Jules Henri Poincare (Fransızca telaffuz: ( dinle); 29 Nisan 1854 – 17 Temmuz 1912) Fransız matematikçi, teorik fizikçi, mühendis ve bilim felsefecisiydi. Yaşamı boyunca var olduğu şekliyle disiplinin tüm alanlarında mükemmel olduğundan, genellikle bir bilge ve matematikte "Son Evrenselci (The Last Universalist)" olarak tanımlanır.
Henri Poincaré | |
---|---|
Henri Poincaré (1913'te yayınlanan fotoğrafı) | |
Doğum | 29 Nisan 1854 Nancy, Meurthe-et-Moselle, Fransa |
Ölüm | 17 Temmuz 1912 (58 yaşında) Paris, Fransa |
Ölüm sebebi | emboli |
Defin yeri | Montparnasse Mezarlığı 48°50′12.613″K 2°19′32.250″D / 48.83683694°K 2.32562500°D |
Milliyet | Fransız |
Diğer ad(lar)ı | Jules Henri Poincaré |
Eğitim |
|
Tanınma nedeni |
|
Evlilik | Jeanne-Louise Poulain d'Andecy |
Çocuk(lar) | Jeanne (1887), Yvonne (1889), Henriette (1891) ve Léon (1893). |
Ödüller |
|
Kariyeri | |
Dalı | Matematik ve fizik |
Çalıştığı kurum | |
Tez | (1879) |
Doktora danışmanı | Charles Hermite |
Doktora öğrencileri | |
Diğer önemli öğrencileri | |
Etkilendikleri | |
Etkiledikleri | |
İmza | |
Pierre Boutroux'nun amcasıydı. |
Bir matematikçi ve fizikçi olarak, soyut ve uygulamalı matematiğe, matematiksel fiziğe ve gök mekaniğine birçok özgün temel katkı yaptı. Poincaré, üç cisim problemi üzerine yaptığı araştırmada, modern kaos teorisinin temellerini atan bir kaotik determinist sistemi keşfeden ilk kişi oldu. Ayrıca topoloji alanının kurucularından biri olarak kabul edilir.
Poincaré, farklı dönüşümler altında fizik yasalarının değişmezliğine dikkat etmenin önemini açıkça ortaya koydu ve Lorentz dönüşümlerini modern simetrik formlarında sunan ilk kişi oldu. Poincare kalan göreli hız dönüşümlerini keşfetti ve bunları 1905'te Hendrik Lorentz'e yazdığı bir mektupta kaydetti. Böylece, özel görelilik teorisinin formülasyonunda önemli bir adım olan tüm Maxwell denklemlerinin mükemmel değişmezliğini elde etti. 1905 yılında Poincaré ilk olarak bir cisimden yayılan ve Lorentz dönüşümlerinin gerektirdiği şekilde ışık hızında yayılan kütleçekim dalgalarını (ondes gravifiques) önerdi.
Fizik ve matematikte kullanılan Poincaré grubuna onun adı verildi.
20. yüzyılın başlarında, 2002-2003 yıllarında Grigori Perelman tarafından çözülene kadar matematikteki ünlü çözülmemiş problemlerden biri haline gelen Poincaré varsayımını formüle etti.
Hayatı
Poincaré, 29 Nisan 1854'te Nancy, Meurthe-et-Moselle'deki Cité Ducale semtinde etkili bir Fransız ailesinde doğdu. Babası Léon Poincaré (1828-1892) 'nde tıp profesörüydü. Küçük kız kardeşi Aline, manevi filozof Émile Boutroux ile evlendi. Henri'nin ailesinin bir diğer önemli üyesi, 1913'ten 1920'ye kadar Fransa Cumhurbaşkanı olarak görev yapacak olan Académie française'nin bir üyesi olan kuzeni Raymond Poincaré idi.
Eğitimi
Çocukluğunda bir süre difteri hastalığına yakalandı ve annesi Eugenie Launois'den (1830-1897) özel eğitim aldı.
1862'de Henri, Nancy'deki Lycée'ye girdi.(şimdi onun onuruna yine Nancy'de olan ile birlikte, olarak yeniden adlandırıldı.). Lisede on bir yıl geçirdi ve bu süre zarfında okuduğu her konuda en iyi öğrencilerden biri olduğunu kanıtladı. Yazılı kompozisyonda mükemmeldi. Matematik öğretmeni onu bir "matematik canavarı" olarak tanımladı ve Fransa'daki tüm Liselerin en iyi öğrencileri arasında bir yarışma olan 'de birincilik ödülleri kazandı. En zayıf dersleri, "en iyi ihtimalle ortalama" olarak tanımlandığı müzik ve beden eğitimiydi. Ancak, görme zayıflığı ve dalgınlığa eğilim bu zorlukları açıklayabilir. 1871'de Lycée'den hem edebiyat hem de bilimde bir bakalorya ile mezun oldu.
1870 Fransa-Prusya Savaşı sırasında, 'nda babasının yanında görev yaptı.
Poincaré, 1873'te École Polytechnique'e en iyi eleme derecesi ile girdi ve 1875'te mezun oldu. Orada Charles Hermite'in öğrencisi olarak matematik okudu, sivrilmeye devam etti ve 1874'te ilk makalesini (Démonstration nouvelle des propriétés de l'indicatrice d'une Surface) yayınladı. Kasım 1875'ten Haziran 1878'e kadar 'de okudu, maden mühendisliği müfredatına ek olarak matematik çalışmasına devam etti ve Mart 1879'da sıradan maden mühendisi derecesini aldı.
Ecole des Mines mezunu olarak, kuzeydoğu Fransa'daki Vesoul bölgesi için müfettiş olarak 'e katıldı. Ağustos 1879'da 'de 18 madencinin öldüğü bir maden felaketi mahallindeydi. Kazayla ilgili resmi soruşturmayı karakteristik olarak kapsamlı ve insani bir şekilde yürütmüştür.
Aynı zamanda, Poincare, Charles Hermite'in gözetiminde matematik alanında Bilim Doktorasına hazırlanıyordu. Doktora tezi, Sur les propriétés des fonctions définies par les équations aux différences partielles diferansiyel denklemler alanındaydı. Poincare, bu denklemlerin özelliklerini incelemek için yeni bir yol tasarladı. Sadece bu tür denklemlerin integralini belirleme sorunuyla karşı karşıya kalmadı, aynı zamanda genel geometrik özelliklerini inceleyen ilk kişiydi. Güneş Sistemi içinde serbest hareket halindeki birden fazla cismin davranışını modellemek için kullanılabileceğini fark etti. Poincare, 1879'da Paris Üniversitesi'nden mezun oldu.
İlk bilimsel başarıları
Derecesini aldıktan sonra, Poincare, Normandiya'daki 'nde (Aralık 1879'da) matematik alanında genç öğretim görevlisi olarak ders vermeye başladı. Aynı zamanda, bir sınıf incelenmesine ilişkin ilk büyük makalesini yayınladı.
Orada, Caen'de müstakbel eşi Louise Poulain d'Andecy ile tanıştı ve 20 Nisan 1881'de evlendiler. Dört çocukları oldu: Jeanne (1887 doğumlu), Yvonne (1889 doğumlu), Henriette (1891 doğumlu) ve Léon (1893 doğumlu).
Poincaré hemen Avrupa'nın en büyük matematikçileri arasına yerini aldı ve birçok önde gelen matematikçinin dikkatini çekti. 1881'de Poincaré, Paris Üniversitesi Fen Fakültesi'nde öğretim görevlisi pozisyonuna davet edildi; daveti kabul etti. 1883-1897 yılları arasında École Polytechnique'de matematiksel analiz dersleri verdi.
1881-1882'de Poincare yeni bir matematik dalı yarattı: . Denklemi çözmek zorunda kalmadan bir çözüm ailesinin davranışı hakkında en önemli bilgiyi elde etmenin nasıl mümkün olduğunu gösterdi (çünkü bu her zaman mümkün olmayabilir). Bu yaklaşımı gök mekaniği ve matematiksel fizikteki problemlere başarıyla kullandı.
Kariyeri
Madencilik kariyerini asla tamamen matematiğe bırakmadı. 1881'den 1885'e kadar Kuzey demir yolu gelişiminden sorumlu bir mühendis olarak 'nda çalıştı. Sonunda 1893'te Corps de Mines'in baş mühendisi ve 1910'da genel müfettiş oldu.
1881'den başlayarak ve kariyerinin geri kalanında Paris Üniversitesi'nde (Sorbonne) ders verdi. Başlangıçta maître de conférences d'analyse (analiz doçenti) olarak atandı. Sonunda, Fiziksel ve Deneysel Mekanik, Matematiksel Fizik ve Olasılık Teorisi, ve Gök Mekaniği ve Astronomi kürsülerinde bulundu.
1887'de Poincaré, henüz 32 yaşındayken Fransız Bilimler Akademisi'ne seçildi. 1906'da başkanı oldu ve 5 Mart 1908'de Académie française'e seçildi.
1887'de, yörüngede dönen çoklu cisimlerin serbest hareketiyle ilgili üç cisim probleminin çözümü için İsveç Kralı II. Oscar'ın matematik yarışmasını kazandı. (Aşağıdaki üç cisim problemi bölümüne bakın.)
1893'te Poincaré, onu dünyanın her yerindeki ile meşgul eden 'a katıldı. 1897'de Poincare, dairesel ölçünün ve dolayısıyla zaman ve boylamın ondalıklaştırılması için başarısız bir öneriyi destekledi. Onu uluslararası zaman dilimleri oluşturma ve göreceli hareket halindeki cisimler arasındaki zamanın senkronizasyonu sorununu düşünmeye iten bu yazıydı. (Aşağıdaki görelilik üzerine çalışmaya bakın.)
1899'da ve yine daha başarılı bir şekilde 1904'te Alfred Dreyfus'un davalarına müdahil oldu. Fransız ordusunda vatana ihanetle suçlanan bir Yahudi subayı olan Dreyfus'a karşı getirilen bazı delillerin sahte bilimsel iddialarını eleştirdi.
Poincaré, 1901'den 1903'e kadar Fransız astronomi topluluğu olan 'ın başkanlığını yaptı.
Öğrencileri
Poincaré'nin Paris Üniversitesi'nde iki önemli doktora öğrencisi vardı, (1900) ve (1905).
Ölümü
1912'de Poincaré prostat sorunu nedeniyle ameliyat oldu ve ardından 17 Temmuz 1912'de Paris'te bir emboliden öldüğünde 58 yaşındaydı. Paris'teki Montparnasse Mezarlığı'ndaki Poincaré aile mezarına gömüldü.
Fransa'nın eski Eğitim Bakanı Claude Allègre, 2004'te Poincaré'nin en yüksek onurlu Fransız vatandaşlarına ayrılmış olan Paris'teki Panthéon'da yeniden gömülmesini önerdi.
Çalışmaları
Özet
Poincaré, gök mekaniği, akışkanlar mekaniği, optik, elektrik, telgraf, kılcallık, esneklik, termodinamik, , kuantum teorisi, görelilik teorisi ve fiziksel kozmoloji gibi soyut ve uygulamalı matematiğin ayrı alanlarına birçok katkı yaptı.
Ayrıca matematik ve fiziğin popülerleştiricisiydi, sıradan halk için birkaç kitap yazdı.
Katkıda bulunduğu belirli konular arasında şunlar yer almaktadır:
- Cebirsel topoloji
- Cebirsel geometri
- Poincaré varsayımı, 2003 yılında Grigori Perelman tarafından kanıtlanmıştır.
- Poincaré yinelenme teoremi
- Hiperbolik geometri
- Sayı teorisi
- Üç Cisim Problemi
- Diofant denklemleri teorisi
- Elektromanyetizma
- Özel görelilik kuramı
- Temel grup
- Diferansiyel denklemler alanında Poincare, örneğin ve gibi, diferansiyel denklemlerin nitel teorisi için kritik olan birçok sonuç vermiştir.
- Yanlışların Olağan Yasası (Normal Law of Errors) "herkesin inancı" üzerine Poincaré (bu "yasanın" açıklaması için normal dağılıma bakın)
- Kuantum mekaniğini destekleyen yeni bir matematiksel argüman sağlayan etkili bir makale yayınladı.
Üç cisim problemi
Güneş Sisteminde yörüngede dönen ikiden fazla cismin hareketine genel bir çözüm bulma problemi, Newton'un zamanından beri matematikçilerin gözünden kaçmıştı. Bu, başlangıçta üç cisim problemi ve daha sonra n’nin ikiden fazla yörüngedeki cisimlerin herhangi bir sayısı olduğu olarak biliniyordu. n-cisim çözümü, 19. yüzyılın sonunda çok önemli ve zorlu kabul edildi. Nitekim 1887'de 60. yaş günü şerefine Gösta Mittag-Leffler'in tavsiyesiyle İsveç Kralı II. Oscar, soruna çözüm bulabilen herkese bir ödül verdi.
“ | Newton yasasına göre her birini çeken keyfi olarak çok sayıda kütle noktasından oluşan bir sistem verildiğinde, hiçbir iki noktanın asla çarpışmadığı varsayımı altında, zamanın bilinen bir fonksiyonu olan bir değişkende her noktanın koordinatlarının bir dizi olarak bir temsilini bulmaya çalışın. ve tüm değerleri için seri . | „ |
Problemin çözülememesi durumunda, klasik mekaniğe herhangi bir başka önemli katkının ödüle değer olduğu düşünülürdü. Asıl problem çözmemiş olsa da ödül sonunda Poincaré'ye verildi. Hakemlerden biri, seçkin Karl Weierstrass, "Bu çalışmanın, önerilen problemin tam çözümünü sağladığı düşünülemez, ancak yine de, yayınlanması göksel mekanik tarihte yeni bir çağı başlatacak kadar önemlidir." (Katkısının ilk versiyonu ciddi bir hata bile içeriyordu; ayrıntılar için Diacu'nun makalesine ve 'in kitabına bakın). Sonunda basılan versiyon,kaos teorisine yol açan birçok önemli fikri içeriyordu. Başlangıçta belirtildiği gibi problem nihayet 1912'de tarafından n = 3 için çözüldü ve 1990'larda tarafından n > 3 cisim durumuna genelleştirildi.
Görelilik üzerine çalışma
Yerel zaman
Poincaré'nin Bureau des Longitudes'deki uluslararası zaman dilimleri oluşturma konusundaki çalışması, onu, mutlak uzaya (veya "ışıklı eter") göre farklı hızlarda hareket eden Dünya'da hareketsiz olan saatlerin nasıl senkronize edilebileceğini düşünmeye yöneltti. Aynı zamanda, Hollandalı teorisyen Hendrik Lorentz, Maxwell'in teorisini, yüklü parçacıkların ("elektronlar" veya "iyonlar") hareketi ve bunların radyasyonla etkileşimi teorisine dönüştürüyordu. 1895'te Lorentz, "yerel saat" adı verilen (fiziksel yorumu olmayan) yardımcı bir niceliği tanıtmıştı. ve etere göre hareketi algılamak için optik ve elektrik deneylerinin başarısızlığını açıklamak amacıyla hipotezini tanıttı (bkz. Michelson-Morley deneyi). Poincaré, Lorentz'in teorisinin sürekli bir yorumcusu (ve bazen dostça bir eleştirmeni) idi. Poincare, bir filozof olarak "daha derin anlam (deeper meaning)" ile ilgilendi. Böylece Lorentz'in teorisini yorumladı ve bunu yaparken şimdi özel görelilik ile ilişkilendirilen pek çok içgörü buldu. Poincare, The Measure of Time'da (1898) şöyle demiştir: "Bütün bu olumlamaların kendi başlarına hiçbir anlamı olmadığını anlamak için biraz düşünmek yeterlidir. Sadece bir geleneğin sonucu olarak bir tane alabilirler." Ayrıca bilim insanlarının, fiziksel teorilere en basit biçimi vermek için bir varsayım olarak ışık hızının sabitliğini belirlemeleri gerektiğini savundu. Bu varsayımlara dayanarak 1900'de Lorentz'in yerel zamanın "harika icadı"nı tartıştı ve hareket halindeki saatlerin, hareketli bir çerçevede her iki yönde aynı hızda hareket ettiği varsayılan ışık sinyallerinin değiş tokuşuyla senkronize edildiğinde ortaya çıktığını belirtti.
Görelilik ilkesi ve Lorentz dönüşümleri
1881'de Poincaré hiperbolik geometriyi açısından tanımladı ve Lorentz aralığını değişmez bırakan dönüşümleri formüle etti. , bu da onları 2+1 boyutlarındaki Lorentz dönüşümlerine matematiksel olarak eşdeğer kılar. Ek olarak, Poincaré'nin hiperbolik geometrinin diğer modelleri (, ) ve Beltrami-Klein modeli göreli hız uzayıyla ilişkilendirilebilir (bkz. ).
1892'de Poincare, polarizasyon da dahil olmak üzere bir ışığın geliştirdi. Polarize durumları temsil eden bir küre üzerinde hareket eden polarizörlerin ve yavaşlatıcıların eylemi hakkındaki vizyonuna Poincaré küresi denir. Poincaré küresinin, Lorentz dönüşümlerinin ve hız eklemelerinin geometrik bir temsili olarak kullanılabileceği, temel bir Lorentz simetrisine sahip olduğu gösterildi.
1900'de iki makalede "göreceli hareket ilkesini" tartıştı ve 1904'te ona görelilik ilkesi adını verdi; buna göre hiçbir fiziksel deney, düzgün bir hareket durumu ile bir dinlenme durumu arasında ayrım yapamaz. 1905'te Poincare, Lorentz'e, Lorentz'in 1904 tarihli ve Poincaré'nin "son derece önemli bir makale" olarak tanımladığı makalesi hakkında yazdı. Bu mektupta Lorentz'in dönüşümünü Maxwell'in yük dolu uzay için olan denklemlerinden birine uyguladığında yaptığı bir hataya işaret etti ve ayrıca Lorentz tarafından verilen zaman genleşmesi faktörünü sorguladı. Lorentz'e yazdığı ikinci bir mektupta Poincaré, Lorentz'in zaman genişletme faktörünün gerçekten de neden doğru olduğunu kendi nedeniyle açıkladı - Lorentz dönüşümünü bir grup haline getirmek gerekliydi - ve şimdi göreli hız-toplama yasası olarak bilinen şeyi verdi. Poincaré daha sonra 5 Haziran 1905'te Paris'teki Bilimler Akademisi toplantısında bu konuların ele alındığı bir bildiri sundu. Bunun yayınlanan versiyonunda şunları yazdı:
“ | Lorentz tarafından ortaya konan temel nokta, elektromanyetik alan denklemlerinin şu biçimin belirli bir dönüşümüyle (ki buna Lorentz adını vereceğim) değişmediğidir: | „ |
ve dönüşümlerin bir grup oluşturması için keyfi fonksiyonunun tüm (Lorentz 'i farklı bir argümanla ayarlamıştı) değerleri için tekil olması gerektiğini gösterdi. 1906'da yayınlanan makalenin genişletilmiş bir versiyonunda Poincare, kombinasyonunun değişmez olduğuna işaret etti. Bir Lorentz dönüşümünün 'i dördüncü sanal koordinat olarak tanıtarak yalnızca dört boyutlu uzayda orijin etrafında bir dönüşüm olduğunu kaydetti ve erken bir biçimini kullandı. Poincaré, 1907'de yeni mekaniğinin dört boyutlu yeniden formüle edilmesine ilgi eksikliğini dile getirdi, çünkü onun görüşüne göre, fiziğin dört boyutlu geometri diline çevrilmesi, sınırlı fayda için çok fazla çaba gerektirecekti. Bu düşüncenin sonuçlarını 1907'de çözen Hermann Minkowski oldu.[]
Kütle-enerji ilişkisi
Daha önce keşfeden diğerleri gibi, Poincaré (1900) kütle ve elektromanyetik enerji arasında bir ilişki keşfetti. Etki/tepki ilkesi ile arasındaki çatışmayı incelerken, elektromanyetik alanlar işe karıştığınfa ağırlık merkezinin hala düzgün bir hızla devinip devinmediğini belirlemeye çalıştı. Etki/tepki ilkesinin yalnızca madde için geçerli olmadığını, elektromanyetik alanın kendi momentumuna sahip olduğunu fark etti. Poincaré, bir elektromanyetik dalganın elektromanyetik alan enerjisinin, kütle yoğunluğu E/c2 olan imgesel bir sıvı ("fluide fictif" ,"kurgusal akışkan") gibi davrandığı sonucuna varmıştır. Eğer hem maddenin kütlesi hem de kurgusal akışkanın kütlesi tarafından tanımlanıyorsa ve kurgusal akışkan yok edilemezse -ne yaratılır ne de yok edilir- o zaman kütle merkezi çerçevesinin devinimi tekdüze (üniform) kalır. Ancak elektromanyetik enerji, diğer enerji biçimlerine dönüştürülebilir. Böylece Poincaré, uzayın her noktasında elektromanyetik enerjinin dönüştürülebildiği ve aynı zamanda enerjiyle orantılı bir kütle taşıyan elektrik enerjisi olmayan bir akışkanın var olduğunu varsaymıştır. Bu biçimde kütle merkezinin devinimi düzgün kalır. Poincaré, bu varsayımlara çok şaşırmamak gerektiğini çünkü bunların yalnızca matematiksel kurgular olduğunu söyledi.
Bununla birlikte, Poincaré'nin kararı, çerçeveleri değiştirirken bir çelişkiye yol açtı: Bir belirli bir yönde ışıma yapıyorsa, kurgusal akışkanın eylemsizliğinden dolayı bir geri tepmeyle karşılacaktır. Poincaré, devinimli kaynağın çerçevesine bir Lorentz yükseltmesi (v/c dereceye) gerçekleştirdi. Enerji korunumunun her iki çerçevede de geçerli olduğunu, ancak momentumun korunumu yasasının bozulduğunu kaydetti. Bu, onun nefret ettiği bir kavram olan sürekli devinim izin verecekti. Doğa yasaları, referans çerçevelerinde farklı olmak zorunda kalacaktı ve görelilik ilkesi geçerli olmayacaktı. Bu nedenle, bu durumda da esirde başka bir dengeleyici mekanizmanın olması gerektiğini savundu.
Poincare, St. Louis dersinde (1904) bu konuya geri döndü. Bu kez (ve daha sonra 1908'de) ve yukarıda bahsedilen sorunları gidermek için esir çözümünü eleştirdi:
“ | Aygıt sanki bir top ve yansıtılan enerji bir topmuş gibi geri tepecek ve bu, mevcut mermimizin kütlesi olmadığı için Newton ilkesiyle çelişiyor; madde değil, enerjidir. [..] Osilatörü alıcıdan ayıran ve bozukluğun birinden diğerine geçerken geçmek zorunda olduğu uzayın boş olmadığını, sadece esirle değil, havayla, hatta bir miktar ince, ancak ölçülebilir akışkan ile gezegenler arası uzay; Bu maddenin, enerji kendisine ulaştığı anda alıcının yaptığı gibi şoku aldığını ve rahatsızlık onu terk ettiğinde geri teptiğini mi? Bu, Newton'un ilkesini kurtarırdı, ama bu doğru değil. Yayılması sırasında enerji her zaman bir maddi alt tabakaya bağlı kalsaydı, bu madde ışığı da beraberinde taşırdı ve Fizeau, en azından hava için, böyle bir şeyin olmadığını gösterdi. Michelson ve Morley o zamandan beri bunu doğruladı. Özgün maddenin hareketlerinin eterinkilerle tam olarak dengelendiğini de varsayabiliriz; ama bu bizi bir an önce yapılanlarla aynı düşüncelere götürecektir. İlke, bu şekilde yorumlanırsa, her şeyi açıklayabilir, çünkü görünür hareketler ne olursa olsun, onları telafi etmek için varsayımsal hareketler hayal edebiliriz. Ama herhangi bir şeyi açıklayabiliyorsa, hiçbir şeyi önceden bildirmemize izin vermeyecektir; her şeyi önceden açıkladığı için çeşitli olası hipotezler arasında seçim yapmamıza izin vermeyecektir. Bu nedenle işe yaramaz hale gelir. | „ |
Ayrıca açıklanamayan diğer iki etkiyi de tartıştı: (1) Lorentz'in değişken kütlesi , Abraham'ın değişken kütle kuramı ve 'ın hızlı devinen elektronların kütlesi üzerindeki deneylerinden çıkan kütlenin korunmama durumu ve (2) Marie Curie'nin radyum deneylerinde enerjinin korunmama durumu.
Poincare çelişkisini, esir içinde herhangi bir dengeleme mekanizması kullanmadan çözen,Albert Einstein'ın kütle-enerji denkliği (1905) kavramıydı; ışınım veya ısı olarak enerji kaybeden bir cismin kütlesi m = E/c2 miktarında bir kütle kaybediyordu. Hertz osilatörü yayınım sürecinde kütle kaybeder ve momentum herhangi bir çerçevede korunur. Bununla birlikte, Poincaré'nin Ağırlık Merkezi probleminin çözümü ile ilgili olarak, Einstein, Poincare'nin formülasyonunun ve 1906'dan itibaren kendisininkinin matematiksel olarak eşdeğer olduğunu kaydetti.
Kütleçekim dalgaları
1905'te Poincaré ilk olarak bir nesneden çıkan ve ışık hızında yayılan kütleçekimsel dalgaları (ondes gravifiques) önerdi. Bu konuda aşağıdakileri yazdı:
“ | Bu varsayımı daha yakından incelemek ve özellikle kütleçekim yasalarını değiştirmemizi hangi yollarla gerektireceğini sormak önemli hale geldi. Bunu belirlemeye çalıştım; ilk başta kütleçekim yayılımının anlık olmadığını, ışık hızıyla gerçekleştiğini varsaymaya yönlendirildim. | „ |
Poincare ve Einstein
Einstein'ın görelilik üzerine ilk makalesi, Poincaré'nin kısa makalesinden üç ay sonra, ancak Poincaré'nin uzun versiyonundan önce yayınlandı. Einstein, Lorentz dönüşümlerini türetmek için görelilik ilkesine dayandı ve Poincaré'nin (1900) tarif ettiğine benzer bir saat senkronizasyonu prosedürü (Einstein senkronizasyonu) kullandı, ancak Einstein'ın makalesi, hiçbir referans içermemesi bakımından dikkat çekiciydi. Poincare, Einstein'ın özel görelilik üzerine çalışmasını hiçbir zaman kabul etmedi. Ancak Einstein, 3 Mayıs 1919'da 'e yazdığı bir mektupta Poincaré'nin bakış açısına dolaylı olarak sempati duyduğunu ifade etti. Einstein, Poincaré'nin ölümünden sonra 1921'de "Geometri und Erfahrung ("Geometri ve Deneyim", "Geometry and Experience)" başlıklı bir konferans metninde, özel görelilik ile bağlantılı olarak değil ancak Öklidyen olmayan geometri ile bağlantılı olarak kabul etti. Ölümünden birkaç yıl önce Einstein, Poincaré'i göreliliğin öncülerinden biri olarak yorumladı ve "Lorentz, kendisinden sonra adlandırılan dönüşümün Maxwell denklemlerinin analizi için gerekli olduğunu zaten kabul etmişti ve Poincare bu öngörüyü daha da derinleştirdi. . .
Poincare ve görelilik üzerine değerlendirmeler
Poincaré'nin özel göreliliğin geliştirilmesindeki çalışması iyi bilinmektedir, çoğu tarihçi Einstein'ın çalışmasıyla birçok benzerliğe karşın, ikisinin çok ayrı araştırma gündemlerine ve çalışma yorumlarına sahip olduğunu vurgulamaktadır. Poincare, yerel zamanın benzer bir fiziksel yorumunu geliştirdi ve sinyal hızıyla olan bağlantıyı fark etti, ancak Einstein'ın tersine, esir kavramını makalelerinde kullanmayı sürdürdü ve esirde devinimsiz olan saatlerin "gerçek" zamanı gösterdiğini ve devinen saatlerin yerel saati gösterdiğini savundu. Böylece Poincare, görelilik ilkesini klasik fizikteki kavramlarına uygun tutmaya çalışırken, Einstein, uzay ve zamanın göreliliğinin yeni fiziksel kavramlarına dayanan matematiksel olarak eşdeğer bir kinematik geliştirdi.
Çoğu tarihçinin görüşü bu olsa da, Poincaré ve Lorentz'in göreliliğin gerçek kaşifleri olduğunu savunan gibi bir azınlık çok daha ileri gider.
Cebir ve sayı teorisi
Poincare, grup teorisini fiziğe tanıttı ve Lorentz dönüşümleri grubunu inceleyen ilk kişi oldu. Ayrık gruplar teorisine ve bunların temsillerine de büyük katkılarda bulundu.
Topoloji
Konu, Felix Klein tarafından "Erlangen Programı"nda (1872) gelişigüzel sürekli dönüşümün geometri değişmezleri, bir tür geometri olarak açıkça tanımlanmıştır. "Topoloji" terimi, daha önce kullanılan "Analiz durumu (Analysis situs)" yerine Johann Benedict Listing tarafından önerildiği gibi tanıtıldı. Bazı önemli kavramlar ve Bernhard Riemann tarafından tanıtıldı. Ancak bu bilimin temeli, herhangi bir boyuttaki bir alan için Poincare tarafından yaratıldı. Bu konudaki ilk makalesi 1894'te yayınlandı.
Geometri alanındaki araştırması, homotopi ve homolojinin soyut topolojik tanımına yol açtı. Ayrıca ilk olarak ve temel grup gibi kombinatoryal topolojinin temel kavramlarını ve değişmezlerini tanıttı. Poincare, n-boyutlu çokyüzlülerin (Euler-Poincaré teoremi) kenarlarının, köşelerinin ve yüzlerinin sayısıyla ilgili bir formülü kanıtladı ve sezgisel boyut kavramının ilk kesin formülasyonunu verdi.
Astronomi ve gök mekaniği
Poincaré, "Gök Mekaniğinin Yeni Yöntemleri (New Methods of Celestial Mechanics)" (1892-1899) ve "Gök Mekaniği Üzerine Dersler (Lectures on Celestial Mechanics)" (1905-1910) adlı iki klasik monografi yayınladı. Onlarda, araştırmalarının sonuçlarını üç cismin hareketi problemine başarıyla uyguladı ve çözümlerin davranışını (frekans, kararlılık, asimptotik vb.) Küçük parametre yöntemini, sabit noktaları, integral değişmezleri, varyasyon denklemlerini, asimptotik açılımların yakınsamasını tanıttı. Bruns'ın (1887) bir teorisini genelleştiren Poincaré, üç cisim probleminin tümlevlenemez olduğunu gösterdi. Başka bir deyişle, üç cisim probleminin genel çözümü, cisimlerin kesin koordinatları ve hızları aracılığıyla cebirsel ve açısından ifade edilemez. Bu alandaki çalışması, Isaac Newton'dan bu yana gök mekaniğindeki ilk büyük başarıydı.
Bu monograflar, daha sonra matematiksel "kaos teorisi" (özellikle bkz. Poincaré yinelenme teoremi) ve dinamik sistemlerin genel teorisinin temeli haline gelen bir Poincare fikrini içerir. Poincare, yer çekimi ile dönen bir akışkanın denge figürleri için astronomi üzerine önemli eserler yazdı. Çatallanma noktalarının önemli kavramını tanıttı ve halka biçimli ve armut biçimli şekiller de dahil olmak üzere elipsoid olmayanlar gibi denge şekillerinin varlığını ve bunların stabilitesini kanıtladı. Bu keşif için Poincare, Kraliyet Astronomi Derneği'nin Altın Madalyasını aldı (1900). nın
Diferansiyel denklemler ve matematiksel fizik
Poincaré, diferansiyel denklemler sisteminin tekil noktalarının incelenmesi üzerine doktora tezini savunduktan sonra, "Diferansiyel denklemlerle tanımlanan eğriler üzerine (On curves defined by differential equations)" (1881-1882) başlığı altında bir dizi anı yazdı. Bu makalelerde, "" adı verilen yeni bir matematik dalı oluşturdu. Poincaré, diferansiyel denklemin bilinen fonksiyonlar cinsinden çözülemese bile, denklemin formundan, çözümlerin özellikleri ve davranışları hakkında çok sayıda bilgi bulunabileceğini gösterdi. Özellikle, Poincaré düzlemdeki integral eğrilerin yörüngelerinin doğasını araştırdı, tekil noktaların (, , , düğüm) bir sınıflandırmasını verdi, bir kavramını ve tanıttı ve bazı özel durumlar dışında limit çevrim sayısı her zaman sonludur. Poincaré ayrıca genel bir integral değişmezler teorisi ve varyasyon denklemlerinin çözümlerini geliştirdi. Sonlu fark denklemleri için yeni bir yön yarattı -çözümlerin asimptotik analizi. Tüm bu başarıları matematiksel fizik ve gök mekaniğinin pratik problemlerini incelemek için uyguladı ve kullanılan yöntemler topolojik çalışmalarının temeliydi.
- Semer
- Odak
- Merkez
- Düğüm
Karakteri
Poincaré'nin çalışma alışkanlıkları, çiçekten çiçeğe uçan bir arıya benzetilmiştir. Poincare, zihninin nasıl çalıştığıyla ilgileniyordu; alışkanlıklarını inceledi ve 1908'de Paris'teki Genel Psikoloji Enstitüsü'nde gözlemleri hakkında bir konuşma yaptı. Düşünme tarzını nasıl birkaç keşif yaptığına bağladı.
Matematikçi Darboux, onun un intuitif (bir sezgisel) olduğunu iddia etti ve bunun görsel temsillerle çok sık çalıştığı gerçeğiyle kanıtlandığını savundu. Katı olmayı umursamaz ve mantıktan hoşlanmazdı. (Bu görüşe rağmen, Jacques Hadamard, Poincaré'nin araştırmasının olağanüstü netlik gösterdiğini yazdı ve Poincaré'nin kendisi, mantığın bir fikir icat etmenin değil, fikirleri yapılandırmanın bir yolu olduğuna ve mantığın fikirleri sınırladığına inandığını yazdı.)
Toulouse'un tanımlaması
Poincaré'nin zihinsel organizasyonu sadece Poincaré'nin kendisi için değil, aynı zamanda Paris'teki Yüksek Araştırmalar Okulu'nun Psikoloji Laboratuvarı psikoloğu için de ilginçti. Toulouse, Henri Poincare (1910) adlı bir kitap yazdı. İçinde Poincaré'nin düzenli programını tartıştı:
- Her gün aynı saatlerde kısa süreler içinde çalıştı. Günde dört saat, sabah 10:00 ile öğlen arasında, ardından tekrar 17:00'den itibaren akşam 7'ye kadar matematiksel araştırma yaptı. Akşamın ilerleyen saatlerinde dergilerdeki makaleleri okurdu..
- Normal çalışma alışkanlığı, bir problemi tamamen kafasında çözmek, ardından tamamlanan problemi kağıda geçirmekti.
- ve miyoptu.
- Duyduklarını görselleştirme yeteneği özellikle derslere katıldığında faydalı oldu, çünkü görme yeteneği o kadar zayıftı ki öğretim görevlisinin tahtaya ne yazdığını tam olarak göremiyordu.
Bu yetenekler bir dereceye kadar eksiklikleri ile dengelendi:
- Fiziksel olarak sakar ve sanatsal olarak beceriksizdi.
- Her zaman acelesi vardı ve değişiklikler veya düzeltmeler için geri dönmekten hoşlanmazdı.
- , bilinçaltının problem üzerinde çalışmaya devam edeceğine inandığı için hiçbir zaman bir problem üzerinde uzun zaman harcamamıştı.
Ayrıca Toulouse, çoğu matematikçinin önceden belirlenmiş ilkelerden çalıştığını, Poincaré'nin ise her seferinde temel ilkelerden yola çıktığını belirtmiştir (O'Connor ve diğerleri, 2002).
Düşünme yöntemi şu şekilde iyi özetlenmiştir:
“ | Habitué à négliger les détails et à ne regarder que les cimes, il passait de l'une à l'autre avec une promptitude surprenante et les faits qu'il découvrait se groupant d'eux-mêmes autour de leur centre étaient instantanément et automatiquement classés dans sa mémoire. (Accustomed to neglecting details and to looking only at mountain tops, he went from one peak to another with surprising rapidity, and the facts he discovered, clustering around their center, were instantly and automatically pigeonholed in his memory.)[Ayrıntıları ihmal etmeye ve sadece dağların tepelerine bakmaya alışkın olduğundan, bir zirveden diğerine şaşırtıcı bir hızla gitti ve keşfettiği gerçekler, merkezlerinin etrafında toplanarak, anında ve otomatik olarak hafızasında sınıflandı.] | „ |
—Belliver (1956) |
Sonlu ötesi sayılara karşı tutumu
Poincaré, Georg Cantor'un teorisi karşısında dehşete düştü ve bundan matematiğin sonunda tedavi edileceği bir "hastalık" olarak bahsetti. Poincare, "Gerçek bir sonsuz yoktur; Cantorcular bunu unuttular ve bu yüzden çelişkiye düştüler" dedi.
Başarılar
Ödüller
- İsveç Kralı II. Oscar'ın matematik yarışması (1887)
- 'nin yabancı üyesi (1897)
- Amerikan Felsefe Topluluğu (1899)
- Londra (1900)
- 1905 yılında
- Matteucci Madalyası (1905)
- Fransız Bilimler Akademisi (1906)
- Académie française (1909)
- Bruce Madalyası (1911)
Onun ardından isimlendirilenler
- (Matematik ve teorik fizik merkezi)
- (Matematiksel Fizik Uluslararası Ödülü)
- (Bilim Dergisi)
- Poincare Semineri ("" lakaplı)
- Ay'daki krateri
- Asteroit
Henri Poincaré Nobel Fizik Ödülü'nü almadı, ancak Henri Becquerel veya komite üyesi Gösta Mittag-Leffler gibi etkili savunucuları vardı. Adaylık arşivi, Poincaré'nin ölüm yılı olan 1904 ile 1912 arasında toplam 51 adaylık aldığını ortaya koyuyor. 1910 Nobel Ödülü için verilen 58 adaylıktan 34'ü Poincaré'e idi. Adaylar arasında Nobel ödüllü Hendrik Lorentz ve Pieter Zeeman (her ikisi de 1902), Marie Curie (1903), Albert Michelson (1907), Gabriel Lippmann (1908) ve Guglielmo Marconi (1909) vardı.
Poincaré, Boltzmann veya Gibbs gibi ünlü teorik fizikçilerin Nobel Ödülü'nü almamış olmaları, Nobel komitesinin teoriden çok deneye önem verdiğini gösteren bir kanıt olarak görülüyor. Poincaré'nin durumunda, onu aday gösterenlerden birkaçı, en büyük problemin belirli bir keşif, buluş ya da tekniğe isim vermek olduğuna dikkat çekti.
Felsefe
Poincaré, matematiğin mantığın bir dalı olduğuna inanan Bertrand Russell ve Gottlob Frege'nin felsefi görüşlerine zıttı. Poincare şiddetle karşı çıktı ve sezginin matematiğin hayatı olduğunu iddia etti. Poincare, (Science and Hypothesis) adlı kitabında ilginç bir bakış açısı sunar:
“ | Yüzeysel bir gözlemci için bilimsel gerçek şüphenin ötesindedir; bilimin mantığı yanılmazdır ve bilim insanları bazen yanılıyorlarsa, bu sadece onların kuralını yanlış anlamalarındandır. | „ |
Poincare, aritmetiğin sentetik olduğuna inanıyordu. Peano aksiyomlarının tümevarım ilkesiyle döngüsel olmayan bir şekilde kanıtlanamayacağını savundu (Murzi, 1998), bu nedenle aritmetiğin a priori sentetik olduğu ve analitik olmadığı sonucuna vardı. Poincaré daha sonra matematiğin analitik olmadığı için mantıktan çıkarılamayacağını söylemeye devam etti. Görüşleri Immanuel Kant'ın görüşlerine benziyordu (Kolak, 2001, Folina 1992). Cantor küme teorisine şiddetle karşı çıktı ve tanımların kullanımına itiraz etti.
Ancak Poincaré, felsefe ve matematiğin tüm dallarında Kantçı görüşleri paylaşmadı. Örneğin, geometride Poincaré, Öklidyen olmayan uzayın yapısının analitik olarak bilinebileceğine inanıyordu. Poincare, uzlaşmanın fizikte önemli bir rol oynadığını savundu. Görüşü (ve daha sonra, daha aşırı versiyonları) "" olarak bilinmeye başladı. Poincare, Newton'un birinci yasasının ampirik olmadığına, mekanik için geleneksel bir çerçeve varsayımı olduğuna inanıyordu (Gargani, 2012). Ayrıca fiziksel uzayın geometrisinin geleneksel olduğuna inanıyordu. Fiziksel alanların geometrisinin veya sıcaklık gradyanlarının değiştirilebildiği örnekleri, ya katı cetveller tarafından ölçülen bir alanı Öklidyen olmayan olarak tanımlayarak ya da cetvellerin değişken bir ısı dağılımı ile genişletildiği veya küçültüldüğü bir Öklid uzayı olarak tanımladı. Ancak Poincaré, Öklidyen olmayan bir fiziksel geometriye geçmek yerine Öklid geometrisini kurtarmak için fiziksel yasaları değiştirmeyi tercih edeceğimiz kadar Öklid geometrisine alıştığımızı düşündü.
Özgür irade
Poincaré'nin Paris'teki Société de Psychologie'den önceki ünlü dersleri ( (Science and Hypothesis), (The Value of Science) ve Bilim ve Yöntem (Science and Method) olarak yayınlandı) Jacques Hadamard tarafından yaratıcılık ve buluşun iki zihinsel aşamadan oluştuğu fikrinin kaynağı olarak gösterildi, ilki bir probleme olası çözümlerin rastgele kombinasyonları, ardından bir eleştirel değerlendirme.
Poincare, çoğunlukla deterministik bir evrenden söz etmesine rağmen, bilinçaltında yeni olasılıklar meydana getirmenin şans içerdiğini söyledi.
“ | Uzun bir bilinçsiz çalışma döneminden sonra bir nevi ani aydınlanmayla zihne kendini sunan kombinasyonların genellikle faydalı ve verimli kombinasyonlar olduğu kesindir... ego, ama sadece ilginç olanlar bilinç alanına girerler. . . Yalnızca birkaçı uyumlu ve dolayısıyla aynı anda hem yararlı hem de güzeldir ve sözünü ettiğim geometrikçinin özel duyarlılığını etkilemeye muktedir olacaklardır; Bu, bir kez uyandığında dikkatimizi onlara yöneltecek ve böylece onlara bilinçlenme fırsatı verecektir. . . Bilinçaltı egoda ise tam tersine, disiplinin yokluğuna ve tesadüften doğan düzensizliğe bu isim verilebilirse, özgürlük diyeceğim şey hüküm sürer. | „ |
Poincaré'nin iki aşaması—seçimin takip ettiği rastgele kombinasyonlar— Daniel Dennett'in iki aşamalı özgür irade modelinin temeli oldu.
Bibliyografya
Poincaré'nin İngilizce çeviri yazıları
- Bilim felsefesi üzerine popüler yazılar
- Poincaré, Henri (1902–1908), The Foundations of Science, New York: Science Press; reprinted in 1921; This book includes the English translations of Science and Hypothesis (1902), The Value of Science (1905), Science and Method (1908).
- 1904: (PDF). The Walter Scott Publishing Co. 29 Kasım 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
- 1913: "The New Mechanics", The Monist, Vol. XXIII.
- 1913: "The Relativity of Space" (PDF). The Monist. doi:10.5840/monist191323220.
- 1913: Last Essays., New York: Dover reprint, 1963
- 1956: Chance. In James R. Newman, ed., The World of Mathematics (4 Vols).
- 1958: The Value of Science, New York: Dover. (Fransızca orijinal versiyon)
- Cebirsel topoloji üzerine
- 1895: Analysis Situs (PDF), 15 Aralık 2017 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 10 Ağustos 2021. Topolojinin ilk sistematik çalışması.
- Gök mekaniği üzerine
- 1890: Poincaré, Henri (2017). The three-body problem and the equations of dynamics : Poincaré's foundational work on dynamical systems theory. Popp, Bruce D. tarafından çevrildi. Cham, Switzerland: Springer International Publishing. ISBN .
- 1892–99: New Methods of Celestial Mechanics, 3 vols. English trans., 1967. .
- 1905: "The Capture Hypothesis of J. J. See", The Monist, Vol. XV.
- 1905–10: Lessons of Celestial Mechanics. (Leçons de mécanique céleste professées a la Sorbonne: Tome I, Tome II-Ire Partie, Tome II-IIe Partie, Tome III)
- Matematik felsefesi üzerine
- Ewald, William B., ed., 1996. From Kant to Hilbert: A Source Book in the Foundations of Mathematics, 2 vols. Oxford Univ. Press. Contains the following works by Poincaré:
- 1894: "On the Nature of Mathematical Reasoning", 972–81. ("Science and Hypothesis", Bölüm 1, s.25)
- 1898: "On the Foundations of Geometry", 982–1011.
- 1900: "Intuition and Logic in Mathematics", 1012–20.
- 1905–06: "Mathematics and Logic, I–III", 1021–70.
- 1910: "On Transfinite Numbers", 1071–74.
- 1903: Poincaré's Review of Hilbert's "Foundations of Geometry", Bulletin of The American Mathematical Society
- 1905: "The Principles of Mathematical Physics", The Monist, Vol. XV.
- 1910: "The Future of Mathematics", The Monist, Vol. XX. ()
- 1910: "Mathematical Creation", The Monist, Vol. XX. (Tekrar basım)
- Diğer
- 1904: Maxwell's Theory and Wireless Telegraphy, New York, McGraw Publishing Company.
- 1905: "The New Logics", The Monist, Vol. XV.
- 1905: "The Latest Efforts of the Logisticians", The Monist, Vol. XV.
- İngilizce çevirilerin kapsamlı bibliyografyası
- 1892–2017: Henri Poincaré Papers, 10 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 10 Ağustos 2021.
Ayrıca bakınız
Kavramlar
- - kapalı, yönlendirilebilir bir manifoldun tekil zincir kompleksinin bir soyutlaması
- Poincaré grubu
- Poincaré
- Bifurkasyon
Teoremler
Poincaré tarafından kanıtlanan teoremlerin bir listesi:
- Poincaré yinelenme teoremi: belirli sistemler, yeterince uzun fakat sınırlı bir süre sonra, başlangıç durumuna çok yakın bir duruma geri dönecektir.
- : Sürekli dinamik sistemlerin yörüngelerinin düzlem, silindir veya iki küre üzerindeki uzun vadeli davranışları hakkında bir ifade.
- : Kaynakları veya yutakları (sink) olmayan bir küre üzerinde düzgün vektör alanı olmadığını belirten tüylü top teoreminin bir genellemesi.
- : geometrik topolojide Poincaré dualitesinin bir versiyonu, sınırı olan bir manifolda uygulanıyor
- : Daha büyük bir gerçek simetrik matris A'nın B'nin sütunları tarafından yayılan doğrusal bir alt uzay üzerine dik izdüşümü olarak kabul edilebilecek gerçek bir simetrik matris B'AB'nin özdeğerlerinin üst ve alt sınırlarını verir.
- : Her alan-korur, oryantasyon-korur iki sınırı zıt yönlerde döndüren bir halkanın homeomorfizminin en az iki sabit noktası vardır.
- : Bir Lie cebrinin evrensel zarflama cebrinin net bir açıklaması.
- Poincare varsayımı (şimdi bir teorem): Her basit bağlantılı, kapalı 3-manifold, 3-küreye homeomorfiktir.
- : n-boyuta genelleştirilmesi.
Diğer
- Özel görelilik tarihi
- , Paris
- (Epistemik yapısal gerçekçilik)
Kaynakça
Dipnotlar
- ^ "Poincaré's Philosophy of Mathematics". İnternet Felsefe Ansiklopedisi.
- ^ Heinzmann, Gerhard; Stump, David (22 Kasım 2021). "Henri Poincaré". (Ed.). Stanford Encyclopedia of Philosophy.
- ^ Einstein's letter to Michele Besso, Princeton, 6 Mart 1952
- ^ . forvo.com. 16 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "How To Pronounce Henri Poincaré". pronouncekiwi.com. 6 Kasım 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Mart 2022.
- ^ Ginoux, J. M.; Gerini, C. (2013). Henri Poincaré: A Biography Through the Daily Papers. World Scientific. doi:10.1142/8956. ISBN .
- ^ Hadamard, Jacques (Temmuz 1922). "The early scientific work of Henri Poincaré". The Rice Institute Pamphlet. 9 (3): 111-183. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Ağustos 2021.
- ^ Belliver, 1956
- ^ Sagaret, 1911
- ^ "Jules Henri Poincaré (1854—1912)". İnternet Felsefe Ansiklopedisi.
- ^ O'Connor et al., 2002
- ^ Carl, 1968
- ^ F. Verhulst
- ^ Sageret, 1911
- ^ Mazliak, Laurent (14 Kasım 2014). "Poincaré's Odds". Duplantier, B.; Rivasseau, V. (Ed.). Poincaré 1912-2012 : Poincaré Seminar 2012. Progress in Mathematical Physics. 67. Basel: Springer. s. 150. ISBN . 10 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Ağustos 2021.
- ^ see Galison 2003
- ^ Bulletin de la Société astronomique de France, 25, 1911, ss. 581-586, 23 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 10 Ağustos 2021
- ^ Mathematics Genealogy Project'te Henri Poincaré
- ^ Jean Mawhin (Ekim 2005), "Henri Poincaré. A Life in the Service of Science" (PDF), Notices of the AMS, 52 (9), ss. 1036-1044, 16 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 27 Mart 2016
- ^ . 27 Kasım 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ McCormmach, Russell (Bahar 1967), "Henri Poincaré and the Quantum Theory", Isis, 58 (1), ss. 37-55, doi:10.1086/350182
- ^ Irons, F. E. (Ağustos 2001), "Poincaré's 1911–12 proof of quantum discontinuity interpreted as applying to atoms", American Journal of Physics, 69 (8), ss. 879-884, Bibcode:2001AmJPh..69..879I, doi:10.1119/1.1356056
- ^ Diacu, Florin (1996), "The solution of the n-body Problem" (PDF), The Mathematical Intelligencer, 18 (3), ss. 66-70, doi:10.1007/BF03024313, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- ^ Barrow-Green, June (1997). Poincaré and the three body problem. History of Mathematics. 11. Providence, RI: American Mathematical Society. ISBN . OCLC 34357985.
- ^ Poincaré, J. Henri (2017). The three-body problem and the equations of dynamics: Poincaré's foundational work on dynamical systems theory. Popp, Bruce D. (Translator). Cham, Switzerland: Springer International Publishing. ISBN . OCLC 987302273.
- ^ Hsu, Jong-Ping; Hsu, Leonardo (2006), A broader view of relativity: general implications of Lorentz and Poincaré invariance, 10, World Scientific, s. 37, ISBN , 10 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 10 Ağustos 2021, Section A5a, p 37 10 Ağustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ Lorentz, Hendrik A. (1895), Versuch einer theorie der electrischen und optischen erscheinungen in bewegten Kõrpern, Leiden: E.J. Brill
- ^ Poincaré, Henri (1898), "The Measure of Time", Revue de Métaphysique et de Morale, cilt 6, ss. 1-13
- ^ a b c Poincaré, Henri (1900), "La théorie de Lorentz et le principe de réaction", Archives Néerlandaises des Sciences Exactes et Naturelles, cilt 5, ss. 252-278. See also the İngilizce çevirisi 26 Haziran 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ Poincaré, H. (1881). (PDF). Association Française Pour l'Avancement des Sciences. 10: 132-138. 16 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2021.
- ^ Reynolds, W. F. (1993). "Hyperbolic geometry on a hyperboloid". The American Mathematical Monthly. 100 (5): 442-455. doi:10.1080/00029890.1993.11990430. JSTOR 2324297.
- ^ Poincaré, H. (1892). "Chapitre XII: Polarisation rotatoire". Théorie mathématique de la lumière II. Paris: Georges Carré.
- ^ Tudor, T. (2018). "Lorentz Transformation, Poincaré Vectors and Poincaré Sphere in Various Branches of Physics". Symmetry. 10 (3): 52. Bibcode:2018Symm...10...52T. doi:10.3390/sym10030052.
- ^ Poincaré, H. (1900), "Les relations entre la physique expérimentale et la physique mathématique", Revue Générale des Sciences Pures et Appliquées, cilt 11, ss. 1163-1175, 3 Aralık 2020 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 10 Ağustos 2021. Reprinted in "Science and Hypothesis", Ch. 9–10.
- ^ a b Poincaré, Henri (1913), "The Principles of Mathematical Physics", The Foundations of Science (The Value of Science), New York: Science Press, ss. 297-320,
; article translated from 1904 original
available in online chapter from 1913 book 10 Ağustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde . - ^ Poincaré, H. (2007), "38.3, Poincaré to H. A. Lorentz, May 1905", Walter, S. A. (Ed.), La correspondance entre Henri Poincaré et les physiciens, chimistes, et ingénieurs, Basel: Birkhäuser, ss. 255-257
- ^ Poincaré, H. (2007), "38.4, Poincaré to H. A. Lorentz, May 1905", Walter, S. A. (Ed.), La correspondance entre Henri Poincaré et les physiciens, chimistes, et ingénieurs, Basel: Birkhäuser, ss. 257-258
- ^ a b c [1] 25 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde . (PDF) Membres de l'Académie des sciences depuis sa création : Henri Poincare. Sur la dynamique de l' electron. Note de H. Poincaré. C.R. T.140 (1905) 1504–1508.
- ^ a b Poincaré, H. (1906), "Sur la dynamique de l'électron (On the Dynamics of the Electron)", Rendiconti del Circolo Matematico Rendiconti del Circolo di Palermo, cilt 21, ss. 129-176, Bibcode:1906RCMP...21..129P, doi:10.1007/BF03013466, hdl:2027/uiug.30112063899089, 8 Mart 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 10 Ağustos 2021 (Wikisource translation)
- ^ Walter (2007), Secondary sources on relativity
- ^ Miller 1981, Secondary sources on relativity
- ^ a b Darrigol 2005, Secondary sources on relativity
- ^ Einstein, A. (1905b), "Ist die Trägheit eines Körpers von dessen Energieinhalt abhängig?", Annalen der Physik, 18 (13), ss. 639-643, Bibcode:1905AnP...323..639E, doi:10.1002/andp.19053231314. See also İngilizce çevirisi 19 Ağustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde ..
- ^ Einstein, A. (1906), (PDF), Annalen der Physik, 20 (8), ss. 627-633, Bibcode:1906AnP...325..627E, doi:10.1002/andp.19063250814, 18 Mart 2006 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi
- ^ Özgün metin: "Il importait d'examiner cette hypothèse de plus près et en particulier de rechercher quelles modifications elle nous obligerait à apporter aux lois de la gravitation. C'est ce que j'ai cherché à déterminer; j'ai été d'abord conduit à supposer que la propagation de la gravitation n'est pas instantanée, mais se fait avec la vitesse de la lumière."
- ^ The Berlin Years: Correspondence, January 1919-April 1920 (English translation supplement). The Collected Papers of Albert Einstein. 9. Princeton U.P. s. 30. 20 Nisan 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Ağustos 2021. See also this letter, with commentary, in (1979). "Einstein über "wahre Kultur" und die Stellung der Geometrie im Wissenschaftssystem: Ein Brief Albert Einsteins an Hans Vaihinger vom Jahre 1919". (Almanca). 10 (2): 316-319. doi:10.1007/bf01802352. JSTOR 25170513.
- ^ Darrigol 2004, Secondary sources on relativity
- ^ Galison 2003 and Kragh 1999, Secondary sources on relativity
- ^ Holton (1988), 196–206
- ^ Hentschel (1990), 3–13[]
- ^ Miller (1981), 216–217
- ^ Darrigol (2005), 15–18
- ^ Katzir (2005), 286–288
- ^ Whittaker (1953), Secondary Sources On Relativity.
- ^ Poincaré, Selected works in three volumes. page = 682[]
- ^ Stillwell 2010, s. 419-435.
- ^ , Poincaré and topology, ss. 27-81[]
- ^ J. Stillwell, Mathematics and its history, s. 254, 10 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 10 Ağustos 2021
- ^ A. Kozenko, The theory of planetary figures, pages = 25–26[]
- ^ French: "Mémoire sur les courbes définies par une équation différentielle"
- ^ Kolmogorov, A.N.; Yushkevich, A.P., (Ed.) (24 Mart 1998). Mathematics of the 19th century. 3. ss. 162-174, 283. ISBN .
- ^ Congress for Cultural Freedom (1959). Encounter. 12. Martin Secker & Warburg. 10 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Mart 2022.
- ^ J. Hadamard. L'oeuvre de H. Poincaré. Acta Mathematica, 38 (1921), p. 208
- ^ Toulouse, Édouard, 1910. Henri Poincaré, E. Flammarion, Paris
- ^ Toulouse, E. (2013). Henri Poincare. MPublishing. ISBN . 24 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Ekim 2014.
- ^ Dauben 1979, p. 266.
- ^ Van Heijenoort, Jean (1967), From Frege to Gödel: a source book in mathematical logic, 1879–1931, Harvard University Press, s. 190, ISBN , 10 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 10 Ağustos 2021
- ^ . Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences. 5 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2015.
- ^ Poincaré Krateri
- ^ 2021 Poincare (1936 MA)
- ^ a b Gray, Jeremy (2013). "The Campaign for Poincaré". Henri Poincaré: A Scientific Biography. Princeton University Press. ss. 194-196.
- ^ Crawford, Elizabeth (25 Kasım 1987). The Beginnings of the Nobel Institution: The Science Prizes, 1901–1915. Cambridge University Press. ss. 141-142.
- ^ a b c . Nobelprize.org. Nobel Media AB. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2015.
- ^ Crawford, Elizabeth (13 Kasım 1998). "Nobel: Always the Winners, Never the Losers". Science. 282 (5392): 1256-1257. Bibcode:1998Sci...282.1256C. doi:10.1126/science.282.5392.1256.[]
- ^ Nastasi, Pietro (16 Mayıs 2013). "A Nobel Prize for Poincaré?". Lettera Matematica. 1 (1–2): 79-82. doi:10.1007/s40329-013-0005-1.
- ^ Yemima Ben-Menahem, Conventionalism: From Poincare to Quine, Cambridge University Press, 2006, p. 39.
- ^ Gargani Julien (2012), , L'Harmattan, s. 124, 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 5 Haziran 2015
- ^ Poincaré, Henri (2007), Science and Hypothesis, Cosimo, Inc. Press, s. 50, ISBN , 10 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 10 Ağustos 2021
- ^ Hadamard, Jacques. An Essay on the Psychology of Invention in the Mathematical Field. Princeton Univ Press (1945)
- ^ Poincaré, Henri (1914). "3: Mathematical Creation". Science and Method.
- ^ Dennett, Daniel C. (1978), Brainstorms: Philosophical Essays on Mind and Psychology, The MIT Press, s. 293, ISBN
- ^ Ladyman, James (10 Ocak 2014). "Structural Realism". (Ed.). Stanford Encyclopedia of Philosophy.
Kaynakça
- Bell, Eric Temple, 1986. Men of Mathematics (reissue edition). Touchstone Books. .
- Belliver, André, 1956. Henri Poincaré ou la vocation souveraine. Paris: Gallimard.
- , 1996. "Against the Gods: A Remarkable Story of Risk". (p. 199–200). John Wiley & Sons.
- Boyer, B. Carl, 1968. A History of Mathematics: Henri Poincaré, John Wiley & Sons.
- , 2000. The Search for Mathematical Roots 1870–1940. Princeton Uni. Press.
- (2004) [1993], (PDF), Proceedings of the 9th ACMS Conference (Westmont College, Santa Barbara, CA), ss. 1-22, 13 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Internet version published in Journal of the ACMS 2004.
- Folina, Janet, 1992. Poincaré and the Philosophy of Mathematics. Macmillan, New York.
- , 1986. Linear differential equations and group theory from Riemann to Poincaré, Birkhauser
- Gray, Jeremy, 2013. Henri Poincaré: A scientific biography. Princeton University Press
- (Ekim 2005), "Henri Poincaré. A Life in the Service of Science" (PDF), Notices of the AMS, 52 (9), ss. 1036-1044, 11 Şubat 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 10 Ağustos 2021
- Kolak, Daniel, 2001. Lovers of Wisdom, 2nd ed. Wadsworth.
- Gargani, Julien, 2012. Poincaré, le hasard et l'étude des systèmes complexes, L'Harmattan.
- Murzi, 1998. "Henri Poincaré".
- O'Connor, J. John, and Robertson, F. Edmund, 2002, "Jules Henri Poincaré". University of St. Andrews, Scotland.
- , 1995. Newton's Clock: Chaos in the Solar System (reissue edition). W H Freeman & Co. .
- Sageret, Jules, 1911. Henri Poincaré. Paris: Mercure de France.
- Toulouse, E.,1910. Henri Poincaré.—(Source biography in French) at University of Michigan Historic Math Collection.
- Stillwell, John (2010). Mathematics and Its History (3., illustrated bas.). Springer Science & Business Media. ISBN . 10 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Ağustos 2021.
- , 2012 Henri Poincaré. Impatient Genius. N.Y.: Springer.
- Henri Poincaré, l'œuvre scientifique, l'œuvre philosophique, by Vito Volterra, Jacques Hadamard, Paul Langevin and Pierre Boutroux, Felix Alcan, 1914.
- Henri Poincaré, l'œuvre mathématique, by Vito Volterra.
- Henri Poincaré, le problème des trois corps, by Jacques Hadamard.
- Henri Poincaré, le physicien, by Paul Langevin.
- Henri Poincaré, l'œuvre philosophique, by Pierre Boutroux.
- Bu makale, altında lisanslanan PlanetMath'deki Jules Henri Poincaré materyalini içermektedir.
Konuyla ilgili yayınlar
Görelilik üzerine çalışmak için ikincil kaynaklar
- Cuvaj, Camillo (1969), "Henri Poincaré's Mathematical Contributions to Relativity and the Poincaré Stresses", American Journal of Physics, 36 (12), ss. 1102-1113, Bibcode:1968AmJPh..36.1102C, doi:10.1119/1.1974373
- Darrigol, O. (1995), "Henri Poincaré's criticism of Fin De Siècle electrodynamics", Studies in History and Philosophy of Science, 26 (1), ss. 1-44, Bibcode:1995SHPMP..26....1D, doi:10.1016/1355-2198(95)00003-C
- Darrigol, O. (2000), Electrodynamics from Ampére to Einstein, Oxford: Clarendon Press, ISBN
- Darrigol, O. (2004), "The Mystery of the Einstein–Poincaré Connection", Isis, 95 (4), ss. 614-626, Bibcode:2004Isis...95..614D, doi:10.1086/430652, (PMID) 16011297
- Darrigol, O. (2005), "The Genesis of the theory of relativity" (PDF), Séminaire Poincaré, cilt 1, ss. 1-22, Bibcode:2006eins.book....1D, doi:10.1007/3-7643-7436-5_1, ISBN , 8 Kasım 2018 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 10 Ağustos 2021
- Galison, P. (2003), Einstein's Clocks, Poincaré's Maps: Empires of Time, New York: W.W. Norton, ISBN
- Giannetto, E. (1998), "The Rise of Special Relativity: Henri Poincaré's Works Before Einstein", Atti del XVIII Congresso di Storia della Fisica e dell'astronomia, ss. 171-207
- (1982), Science and Convention: Essays on Henri Poincaré's Philosophy of Science and the Conventionalist Tradition, Oxford: Pergamon Press, ISBN
- Goldberg, S. (1967), "Henri Poincaré and Einstein's Theory of Relativity", American Journal of Physics, 35 (10), ss. 934-944, Bibcode:1967AmJPh..35..934G, doi:10.1119/1.1973643
- Goldberg, S. (1970), "Poincaré's silence and Einstein's relativity", British Journal for the History of Science, cilt 5, ss. 73-84, doi:10.1017/S0007087400010633
- Holton, G. (1988) [1973], "Poincaré and Relativity", , Harvard University Press, ISBN
- Katzir, S. (2005), "Poincaré's Relativistic Physics: Its Origins and Nature", Phys. Perspect., 7 (3), ss. 268-292, Bibcode:2005PhP.....7..268K, doi:10.1007/s00016-004-0234-y
- Keswani, G.H., Kilmister, C.W. (1983), , Br. J. Philos. Sci., 34 (4), ss. 343-354, doi:10.1093/bjps/34.4.343, 26 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi
- Keswani, G.H. (1965), "Origin and Concept of Relativity, Part I", Br. J. Philos. Sci., 15 (60), ss. 286-306, doi:10.1093/bjps/XV.60.286
- Keswani, G.H. (1965), "Origin and Concept of Relativity, Part II", Br. J. Philos. Sci., 16 (61), ss. 19-32, doi:10.1093/bjps/XVI.61.19
- Keswani, G.H. (1966), "Origin and Concept of Relativity, Part III", Br. J. Philos. Sci., 16 (64), ss. 273-294, doi:10.1093/bjps/XVI.64.273
- Kragh, H. (1999), Quantum Generations: A History of Physics in the Twentieth Century, Princeton University Press, ISBN
- Langevin, P. (1913), "L'œuvre d'Henri Poincaré: le physicien", Revue de Métaphysique et de Morale, cilt 21, s. 703, 16 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 10 Ağustos 2021
- Macrossan, M. N. (1986), , Br. J. Philos. Sci., 37 (2), ss. 232-234, CiteSeerX 10.1.1.679.5898 $2, doi:10.1093/bjps/37.2.232, 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 27 Mart 2007
- Miller, A.I. (1973), "A study of Henri Poincaré's "Sur la Dynamique de l'Electron", Arch. Hist. Exact Sci., 10 (3–5), ss. 207-328, doi:10.1007/BF00412332
- Miller, A.I. (1981), Albert Einstein's special theory of relativity. Emergence (1905) and early interpretation (1905–1911), Reading: Addison–Wesley, ISBN
- Miller, A.I. (1996), "Why did Poincaré not formulate special relativity in 1905?", Jean-Louis Greffe; Gerhard Heinzmann; Kuno Lorenz (Ed.), Henri Poincaré : science et philosophie, Berlin, ss. 69-100
- Popp, B.D. (2020), Henri Poincaré: Electrons to Special Relativity, Cham: Springer Nature, ISBN
- Schwartz, H. M. (1971), "Poincaré's Rendiconti Paper on Relativity. Part I", American Journal of Physics, 39 (7), ss. 1287-1294, Bibcode:1971AmJPh..39.1287S, doi:10.1119/1.1976641
- Schwartz, H. M. (1972), "Poincaré's Rendiconti Paper on Relativity. Part II", American Journal of Physics, 40 (6), ss. 862-872, Bibcode:1972AmJPh..40..862S, doi:10.1119/1.1986684
- Schwartz, H. M. (1972), "Poincaré's Rendiconti Paper on Relativity. Part III", American Journal of Physics, 40 (9), ss. 1282-1287, Bibcode:1972AmJPh..40.1282S, doi:10.1119/1.1986815
- Scribner, C. (1964), "Henri Poincaré and the principle of relativity", American Journal of Physics, 32 (9), ss. 672-678, Bibcode:1964AmJPh..32..672S, doi:10.1119/1.1970936
- Walter, S. (2005), "Henri Poincaré and the theory of relativity", Renn, J. (Ed.), Albert Einstein, Chief Engineer of the Universe: 100 yazars for Einstein, Berlin: Wiley-VCH, ss. 162-165
- Walter, S. (2007), "Breaking in the 4-vectors: the four-dimensional movement in gravitation, 1905–1910", Renn, J. (Ed.), The Genesis of General Relativity, 3, Berlin: Springer, ss. 193-252
- (1953), "The Relativity Theory of Poincaré and Lorentz", , Londra: Nelson
- Zahar, E. (2001), Poincaré's Philosophy: From Conventionalism to Phenomenology, Chicago: Open Court Pub Co, ISBN
Ana akım olmayan kaynaklar
- Leveugle, J. (2004), La Relativité et Einstein, Planck, Hilbert—Histoire véridique de la Théorie de la Relativitén, Pars: L'Harmattan
- Logunov, A.A. (2004), Henri Poincaré and relativity theory, arXiv:physics/0408077 $2, Bibcode:2004physics...8077L, ISBN
Diğer
- Galina Weinstein, A Biography of Henri Poincaré – 2012 Centenary of the Death of Poincaré
- Scott Walter (2017), "Henri Poincaré's life, science, and life in science", Historia Mathematica, Elsevier, doi:10.1016/j.hm.2017.05.001, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Scott Walter (2007), Noretta Koertge (Ed.), "Poincaré, Jules Henri French mathematician and scientist", New Dictionary of Scientific Biography, New York: Charles Scribner’s Sons, 6, ss. 121-125, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Howard Stein, "the Strange Case of Poincaré" (PDF), Physics and Philosophy Meet, The University of Chicago, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Olivier Darrigol (2012), "Poincaré's Light" (PDF), Poincaré, 1912-2012, Séminaire Poincaré XVI, ss. 1-43, 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Koray Akçagüner (2019), "Intuition in Poincaré's Philosophy of Mathematics" [Poincaré'nin Matematik Felsefesinde Sezgi] (PDF), Beytulhikme Int J. Phil., 9 (4), ss. 925-940, doi:10.18491/beytulhikme.1540, 1 Mart 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- James Carlson, (Ed.) (8-9 Haziran 2010), "The Poincaré Conjecture" (PDF), Clay Mathematics Proceedings, Paris, France: Institut Henri Poincaré, 19, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Gerhard Heinzmann (1998-1999), "Poincaré on understanding mathematics" (PDF), Philosophia Scientiæ, 3 (2), ss. 43-60, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Koray Akçagüner (Eylül 2019), Poincaré’s Philosophy of Mathematics and The Impossibility Of Building a New Arithmetic (PDF), Orta Doğu Teknik Üniversitesi, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021,
Master Tezi
- Abdurrahman Coşkun (Aralık 2010), "Matematiğin Bütün Temel Alanlarıyla İlgilenen Son Evrenselci: Henri Poincaré", Bilim ve Teknik, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Gerald Holton (2001), "Henri Poincaré, Marcel Duchamp and Innovation in Science and Art" (PDF), LEONARDO, 34 (2), ss. 127-134[]
- Timur Karaçay, 20.Yüzyılda Bilimi Sarsan Düşünceler ve Henri Poincaré (PDF), Başkent Üniversitesi, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- T. Petrosky & I. Prigogine (Ekim 1993), "Poincare resonances and the limits of trajectory dynamics" (PDF), Proc. Natl. Acad. Sci., ABD, cilt 90, ss. 9393-9397, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Stephen D. Bond, Benedict J. Leimkuhler & Brian B. Laird (15 Kasım 1998), (PDF), Journal of Computational Physics, cilt 151, ss. 114-134, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- John Milnor (Kasım 2003), "Towards the Poincaré Conjecture and the Classification of 3-Manifolds" (PDF), Notices of the AMS, AMS, 50 (10), ss. 1226-1233, 9 Haziran 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Phillip A. Griffiths (Mart 1982), "Poincaré and Algebraic Geometry", Bulletin (new series) of the American Mathematical Society, 6 (2)
- L. Brillouin (1962), "Poincare's Theorem and Uncertainty in Classical Mechanics" (PDF), Information and Control, cilt 5, ss. 223-245, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Connemara Doran, Lizhen Ji & Shing-Tung Yau (Ed.), "Poincaré's Path to Uniformization" (PDF), Uniformization, Riemann-Hilbert Correspondence, Calabi-Yau Manifolds and Picard-Fuchs Equations, ALM, 42, ss. 55-79, 4 Kasım 2019 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021,
Proceedings of a workshop at the Institut Mittag-Leffler, The Royal Swedish Academy of Sciences, Advanced Lectures in Mathematics 42 (Boston: International Press, 2018)
- Ivan Nourdin, Giovanni Peccati & Gesine Reinert (2009), "Second order Poincaré inequalities and CLTs on Wiener space" (PDF), Journal of Functional Analysis, Elsevier, ScienceDirect, cilt 257, ss. 593-609
- Jörg Leis, The Poincaré Series (PDF), 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Maximilian Nickel & Douwe Kiela (2017), "Poincaré Embeddings for Learning Hierarchical Representations" (PDF), 31st Conference on Neural Information Processing Systems (NIPS), Long Beach, CA, USA, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Agnieszka Kitlas Golińska (2013), "Poincaré Plots in Analysis of Selected Biomedical Signals", Studies in Logic, Grammar and Rhetoric, 35 (48), ss. 117-127, doi:10.2478/slgr-2013-0031, ISBN , ISSN 0860-150X, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Ivana Balaževic, Carl Allen & Timothy Hospedales (2019), "Multi-relational Poincaré Graph Embeddings" (PDF), 33rd Conference on Neural Information Processing Systems (NeurIPS), Vancouver, Canada, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- C. T. C. Wall, Poincaré complexes: I (PDF), 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Jeremy Heis (Temmuz 2019), The Geometry Behind Poincaré’s Conventionalism (PDF), Irvine: University of California, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Heinz Klaus Strick, HENRI POINCARÉ (April 29, 1854 – July 17, 1912) (PDF), Almanya, 18 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- C. Marchal (2005), "Poincaré, Einstein and the Relativity: the Surprising Secret" (PDF), Proceedings of The XXVIII Workshop on The Fundamental Problems of High Energy Physics and Field Theory, 12 Kasım 2020 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Walter D. Neumann (1977), "Generalizations of the Poincare Birkhoff fixed point theorem" (PDF), Bull. Austral. Math. Soc, cilt 17, ss. 375-389, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Huai-Dong Cao & Xi-Ping Zhu (Haziran 2006), "A Complete Proof of the Poincaré and Geometrization Conjectures – Application of the Hamilton-Perelman Theory of the Ricci Flow" (PDF), Asian J. Math., International Press, 10 (2), ss. 165-492, 2 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Laurent Siebenmann, Topological Poincaré conjecture in dimension 4 (the work of M. H. Freedman) (PDF), Min Hoon Kim & Mark Powell tarafından çevrildi, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Stephen M. Buckley & Pekka Koskela (1998), "New Poincaré Inequalities From Old" (PDF), Annales Academiæ Scientiarum Fennicæ Mathematica, cilt 23, ss. 251-260, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- François Apéry (2020), "The Cabinet de mathématiques of the Henri Poincaré Institute in Paris", KWARTALNIK HISTORII NAUKI I TECHNIKI (Fransızca), 65 (3), ss. 97-108, doi:10.4467/0023589XKHNT.20.021.12604, 16 Ocak 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Emre Çancıoğlu, Savaş Şahin & Yalçın İşler (Temmuz 2021), "Poincare Çizimi Ölçümlerinden Topluluk Öğrenmesi Yöntemleri Kullanılarak Proses Kontrol Sistemlerinde Arıza Tespit ve Teşhisi", Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, 26, ss. 30-34, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Natanael Alpay, Melissa Sugimoto & Mihaela Vajiac (8 Mayıs 2020), The Poincaré Duality Theorem and its Applications, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 11 Ağustos 2021,
(Poster sunumu)
- Nilgün Sönmez (2008), "Poincaré Koniklerinin Denklemleri ve Sınıflandırılması", Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 8 (1), ss. 63-78, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Necip Çakır (Nisan-Temmuz-Ekim 1995), "Bilim Dünyasından Bir Portre: Henri Poincaré", İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 11-12-13, ss. 255-266, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Muammer Abalı (Şubat 2007), "Kestirimden teoreme fırtınalı yolculuk: Poincaré Kestirimi Nihayet Kanıtlandı" (PDF), Bilim ve Teknik, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Mehmet Pakdemirli, M. M. Fatih Karahan & Hakan Boyacı (26-30 Ağustos 2013), "Kuvvetli Nonlineer Sistemler için Çok Ölçekli Lindstedt Poincare Tekniği", XVIII. ULUSAL MEKANİK KONGRESİ, Manisa: Celal Bayar Üniversitesi
- Özge Hıdırlar (2014), Poincare Grup ve Cebirleri (PDF), İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021,
(Yüksek Lisans Tezi)
- Turgut Önder (Mayıs 2001), "Yüz Yıldır Çözülemeyen Problem: Poincaré Sanısı" (PDF), Bilim ve Teknik, 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 11 Ağustos 2021
- Bekir S. Gür (2006), "Poincaré'nin matematik felsefesi üzerine" (PDF), Matematik Dünyası, 2, ss. 78-82
- Sibel Çağlar (9 Mart 2021). . 2 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
Dış bağlantılar
Wikimedia Commons'ta Henri Poincaré ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
Vikisöz'de Henri Poincaré ile ilgili sözleri bulabilirsiniz. |
- Vikikaynak'ta Henri Poincaré tarafından ya da onun hakkında yazılmış çalışmalar
- Henri Poincaré çalışmaları – Gutenberg Projesi
- Internet Archive'daki Henri Poincaré tarafından oluşturulan ya da hakkındaki eserler
- Henri Poincaré çalışmaları (kamu malı sesli kitaplar)
- "Jules Henri Poincaré (1854—1912)". İnternet Felsefe Ansiklopedisi.
- "Poincaré's Philosophy of Mathematics". İnternet Felsefe Ansiklopedisi.
- Mathematics Genealogy Project'te Henri Poincaré
- . 30 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "Henri Poincaré", MacTutor Matematik Tarihi arşivi
- (Fransızca). University of Nantes. 19 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- (Fransızca). University of Nantes. 7 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- . 27 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Collins, Graham P. (9 Haziran 2004). . Scientific American. 17 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- , BBC in Our Time, 2 Kasım 2006, 24 Nisan 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi,
hosted by
- . Mathpages. 27 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- . 2008. 19 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
BBC documentary directed by looking at the influence of Poincaré's discoveries on 20th Century mathematics
Kültürel görevleri | ||
---|---|---|
Önce gelen Sully Prudhomme | (Koltuk 24) Académie française 1908–1912 | Sonra gelen |
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Jules Henri Poincare Fransizca telaffuz ɑ ʁi pwɛ kaʁe dinle 29 Nisan 1854 17 Temmuz 1912 Fransiz matematikci teorik fizikci muhendis ve bilim felsefecisiydi Yasami boyunca var oldugu sekliyle disiplinin tum alanlarinda mukemmel oldugundan genellikle bir bilge ve matematikte Son Evrenselci The Last Universalist olarak tanimlanir Henri PoincareHenri Poincare 1913 te yayinlanan fotografi Dogum29 Nisan 1854 1854 04 29 Nancy Meurthe et Moselle FransaOlum17 Temmuz 1912 58 yasinda Paris FransaOlum sebebiemboliDefin yeriMontparnasse Mezarligi 48 50 12 613 K 2 19 32 250 D 48 83683694 K 2 32562500 D 48 83683694 2 32562500MilliyetFransizDiger ad lar iJules Henri PoincareEgitimLycee Nancy now fr Ecole Polytechnique University of Paris Dr 1879 Taninma nedeniPoincare varsayimi Poincare grubu Gelenekcilik Ozel gorelilik Uc cisim problemi Topoloji Kaos teorisi Fransiz tarihsel epistemolojisi Temel grupEvlilikJeanne Louise Poulain d AndecyCocuk lar Jeanne 1887 Yvonne 1889 Henriette 1891 ve Leon 1893 Oduller 1900 1901 Matteucci Madalyasi 1905 1905 Bruce Madalyasi 1911 1885 Commander of the Legion of Honour Royal Order of the Polar Star 1905 KariyeriDaliMatematik ve fizikCalistigi kurumTez 1879 Doktora danismaniCharles HermiteDoktora ogrencileriMihailo PetrovicDiger onemli ogrencileriEtkilendikleriImmanuel Kant Ernst MachEtkiledikleriGeorge David Birkhoff Albert EinsteinImzaPierre Boutroux nun amcasiydi Bir matematikci ve fizikci olarak soyut ve uygulamali matematige matematiksel fizige ve gok mekanigine bircok ozgun temel katki yapti Poincare uc cisim problemi uzerine yaptigi arastirmada modern kaos teorisinin temellerini atan bir kaotik determinist sistemi kesfeden ilk kisi oldu Ayrica topoloji alaninin kurucularindan biri olarak kabul edilir Poincare farkli donusumler altinda fizik yasalarinin degismezligine dikkat etmenin onemini acikca ortaya koydu ve Lorentz donusumlerini modern simetrik formlarinda sunan ilk kisi oldu Poincare kalan goreli hiz donusumlerini kesfetti ve bunlari 1905 te Hendrik Lorentz e yazdigi bir mektupta kaydetti Boylece ozel gorelilik teorisinin formulasyonunda onemli bir adim olan tum Maxwell denklemlerinin mukemmel degismezligini elde etti 1905 yilinda Poincare ilk olarak bir cisimden yayilan ve Lorentz donusumlerinin gerektirdigi sekilde isik hizinda yayilan kutlecekim dalgalarini ondes gravifiques onerdi Fizik ve matematikte kullanilan Poincare grubuna onun adi verildi 20 yuzyilin baslarinda 2002 2003 yillarinda Grigori Perelman tarafindan cozulene kadar matematikteki unlu cozulmemis problemlerden biri haline gelen Poincare varsayimini formule etti HayatiGenc Henri Poincare Poincare 29 Nisan 1854 te Nancy Meurthe et Moselle deki Cite Ducale semtinde etkili bir Fransiz ailesinde dogdu Babasi Leon Poincare 1828 1892 nde tip profesoruydu Kucuk kiz kardesi Aline manevi filozof Emile Boutroux ile evlendi Henri nin ailesinin bir diger onemli uyesi 1913 ten 1920 ye kadar Fransa Cumhurbaskani olarak gorev yapacak olan Academie francaise nin bir uyesi olan kuzeni Raymond Poincare idi Egitimi Nancy sehrinde Grande Rue de 117 numarali evde Henri Poincare nin dogum yeri uzerine plaket Cocuklugunda bir sure difteri hastaligina yakalandi ve annesi Eugenie Launois den 1830 1897 ozel egitim aldi 1862 de Henri Nancy deki Lycee ye girdi simdi onun onuruna yine Nancy de olan ile birlikte fr olarak yeniden adlandirildi Lisede on bir yil gecirdi ve bu sure zarfinda okudugu her konuda en iyi ogrencilerden biri oldugunu kanitladi Yazili kompozisyonda mukemmeldi Matematik ogretmeni onu bir matematik canavari olarak tanimladi ve Fransa daki tum Liselerin en iyi ogrencileri arasinda bir yarisma olan de birincilik odulleri kazandi En zayif dersleri en iyi ihtimalle ortalama olarak tanimlandigi muzik ve beden egitimiydi Ancak gorme zayifligi ve dalginliga egilim bu zorluklari aciklayabilir 1871 de Lycee den hem edebiyat hem de bilimde bir bakalorya ile mezun oldu 1870 Fransa Prusya Savasi sirasinda nda babasinin yaninda gorev yapti Poincare 1873 te Ecole Polytechnique e en iyi eleme derecesi ile girdi ve 1875 te mezun oldu Orada Charles Hermite in ogrencisi olarak matematik okudu sivrilmeye devam etti ve 1874 te ilk makalesini Demonstration nouvelle des proprietes de l indicatrice d une Surface yayinladi Kasim 1875 ten Haziran 1878 e kadar de okudu maden muhendisligi mufredatina ek olarak matematik calismasina devam etti ve Mart 1879 da siradan maden muhendisi derecesini aldi Ecole des Mines mezunu olarak kuzeydogu Fransa daki Vesoul bolgesi icin mufettis olarak e katildi Agustos 1879 da de 18 madencinin oldugu bir maden felaketi mahallindeydi Kazayla ilgili resmi sorusturmayi karakteristik olarak kapsamli ve insani bir sekilde yurutmustur Ayni zamanda Poincare Charles Hermite in gozetiminde matematik alaninda Bilim Doktorasina hazirlaniyordu Doktora tezi Sur les proprietes des fonctions definies par les equations aux differences partielles diferansiyel denklemler alanindaydi Poincare bu denklemlerin ozelliklerini incelemek icin yeni bir yol tasarladi Sadece bu tur denklemlerin integralini belirleme sorunuyla karsi karsiya kalmadi ayni zamanda genel geometrik ozelliklerini inceleyen ilk kisiydi Gunes Sistemi icinde serbest hareket halindeki birden fazla cismin davranisini modellemek icin kullanilabilecegini fark etti Poincare 1879 da Paris Universitesi nden mezun oldu Ilk bilimsel basarilari Derecesini aldiktan sonra Poincare Normandiya daki nde Aralik 1879 da matematik alaninda genc ogretim gorevlisi olarak ders vermeye basladi Ayni zamanda bir sinif incelenmesine iliskin ilk buyuk makalesini yayinladi Orada Caen de mustakbel esi Louise Poulain d Andecy ile tanisti ve 20 Nisan 1881 de evlendiler Dort cocuklari oldu Jeanne 1887 dogumlu Yvonne 1889 dogumlu Henriette 1891 dogumlu ve Leon 1893 dogumlu Poincare hemen Avrupa nin en buyuk matematikcileri arasina yerini aldi ve bircok onde gelen matematikcinin dikkatini cekti 1881 de Poincare Paris Universitesi Fen Fakultesi nde ogretim gorevlisi pozisyonuna davet edildi daveti kabul etti 1883 1897 yillari arasinda Ecole Polytechnique de matematiksel analiz dersleri verdi 1881 1882 de Poincare yeni bir matematik dali yaratti Denklemi cozmek zorunda kalmadan bir cozum ailesinin davranisi hakkinda en onemli bilgiyi elde etmenin nasil mumkun oldugunu gosterdi cunku bu her zaman mumkun olmayabilir Bu yaklasimi gok mekanigi ve matematiksel fizikteki problemlere basariyla kullandi Kariyeri Madencilik kariyerini asla tamamen matematige birakmadi 1881 den 1885 e kadar Kuzey demir yolu gelisiminden sorumlu bir muhendis olarak nda calisti Sonunda 1893 te Corps de Mines in bas muhendisi ve 1910 da genel mufettis oldu 1881 den baslayarak ve kariyerinin geri kalaninda Paris Universitesi nde Sorbonne ders verdi Baslangicta maitre de conferences d analyse analiz docenti olarak atandi Sonunda Fiziksel ve Deneysel Mekanik Matematiksel Fizik ve Olasilik Teorisi ve Gok Mekanigi ve Astronomi kursulerinde bulundu 1887 de Poincare henuz 32 yasindayken Fransiz Bilimler Akademisi ne secildi 1906 da baskani oldu ve 5 Mart 1908 de Academie francaise e secildi 1887 de yorungede donen coklu cisimlerin serbest hareketiyle ilgili uc cisim probleminin cozumu icin Isvec Krali II Oscar in matematik yarismasini kazandi Asagidaki uc cisim problemi bolumune bakin Cimetiere du Montparnasse deki Poincare ailesi mezari 1893 te Poincare onu dunyanin her yerindeki ile mesgul eden a katildi 1897 de Poincare dairesel olcunun ve dolayisiyla zaman ve boylamin ondaliklastirilmasi icin basarisiz bir oneriyi destekledi Onu uluslararasi zaman dilimleri olusturma ve goreceli hareket halindeki cisimler arasindaki zamanin senkronizasyonu sorununu dusunmeye iten bu yaziydi Asagidaki gorelilik uzerine calismaya bakin 1899 da ve yine daha basarili bir sekilde 1904 te Alfred Dreyfus un davalarina mudahil oldu Fransiz ordusunda vatana ihanetle suclanan bir Yahudi subayi olan Dreyfus a karsi getirilen bazi delillerin sahte bilimsel iddialarini elestirdi Poincare 1901 den 1903 e kadar Fransiz astronomi toplulugu olan in baskanligini yapti Ogrencileri Poincare nin Paris Universitesi nde iki onemli doktora ogrencisi vardi 1900 ve 1905 Olumu 1912 de Poincare prostat sorunu nedeniyle ameliyat oldu ve ardindan 17 Temmuz 1912 de Paris te bir emboliden oldugunde 58 yasindaydi Paris teki Montparnasse Mezarligi ndaki Poincare aile mezarina gomuldu Fransa nin eski Egitim Bakani Claude Allegre 2004 te Poincare nin en yuksek onurlu Fransiz vatandaslarina ayrilmis olan Paris teki Pantheon da yeniden gomulmesini onerdi CalismalariOzet Poincare gok mekanigi akiskanlar mekanigi optik elektrik telgraf kilcallik esneklik termodinamik kuantum teorisi gorelilik teorisi ve fiziksel kozmoloji gibi soyut ve uygulamali matematigin ayri alanlarina bircok katki yapti Ayrica matematik ve fizigin populerlestiricisiydi siradan halk icin birkac kitap yazdi Katkida bulundugu belirli konular arasinda sunlar yer almaktadir Cebirsel topoloji Cebirsel geometri Poincare varsayimi 2003 yilinda Grigori Perelman tarafindan kanitlanmistir Poincare yinelenme teoremi Hiperbolik geometri Sayi teorisi Uc Cisim Problemi Diofant denklemleri teorisi Elektromanyetizma Ozel gorelilik kurami Temel grup Diferansiyel denklemler alaninda Poincare ornegin ve gibi diferansiyel denklemlerin nitel teorisi icin kritik olan bircok sonuc vermistir Yanlislarin Olagan Yasasi Normal Law of Errors herkesin inanci uzerine Poincare bu yasanin aciklamasi icin normal dagilima bakin Kuantum mekanigini destekleyen yeni bir matematiksel arguman saglayan etkili bir makale yayinladi Uc cisim problemi Gunes Sisteminde yorungede donen ikiden fazla cismin hareketine genel bir cozum bulma problemi Newton un zamanindan beri matematikcilerin gozunden kacmisti Bu baslangicta uc cisim problemi ve daha sonra n nin ikiden fazla yorungedeki cisimlerin herhangi bir sayisi oldugu olarak biliniyordu n cisim cozumu 19 yuzyilin sonunda cok onemli ve zorlu kabul edildi Nitekim 1887 de 60 yas gunu serefine Gosta Mittag Leffler in tavsiyesiyle Isvec Krali II Oscar soruna cozum bulabilen herkese bir odul verdi Newton yasasina gore her birini ceken keyfi olarak cok sayida kutle noktasindan olusan bir sistem verildiginde hicbir iki noktanin asla carpismadigi varsayimi altinda zamanin bilinen bir fonksiyonu olan bir degiskende her noktanin koordinatlarinin bir dizi olarak bir temsilini bulmaya calisin ve tum degerleri icin seri Problemin cozulememesi durumunda klasik mekanige herhangi bir baska onemli katkinin odule deger oldugu dusunulurdu Asil problem cozmemis olsa da odul sonunda Poincare ye verildi Hakemlerden biri seckin Karl Weierstrass Bu calismanin onerilen problemin tam cozumunu sagladigi dusunulemez ancak yine de yayinlanmasi goksel mekanik tarihte yeni bir cagi baslatacak kadar onemlidir Katkisinin ilk versiyonu ciddi bir hata bile iceriyordu ayrintilar icin Diacu nun makalesine ve in kitabina bakin Sonunda basilan versiyon kaos teorisine yol acan bircok onemli fikri iceriyordu Baslangicta belirtildigi gibi problem nihayet 1912 de tarafindan n 3 icin cozuldu ve 1990 larda tarafindan n gt 3 cisim durumuna genellestirildi Gorelilik uzerine calisma Marie Curie ve Poincare 1911 Solvay Konferansi nda konusuyorYerel zaman Poincare nin Bureau des Longitudes deki uluslararasi zaman dilimleri olusturma konusundaki calismasi onu mutlak uzaya veya isikli eter gore farkli hizlarda hareket eden Dunya da hareketsiz olan saatlerin nasil senkronize edilebilecegini dusunmeye yoneltti Ayni zamanda Hollandali teorisyen Hendrik Lorentz Maxwell in teorisini yuklu parcaciklarin elektronlar veya iyonlar hareketi ve bunlarin radyasyonla etkilesimi teorisine donusturuyordu 1895 te Lorentz yerel saat adi verilen fiziksel yorumu olmayan yardimci bir niceligi tanitmisti t t vx c2 displaystyle t prime t vx c 2 ve etere gore hareketi algilamak icin optik ve elektrik deneylerinin basarisizligini aciklamak amaciyla hipotezini tanitti bkz Michelson Morley deneyi Poincare Lorentz in teorisinin surekli bir yorumcusu ve bazen dostca bir elestirmeni idi Poincare bir filozof olarak daha derin anlam deeper meaning ile ilgilendi Boylece Lorentz in teorisini yorumladi ve bunu yaparken simdi ozel gorelilik ile iliskilendirilen pek cok icgoru buldu Poincare The Measure of Time da 1898 soyle demistir Butun bu olumlamalarin kendi baslarina hicbir anlami olmadigini anlamak icin biraz dusunmek yeterlidir Sadece bir gelenegin sonucu olarak bir tane alabilirler Ayrica bilim insanlarinin fiziksel teorilere en basit bicimi vermek icin bir varsayim olarak isik hizinin sabitligini belirlemeleri gerektigini savundu Bu varsayimlara dayanarak 1900 de Lorentz in yerel zamanin harika icadi ni tartisti ve hareket halindeki saatlerin hareketli bir cercevede her iki yonde ayni hizda hareket ettigi varsayilan isik sinyallerinin degis tokusuyla senkronize edildiginde ortaya ciktigini belirtti Gorelilik ilkesi ve Lorentz donusumleri 1881 de Poincare hiperbolik geometriyi acisindan tanimladi ve Lorentz araligini degismez birakan donusumleri formule etti x2 y2 z2 1 displaystyle x 2 y 2 z 2 1 bu da onlari 2 1 boyutlarindaki Lorentz donusumlerine matematiksel olarak esdeger kilar Ek olarak Poincare nin hiperbolik geometrinin diger modelleri ve Beltrami Klein modeli goreli hiz uzayiyla iliskilendirilebilir bkz Poincare kuresinin bir temsili kuresel koordinatlar biciminde polarize isik icin Stokes parametrelerinin parametrelestirilmesi Bunun Poincare homoloji kuresi ile ayni olmadigina dikkat edin 1892 de Poincare polarizasyon da dahil olmak uzere bir isigin gelistirdi Polarize durumlari temsil eden bir kure uzerinde hareket eden polarizorlerin ve yavaslaticilarin eylemi hakkindaki vizyonuna Poincare kuresi denir Poincare kuresinin Lorentz donusumlerinin ve hiz eklemelerinin geometrik bir temsili olarak kullanilabilecegi temel bir Lorentz simetrisine sahip oldugu gosterildi 1900 de iki makalede goreceli hareket ilkesini tartisti ve 1904 te ona gorelilik ilkesi adini verdi buna gore hicbir fiziksel deney duzgun bir hareket durumu ile bir dinlenme durumu arasinda ayrim yapamaz 1905 te Poincare Lorentz e Lorentz in 1904 tarihli ve Poincare nin son derece onemli bir makale olarak tanimladigi makalesi hakkinda yazdi Bu mektupta Lorentz in donusumunu Maxwell in yuk dolu uzay icin olan denklemlerinden birine uyguladiginda yaptigi bir hataya isaret etti ve ayrica Lorentz tarafindan verilen zaman genlesmesi faktorunu sorguladi Lorentz e yazdigi ikinci bir mektupta Poincare Lorentz in zaman genisletme faktorunun gercekten de neden dogru oldugunu kendi nedeniyle acikladi Lorentz donusumunu bir grup haline getirmek gerekliydi ve simdi goreli hiz toplama yasasi olarak bilinen seyi verdi Poincare daha sonra 5 Haziran 1905 te Paris teki Bilimler Akademisi toplantisinda bu konularin ele alindigi bir bildiri sundu Bunun yayinlanan versiyonunda sunlari yazdi Lorentz tarafindan ortaya konan temel nokta elektromanyetik alan denklemlerinin su bicimin belirli bir donusumuyle ki buna Lorentz adini verecegim degismedigidir x kℓ x et t kℓ t ex y ℓy z ℓz k 1 1 e2 displaystyle x prime k ell left x varepsilon t right t prime k ell left t varepsilon x right y prime ell y z prime ell z k 1 sqrt 1 varepsilon 2 ve donusumlerin bir grup olusturmasi icin ℓ e displaystyle ell left varepsilon right keyfi fonksiyonunun tum e displaystyle varepsilon Lorentz ℓ 1 displaystyle ell 1 i farkli bir argumanla ayarlamisti degerleri icin tekil olmasi gerektigini gosterdi 1906 da yayinlanan makalenin genisletilmis bir versiyonunda Poincare x2 y2 z2 c2t2 displaystyle x 2 y 2 z 2 c 2 t 2 kombinasyonunun degismez olduguna isaret etti Bir Lorentz donusumunun ct 1 displaystyle ct sqrt 1 i dorduncu sanal koordinat olarak tanitarak yalnizca dort boyutlu uzayda orijin etrafinda bir donusum oldugunu kaydetti ve erken bir bicimini kullandi Poincare 1907 de yeni mekaniginin dort boyutlu yeniden formule edilmesine ilgi eksikligini dile getirdi cunku onun gorusune gore fizigin dort boyutlu geometri diline cevrilmesi sinirli fayda icin cok fazla caba gerektirecekti Bu dusuncenin sonuclarini 1907 de cozen Hermann Minkowski oldu kaynak belirtilmeli Kutle enerji iliskisi Daha once kesfeden digerleri gibi Poincare 1900 kutle ve elektromanyetik enerji arasinda bir iliski kesfetti Etki tepki ilkesi ile arasindaki catismayi incelerken elektromanyetik alanlar ise karistiginfa agirlik merkezinin hala duzgun bir hizla devinip devinmedigini belirlemeye calisti Etki tepki ilkesinin yalnizca madde icin gecerli olmadigini elektromanyetik alanin kendi momentumuna sahip oldugunu fark etti Poincare bir elektromanyetik dalganin elektromanyetik alan enerjisinin kutle yogunlugu E c2 olan imgesel bir sivi fluide fictif kurgusal akiskan gibi davrandigi sonucuna varmistir Eger hem maddenin kutlesi hem de kurgusal akiskanin kutlesi tarafindan tanimlaniyorsa ve kurgusal akiskan yok edilemezse ne yaratilir ne de yok edilir o zaman kutle merkezi cercevesinin devinimi tekduze uniform kalir Ancak elektromanyetik enerji diger enerji bicimlerine donusturulebilir Boylece Poincare uzayin her noktasinda elektromanyetik enerjinin donusturulebildigi ve ayni zamanda enerjiyle orantili bir kutle tasiyan elektrik enerjisi olmayan bir akiskanin var oldugunu varsaymistir Bu bicimde kutle merkezinin devinimi duzgun kalir Poincare bu varsayimlara cok sasirmamak gerektigini cunku bunlarin yalnizca matematiksel kurgular oldugunu soyledi Bununla birlikte Poincare nin karari cerceveleri degistirirken bir celiskiye yol acti Bir belirli bir yonde isima yapiyorsa kurgusal akiskanin eylemsizliginden dolayi bir geri tepmeyle karsilacaktir Poincare devinimli kaynagin cercevesine bir Lorentz yukseltmesi v c dereceye gerceklestirdi Enerji korunumunun her iki cercevede de gecerli oldugunu ancak momentumun korunumu yasasinin bozuldugunu kaydetti Bu onun nefret ettigi bir kavram olan surekli devinim izin verecekti Doga yasalari referans cercevelerinde farkli olmak zorunda kalacakti ve gorelilik ilkesi gecerli olmayacakti Bu nedenle bu durumda da esirde baska bir dengeleyici mekanizmanin olmasi gerektigini savundu Poincare St Louis dersinde 1904 bu konuya geri dondu Bu kez ve daha sonra 1908 de ve yukarida bahsedilen sorunlari gidermek icin esir cozumunu elestirdi Aygit sanki bir top ve yansitilan enerji bir topmus gibi geri tepecek ve bu mevcut mermimizin kutlesi olmadigi icin Newton ilkesiyle celisiyor madde degil enerjidir Osilatoru alicidan ayiran ve bozuklugun birinden digerine gecerken gecmek zorunda oldugu uzayin bos olmadigini sadece esirle degil havayla hatta bir miktar ince ancak olculebilir akiskan ile gezegenler arasi uzay Bu maddenin enerji kendisine ulastigi anda alicinin yaptigi gibi soku aldigini ve rahatsizlik onu terk ettiginde geri teptigini mi Bu Newton un ilkesini kurtarirdi ama bu dogru degil Yayilmasi sirasinda enerji her zaman bir maddi alt tabakaya bagli kalsaydi bu madde isigi da beraberinde tasirdi ve Fizeau en azindan hava icin boyle bir seyin olmadigini gosterdi Michelson ve Morley o zamandan beri bunu dogruladi Ozgun maddenin hareketlerinin eterinkilerle tam olarak dengelendigini de varsayabiliriz ama bu bizi bir an once yapilanlarla ayni dusuncelere goturecektir Ilke bu sekilde yorumlanirsa her seyi aciklayabilir cunku gorunur hareketler ne olursa olsun onlari telafi etmek icin varsayimsal hareketler hayal edebiliriz Ama herhangi bir seyi aciklayabiliyorsa hicbir seyi onceden bildirmemize izin vermeyecektir her seyi onceden acikladigi icin cesitli olasi hipotezler arasinda secim yapmamiza izin vermeyecektir Bu nedenle ise yaramaz hale gelir Ayrica aciklanamayan diger iki etkiyi de tartisti 1 Lorentz in degisken kutlesi gm displaystyle gamma m Abraham in degisken kutle kurami ve in hizli devinen elektronlarin kutlesi uzerindeki deneylerinden cikan kutlenin korunmama durumu ve 2 Marie Curie nin radyum deneylerinde enerjinin korunmama durumu Poincare celiskisini esir icinde herhangi bir dengeleme mekanizmasi kullanmadan cozen Albert Einstein in kutle enerji denkligi 1905 kavramiydi isinim veya isi olarak enerji kaybeden bir cismin kutlesi m E c2 miktarinda bir kutle kaybediyordu Hertz osilatoru yayinim surecinde kutle kaybeder ve momentum herhangi bir cercevede korunur Bununla birlikte Poincare nin Agirlik Merkezi probleminin cozumu ile ilgili olarak Einstein Poincare nin formulasyonunun ve 1906 dan itibaren kendisininkinin matematiksel olarak esdeger oldugunu kaydetti Kutlecekim dalgalari 1905 te Poincare ilk olarak bir nesneden cikan ve isik hizinda yayilan kutlecekimsel dalgalari ondes gravifiques onerdi Bu konuda asagidakileri yazdi Bu varsayimi daha yakindan incelemek ve ozellikle kutlecekim yasalarini degistirmemizi hangi yollarla gerektirecegini sormak onemli hale geldi Bunu belirlemeye calistim ilk basta kutlecekim yayiliminin anlik olmadigini isik hiziyla gerceklestigini varsaymaya yonlendirildim Poincare ve Einstein Einstein in gorelilik uzerine ilk makalesi Poincare nin kisa makalesinden uc ay sonra ancak Poincare nin uzun versiyonundan once yayinlandi Einstein Lorentz donusumlerini turetmek icin gorelilik ilkesine dayandi ve Poincare nin 1900 tarif ettigine benzer bir saat senkronizasyonu proseduru Einstein senkronizasyonu kullandi ancak Einstein in makalesi hicbir referans icermemesi bakimindan dikkat cekiciydi Poincare Einstein in ozel gorelilik uzerine calismasini hicbir zaman kabul etmedi Ancak Einstein 3 Mayis 1919 da e yazdigi bir mektupta Poincare nin bakis acisina dolayli olarak sempati duydugunu ifade etti Einstein Poincare nin olumunden sonra 1921 de Geometri und Erfahrung Geometri ve Deneyim Geometry and Experience baslikli bir konferans metninde ozel gorelilik ile baglantili olarak degil ancak Oklidyen olmayan geometri ile baglantili olarak kabul etti Olumunden birkac yil once Einstein Poincare i goreliligin onculerinden biri olarak yorumladi ve Lorentz kendisinden sonra adlandirilan donusumun Maxwell denklemlerinin analizi icin gerekli oldugunu zaten kabul etmisti ve Poincare bu ongoruyu daha da derinlestirdi Poincare ve gorelilik uzerine degerlendirmeler Poincare nin ozel goreliligin gelistirilmesindeki calismasi iyi bilinmektedir cogu tarihci Einstein in calismasiyla bircok benzerlige karsin ikisinin cok ayri arastirma gundemlerine ve calisma yorumlarina sahip oldugunu vurgulamaktadir Poincare yerel zamanin benzer bir fiziksel yorumunu gelistirdi ve sinyal hiziyla olan baglantiyi fark etti ancak Einstein in tersine esir kavramini makalelerinde kullanmayi surdurdu ve esirde devinimsiz olan saatlerin gercek zamani gosterdigini ve devinen saatlerin yerel saati gosterdigini savundu Boylece Poincare gorelilik ilkesini klasik fizikteki kavramlarina uygun tutmaya calisirken Einstein uzay ve zamanin goreliliginin yeni fiziksel kavramlarina dayanan matematiksel olarak esdeger bir kinematik gelistirdi Cogu tarihcinin gorusu bu olsa da Poincare ve Lorentz in goreliligin gercek kasifleri oldugunu savunan gibi bir azinlik cok daha ileri gider Cebir ve sayi teorisi Poincare grup teorisini fizige tanitti ve Lorentz donusumleri grubunu inceleyen ilk kisi oldu Ayrik gruplar teorisine ve bunlarin temsillerine de buyuk katkilarda bulundu Bir kupanin torusa topolojik donusumuTopoloji Konu Felix Klein tarafindan Erlangen Programi nda 1872 gelisiguzel surekli donusumun geometri degismezleri bir tur geometri olarak acikca tanimlanmistir Topoloji terimi daha once kullanilan Analiz durumu Analysis situs yerine Johann Benedict Listing tarafindan onerildigi gibi tanitildi Bazi onemli kavramlar ve Bernhard Riemann tarafindan tanitildi Ancak bu bilimin temeli herhangi bir boyuttaki bir alan icin Poincare tarafindan yaratildi Bu konudaki ilk makalesi 1894 te yayinlandi Geometri alanindaki arastirmasi homotopi ve homolojinin soyut topolojik tanimina yol acti Ayrica ilk olarak ve temel grup gibi kombinatoryal topolojinin temel kavramlarini ve degismezlerini tanitti Poincare n boyutlu cokyuzlulerin Euler Poincare teoremi kenarlarinin koselerinin ve yuzlerinin sayisiyla ilgili bir formulu kanitladi ve sezgisel boyut kavraminin ilk kesin formulasyonunu verdi Astronomi ve gok mekanigi Uc cisim probleminde kaotik hareket bilgisayar simulasyonu Poincare Gok Mekaniginin Yeni Yontemleri New Methods of Celestial Mechanics 1892 1899 ve Gok Mekanigi Uzerine Dersler Lectures on Celestial Mechanics 1905 1910 adli iki klasik monografi yayinladi Onlarda arastirmalarinin sonuclarini uc cismin hareketi problemine basariyla uyguladi ve cozumlerin davranisini frekans kararlilik asimptotik vb Kucuk parametre yontemini sabit noktalari integral degismezleri varyasyon denklemlerini asimptotik acilimlarin yakinsamasini tanitti Bruns in 1887 bir teorisini genellestiren Poincare uc cisim probleminin tumlevlenemez oldugunu gosterdi Baska bir deyisle uc cisim probleminin genel cozumu cisimlerin kesin koordinatlari ve hizlari araciligiyla cebirsel ve acisindan ifade edilemez Bu alandaki calismasi Isaac Newton dan bu yana gok mekanigindeki ilk buyuk basariydi Bu monograflar daha sonra matematiksel kaos teorisi ozellikle bkz Poincare yinelenme teoremi ve dinamik sistemlerin genel teorisinin temeli haline gelen bir Poincare fikrini icerir Poincare yer cekimi ile donen bir akiskanin denge figurleri icin astronomi uzerine onemli eserler yazdi Catallanma noktalarinin onemli kavramini tanitti ve halka bicimli ve armut bicimli sekiller de dahil olmak uzere elipsoid olmayanlar gibi denge sekillerinin varligini ve bunlarin stabilitesini kanitladi Bu kesif icin Poincare Kraliyet Astronomi Dernegi nin Altin Madalyasini aldi 1900 nin Diferansiyel denklemler ve matematiksel fizik Poincare diferansiyel denklemler sisteminin tekil noktalarinin incelenmesi uzerine doktora tezini savunduktan sonra Diferansiyel denklemlerle tanimlanan egriler uzerine On curves defined by differential equations 1881 1882 basligi altinda bir dizi ani yazdi Bu makalelerde adi verilen yeni bir matematik dali olusturdu Poincare diferansiyel denklemin bilinen fonksiyonlar cinsinden cozulemese bile denklemin formundan cozumlerin ozellikleri ve davranislari hakkinda cok sayida bilgi bulunabilecegini gosterdi Ozellikle Poincare duzlemdeki integral egrilerin yorungelerinin dogasini arastirdi tekil noktalarin dugum bir siniflandirmasini verdi bir kavramini ve tanitti ve bazi ozel durumlar disinda limit cevrim sayisi her zaman sonludur Poincare ayrica genel bir integral degismezler teorisi ve varyasyon denklemlerinin cozumlerini gelistirdi Sonlu fark denklemleri icin yeni bir yon yaratti cozumlerin asimptotik analizi Tum bu basarilari matematiksel fizik ve gok mekaniginin pratik problemlerini incelemek icin uyguladi ve kullanilan yontemler topolojik calismalarinin temeliydi Integral egrilerin tekil noktalariSemer Odak Merkez DugumKarakteri1909 da dul esi tarafindan Ecole polytechnique e sunulan Henri Poincare nin Joseph Carlier tarafindan bustu Palaiseau daki l X in ana salonunda yer alir BCX kutuphane koleksiyonlari Poincare nin calisma aliskanliklari cicekten cicege ucan bir ariya benzetilmistir Poincare zihninin nasil calistigiyla ilgileniyordu aliskanliklarini inceledi ve 1908 de Paris teki Genel Psikoloji Enstitusu nde gozlemleri hakkinda bir konusma yapti Dusunme tarzini nasil birkac kesif yaptigina bagladi Matematikci Darboux onun un intuitif bir sezgisel oldugunu iddia etti ve bunun gorsel temsillerle cok sik calistigi gercegiyle kanitlandigini savundu Kati olmayi umursamaz ve mantiktan hoslanmazdi Bu goruse ragmen Jacques Hadamard Poincare nin arastirmasinin olaganustu netlik gosterdigini yazdi ve Poincare nin kendisi mantigin bir fikir icat etmenin degil fikirleri yapilandirmanin bir yolu olduguna ve mantigin fikirleri sinirladigina inandigini yazdi Toulouse un tanimlamasi Poincare nin zihinsel organizasyonu sadece Poincare nin kendisi icin degil ayni zamanda Paris teki Yuksek Arastirmalar Okulu nun Psikoloji Laboratuvari psikologu icin de ilgincti Toulouse Henri Poincare 1910 adli bir kitap yazdi Icinde Poincare nin duzenli programini tartisti Her gun ayni saatlerde kisa sureler icinde calisti Gunde dort saat sabah 10 00 ile oglen arasinda ardindan tekrar 17 00 den itibaren aksam 7 ye kadar matematiksel arastirma yapti Aksamin ilerleyen saatlerinde dergilerdeki makaleleri okurdu Normal calisma aliskanligi bir problemi tamamen kafasinda cozmek ardindan tamamlanan problemi kagida gecirmekti ve miyoptu Duyduklarini gorsellestirme yetenegi ozellikle derslere katildiginda faydali oldu cunku gorme yetenegi o kadar zayifti ki ogretim gorevlisinin tahtaya ne yazdigini tam olarak goremiyordu Bu yetenekler bir dereceye kadar eksiklikleri ile dengelendi Fiziksel olarak sakar ve sanatsal olarak beceriksizdi Her zaman acelesi vardi ve degisiklikler veya duzeltmeler icin geri donmekten hoslanmazdi bilincaltinin problem uzerinde calismaya devam edecegine inandigi icin hicbir zaman bir problem uzerinde uzun zaman harcamamisti Ayrica Toulouse cogu matematikcinin onceden belirlenmis ilkelerden calistigini Poincare nin ise her seferinde temel ilkelerden yola ciktigini belirtmistir O Connor ve digerleri 2002 Dusunme yontemi su sekilde iyi ozetlenmistir Habitue a negliger les details et a ne regarder que les cimes il passait de l une a l autre avec une promptitude surprenante et les faits qu il decouvrait se groupant d eux memes autour de leur centre etaient instantanement et automatiquement classes dans sa memoire Accustomed to neglecting details and to looking only at mountain tops he went from one peak to another with surprising rapidity and the facts he discovered clustering around their center were instantly and automatically pigeonholed in his memory Ayrintilari ihmal etmeye ve sadece daglarin tepelerine bakmaya aliskin oldugundan bir zirveden digerine sasirtici bir hizla gitti ve kesfettigi gercekler merkezlerinin etrafinda toplanarak aninda ve otomatik olarak hafizasinda siniflandi Belliver 1956 Sonlu otesi sayilara karsi tutumu Poincare Georg Cantor un teorisi karsisinda dehsete dustu ve bundan matematigin sonunda tedavi edilecegi bir hastalik olarak bahsetti Poincare Gercek bir sonsuz yoktur Cantorcular bunu unuttular ve bu yuzden celiskiye dustuler dedi BasarilarOduller Isvec Krali II Oscar in matematik yarismasi 1887 nin yabanci uyesi 1897 Amerikan Felsefe Toplulugu 1899 Londra 1900 1905 yilinda Matteucci Madalyasi 1905 Fransiz Bilimler Akademisi 1906 Academie francaise 1909 Bruce Madalyasi 1911 Onun ardindan isimlendirilenler Matematik ve teorik fizik merkezi Matematiksel Fizik Uluslararasi Odulu Bilim Dergisi Poincare Semineri lakapli Ay daki krateri Asteroit Henri Poincare Nobel Fizik Odulu nu almadi ancak Henri Becquerel veya komite uyesi Gosta Mittag Leffler gibi etkili savunuculari vardi Adaylik arsivi Poincare nin olum yili olan 1904 ile 1912 arasinda toplam 51 adaylik aldigini ortaya koyuyor 1910 Nobel Odulu icin verilen 58 adayliktan 34 u Poincare e idi Adaylar arasinda Nobel odullu Hendrik Lorentz ve Pieter Zeeman her ikisi de 1902 Marie Curie 1903 Albert Michelson 1907 Gabriel Lippmann 1908 ve Guglielmo Marconi 1909 vardi Poincare Boltzmann veya Gibbs gibi unlu teorik fizikcilerin Nobel Odulu nu almamis olmalari Nobel komitesinin teoriden cok deneye onem verdigini gosteren bir kanit olarak goruluyor Poincare nin durumunda onu aday gosterenlerden birkaci en buyuk problemin belirli bir kesif bulus ya da teknige isim vermek olduguna dikkat cekti FelsefePoincare matematigin mantigin bir dali olduguna inanan Bertrand Russell ve Gottlob Frege nin felsefi goruslerine zitti Poincare siddetle karsi cikti ve sezginin matematigin hayati oldugunu iddia etti Poincare Science and Hypothesis adli kitabinda ilginc bir bakis acisi sunar Yuzeysel bir gozlemci icin bilimsel gercek suphenin otesindedir bilimin mantigi yanilmazdir ve bilim insanlari bazen yaniliyorlarsa bu sadece onlarin kuralini yanlis anlamalarindandir Poincare aritmetigin sentetik olduguna inaniyordu Peano aksiyomlarinin tumevarim ilkesiyle dongusel olmayan bir sekilde kanitlanamayacagini savundu Murzi 1998 bu nedenle aritmetigin a priori sentetik oldugu ve analitik olmadigi sonucuna vardi Poincare daha sonra matematigin analitik olmadigi icin mantiktan cikarilamayacagini soylemeye devam etti Gorusleri Immanuel Kant in goruslerine benziyordu Kolak 2001 Folina 1992 Cantor kume teorisine siddetle karsi cikti ve tanimlarin kullanimina itiraz etti Ancak Poincare felsefe ve matematigin tum dallarinda Kantci gorusleri paylasmadi Ornegin geometride Poincare Oklidyen olmayan uzayin yapisinin analitik olarak bilinebilecegine inaniyordu Poincare uzlasmanin fizikte onemli bir rol oynadigini savundu Gorusu ve daha sonra daha asiri versiyonlari olarak bilinmeye basladi Poincare Newton un birinci yasasinin ampirik olmadigina mekanik icin geleneksel bir cerceve varsayimi olduguna inaniyordu Gargani 2012 Ayrica fiziksel uzayin geometrisinin geleneksel olduguna inaniyordu Fiziksel alanlarin geometrisinin veya sicaklik gradyanlarinin degistirilebildigi ornekleri ya kati cetveller tarafindan olculen bir alani Oklidyen olmayan olarak tanimlayarak ya da cetvellerin degisken bir isi dagilimi ile genisletildigi veya kucultuldugu bir Oklid uzayi olarak tanimladi Ancak Poincare Oklidyen olmayan bir fiziksel geometriye gecmek yerine Oklid geometrisini kurtarmak icin fiziksel yasalari degistirmeyi tercih edecegimiz kadar Oklid geometrisine alistigimizi dusundu Ozgur irade Poincare nin Paris teki Societe de Psychologie den onceki unlu dersleri Science and Hypothesis The Value of Science ve Bilim ve Yontem Science and Method olarak yayinlandi Jacques Hadamard tarafindan yaraticilik ve bulusun iki zihinsel asamadan olustugu fikrinin kaynagi olarak gosterildi ilki bir probleme olasi cozumlerin rastgele kombinasyonlari ardindan bir elestirel degerlendirme Poincare cogunlukla deterministik bir evrenden soz etmesine ragmen bilincaltinda yeni olasiliklar meydana getirmenin sans icerdigini soyledi Uzun bir bilincsiz calisma doneminden sonra bir nevi ani aydinlanmayla zihne kendini sunan kombinasyonlarin genellikle faydali ve verimli kombinasyonlar oldugu kesindir ego ama sadece ilginc olanlar bilinc alanina girerler Yalnizca birkaci uyumlu ve dolayisiyla ayni anda hem yararli hem de guzeldir ve sozunu ettigim geometrikcinin ozel duyarliligini etkilemeye muktedir olacaklardir Bu bir kez uyandiginda dikkatimizi onlara yoneltecek ve boylece onlara bilinclenme firsati verecektir Bilincalti egoda ise tam tersine disiplinin yokluguna ve tesaduften dogan duzensizlige bu isim verilebilirse ozgurluk diyecegim sey hukum surer Poincare nin iki asamasi secimin takip ettigi rastgele kombinasyonlar Daniel Dennett in iki asamali ozgur irade modelinin temeli oldu BibliyografyaPoincare nin Ingilizce ceviri yazilari Bilim felsefesi uzerine populer yazilarPoincare Henri 1902 1908 The Foundations of Science New York Science Press reprinted in 1921 This book includes the English translations of Science and Hypothesis 1902 The Value of Science 1905 Science and Method 1908 1904 PDF The Walter Scott Publishing Co 29 Kasim 2011 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi 1913 The New Mechanics The Monist Vol XXIII 1913 The Relativity of Space PDF The Monist doi 10 5840 monist191323220 1913 Last Essays New York Dover reprint 1963 1956 Chance In James R Newman ed The World of Mathematics 4 Vols 1958 The Value of Science New York Dover Fransizca orijinal versiyon Cebirsel topoloji uzerine1895 Analysis Situs PDF 15 Aralik 2017 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 10 Agustos 2021 Topolojinin ilk sistematik calismasi Gok mekanigi uzerine1890 Poincare Henri 2017 The three body problem and the equations of dynamics Poincare s foundational work on dynamical systems theory Popp Bruce D tarafindan cevrildi Cham Switzerland Springer International Publishing ISBN 978 3 319 52898 4 1892 99 New Methods of Celestial Mechanics 3 vols English trans 1967 1 56396 117 2 1905 The Capture Hypothesis of J J See The Monist Vol XV 1905 10 Lessons of Celestial Mechanics Lecons de mecanique celeste professees a la Sorbonne Tome I Tome II Ire Partie Tome II IIe Partie Tome III Matematik felsefesi uzerineEwald William B ed 1996 From Kant to Hilbert A Source Book in the Foundations of Mathematics 2 vols Oxford Univ Press Contains the following works by Poincare 1894 On the Nature of Mathematical Reasoning 972 81 Science and Hypothesis Bolum 1 s 25 1898 On the Foundations of Geometry 982 1011 1900 Intuition and Logic in Mathematics 1012 20 1905 06 Mathematics and Logic I III 1021 70 1910 On Transfinite Numbers 1071 74 1903 Poincare s Review of Hilbert s Foundations of Geometry Bulletin of The American Mathematical Society 1905 The Principles of Mathematical Physics The Monist Vol XV 1910 The Future of Mathematics The Monist Vol XX 1910 Mathematical Creation The Monist Vol XX Tekrar basim Diger1904 Maxwell s Theory and Wireless Telegraphy New York McGraw Publishing Company 1905 The New Logics The Monist Vol XV 1905 The Latest Efforts of the Logisticians The Monist Vol XV Ingilizce cevirilerin kapsamli bibliyografyasi1892 2017 Henri Poincare Papers 10 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 10 Agustos 2021 Ayrica bakinizKavramlar kapali yonlendirilebilir bir manifoldun tekil zincir kompleksinin bir soyutlamasi Poincare grubu Poincare Bifurkasyon Teoremler Poincare tarafindan kanitlanan teoremlerin bir listesi Poincare yinelenme teoremi belirli sistemler yeterince uzun fakat sinirli bir sure sonra baslangic durumuna cok yakin bir duruma geri donecektir Surekli dinamik sistemlerin yorungelerinin duzlem silindir veya iki kure uzerindeki uzun vadeli davranislari hakkinda bir ifade Kaynaklari veya yutaklari sink olmayan bir kure uzerinde duzgun vektor alani olmadigini belirten tuylu top teoreminin bir genellemesi geometrik topolojide Poincare dualitesinin bir versiyonu siniri olan bir manifolda uygulaniyor Daha buyuk bir gercek simetrik matris A nin B nin sutunlari tarafindan yayilan dogrusal bir alt uzay uzerine dik izdusumu olarak kabul edilebilecek gercek bir simetrik matris B AB nin ozdegerlerinin ust ve alt sinirlarini verir Her alan korur oryantasyon korur iki siniri zit yonlerde donduren bir halkanin homeomorfizminin en az iki sabit noktasi vardir Bir Lie cebrinin evrensel zarflama cebrinin net bir aciklamasi Poincare varsayimi simdi bir teorem Her basit baglantili kapali 3 manifold 3 kureye homeomorfiktir n boyuta genellestirilmesi Diger Ozel gorelilik tarihi Paris Epistemik yapisal gercekcilikKaynakcaDipnotlar Poincare s Philosophy of Mathematics Internet Felsefe Ansiklopedisi Heinzmann Gerhard Stump David 22 Kasim 2021 Henri Poincare Ed Stanford Encyclopedia of Philosophy Einstein s letter to Michele Besso Princeton 6 Mart 1952 forvo com 16 Subat 2010 tarihinde kaynagindan arsivlendi How To Pronounce Henri Poincare pronouncekiwi com 6 Kasim 2018 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Mart 2022 Ginoux J M Gerini C 2013 Henri Poincare A Biography Through the Daily Papers World Scientific doi 10 1142 8956 ISBN 978 981 4556 61 3 Hadamard Jacques Temmuz 1922 The early scientific work of Henri Poincare The Rice Institute Pamphlet 9 3 111 183 2 Nisan 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 10 Agustos 2021 Belliver 1956 Sagaret 1911 Jules Henri Poincare 1854 1912 Internet Felsefe Ansiklopedisi O Connor et al 2002 Carl 1968 F Verhulst Sageret 1911 Mazliak Laurent 14 Kasim 2014 Poincare s Odds Duplantier B Rivasseau V Ed Poincare 1912 2012 Poincare Seminar 2012 Progress in Mathematical Physics 67 Basel Springer s 150 ISBN 9783034808347 10 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 10 Agustos 2021 see Galison 2003 Bulletin de la Societe astronomique de France 25 1911 ss 581 586 23 Temmuz 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 10 Agustos 2021 Mathematics Genealogy Project te Henri Poincare Jean Mawhin Ekim 2005 Henri Poincare A Life in the Service of Science PDF Notices of the AMS 52 9 ss 1036 1044 16 Mart 2016 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 27 Mart 2016 27 Kasim 2004 tarihinde kaynagindan arsivlendi McCormmach Russell Bahar 1967 Henri Poincare and the Quantum Theory Isis 58 1 ss 37 55 doi 10 1086 350182 Irons F E Agustos 2001 Poincare s 1911 12 proof of quantum discontinuity interpreted as applying to atoms American Journal of Physics 69 8 ss 879 884 Bibcode 2001AmJPh 69 879I doi 10 1119 1 1356056 Diacu Florin 1996 The solution of the n body Problem PDF The Mathematical Intelligencer 18 3 ss 66 70 doi 10 1007 BF03024313 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Barrow Green June 1997 Poincare and the three body problem History of Mathematics 11 Providence RI American Mathematical Society ISBN 978 0821803677 OCLC 34357985 Poincare J Henri 2017 The three body problem and the equations of dynamics Poincare s foundational work on dynamical systems theory Popp Bruce D Translator Cham Switzerland Springer International Publishing ISBN 9783319528984 OCLC 987302273 Hsu Jong Ping Hsu Leonardo 2006 A broader view of relativity general implications of Lorentz and Poincare invariance 10 World Scientific s 37 ISBN 978 981 256 651 5 10 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 10 Agustos 2021 Section A5a p 37 10 Agustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde Lorentz Hendrik A 1895 Versuch einer theorie der electrischen und optischen erscheinungen in bewegten Korpern Leiden E J Brill Poincare Henri 1898 The Measure of Time Revue de Metaphysique et de Morale cilt 6 ss 1 13 a b c Poincare Henri 1900 La theorie de Lorentz et le principe de reaction Archives Neerlandaises des Sciences Exactes et Naturelles cilt 5 ss 252 278 See also the Ingilizce cevirisi 26 Haziran 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde Poincare H 1881 PDF Association Francaise Pour l Avancement des Sciences 10 132 138 16 Mayis 2021 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 10 Agustos 2021 Reynolds W F 1993 Hyperbolic geometry on a hyperboloid The American Mathematical Monthly 100 5 442 455 doi 10 1080 00029890 1993 11990430 JSTOR 2324297 Poincare H 1892 Chapitre XII Polarisation rotatoire Theorie mathematique de la lumiere II Paris Georges Carre Tudor T 2018 Lorentz Transformation Poincare Vectors and Poincare Sphere in Various Branches of Physics Symmetry 10 3 52 Bibcode 2018Symm 10 52T doi 10 3390 sym10030052 Poincare H 1900 Les relations entre la physique experimentale et la physique mathematique Revue Generale des Sciences Pures et Appliquees cilt 11 ss 1163 1175 3 Aralik 2020 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 10 Agustos 2021 Reprinted in Science and Hypothesis Ch 9 10 a b Poincare Henri 1913 The Principles of Mathematical Physics The Foundations of Science The Value of Science New York Science Press ss 297 320 article translated from 1904 original available in online chapter from 1913 book 10 Agustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde Poincare H 2007 38 3 Poincare to H A Lorentz May 1905 Walter S A Ed La correspondance entre Henri Poincare et les physiciens chimistes et ingenieurs Basel Birkhauser ss 255 257 Poincare H 2007 38 4 Poincare to H A Lorentz May 1905 Walter S A Ed La correspondance entre Henri Poincare et les physiciens chimistes et ingenieurs Basel Birkhauser ss 257 258 a b c 1 25 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde PDF Membres de l Academie des sciences depuis sa creation Henri Poincare Sur la dynamique de l electron Note de H Poincare C R T 140 1905 1504 1508 a b Poincare H 1906 Sur la dynamique de l electron On the Dynamics of the Electron Rendiconti del Circolo Matematico Rendiconti del Circolo di Palermo cilt 21 ss 129 176 Bibcode 1906RCMP 21 129P doi 10 1007 BF03013466 hdl 2027 uiug 30112063899089 8 Mart 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 10 Agustos 2021 Wikisource translation Walter 2007 Secondary sources on relativity Miller 1981 Secondary sources on relativity a b Darrigol 2005 Secondary sources on relativity Einstein A 1905b Ist die Tragheit eines Korpers von dessen Energieinhalt abhangig Annalen der Physik 18 13 ss 639 643 Bibcode 1905AnP 323 639E doi 10 1002 andp 19053231314 See also Ingilizce cevirisi 19 Agustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde Einstein A 1906 PDF Annalen der Physik 20 8 ss 627 633 Bibcode 1906AnP 325 627E doi 10 1002 andp 19063250814 18 Mart 2006 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Ozgun metin Il importait d examiner cette hypothese de plus pres et en particulier de rechercher quelles modifications elle nous obligerait a apporter aux lois de la gravitation C est ce que j ai cherche a determiner j ai ete d abord conduit a supposer que la propagation de la gravitation n est pas instantanee mais se fait avec la vitesse de la lumiere The Berlin Years Correspondence January 1919 April 1920 English translation supplement The Collected Papers of Albert Einstein 9 Princeton U P s 30 20 Nisan 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 10 Agustos 2021 See also this letter with commentary in 1979 Einstein uber wahre Kultur und die Stellung der Geometrie im Wissenschaftssystem Ein Brief Albert Einsteins an Hans Vaihinger vom Jahre 1919 Almanca 10 2 316 319 doi 10 1007 bf01802352 JSTOR 25170513 Darrigol 2004 Secondary sources on relativity Galison 2003 and Kragh 1999 Secondary sources on relativity Holton 1988 196 206 Hentschel 1990 3 13 tam kaynak belirtilmeli Miller 1981 216 217 Darrigol 2005 15 18 Katzir 2005 286 288 Whittaker 1953 Secondary Sources On Relativity Poincare Selected works in three volumes page 682 tam kaynak belirtilmeli Stillwell 2010 s 419 435 Poincare and topology ss 27 81 tam kaynak belirtilmeli J Stillwell Mathematics and its history s 254 10 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 10 Agustos 2021 A Kozenko The theory of planetary figures pages 25 26 tam kaynak belirtilmeli French Memoire sur les courbes definies par une equation differentielle Kolmogorov A N Yushkevich A P Ed 24 Mart 1998 Mathematics of the 19th century 3 ss 162 174 283 ISBN 978 3764358457 Congress for Cultural Freedom 1959 Encounter 12 Martin Secker amp Warburg 10 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Mart 2022 J Hadamard L oeuvre de H Poincare Acta Mathematica 38 1921 p 208 Toulouse Edouard 1910 Henri Poincare E Flammarion Paris Toulouse E 2013 Henri Poincare MPublishing ISBN 9781418165062 24 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 10 Ekim 2014 Dauben 1979 p 266 Van Heijenoort Jean 1967 From Frege to Godel a source book in mathematical logic 1879 1931 Harvard University Press s 190 ISBN 978 0 674 32449 7 10 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 10 Agustos 2021 Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences 5 Eylul 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 4 Agustos 2015 Poincare Krateri 2021 Poincare 1936 MA a b Gray Jeremy 2013 The Campaign for Poincare Henri Poincare A Scientific Biography Princeton University Press ss 194 196 Crawford Elizabeth 25 Kasim 1987 The Beginnings of the Nobel Institution The Science Prizes 1901 1915 Cambridge University Press ss 141 142 a b c Nobelprize org Nobel Media AB 6 Ekim 2014 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 24 Eylul 2015 Crawford Elizabeth 13 Kasim 1998 Nobel Always the Winners Never the Losers Science 282 5392 1256 1257 Bibcode 1998Sci 282 1256C doi 10 1126 science 282 5392 1256 olu kirik baglanti Nastasi Pietro 16 Mayis 2013 A Nobel Prize for Poincare Lettera Matematica 1 1 2 79 82 doi 10 1007 s40329 013 0005 1 Yemima Ben Menahem Conventionalism From Poincare to Quine Cambridge University Press 2006 p 39 Gargani Julien 2012 L Harmattan s 124 4 Mart 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi erisim tarihi 5 Haziran 2015 Poincare Henri 2007 Science and Hypothesis Cosimo Inc Press s 50 ISBN 978 1 60206 505 5 10 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 10 Agustos 2021 Hadamard Jacques An Essay on the Psychology of Invention in the Mathematical Field Princeton Univ Press 1945 Poincare Henri 1914 3 Mathematical Creation Science and Method Dennett Daniel C 1978 Brainstorms Philosophical Essays on Mind and Psychology The MIT Press s 293 ISBN 9780262540377 Ladyman James 10 Ocak 2014 Structural Realism Ed Stanford Encyclopedia of Philosophy Kaynakca Bell Eric Temple 1986 Men of Mathematics reissue edition Touchstone Books 0 671 62818 6 Belliver Andre 1956 Henri Poincare ou la vocation souveraine Paris Gallimard 1996 Against the Gods A Remarkable Story of Risk p 199 200 John Wiley amp Sons Boyer B Carl 1968 A History of Mathematics Henri Poincare John Wiley amp Sons 2000 The Search for Mathematical Roots 1870 1940 Princeton Uni Press 2004 1993 PDF Proceedings of the 9th ACMS Conference Westmont College Santa Barbara CA ss 1 22 13 Temmuz 2010 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Internet version published in Journal of the ACMS 2004 Folina Janet 1992 Poincare and the Philosophy of Mathematics Macmillan New York 1986 Linear differential equations and group theory from Riemann to Poincare Birkhauser 0 8176 3318 9 Gray Jeremy 2013 Henri Poincare A scientific biography Princeton University Press 978 0 691 15271 4 Ekim 2005 Henri Poincare A Life in the Service of Science PDF Notices of the AMS 52 9 ss 1036 1044 11 Subat 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 10 Agustos 2021 Kolak Daniel 2001 Lovers of Wisdom 2nd ed Wadsworth Gargani Julien 2012 Poincare le hasard et l etude des systemes complexes L Harmattan Murzi 1998 Henri Poincare O Connor J John and Robertson F Edmund 2002 Jules Henri Poincare University of St Andrews Scotland 1995 Newton s Clock Chaos in the Solar System reissue edition W H Freeman amp Co 0 7167 2724 2 Sageret Jules 1911 Henri Poincare Paris Mercure de France Toulouse E 1910 Henri Poincare Source biography in French at University of Michigan Historic Math Collection Stillwell John 2010 Mathematics and Its History 3 illustrated bas Springer Science amp Business Media ISBN 978 1 4419 6052 8 10 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 10 Agustos 2021 2012 Henri Poincare Impatient Genius N Y Springer Henri Poincare l œuvre scientifique l œuvre philosophique by Vito Volterra Jacques Hadamard Paul Langevin and Pierre Boutroux Felix Alcan 1914 Henri Poincare l œuvre mathematique by Vito Volterra Henri Poincare le probleme des trois corps by Jacques Hadamard Henri Poincare le physicien by Paul Langevin Henri Poincare l œuvre philosophique by Pierre Boutroux Bu makale Creative Commons Attribution Share Alike License altinda lisanslanan PlanetMath deki Jules Henri Poincare materyalini icermektedir Konuyla ilgili yayinlarGorelilik uzerine calismak icin ikincil kaynaklar Cuvaj Camillo 1969 Henri Poincare s Mathematical Contributions to Relativity and the Poincare Stresses American Journal of Physics 36 12 ss 1102 1113 Bibcode 1968AmJPh 36 1102C doi 10 1119 1 1974373 Darrigol O 1995 Henri Poincare s criticism of Fin De Siecle electrodynamics Studies in History and Philosophy of Science 26 1 ss 1 44 Bibcode 1995SHPMP 26 1D doi 10 1016 1355 2198 95 00003 C Darrigol O 2000 Electrodynamics from Ampere to Einstein Oxford Clarendon Press ISBN 978 0 19 850594 5 Darrigol O 2004 The Mystery of the Einstein Poincare Connection Isis 95 4 ss 614 626 Bibcode 2004Isis 95 614D doi 10 1086 430652 PMID 16011297 Darrigol O 2005 The Genesis of the theory of relativity PDF Seminaire Poincare cilt 1 ss 1 22 Bibcode 2006eins book 1D doi 10 1007 3 7643 7436 5 1 ISBN 978 3 7643 7435 8 8 Kasim 2018 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 10 Agustos 2021 Galison P 2003 Einstein s Clocks Poincare s Maps Empires of Time New York W W Norton ISBN 978 0 393 32604 8 Giannetto E 1998 The Rise of Special Relativity Henri Poincare s Works Before Einstein Atti del XVIII Congresso di Storia della Fisica e dell astronomia ss 171 207 1982 Science and Convention Essays on Henri Poincare s Philosophy of Science and the Conventionalist Tradition Oxford Pergamon Press ISBN 978 0 08 025790 7 Goldberg S 1967 Henri Poincare and Einstein s Theory of Relativity American Journal of Physics 35 10 ss 934 944 Bibcode 1967AmJPh 35 934G doi 10 1119 1 1973643 Goldberg S 1970 Poincare s silence and Einstein s relativity British Journal for the History of Science cilt 5 ss 73 84 doi 10 1017 S0007087400010633 Holton G 1988 1973 Poincare and Relativity Harvard University Press ISBN 978 0 674 87747 4 Katzir S 2005 Poincare s Relativistic Physics Its Origins and Nature Phys Perspect 7 3 ss 268 292 Bibcode 2005PhP 7 268K doi 10 1007 s00016 004 0234 y Keswani G H Kilmister C W 1983 Br J Philos Sci 34 4 ss 343 354 doi 10 1093 bjps 34 4 343 26 Mart 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi KB1 bakim Birden fazla ad yazar listesi link Keswani G H 1965 Origin and Concept of Relativity Part I Br J Philos Sci 15 60 ss 286 306 doi 10 1093 bjps XV 60 286 Keswani G H 1965 Origin and Concept of Relativity Part II Br J Philos Sci 16 61 ss 19 32 doi 10 1093 bjps XVI 61 19 Keswani G H 1966 Origin and Concept of Relativity Part III Br J Philos Sci 16 64 ss 273 294 doi 10 1093 bjps XVI 64 273 Kragh H 1999 Quantum Generations A History of Physics in the Twentieth Century Princeton University Press ISBN 978 0 691 09552 3 Langevin P 1913 L œuvre d Henri Poincare le physicien Revue de Metaphysique et de Morale cilt 21 s 703 16 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 10 Agustos 2021 Macrossan M N 1986 Br J Philos Sci 37 2 ss 232 234 CiteSeerX 10 1 1 679 5898 2 doi 10 1093 bjps 37 2 232 29 Ekim 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi erisim tarihi 27 Mart 2007 Miller A I 1973 A study of Henri Poincare s Sur la Dynamique de l Electron Arch Hist Exact Sci 10 3 5 ss 207 328 doi 10 1007 BF00412332 Miller A I 1981 Albert Einstein s special theory of relativity Emergence 1905 and early interpretation 1905 1911 Reading Addison Wesley ISBN 978 0 201 04679 3 Miller A I 1996 Why did Poincare not formulate special relativity in 1905 Jean Louis Greffe Gerhard Heinzmann Kuno Lorenz Ed Henri Poincare science et philosophie Berlin ss 69 100 Popp B D 2020 Henri Poincare Electrons to Special Relativity Cham Springer Nature ISBN 978 3 030 48038 7 Schwartz H M 1971 Poincare s Rendiconti Paper on Relativity Part I American Journal of Physics 39 7 ss 1287 1294 Bibcode 1971AmJPh 39 1287S doi 10 1119 1 1976641 Schwartz H M 1972 Poincare s Rendiconti Paper on Relativity Part II American Journal of Physics 40 6 ss 862 872 Bibcode 1972AmJPh 40 862S doi 10 1119 1 1986684 Schwartz H M 1972 Poincare s Rendiconti Paper on Relativity Part III American Journal of Physics 40 9 ss 1282 1287 Bibcode 1972AmJPh 40 1282S doi 10 1119 1 1986815 Scribner C 1964 Henri Poincare and the principle of relativity American Journal of Physics 32 9 ss 672 678 Bibcode 1964AmJPh 32 672S doi 10 1119 1 1970936 Walter S 2005 Henri Poincare and the theory of relativity Renn J Ed Albert Einstein Chief Engineer of the Universe 100 yazars for Einstein Berlin Wiley VCH ss 162 165 Walter S 2007 Breaking in the 4 vectors the four dimensional movement in gravitation 1905 1910 Renn J Ed The Genesis of General Relativity 3 Berlin Springer ss 193 252 1953 The Relativity Theory of Poincare and Lorentz Londra Nelson Zahar E 2001 Poincare s Philosophy From Conventionalism to Phenomenology Chicago Open Court Pub Co ISBN 978 0 8126 9435 2 Ana akim olmayan kaynaklar Leveugle J 2004 La Relativite et Einstein Planck Hilbert Histoire veridique de la Theorie de la Relativiten Pars L Harmattan Logunov A A 2004 Henri Poincare and relativity theory arXiv physics 0408077 2 Bibcode 2004physics 8077L ISBN 978 5 02 033964 4 Diger Galina Weinstein A Biography of Henri Poincare 2012 Centenary of the Death of Poincare Scott Walter 2017 Henri Poincare s life science and life in science Historia Mathematica Elsevier doi 10 1016 j hm 2017 05 001 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 11 Agustos 2021 Scott Walter 2007 Noretta Koertge Ed Poincare Jules Henri French mathematician and scientist New Dictionary of Scientific Biography New York Charles Scribner s Sons 6 ss 121 125 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 11 Agustos 2021 Howard Stein the Strange Case of Poincare PDF Physics and Philosophy Meet The University of Chicago 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Olivier Darrigol 2012 Poincare s Light PDF Poincare 1912 2012 Seminaire Poincare XVI ss 1 43 24 Kasim 2020 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Koray Akcaguner 2019 Intuition in Poincare s Philosophy of Mathematics Poincare nin Matematik Felsefesinde Sezgi PDF Beytulhikme Int J Phil 9 4 ss 925 940 doi 10 18491 beytulhikme 1540 1 Mart 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 James Carlson Ed 8 9 Haziran 2010 The Poincare Conjecture PDF Clay Mathematics Proceedings Paris France Institut Henri Poincare 19 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Gerhard Heinzmann 1998 1999 Poincare on understanding mathematics PDF Philosophia Scientiae 3 2 ss 43 60 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Koray Akcaguner Eylul 2019 Poincare s Philosophy of Mathematics and The Impossibility Of Building a New Arithmetic PDF Orta Dogu Teknik Universitesi 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Master Tezi Abdurrahman Coskun Aralik 2010 Matematigin Butun Temel Alanlariyla Ilgilenen Son Evrenselci Henri Poincare Bilim ve Teknik 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 11 Agustos 2021 Gerald Holton 2001 Henri Poincare Marcel Duchamp and Innovation in Science and Art PDF LEONARDO 34 2 ss 127 134 olu kirik baglanti Timur Karacay 20 Yuzyilda Bilimi Sarsan Dusunceler ve Henri Poincare PDF Baskent Universitesi 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 T Petrosky amp I Prigogine Ekim 1993 Poincare resonances and the limits of trajectory dynamics PDF Proc Natl Acad Sci ABD cilt 90 ss 9393 9397 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Stephen D Bond Benedict J Leimkuhler amp Brian B Laird 15 Kasim 1998 PDF Journal of Computational Physics cilt 151 ss 114 134 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi erisim tarihi 11 Agustos 2021 John Milnor Kasim 2003 Towards the Poincare Conjecture and the Classification of 3 Manifolds PDF Notices of the AMS AMS 50 10 ss 1226 1233 9 Haziran 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Phillip A Griffiths Mart 1982 Poincare and Algebraic Geometry Bulletin new series of the American Mathematical Society 6 2 L Brillouin 1962 Poincare s Theorem and Uncertainty in Classical Mechanics PDF Information and Control cilt 5 ss 223 245 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Connemara Doran Lizhen Ji amp Shing Tung Yau Ed Poincare s Path to Uniformization PDF Uniformization Riemann Hilbert Correspondence Calabi Yau Manifolds and Picard Fuchs Equations ALM 42 ss 55 79 4 Kasim 2019 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Proceedings of a workshop at the Institut Mittag Leffler The Royal Swedish Academy of Sciences Advanced Lectures in Mathematics 42 Boston International Press 2018 KB1 bakim Editorler parametresini kullanan link Ivan Nourdin Giovanni Peccati amp Gesine Reinert 2009 Second order Poincare inequalities and CLTs on Wiener space PDF Journal of Functional Analysis Elsevier ScienceDirect cilt 257 ss 593 609 Jorg Leis The Poincare Series PDF 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Maximilian Nickel amp Douwe Kiela 2017 Poincare Embeddings for Learning Hierarchical Representations PDF 31st Conference on Neural Information Processing Systems NIPS Long Beach CA USA 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Agnieszka Kitlas Golinska 2013 Poincare Plots in Analysis of Selected Biomedical Signals Studies in Logic Grammar and Rhetoric 35 48 ss 117 127 doi 10 2478 slgr 2013 0031 ISBN 978 83 7431 392 6 ISSN 0860 150X 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 11 Agustos 2021 Ivana Balazevic Carl Allen amp Timothy Hospedales 2019 Multi relational Poincare Graph Embeddings PDF 33rd Conference on Neural Information Processing Systems NeurIPS Vancouver Canada 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 C T C Wall Poincare complexes I PDF 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Jeremy Heis Temmuz 2019 The Geometry Behind Poincare s Conventionalism PDF Irvine University of California 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Heinz Klaus Strick HENRI POINCARE April 29 1854 July 17 1912 PDF Almanya 18 Temmuz 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 C Marchal 2005 Poincare Einstein and the Relativity the Surprising Secret PDF Proceedings of The XXVIII Workshop on The Fundamental Problems of High Energy Physics and Field Theory 12 Kasim 2020 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Walter D Neumann 1977 Generalizations of the Poincare Birkhoff fixed point theorem PDF Bull Austral Math Soc cilt 17 ss 375 389 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Huai Dong Cao amp Xi Ping Zhu Haziran 2006 A Complete Proof of the Poincare and Geometrization Conjectures Application of the Hamilton Perelman Theory of the Ricci Flow PDF Asian J Math International Press 10 2 ss 165 492 2 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Laurent Siebenmann Topological Poincare conjecture in dimension 4 the work of M H Freedman PDF Min Hoon Kim amp Mark Powell tarafindan cevrildi 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Stephen M Buckley amp Pekka Koskela 1998 New Poincare Inequalities From Old PDF Annales Academiae Scientiarum Fennicae Mathematica cilt 23 ss 251 260 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Francois Apery 2020 The Cabinet de mathematiques of the Henri Poincare Institute in Paris KWARTALNIK HISTORII NAUKI I TECHNIKI Fransizca 65 3 ss 97 108 doi 10 4467 0023589XKHNT 20 021 12604 16 Ocak 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 11 Agustos 2021 Emre Cancioglu Savas Sahin amp Yalcin Isler Temmuz 2021 Poincare Cizimi Olcumlerinden Topluluk Ogrenmesi Yontemleri Kullanilarak Proses Kontrol Sistemlerinde Ariza Tespit ve Teshisi Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi 26 ss 30 34 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 11 Agustos 2021 Natanael Alpay Melissa Sugimoto amp Mihaela Vajiac 8 Mayis 2020 The Poincare Duality Theorem and its Applications 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 11 Agustos 2021 Poster sunumu Nilgun Sonmez 2008 Poincare Koniklerinin Denklemleri ve Siniflandirilmasi Afyon Kocatepe Universitesi Fen Bilimleri Dergisi 8 1 ss 63 78 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 11 Agustos 2021 Necip Cakir Nisan Temmuz Ekim 1995 Bilim Dunyasindan Bir Portre Henri Poincare I U Siyasal Bilgiler Fakultesi Dergisi 11 12 13 ss 255 266 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 11 Agustos 2021 Muammer Abali Subat 2007 Kestirimden teoreme firtinali yolculuk Poincare Kestirimi Nihayet Kanitlandi PDF Bilim ve Teknik 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Mehmet Pakdemirli M M Fatih Karahan amp Hakan Boyaci 26 30 Agustos 2013 Kuvvetli Nonlineer Sistemler icin Cok Olcekli Lindstedt Poincare Teknigi XVIII ULUSAL MEKANIK KONGRESI Manisa Celal Bayar Universitesi Ozge Hidirlar 2014 Poincare Grup ve Cebirleri PDF Istanbul Yildiz Teknik Universitesi Fen Bilimleri Enstitusu 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Yuksek Lisans Tezi Turgut Onder Mayis 2001 Yuz Yildir Cozulemeyen Problem Poincare Sanisi PDF Bilim ve Teknik 11 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 11 Agustos 2021 Bekir S Gur 2006 Poincare nin matematik felsefesi uzerine PDF Matematik Dunyasi 2 ss 78 82 Sibel Caglar 9 Mart 2021 2 Nisan 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Dis baglantilarWikimedia Commons ta Henri Poincare ile ilgili ortam dosyalari bulunmaktadir Vikisoz de Henri Poincare ile ilgili sozleri bulabilirsiniz Vikikaynak ta Henri Poincare tarafindan ya da onun hakkinda yazilmis calismalar Henri Poincare calismalari Gutenberg Projesi Internet Archive daki Henri Poincare tarafindan olusturulan ya da hakkindaki eserler Henri Poincare calismalari kamu mali sesli kitaplar Jules Henri Poincare 1854 1912 Internet Felsefe Ansiklopedisi Poincare s Philosophy of Mathematics Internet Felsefe Ansiklopedisi Mathematics Genealogy Project te Henri Poincare 30 Eylul 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi O Connor John J Robertson Edmund F Henri Poincare MacTutor Matematik Tarihi arsivi Fransizca University of Nantes 19 Agustos 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Fransizca University of Nantes 7 Agustos 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi 27 Haziran 2006 tarihinde kaynagindan arsivlendi Collins Graham P 9 Haziran 2004 Scientific American 17 Ekim 2007 tarihinde kaynagindan arsivlendi BBC in Our Time 2 Kasim 2006 24 Nisan 2004 tarihinde kaynagindan arsivlendi hosted by Mathpages 27 Eylul 2007 tarihinde kaynagindan arsivlendi 2008 19 Haziran 2014 tarihinde kaynagindan arsivlendi BBC documentary directed by looking at the influence of Poincare s discoveries on 20th Century mathematics Kulturel gorevleriOnce gelen Sully Prudhomme Koltuk 24 Academie francaise 1908 1912 Sonra gelen