 saatin altindaki yari omurlere sahip urunler ortaya cikaran bozunmalara ugrarlar Atom numarasi 82 olan kursundan sonra gelen elementlerin hicbirinin kararli izotopu yoktur Bu durum protonlarin Coulomb itmesinin giderek artmasindan bu sayede de guclu nukleer kuvvetin kendiliginden fisyona karsi cekirdekleri daha uzun sure tutamamasindan kaynaklanir Hesaplamalar kararlilik saglayan diger etmenlerin yoklugunda atom numarasi 104 ten rutherfordiyum yuksek olan elementlerin var olmamasi gerektigini ortaya koyar Ancak 1960 larda yapilan arastirmalarda 114 proton ile 184 notron etrafindaki kapali cekirdek kabuklarinin bu kararsizlikla celistigini ve nuklitlerin binlerce ya da milyonlarca yillik yari omurlere ulasabildigi bir kararlilik adasi olusturdugu one suruldu Henuz bu adaya ulasilmamis olsa da oganesson dahil super agir elementlerin varliklari bu kararlilik etkisinin gercek oldugunu ve genel anlamda bilinen super agir nuklitlerin adanin tahmin edilen konumuna yaklasmalariyla birlikte ustel olarak daha uzun yasadiklarini gosterir Radyoaktif olan oganessonun yari omru 1 milisaniyeden azdir Kuantum tunelleme modelinde 2004 te yayimlanan deneysel Q degeri ile 294Og nin alfa bozunmasi yari omru 0 66 0 23 0 18 ms olarak ongorulur Muntian Hofman Patyk Sobiczewski makroskobik mikroskobik modelinden elde edilen teorik Q degerleri ile yapilan hesaplamalar bir miktar daha dusuk olmakla birlikte karsilastirilabilir sonuclar verir 2011 de GSI Helmholtz Agir Iyon Arastirma Merkezinde yapilan deneylerde oganessonun yari omru 0 69 ms olarak olculmustur Kuantum tunelleme modeli kullanilarak yapilan hesaplamalar oganessonun alfa bozunmasi sonucu olusan ve yari omurleri 1 ms ye yakin olan daha agir birkac izotopunun var oldugunu ongorur Bu izotoplarin yari omurleri ve yapay olusum yollari uzerine yapilan teorik hesaplamalar 293Og 295Og 296Og 297Og 298Og 300Og ve 302Og izotoplarinin muhtemelen sentezlenmis izotop 294Og den daha kararli oldugunu gosterir Bunlar icerisinde 297Og daha uzun omurlu cekirdegin elde edilmesi konusunda en yuksek ihtimali sunan izotoptur 313Og civarinda konumlananlar gibi daha cok notrona sahip izotoplar da daha uzun omurlu cekirdeklerin elde edilmesini saglayabilirler Hesaplanmis atom ve fiziksel ozellikleri Radon yukarida ile oganessonun uyarilmis p5s1 diziliminde 3P2 durumu goreli ve goreli olmayan Dirac Hartree Fock hesaplamalari kullanilarak elde edilen degerlik orbitallerine gore yaricapsal yogunluk ve enerji seviyesi grafikleri Oganesson sifir degerlikli elementlerin olusturdugu periyodik tablonun 18 grubunun bir uyesidir En dis degerlik kabugu 8 elektronla tamamen dolu olan bu gruptaki elementler genellikle yanma gibi cogu kimyasal reaksiyona karsi interttir Bu da dis elektronlarin sikica bagli oldugu kararli en az enerji tasiyan dizilimi meydana getirir Buna benzer sekilde oganessonun da degerlik elektronlari 7s27p6diziliminde olmak uzere kapali bir degerlik kabuguna sahip oldugu dusunulur Bazi arastirmalara gore oganessonun periyodik tabloda ustunde yer alan radona en yakin olmak uzere grubunda bulunan diger elementler ile benzer fiziksel ve kimyasal ozelliklere sahip olmasi beklenir Teorik hesaplamalar elementin radona kiyasla periyodik egilimlerin ongordugunden daha fazla reaktif olabilecegini gosterir Bununla birlikte sirasiyla kimyasal olarak daha aktif elementler olan kursun ve civanin daha agir homologlari olan flerovyum ve kopernikyumdan dahi daha reaktif olabilir Oganessonun kimyasal reaktifliginin radona gore bariz bir sekilde yuksek olmasinin sebebi son isgal edilen 7p alt kabugunun istikrarsizligi ve radyal genislemesidir 7p elektronlari ile inert 7s elektronlari arasindaki spin yorunge etkilesimleri flerovyumun ikinci degerlik kabugun kapanmasina ve oganessonun kapali kabugunun kararliliginda da dikkate deger olcude azalmaya yol acar Yapilan hesaplamalar diger soy gazlarin aksine oganessonun gorece kararli 8s enerji seviyesi ile kararsiz 7p3 2 enerji seviyesinden oturu enerji salinimi yaparak bir elektron bagladigini yani pozitif elektron ilgisine sahip oldugunu gosterir Bu deger 0 078 0 080 eV civarinda hesaplanmistir Bununla birlikte kuantum elektrodinamigi kapsamindaki duzeltmeler Og anyonundaki baglanmanin 9 dusurulmesiyle bu elektron ilgisinde de dusus yasandigini gosterir Oganessonun tahmini elektron diziliminin cizimi Oganesson radonun neredeyse iki katinda bir kutuplanabilirlige sahiptir Bu gorece yuksek kutuplanabilirlik degerinden oturu elementin birinci iyonlasma enerjisinin olmasi gerekenden dusuk bir sekilde 860 1 kJ mol oldugu tahmin edilir Bu deger darmstadtiyum rontgenyum ve kopernikyumun tahmin edilen degerlerinden dusuk flerovyuminkinden ise yuksektir Yuksek oranda dogru goreli ciftlenmis kume hesaplamalarina karsi Monte Carlo simulasyonlari ile molekuler dinamik yontemlerinden faydalanilarak oganessonun erime noktasinin 325 15 K kaynama noktasinin ise 450 10 K oldugu ongorulur Normalde erime noktasinin 220 K olmasi beklenirken skaler goreli etkiler ile spin yorunge eslesmesinden oturu erime noktasi bu degerin 100 K kadar yukarisindadir Kati fazdaki yogunlugu 7 2 8 126 g cm3 sivi fazdaki yogunlugu 6 6 7 1 g cm3 arasinda hesaplanirken diger gazlarin sivi halde bulunma araliklarinin 2 ve 9 kelvin arasinda oldugu goz onune alindiginda standart sicaklik ve basinc altinda kati olmalidir Elementin kristal yapisinin ise yuzey merkezli kubik seklinde oldugu ongorulur Elektron yerlesim fonksiyonu kullanilarak yapilan hesaplamalar sonucu oganessonun kabuk yapisinin Fermi gazlarininkinden belirgin farkliliklar tasidigini ve 1 5 0 6 eV degerinde bant araligina sahip oldugu ongorulen elementin yari iletken yari metal hatta bir metal zayif metal oldugunu gosterir Elementin yari iletken yapisinin ileride yapilacak tek atomluk adsorpsiyon deneylerine onderlik edebilecegi belirtilir Ongorulen bilesikleri Kare duzlemsel ustte ve dortyuzlu molekuler geometriye sahip bes atomlu iki bilesigin grafiksel gosterimi Varligi teyit edilmis tek oganesson izotopu olan 294Og nin kimyasal deneylerle incelenemeyecek kadar cok dusuk bir yari omre sahip olmasi nedeniyle gunumuze kadar herhangi bir oganesson bilesigi sentezlenebilmis degildir Bununla birlikte 1964 ten beri teorik bilesikler uzerine calismalar devam etmektedir Iki atomlu molekulu Og2 uzerine yapilan hesaplamalar bu molekulun bag etkilesiminin Hg2 molekulununkine neredeyse esit 6 kJ mol bag ayrisma enerjisinin de Rn2 dekinin yaklasik dort kati kadar oldugunu gosterir Hesaplamalara gore Rn2 ninkinden 0 16 A kadar daha kisa olan bag uzunlugu ise bir bag etkilesimine girdiginin bir gostergesi olabilir Diger taraftan OgH RnH den daha dusuk bir ayrisma enerjisi diger bir deyisle oganessonun proton ilgisi sergiler OgH bilesiginde oganesson ve hidrojen arasindaki bagin gercek bir kimyasal bagdan ziyade bir van der Waals etkilesimi olarak kabul edilebilecek kadar zayif oldugu tahmin edilir Diger taraftan oganessonun kopernikyum ve flerovyumdansa daha yuksek elektronegatiflige sahip elementlerle daha kararli bilesikler olusturabilecegi dusunulur 2 ve 4 kararli yukseltgenme durumlarinin OgF2 ve OgF4 gibi florurlerde var olabilecegi ongorulur Oganessonu alisilmisin disinda reaktif yapan ayni spin yorunge etkilesiminin bir sonucu olarak 6 durumu 7p1 2 alt kabugundaki daha guclu baglanmadan dolayi daha az kararli olacaktir Ornegin OgF2 bilesigini olusturan oganessonun F2 ile reaksiyonu 46 kcal mol kadari bu etkilesimlerden gelmek uzere 106 kcal mol enerji aciga cikarabilir Ayni etkilesim ayrica 7s ve 7p1 2 olmak uzere iki inert elektron ciftine sahip oldugu dusunulmesinden oturu OgF4 bilesigindeki dortyuzlu Td diziliminin XeF4 bilesiginde olan ve RnF4 bilesiginde de oldugu beklenen kare duzlemsel D4 diziliminden farkli olarak kararli olmasini saglar Bu bakimdan 6 yukseltgenme durumunun istikrarsizligi yonunde beklenen egilim dogrultusunda OgF6 bilesiginin de bagsiz olmasi beklenir Og F baginin kovalentten ziyade iyonik olmasi daha olasidir ve bu durum da oganesson florurlerin ucucu olmamasina yol acar OgF2 bilesiginin oganessonun gorece dusuk elektronegatifliginden oturu kismen iyonik oldugu tahmin edilir Muhtemelen ksenon ile radon disindaki diger soy gazlarin aksine oganessonun klor ile Og Cl bagi olusturacak kadar elektropozitif oldugu ongorulur Oganesson ile tennesinin kararli bir oganesson tetratennesur OgTs4 bilesigi olusturabilecegi bu bilesigin ise dortyuzlu geometriye sahip surumunun kare duzlemsel geometriye sahip analoguna kiyasla 1 eV kadar daha kararli olabilecegi ongorulur Notlar Oganesyan Ruscada Oganesyan Rusca telaffuz ˈɐgenʲɪˈsʲan olarak yazilir Ingilizceye gore transliterasyon tek s harfi kullanilarak Oganesyan Ruscada oganeson olan elementin adi ise oganeson olur Oganesyan Ermenicedeki Hovhannisyan Ermenice Հովհաննիսյան Ermenice telaffuz hɔvhɑnnisˈjɑn soyadinin Ruslasmis surumudur ve Hovhannes in oglu anlamina gelir Kaynakca a b Hoffman Darleane C Lee Diana M Pershina Valeria 2006 Transactinides and the future elements Morss Edelstein Norman M Fuger Jean Ed The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements Ingilizce 3 bas Dordrecht Springer ISBN 978 1 4020 3555 5 a b c d Han Young Kyu Bae Cheolbeom Son Sang Kil Lee Yoon Sup 2000 Spin orbit effects on the transactinide p block element monohydrides MH M element 113 118 The Journal of Chemical Physics Ingilizce 112 6 2684 Bibcode 2000JChPh 112 2684H doi 10 1063 1 480842 a b c d e Kaldor Uzi Wilson Stephen 2003 Theoretical Chemistry and Physics of Heavy and Superheavy Elements Ingilizce Springer s 105 ISBN 978 1402013713 Strutt John William Ramsay William 1894 1895 Argon a New Constituent of the Atmosphere Proceedings of the Royal Society Ingilizce 57 1 ss 265 287 doi 10 1098 rspl 1894 0149 JSTOR 115394 2018 From Transuranic to Superheavy Elements A Story of Dispute and Creation Ingilizce Springer s 6 ISBN 9783319758138 Kragh Helge 2012 Niels Bohr and the Quantum Atom Ingilizce Oxford University Press s 277 ISBN 0199654980 a b Fricke Burkhard 1975 Superheavy elements a prediction of their chemical and physical properties Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry Ingilizce 21 89 144 doi 10 1007 BFb0116498 4 Ekim 2013 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 29 Mayis 2020 Pitzer Kenneth 1975 Are elements 112 114 and 118 relatively inert gases The Journal of Chemical Physics Ingilizce 2 63 1032 1033 Smolanczuk Robert 1999 Production mechanism of superheavy nuclei in cold fusion reactions Physical Review C Ingilizce 59 5 2634 2639 Bibcode 1999PhRvC 59 2634S doi 10 1103 PhysRevC 59 2634 Ninov Viktor 1999 Observation of Superheavy Nuclei Produced in the Reaction of 86Kr with 208Pb Physical Review Letters Ingilizce Cilt 83 ss 1104 1107 doi 10 1103 PhysRevLett 83 1104 Service R F 1999 Berkeley Crew Bags Element 118 Science Cilt 284 s 1751 doi 10 1126 science 284 5421 1751 Halkla Iliskiler Bolumu 21 Temmuz 2001 Ingilizce Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvari 22 Haziran 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 7 Kasim 2009 Dalton Rex 2002 Misconduct The stars who fell to Earth Nature Ingilizce 420 6917 ss 728 729 doi 10 1038 420728a PMID 12490902 Zagrebaev Valeriy Karpov Alexander Greiner Walter 2013 Future of superheavy element research Which nuclei could be synthesized within the next few years PDF Journal of Physics Conference Series Ingilizce 420 1 012001 arXiv 1207 5700 2 Bibcode 2013JPhCS 420a2001Z doi 10 1088 1742 6596 420 1 012001 3 Ekim 2015 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 7 Haziran 2020 Oganesyan Yuri 2002 PDF JINR Communication Ingilizce JINR Dubna 13 Aralik 2004 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 7 Kasim 2009 a b c Brewer N T Utyonkov V K Rykaczewski K P Oganesyan Yu Ts Abdullin F Sh Boll R A Dean D J Dmitriev S N Ezold J G Felker L K Grzywacz R K Itkis M G Kovrizhnykh N D McInturff D C Miernik K Owen G D Polyakov A N Popeko A G Roberto J B Sabel nikov A V Sagaidak R N Shirokovsky I V Shumeiko M V Sims N J Smith E H Subbotin V G Sukhov A M Svirikhin A I Tsyganov Yu S Van Cleve S M Voinov A A Vostokin G K White C S Hamilton J H Stoyer M A Agustos 2018 Search for the heaviest atomic nuclei among the products from reactions of mixed Cf with a 48Ca beam Physical Review C Ingilizce 98 2 024317 doi 10 1103 PhysRevC 98 024317 a b c d Oganesyan Yu Ts Utyonkov V K Lobanov Yu V Abdullin F Sh Polyakov A N Sagaidak R N Shirokovsky I V Tsyganov Yu S Voinov A A Gulbekian G G Bogomolov S L Gikal B N Mezentsev A N Iliev S Subbotin V G Sukhov A M Subotic K Zagrebaev V I Vostokin G K Itkis M G Moody K J Patin J B Shaughnessy D A Stoyer M A Stoyer N J Wilk P A Kenneally J M Landrum J H Wild J F Lougheed R W 2006 Synthesis of the isotopes of elements 118 and 116 in the 249Cf and 245Cm 48Ca fusion reactions Physical Review C Ingilizce 74 4 044602 Bibcode 2006PhRvC 74d4602O doi 10 1103 PhysRevC 74 044602 13 Eylul 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 6 Haziran 2020 Jacoby Mitch 17 Ekim 2006 Element 118 Detected With Confidence Chemical amp Engineering News Ingilizce 84 43 11 doi 10 1021 cen v084n043 p011 29 Kasim 2006 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 9 Haziran 2020 a b Moody Ken 2013 Synthesis of Superheavy Elements Schadel Matthias Shaughnessy Dawn Ed The Chemistry of Superheavy Elements Ingilizce 2 bas Springer ss 24 28 ISBN 9783642374661 Sanderson K 17 Ekim 2006 Heaviest element made again Nature News Ingilizce doi 10 1038 news061016 4 17 Haziran 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 4 Temmuz 2020 Barber Robert C Karol Paul J Nakahara Hiromichi Vardaci Emanuele Vogt Erich W 2011 Discovery of the elements with atomic numbers greater than or equal to 113 IUPAC Technical Report Pure and Applied Chemistry Ingilizce 83 7 1 doi 10 1351 PAC REP 10 05 01 a b Hofmann S Heinz S Mann R Maurer J Munzenberg G Antalic S Barth W Burkhard H G Dahl L Eberhardt K Grzywacz R Hamilton J H Henderson R A Kenneally J M Kindler B Kojouharov I Lang R Lommel B Miernik K Miller D Moody K J Morita K Nishio K Popeko A G Roberto J B Runke J Rykaczewski K P Saro S Schneidenberger C Schott H J Shaughnessy D A Stoyer M A Thorle Pospiech P Tinschert K Trautmann N Uusitalo J Yeremin A V 2016 Remarks on the Fission Barriers of SHN and Search for Element 120 Peninozhkevich Yu E Sobolev Yu G Ed Exotic Nuclei EXON 2016 Proceedings of the International Symposium on Exotic Nuclei Exotic Nuclei Ingilizce ss 155 164 ISBN 9789813226555 Ingilizce Uluslararasi Temel ve Uygulamali Kimya Birligi 30 Aralik 2015 31 Aralik 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Karol Paul J Barber Robert C Sherrill Bradley M Vardaci Emanuele Yamazaki Toshimitsu 29 Aralik 2015 Discovery of the element with atomic number Z 118 completing the 7th row of the periodic table IUPAC Technical Report Pure and Applied Chemistry Ingilizce 88 1 2 155 160 doi 10 1515 pac 2015 0501 a b Voinov A A Oganesyan Yu Ts Abdullin F Sh Brewer N T Dmitriev S N Grzywacz R K Hamilton J H Itkis M G Miernik K Polyakov A N Roberto J B Rykaczewski K P Sabelnikov A V Sagaidak R N Shriokovsky I V Shumeiko M V Stoyer M A Subbotin V G Sukhov A M Tsyganov Yu S Utyonkov V K Vostokin G K 2016 Results from the Recent Study of the 249 251Cf 48Ca Reactions Peninozhkevich Yu E Sobolev Yu G Ed Exotic Nuclei EXON 2016 Proceedings of the International Symposium on Exotic Nuclei Exotic Nuclei Ingilizce ss 219 223 ISBN 9789813226555 Hauschild K 26 Haziran 2019 Superheavy nuclei at RIKEN Dubna and JYFL PDF Conseil Scientifique de l IN2P3 Ingilizce 21 Mart 2020 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 23 Haziran 2020 Hauschild K 2019 Heavy nuclei at RIKEN Dubna and JYFL PDF Conseil Scientifique de l IN2P3 Ingilizce 28 Subat 2021 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 23 Haziran 2020 Grosse A V 1965 Some physical and chemical properties of element 118 Eka Em and element 86 Em Journal of Inorganic and Nuclear Chemistry Ingilizce Elsevier 27 3 509 519 doi 10 1016 0022 1902 65 80255 X Chatt J 1979 Recommendations for the Naming of Elements of Atomic Numbers Greater than 100 Pure and Applied Chemistry Ingilizce 51 2 381 384 doi 10 1351 pac197951020381 Wieser M E 2006 Atomic weights of the elements 2005 IUPAC Technical Report Pure and Applied Chemistry Ingilizce 78 11 2051 2066 doi 10 1351 pac200678112051 Ingilizce Berkeley Lab Research Review Summer 1999 1999 31 Mart 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 15 Kasim 2009 a b Koppenol W H 2002 PDF Pure and Applied Chemistry Ingilizce 74 5 787 doi 10 1351 pac200274050787 3 Mart 2016 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 21 Haziran 2020 Emelyanova Asya 17 Ekim 2006 118 j element nazovut po russki Rusca 14 Haziran 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Haziran 2020 Koppenol Willem H Corish John Garcia Martinez Javier Meija Juris Reedijk Jan 2016 How to name new chemical elements IUPAC Recommendations 2016 PDF Pure and Applied Chemistry Ingilizce 88 4 401 405 doi 10 1515 pac 2015 0802 28 Agustos 2019 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 21 Haziran 2020 Chapman Kit 30 Kasim 2016 What it takes to make a new element Chemistry World Ingilizce ISSN 1473 7604 28 Ekim 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Haziran 2020 Tarasevic Grigori Lapenko Igor 2019 Yurij Oganesyan o tajnah yadra novyh elementah i smysle zhizni Kot Sryodingyera Rusca Direktsiya Festivalya Nauki s 22 IUPAC Is Naming The Four New Elements Nihonium Moscovium Tennessine And Oganesson Ingilizce Uluslararasi Temel ve Uygulamali Kimya Birligi 8 Haziran 2016 8 Haziran 2016 tarihinde kaynagindan Fedorova Vera 3 Mart 2017 At the inauguration ceremony of the new elements of the Periodic table of D I Mendeleev Ingilizce Ortak Nukleer Arastirma Enstitusu 10 Mart 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Haziran 2020 de Marcillac P Coron N Dambier G Leblanc J Moalic J P 2003 Experimental detection of a particles from the radioactive decay of natural bismuth Nature Ingilizce 422 6934 876 878 Bibcode 2003Natur 422 876D doi 10 1038 nature01541 PMID 12712201 Moller P 2016 The limits of the nuclear chart set by fission and alpha decay PDF EPJ Web of Conferences Ingilizce 131 03002 1 8 Bibcode 2016EPJWC 13103002M doi 10 1051 epjconf 201613103002 11 Mart 2020 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 24 Haziran 2020 Considine G D Kulik Peter H 2002 Van Nostrand s scientific encyclopedia Ingilizce 9 bas Wiley InterScience ISBN 978 0 471 33230 5 OCLC 223349096 Oganesyan Yu Ts Sobiczewski A Ter Akopian G M 9 Ocak 2017 Superheavy nuclei from predictions to discovery Physica Scripta Ingilizce 92 2 023003 1 21 Bibcode 2017PhyS 92b3003O doi 10 1088 1402 4896 aa53c1 a b c d Chowdhury Roy P Samanta C Basu D N 2006 a decay half lives of new superheavy elements Physical Reviews C Ingilizce 73 1 s 014612 arXiv nucl th 0507054 2 Bibcode 2006PhRvC 73a4612C doi 10 1103 PhysRevC 73 014612 Oganesyan Yu T 2007 Heaviest nuclei from 48Ca induced reactions Journal of Physics G Nuclear and Particle Physics Ingilizce 34 4 R165 R242 Bibcode 2007JPhG 34R 165O doi 10 1088 0954 3899 34 4 R01 Oganesyan Yu T Utyonkov V Lobanov Yu Abdullin F Polyakov A Shirokovsky I Tsyganov Yu Gulbekian G Bogomolov S Gikal B N Mezentsev A N Iliev S Subbotin V G Sukhov A M Voinov A A Buklanov G V Subotic K Zagrebaev V I Itkis M G Patin J B Moody K J Wild J F Stoyer M A Stoyer N J Shaughnessy D A Kenneally J M Wilk P A Lougheed R W Il kaev R I Vesnovskii S P 2004 Measurements of cross sections and decay properties of the isotopes of elements 112 114 and 116 produced in the fusion reactions 233 238U 242Pu and 248Cm 48Ca PDF Physical Review C Ingilizce 70 064609 Bibcode 2004PhRvC 70f4609O doi 10 1103 PhysRevC 70 064609 9 Mart 2020 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 10 Haziran 2020 Samanta C Chowdhury R P Basu D N 2007 Predictions of alpha decay half lives of heavy and superheavy elements Nuclear Physics A Ingilizce 789 142 154 doi 10 1016 j nuclphysa 2007 04 001 Mohr Peter 2017 a decay properties of 296118 from double folding potentials Physical Review C Ingilizce 95 1 011302 doi 10 1103 PhysRevC 95 011302 Chowdhury Roy P Samanta C Basu D N 2008 Search for long lived heaviest nuclei beyond the valley of stability Physical Reviews C Ingilizce 77 4 044603 arXiv 0802 3837 2 Bibcode 2008PhRvC 77d4603C doi 10 1103 PhysRevC 77 044603 Chowdhury R P Samanta C Basu D N 2008 Nuclear half lives for a radioactivity of elements with 100 Z 130 Atomic Data and Nuclear Data Tables Ingilizce 94 6 781 806 arXiv 0802 4161 2 Bibcode 2008ADNDT 94 781C doi 10 1016 j adt 2008 01 003 a b Royer G Zbiri K Bonilla C 2004 Entrance channels and alpha decay half lives of the heaviest elements Nuclear Physics A Ingilizce 730 3 4 355 376 arXiv nucl th 0410048 2 Bibcode 2004NuPhA 730 355R doi 10 1016 j nuclphysa 2003 11 010 Duarte S B Tavares O A P Goncalves M Rodriguez O Guzman F Barbosa T N Garcia F Dimarco A 2004 Half life predictions for decay modes of superheavy nuclei PDF Journal of Physics G Nuclear and Particle Physics Ingilizce 30 10 ss 1487 1494 Bibcode 2004JPhG 30 1487D CiteSeerX 10 1 1 692 3012 2 doi 10 1088 0954 3899 30 10 014 21 Temmuz 2018 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 25 Haziran 2020 Ozima Minoru Podosek Frank A 2002 Noble Gas Geochemistry Ingilizce Cambridge University Press s 35 ISBN 0521803667 olu kirik baglanti a b c d e f g h Nash Clinton S 2005 Atomic and Molecular Properties of Elements 112 114 and 118 The Journal of Physical Chemistry A 109 15 3493 3500 Bibcode 2005JPCA 109 3493N doi 10 1021 jp050736o PMID 16833687 Lenntech 16 Ocak 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 18 Ocak 2008 Landau Arie Eliav Ephraim Ishikawa Yasuyuki Kador Uzi 25 Mayis 2001 Benchmark calculations of electron affinities of the alkali atoms sodium to eka francium element 119 The Journal of Chemical Physics 115 6 2389 2392 Bibcode 2001JChPh 115 2389L doi 10 1063 1 1386413 a b Goidenko Igor Labzowsky Leonti Eliav Ephraim Kaldor Uzi Pyykko Pekka 2003 QED corrections to the binding energy of the eka radon Z 118 negative ion Physical Review A Ingilizce 67 2 020102 R Bibcode 2003PhRvA 67b0102G doi 10 1103 PhysRevA 67 020102 Eliav Ephraim Kaldor Uzi Ishikawa Y Pyykko P 1996 Element 118 The First Rare Gas with an Electron Affinity Physical Review Letters Ingilizce 77 27 5350 5352 Bibcode 1996PhRvL 77 5350E doi 10 1103 PhysRevLett 77 5350 PMID 10062781 Kaygorodov M Y Skripnikov L V Tupitsin I I Eliav E Kojedub Y S Malisev A V Oleynicenko A V Sabaev V M Titov A V Zaitsevski A V 2021 Electron affinity of oganesson Physical Review A Ingilizce 104 1 012819 arXiv 2105 11435 2 doi 10 1103 PhysRevA 104 012819 Guo Yangyang Pasteka Lukas F Eliav Efraim Borschevsky Anastasia 2021 Ionization potentials and electron affinity of oganesson with relativistic coupled cluster method Advances in Quantum Chemistry Ingilizce Academic Press 83 107 123 doi 10 1016 bs aiq 2021 05 007 Schwerdtfegera Peter Nagle Jeffrey K 2019 2018 Table of static dipole polarizabilities of the neutral elements in the periodic table Molecular Physics Ingilizce 117 9 12 1200 1225 doi 10 1080 00268976 2018 1535143 Pershina Valeria 2013 Theoretical Chemistry of the Heaviest Elements Schadel Matthias Shaughnessy Dawn Ed The Chemistry of Superheavy Elements Ingilizce 2 bas Springer s 154 ISBN 9783642374661 Nash Clinton S Bursten Bruce E 1999 Spin Orbit Effects VSEPR Theory and the Electronic Structures of Heavy and Superheavy Group IVA Hydrides and Group VIIIA Tetrafluorides A Partial Role Reversal for Elements 114 and 118 The Journal of Physical Chemistry A Ingilizce 1999 3 402 410 Bibcode 1999JPCA 103 402N doi 10 1021 jp982735k PMID 27676357 a b Smits Odile Mewes Jan Michael Jerabek Paul Schwerdtfeger Peter 2020 Oganesson A Noble Gas Element That Is Neither Noble Nor a Gas Angewandte Chemie Ingilizce 59 52 23636 23640 doi 10 1002 anie 202011976 PMC 7814676 2 PMID 32959952 Jerabek Paul Smits Odile R Mewes Jan Michael Peterson Kirk A Schwerdtfeger Peter 2019 Solid Oganesson via a Many Body Interaction Expansion Based on Relativistic Coupled Cluster Theory and from Plane Wave Relativistic Density Functional Theory The Journal of Physical Chemistry A Ingilizce 123 19 4201 4211 doi 10 1021 acs jpca 9b01947 Jerabek Paul Schuetrumpf Bastian Schwerdtfeger Peter Nazarewicz Witold 2018 Electron and Nucleon Localization Functions of Oganesson Approaching the Thomas Fermi Limit Physical Review Letters Ingilizce 120 5 053001 doi 10 1103 PhysRevC 94 051302 a b Mewes Jan Michael Smits Odile Rosette Jerabek Paul Schwerdtfeger Peter 25 Temmuz 2019 Oganesson is a Semiconductor On the Relativistic Band Gap Narrowing in the Heaviest Noble Gas Solids Angewandte Chemie Ingilizce 58 40 14260 14264 doi 10 1002 anie 201908327 PMID 31343819 Gong Sheng Wu Wei Wang Fancy Qian Liu Jie Zhao Yu Shen Yiheng Wang Shuo Sun Qiang Wang Qian 8 Subat 2019 Classifying superheavy elements by machine learning Physical Review A Ingilizce 99 2 022110 1 7 Bibcode 2019PhRvA 99b2110G doi 10 1103 PhysRevA 99 022110 hdl 1721 1 120709 Grosse A V 1965 Some physical and chemical properties of element 118 Eka Em and element 86 Em Journal of Inorganic and Nuclear Chemistry Ingilizce 27 3 Elsevier Science ss 509 519 doi 10 1016 0022 1902 65 80255 X a b Han Young Kyu Lee Yoon Sup 1999 Structures of RgFn Rg Xe Rn and Element 118 n 2 4 Calculated by Two component Spin Orbit Methods A Spin Orbit Induced Isomer of 118 F4 The Journal of Physical Chemistry A Ingilizce 103 8 ss 1104 1108 Bibcode 1999JPCA 103 1104H doi 10 1021 jp983665k Liebman Joel F 1975 Conceptual Problems in Noble Gas and Fluorine Chemistry II The Nonexistence of Radon Tetrafluoride Journal of Inorganic and Nuclear Chemistry Ingilizce 11 10 683 685 doi 10 1016 0020 1650 75 80185 1 Seppelt Konrad 2015 Molecular Hexafluorides Chemical Reviews Ingilizce 115 2 1296 1306 doi 10 1021 cr5001783 PMID 25418862 Pitzer Kenneth S 1975 Fluorides of radon and element 118 PDF Journal of the Chemical Society Chemical Communications Ingilizce 18 760 761 doi 10 1039 C3975000760b 5 Agustos 2020 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 27 Haziran 2020 a b Seaborg Glenn Theodore 2006 transuranium element chemical element Encyclopaedia Britannica Ingilizce 30 Kasim 2010 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Haziran 2020 Qinglian Zhang Kasim 1991 无机化学丛书 第一卷 稀有气体 氢 碱金属 Cince Pekin Science Press s P72 ISBN 978 7 03 002238 7 Proserpio Davide M Hoffmann Roald Janda Kenneth C 1991 The xenon chlorine conundrum van der Waals complex or linear molecule Journal of the American Chemical Society Ingilizce 113 19 7184 doi 10 1021 ja00019a014 Malli Gulzari L Siegert Martin de Macedo Walter Loveland 1 Haziran 2021 Relativistic effects for the superheavy reaction Og 2Ts2 OgTs4 Td or D4h dramatic relativistic effects for atomization energy of superheavy Oganesson tetratennesside OgTs4 and prediction of the existence of tetrahedral OgTs4 Theoretical Chemistry Accounts Ingilizce 140 75 doi 10 1007 s00214 021 02777 2 Konuyla ilgili yayinlarNorseev Yu V 2021 Extrapolation Estimates of the Physicochemical Parameters of Nichonium Tennessin and Oganesson Radiochemistry Ingilizce 63 3 269 274 doi 10 1134 S1066362221030036 Sobiczewski A 2016 Theoretical predictions for the nucleus 296118 Physical Review C Ingilizce 94 5 051302 doi 10 1103 PhysRevC 94 051302