Yunanistan (Yunanca: Ελλάδα, Yunanca telaffuz: ), resmî adıyla Helen Cumhuriyeti (eskiden Hellas, Yunanca: Ελληνική Δημοκρατία, Yunanca telaffuz: ), Güneydoğu Avrupa'da bulunan bir ülkedir. Nüfusu 2022 itibarıyla yaklaşık 10,3 milyon olan ülkenin en büyük şehri ve başkenti Atina'dır. Kuzeybatısında Arnavutluk, kuzeyinde Kuzey Makedonya ve Bulgaristan, kuzeydoğusunda Türkiye, doğusunda Ege Denizi, batısında İyon Denizi, güneyinde Girit Denizi ve Akdeniz ile sınırlanan Yunanistan, Avrupa, Asya ve Afrika'nın kavşağında stratejik bir konumda yer almaktadır.
Yunanistan | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Slogan Ελευθερία ή Θάνατος Elefthería i Thánatos Ya Özgürlük Ya Ölüm | |||||||||
Yunanistan konumu (koyu yeşil) - Avrupa'da (koyu gri) | |||||||||
Başkent ve en büyük şehir | Atina 37°58′K 23°43′D / 37.967°K 23.717°D | ||||||||
Resmî dil(ler) | Yunanca | ||||||||
Resmî din | Doğu Ortodoksluk | ||||||||
Demonim | Yunan | ||||||||
Hükûmet | Üniter parlamenter cumhuriyet | ||||||||
| |||||||||
Yasama organı | Yunan Parlamentosu | ||||||||
Tarihçe | |||||||||
| |||||||||
Yüzölçümü | |||||||||
• Toplam | 131.957 km2 (97.) | ||||||||
• Su (%) | 0,87 | ||||||||
Nüfus | |||||||||
• 2021 tahminî | 10.682.547 (85..) | ||||||||
• 2011 sayımı | 10.816.286 | ||||||||
• Yoğunluk | 82/km2 (125.) | ||||||||
GSYİH (SAGP) | 2023 tahminî | ||||||||
• Toplam | $325,3 milyar (55..) | ||||||||
• Kişi başına | $30.495 (46..) | ||||||||
GSYİH (nominal) | 2023 tahminî | ||||||||
• Toplam | $209,86 milyar (50..) | ||||||||
• Kişi başına | $19.673 (42..) | ||||||||
Gini (2019) | ▼ 31.0 orta · 60. | ||||||||
İGE (2019) | 0.888 çok yüksek · 32. | ||||||||
Para birimi | Euro (€, EUR) | ||||||||
Zaman dilimi | UTC+02:00 (DAS) | ||||||||
• Yaz (YSU) | UTC+03:00 (DAYS) | ||||||||
Tarih formatı | gg/aa/yyyy | ||||||||
Trafik akışı | sağ | ||||||||
Telefon kodu | +30 | ||||||||
ISO 3166 kodu | GR | ||||||||
İnternet alan adı | .gr .ελ | ||||||||
Uzun bir geçmişi olmasına rağmen modern Yunanistan, 1830 yılında kurulmuş bir ülkedir. Klasik Yunanistan'daki şehir devletleri, demokrasinin, Batı felsefesinin, Batı edebiyatının, tarihçiliğin, siyaset biliminin, önemli bilimsel ve matematiksel ilkelerin, tiyatronun ve Olimpiyat Oyunlarının doğduğu yer olarak Batı medeniyetinin beşiği kabul edilir. Bu şehir devletleri, II. Filip tarafından fethedildikten sonra, Büyük İskender ordularıyla Yunan uygarlığını Orta Doğu'ya getirerek daha sonra Hristiyanlığın ortaya çıkıp yayılacağı ortak kültürel alanı yarattı. MÖ ikinci yüzyılda Roma tarafından ilhak edilen Yunanistan, Roma İmparatorluğu'nun ve Yunan dili ve kültürünün baskın olduğu ardılı Bizans İmparatorluğu'nun ayrılmaz bir parçası oldu. On beşinci yüzyılın ortalarında Osmanlı egemenliği altına giren Yunanistan, 500 yıllık Osmanlı hâkimiyetinden sonra 1830'da modern bir ulus devlet olarak ortaya çıktı.
Yunanistan üniter bir parlamenter cumhuriyettir. Ekonomisi, önemli bir bölgesel yatırımcı olduğu Balkanlar'ın en büyüğüdür. Birleşmiş Milletler'in kurucu üyesi olan Yunanistan, Avrupa Topluluklarına (Avrupa Birliği'nin öncüsü) katılan onuncu üyeydi ve 2001'den beri Euro bölgesi'nin bir parçasıdır. Ayrıca, aralarında Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü (NATO), Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü (OECD), Dünya Ticaret Örgütü (WTO), Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı (AGİT) ve Uluslararası Frankofoni Örgütü'nün (OIF) de bulunduğu pek çok uluslararası kuruluşa üyedir.
Etimoloji
Günümüzde Türkçede bu ülkeyi ve halkını tanımlamak için kullanılan Yunanistan ve Yunan kelimeleri Arapça (اليونان, al-Yūnān), Farsça (یونان, Yūnān) ve İbranice'de (יוון, Yavan) de olduğu gibi Anadolu'da bulunan İyonyalılar'a atfen ortaya çıkmıştır ve Yakındoğu'daki Helenler'i ifade eder. İngilizce, Fransızca ve Almanca da dahil olmak üzere Batı Avrupa'da konuşulan dillerde ise İtalya'nın güneyindeki Grek kolonilerine'e atfen "Grek" (Γραικοί, Graikoí) ismi yaygınlaşmıştır. Yunan kavimleri ve şehirleri kendilerini Helenler diye tanımlamıştır. Bugünkü Yunanistan'ın ismi de "Helen ülkesi" anlamında Katarevusa'da Hellás (Ἑλλάς) ve Modern Yunanca'da Elláda'dır (Ελλάδα). Bununla birlikte Helenler, Roma ve Bizans İmparatorluğu döneminde kendilerini Romalı (Ρωμιοί, Romioi) olarak adlandırmışlar, Selçuklular ve Osmanlılar tarafından bu yüzden Rum diye anılmışlardır. Helen ismi 1830'da Yunanistan'ın bağımsız bir devlet olarak kurulmasına kadar tarihe karışmış ve yeni kurulan devletin, köklerini doğrudan eski Yunan medeniyetine dayandırdığından Hellas adını yeniden canlandırmıştır.
Tarihçe
Tarih öncesi ve Ege uygarlıkları
Uygarlıklar | ||
---|---|---|
Uygarlık | Dönem | Merkez |
Miken | MÖ 1600-1100 | Mora |
Minos | MÖ 2700-1500 | Girit |
Yunanistan'ın güneyindeki Manya'daki Apidima Mağarası'nın 200.000 yıl öncesine tarihlenen, Afrika dışındaki erken modern insanın en eski kalıntılarını içerdiği öne sürülür. Ancak diğerleri kalıntıların arkaik insanları temsil ettiğini öne sürer.
Taş Devri'nin üç aşaması da Yunanistan'da örneğin Franhti Mağarası'nda temsil edilir.
Yunanistan'da, MÖ 7. binyıldan kalma neolitik yerleşimler, Avrupa'daki en eski yerleşimlerdir. Zira Yunanistan, tarımın Yakın Doğu'dan Avrupa'ya yayıldığı güzergah üzerindedir.
Yunanistan, MÖ 3200 civarında Ege Denizi adalarında Kiklad kültürüyle başlayıp, Girit'te Minos medeniyeti (MÖ 2700–1500), ve ardından anakaradaki Miken uygarlığı (MÖ 1600–1100), Avrupa'daki ilk ileri medeniyetlerin bulunduğu yerdir ve Batı medeniyetinin doğduğu yer olarak kabul edilir.
Bu medeniyetlerin kullandıkları çeşitli yazılar vardı; Minoslular Linear A olarak bilinen şifresi çözülmemiş bir yazı kullanırdı ve Mikenliler Yunancanın onaylanmış en eski biçimini Linear B'de yazardı. Çağdaş Hitit ve Mısır kayıtları, Yunanistan anakarasında yerleşik bir "Büyük Kral"ın yönetimi altında tek bir devletin varlığını öne sürer.
Tunç kullanan ve Yunanca konuşanlar MÖ 2.000 civarında geldi ve Miken, Tirins ve Pilos'taki müstahkem saraylar etrafında günümüzde Miken uygarlığı olarak adlandırılan bir kültür gelişti. Medeniyetleri MÖ 1200 civarında Bronz Çağının Çöküşü ile sona erdi ve bunu yüzyıllarca süren "karanlık çağ" izledi. Bu dönemin sonunda, MÖ 800 civarında, şehir devletleri ortaya çıktı ve Yunanlar Akdeniz ve Karadeniz kıyılarındaki koloni kurmaya başladılar.
Antik Yunanistan
Klasik dönem (MÖ 776-323)
Miken uygarlığının çöküşü, yazılı kayıtların bulunmadığı Yunan Karanlık Çağını başlattı. Karanlık Çağların sonu geleneksel olarak ilk Olimpiyat Oyunlarının yapıldığı M.Ö. 776 yılına tarihlenir.
Klasik dönem, Atina ve diğer şehir devletlerinin büyük düşünürler ve sanatçılar yetiştirdiği ve dünyanın ilk demokrasilerini yarattığı altın çağdır. Bu dönem, Akropolis ve diğer büyük tapınakların inşa edildiği, Sofokles, Euripides ve Eshilos tarafından büyük trajedilerin yaratıldığı ve Aristoteles ve Platon tarafından ünlü felsefe okullarının kurulduğu dönemdir.
Batı edebiyatının temel metinleri olan İlyada ve Odisseia 'nın M.Ö. 7. veya 8. yüzyıllarda Homeros tarafından yazıldığı sanılmaktadır. Şiir, Olimposlu tanrılara olan inançları şekillendirdi. Ancak antik Yunan dininin rahip sınıfı veya sistematik dogmaları yoktu ve Dionysos gibi popüler kültler, gizemler ve büyü gibi diğer akımları da kapsıyordu. Bu dönemde Yunan yarımadasında Karadeniz kıyılarına, güney İtalya'daki Magna Graecia'ya ve Küçük Asya'ya kadar uzanan krallıklar ve şehir devletleri ortaya çıktı. Bunlar, mimaride, dramada, bilimde, matematikte ve felsefede ifade edilen, klasik Yunanistan'da benzeri görülmemiş bir kültürel patlamayla sonuçlanan büyük bir refaha ulaştı.
MÖ 508'de Kleisthenis, Atina'da dünyanın ilk demokratik hükûmet sistemini kurdu. Ancak, bu dönem aynı zamanda dolambaçlı siyaset, savaş ve kan dökülen bir dönemdi.
MÖ 500'e gelindiğinde Pers İmparatorluğu, Küçük Asya ve Makedonya'daki Yunan şehir devletlerine hükmediyordu.
Küçük Asya'daki Yunan şehir devletlerinin Pers yönetimini devirme girişimleri başarısız oldu ve Persler MÖ 492'de Yunanistan anakarasındaki eyaletleri işgal etti ancak MÖ 490'daki Maraton Muharebesi'ndeki yenilginin ardından geri çekilmek zorunda kaldılar. Buna yanıt olarak Yunan şehir devletleri, Truva Savaşı'nın efsanevi birliğinden bu yana Yunan devletlerinin kaydedilen ilk birliği olan Sparta liderliğinde MÖ 481'de Helen Birliği'ni kurdular.
Perslerin ikinci Yunanistan istilası MÖ 480-79'da Yunanların Salamis'de ve İstefe yakınlarındaki Plataea'da Pers ordusunu yenerek ortadan kaldırıldı ve Pers tehdidine son verildi. Bu, Perslerin sonunda tüm Avrupa topraklarından çekilmesine işaret ediyordu.
Yunan-Pers Savaşlarındaki Yunan zaferleri tarihte çok önemli bir andır. Sonrasındaki 50 yıllık barış, Batı medeniyetinin birçok temelini atan ufuk açıcı bir dönem olan Atina'nın Altın Çağı olarak bilinir.
Bu zaferi, şehir devletlerinden Atina, Sparta ve İstefe'in iktidar için boğuştuğu bir dönem izledi. Siyasi birliğin olmayışı Yunan devletleri arasında sık sık çatışmalara neden oluyordu. Yunanlar arası en yıkıcı savaş, Atina İmparatorluğu'nun çöküşüne ve Sparta ve daha sonra Teb hegemonyasının ortaya çıkışına işaret eden Peloponez Savaşı'ydı (MÖ 431-404). Atina ve Sparta arasındaki Peloponez Savaşı MÖ 431'de başladı ve Sparta'nın 27 yıl sonra Atina'yı boyun eğdirmesiyle sona erdi. Sparta, MÖ 371'de Thebai tarafından yenildi.
MÖ 4. yüzyılda aralarındaki sürekli savaşlar nedeniyle zayıflayan Yunan polisleri, Helen Birliği olarak bilinen bir ittifakla Kral II. Filip'in yönetimindeki Makedon krallığının yükselen gücüne boyun eğdirildi. Bölünmüş ve zayıflamış şehir devletleri MÖ 338'de Makedonya Kralı II. Filip tarafından kolayca fethedildi. II. Filip, şehir devletlerini fethinden iki yıl sonra öldürüldü.
Filip'in MÖ 336'da öldürülmesinin ardından, oğlu ve Makedonya kralı Büyük İskender, Pers İmparatorluğu'na karşı bir Panhelenik seferin başına geçti ve Pers imparatorluğunu ortadan kaldırdı. Savaşta yenilgiye uğramadan, MÖ 323'teki zamansız ölümüne kadar İndus kıyılarına doğru yürüdü.İskender, babası tarafından inşa edilen imparatorluğu Hindistan alt kıtasına kadar genişletti. Saltanatı, Yunan dili, dini ve kültürünün fethedilen topraklara yayılmasıyla birlikte Yunan kültürel hegemonya dönemini getirdi.
MÖ 323'te ölümünden sonra, İskender'in generalleri imparatorluğu kendi aralarında bölerek Yunan dilini ve kültürünü antik dünyaya yayan ve Roma'nın Yunanistan'ı fethine kadar süren bir dizi Helenistik krallık yarattı. İskender'in imparatorluğu Helenistik Dönemi başlatacak şekilde parçalandı. Kendi aralarındaki şiddetli çatışmaların ardından İskender ve haleflerinden sonra gelen generaller, Mısır'daki Ptolemaioslar ve Suriye, Mezopotamya ve İran'daki Seleukoslar gibi fethettiği bölgelerde büyük kişisel krallıklar kurdular. Yunanların, İskenderiye ve Antakya gibi bu krallıkların yeni kurulan polislerine, yönetici bir azınlığın üyeleri olarak, Yunanca'nın koine olarak bilinen yerel formunu takip eden yüzyıllarda yerleşmeleri sonucunda Yunan kültürü yayıldı. Yunanlar ise Doğu tanrılarını ve kültlerini benimsediler. Yunan bilimi, teknolojisi ve matematiği Helenistik dönemde zirveye ulaştı.Makedonların Antigonid krallarından özerkliklerini ve bağımsızlıklarını korumayı arzulayan Yunanistan'ın birçok polisi koina veya sympoliteiai (federasyonlar) halinde birleşirken, Doğu ile ekonomik ilişkiler kurulduktan sonra zengin bir ineuergetai tabakası iç yaşamına hakim oldu.
Klasik dönem | ||
---|---|---|
Olay | Tarih | |
İlk Olimpiyatlar | MÖ 776 | |
Atina'da demokrasi | MÖ 508 | |
Pers-Yunan savaşları | MÖ 500-479 | |
Atina'nın Altın Çağı | MÖ 480-404 | |
Peloponez Savaşı | MÖ 431-404 | |
İskender'in fetihleri | MÖ 334-323 | |
İskender'in ölümü | MÖ 323 |
Roma eyaleti (MÖ 146 - MS 4. yüzyıl)
Yaklaşık MÖ 200'den itibaren Roma Cumhuriyeti Yunan işlerine giderek daha fazla karışmaya başladı ve Makedonya'yla bir dizi savaşa girdi. Makedonya'nın MÖ 168'deki Pidna Muharebesi'ndeki yenilgisi, Antigonid gücünün sona erdiğinin sinyalini verdi.
Romalılar, MÖ 146'da Korint'in yağmalanmasıyla Yunanistan'ın nihai kontrolünü ele geçirdikten sonra Yunanistan, Roma İmparatorluğu'nun kültür merkezi haline geldi.Korint, Jül Sezar altında görkemli bir şekilde yeniden inşa edildi ve büyük bir eyalet başkenti oldu.Delfi ve Dodona gibi kutsal yerler Romalı turistleri çekti ve ticaret gelişti.
Roma Yunanistanı Roma'nın yükselen gücü, Yunanistan'ın MÖ 146'da Korint'in yağmalanmasından sonra bir Roma eyaleti haline gelmesiyle sonuçlandı ve bunu görece bir sakinlik dönemi izledi.
MÖ 146'da Makedonya Roma tarafından bir eyalet olarak ilhak edildi ve Yunanistan'ın geri kalanı Roma himayesi altına alındı.
Yunan kültürünün ateşli hayranları olan Romalılar, oğullarını eğitim görmeleri için Atina'ya göndererek burayı bir kültür merkezi haline getirirken, Roma imparatorları şehre ve ülkenin diğer bölgelerine büyük anıtlar bağışladı.
Süreç, MÖ 27'de imparator Augustus'un Yunanistan'ın geri kalanını ilhak etmesi ve burayı senato eyaleti Achaea olarak oluşturmasıyla tamamlandı. Romalılar, askeri üstünlüklerine rağmen Yunan kültürüne hayran kaldılar ve ondan büyük ölçüde etkilendiler, bu nedenle Horatius'ın ünlü ifadesi şuydu: "Yunanistan, ele geçirilmiş olmasına rağmen, vahşi fatihini esir aldı".Homeros'un destanları Virgil'in Aeneis'ine ilham kaynağı oldu ve Genç Seneca gibi yazarlar Yunan üsluplarını kullanarak yazdılar. Scipio Africanus gibi Romalı kahramanlar felsefe okudu ve Yunan kültürünü ve bilimini takip edilecek bir örnek olarak gördüler. Benzer şekilde, çoğu Roma imparatoru, doğası gereği Yunan olan şeylere hayrandı.
Hristiyanlık bu dönemde bölgeye tanıtıldı, Pavlus MS 49-61 döneminde bölgeyi dolaştı.
İmparator Neron MS 66'da Yunanistan'ı ziyaret etti ve Antik Olimpiyat Oyunlarında sahne aldı; Hadrianus ise imparator olmadan önce Atina'nın baş arkhonu olarak görev yaptı.
Bizans Dönemi (MS 323–MS 1453)
Roma ve Bizans dönem | ||
---|---|---|
Olay | Tarih | |
Roma hakimiyeti | MÖ 146 | |
Hristiyanlık resmî din | MS 380 | |
Son Olimpiyat | MS 393 | |
Katolik-Ortodoks ayrılığı | MS 1054 | |
Konst. Kuşatması | MS 1024 | |
İstanbul'un fethi | MS 1453 |
MS 323'te İmparator Konstantin, imparatorluk başkentini Bizans şehrine taşıdı ve adını Konstantinopolis olarak değiştirdi. Yakın zamanda din değiştiren biri olarak, Hristiyanlığı resmi devlet dini haline getirdi. Konstantin'in halefleri büyük kiliseler ve manastırlar inşa ettiler, ama aynı zamanda antik Yunan kültürünün, dininin ve felsefesinin son kıvılcımlarını da söndürdüler.
Doğu Roma İmparatorluğu'nda İstanbul'un önemi nedeniyle Yunan dünyasının siyasî, dinî ve kültürel merkezi olmuş olan Atina hızla gerilemeye başladı.Atina'daki Yeni Platonculuk Akademisi'nin 529'da İmparator Justinianus tarafından kapatılmasıyla Atina, bir taşra kasabasına geriledi.
Bizans İmparatorluğu, İstanbul 1204'te Haçlıların eline geçene kadar Yunanistan'ı yönetti. Bu Frank yağmacıları ve Venedikli müttefikleri, Yunan anakarasını ve adalarını aralarında bölerek çeşitli küçük krallıklar ve prenslikler yarattı. İmparatorluk, İstanbul'u geri aldı ve 1259'da Pelagonya'da Frank prenslerini yendikten sonra Yunanistan anakarasının çoğunu geri aldı.
Osmanlı ve Venedik Dönemi (1453-1821)
13. yüzyılda doğudan yeni bir tehdit büyümeye başladı. Osmanlı Türkleri 1430'da Selanik'i ele geçirdi ve yirmi üç yıl sonra 1453'te İstanbul'un çok önemli fethi Bizans İmparatorluğu'nu sona erdirdi.
Gelecek 200 yıl boyunca Venedik Cumhuriyeti ile anakara Yunanistan ve adalar üzerinde çatışan Osmanlı Devleti, Kıbrıs ve Girit sırasıyla 1571 ve 1670'te ele geçirdi.
1571'de İspanyol müttefikleri ile Korint Körfezi'ndeki İnebahtı'da bir Osmanlı donanmasını yok eden Venedikliler, 1715'e gelindiğinde sadece Korfu ve İyon Adaları'nı elinde tutabildiler.
Millet sistemini uygulamış, dinlerini ve dillerini koruyan Yunanlar, Osmanlı topraklarının dünya ekonomisine entegrasyonu döneminde büyük bir tüccar ağı geliştirdiler.
Osmanlı Devleti, Yunanistan'ı aldığında Millet sistemini uygulamış, dinlerini, dillerini, görünüşlerini değiştirmelerine zorlanmamıştır. Tüccar Yunan seçkinleri, Osmanlı otoritesinin gerilemesi sürecinde Batı'dan gelen milliyetçilik ve liberalizm ruhunu Yunan topraklarına taşıdılar.
Bağımsızlık ve büyüme (1821-1924)
Osmanlı yönetimine karşı Yunan Bağımsızlık Savaşı, 1821'de başladı ve neredeyse on yıl sürdü. Başarı, büyük ölçüde yabancıların müdahalesi sayesinde geldi. Fransa, Rusya ve İngiltere müdahale edip Osmanlı donanmasını Navarin'de batırana kadar Osmanlılar üstünlüğü ele geçirmeye yakın görünüyordu. 1821'de Osmanlılar yeni Yunan Cumhuriyeti'ne bağımsızlık vermeye zorlandı, ancak Türkiye batı, orta ve kuzey anakarasının çoğunu elinde tuttu. Bu dönem aynı zamanda tüm Yunan halkını tek bir bayrak altında toplamayı amaçlayan "Megalo İdea"nın de başlangıcıydı. Cumhuriyetin ilk cumhurbaşkanı Kapodistrias, 1831'de suikasta uğradı ve rejim çöktü.
Büyük Güçler, Bavyera prensi Otto'yu Helenlerin Kralı olarak kabul ettirdi. Başkentini Atina'ya taşıdı ve şehri büyük Neo-Klasik tarzda yeniden inşa etmeye başladı. 1863'te liberal subaylar ve politikacılar tarafından devrilen Otto yerine Danimarka doğumlu I. Yeoryos Büyük Güçler tarafından atandı ve yönetim biçimi anayasal meşrutiyet olarak değiştirildi. Sonraki yüzyılda Yunanistan, 1910'da başbakan seçilen Venizelos'un başarılı siyaseti ile toprak ve nüfus bakımından iki katına yakın büyüdü.
Bağımsızlık sonrası | ||
---|---|---|
Olay | Tarih | |
Yunan İsyanı | 1821 | |
Navarin Savaşı | 1827 | |
Londra Konferansı | 1832 | |
Balkan Savaşları | 1912-13 | |
Sevr Antlaşması | 1920 | |
Lozan Antlaşması | 1923 |
Modernleşme 19. yüzyılın ikinci yarısında hız kazandı. Buharlı gemiler yelkenli gemilerin yerini almaya başladı ve ilk demiryolu 1869'da Atina ile Pire arasında açıldı. Ancak Yunan politikacılar için amaç, Osmanlı İmparatorluğu'nun elindeki toprakların kurtarılmasıydı.
1917'de Megali İdea'nın (“Büyük Fikir”) destekçileri, Yunanistan'ın Türkiye'nin büyük etnik Rum nüfusa sahip bölgelerini ele geçirmesini istedi ve hatta İstanbul'u yeniden fethetmeyi hayal etti. Ancak, Anadolu'nun Yunan işgali, Yunan tarih yazımında "Anadolu Felaketi" (Μικρασιατική καταστροφή, Mikrasiatiki katastrofi) olarak adlandırılan yenilgiyle sonuçlandı.
Bu yenilgi, Yunanistan'da II. Dünya Savaşı'na kadar devam eden bir istikrarsızlık dönemine yol açtı. Askerî yönetim, Kral II. Georgios'u ülkeyi terk etmeye zorladı. 1924'te, Osmanlılar'dan kurtuluşun anma günü olarak kutlandığı 25 Mart günü Yunanistan'da cumhuriyet ilân edildi. Yapılan seçimlerin ardından Venizelos yönetime geldi.
Yakın dönem: İkinci Dünya Savaşı ve Yunan İç Savaşı
Yoksul mülteciler 1923'te Türkiye'den Atina ve Selanik'e akın etti ve 1920'ler ve 1930'lar bir yoksulluk, yoksunluk ve siyasi kaos zamanıydı. 1936'da General İoannis Metaksas, demokratik özgürlük pahasına bir miktar istikrar getiren otoriter bir 4 Ağustos Rejimi'ni (Καθεστώς της 4ης Αυγούστου, Kathestós tis tetragtis Avgoústou) kurdu.
Yunanistan, 1940'ta II. Dünya Savaşı sırasında İtalyan işgaline başarıyla direndi, ancak 1941'de Alman birlikleri tarafından yenildi ve işgal edildi.
İşgalin 1944'te sona ermesiyle rahatlayan Yunanistan'da, milliyetçi gruplar ve komünistler arasında çatışmalar başladı. Üç yıllık bir iç savaş yaşandı. Savaş Yunanistan'ı yoksul, istikrarsız ve bölünmüş durumda bıraktı. Daha sonra siyasî istikrarsızlık baş gösterdi.
Bu istikrarsızlıktan yararlanan bir grup ordu subayı, 1967'de hükûmeti devirdi ve "Albaylar cuntası" (Χούντα των Συνταγματαρχών, Choúnta ton Syntagmatarchón) olarak bilinen kurarak Kral II. Konstantin'i devirdi. Atina'da bir öğrenci ayaklanmasının acımasızca bastırıldığı 1973 yılına kadar çok az direniş oldu. Diktatörlüğün Kıbrıs hükûmetine karşı darbeyi desteklemesi, Kıbrıs Harekatına ve adanın bölünmesine yol açtı ve Yunanistan'da rejimin çöküşüne yol açan siyasi bir krizi tetikledi. Monarşiyi geri getirmemeyi seçen bir ardından 11 Haziran 1975'te demokratik ve cumhuriyetçi bir anayasa ilan edildi.
Yunanistan, 1981'de Avrupa Topluluğu'na (şimdi Avrupa Birliği) katıldı ve AT fonları, ülkenin altyapısının büyük ölçüde iyileştirilmesine yardımcı oldu. Paket turizm de hızla yükseldi ve 1990'lar patlama yıllarıydı. Ancak 2010 yılında, yıllarca sorumsuz borçlanma, ekonominin neredeyse çöküşüne yol açtı. Hükûmet, alacaklılarına mali kurtarma için yalvarmak ve kamu harcamalarını kısmak zorunda kaldı ve bu da toplumsal huzursuzluğa neden oldu; ancak on yıllık kemer sıkma politikasının ardından ekonomi toparlanma belirtileri göstermeye başladı.
Coğrafya
Yunanistan bir dağlar ve adalar ülkesidir.
Ülkedeki en büyük adalar sırasıyla Girit, Eğriboz, Midilli ve Rodos'tur.
Kıta Yunanistan'ı, kuzeyde Dinar Alpleri'nin bir uzantısı olan Pindus Dağları'nın hakimiyetindedir. Pindus, Yunanistan'ı yüksek yağış alan batı bölgesi ve az yağış alan doğu bölgesi olarak ikiye ayırır.
En yüksek dağ, antik tanrıların efsanevi evi olan ve 2917 metre yüksekliğindeki Olimpos Dağı'dır.
Diğer önemli sıradağlar, kuzeydeki Rodoplar ve güneydeki Peleponez Dağları'dır. Biri Teselya'da, diğeri Orta Makedonya'da olmak üzere iki ana ova vardır.
Su kaynakları
Yunanistan'ın ulaşıma elverişli nehiri yoktur; en uzun nehir kuzeydeki Aliakmonas'tır. Diğer başlıca nehirleri Meriç, Mesta, Struma ve Vardar'dır.
Doğuda Ege Denizi, güneyde Akdeniz ve batıda İyon Denizi ile sınırlanmış olan Yunanistan'ın orta ve güney kesimlerde zakkum, kızılçam, mersin, defne, meşe, zeytin ve ardıç ağaçlarının da yetiştiği Akdeniz iklimine has maki örtüsü hâkim iken kuzey ve batıdaki yüksek alanlarda başta meşe olmak üzere geniş yapraklı ormanlar yer alır. ülke arazisinin yaklaşık beşte birini kaplar.
Adalar
Yunanistan'da tanıma bağlı olarak 1.200 ila 6.000 arasında pek çok ada vardır, bunların 227'sinde yerleşim vardır ve (bitişik olmayan kıtalararası ülke) olarak kabul edilir.
En büyük ve en kalabalık adası Girit'tir. Anakaradan 60 m genişliğindeki Euripus Boğazı'yla ayrılan Eğriboz Adası Yunanistan'ın ikinci en büyük adasıdır. Onu Midilli ve Rodos Adaları izler.
Yunan adaları geleneksel olarak şöyle gruplanır: Atina yakınlarındaki Saronik Körfezi'ndeki Saron Adaları, Tavşan Adaları (Kiklatlar), Ege Denizi'nin ortasını kaplayan büyük adalar yığını, Kuzey Ege Adaları, Türkiye'nin batı kıyılarındaki adalar grubu, güneydoğuda Girit ile Türkiye arasında On iki Ada, Sporades, kuzeydoğu Euboea kıyılarında küçük ada grubu ve İyonya Denizi'nde anakaranın batısında yer alan İyon Adaları.
İklim
Yunanistan'da hâkim iklim büyük ölçüde Akdeniz iklimidir: Yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağışlı geçer.
Kuzey ve iç kesimlerinde kışların daha sert geçtiği ülkede, kışın genellikle ılık, nemli, batı rüzgarlarının etkisi görülür. Kuzeyden esen Bora ise sıklıkla soğuk hava dalgalarına neden olur.
Yaz boyunca sıcaklık rüzgâr yönüne göre değişir: Güneybatıdan esen Siroko, sıcaklığı 40 °C'nin üstüne çıkarabilirken kuzeybatıdan esen Etezien sıcaklığı ve nem oranını düşürür.
Yıllık ortalama yağış miktarı, Pindus Dağları'nın etkisiyle genellikle batıdan doğuya ve kuzeyden güneye gittikçe azalır. Yağış miktarının en yüksek olduğu kuzeybatıda yer alan Korfu'da 1320 milimetreyi bulan yıllık yağış, Atina'da 400 mm., Girit'te ise 640 mm. civarındadır.
Hükûmet
Yunan politikası terimleri | ||
---|---|---|
Yer | Önem | |
Başbakanlık makamı | ||
Çolakoğlu hükûmeti | İşbirlikçi/hain |
Yunanistan üniter bir parlamenter cumhuriyettir.1967-74 askeri diktatörlüğünün çöküşünün ardından 1975'te tanıtılan mevcut anayasa, başlangıçta cumhurbaşkanına önemli yetkiler verdi, ancak 1986'da anayasada yapılan revizyonlar cumhurbaşkanlığı yetkilerini büyük ölçüde törensel hale getirdi.Devlet başkanı olan Cumhurbaşkanı, tek kamaralı Yunan Parlamentosu (Βουλή, Vouli) tarafından seçilir ve beş yıllık iki dönem görev yapabilir.
Başbakan, hükûmetin başıdır ve geniş yetkilere sahiptir, ancak yasama organının güvenini yönetebilmelidir. İkincisi, tek kamaralı Yunan Parlamentosu, doğrudan dört yıllığına seçilen 300 milletvekilinden oluşur; anayasayı değiştirme yetkisine sahiptir. Oy kullanmak zorunludur. ayırt edici bir özelliği, görevdeki hükûmetlerin seçim yasasını kendi siyasi avantajlarına uyacak şekilde değiştirmesi uygulamasıdır. Bununla birlikte, 2001'deki bir başka anayasa revizyonu turu, siyasi operasyonlarda daha fazla şeffaflık sağlayarak siyasi suistimallere karşı güvenceler getirdi.
Geleneksel siyasetin birçok unsuru, özellikle de parti sisteminin kişilik temelli doğası Yunanistan'da kalmıştır. Partiler büyük ölçüde liderlerinin karizmasına bağlıdır ve himaye her düzeyde önemlidir.
21. yüzyılın başlarında başlıca siyasi partiler arasında Yeni Demokrasi (Nea Dimokratia; ND), Panhelenik Sosyalist Hareket (PASOK), Radikal Sol Koalisyon (SYRIZA) ve Yunanistan Komünist Partisi (KKE) vardı. Kıdemli muhafazakar politikacı Konstantinos Karamanlis tarafından kurulan Yeni Demokrasi, devletin gücünü sınırlamayı ve özel girişimleri ve piyasa ekonomisini teşvik etmeyi amaçlayan “neoliberal” politikaları sürekli olarak destekledi. PASOK, bağımsız bir dış politikaya ve değiştirilmiş bir sosyalizm biçimine olan güçlü bağlılığını sürdürdü.
- Yeni Demokrasi (1974–)
- Panhelenik Sosyalist Hareket (PASOK) (1974–)
- Radikal Sol Koalisyon (SYRIZA) (2012–)
- Yunanistan Komünist Partisi (KKE) (1918–)
Hukuk
Yargı, esasen Kıta Avrupası'nda yaygın olan Roma hukuk sistemidir. En yüksek iki mahkeme, hukuk ve ceza davalarına bakan (Άρειος Πάγος, Áreios Págos) (en) ve yönetim anlaşmazlıklarından sorumlu olan 'dır (Συμβούλιο της Επικρατείας, Symvoúlio tis Epikrateías) (en).
İdari bölümler
2011 yılında adı verilen plana göre idari olarak yeniden düzenlenen Yunanistan, her birinin başkanı merkezi hükûmet tarafından atanan yedi apokentroménes dioikíseis'e ("merkezi olmayan yönetim") bölünmüştür. Bu birimler ayrıca, önceki idari yapı altında var olan 13 coğrafi çapı (bölge) yansıtan 13 periferiye ("bölge") ayrılmıştır. Yerel yönetimin bir sonraki düzeyinde, 74 perifereiakés enótites ("bölgesel birim") bulunur. Son olarak, bu idari birimlerin en küçüğü 325 dímoi'dir ("belediye").
Dış ilişkiler
1952'de Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü'ne (NATO), 1961'de Avrupa Topluluğu'nun (AK) ortak üyesi ve 1981'de tam üye olan Yunanistan, Batı sisteminin oluşturduğu kurumlara üyedir.
Tarihsel olarak, Yunan dış politikası bir dizi zıt kutup aracılığıyla daha iyi anlaşılabilir. 1922'ye kadar Yunanistan, güneydoğu Avrupa'daki bölgesel statükodan memnun olmayan ve mümkün olduğunca çok sayıda Osmanlı Rumunu bünyesine katmak için genişlemeye çalışan revizyonist bir devletti. Bağımsız varlığının ilk yarısında Yunanistan'ın dış politikası, saldırgan dürtüleri ve ülkenin sınırlı kaynakları arasında tehlikeli bir dengeleme eylemiydi. 1922'deki 'nin ardından Yunanistan, bölgedeki sınırların zorla değiştirilmesine şiddetle karşı çıkan muhafazakar bir güç haline geldi.
Büyük güçlerin korumasına bağımlı küçük bir devlet olan Yunanistan, Akdeniz'deki baskın deniz gücü olan Britanya İmparatorluğu ile Doğu Avrupa'daki baskın kara gücü olan Rus İmparatorluğu arasında ikilemde kaldı. Yunanistan'ın Akdeniz'de koruma gereksinimleri yüzünden Yunanistan, dış politikasını dinsel yakınlık duymuş olduğu Rusya'dan çok Britanya İmparatorluğu'na yöneltmesine neden olmuştur.
1947'den sonra Amerika Birleşik Devletleri, Akdeniz'deki baskın deniz gücü ve Yunanistan'ın hamisi olarak İngiltere'nin yerini aldı. İngiltere ve ABD ile ittifak, Yunanistan'a, Balkan komşularıyla karşılaştırıldığında ülkenin liberal ve demokratik geleneklerinin güçlendirilmesi de dahil olmak üzere çeşitli tali faydalar sağladı. 1950'lerden bu yana Yunanistan'ın ana dış politika sorunu, Yunanistan'ın Ege, Trakya ve Kıbrıs'ta Helenizm'e karşı "doğudan gelen tehlike"dir (Türkiye). Yunan halkı, ABD ve Avrupa Birliği'nin Türkiye'yi dizginlemek için yeterli çabayı göstermediğini hissetse de Yunanistan, Türkiye nedeniyle Batı ittifakına daha da bağımlı hale gelmiştir.
1989'da Soğuk Savaş'ın sona ermesiyle Güneydoğu Avrupa'nın en zengin ve en eski demokrasisi olan Yunanistan, ABD’nin Ortadoğu ve Kafkasya kadar önem atfettiği Balkanlar'da kendi nüfuz alanını yaratmaya girişti. Sınır değişikliklerinden korkan Yunanistan, eski Yugoslavya'nın parçalanmasına karşı çıkarak Slobodan Miloseviç'in politikalarına destek verdi. Son olarak, 1991'den beri Yunanistan, Makedon milliyetçiliğini etkisiz hale getirmek için yalnız bir diplomatik politika izledi.
Yunanistan, Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri'ndeki müttefikleri ile ortaklığını yenilemeye çalışırken, özellikle 1999'dan sonra Türkiye'nin Avrupalılaşması ile bir angajman politikası benimsemiştir.
Ordu
Yunan Silahlı Kuvvetleri, Yunan Ulusal Savunma Genelkurmay Başkanlığı (Yunanca: Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας – ΓΕΕΘΑ) tarafından denetlenir ve sivil yetki Milli Savunma Bakanlığındadır. Yunan silahlı kuvvetleri şu üç bölümden oluşur:
- Yunanistan Kara Kuvvetleri (Ellinikos Stratos, ES)
- Yunanistan Deniz Kuvvetleri (Elliniko Polemiko Navtiko, EPN)
- Yunanistan Hava Kuvvetleri (Elliniki Polemiki Aeroporia, EPA)
Ayrıca Yunanistan, denizde kolluk kuvvetleri, arama ve kurtarma ve liman operasyonları için Yunan Sahil Güvenlik görevini sürdürür. Savaş sırasında donanmayı destekleyebilmesine rağmen, Yunan Sahil Güvenliği Denizcilik bakanlığına bağlıdır.
Yunan askerî personeli, 142.700'ü aktif, 221.350 yedek olmak üzere toplam 364.050 kişidir. Yunanistan, silahlı kuvvetlerde hizmet eden vatandaşların sayısına göre dünyada 28. sıradadır. Zorunlu askeri hizmet Kara kuvvetlerinde dokuz ay, Donanma ve Hava kuvvetlerinde bir yıldır.
Ayrıca, Stratejik olarak hassas alanlarda yaşayan 18 ila 60 yaş arasındaki Yunan erkeklerinin Ulusal Muhafızlarda yarı zamanlı olarak hizmet etmesi istenebilir.
NATO üyesi olarak Yunan ordusunun NATO görevlerine katılımı asgari seviyede olmasına rağmen, ittifakın himayesindeki tatbikatlara ve konuşlandırmalara katılır.
Yunanistan, ordusuna yılda 7 milyar ABD dolarının üzerinde veya GSYİH'nın yüzde 2,3'ünü harcar. Mutlak terimlerle ise savunma harcamalarına göre ülkeler listesinde dünya 24.'sü, kişi başına askeri harcamada dünya 7.'sidir ve NATO'da ABD'den sonra en üst ikinci sıradadır. Yunanistan, GSYİH'nın yüzde 2'si olan minimum savunma harcaması hedefini karşılayan veya geçen beş NATO ülkesinden biridir.
Ekonomi
Ekonomi istatistikleri | |||
---|---|---|---|
Konu | 2019 | 2020 | |
İşsizlik oranı (%) | 17,3 | 16,9 | |
Ulusal borç (milyar $) | 442 | 446 | |
Ulusal borç/GYSİH (%) | 210 | 201 | |
Turizm geliri (milyar $) | 38,1 | 14,8 | |
Turizm geliri/GYSİH (%) | 20,3 | 8,7 | |
Turist sayısı (milyon) | 25 | 7,4 |
Genellikle "yüksek gelirli" olarak tanımlanan Yunanistan, Avrupa Birliği'nde en az gelişmiş ekonomilerden biri olarak kalmıştır. 2021 yılına gelindiğinde Yunanistan'ın kişi başına geliri, Avrupa Birliği ortalamasının %51'ine denk gelmektedir.
Yunan ekonomik büyümesi geleneksel olarak çoğunlukla endüstri ve tarım dışı sektörlere dayanır. Yunan devleti, üretime yatırım yapmak için bazı teşvikler sağlamaya çalıştı ama pek başarılı olamadı. Militan sendikalar, esnek olmayan Yunan işgücü piyasası, küçük iç pazar, artan dış rekabet, hantal rejim, bürokrasi, artan çevresel hassasiyetler ve ülkedeki ekonomik istikrarsızlık sanayi gelişiminin önündeki büyük engellerdir.Avrupa Birliği'nin Ortak Tarım Politikası'ndan büyük ölçüde yararlanmış olan Yunanistan tarım sektörü yine de gelişmemiştir. Arazinin dağlık olması ve yazların kurak geçmesi Yunanistan'da tarımın başlıca engelleridir. Birim alandan alınan verim düşüktür.
Nakliye, turizm ve yurt dışındaki işçilerin gönderdiği döviz, ekonominin temel dayanaklarıdır. En büyük işveren, tam sayı bilinmemekle birlikte yaklaşık 700.000 kişiye veya işgücünün %15'ine istihdam sağlayan kamu sektörüdür.
Borç krizi (2010-2018)
Yunanistan dış gelirlerinde büyük açık veren bir ülkedir.İhracatın ithalatın yalnızca %40'ını karşıladığı ülkede kamu harcamalarında israf, vergi kaçırma,yolsuzluk ve borçlanma başlıca yapısal sorunlardır. 2010 yılı sonunda iflâsın eşiğine gelen ekonomi, Avrupa Birliği ve IMF'nin yaklaşık 300 milyar Avroluk (346 milyar $) maddî desteğiyle canlandırılmaya çalışılmaktadır.
Kurtarma programlarıyla bağlantılı olarak uygulamaya konulan kemer sıkma politikaları nedeniyle Yunanistan'ın GSYİH'sında 2008-2018 arasında %25'lik bir düşüş oldu.
Savaşlar arası dönemde Anadolu'dan gelen mülteci akını, ihtiyaç duyulan vasıflı ve ucuz işgücünü sağlayarak ve iç talebi genişleterek sanayileşmeyi hızlandırdı.
Yunan sanayisi 1950'lerde ve 1960'larda İç savaştan sonra müdahaleci devlet, kentleşme, korumacılık, uygun vergi mevzuatı ve az sendikalaşma ile arttı. Ama 1970'lerdeki dünyadaki ekonomik kriz, 1974'te cuntanın devrilmesinin ardından artan emek talebi, Yunanistan'ın 1981'de Avrupa Topluluğu'na (AK) girmesinden sonra korumacılığın sona ermesi ve 1981'den sonra sosyalist ekonominin kötü yönetimi nedenlerle Yunanistan'da ekonomik krize yol açtı.
1981 ile 2008 arasında 150 milyar dolara yakın Avrupa Birliği fonu alan Yunanistan'ın ekonomisi bu dönemde hızla büyüdü. Fakat, Avrupa Birliği fonlarının verimsiz Yunan devleti aracılığıyla harcanması, genellikle yolsuzluğu beslemiş ve yerel reformların aciliyetini azalttı.
Yunanistan'ın Euro'ya geçmesi ülke için büyük nimet oldu. 30 yıllık enflasyonist politika ve yumuşak paradan sonra Yunanistan, güçlü bir para birimi elde etti ve avronun getirdiği düşük faiz oranlarından yararlandı. Euro ile beraber tahvil piyasaları artık yüksek enflasyon veya devalüasyon konusunda endişelendirmiyordu. Daha az faiz oranlarının yol açtığı kredi patlaması, harcama savurganlığını teşvik etti. Ancak güçlü GSYİH büyümesi, kamu maliyesinin altında yatan zayıflığı maskeledi. Kamu borç oranı düştü, ancak bunun nedeni nakit olarak GSYİH'nın borçtan daha hızlı büyümesiydi. Büyük bütçe açıkları devam etti.
Yunanistan, Euro'ya güvenli şekilde girdikten sonra, gerçekten de mali kontrolü gevşeten Yunanistan, 2003'ten beri büyük bütçe açıkları vermeye başladı. Yunanistan'ın enflasyon oranı Euro bölgesi ortalamasının üzerinde kalmasına ve ülkenin rekabet gücüne zarar vermesiyle sonuçlandı.
Tarım
2010 yılında Yunanistan 83.800 ton pamuk ve 8.000 ton Antep fıstığı ile Avrupa Birliği'nin en büyük tarimsal üreticisiydi.
Pirinç (229.500 ton),zeytin (147.500 ton) üretiminde ikinci, incir (11.000 ton),badem (44.000 ton),domates (1.400.000 ton),karpuz (578.400 ton) üretiminde üçüncü ve tütün (22.000 ton) üretiminde dördüncü sıradaydı.
Tarım, ülkenin GSYİH'sının %3,8'ine eşit katkı yaptı ve işgücünün %12,4'ünü istihdam etti.
Yunanistan, Avrupa Birliği Ortak Tarım Politikası'ndan çok iyi yararlanır. Avrupa Topluluğu'na girişin sonucunda tarımsal altyapı iyileştirildi ve tarım üretim arttı. 2000 ve 2007 yılları arasında Yunanistan, %885 organik tarım'da AB'deki en yüksek değişim yüzdesini başardı.
Denizcilik sektörü
Antik zamanlardan beri gemi sanayi Yunan ekonomik faaliyetlerinin anahtarı olmuştur. Denizcilik, GSYİH'nın yüzde 4,5'ine karşı gelen, yaklaşık 160.000 kişiyi istihdam eden (bu sayı toplam işgücünün yüzde 4'üdür) ve ticaret açığının üçte birine karşılık gelen, ülkenin en önemli sanayilerindendir.
2011 yılında Birleşmiş Milletler Ticaret ve Kalkınma Konferansı tarafından hazırlanan rapora göre, Yunan ticari donanması toplam dünya kapasitesinin yüzde 16,2'si ile dünyadaki en büyük ticari donanmadır.
2011'deki Yunan ticaret donanması 2010'daki yüzde 15,96'nın üzerinde olmasına rağmen 2006'daki yüzde 18,2'lik dünya deniz ticaret gemi kapasite zirvesinin altındaydı. Ülkenin ticaret filosu toplam tonajda (202 milyon dwt), toplam gemi sayısında hem tanker hem de kuru dökme yük gemileri'lerinde 3.150 gemi ile dünyada dördüncü ve ilk sıradayken, konteyner gemi sayısında gene dördüncü ve diğer gemilerde ise dünyada beşinciydi. Ancak 2006'daki filosu 1970'lerin sonundaki tüm zamanların en büyüğü 5.000 gemiden daha azdır. 2010'daki rapora göre, Yunan bayrağı taşıyan toplam gemi sayısı Yunan olmayan filolar dahil 1.517 veya dünya dwt'sinin %5,3'ü ile dünyada beşinci sıradaydı.
1960'larda Yunan filosunun büyüklüğü, esasen Aristotle Onassis ve Stavros Niarchos tarafından üstlenilen yatırımla neredeyse iki katına çıkmıştı. Modern Yunan gemi sanayisinin temeli, Yunan gemici işadamlarının 1940'ların Gemi Satış Yasası aracılığıyla kendilerine ABD hükûmetince satılan ihtiyaç fazlası gemileri aldıkları II. Dünya Savaşı'ndan sonrasında kuruldu.
Yunanistan'ın büyük bir gemi inşa ve bakım sanayisi vardır. Pire limanı çevresindeki altı tersane, Avrupa'nın en büyüklerindendir. Son yıllarda Yunanistan, lüks yatların inşasında, tamir ve bakımında da lider oldu.
Turizm
Turizm, ülkedeki ekonomik faaliyetin kilit unsuru ve 2018 itibarıyla gayri safi yurtiçi hasılanın %20,6'sına denk gelen ülkenin en önemli sektörlerinden biridir.
Yunanistan 2016'da 28 milyondan fazla turist, 2015'te 26,5 milyon turist ve 2009'daki 19,5 milyon turist ve 2007'deki 17,7 milyon turist ağırlayan Yunanistan, en çok ziyaret edilen ülkeler'dendir.
Ulaşım
1980'lerden bu yana Yunanistan'ın karayolu ve demiryolu ağı önemli ölçüde modernleştirildi. 2020 yılı itibarıyla toplam uzunluğu yaklaşık 2320 km olan Yunanistan otoyol ağı, Güneydoğu Avrupa'daki en kapsamlı ve Avrupa'daki en gelişmiş otoyol ağlarından biridir.
Yunanistan'ın kuzeybatısını Igoumenitsa) kuzey Yunanistan'a (Selanik) ve kuzeydoğu Yunanistan'a (Kipoi) bağlayan A2 (Egnatia Odos) doğu-batı otoyolu; Peloponnese'yi (Rio, Patras'tan 7 km (4 mi)) batı Yunanistan'daki Aetolia-Akarnania'ya (Antirrio) bağlayan Avrupa'nın en uzun asma halatlı köprüsü (2.250 m (7.382 ft) uzunluğunda) Rion-Antirion Köprüsü; ve Narda Körfez ağzının altından geçen Aktio-Preveza Denizaltı tüneli önemli ulaşım eserleridir.
Rion-Antirion Köprüsü Yunanistan ana karasını Mora Yarımadası'na bağlar. Ayrıca kuzeybatı Yunanistan'ı (Yanya) batı Yunanistan'a (Antirrio) bağlayan A5 (Ionia Odos) otoyolu; Atina'yı Kuzey Yunanistan'daki Selanik ve Evzonoi'ye bağlayan A1 otoyolunun son bölümleri; Atina'yı Patra'ya bağlayan Mora Yarımadası'ndaki A8 otoyolu (Olympia Odos'un bir parçası); ve Korint'i Kalamata ve Sparta'ya bağlayan A7 otoyolu da tamamlandı. Patra'yı Pirgos'a bağlayan Olympia Odos'un geri kalan kısmı planlanmaktadır.
Halen devam eden diğer önemli projeler arasında Selanik metrosu ve Kuzey Girit Otoyolu inşaatı yer almaktadır.
Özellikle Atina Metropol Bölgesi'ne, Atina Uluslararası Havaalanı, özel olarak işletilen A6 (Attiki Odos) otoyol ağı ve genişletilmiş Atina Metro sistemi gibi Avrupa'nın en modern ve verimli ulaşım altyapılarından bazıları hizmet vermektedir.
Yunan adalarının çoğu ve Yunanistan'ın pek çok ana şehri, esas olarak iki büyük Yunan havayolu şirketi olan Olympic Air ve Aegean Airlines ile hava yoluyla birbirine bağlanır. Deniz otobüsleri ve katamaranlar da dahil olmak üzere modern yüksek hızlı teknelerle deniz bağlantıları geliştirildi.
Demiryolu bağlantıları Yunanistan'da diğer birçok Avrupa ülkesine göre daha az rol oynamaktadır. Ancak bunlar da Proastiakos'un Atina çevresinde, havaalanı Kiato ve Halkida'ya doğru, Selanik civarında, Larisa ve Edessa şehirlerine doğru ve Patra civarında hizmet verdiği yeni banliyö/banliyö demiryolu bağlantılarıyla genişletildi. Atina ile Selanik arasında modern bir şehirlerarası demiryolu bağlantısı da kurulurken, 2.500 km'lik (1.600 mil) ağın birçok bölümünde çift hatlara yönelik iyileştirme çalışmaları devam ediyor; Atina ile Patra arasında yeni bir çift hatlı, standart hatlı demiryolu (eski metre hat açıklığı Pire-Patra demiryolunun yerine geçen) halen yapılmaktadır ve aşamalar halinde açılmaktadır. Uluslararası demiryolu hatları Yunan şehirlerini Avrupa'nın geri kalanına, Balkanlara ve Türkiye'ye bağlamaktadır.
Yunanistan'ın uzun kıyı şeridi ve çok sayıda adası göz önüne alındığında, Yunanistan'da deniz taşımacılığı özellikle önemlidir. Tüm büyük adalara anakaraya feribotla ulaşım sağlanmaktadır. Atina limanı Pire, 2021 yılı itibarıyla Avrupa'nın en yoğun üçüncü yolcu limanıydı. 2019 yılında Yunanistan'da toplam 37 milyon yolcu tekneyle seyahat ederek Avrupa'nın ikinci en yüksek rakamı oldu.
Yunanistan'da 15'i uluslararası destinasyonlara hizmet veren 39 aktif havaalanı vardır.Atina Uluslararası Havaalanı 2023'te 28 milyondan fazla yolcuya hizmet verdi. Büyük adaların çoğuna, Avrupa'daki diğer havalimanlarına doğrudan bağlantıları olan havalimanları hizmet verir.
Demografi
Tarihî nüfus | ||
---|---|---|
Yıl | Nüfus | %± |
1928 | 6.204.684 | — |
1940 | 7.344.860 | %+18.4 |
1951 | 7.632.801 | %+3.9 |
1961 | 8.398.050 | %+10.0 |
1971 | 8.831.036 | %+5.2 |
1981 | 9.729.350 | %+10.2 |
1991 | 10.258.364 | %+5.4 |
2001 | 10.964.020 | %+6.9 |
2011 | 11.123.392 | %+1.5 |
2021 | 10.682.547 | %−4.0 |
2022 sayımında 10.336.517 olan nüfusun %95'ini Yunanlar oluşturur. Nüfusun çoğunluğunu 1923 Lozan Antlaşması sonucunda gerçekleşen 1924 nüfus mübadelesiyle ülkeye Türkiye'den gelen, 1,5 milyon Karamanlılar ve Gagavuzlar dahil olmak üzere Rum-Hristiyan Ortodoks nüfus oluşturur.
Yunan hükûmeti tarafından resmen tanınan tek azınlık, varlığı 1923 Lozan Antlaşması'nda kabul edilen Müslüman azınlıktır. Bununla birlikte, Yunanistan'ın nüfusu kendilerini Batı Trakya, Girit ve On İki Ada'da yaşayan Türkler (% 0,9), Makedonlar (% 1,5), Arnavutlar (% 0,6) ve Çingeneler olarak tanımlayanları içermektedir.
Komşu ülkelerden yalnız Güney Kıbrıs, Arnavutluk ve Türkiye'de sözü edilecek düzeyde Yunan toplulukları yaşar. Buna karşılık Birleşik Krallık, Kanada, Amerika Birleşik Devletleri,Arjantin ve Avustralya oldukça büyük bir Yunan göçmen topluluklarını barındırır.
Hızla yaşlanan Yunanistan'ın ortalama yaşı 2020'de 45,6 olup, nüfusun %13,66'sı 65 yaş ve üzeri, %64,06'sı 15-64 yaş arasında ve %22,28'i 14 yaş ve altıydı. Ülkenin hızla yaşlanması, doğurganlık oranının 1,41'e düşmesiyle ilişkilidir.
Yunanistan, ayrıca Avrupa Birliği'ne girmeye çalışan yasadışı göçmenler nüfusa sahiptir. Çoğunlukla Türkiye sınırındaki Meriç nehrinin yanı sıra Midilli, Sakız, İstanköy ve Sisam giriş yapan yasadışı göçmenlerin çoğunluğunu Afganlar, Pakistanlılar ve Bangladeşliler oluşturur.
Dil
Yunan dili, yazılı metini bulunan en eski Hint-Avrupa dillerinden biridir ve en eski yazılı biçimi (Linear B) MÖ 15. yüzyıla kadar uzanır.Yeni Ahit'in dili olan Koine (Ελληνιστική Κοινή, Ellinistikí Kiní) ve Bizans Yunancası, Yunancanın orta evrelerini temsil eder. Bunlar nihayetinde 19. yüzyılda yerini Modern Yunanca'ya (Ελληνικά, Elliniká) bıraktı (Koine Rum Ortodoks Kilisesi tarafından kullanılmaya devam etmektedir). Modern Yunanca, Standart Modern Yunanca ve Çakonca (τσακώνικα), Pontus (Ποντιακή διάλεκτος, Pontiakí diálektos; Pontus Rumcası: Ρωμαίικα Roméika) ve Kapadokya (Καππαδοκική διάλεκτος, Kappadokikí diálektos) gibi çeşitli bölgesel lehçelerden oluşur.
Standart Modern Yunanca resmi devlet dilidir ve iki tarihsel biçimin bir karışımıdır: Yaygın olarak konuşulan Demotiki (Δημοτική, Dimotikí) ve 1970'lerin ortalarına kadar resmi hükûmet belgelerinde ve gazetelerde görünen, esasen yazılmış, kasıtlı olarak Antik Yunancaya benzetilmiş Katarevusa (Καθαρεύουσα, Katharévousa).
Resmi olarak tanınmamasına rağmen, ülkede konuşulan azınlık dilleri arasında Türkçe, Makedonca, Arnavutça, 15. yüzyılda Arnavutluk'tan bölgeye göç eden Arnavutlar tarafından konuşulan Arvanitçe, Bulgarca, Romanca ve Megleno-Rumence bulunmaktadır.
Din
Uzun Osmanlı yönetimine rağmen, Lozan Antlaşması'na takiben nüfus aktarımı sebebiyle nüfusun neredeyse tamamı Yunanistan Kilisesi'ne (Rum Ortodoks Kilisesi) bağlıdır. Otosefal (dinsel açıdan bağımsız) bir Doğu Ortodoks kilisesi olan bu organ, kendi dini hiyerarşisini tayin eder ve Atina başpiskoposunun başkanlığındaki 12 metropolitten oluşan bir sinod tarafından yönetilir. Hemen hemen tüm Giritliler, İstanbul Rum Ortodoks Patrikhanesi'ne doğrudan sorumlu olan Girit başpiskoposu tarafından yönetilen Yunanistan Kilisesi'nin özel bir şubesine mensuptur.
Nüfusun Ortodoks olmayan kesiminin çoğunu oluşturan Müslüman (öncelikle Sünni) azınlık, ağırlıklı olarak Türk'tür ve batı Trakya ve Oniki Ada'da yoğunlaşmıştır. Ağırlıklı olarak Atina'da ve eskiden İtalyan egemenliği altındaki batı adalarında bulunan Roma ve Papa'nın önceliğini tanıyan, ancak 'ni sürdüren Katolikleri, birkaç bin ve Yahudiler dışında kalanları oluşturur. Yahudilik, Romanyotlar ve Osmanlı döneminde gelen Sefarad Yahudileri, 2.000 yıldan fazla bir süredir özellikle Selanik'te önemli bir topluluktu. Fakat Yunanistan'ın Yahudi nüfusu, II. Dünya Savaşı sırasında Yunanistan'ın Alman işgali döneminde yürütülen Holokost tarafından neredeyse yok edildi.
Yunan Anayasası, Doğu Ortodoksluğunu ülkenin 'hakim' inancı olarak tanırken, herkes için dini inanç özgürlüğünü garanti eder. Yunan hükûmeti dini gruplar hakkında istatistik tutmuyor ve nüfus sayımları dini aidiyet talep etmiyor. ABD Dışişleri Bakanlığı'na göre, Yunan vatandaşlarının tahminen %97'si kendilerini Bizans ayini ve Yeni Ahit'in orijinal dili olan Yunan dilini kullanan Rum Ortodoks Kilisesi'ne ait Doğu Ortodoksu olarak tanımlıyor. Yunan topraklarının yönetimi, Yunanistan Kilisesi ile İstanbul Rum Ortodoks Patrikhanesi arasında paylaşılıyor.
Eğitim
2018 PISA Programı Sıralaması | ||
---|---|---|
Konu | 78 Ülke İçinde Sıralaması | |
Matematik | 45. | |
Okuma-anlama | 43. | |
Bilim | 45. |
Yunanistan'da eğitim, hem kendi içinde bir amaç hem de yukarı doğru bir sosyal hareketlilik aracı olarak uzun zamandır ödüllendirilmiştir. Devlet eğitim sistemi yoğun bir şekilde merkezileştirilmiştir ve genellikle yetersiz kabul edilir. Sonuç olarak, birçok öğrenci, normal okul saatleri dışında ders veren phrontistiria adı verilen özel dersanelerde eğitimlerine devam eder.
Eğitim her düzeyde ücretsizdir ve 6-15 yaş arası çocuklar için zorunludur.
Yunanistan'da zorunlu eğitim ilkokullardan (Δημοτικό Σχολείο, Dimotikó Scholeio) ve Gymnasium'lardan (Γυμνάσιο) oluşur. Kreşler (Παιδικός σταθμός, Paidikós Stathmós) popülerdir ancak zorunlu değildir. Anaokulları (Νηπιαγωγείο, Nipiagogeío) dört yaş üzeri tüm çocuklar için zorunludur. Çocuklar ilkokula altı yaşında başlar ve altı yıl ilköğretim alır. Gymnasia'ya katılım 12 yaşında başlar ve üç yıl sürer.
Yunanistan'ın zorunlu eğitim sonrası orta öğretimi iki okul türünden oluşur: Birleşik liseler (Γενικό Λύκειο, Genikό Lykeiό) ve teknik-mesleki eğitim okulları (Τεχνικά και Επαγγελματικά Εκπαιδευτ) ήρια, "TEE").
Zorunlu eğitim sonrası orta öğretim aynı zamanda resmi ancak sınıflandırılmamış düzeyde eğitim veren mesleki eğitim enstitülerini (Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης, "IEK") içerir. Hem Gymnasio (ortaokul) hem de Lykeio (lise) mezunlarını kabul edebildiklerinden, bu enstitüler belirli bir düzeyde eğitim veren kurumlar olarak sınıflandırılmamaktadır.
Çerçeve Kanununa (3549/2007) göre, Kamu yüksek öğrenimi "Yüksek Eğitim Kurumları" (Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, Anótata Ekpaideytiká Idrýmata, "ΑΕΙ") iki paralel sektörden oluşur: üniversite sektörü (Üniversiteler, Politeknik, Güzel Sanatlar Okulları, Açık Üniversite) ve Teknoloji sektörü (Teknolojik Eğitim Kurumları (TEI) ve Pedagojik ve Teknolojik Eğitim Yüksekokulu). Diğer Bakanlıkların yetkisi altında faaliyet gösteren, daha kısa süreli (2-3 yıl) mesleki odaklı kurslar sunan Üniversite Dışı Devlet Yükseköğretim Enstitüleri vardır. Öğrenciler bu Enstitülere Lykeio'nun üçüncü sınıfını tamamladıktan sonra yapılan ulusal düzeydeki sınavlardaki performanslarına göre kabul edilirler. 22 yaşın üzerindeki öğrenciler, Yunan Açık Üniversitesi'ne kura yoluyla kabul edilebilir.
Eğitim sistemi, özel ihtiyaçları olan veya öğrenme güçlüğü çeken kişiler için özel anaokulları, ilk ve orta dereceli okullar sağlar. Müzik, teolojik ve beden eğitimi sunan uzman spor salonları ve liseler bulunmaktadır.
25-64 yaş arası yetişkinlerin %72'si lise eğitimini tamamlamıştır; bu oran %74 olan OECD ortalamasının biraz altındadır. Ortalama bir Yunan öğrencisi, OECD'nin 2015 Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programında (PISA) okuma yazma, matematik ve fen alanlarında 458 puan almıştır. Bu, 486 olan OECD ortalamasından daha azdır. Kızlar, erkekleri 15 puan geride bırakarak OECD ortalaması olan 2'den çok daha fazla başarılı olmuştur.
En eski yüksek öğrenim kurumları, Atina Ulusal Teknik Üniversitesi (1836), Atina Üniversitesi (1837) ve 'dir (1925). Birkaç başka üniversite ve politeknik okul ve bir güzel sanatlar okulu vardır; ancak bu kurumlar genellikle yetersiz donanımlıdır ve yüksek öğrenim talebini karşılamak için yeterli sayıda kabul açıklığından yoksundur. Bu nedenle birçok Yunan öğrenci yurtdışında eğitim almayı tercih etmektedir.
Emeklilik
Yunanistan'da minimum sigorta süresi 15 yıldır ve genel yaş sınırı 4.500 günlük çalışma ile 67'dir. Genel olarak, 62 yaşında olmak ve 40 sigorta yılını (12.000 günlük çalışma) tamamlamış olmak, tam emekli aylığı almak için ön koşuldur.
Sağlık
Sağlık istatistikleri | ||
---|---|---|
Konu | Veri | |
Yaşam beklentisi | 81,1 (2019) | |
Harcama/GYSİH | %7,8 (2019) |
1980'lerde hükûmet, sağlık bakanlığı denetiminde ulusal bir sağlık sistemi kurdu. Pek çok Yunan doktor, en azından kısmen yurtdışında eğitim almaktadır. Yunanistan'daki büyük hastaneler uluslararası standartları karşılasa da Yunanlar, maddi güçleri yetiyorsa, tıbbi bakım için yurtdışına seyahat etmeyi tercih etmektedir. İşçiler, Sosyal Sigortalar Kurumu ve Tarım Sigortaları Kurumu programları kapsamında sigortalıdır.
Sağlık sistemindeki eksikliklere rağmen Yunanistan'da yaşam beklentisi 81,1 olarak dünyanın en yüksekleri arasındadır.
Kültür
Müzik
Çağdaş Yunan müziğinin çoğu, Batı kanonlarında eğitim görmüş, ancak yerel geleneklere duyarlı ve açık olan yeni nesil yetenekli besteciler tarafından oluşturulmuştur. Bu besteciler arasında Mikis Theodorakis ve Manos Hacıdakis, çağdaş Yunan kültürel kimliği üzerinde derin bir iz bırakan en başarılı bestecilerdir.
Modern Yunan müziğinin gelişimine temel oluşturan rembetiko (ρεμπέτικο, rempétiko)'dur. Anadolu'dan ve özellikle de İzmir'den Atina yakınındaki Pire'ye gelen mülteciler ve kanun kaçakları arasında gelişen, yavaş tempolu, acı, kederli şarkı sözleriyle rembetiko, sıklıkla Amerika'nın blues'larıyla karşılaştırıldı. Başlangıçta alt sınıflarla ilişkilendirilenten sonra, rembetiko savaş sonrası dönemde Yunanistan'da genel kabul gördü.
Rembetiko sanatçıları arasında , , Stelio Kazancidis, Yorgo Dalaras, Haris Aleksiu ve Glikeria öne çıkar.
Edebiyat
Ödüllü Yunan yazarları | |||
---|---|---|---|
Yazar | Ödül | Yıl | |
Yorgos Seferis | Nobel Edebiyat Ödülü | 1963 | |
Odisseus Elitis | Nobel Edebiyat Ödülü | 1979 |
Yunan edebiyatı, Antik, Bizans ve modern Yunan edebiyatı olarak üç ana kategoriye ayrılabilir.
Atina, Batı edebiyatının doğduğu yer olarak kabul edilir.
Antik Yunan edebiyatının en eski eserleri, Homeros'un anıtsal eserleri İlyada ve Odisseia dır. Bu iki destan, Homerik İlahiler ve Hesiodos'un iki şiiri, Theogonia ve (İşler ve Günler) ile birlikte Yunan edebiyat geleneğinin ana temellerini oluşturmuştur. Kompozisyon tarihleri farklılık gösterse de bu eserler M.Ö. 800 civarında veya sonrasında sabitlenmiştir. Klasik dönemde batı edebiyatının pek çok türü daha ön plana çıktı.
Klasik dönemde batı edebiyatının pek çok türü daha ön plana çıktı. Lirik şiir, kasideler, pastoraller, ağıtlar, nükteler; komedi ve trajedi dramatik sunumları; tarih yazımı, retorik incelemeler, felsefi diyalektik ve felsefi incelemelerin tümü bu dönemde ortaya çıktı. Klasik çağ aynı zamanda dramanın da doğuşuna tanık oldu.
Eshilos, Sofokles ve Euripides, üç büyük tragedya yazarı olarak bilinir.Sofokles, Kral Oidipus ve Antigone adlı oyunlarıyla, Euripides ise trajedi türünün sınırlarını zorlayan Medea gibi oyunlarıyla tanınır.
Lirik şairler Sapfo, Alkaios ve Pindaros, Yunan şiir geleneğinin erken gelişimi açısından önemlidir.
Komedi oyun yazarı Aristofanes, Eski Komedi türünde yazarken, daha sonraki oyun yazarı Menandros, Yeni Komedi'nin ilk öncülerindendi.
Herodot ve Thukididis ise bu dönemin en etkili tarihçilerinden ikisidir. Tarih yazımı öncüleri olarak MÖ beşinci yüzyılda yaşayan Herodot ve Thukididis, kendi yaşamlarından kısa bir süre önce ve kendi yaşamları sırasında meydana gelen olayların açıklamalarını yazdılar.
Klasik çağda yazılan ve sahnelenen yüzlerce trajediden yalnızca üç yazarın sınırlı sayıdaki oyunu günümüze ulaşmıştır: Eshilos, Sofokles ve Euripides.
Aristofanes'in günümüze ulaşan oyunları komik sunumlar açısından bir hazinedir.
Encyclopædia Britannica tarafından "hayal gücünden yoksun" ve "sıkıcı" olarak tanımlanan Bizans edebiyatı'nda çoğu, öne çıkan yazarlar 12. yüzyılda yaşayamış olan Anna Komnini gibi tarihçilerdir.Attika'ca, Orta Çağ ve Erken Modern Yunanca ile yazılmış Bizans edebiyatı, Bizans Rumlarının Hristiyan Orta Çağları boyunca entelektüel yaşamının ifadesidir. Her ne kadar popüler Bizans edebiyatı ve erken Modern Yunan edebiyatı 11. yüzyılda başlamış olsa da ikisi birbirinden ayırt edilemez.
Daha sonraki önemli yazarlar arasında Argonautların yolculuğu hakkında destansı bir şiir olan Argonautika'yı yazan Apollonios, matematiksel incelemeleriyle tanınan Arşimet ve esas olarak biyografiler ve denemeler yazan Plutarhos'dur.
MS ikinci yüzyıl yazarı Samsatlı Lukianos, öncelikle hiciv eserleri yazan bir Yunandı.
Modern Yunan edebiyatı, 11. yüzyılda geç Bizans döneminden itibaren ortaya çıkan, ortak Modern Yunanca ile yazılmış edebiyata atıfta bulunur. Çağdaş Yunan edebiyatının (1453–günümüz), ilk başyapıtı Viçenzos Kornaros (1553-1613) tarafından yazılan Girit Rönesans şiiri Erotokritos olarak kabul edilir. Bu, Vitsentzos Kornaros tarafından 1600 civarında yazılan bir aşk romanı'dır. Daha sonra Yunan aydınlanması (Diafotismos) döneminde Adamantios Korais ve Velestinli Rigas gibi yazarlar eserleriyle Yunan ayaklanması'nı hazırladılar.
Diğer önemli Yunan yazarları arasında Yunan aydınlanması döneminde yazan Adamantios Korais ve Velestinli Rigas, Birinci Dünya Savaşı sonrası ülkedeki bozgunculuğuna tepki olarak doğan 1930 Kuşağı yazarları Yorgos Seferis ve Odisseus Elitis ve Zorba (1946) ile başlayan ve başyapıtı (1954) ile tanınan Giritli Nikos Kazancakis öne çıkar.
Modern Yunan edebiyatının önde gelen isimleri arasında Dionysios Solomos, Andreas Kalvos, Angelos Sikelianos, Emmanuel Rhoides, Demetrius Vikelas, Kostis Palamas, Penelope Delta, Yannis Riços, Alexandros Papadiamantis, Nikos Kazancakis, , Kostas Karyotakis, Gregorios Xenopoulos, Konstantinos Kavafis, Nikos Kavvadias, Kostas Varnalis ve Kiki Dimoula yer alır. 1963'te Yorgos Seferis ve 1979'da Odisseus Elitis iki Yunan yazara Nobel Edebiyat Ödülü verilmiştir:
Felsefe
4. yüzyılın nesirdeki en büyük başarısı üç büyük filozofun eserleriyle felsefe alanında olmuştur. Filozof Platon, genellikle öğretmeni Sokrates'in etrafında çeşitli felsefi konularla ilgilenen diyaloglar yazarken, öğrencisi Aristoteles daha sonra oldukça etkili olan sayısız inceleme yazdı.
Sinema
Ödüllü Yunan filmleri | |||
---|---|---|---|
Film | Yönetmen | Ödül | |
(1963) | Nikos Kunduros | Gümüş Ayı | |
(1983) | Costas Ferris | Gümüş Ayı | |
Arıcı (1986) | Theo Angelopulos | Altın Aslan | |
Puslu Manzaralar (1988) | Theo Angelopulos | ||
Ulis'in Bakışı (1995) | Theo Angelopulos | Cannes Büyük | |
Sonsuzluk ve Bir Gün (1998) | Theo Angelopulos | Altın Palmiye | |
The Lobster (2015) | Yorgos Lanthimos | Cannes Jüri |
Sinema ilk kez 1896'da Yunanistan'da ortaya çıktı, ancak ilk sinema salonu 1907'de Atina'da açıldı. 1914 yılında Asty Films Company kurularak uzun metrajlı filmlerin yapımına başlandı. Geleneksel bir aşk hikâyesi olan Golfo, daha önce haber bülteni gibi küçük yapımlar olmasına rağmen ilk Yunan uzun metrajlı filmi olarak kabul edilir.
1931'de Orestis Laskos'un yönettiği Daphnis ve Chloe, Avrupa sinemasının ilk çıplak sahnelerinden birini içeriyordu ve yurt dışında gösterilen ilk Yunan filmiydi.
1944'te Katina Paksinu, Çanlar Kimin İçin Çalıyor filmiyle En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Akademi Ödülü'ne layık görüldü.
1950'ler ve 1960'ların başı, Yunan sinemasının "altın çağı" olarak kabul edilir. Bu dönemin yönetmenleri ve aktörleri Yunanistan'da önemli figürler olarak tanındı ve bazıları uluslararası beğeni kazandı: George Tzavellas, İrini Papas, Melina Merkuri, Mihalis Kakoyannis, Alekos Sakellarios, Nikos Tsiforos, Iakovos Kambanelis, Katina Paksinu, Nikos Kunduros, Ellie Lambeti ve diğerleri.
Yılda altmıştan fazla film yapıldı ve bunların çoğunda kara film unsurları vardı. Dikkate değer filmler şunlardır: Sarhoş (1950, yönetmen George Tzavellas), Sahte Para (1955, Giorgos Tzavellas), Πικρό Ψωμί (1951, Grigoris Grigoriou), benzerliği yüzünden azılı bir katilin yerine geçen, bir banka memurunun serüvenini aktaran O Drakos (Canavar) (1956, Nikos Kunduros), Stella (1955, Cacoyannis'in yönettiği ve Kampanellis'in yazdığı), Woe to the Young (1961, Alekos Sakellarios), İtalyan saldırısını konu edinen Ouranos (Gökyüzü, 1963) (1962, Takis Kanellopoulos) ve The Red Lanterns (1963, Vasilis Georgiadis).
Diğer önemli Yunan yönetmenler arasında Anadolu bozgunundan sonra Atina'ya göçen Rumların tarihini konu edinen Rembetiko filmi ile tanınan Kostas Ferris ve Kıbrıs olaylarını Yunan bakış açısından yansıtan Attila 74 (1974) ile tanınan Mihalis Kakoyannis öne çıkar.
Cacoyannis, En İyi Yönetmen, En İyi Uyarlama Senaryo ve En İyi Film adaylıklarını kazanan Anthony Quinn'le birlikte Yunan Zorba 'yı yönetti. Finos Film bu dönemde Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο, Madalena, I theia ap' to Chicago, Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο gibi ve çok daha fazlası filmlerle katkıda bulundu.
1970'ler ve 1980'lerde Theodoros Angelopulos önemli filmler yönetti. Sonsuzluk ve Bir Gün adlı filmi, 1998 Cannes Film Festivali'nde Ekümenik Jüri Ödülü'nü ve Fransızca: Altın Palmiye ödülünü kazandı.
Theodoros Angelopulos, Yunanistan sinemasının en ses getirmiş olan yönetmenidir. Yönetmenin filmleri arasında Atina'da adalet dağıtan bir kabadayının yaşamını betimleyen Arıcı (1986), Balkan yarımadası tarihini ele alan Ulis'in Bakışı (1995) ve ölümcül bir hastalığa yakalanmış bir yazarın teğet geçtiği mutlulukları konu edinen Sonsuzluk ve Bir Gün (1998) öne çıkar.
Yunan diasporasında Yunan-Fransız Costa-Gavras ve Yunan-Amerikalı Elia Kazan, John Cassavetes ve Alexander Payne gibi uluslararası üne sahip film yapımcıları vardır. Yorgos Lanthimos, bu çalışmasıyla dört Akademi Ödülü adaylığı aldı; bunlar arasında Köpek Dişi (2009) filmiyle En İyi Yabancı Film, The Lobster (2015) filmiyle En İyi Orijinal Senaryo ve The Favorite (2018) filmiyle En İyi Film ve En İyi Yönetmen yer alır.
Mutfak
Yunan mutfağı, Girit yemekleriyle özetlenen Akdeniz diyeti'nin özelliğidir.
Yunan mutfağı, musakka, pastitsio, klasik Yunan salatası, fasolada, spanakopita ve souvlaki gibi çeşitli yerel yemeklerde taze malzemeler içerir.
Skordalia (ceviz, badem, ezilmiş sarımsak ve zeytinyağından oluşan kalın bir püre), mercimek çorbası, retsina (çam reçinesi ile mühürlenmiş beyaz veya gül (rosé) şarabı) ve pasteli (bal ile pişirilmiş susamlı çubuk şeker) gibi bazı yemeklerin izi eski Yunanistan'a kadar uzanır.
Yunanistan genelinde insanlar genellikle ızgara ahtapot ve küçük balık, beyaz peynir, dolmades (pirinç, kuş üzümü ve asma yaprağına sarılmış çam fıstıkları), çeşitli bakliyatlar, zeytinler, peynir ve tzatziki gibi çeşitli soslarla birlikte meze gibi küçük yemeklerden yemeyi sever. Zeytinyağı hemen hemen her yemeğe eklenir.
Bazı tatlılar arasında melomakarona, diples ve galaktoboureko ve uzo, metaxa gibi içecekler ve retsina dahil çeşitli şaraplar bulunur. Yunan mutfağı, anakaranın farklı bölgelerinden ve adadan adaya büyük farklılıklar gösterir. Bazı çeşniler diğer Akdeniz mutfaklarından daha sık kullanır: kekik, nane, sarımsak, soğan, dereotu ve defne yaprakları. Diğer çok tüketilen ot ve baharatlar arasında fesleğen, kekik ve rezene tohumu vardır. Birçok Yunan tarifinde özellikle ülkenin kuzey kesimlerinde "tatlı" baharatlar etle birlikte örneğin yahnilerde tarçın ve karanfil kullanılır.
Koutouki veya Koutoukian, Yunanistan'da yaygın yeraltı restoranıdır.
Medya
Siyasi taraf tutma eğilimindeki Yunan gazeteleri arasında Ekathimerini ("Günlük"), ("Özgür Basın"), To Vima ("Tribün") ve 2009 ekonomik krizinin ardından yalnızca çevrimiçi yayınlanan Ta Nea ("Haberler") öne çıkar. Devletin televizyon ve radyo yayıncılığındaki tekeli 1980'lerde kırıldı ve bu da özel istasyonların doğmasına neden oldu.
Kaynakça
- ^ [Results of Population-Housing Census 2011 concerning the permanent population of the country] (Yunanca). 20 Mart 2014. 13 Kasım 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2016.
- ^ a b c d "Uluslararası Para Fonu 2023 GYSİH Tahminleri". Dünya Ekonomi Tahmini. Uluslararası Para Fonu. 10 Ekim 2023.
- ^ "Geliş Eşitsizliği". Piraeus: Hellenic Statistical Authority. 19 Haziran 2020. 26 Haziran 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Haziran 2020.
- ^ Human Development Report 2020 The Next Frontier: Human Development and the Anthropocene (PDF). United Nations Development Programme. 15 Aralık 2020. ss. 343-346. ISBN . 15 Aralık 2020 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 16 Aralık 2020.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by bz ca cb cc cd ce cf cg ch ci cj ck cl cm cn co cp cq cr cs ct cu cv cw cx cy cz da db dc dd de df dg dh di dj dk dl dm dn do dp dq dr ds dt du dv dw dx dy dz ea eb ec ed ee ef eg eh ei ej ek el em en eo Keridis 2009.
- ^ a b Vermeule, Vermeule (1 Aralık 1967). "The Promise of Thera". The Atlantic (İngilizce). 30 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ a b c Haseltine, Haseltine (24 Eylül 2010). "Crete: A Walk Through History". The Atlantic (İngilizce). 30 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ Harvati, Katerina; ve diğerleri. (10 Temmuz 2019). "Apidima Cave fossils provide earliest evidence of Homo sapiens in Eurasia". Nature. 571 (7766). ss. 500-504. doi:10.1038/s41586-019-1376-z. (PMID) 31292546. 1 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Nisan 2024.
- ^ Marie-Antoinette de Lumley, Gaspard Guipert, Henry de Lumley, Natassa Protopapa, Théodoros Pitsios, Apidima 1 and Apidima 2: Two anteneandertal skulls in the Peloponnese, Greece, L'Anthropologie, Cilt 124, Sayı 1, 2020, 102743, ISSN 0003-5521, https://doi.org/10.1016/j.anthro.2019.102743.
- ^ Douka, K.; Perles, C.; Valladas, H.; Vanhaeren, M.; Hedges, R.E.M. (2011). "Franchthi Cave revisited: the age of the Aurignacian in south-eastern Europe". Antiquity Magazine. s. 1133. 22 Aralık 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Nisan 2024.
- ^ Eugene N. Borza (1992). In the Shadow of Olympus: The Emergence of Macedon. Princeton University Press. s. 58. ISBN .
- ^ Perlès, Catherine (2001). The Early Neolithic in Greece: The First Farming Communities in Europe. Cambridge University Press. s. 1. ISBN .
- ^ Sansone, David (2011). Ancient Greek civilization. Wiley. s. 5. ISBN .
- ^ Frucht, Richard C (31 Aralık 2004). Eastern Europe: An Introduction to the People, Lands, and Culture. ABC-CLIO. s. 847. ISBN . Erişim tarihi: 5 Aralık 2012.
People appear to have first entered Greece as hunter-gatherers from southwest Asia about 50,000 years... of Bronze Age culture and technology laid the foundations for the rise of Europe's first civilization, Minoan Crete
- ^ a b World and Its Peoples. Marshall Cavendish. Eylül 2009. s. 1458. ISBN . Erişim tarihi: 5 Aralık 2012.
Greece was home to the earliest European civilizations, the Minoan civilization of Crete, which developed around 2000 BC, and the Mycenaean civilization on the Greek mainland, which emerged about 400 years later. The ancient Minoan
- ^ (7 Şubat 2011). The Uniqueness of Western Civilization. BRILL. s. 297. ISBN .
The list of books which have celebrated Greece as the "cradle" of the West is endless; two more examples are Charles Freeman's The Greek Achievement: The Foundation of the Western World (1999) and Bruce Thornton's Greek Ways: How the Greeks Created Western Civilization (2000)
- ^ Chiara Bottici; Benoît Challand (11 Ocak 2013). The Myth of the Clash of Civilizations. Routledge. s. 88. ISBN .
The reason why even such a sophisticated historian as Pagden can do it is that the idea that Greece is the cradle of civilisation is so much rooted in western minds and school curricula as to be taken for granted.
- ^ (1995). The End of the Bronze Age: Changes in Warfare and the Catastrophe Ca. 1200 BC. Princeton University Press. s. 3. ISBN .
- ^ Beckman, Gary M.; Bryce, Trevor R.; Cline, Eric H. (2012). "Writings from the Ancient World: The Ahhiyawa Texts" (PDF). Writings from the Ancient World. Atlanta: Society of Biblical Literature. s. 6. ISSN 1570-7008. 9 Nisan 2015 tarihinde kaynağından (PDF).
- ^ Kelder, Jorrit M. (2010). "The Kingdom of Mycenae: A Great Kingdom in the Late Bronze Age Aegean". CDL Press. Bethesda, MD. ss. 45, 86, 108. 13 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mart 2015.
- ^ a b Schwarz, Benjamin (1 Aralık 2008). "Geography Is Destiny". The Atlantic (İngilizce). 8 Aralık 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ Short, John R (1987). An Introduction to Urban Geography. Routledge. s. 10. ISBN .
- ^ a b c d e f g Weiner, Eric (10 Şubat 2016). "Searching for the Secret to Athenian Genius". The Atlantic (İngilizce). 30 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Ağustos 2021.
- ^ a b c d e Lester, Lester (1 Kasım 2002). "Notes from Antiquity". The Atlantic (İngilizce). 30 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ Vidal-Naquet, Pierre. Le monde d'Homère (The World of Homer), Perrin (2000), p. 19.
- ^ D.C.H. Rieu's introduction to The Odyssey (Penguin, 2003), p. xi.
- ^ Schuller 2008, ss. 27, 88–89
- ^ Dunn, John (1994). Democracy: the unfinished journey 508 BC – 1993 AD. Oxford University Press. ISBN .
- ^ Raaflaub, Kurt A; Ober, Josiah; Wallace, Robert W (2007). Origin of Democracy in Ancient Greece. University of California Press. ISBN .
- ^ Joseph Roisman, Ian Worthington. "A companion to Ancient Macedonia" 30 Mart 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde . John Wiley & Sons, 2011. pp 135–138, p 343
- ^ Robin Waterfield (19 Nisan 2018). Creators, Conquerors, and Citizens: A History of Ancient Greece. Oxford University Press. s. 148. ISBN .
They formed an alliance, which we call the Hellenic League, and bound themselves not just to repel the Persians, but to help one another whatever particular enemy threatened the freedom of the Greek cities. This was a real acknowledgment of a shared Greekness, and a first attempt to unify the Greek states under such a banner.
- ^ John Van Antwerp Fine (1983). The Ancient Greeks: A Critical History. Harvard University Press. s. 297. ISBN .
This Hellenic League – the first union of Greek states since the mythical times of the Trojan War – was the instrument through which the Greeks organised their successful resistance to Persia.
- ^ Barry Strauss (16 Ağustos 2005). The Battle of Salamis: The Naval Encounter That Saved Greece – and Western Civilization. Simon and Schuster. ss. 1-11. ISBN . 29 Nisan 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Nisan 2024.
- ^ Worthington 2015, ss. 42–43.
- ^ Walbank 1993, ss. 13–14, 29–30, Schuller 2008, ss. 49–51, 52–53, Hornblower 2011, ss. 268–270, 285–9.
- ^ Walbank 1993, ss. 31–2, 34–5, 36–7, Gehrke 1995, ss. 10–3, 16–7, 21, 24–5, 28–9
- ^ Walbank 1993, ss. 46–8, 59, 74–5, Gehrke 1995, ss. 30, 32, 45–8, 54–5
- ^ Walbank 1993, ss. 62–3, 133–9, Gehrke 1995, ss. 63–65, 73, 75–6.
- ^ Kosso, Cynthia; Scott, Anne (2009). The Nature and Function of Water, Baths, Bathing, and Hygiene from Antiquity Through the Renaissance. Brill. s. 51. ISBN . 18 Mart 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Nisan 2024.
- ^ Walbank 1993, ss. 79–80, 91–2, 141–2, 151–2, Gehrke 1995, ss. 68–70.
- ^ a b c Cline 2010.
- ^ a b Flower, Harriet, (Ed.) (2004). The Roman Republic. Cambridge University Press. ss. 248, 258. ISBN .
- ^ "Antigonid dynasty". Britannica (online bas.). 2008.
- ^ a b c Reinhold.
- ^ a b c d e f g h i j Roedig.
- ^ a b Ward, Allen Mason; ve diğerleri. (2003). A history of the Roman people. Prentice Hall. s. 276. ISBN .
- ^ Zoch, Paul (2000). Ancient Rome: An Introductory History. University of Oklahoma Press. s. 136. ISBN . Erişim tarihi: 29 Nisan 2012.
- ^ R. Birley, Anthony (2013). Hadrian: The Restless Emperor. Abingdon: Routledge. ss. 16-17. ISBN .
- ^ Kouremenos, Anna (2022). "The City of Hadrian and not of Theseus: A cultural history of Hadrian's Arch". The Province of Achaea in the 2nd Century CE: The Past Present. Londra: Routledge. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Nisan 2024.
- ^ Wright 2006.
- ^ a b c Pollis 1958.
- ^ Bosworth 2009.
- ^ a b c d e f g h i Nijman, Jan (2020). Geography: Realms, Regions, and Concepts (20. bas.). Wiley. ISBN .
- ^ Marker, Sherry; Bowman, John; Kerasiotis, Peter; Sarna, Heidi (2010). Frommer's Greek Islands. . s. 12. ISBN . 26 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Temmuz 2022.
- ^ a b c d Hlepas, Nikolaos-Komninos (2011). The Impact of local government reforms in Greece: a critical overview. Editura Economicǎ. ss. 67-87. ISBN .
- ^ Agency, C.I. (2013). The CIA World Factbook 2014. Skyhorse. s. 991. ISBN . 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Şubat 2023.
- ^ "The World Factbook -- Greece". Central Intelligence Agency. 9 Ocak 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
- ^ Dempsey, Judy. "EU and NATO Look on at Greece's Pampered Armed Forces". Carnegie Europe. 24 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
- ^ . Statista (İngilizce). 3 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ . Statista (İngilizce). 3 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ . Statista (İngilizce). 3 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ . Statista (İngilizce). 12 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ . Statista (İngilizce). 6 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ . Statista (İngilizce). 28 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ Summers, Lawrence (20 Haziran 2015). "The consequences of Greece's impending breakdown". Washington Post. 15 Eylül 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ a b c d Birnbaum, Michael (30 Haziran 2015). "Greece fails to make key IMF debt payment". Washington Post. 7 Ocak 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ Galbraith, James K. (20 Ağustos 2018). "The Greece Bailout's Legacy of Immiseration". The Atlantic (İngilizce). 31 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ Donadio, Rachel (3 Temmuz 2019). "Greece Is Over Its Crisis, but Europe Isn't". The Atlantic (İngilizce). 20 Nisan 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ Tsalicoglou 1994.
- ^ Faiola, Anthony (30 Haziran 2015). "Europe rallies behind Merkel as Greeks hit breaking point". Washington Post. 29 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ Arnade, Chris (16 Temmuz 2015). "The Banks Brought Down Greece". The Atlantic (İngilizce). 31 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ a b c O'Brien, Matthew (13 Mart 2012). "Not Solving the Greek Debt Crisis Might Just Solve the Greek Debt Crisis". The Atlantic (İngilizce). 31 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ a b c d Thompson, Derek (31 Mayıs 2011). "The Greek Debt Crisis: 'A Monumental Mess... the Whole Strategy Has Failed'". The Atlantic (İngilizce). 31 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ Kalyvas, Kalyvas (4 Mayıs 2017). "What Democracies Can Learn From Greece's Failed Populist Experiment". The Atlantic (İngilizce). 30 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
- ^ a b c . Eurostat. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2011.
- ^ a b c d e "Fruits and vegetables (annual data)". Eurostat. 6 Ekim 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 19 Ekim 2011.
- ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi;CIAFactBook
isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: ) - ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi;Eurostat Sustainable
isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: ) - ^ a b Polemis, Spyros M. . greece.org. 11 Ekim 1997 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2007.
- ^ Press release (11 Mayıs 2006). . Yunanistan Ulusal Bankası. 31 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2007.
- ^ a b (PDF). United Nations. 2011. 15 Aralık 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2012.
- ^ a b (PDF). United Nations. 2010. 6 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2011.
- ^ (PDF). United Nations. 2006. 28 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2011.
- ^ . U.S. . 2001. 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2013.
- ^ a b Engber, Daniel (17 Ağustos 2005). "So Many Greek Shipping Magnates..." Slate. 5 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Ağustos 2011.
- ^ Jill Dubois; Xenia Skoura; Olga Gratsaniti (2003). Greece. Marshall Cavendish. s. 42. ISBN . 28 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Nisan 2013.
Greek ships make up 70 percent of the European Union's total merchant fleet. Greece has a large shipbuilding and ship refitting industry. Its six shipyards near Piraeus are among the biggest in Europe. As Greek ships primarily transport...
- ^ . www.ekathimerini.com. 22 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ . Travel+Leisure. 12 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2011.
- ^ "World's Best Islands". BBC. 1 Aralık 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Aralık 2011.
- ^ Chloe Wynne. "Greek tourism sector growing over three times faster than wider economy says new WTTC research". WTTC. 21 Nisan 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Nisan 2019.
- ^ ""Έσπασε τα κοντέρ" ο ελληνικός τουρισμός το 2016". Newsbeast.gr. 20 Ocak 2017. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ağustos 2017.
- ^ "Nights spent in tourist accommodation establishments – regional – annual data". Eurostat. 2010. 22 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Ağustos 2011.
- ^ (PDF). Eurostat. 2010. 16 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2011.
- ^ . 25 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2017.
- ^ Καραγιάννης, Νίκος (4 Ağustos 2023). "ΒΟΑΚ: Εντός του 2023 η ανάδειξη αναδόχου για το οδικό τμήμα Χανιά-Ηράκλειο". Ypodomes.com (Yunanca). 16 Ekim 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 6 Ekim 2023.
- ^ ERGOSE – Investment Program 18 Mart 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., 30 March 2016
- ^ "Maritime passenger statistics". Avrupa Komisyonu. 27 Şubat 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 6 Ekim 2023.
- ^ "Hellenic Civil Aviation Authority - Our Airports". Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας - Αρχική. 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 6 Ekim 2023.
- ^ "Athens International Airport "El.Venizelos" Facts & Figures". aia.gr. 7 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 12 Ocak 2021.
- ^ . Statista. Statista. 3 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2021.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 11 Mart 2008 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 8 Şubat 2008.
- ^ a b c d e f Fiddian-Qasmiyeh 2014.
- ^ Moskos 1980.
- ^ Tamis 2005.
- ^ . Statista (İngilizce). 3 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2021.
- ^ "2011 census".
- ^ "Religious Belief and National Belonging in Central and Eastern Europe". Pew Research Center. 10 Mayıs 2017. 24 Şubat 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Eylül 2017.
- ^ . OECD. 3 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2021.
- ^ "OECD Better Life Index – Greece". oecdbetterlifeindex.org. OECD. 13 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Şubat 2018.
- ^ . Get Golden Visa (İngilizce). 1 Ekim 2020. 8 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2022.
- ^ a b . Statista. 27 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2021.
- ^ . Statista. 2 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2021.
- ^ Encyclopædia Britannica – "Greek literature: Byzantine literature"
- ^ Carol Strickland (2007). The Illustrated Timeline of Western Literature: A Crash Course in Words & Pictures. Sterling Publishing Company, Inc. s. 2. ISBN .
Although the first writing originates in the cradle of civilization along Middle Eastern rivers – the Tigris, Euphrates, and Nile – the true cradle of Western literature is Athens. As the poet Percy Bysshe Shelley says, "We are all Greeks."
- ^ Loney 2018.
- ^ a b c d e f g h Preus 2015.
- ^ Papaioannou 2021.
- ^ "The Modern Greek language in its relation to Ancient Greek",
- ^ a b Dimaras 1974.
- ^ "Οι Ιταλοί θαυμάζουν το Δάφνις και Χλόη". Ελευθεροτυπία (Yunanca). 3 Temmuz 2009. 1 Nisan 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Mayıs 2022.
- ^ "Δάφνις και Χλόη στην Μπολόνια". Το Βήμα. 4 Temmuz 2009. 28 Ocak 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Mayıs 2022.
- ^ "The 16th Academy Awards (1943) Nominees and Winners". Sinema Sanatları ve Bilimleri Akademisi. 21 Mart 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Mayıs 2022.
- ^ Ephraim, Katz (2001). "Greece". The Film Encyclopedia. New York: HarperResource. ss. 554-555.
- ^ Papanikolaou 2021.
- ^ . The New York Times. 2009. 28 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2022.
- ^ "51ème Festival International du Film – Cannes". Cinema-francais.fr (Fransızca). 28 Ocak 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Mayıs 2022.
- ^ "1998 – 51e édition (50th edition)". Cannes-fest.com (Fransızca). 27 Ocak 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Mayıs 2022.
- ^ . Urbancinefile.com. 7 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2022.
- ^ a b Horton 1997.
- ^ "Oscar Winners 2019: The Complete List". Variety. 24 Şubat 2019. 15 Ocak 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Mayıs 2022.
- ^ Edelstein, Sari (22 Ekim 2010). Food, Cuisine, and Cultural Competency for Culinary, Hospitality, and Nutrition Professionals. Jones & Bartlett. ss. 147-49. ISBN . 12 Kasım 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Aralık 2011.
- ^ (2009). Mediterranean clay pot cooking : traditional and modern recipes to savor and share. Hoboken, N.J.: John Wiley & Sons. s. 235. ISBN . OCLC 298538015.
- ^ . This is Athens (İngilizce). 20 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2022.
- ^ Trivolis, Despina (20 Mart 2013). "A Traditional Koutouki in Athens' Mets Neighborhood". (İngilizce). 7 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Ocak 2022.
- ^ Doriti, Carolina (12 Mart 2019). "Ramona: Basement Dwellers". (İngilizce). 7 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Ocak 2022.
- ^ "Head to the Epirus route to experience the wonders of Greek wine where it's produced". National Geographic (İngilizce). 18 Ekim 2019. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Ocak 2022.
- ^ Howard, Rachel (4 Şubat 2016). "Eat like a local in Athens: from backstreet souvlaki joints to no-menu seafood spots". The Telegraph (İngilizce). ISSN 0307-1235. 17 Ocak 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Ocak 2022.
Bibliyografya
- A Brief History of Ancient Greece: Politics, Society and Culture. Oxford: Oxford University Press, 2004.
- Alexander, G. M. The Prelude to the Truman Doctrine: British Policy in Greece 1944–1947. Oxford: Clarendon Press, 1982.
- Alexandris, Alexis. The Greek Minority of Istanbul and Greek–Turkish Relations, 1918–1974. Atina: Center for Asia Minor Studies, 1983.
- Alford, Jonathan, ed. Greece and Turkey: Adversity in Alliance. Londra: Gower, 1984.
- Amen, Michael Mark. American Foreign Policy in Greece 1944–1949: Economic, Military and Institutional Aspects. Frankfurt am Main: Peter Lang, 1978.
- Augustinos, Gerasimos. Consciousness and History: Nationalist Critics of Greek Society 1897–1914. Boulder, Colo.: East European Quarterly, 1977.
- Augustinos, Gerasimos. The Greeks of Asia Minor: Confession, Community and Ethnicity in the Nineteenth Century. Kent, Ohio: Kent State University Press, 1992.
- Aydin, Mustafa, and Kostas Yfantis, eds. Turkish–Greek Relations: The Security Dilemma in the Aegean. Londra: Routledge, 2002.
- Bahcheli, Tozun. Greek–Turkish Relations since 1955. Boulder, Colo.: Westview Press, 1990.
- Belge, Taciser Ulas, ed. Voices for the Future: Civic Dialogue between Turks and Greeks. Istanbul: Bilgi University Press, 2007.
- Blinkhom, Martin, and Thanos Veremis, eds. Modern Greece: Nationalism and Nationality. Atina: ELIAMEP, Sage, 1990.
- Bliss, Christopher, and Jorge Braga. Unity with Diversity in the European Economy: The Community’s Southern Frontier. Cambridge: Cambridge University Press, 1990.
- Boardman, John. The Oxford History of Greece and the Hellenistic World. Oxford: Oxford University Press, 2002.
- Bottomley, Gillian. After the Odyssey: A Study of Greek Australians. St. Lucia: University of Queensland Press, 1979.
- Bower, Leonard, and Gordon Bolitho. Otto I, King of Greece: A Biography. Londra: Selwyn & Blount, 1939.
- Brewer, D. The Flame of Freedom: The Greek War of Independence 1821–1835. Londra: John Murray, 2001.
- Brown, James. Delicately Poised Allies: Greece and Turkey. Londra: Brassey’s, 1991.
- Browning, Robert, ed. The Greek World: Classical, Byzantine, and Modern. Londra: Thames & Hudson, 2000.
- Burgess, Thomas. Greeks in America. Boston: Shennan, 1913.
- Butterworth, Katherine, and Sara Schneider, eds. Rebetika: Songs from the Old Greek Underworld. Atina: Komboloi, 1975.
- Calotychos, Vangelis. Modern Greece: A Cultural Poetics. Oxford: Berg, 2003.
- Campbell, John, and Philip Sherrard. Modern Greece. Londra: Ernest Benn, 1968.
- Candilis, Wray. The Economy of Greece, 1944–66: Efforts for Stability and Development. New York: Praeger, 1968.
- Carrabott, Philip, ed. Greek Society in the Making, 1863–1913. Hampshire: Variorum, 1997.
- Cartledge, Paul, ed. The Cambridge Illustrated History of Ancient Greece. Cambridge: Cambridge University Press, 2002.
- Chaconas, Stephen-George. Adamantios Korais: A Study in Greek Nationalism. New York: Columbia University Press, 1942.
- Chimbos, Peter D. The Canadian Odyssey: The Greek Experience in Canada. Toronto: McClelland & Stewart, 1980.
- Clark, Bruce. Twice a Stranger: How Mass Expulsion Forged Modern Greece and Turkey. Londra: Granta Books, 2006.
- Clogg, Richard, and Mary Jo Clogg. Greece. Oxford: Clio Press, 1980.
- Clogg, Richard, ed. Greece 1981–89: The Populist Decade. New York: St. Martin’s Press, 1993.
- Clogg, Richard, ed. Minorities in Greece: Aspects of a Plural Society. Londra: Hurst, 2002.
- Clogg, Richard, ed. The Struggle for Greek Independence: Essays to Mark the 150th Anniversary of the Greek War of Independence. Londra: Macmillan, 1973.
- Clogg, Richard. A Concise History of Greece. Cambridge: Cambridge University Press, 1992.
- Clogg, Richard. Parties and Elections in Greece. Durham, N.C.: Duke University Press, 1987.
- Close, David. Greece since 1945. Londra: Longman, 2002.
- Colovas, Anthone C. A Quick History of Modern Greece. New York: Publish America, 2007.
- Constantopoulou, Photini, ed. The Foundation of the Modern Greek State: Major Treaties and Conventions, 1830–1947. Atina: Kastaniotis Editions, 1999.
- Constas, Dimitris, and Athanassios G. Platias, eds. Diasporas in World Politics: The Greeks in Comparative Perspective. Londra: Macmillan, Institute of International Relations, Panteion University, 1993.
- Costopoulos, Michael. The Greek Community of New York City: Early Years to 1910. New York: Aristide Caratzas, 1992.
- Couloumbis, Theodore, John A. Petropulos, and Harry J. Psomiades, eds. Foreign Interference in Greek Politics: A Historical Perspective. New York: Pella, 1976.
- Couloumbis, Theodore, T. Kariotis, and F. Bellou, eds. Greece in the Twentieth Century. Londra: Frank Cass, 2003.
- Cruickshank, Charles. Greece 1940–1941. Londra: Davis Poynter, 1976.
- Cutsumbis, Michael. A Bibliographic Guide to Materials on Greeks in the United States, 1890–1968. New York: Center for Migration Studies, 1970.
- Dakin, Douglas. The Greek Struggle for Independence, 1821–1833. Londra: University of California Press, 1973.
- Danforth, Loring. The Macedonian Conflict: Ethnic Nationalism in a Transnational World. Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1995.
- Dawkins, Richard M. Modern Greek in Asia Minor: A Study of the Dialects of Silli, Cappadocia and Pharasa, with Grammar, Texts, List Translations and Glossary. Cambridge: Cambridge University Press, 1916.
- Deringil, Selim. The Well-Protected Domains: Ideology and the Legitimation of Power in the Ottoman Empire, 1876–1909. Londra: I. B. Tauris, 1998.
- Diamandouros, Nikiforos, et al., eds. Hellenism and the First Greek War of Liberation (1821–1830). Selanik: Institute for Balkan Studies, 1976.
- Diamandouros, Nikiforos P., J. P. Anton, J. A. Petropulos, and P. Topping, eds. Hellenism and the First Greek War of Liberation (1821–1830): Continuity and Change. Selanik: Institute for Balkan Studies, 1976.
- Diez, Thomas, ed. The European Union and the Cyprus Conflict: Modern Conflict, Postmodern Union. Manchester: Manchester University Press, 2002.
- Dimaras, Konstantinos Th., C. Koumarianou, and L. Droulia, eds. Modern Greek Culture: A Selected Bibliography (in English, French, German, Italian). 4th rev. ed. Atina: Neo-Hellenic Research Centre of the National Hellenic Research Foundation, 1974.
- Dimaras, Konstantinos Th. A History of Modern Greek Literature. Londra: University of London Press, 1974.
- Dimen, Muriel, and Ernestine Friedl, eds. Regional Variation in Modern Greece and Cyprus: Toward a Perspective of the Ethnography of Greece. New York: Academy of Sciences, 1976.
- Dimitrakopoulos, Dionyssis G., and Argyris G. Passas, eds. Greece in the European Union. Londra: Routledge, 2004.
- Dontas, Domna. Greece and the Great Powers 1863–1875. Selanik: Institute for Balkan Studies, 1966.
- Doulis, Thomas. Disaster and Fiction: Modern Greek Fiction and the Asia Minor Disaster of 1922. Berkeley: University of California Press, 1977.
- Driault, Edouard, and Michel Lheritier. Histoire diplomatique de la Grèce de 1821 à nos jours. Paris: Didot, 1925–1926.
- Economopoulou, Marietta. Parties and Politics in Greece 1844–55. Atina: 1984.
- Eisner, Robert. Travelers to an Antique Land: The History and Literature of Travel to Greece. Ann Arbor: University of Michigan Press, 1991.
- Fairchild, Henry Pratt. Greek Immigration to the United States. New Haven, Conn.: Yale University Press, 1911.
- Faubion, James D. Modern Greek Lessons: A Primer in Historical Constructivisim. Princeton Studies in Culture, Power and History. Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1993.
- Featherstone, Kevin. Politics and Policy in Greece: The Challenge of ‘Modernization.’ Londra: Routledge, 2005.
- Ferrera, Maurizi. Welfare State Reform in Southern Europe: Fighting Poverty and Social Exclusion in Italy, Spain, Portugal and Greece. Londra: Routledge, 2005.
- Frangoudaki, Anna, and Thalia Dragonas. “Greece between Tradition and Modernity: In Search of an Equal Place in the European Taxonomy of Peoples.” In Youth and History, vol. 1. Edited by M. Angvid and B. von Borries. Hamburg: Korber-Stiftung, 1997.
- Frazee, Charles. The Orthodox Church and Independent Greece, 1821–1852. Cambridge: Cambridge University Press, 1969.
- Freris, Andrew F. The Greek Economy in the Twentieth Century. Londra: Croom Helm, 1986.
- Gallant, Thomas W. Modern Greece. Londra: Hodder Arnold, 2001.
- Gennadius, J. A Sketch of the History of Education in Greece. Edinburgh: World Federation of Education, 1925.
- Gianaris, Nicholas. Greece and Turkey: Economic and Geopolitical Perspectives. New York: Praeger, 1988.
- Gourgouris, Stathis. Dream Nation: Enlightenment, Colonization and the Institution of Modern Greece. Stanford, Calif.: Stanford University Press, 1996.
- Greece’s Economic Performance and Prospects. Atina: Bank of Greece, 2001.
- Guthenke, Constanze. Placing Modern Greece: The Dynamics of Romantic Hellenism, 1770–1840. Oxford: Oxford University Press, 2008.
- Hadjiantoniou, George. Protestant Patriarch: The Life of Cyril Lucaris (1572–1638), Patriarch of Constantinople. Londra: Epworth Press, 1961.
- Hannay, David. Cyprus: The Search for a Solution. Londra: I. B. Tauris, 2005.
- Hasluck, Frederick W. Athos and Its Monasteries. Londra: Kegan Paul, 1924.
- Hatzivassiliou, Evanthis. The Cyprus Question, 1878–1960: The Constitutional Aspect. Minneapolis: University of Minnesota, 2002.
- Hellander, Paul. Greece. Country Guide. 8th ed. New York: Lonely Planet, 2008.
- Higham, Robin, and Thanos Veremis, eds. The Metaxas Dictatorship: Aspects of Greece 1936–1940. Atina: ELIAMEP, 1993.
- Hirschon, R. Crossing the Aegean: An Appraisal of the 1923 Compulsory Population Exchange between Greece and Turkey. Londra: Berghahn Books, 2003.
- Holland, Robert. Britain and the Revolt in Cyprus, 1954–1959. Oxford: Clarendon Press, 1998.
- Holst, Gail. Road to Rebetika: Music from a Greek Subculture—Songs of Love, Sorrow and Hashish. Atina: Anglo-Hellenic, 1977.
- Hondros, John. Occupation and Resistance: The Greek Agony 1941–44. New York: Pella, 1983.
- Iatrides, John. Revolt in Athens: The Greek Communist “Second Round,” 1944–1945. Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1972.
- Ioannides, Christos. In Turkey’s Image: The Transformation of Occupied Cyprus into a Turkish Province. New Rochelle, N.Y.: Aristides Caratzas, 1991.
- Kakridis, Ioannis T. “The Ancient Greeks and the Greeks of the War of Independence.” Balkan Studies 4, no. 2 (1963): 251–64.
- Kariotis, Theodore, ed. The Greek Socialist Experiment: Papandreou’s Greece 1981–1989. New York: Pella, 1992.
- Kazamias, Andreas, and Byron G. Massialas. Greece: Tradition and Change in Education: A Comparative Study. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall, 1965.
- Keeley, Edmund. The Salonika Bay Murder: Cold War Politics and the Polk Affair. Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1989.
- Keridis, Dimitris, and Chryssostomos Sfatos, eds. Greek Higher Education: Prospects for Reform. New York: Pella, 1998.
- Keridis, Dimitris, and Dimitris Triantafyllou, eds. Greek–Turkish Relations in the Era of Globalization. New York: Brassey’s, 2001.
- Kitroeff, Alexander. The Greeks in Egypt, 1919–1937: Ethnicity and Class. Oxford: Middle East Centre, 1989.
- Kitromilides, Paschalis M., ed. Eleftherios Venizelos: The Trials of Statesmanship. Edinburgh: Edinburgh University Press, 2006.
- Kitromilides, Paschalis M. The Enlightenment as Social Criticism: Iosipos Moisiodax and Greek Culture in the Eighteenth Century. Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1992.
- Koliopoulos, John S., and Thanos M. Veremis. Greece—The Modern Sequel: From 1821 to the Present. New York: New York University Press, 2003.
- Kollias, Christos, and Gülay Günlük-Şenesen, eds. Greece and Turkey in the 21st Century: Conflict or Cooperation—A Political Economy Perspective. Londra: Nova Science, 2003.
- Koumoulides, John A., ed. Greece—The Legacy: Essays on the History of Greece, Ancient, Byzantine and Modern. Bethesda: University Press of Maryland, 1998.
- Krautheimer, Richard. Early Christian and Byzantine Architecture. Harmondsworth, İngiltere: Penguin Books, 1965.
- Lambiri-Dimaki, Jane. Social Stratification in Greece: 1962–1982. Atina: Sakkoulas, 1983.
- Layoun, Mary, ed. Modernism in Greece? Essays on the Literary and Cultural Margins of a Movement. New York: Pella, 1990.
- Legg, Keith R., and John M. Roberts. Modern Greece: A Civilization on the Periphery. Boulder, Colo.: Westview Press, 1997.
- Levandis, John. The Greek Foreign Debt and the Great Powers 1821–1898. New York: Columbia University Press, 1944.
- Litsas, Fotios K. A Companion to the Greek Orthodox Church. New York: Greek Orthodox Archdiocese, 1984.
- Living in Occupied Greece 1939–1945. Atina: Centre Academic Press, 1991.
- Marketou, Jenny. The Great Longing: The Greeks of Astoria. Atina: Kedros, 1987.
- Mazower, Mark. Salonica: City of Ghosts: Christians, Muslims and Jews, 1430–1950. Londra: HarperCollins, 2004.
- McGrew, William. Land and Revolution in Modern Greece 1800–1881. Kent, Ohio: Kent State University Press, 1985.
- McNeil, William. The Metamorphosis of Greece since World War II. Chicago: University of Chicago Press, 1978.
- Miller, William. The Ottoman Empire and Its Successors, 1801–1927. Cambridge: Cambridge University Press, 1936.
- Mitrakos, Alexander. France in Greece during World War I. Boulder, Colo.: East European Monographs, 1982.
- Monos, Dimitris. The Achievement of the Greeks in the United States. Philadelphia: Centrum, 1986.
- Moskos, Charles. Greek Americans: Struggle and Success. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall, 1980.
- Moustaka, Calliope. Attitudes, Sociometric Status and Ability in Greek Schools. Paris: Mouton, 1967.
- Munkman, Charles A. American Aid to Greece: A Report on the First Ten Years. Londra: Methuen, 1958.
- Myers, E. C. W. Greek Entanglement. Gloucester, İngiltere: Alan Sutton, 1985.
- Newton, Brian. Cypriot Greek: Its Phonology and Inflections. Lahey: Mouton, 1972.
- Orfanos, Spyros, Harris J. Psomiades, and J. Spyridakis, eds. Education and Greek-Americans: Process and Prospects. New York: Pella, 1987.
- Orfanos, Spyros. Reading Greek America: Studies in the Experience of Greeks in the United States. New York: Pella, 2002.
- Organization for Economic Cooperation and Development. Greece (Reviews of National Policies for Education). Paris: OECD, 1982. Stavrou, Stavros. Vocational Education and Training in Greece. Selanik: Cedefop, European Communities, 1995.
- Ozkirimli, Umut, and Spyros Sofos. Tormented by History: Nationalism in Greece and Turkey. New York: Columbia University Press, 2008.
- O’Ballance, Edgar. The Greek Civil War, 1944–1949. Londra: Faber & Faber, 1966.
- Pantelouris, E. M. Greece: An Introduction. Moffat, Scotland: BlueAcre Books, 1987.
- Papadopoulos, Theodore. Studies and Documents Relating to the History of the Greek Church and People under Turkish Domination. Brussels: 1952.
- Papastratis, Procopis. British Policy towards Greece during the Second World War 1941–1944. Cambridge: Cambridge University Press, 1984.
- Petrakis, Marina. The Metaxas Myth: Dictatorship and Propaganda in Greece. Londra: Tauris Academic Studies, 2005.
- Petropulos, John-Anthony. Politics and Statecraft in the Kingdom of Greece, 1833–43. Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1968.
- Politis, Linos. A History of Modern Greek Literature. Oxford: Clarendon Press, 1973.
- Pollis, Adamantia. The Megali Idea: A Study of Greek Nationalism. PhD diss., Faculty of Philosophy, Johns Hopkins University, 1958.
- Pomeroy, Sarah B., Stanley M. Burstein, Walter Donlan, and Jennifer Tolbert Roberts.
- Pratt, Michael. Britain’s Greek Empire: Reflections on the History of the Ionian Islands from the Fall of Byzantium. Londra: Rex Collings, 1978.
- Prevelakis, Eleftherios. British Policy towards the Change in Dynasty in Greece 1862–63. Atina: Christou, 1953.
- Richter, Heinz. Greece and Cyprus since 1920: Bibliography of Contemporary History. Heidelberg: Wissenschaftlicher Verlag, 1984.
- Roberts, R. J. “The Greek Press at Constantinople in 1627 and Its Antecedents.” Library 22, no. 1 (1967).
- Rozakis, Christos, and C. Stephanou, eds. The New Law of the Sea. Amsterdam: North Holland, 1983.
- Rozakis, Christos. Analysis of the Legal Problems in Greek–Turkish Relations 1973–88. Atina: ELIAMEP, 1989.
- Runciman, Steven. The Fall of Constantinople. Cambridge: Cambridge University Press, 1965.
- Scandinavian Studies in Modern Greek. Gothenburg, Sweden, 1977.
- Smothers, Frank, William Hardy McNeill, and Elizabeth Darbishire McNeill. Report on the Greeks: Findings of a Twentieth-Century Fund Team Which Surveyed Conditions in Greece in 1947. New York: Twentieth Century Fund, 1948.
- Sophocleous, M. A. Greek Press in Australia, 1913–1995. Melbourne: 1993.
- Stassinopoulos, Costas. Modern Greeks: Greece in World War II: The German Occupation and National Resistance and Civil War. Washington, D.C.: American Hellenic Institute Foundation, 2005.
- Stavrakis, Peter. Moscow and Greek Communism, 1944–1949. Ithaca, N.Y.: Cornell University Press, 1989.
- Stavrianos, L. S. The Balkans since 1453. New York: Holt, Rinehart, & Winston, 1965.
- Stavrou, Nikolaos. Allied Politics and Military Interventions: The Political Role of the Greek Military. Atina: Papazissis, 1977.
- Stefanidis, Ioannis. Isle of Discord: Nationalism, Imperialism and the Making of the Cyprus Problem. New York: New York University Press, 1999.
- Stefanidis, Ioannis. Stirring the Greek Nation: Political Culture, Irredentism and Anti-Americanism in Post-War Greece, 1945–1967. Londra: Ashgate, 2007.
- Sudosteuropa Mitteilungen. Münih: Sudosteuropa-Gesellschaft (Southeast Europe Association), 1975. Ta Istorika. Atina: Melissa, 1983.
- Tamis, Anastasios M. The Greeks in Australia. Cambridge: Cambridge University Press, 2005.
- Theodossopoulos, Dimitrios, ed. When Greeks Think about Turks: The View from Anthropology. Londra: Routledge, 2007.
- The South-East European YEARBOOK. Atina: Hellenic Foundation for European and Foreign Policy (ELIAMEP), 1988.
- Toping, Peter W. Studies in Latin Greece, A.D. 1205–1715. Londra: Variorum, 1977.
- Tsaktsiras Lambros. Selanik: The City and Its Monuments. Selanik: Malliares Paideia, 2004.
- Tsalicoglou, Iakovos S. Negotiating for Entry: The Accession of Greece to the European Community. Dartmouth: Aldershot, 1994.
- Tziovas, Dimitris. Greece and the Balkans: Identities, Perceptions and Cultural Encounters since the Enlightenment. Aldershot, B.K.: Ashgate, 2003.
- Tziovas, Dimitris. The Nationism of the Demoticists and Its Impact on Their Literary Theory (1888–1930). Amsterdam: Hakkert, 1986.
- USA International Business Publications. Greece: Education System and Policy Handbook. Washington, D.C.: IBP, 2008.
- Vryonis, Speros. The Decline of Medieval Hellenism in Asia Minor and the Process of Islamization from the Eleventh through the Fifteenth Century. Berkeley: University of California Press, 1986.
- Ware, Timothy. The Orthodox Church. Harmondsworth, İngiltere: Penguin Books, 1963.
- Wellesz, Egon. A History of Byzantine Music and Hymnography. Oxford: Clarendon Press, 1961.
- Wittner, Lawrence S. American Intervention in Greece, 1943–1949. New York: Columbia University Press, 1982.
- Woodhouse, Christopher M. Karamanlis: The Restorer of Greek Democracy. Oxford: Oxford University Press, 1984.
- Woodhouse, Christopher M. Modern Greece: A Short History. Londra: Faber & Faber, 2000.
- Woodhouse, Christopher M. The Battle of Navarino. Londra: Hodder & Stoughton, 1965.
- Xydis, Stephen. Greece and the Great Powers 1944–1947: Prelude to the Truman Doctrine. Selanik: Institute for Balkan Studies, 1963.
- Xydis, Stephen. Modern Greek Nationalism. Londra: University of Washington Press, 1969.
- Yannaras, Christos. Elements of Faith: An Introduction to Orthodox Theology. Edinburgh: T. T. Clark, 1991.
- Yiallourides, Christodoulos K., and Panayotis J. Tsakonas, eds. Greece and Turkey after the End of the Cold War. New York: Aristide Caratzas, 2001.
- Zakynthinos, Dionysios A. The Making of Modern Greece: From Byzantium to Independence. Oxford: Blackwell, 1976.
- Zizioulas, Jean D. Being as Communion. Crestwood, N.Y.: St. Vladimir’s Seminary Press, 1993.
- ———, ed. Greece and the EEC Integration and Convergence. Londra: Macmillan, 1986.
- ———, ed. Greece in the 1940s: A Nation in Crisis. Hanover, N. H.: University Press of New England, 1981.
- ———, ed. Greek Modernism and Beyond. Lanham, Md.: Rowman & Littlefield, 1995.
- ———, ed. The Greek Civil War 1943–1950: Studies of Polarization. London: Routledge, 1993.
- ———, ed. The Greek Novel, AD 1–1985. Londra: Croom Helm, 1988. Bien, Peter. Constantine Cavafy. New York: Columbia University Press, 1964.
- ———. A History of Thessaloniki. Selanik: Institute for Balkan Studies, 1972.
- ———. An Illustrated History of the Greeks in Australia. Bundoora, Victoria: La Trobe University, 1997.
- ———. An Introduction to Modern Greek Literature. Oxford: Oxford University Press, 1994.
- ———. A Short History of Modern Greece. Cambridge: Cambridge University Press, 1979.
- ———. Capodistria: The Founder of Greek Independence. Londra: Oxford University Press, 1973.
- ———. Greece in the 1980s. Londra: Macmillan, 1983.
- ———. Greece under Military Rule. Londra: Seeker & Warburg, 1972.
- ———. Inside Hitler’s Greece: The Experience of Occupation, 1941–1944. New Haven, Conn.: Yale University Press, 1993.
- ———. Kazantzakis and the Linguistic Revolution in Greek Literature. Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1972.
- ———. Nikos Kazantzakis. New York: Columbia University Press, 1972. Browing, Robert. Medieval and Modern Greek. Cambridge: Cambridge University Press, 1989.
- ———. Origins of the Greek Nation: The Byzantine Period, 1204–1461. Rev. ed. Translated by I. Marks. New Brunswick, N.J.: Rutgers University Press, 1970.
- ———. Red Acropolis, Black Terror: The Greek Civil War and the Origins of Soviet–American Rivalry, 1943–1949. New York: Basic Books, 2004.
- ———. Rhigas Velestinlis: The Protomartyr of the Greek Revolution. Limni, Evia: Denise Harvey, 1995.
- ———. Six Poets of Modern Greece. New York: Alfred A. Knopf, 1961. Klironomos, Martha. “George Theotokas’ Free Spirit: Reconfiguring Greece’s Path toward Modernity.” Journal of the Hellenic Diaspora 18, no. 1 (1992): 79–98.
- ———. The Generative Interpretation of Dialect: A Study of Modern Greek Phonology. Cambridge: Cambridge University Press, 1972.
- ———. The Great Church in Captivity: A Study of the Patriarchate of Constantinople from the Eve of the Turkish Conquest to the Greek War of Independence. Cambridge: Cambridge Press, 1968.
- ———. The Greeks in the United States. Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1964.
- ———. The Greek War of Independence: Its Historical Setting. Londra: Hutchinson, 1952.
- ———. The Modern Greek Language. Oxford: Oxford University Press, 1985.
- ———. Theodorakis: Myth and Politics in Modern Greek Music. Amsterdam: Adolf M. Hakkert, 1980.
- ———. The Struggle for Greece 1941–1949. Londra: Hart-Davis, MacGibbon, 1976.
- ———. The Unification of Greece 1770–1923. New York: St. Martin’s Press, 1972.
- ———. The United States, Greece, and Turkey: The Troubled Triangle. New York: Praeger, 1983.
- Andress, David (2015). The Oxford handbook of the French Revolution (1. bas.). Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Ayoub, Samy A. (2020). Law, empire, and the sultan: Ottoman imperial authority and late Ḥanafī jurisprudence. New York, NY: Oxford University Press. ISBN .
- Balot, Ryan (2017). The Oxford handbook of Thucydides. New York, NY: Oxford University Press. ISBN .
- Bosworth, R.J.B. (2009). The Oxford handbook of fascism. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Boys-Stones, George (2009). The Oxford handbook of Hellenic studies. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Boys-Stones, George (2009). The Oxford handbook of Hellenic studies. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Breuilly, John (2013). The Oxford handbook of the history of nationalism (1. bas.). Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Campbell, Brian (2017). The Oxford handbook of warfare in the classical world. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Casale, Giancarlo (2010). The Ottoman age of exploration. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Cassis, Youssef (2016). The Oxford handbook of banking and financial history. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Chenoweth, Erica (2019). The Oxford handbook of terrorism (1. bas.). Oxford, Birleşik Krallık: Oxford University Press. ISBN .
- Cline, Eric H. (2010). The Oxford handbook of the Bronze Age Aegean (ca. 3000-1000 BC). New York, N.Y.: Oxford University Press. ISBN .
- Curd, Patricia (2011). The Oxford handbook of presocratic philosophy. New York, NY: Oxford University Press. ISBN .
- Dietze, Carola (2021). The Oxford handbook of the history of terrorism. New York: Oxford University Press. ISBN .
- Eidinow, Esther (2017). The Oxford handbook of ancient Greek religion. Oxford, Birleşik Krallık: Oxford University Press. ISBN .
- Eidinow, Esther (2017). The Oxford handbook of ancient Greek religion. Oxford, Birleşik Krallık: Oxford University Press. ISBN .
- Esposito, John L. (2009). The Oxford encyclopedia of the Islamic world. New York, N.Y.: Oxford University Press. ISBN .
- Featherstone, Kevin (2020). The Oxford handbook of modern Greek politics (1. bas.). Oxford, Birleşik Krallık: Oxford University Press. ISBN .
- Fiddian-Qasmiyeh, Elena (2014). The Oxford handbook of refugee and forced migration studies (1. bas.). Oxford, Birleşik Krallık: Oxford University Press. ISBN .
- Fine, Gail (2019). The Oxford handbook of Plato (2. bas.). New York, NY: Oxford University Press. ISBN .
- Firges, Pascal (2017). French revolutionaries in the Ottoman Empire : diplomacy, political culture, and the limiting of universal revolution, 1792-1798. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Fontaine, Michael (2014). The Oxford handbook of Greek and Roman comedy. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Futrell, Alison (2021). The Oxford handbook of sport and spectacle in the ancient world. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Graf, Tobias P. (2017). The Sultan's renegades: Christian-European converts to Islam and the making of the Ottoman elite, 1575-1610 (1. bas.). Oxford, Birleşik Krallık: Oxford University Press. ISBN .
- Hamish, Scott (2015). The Oxford handbook of early modern European history, 1350-1750. Volume 1, Peoples and place (1. bas.). Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Hamish, Scott (2015). The Oxford handbook of early modern European history, 1350-1750. Volume 2, Cultures and power (1. bas.). Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Horton, Andrew (1997). The Films of Theo Angelopoulos. Princeton, N.J.: Princeton University Press. ISBN .
- Hunter, David (2008). The Oxford handbook of early Christian studies. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Jeffreys, Elizabeth (2008). The Oxford handbook of Byzantine studies (1. bas.). Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Kaczynski, Bernice M. (2020). The Oxford handbook of Christian monasticism (1. bas.). Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Kastritsis, Dimitri J. (2017). An early Ottoman history: the Oxford Anonymous chronicle. Liverpool: Oxford University Press. ISBN .
- Katsikas, Stefanos (2021). Islam and Nationalism in Modern Greece, 1821-1940. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Kazhdan, Alexander P. (1991). The Oxford dictionary of Byzantium. New York: Oxford University Press. ISBN .
- Keridis, Dimitris (2009). Historical Dictionary of Modern Greece. Scarecrow Press. ISBN .
- Keyser, Paul (2018). The Oxford handbook of science and medicine in the classical world. New York, NY: Oxford University Press. ISBN .
- Kitts, Margo (2016). The Oxford handbook of religion and violence. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Kors, Alan Charles (2003). Encyclopedia of the Enlightenment. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Loney, Alexander (2018). The Oxford handbook of Hesiod. New York, NY: Oxford University Press. ISBN .
- Mackridge, Peter (2010). Language and national identity in Greece, 1766-1976. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Malcolm, Noel (2015). Agents of empire: knights, corsairs, Jesuits and spies in the sixteenth-century Mediterranean world. New York, N.Y.: Oxford University Press. ISBN .
- Malcolm, Noel (2019). Useful enemies: Islam and the Ottoman Empire in Western political thought, 1450-1750 (1. bas.). Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Marconi, Clemente (2015). The Oxford handbook of Greek and Roman art and architecture. New York: Oxford University Press. ISBN .
- Martin, Gunther (2019). The Oxford handbook of Demosthenes (1. bas.). Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Metcalf, William E. (2012). The Oxford handbook of Greek and Roman coinage. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Meyer, James H. (2014). Turks across empires: marketing Muslim identity in the Russian-Ottoman borderlands, 1856-1914 (1. bas.). Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Mills, Simon (2020). A commerce of knowledge: trade, religion, and scholarship between England and the Ottoman Empire, 1600-1760 (1. bas.). Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Nock, Matthew (2014). The Oxford handbook of suicide and self-injury. New York: Oxford University Press. ISBN .
- Oegema, Gerbern (2021). The Oxford handbook of the Apocrypha. New York, NY: Oxford University Press. ISBN .
- Oqubay, Arkebe (2020). The Oxford handbook of industrial hubs and economic development. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Papaioannou, Stratis (2021). The Oxford handbook of Byzantine literature. New York, N.Y.: Oxford University Press. ISBN .
- Papanikolaou, Dimitris (2021). Greek Weird Wave. Edinburgh: Edinburgh University Press. ISBN .
- Parkin, Tim (2013). The Oxford handbook of childhood and education in the classical world. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Preus, Anthony (2015). Historical Dictionary of Ancient Greek Philosophy (2. bas.). Rowman & Littlefield Publishers. ISBN .
- Richter, Daniel S. (2017). The Oxford handbook of the Second Sophistic. New York, NY: Oxford University Press. ISBN .
- Salvesen, Alison (2021). The Oxford handbook of the Septuagint. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Schwartz, Ellen C. (2021). The Oxford handbook of Byzantine art and architecture. New York: Oxford University Press. ISBN .
- Shields, Christopher (2012). The Oxford handbook of Aristotle. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Smiley, Will. From Slaves to Prisoners of War: The Ottoman Empire, Russia, and International Law. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Steadman, Sharon R. (2016). The Oxford handbook of ancient Anatolia, 10,000-323 B.C.E. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Tarlow, Sarah (2013). The Oxford handbook of the archaeology of death and burial (1. bas.). Oxford, Birleşik Krallık: Oxford University Press. ISBN .
- Tziovas, Dimitris (2014). Re-imagining the past: antiquity and modern Greek culture. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Wright, Edmund (2006). A dictionary of world history (2. bas.). Oxford: Oxford University Press. ISBN .
Dış bağlantılar
Yunanistan hakkında daha fazla bilgi edinin | |
Vikisözlük'te tanımlar | |
Commons'ta dosyalar | |
Vikihaber'de haberler | |
Vikisöz'de alıntılar |
- (Yunanca)/(İngilizce)/(Fransızca)
- (Yunanca)/(İngilizce)
- (Yunanca)/(İngilizce)
Vikigezgin'de Greece ile ilgili gezi rehberi bulunmaktadır. - Yunanistan 1973 6 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Koordinatlar 37 59 N 23 44 E Yunanistan Yunanca Ellada Yunanca telaffuz eˈlada resmi adiyla Helen Cumhuriyeti eskiden Hellas Yunanca Ellhnikh Dhmokratia Yunanca telaffuz eliniˈki dimokraˈti a Guneydogu Avrupa da bulunan bir ulkedir Nufusu 2022 itibariyla yaklasik 10 3 milyon olan ulkenin en buyuk sehri ve baskenti Atina dir Kuzeybatisinda Arnavutluk kuzeyinde Kuzey Makedonya ve Bulgaristan kuzeydogusunda Turkiye dogusunda Ege Denizi batisinda Iyon Denizi guneyinde Girit Denizi ve Akdeniz ile sinirlanan Yunanistan Avrupa Asya ve Afrika nin kavsaginda stratejik bir konumda yer almaktadir YunanistanEllhnikh Dhmokratia Yunanca Elliniki Dimokratia Helen CumhuriyetiBayrak ArmaSlogan Eley8eria h 8anatos Eleftheria i Thanatos Ya Ozgurluk Ya OlumMilli mars Ymnos eis thn Eley8erian Ymnos eis tin Eleftherian Ozgurluk Marsi source source track track track track track track track track track track track track track track Yunanistan konumu koyu yesil Avrupa da koyu gri Avrupa Birligi nde yesil Baskent ve en buyuk sehirAtina 37 58 K 23 43 D 37 967 K 23 717 D 37 967 23 717Resmi dil ler YunancaResmi dinDogu OrtodokslukDemonimYunanHukumetUniter parlamenter cumhuriyet CumhurbaskaniKaterina Sakelaropulu BasbakanKiryakos Micotakis Parlamento BaskaniKonstantinos TasoulasYasama organiYunan ParlamentosuTarihce Yunan Bagimsizlik Savasi nin baslangici25 Mart 1821 Birinci Helen Cumhuriyeti1 Ocak 1822 Taninma3 Subat 1830 Mevcut anayasa11 Temmuz 1975Yuzolcumu Toplam131 957 km2 97 Su 0 87Nufus 2021 tahmini10 682 547 85 2011 sayimi10 816 286 Yogunluk82 km2 125 GSYIH SAGP 2023 tahmini Toplam 325 3 milyar 55 Kisi basina 30 495 46 GSYIH nominal 2023 tahmini Toplam 209 86 milyar 50 Kisi basina 19 673 42 Gini 2019 31 0 orta 60 IGE 2019 0 888 cok yuksek 32 Para birimiEuro EUR Zaman dilimiUTC 02 00 DAS Yaz YSU UTC 03 00 DAYS Tarih formatigg aa yyyyTrafik akisisagTelefon kodu 30ISO 3166 koduGRInternet alan adi gr elArnavutluk Kuzey Makedonya Bulgaristan Turkiye Yunanistan Atina Selanik Kavala Tasoz Dedeagac Semadirek Korfu Gumenice Larisa Yanya Patra Korint Kandiye Mora Yarimadasi Lefkada Zante Limni Midilli Sakiz Adasi Sisam Mikonos Batnaz Degirmenlik Santoron Kos Rodos Meis Kerpe Coban Cuha Gavda Girit Denizi Iyon Denizi Akdeniz Girit Kiklad Adalari On Iki Ada Iyon Adalari Uzun bir gecmisi olmasina ragmen modern Yunanistan 1830 yilinda kurulmus bir ulkedir Klasik Yunanistan daki sehir devletleri demokrasinin Bati felsefesinin Bati edebiyatinin tarihciligin siyaset biliminin onemli bilimsel ve matematiksel ilkelerin tiyatronun ve Olimpiyat Oyunlarinin dogdugu yer olarak Bati medeniyetinin besigi kabul edilir Bu sehir devletleri II Filip tarafindan fethedildikten sonra Buyuk Iskender ordulariyla Yunan uygarligini Orta Dogu ya getirerek daha sonra Hristiyanligin ortaya cikip yayilacagi ortak kulturel alani yaratti MO ikinci yuzyilda Roma tarafindan ilhak edilen Yunanistan Roma Imparatorlugu nun ve Yunan dili ve kulturunun baskin oldugu ardili Bizans Imparatorlugu nun ayrilmaz bir parcasi oldu On besinci yuzyilin ortalarinda Osmanli egemenligi altina giren Yunanistan 500 yillik Osmanli hakimiyetinden sonra 1830 da modern bir ulus devlet olarak ortaya cikti Yunanistan uniter bir parlamenter cumhuriyettir Ekonomisi onemli bir bolgesel yatirimci oldugu Balkanlar in en buyugudur Birlesmis Milletler in kurucu uyesi olan Yunanistan Avrupa Topluluklarina Avrupa Birligi nin oncusu katilan onuncu uyeydi ve 2001 den beri Euro bolgesi nin bir parcasidir Ayrica aralarinda Kuzey Atlantik Antlasmasi Orgutu NATO Ekonomik Isbirligi ve Kalkinma Orgutu OECD Dunya Ticaret Orgutu WTO Avrupa Guvenlik ve Isbirligi Teskilati AGIT ve Uluslararasi Frankofoni Orgutu nun OIF de bulundugu pek cok uluslararasi kurulusa uyedir EtimolojiGunumuzde Turkcede bu ulkeyi ve halkini tanimlamak icin kullanilan Yunanistan ve Yunan kelimeleri Arapca اليونان al Yunan Farsca یونان Yunan ve Ibranice de יוון Yavan de oldugu gibi Anadolu da bulunan Iyonyalilar a atfen ortaya cikmistir ve Yakindogu daki Helenler i ifade eder Ingilizce Fransizca ve Almanca da dahil olmak uzere Bati Avrupa da konusulan dillerde ise Italya nin guneyindeki Grek kolonilerine e atfen Grek Graikoi Graikoi ismi yayginlasmistir Yunan kavimleri ve sehirleri kendilerini Helenler diye tanimlamistir Bugunku Yunanistan in ismi de Helen ulkesi anlaminda Katarevusa da Hellas Ἑllas ve Modern Yunanca da Ellada dir Ellada Bununla birlikte Helenler Roma ve Bizans Imparatorlugu doneminde kendilerini Romali Rwmioi Romioi olarak adlandirmislar Selcuklular ve Osmanlilar tarafindan bu yuzden Rum diye anilmislardir Helen ismi 1830 da Yunanistan in bagimsiz bir devlet olarak kurulmasina kadar tarihe karismis ve yeni kurulan devletin koklerini dogrudan eski Yunan medeniyetine dayandirdigindan Hellas adini yeniden canlandirmistir TarihceTarih oncesi ve Ege uygarliklari Miken deki Atreus Hazinesi nin MO 13 Yuzyil girisiHerodot y MO 484 y MO 425 cogu zaman tarihin babasi olarak kabul edilirUygarliklarUygarlik Donem MerkezMiken MO 1600 1100 MoraMinos MO 2700 1500 Girit Yunanistan in guneyindeki Manya daki Apidima Magarasi nin 200 000 yil oncesine tarihlenen Afrika disindaki erken modern insanin en eski kalintilarini icerdigi one surulur Ancak digerleri kalintilarin arkaik insanlari temsil ettigini one surer Tas Devri nin uc asamasi da Yunanistan da ornegin Franhti Magarasi nda temsil edilir Yunanistan da MO 7 binyildan kalma neolitik yerlesimler Avrupa daki en eski yerlesimlerdir Zira Yunanistan tarimin Yakin Dogu dan Avrupa ya yayildigi guzergah uzerindedir Yunanistan MO 3200 civarinda Ege Denizi adalarinda Kiklad kulturuyle baslayip Girit te Minos medeniyeti MO 2700 1500 ve ardindan anakaradaki Miken uygarligi MO 1600 1100 Avrupa daki ilk ileri medeniyetlerin bulundugu yerdir ve Bati medeniyetinin dogdugu yer olarak kabul edilir Bu medeniyetlerin kullandiklari cesitli yazilar vardi Minoslular Linear A olarak bilinen sifresi cozulmemis bir yazi kullanirdi ve Mikenliler Yunancanin onaylanmis en eski bicimini Linear B de yazardi Cagdas Hitit ve Misir kayitlari Yunanistan anakarasinda yerlesik bir Buyuk Kral in yonetimi altinda tek bir devletin varligini one surer Tunc kullanan ve Yunanca konusanlar MO 2 000 civarinda geldi ve Miken Tirins ve Pilos taki mustahkem saraylar etrafinda gunumuzde Miken uygarligi olarak adlandirilan bir kultur gelisti Medeniyetleri MO 1200 civarinda Bronz Caginin Cokusu ile sona erdi ve bunu yuzyillarca suren karanlik cag izledi Bu donemin sonunda MO 800 civarinda sehir devletleri ortaya cikti ve Yunanlar Akdeniz ve Karadeniz kiyilarindaki koloni kurmaya basladilar Antik Yunanistan Klasik donem MO 776 323 Atina daki Parthenon klasik donemde yapilan binalardan biridir Miken uygarliginin cokusu yazili kayitlarin bulunmadigi Yunan Karanlik Cagini baslatti Karanlik Caglarin sonu geleneksel olarak ilk Olimpiyat Oyunlarinin yapildigi M O 776 yilina tarihlenir Klasik donem Atina ve diger sehir devletlerinin buyuk dusunurler ve sanatcilar yetistirdigi ve dunyanin ilk demokrasilerini yarattigi altin cagdir Bu donem Akropolis ve diger buyuk tapinaklarin insa edildigi Sofokles Euripides ve Eshilos tarafindan buyuk trajedilerin yaratildigi ve Aristoteles ve Platon tarafindan unlu felsefe okullarinin kuruldugu donemdir Bati edebiyatinin temel metinleri olan Ilyada ve Odisseia nin M O 7 veya 8 yuzyillarda Homeros tarafindan yazildigi sanilmaktadir Siir Olimposlu tanrilara olan inanclari sekillendirdi Ancak antik Yunan dininin rahip sinifi veya sistematik dogmalari yoktu ve Dionysos gibi populer kultler gizemler ve buyu gibi diger akimlari da kapsiyordu Bu donemde Yunan yarimadasinda Karadeniz kiyilarina guney Italya daki Magna Graecia ya ve Kucuk Asya ya kadar uzanan kralliklar ve sehir devletleri ortaya cikti Bunlar mimaride dramada bilimde matematikte ve felsefede ifade edilen klasik Yunanistan da benzeri gorulmemis bir kulturel patlamayla sonuclanan buyuk bir refaha ulasti MO 508 de Kleisthenis Atina da dunyanin ilk demokratik hukumet sistemini kurdu Ancak bu donem ayni zamanda dolambacli siyaset savas ve kan dokulen bir donemdi Atina Akropolisi ndeki Partenon klasik Yunanistan in simgesidir MO 500 e gelindiginde Pers Imparatorlugu Kucuk Asya ve Makedonya daki Yunan sehir devletlerine hukmediyordu Kucuk Asya daki Yunan sehir devletlerinin Pers yonetimini devirme girisimleri basarisiz oldu ve Persler MO 492 de Yunanistan anakarasindaki eyaletleri isgal etti ancak MO 490 daki Maraton Muharebesi ndeki yenilginin ardindan geri cekilmek zorunda kaldilar Buna yanit olarak Yunan sehir devletleri Truva Savasi nin efsanevi birliginden bu yana Yunan devletlerinin kaydedilen ilk birligi olan Sparta liderliginde MO 481 de Helen Birligi ni kurdular Perslerin ikinci Yunanistan istilasi MO 480 79 da Yunanlarin Salamis de ve Istefe yakinlarindaki Plataea da Pers ordusunu yenerek ortadan kaldirildi ve Pers tehdidine son verildi Bu Perslerin sonunda tum Avrupa topraklarindan cekilmesine isaret ediyordu Yunan Pers Savaslarindaki Yunan zaferleri tarihte cok onemli bir andir Sonrasindaki 50 yillik baris Bati medeniyetinin bircok temelini atan ufuk acici bir donem olan Atina nin Altin Cagi olarak bilinir Bu zaferi sehir devletlerinden Atina Sparta ve Istefe in iktidar icin bogustugu bir donem izledi Siyasi birligin olmayisi Yunan devletleri arasinda sik sik catismalara neden oluyordu Yunanlar arasi en yikici savas Atina Imparatorlugu nun cokusune ve Sparta ve daha sonra Teb hegemonyasinin ortaya cikisina isaret eden Peloponez Savasi ydi MO 431 404 Atina ve Sparta arasindaki Peloponez Savasi MO 431 de basladi ve Sparta nin 27 yil sonra Atina yi boyun egdirmesiyle sona erdi Sparta MO 371 de Thebai tarafindan yenildi MO 4 yuzyilda aralarindaki surekli savaslar nedeniyle zayiflayan Yunan polisleri Helen Birligi olarak bilinen bir ittifakla Kral II Filip in yonetimindeki Makedon kralliginin yukselen gucune boyun egdirildi Bolunmus ve zayiflamis sehir devletleri MO 338 de Makedonya Krali II Filip tarafindan kolayca fethedildi II Filip sehir devletlerini fethinden iki yil sonra olduruldu Fetihleri Helenistik Donem e yol acan Buyuk Iskender Filip in MO 336 da oldurulmesinin ardindan oglu ve Makedonya krali Buyuk Iskender Pers Imparatorlugu na karsi bir Panhelenik seferin basina gecti ve Pers imparatorlugunu ortadan kaldirdi Savasta yenilgiye ugramadan MO 323 teki zamansiz olumune kadar Indus kiyilarina dogru yurudu Iskender babasi tarafindan insa edilen imparatorlugu Hindistan alt kitasina kadar genisletti Saltanati Yunan dili dini ve kulturunun fethedilen topraklara yayilmasiyla birlikte Yunan kulturel hegemonya donemini getirdi MO 323 te olumunden sonra Iskender in generalleri imparatorlugu kendi aralarinda bolerek Yunan dilini ve kulturunu antik dunyaya yayan ve Roma nin Yunanistan i fethine kadar suren bir dizi Helenistik krallik yaratti Iskender in imparatorlugu Helenistik Donemi baslatacak sekilde parcalandi Kendi aralarindaki siddetli catismalarin ardindan Iskender ve haleflerinden sonra gelen generaller Misir daki Ptolemaioslar ve Suriye Mezopotamya ve Iran daki Seleukoslar gibi fethettigi bolgelerde buyuk kisisel kralliklar kurdular Yunanlarin Iskenderiye ve Antakya gibi bu kralliklarin yeni kurulan polislerine yonetici bir azinligin uyeleri olarak Yunanca nin koine olarak bilinen yerel formunu takip eden yuzyillarda yerlesmeleri sonucunda Yunan kulturu yayildi Yunanlar ise Dogu tanrilarini ve kultlerini benimsediler Yunan bilimi teknolojisi ve matematigi Helenistik donemde zirveye ulasti Makedonlarin Antigonid krallarindan ozerkliklerini ve bagimsizliklarini korumayi arzulayan Yunanistan in bircok polisi koina veya sympoliteiai federasyonlar halinde birlesirken Dogu ile ekonomik iliskiler kurulduktan sonra zengin bir ineuergetai tabakasi ic yasamina hakim oldu Klasik donemOlay TarihIlk Olimpiyatlar MO 776Atina da demokrasi MO 508Pers Yunan savaslari MO 500 479Atina nin Altin Cagi MO 480 404Peloponez Savasi MO 431 404Iskender in fetihleri MO 334 323Iskender in olumu MO 323Roma eyaleti MO 146 MS 4 yuzyil Antikythera mekanizmasininnin MO 100 civari bilinen ilk mekanik analog bilgisayar oldugu kabul edilir Ulusal Arkeoloji Muzesi Atina Yaklasik MO 200 den itibaren Roma Cumhuriyeti Yunan islerine giderek daha fazla karismaya basladi ve Makedonya yla bir dizi savasa girdi Makedonya nin MO 168 deki Pidna Muharebesi ndeki yenilgisi Antigonid gucunun sona erdiginin sinyalini verdi Romalilar MO 146 da Korint in yagmalanmasiyla Yunanistan in nihai kontrolunu ele gecirdikten sonra Yunanistan Roma Imparatorlugu nun kultur merkezi haline geldi Korint Jul Sezar altinda gorkemli bir sekilde yeniden insa edildi ve buyuk bir eyalet baskenti oldu Delfi ve Dodona gibi kutsal yerler Romali turistleri cekti ve ticaret gelisti Roma Yunanistani Roma nin yukselen gucu Yunanistan in MO 146 da Korint in yagmalanmasindan sonra bir Roma eyaleti haline gelmesiyle sonuclandi ve bunu gorece bir sakinlik donemi izledi MO 146 da Makedonya Roma tarafindan bir eyalet olarak ilhak edildi ve Yunanistan in geri kalani Roma himayesi altina alindi Yunan kulturunun atesli hayranlari olan Romalilar ogullarini egitim gormeleri icin Atina ya gondererek burayi bir kultur merkezi haline getirirken Roma imparatorlari sehre ve ulkenin diger bolgelerine buyuk anitlar bagisladi Surec MO 27 de imparator Augustus un Yunanistan in geri kalanini ilhak etmesi ve burayi senato eyaleti Achaea olarak olusturmasiyla tamamlandi Romalilar askeri ustunluklerine ragmen Yunan kulturune hayran kaldilar ve ondan buyuk olcude etkilendiler bu nedenle Horatius in unlu ifadesi suydu Yunanistan ele gecirilmis olmasina ragmen vahsi fatihini esir aldi Homeros un destanlari Virgil in Aeneis ine ilham kaynagi oldu ve Genc Seneca gibi yazarlar Yunan usluplarini kullanarak yazdilar Scipio Africanus gibi Romali kahramanlar felsefe okudu ve Yunan kulturunu ve bilimini takip edilecek bir ornek olarak gorduler Benzer sekilde cogu Roma imparatoru dogasi geregi Yunan olan seylere hayrandi Hristiyanlik bu donemde bolgeye tanitildi Pavlus MS 49 61 doneminde bolgeyi dolasti Imparator Neron MS 66 da Yunanistan i ziyaret etti ve Antik Olimpiyat Oyunlarinda sahne aldi Hadrianus ise imparator olmadan once Atina nin bas arkhonu olarak gorev yapti Bizans Donemi MS 323 MS 1453 Dogu Roma Imparatorlug nda Istanbul un onemi nedeniyle 529 da Imparator Justinianus un Atina daki akademileri kapatmasiyla Atina hizla gerilemeye basladi Roma ve Bizans donemOlay TarihRoma hakimiyeti MO 146Hristiyanlik resmi din MS 380Son Olimpiyat MS 393Katolik Ortodoks ayriligi MS 1054Konst Kusatmasi MS 1024Istanbul un fethi MS 1453 MS 323 te Imparator Konstantin imparatorluk baskentini Bizans sehrine tasidi ve adini Konstantinopolis olarak degistirdi Yakin zamanda din degistiren biri olarak Hristiyanligi resmi devlet dini haline getirdi Konstantin in halefleri buyuk kiliseler ve manastirlar insa ettiler ama ayni zamanda antik Yunan kulturunun dininin ve felsefesinin son kivilcimlarini da sondurduler Dogu Roma Imparatorlugu nda Istanbul un onemi nedeniyle Yunan dunyasinin siyasi dini ve kulturel merkezi olmus olan Atina hizla gerilemeye basladi Atina daki Yeni Platonculuk Akademisi nin 529 da Imparator Justinianus tarafindan kapatilmasiyla Atina bir tasra kasabasina geriledi Bizans Imparatorlugu Istanbul 1204 te Haclilarin eline gecene kadar Yunanistan i yonetti Bu Frank yagmacilari ve Venedikli muttefikleri Yunan anakarasini ve adalarini aralarinda bolerek cesitli kucuk kralliklar ve prenslikler yaratti Imparatorluk Istanbul u geri aldi ve 1259 da Pelagonya da Frank prenslerini yendikten sonra Yunanistan anakarasinin cogunu geri aldi Osmanli ve Venedik Donemi 1453 1821 Osmanli Donemi nde Yunanistan dan karelerYunanistan da Osmanli Donemi ne dayanan ve gunumuzde Selanik in simgesi haline gelmis Beyaz KuleSelanik te Osmanli Bankasi subesinin acilisini kutlayan kartpostal 13 yuzyilda dogudan yeni bir tehdit buyumeye basladi Osmanli Turkleri 1430 da Selanik i ele gecirdi ve yirmi uc yil sonra 1453 te Istanbul un cok onemli fethi Bizans Imparatorlugu nu sona erdirdi Gelecek 200 yil boyunca Venedik Cumhuriyeti ile anakara Yunanistan ve adalar uzerinde catisan Osmanli Devleti Kibris ve Girit sirasiyla 1571 ve 1670 te ele gecirdi 1571 de Ispanyol muttefikleri ile Korint Korfezi ndeki Inebahti da bir Osmanli donanmasini yok eden Venedikliler 1715 e gelindiginde sadece Korfu ve Iyon Adalari ni elinde tutabildiler Millet sistemini uygulamis dinlerini ve dillerini koruyan Yunanlar Osmanli topraklarinin dunya ekonomisine entegrasyonu doneminde buyuk bir tuccar agi gelistirdiler Osmanli Devleti Yunanistan i aldiginda Millet sistemini uygulamis dinlerini dillerini gorunuslerini degistirmelerine zorlanmamistir Tuccar Yunan seckinleri Osmanli otoritesinin gerilemesi surecinde Bati dan gelen milliyetcilik ve liberalizm ruhunu Yunan topraklarina tasidilar Bagimsizlik ve buyume 1821 1924 Puck dergisinin 1897 kapaginda alti devlet tarafindan koruma altindaki Yunanistan cocuk olarak tasvir ediliyor Osmanli yonetimine karsi Yunan Bagimsizlik Savasi 1821 de basladi ve neredeyse on yil surdu Basari buyuk olcude yabancilarin mudahalesi sayesinde geldi Fransa Rusya ve Ingiltere mudahale edip Osmanli donanmasini Navarin de batirana kadar Osmanlilar ustunlugu ele gecirmeye yakin gorunuyordu 1821 de Osmanlilar yeni Yunan Cumhuriyeti ne bagimsizlik vermeye zorlandi ancak Turkiye bati orta ve kuzey anakarasinin cogunu elinde tuttu Bu donem ayni zamanda tum Yunan halkini tek bir bayrak altinda toplamayi amaclayan Megalo Idea nin de baslangiciydi Cumhuriyetin ilk cumhurbaskani Kapodistrias 1831 de suikasta ugradi ve rejim coktu Buyuk Gucler Bavyera prensi Otto yu Helenlerin Krali olarak kabul ettirdi Baskentini Atina ya tasidi ve sehri buyuk Neo Klasik tarzda yeniden insa etmeye basladi 1863 te liberal subaylar ve politikacilar tarafindan devrilen Otto yerine Danimarka dogumlu I Yeoryos Buyuk Gucler tarafindan atandi ve yonetim bicimi anayasal mesrutiyet olarak degistirildi Sonraki yuzyilda Yunanistan 1910 da basbakan secilen Venizelos un basarili siyaseti ile toprak ve nufus bakimindan iki katina yakin buyudu Bagimsizlik sonrasiOlay TarihYunan Isyani 1821Navarin Savasi 1827Londra Konferansi 1832Balkan Savaslari 1912 13Sevr Antlasmasi 1920Lozan Antlasmasi 1923 Modernlesme 19 yuzyilin ikinci yarisinda hiz kazandi Buharli gemiler yelkenli gemilerin yerini almaya basladi ve ilk demiryolu 1869 da Atina ile Pire arasinda acildi Ancak Yunan politikacilar icin amac Osmanli Imparatorlugu nun elindeki topraklarin kurtarilmasiydi 1917 de Megali Idea nin Buyuk Fikir destekcileri Yunanistan in Turkiye nin buyuk etnik Rum nufusa sahip bolgelerini ele gecirmesini istedi ve hatta Istanbul u yeniden fethetmeyi hayal etti Ancak Anadolu nun Yunan isgali Yunan tarih yaziminda Anadolu Felaketi Mikrasiatikh katastrofh Mikrasiatiki katastrofi olarak adlandirilan yenilgiyle sonuclandi Bu yenilgi Yunanistan da II Dunya Savasi na kadar devam eden bir istikrarsizlik donemine yol acti Askeri yonetim Kral II Georgios u ulkeyi terk etmeye zorladi 1924 te Osmanlilar dan kurtulusun anma gunu olarak kutlandigi 25 Mart gunu Yunanistan da cumhuriyet ilan edildi Yapilan secimlerin ardindan Venizelos yonetime geldi Yakin donem Ikinci Dunya Savasi ve Yunan Ic Savasi Yunanistan daki Ulusal Genclik Orgutu Ioannis Metaksas i Hitler selami ile karsilarlarken Yoksul multeciler 1923 te Turkiye den Atina ve Selanik e akin etti ve 1920 ler ve 1930 lar bir yoksulluk yoksunluk ve siyasi kaos zamaniydi 1936 da General Ioannis Metaksas demokratik ozgurluk pahasina bir miktar istikrar getiren otoriter bir 4 Agustos Rejimi ni Ka8estws ths 4hs Aygoystoy Kathestos tis tetragtis Avgoustou kurdu Yunanistan 1940 ta II Dunya Savasi sirasinda Italyan isgaline basariyla direndi ancak 1941 de Alman birlikleri tarafindan yenildi ve isgal edildi Isgalin 1944 te sona ermesiyle rahatlayan Yunanistan da milliyetci gruplar ve komunistler arasinda catismalar basladi Uc yillik bir ic savas yasandi Savas Yunanistan i yoksul istikrarsiz ve bolunmus durumda birakti Daha sonra siyasi istikrarsizlik bas gosterdi Bu istikrarsizliktan yararlanan bir grup ordu subayi 1967 de hukumeti devirdi ve Albaylar cuntasi Xoynta twn Syntagmatarxwn Chounta ton Syntagmatarchon olarak bilinen kurarak Kral II Konstantin i devirdi Atina da bir ogrenci ayaklanmasinin acimasizca bastirildigi 1973 yilina kadar cok az direnis oldu Diktatorlugun Kibris hukumetine karsi darbeyi desteklemesi Kibris Harekatina ve adanin bolunmesine yol acti ve Yunanistan da rejimin cokusune yol acan siyasi bir krizi tetikledi Monarsiyi geri getirmemeyi secen bir ardindan 11 Haziran 1975 te demokratik ve cumhuriyetci bir anayasa ilan edildi Yunanistan 1981 de Avrupa Toplulugu na simdi Avrupa Birligi katildi ve AT fonlari ulkenin altyapisinin buyuk olcude iyilestirilmesine yardimci oldu Paket turizm de hizla yukseldi ve 1990 lar patlama yillariydi Ancak 2010 yilinda yillarca sorumsuz borclanma ekonominin neredeyse cokusune yol acti Hukumet alacaklilarina mali kurtarma icin yalvarmak ve kamu harcamalarini kismak zorunda kaldi ve bu da toplumsal huzursuzluga neden oldu ancak on yillik kemer sikma politikasinin ardindan ekonomi toparlanma belirtileri gostermeye basladi CografyaYunanistan in topografik haritasiNavagio gemi enkazi korfezi Zante yunanca Zakynthos adasi Yunanistan bir daglar ve adalar ulkesidir Ulkedeki en buyuk adalar sirasiyla Girit Egriboz Midilli ve Rodos tur Kita Yunanistan i kuzeyde Dinar Alpleri nin bir uzantisi olan Pindus Daglari nin hakimiyetindedir Pindus Yunanistan i yuksek yagis alan bati bolgesi ve az yagis alan dogu bolgesi olarak ikiye ayirir Olimpos Dagi En yuksek dag antik tanrilarin efsanevi evi olan ve 2917 metre yuksekligindeki Olimpos Dagi dir Diger onemli siradaglar kuzeydeki Rodoplar ve guneydeki Peleponez Daglari dir Biri Teselya da digeri Orta Makedonya da olmak uzere iki ana ova vardir Su kaynaklari 1926 da insa edilen barajin bulundugu Maraton Golu Yunanistan in ulasima elverisli nehiri yoktur en uzun nehir kuzeydeki Aliakmonas tir Diger baslica nehirleri Meric Mesta Struma ve Vardar dir Epirus ta agac sinirinin uzerindeki daglarda bir gol Doguda Ege Denizi guneyde Akdeniz ve batida Iyon Denizi ile sinirlanmis olan Yunanistan in orta ve guney kesimlerde zakkum kizilcam mersin defne mese zeytin ve ardic agaclarinin da yetistigi Akdeniz iklimine has maki ortusu hakim iken kuzey ve batidaki yuksek alanlarda basta mese olmak uzere genis yaprakli ormanlar yer alir ulke arazisinin yaklasik beste birini kaplar Adalar Yunan anakarasi ve Nydri Lefkada dan gorulen birkac kucuk ada Yunanistan da tanima bagli olarak 1 200 ila 6 000 arasinda pek cok ada vardir bunlarin 227 sinde yerlesim vardir ve bitisik olmayan kitalararasi ulke olarak kabul edilir En buyuk ve en kalabalik adasi Girit tir Anakaradan 60 m genisligindeki Euripus Bogazi yla ayrilan Egriboz Adasi Yunanistan in ikinci en buyuk adasidir Onu Midilli ve Rodos Adalari izler Yunan adalari geleneksel olarak soyle gruplanir Atina yakinlarindaki Saronik Korfezi ndeki Saron Adalari Tavsan Adalari Kiklatlar Ege Denizi nin ortasini kaplayan buyuk adalar yigini Kuzey Ege Adalari Turkiye nin bati kiyilarindaki adalar grubu guneydoguda Girit ile Turkiye arasinda On iki Ada Sporades kuzeydogu Euboea kiyilarinda kucuk ada grubu ve Iyonya Denizi nde anakaranin batisinda yer alan Iyon Adalari Iklim Yunanistan in Koppen Iklim TurleriLefkada da Akdeniz manzarasi Yunanistan da hakim iklim buyuk olcude Akdeniz iklimidir Yazlari sicak ve kurak kislari ilik ve yagisli gecer Kuzey ve ic kesimlerinde kislarin daha sert gectigi ulkede kisin genellikle ilik nemli bati ruzgarlarinin etkisi gorulur Kuzeyden esen Bora ise siklikla soguk hava dalgalarina neden olur Yaz boyunca sicaklik ruzgar yonune gore degisir Guneybatidan esen Siroko sicakligi 40 C nin ustune cikarabilirken kuzeybatidan esen Etezien sicakligi ve nem oranini dusurur Yillik ortalama yagis miktari Pindus Daglari nin etkisiyle genellikle batidan doguya ve kuzeyden guneye gittikce azalir Yagis miktarinin en yuksek oldugu kuzeybatida yer alan Korfu da 1320 milimetreyi bulan yillik yagis Atina da 400 mm Girit te ise 640 mm civarindadir HukumetYunan politikasi terimleriYer OnemBasbakanlik makamiColakoglu hukumeti Isbirlikci hain Kiryakos Micotakis 2019 dan beri Yunanistan in basbakanidir Yunanistan uniter bir parlamenter cumhuriyettir 1967 74 askeri diktatorlugunun cokusunun ardindan 1975 te tanitilan mevcut anayasa baslangicta cumhurbaskanina onemli yetkiler verdi ancak 1986 da anayasada yapilan revizyonlar cumhurbaskanligi yetkilerini buyuk olcude torensel hale getirdi Devlet baskani olan Cumhurbaskani tek kamarali Yunan Parlamentosu Boylh Vouli tarafindan secilir ve bes yillik iki donem gorev yapabilir Basbakan hukumetin basidir ve genis yetkilere sahiptir ancak yasama organinin guvenini yonetebilmelidir Ikincisi tek kamarali Yunan Parlamentosu dogrudan dort yilligina secilen 300 milletvekilinden olusur anayasayi degistirme yetkisine sahiptir Oy kullanmak zorunludur ayirt edici bir ozelligi gorevdeki hukumetlerin secim yasasini kendi siyasi avantajlarina uyacak sekilde degistirmesi uygulamasidir Bununla birlikte 2001 deki bir baska anayasa revizyonu turu siyasi operasyonlarda daha fazla seffaflik saglayarak siyasi suistimallere karsi guvenceler getirdi Geleneksel siyasetin bircok unsuru ozellikle de parti sisteminin kisilik temelli dogasi Yunanistan da kalmistir Partiler buyuk olcude liderlerinin karizmasina baglidir ve himaye her duzeyde onemlidir 21 yuzyilin baslarinda baslica siyasi partiler arasinda Yeni Demokrasi Nea Dimokratia ND Panhelenik Sosyalist Hareket PASOK Radikal Sol Koalisyon SYRIZA ve Yunanistan Komunist Partisi KKE vardi Kidemli muhafazakar politikaci Konstantinos Karamanlis tarafindan kurulan Yeni Demokrasi devletin gucunu sinirlamayi ve ozel girisimleri ve piyasa ekonomisini tesvik etmeyi amaclayan neoliberal politikalari surekli olarak destekledi PASOK bagimsiz bir dis politikaya ve degistirilmis bir sosyalizm bicimine olan guclu bagliligini surdurdu Yeni Demokrasi 1974 Panhelenik Sosyalist Hareket PASOK 1974 Radikal Sol Koalisyon SYRIZA 2012 Yunanistan Komunist Partisi KKE 1918 Hukuk Yargi esasen Kita Avrupasi nda yaygin olan Roma hukuk sistemidir En yuksek iki mahkeme hukuk ve ceza davalarina bakan Areios Pagos Areios Pagos en ve yonetim anlasmazliklarindan sorumlu olan dir Symboylio ths Epikrateias Symvoulio tis Epikrateias en Idari bolumler 2011 yilinda adi verilen plana gore idari olarak yeniden duzenlenen Yunanistan her birinin baskani merkezi hukumet tarafindan atanan yedi apokentromenes dioikiseis e merkezi olmayan yonetim bolunmustur Bu birimler ayrica onceki idari yapi altinda var olan 13 cografi capi bolge yansitan 13 periferiye bolge ayrilmistir Yerel yonetimin bir sonraki duzeyinde 74 perifereiakes enotites bolgesel birim bulunur Son olarak bu idari birimlerin en kucugu 325 dimoi dir belediye Atina Attike Pire Pire Selanik Evros Rodop Iskece Kavala Drama Serez Kilkis Halkidiki Pella Imatya Pierya Florina Kesriye Kozana Yanya Sesprotya Korfu Preveze Narda Tirhala Grebene Larisa Magnezya Kardice Evritanya Ftiotis Egriboz Bootya Fokida Etolya Akarnanya Lefkada Kefalonya Zante Ahaya Ilia Korint Arkadya Argolida Lakonya Mesinya Resmo Kandiye Lasit Kiklad Adalari On Iki Ada Hanya Sisam Sakiz Midilli Dis iliskiler 1952 de Kuzey Atlantik Antlasmasi Orgutu ne NATO 1961 de Avrupa Toplulugu nun AK ortak uyesi ve 1981 de tam uye olan Yunanistan Bati sisteminin olusturdugu kurumlara uyedir Tarihsel olarak Yunan dis politikasi bir dizi zit kutup araciligiyla daha iyi anlasilabilir 1922 ye kadar Yunanistan guneydogu Avrupa daki bolgesel statukodan memnun olmayan ve mumkun oldugunca cok sayida Osmanli Rumunu bunyesine katmak icin genislemeye calisan revizyonist bir devletti Bagimsiz varliginin ilk yarisinda Yunanistan in dis politikasi saldirgan durtuleri ve ulkenin sinirli kaynaklari arasinda tehlikeli bir dengeleme eylemiydi 1922 deki nin ardindan Yunanistan bolgedeki sinirlarin zorla degistirilmesine siddetle karsi cikan muhafazakar bir guc haline geldi Buyuk guclerin korumasina bagimli kucuk bir devlet olan Yunanistan Akdeniz deki baskin deniz gucu olan Britanya Imparatorlugu ile Dogu Avrupa daki baskin kara gucu olan Rus Imparatorlugu arasinda ikilemde kaldi Yunanistan in Akdeniz de koruma gereksinimleri yuzunden Yunanistan dis politikasini dinsel yakinlik duymus oldugu Rusya dan cok Britanya Imparatorlugu na yoneltmesine neden olmustur 1947 den sonra Amerika Birlesik Devletleri Akdeniz deki baskin deniz gucu ve Yunanistan in hamisi olarak Ingiltere nin yerini aldi Ingiltere ve ABD ile ittifak Yunanistan a Balkan komsulariyla karsilastirildiginda ulkenin liberal ve demokratik geleneklerinin guclendirilmesi de dahil olmak uzere cesitli tali faydalar sagladi 1950 lerden bu yana Yunanistan in ana dis politika sorunu Yunanistan in Ege Trakya ve Kibris ta Helenizm e karsi dogudan gelen tehlike dir Turkiye Yunan halki ABD ve Avrupa Birligi nin Turkiye yi dizginlemek icin yeterli cabayi gostermedigini hissetse de Yunanistan Turkiye nedeniyle Bati ittifakina daha da bagimli hale gelmistir 1989 da Soguk Savas in sona ermesiyle Guneydogu Avrupa nin en zengin ve en eski demokrasisi olan Yunanistan ABD nin Ortadogu ve Kafkasya kadar onem atfettigi Balkanlar da kendi nufuz alanini yaratmaya giristi Sinir degisikliklerinden korkan Yunanistan eski Yugoslavya nin parcalanmasina karsi cikarak Slobodan Milosevic in politikalarina destek verdi Son olarak 1991 den beri Yunanistan Makedon milliyetciligini etkisiz hale getirmek icin yalniz bir diplomatik politika izledi Yunanistan Avrupa ve Amerika Birlesik Devletleri ndeki muttefikleri ile ortakligini yenilemeye calisirken ozellikle 1999 dan sonra Turkiye nin Avrupalilasmasi ile bir angajman politikasi benimsemistir Ordu 8 tumen 9 tumen 10 12 tumen 16 tumen 20 1 2 29 50 79 kolordu 80 kolordu 5 tumen 88 kolordu 95 kolordu 96 kolordu 98 kolorduYunanistan Silahli Kuvvetleri muharebe birligi konumlari Lejand kirmizi piyade yesil mekanize sari zirhli mor hava kuvvetleri buyuk raptiye tumen kucuk raptiye tugay Yunanistan Deniz Kuvvetleri tarafindan kullanilan Yunan yapimi Psara firkateyniYunanistan Hava Kuvvetleri tarafindan kullanilan Boeing AH 64 Apache helikopteri Yunanistan Hava Kuvvetleri nin ana muharebe ucagi General Dynamics F 16 Fighting Falcon bir hava gosterisi sirasindaYunanistan Kara Kuvvetleri nin Leopard 2 A6 HEL tanki Atina da gecit toreninde Yunan Silahli Kuvvetleri Yunan Ulusal Savunma Genelkurmay Baskanligi Yunanca Geniko Epiteleio E8nikhs Amynas GEE8A tarafindan denetlenir ve sivil yetki Milli Savunma Bakanligindadir Yunan silahli kuvvetleri su uc bolumden olusur Yunanistan Kara Kuvvetleri Ellinikos Stratos ES Yunanistan Deniz Kuvvetleri Elliniko Polemiko Navtiko EPN Yunanistan Hava Kuvvetleri Elliniki Polemiki Aeroporia EPA Ayrica Yunanistan denizde kolluk kuvvetleri arama ve kurtarma ve liman operasyonlari icin Yunan Sahil Guvenlik gorevini surdurur Savas sirasinda donanmayi destekleyebilmesine ragmen Yunan Sahil Guvenligi Denizcilik bakanligina baglidir Yunan askeri personeli 142 700 u aktif 221 350 yedek olmak uzere toplam 364 050 kisidir Yunanistan silahli kuvvetlerde hizmet eden vatandaslarin sayisina gore dunyada 28 siradadir Zorunlu askeri hizmet Kara kuvvetlerinde dokuz ay Donanma ve Hava kuvvetlerinde bir yildir Ayrica Stratejik olarak hassas alanlarda yasayan 18 ila 60 yas arasindaki Yunan erkeklerinin Ulusal Muhafizlarda yari zamanli olarak hizmet etmesi istenebilir NATO uyesi olarak Yunan ordusunun NATO gorevlerine katilimi asgari seviyede olmasina ragmen ittifakin himayesindeki tatbikatlara ve konuslandirmalara katilir Yunanistan ordusuna yilda 7 milyar ABD dolarinin uzerinde veya GSYIH nin yuzde 2 3 unu harcar Mutlak terimlerle ise savunma harcamalarina gore ulkeler listesinde dunya 24 su kisi basina askeri harcamada dunya 7 sidir ve NATO da ABD den sonra en ust ikinci siradadir Yunanistan GSYIH nin yuzde 2 si olan minimum savunma harcamasi hedefini karsilayan veya gecen bes NATO ulkesinden biridir EkonomiYunanistan da kisi basina dusen GSYIH kalkinmaYunanistan ihracatlarinin oransal temsili 2019Ekonomi istatistikleriKonu 2019 2020Issizlik orani 17 3 16 9Ulusal borc milyar 442 446Ulusal borc GYSIH 210 201Turizm geliri milyar 38 1 14 8Turizm geliri GYSIH 20 3 8 7Turist sayisi milyon 25 7 4 Genellikle yuksek gelirli olarak tanimlanan Yunanistan Avrupa Birligi nde en az gelismis ekonomilerden biri olarak kalmistir 2021 yilina gelindiginde Yunanistan in kisi basina geliri Avrupa Birligi ortalamasinin 51 ine denk gelmektedir Yunan ekonomik buyumesi geleneksel olarak cogunlukla endustri ve tarim disi sektorlere dayanir Yunan devleti uretime yatirim yapmak icin bazi tesvikler saglamaya calisti ama pek basarili olamadi Militan sendikalar esnek olmayan Yunan isgucu piyasasi kucuk ic pazar artan dis rekabet hantal rejim burokrasi artan cevresel hassasiyetler ve ulkedeki ekonomik istikrarsizlik sanayi gelisiminin onundeki buyuk engellerdir Avrupa Birligi nin Ortak Tarim Politikasi ndan buyuk olcude yararlanmis olan Yunanistan tarim sektoru yine de gelismemistir Arazinin daglik olmasi ve yazlarin kurak gecmesi Yunanistan da tarimin baslica engelleridir Birim alandan alinan verim dusuktur Nakliye turizm ve yurt disindaki iscilerin gonderdigi doviz ekonominin temel dayanaklaridir En buyuk isveren tam sayi bilinmemekle birlikte yaklasik 700 000 kisiye veya isgucunun 15 ine istihdam saglayan kamu sektorudur Borc krizi 2010 2018 Yunanistan dis gelirlerinde buyuk acik veren bir ulkedir Ihracatin ithalatin yalnizca 40 ini karsiladigi ulkede kamu harcamalarinda israf vergi kacirma yolsuzluk ve borclanma baslica yapisal sorunlardir 2010 yili sonunda iflasin esigine gelen ekonomi Avrupa Birligi ve IMF nin yaklasik 300 milyar Avroluk 346 milyar maddi destegiyle canlandirilmaya calisilmaktadir Kurtarma programlariyla baglantili olarak uygulamaya konulan kemer sikma politikalari nedeniyle Yunanistan in GSYIH sinda 2008 2018 arasinda 25 lik bir dusus oldu Yunanistan daki turizm merkezlerinden biri olan Korfu sehrinin panoramasi Savaslar arasi donemde Anadolu dan gelen multeci akini ihtiyac duyulan vasifli ve ucuz isgucunu saglayarak ve ic talebi genisleterek sanayilesmeyi hizlandirdi Yunan sanayisi 1950 lerde ve 1960 larda Ic savastan sonra mudahaleci devlet kentlesme korumacilik uygun vergi mevzuati ve az sendikalasma ile artti Ama 1970 lerdeki dunyadaki ekonomik kriz 1974 te cuntanin devrilmesinin ardindan artan emek talebi Yunanistan in 1981 de Avrupa Toplulugu na AK girmesinden sonra korumaciligin sona ermesi ve 1981 den sonra sosyalist ekonominin kotu yonetimi nedenlerle Yunanistan da ekonomik krize yol acti 1981 ile 2008 arasinda 150 milyar dolara yakin Avrupa Birligi fonu alan Yunanistan in ekonomisi bu donemde hizla buyudu Fakat Avrupa Birligi fonlarinin verimsiz Yunan devleti araciligiyla harcanmasi genellikle yolsuzlugu beslemis ve yerel reformlarin aciliyetini azaltti Yunanistan in Euro ya gecmesi ulke icin buyuk nimet oldu 30 yillik enflasyonist politika ve yumusak paradan sonra Yunanistan guclu bir para birimi elde etti ve avronun getirdigi dusuk faiz oranlarindan yararlandi Euro ile beraber tahvil piyasalari artik yuksek enflasyon veya devaluasyon konusunda endiselendirmiyordu Daha az faiz oranlarinin yol actigi kredi patlamasi harcama savurganligini tesvik etti Ancak guclu GSYIH buyumesi kamu maliyesinin altinda yatan zayifligi maskeledi Kamu borc orani dustu ancak bunun nedeni nakit olarak GSYIH nin borctan daha hizli buyumesiydi Buyuk butce aciklari devam etti Yunanistan Euro ya guvenli sekilde girdikten sonra gercekten de mali kontrolu gevseten Yunanistan 2003 ten beri buyuk butce aciklari vermeye basladi Yunanistan in enflasyon orani Euro bolgesi ortalamasinin uzerinde kalmasina ve ulkenin rekabet gucune zarar vermesiyle sonuclandi Tarim Zante frenk uzumu nun Zante de guneste kurutulmasi 2010 yilinda Yunanistan 83 800 ton pamuk ve 8 000 ton Antep fistigi ile Avrupa Birligi nin en buyuk tarimsal ureticisiydi Pirinc 229 500 ton zeytin 147 500 ton uretiminde ikinci incir 11 000 ton badem 44 000 ton domates 1 400 000 ton karpuz 578 400 ton uretiminde ucuncu ve tutun 22 000 ton uretiminde dorduncu siradaydi Tarim ulkenin GSYIH sinin 3 8 ine esit katki yapti ve isgucunun 12 4 unu istihdam etti Yunanistan Avrupa Birligi Ortak Tarim Politikasi ndan cok iyi yararlanir Avrupa Toplulugu na girisin sonucunda tarimsal altyapi iyilestirildi ve tarim uretim artti 2000 ve 2007 yillari arasinda Yunanistan 885 organik tarim da AB deki en yuksek degisim yuzdesini basardi Denizcilik sektoru Yunan sirketleri dunya toplam ticaret filosunun 16 2 sini kontrol eder Yunan ticaret filosu dunyanin en buyugudur Tankerler ve dokme yuk gemileri de dahil olmak uzere her turlu gemi ilk 5 tedir Antik zamanlardan beri gemi sanayi Yunan ekonomik faaliyetlerinin anahtari olmustur Denizcilik GSYIH nin yuzde 4 5 ine karsi gelen yaklasik 160 000 kisiyi istihdam eden bu sayi toplam isgucunun yuzde 4 udur ve ticaret aciginin ucte birine karsilik gelen ulkenin en onemli sanayilerindendir 2011 yilinda Birlesmis Milletler Ticaret ve Kalkinma Konferansi tarafindan hazirlanan rapora gore Yunan ticari donanmasi toplam dunya kapasitesinin yuzde 16 2 si ile dunyadaki en buyuk ticari donanmadir 2011 deki Yunan ticaret donanmasi 2010 daki yuzde 15 96 nin uzerinde olmasina ragmen 2006 daki yuzde 18 2 lik dunya deniz ticaret gemi kapasite zirvesinin altindaydi Ulkenin ticaret filosu toplam tonajda 202 milyon dwt toplam gemi sayisinda hem tanker hem de kuru dokme yuk gemileri lerinde 3 150 gemi ile dunyada dorduncu ve ilk siradayken konteyner gemi sayisinda gene dorduncu ve diger gemilerde ise dunyada besinciydi Ancak 2006 daki filosu 1970 lerin sonundaki tum zamanlarin en buyugu 5 000 gemiden daha azdir 2010 daki rapora gore Yunan bayragi tasiyan toplam gemi sayisi Yunan olmayan filolar dahil 1 517 veya dunya dwt sinin 5 3 u ile dunyada besinci siradaydi 1960 larda Yunan filosunun buyuklugu esasen Aristotle Onassis ve Stavros Niarchos tarafindan ustlenilen yatirimla neredeyse iki katina cikmisti Modern Yunan gemi sanayisinin temeli Yunan gemici isadamlarinin 1940 larin Gemi Satis Yasasi araciligiyla kendilerine ABD hukumetince satilan ihtiyac fazlasi gemileri aldiklari II Dunya Savasi ndan sonrasinda kuruldu Yunanistan in buyuk bir gemi insa ve bakim sanayisi vardir Pire limani cevresindeki alti tersane Avrupa nin en buyuklerindendir Son yillarda Yunanistan luks yatlarin insasinda tamir ve bakiminda da lider oldu Turizm Turistik Santorini adasi pek cok gezi dergisi ve websitesince dunyanin en iyi adasi olarak derecelendirilir Turizm ulkedeki ekonomik faaliyetin kilit unsuru ve 2018 itibariyla gayri safi yurtici hasilanin 20 6 sina denk gelen ulkenin en onemli sektorlerinden biridir Yunanistan 2016 da 28 milyondan fazla turist 2015 te 26 5 milyon turist ve 2009 daki 19 5 milyon turist ve 2007 deki 17 7 milyon turist agirlayan Yunanistan en cok ziyaret edilen ulkeler dendir Ulasim 2022 itibariyla Yunanistan otoyol ag haritasi Siyah Tamamlanmis yollar Mavi Yapim asamasindakiler Gri Planlanan yollari gosterir 1980 lerden bu yana Yunanistan in karayolu ve demiryolu agi onemli olcude modernlestirildi 2020 yili itibariyla toplam uzunlugu yaklasik 2320 km olan Yunanistan otoyol agi Guneydogu Avrupa daki en kapsamli ve Avrupa daki en gelismis otoyol aglarindan biridir Yunanistan in kuzeybatisini Igoumenitsa kuzey Yunanistan a Selanik ve kuzeydogu Yunanistan a Kipoi baglayan A2 Egnatia Odos dogu bati otoyolu Peloponnese yi Rio Patras tan 7 km 4 mi bati Yunanistan daki Aetolia Akarnania ya Antirrio baglayan Avrupa nin en uzun asma halatli koprusu 2 250 m 7 382 ft uzunlugunda Rion Antirion Koprusu ve Narda Korfez agzinin altindan gecen Aktio Preveza Denizalti tuneli onemli ulasim eserleridir Rion Antirion Koprusu Yunanistan ana karasini Mora Yarimadasi na baglar Ayrica kuzeybati Yunanistan i Yanya bati Yunanistan a Antirrio baglayan A5 Ionia Odos otoyolu Atina yi Kuzey Yunanistan daki Selanik ve Evzonoi ye baglayan A1 otoyolunun son bolumleri Atina yi Patra ya baglayan Mora Yarimadasi ndaki A8 otoyolu Olympia Odos un bir parcasi ve Korint i Kalamata ve Sparta ya baglayan A7 otoyolu da tamamlandi Patra yi Pirgos a baglayan Olympia Odos un geri kalan kismi planlanmaktadir Halen devam eden diger onemli projeler arasinda Selanik metrosu ve Kuzey Girit Otoyolu insaati yer almaktadir Ozellikle Atina Metropol Bolgesi ne Atina Uluslararasi Havaalani ozel olarak isletilen A6 Attiki Odos otoyol agi ve genisletilmis Atina Metro sistemi gibi Avrupa nin en modern ve verimli ulasim altyapilarindan bazilari hizmet vermektedir Yunan adalarinin cogu ve Yunanistan in pek cok ana sehri esas olarak iki buyuk Yunan havayolu sirketi olan Olympic Air ve Aegean Airlines ile hava yoluyla birbirine baglanir Deniz otobusleri ve katamaranlar da dahil olmak uzere modern yuksek hizli teknelerle deniz baglantilari gelistirildi Demiryolu baglantilari Yunanistan da diger bircok Avrupa ulkesine gore daha az rol oynamaktadir Ancak bunlar da Proastiakos un Atina cevresinde havaalani Kiato ve Halkida ya dogru Selanik civarinda Larisa ve Edessa sehirlerine dogru ve Patra civarinda hizmet verdigi yeni banliyo banliyo demiryolu baglantilariyla genisletildi Atina ile Selanik arasinda modern bir sehirlerarasi demiryolu baglantisi da kurulurken 2 500 km lik 1 600 mil agin bircok bolumunde cift hatlara yonelik iyilestirme calismalari devam ediyor Atina ile Patra arasinda yeni bir cift hatli standart hatli demiryolu eski metre hat acikligi Pire Patra demiryolunun yerine gecen halen yapilmaktadir ve asamalar halinde acilmaktadir Uluslararasi demiryolu hatlari Yunan sehirlerini Avrupa nin geri kalanina Balkanlara ve Turkiye ye baglamaktadir Yunanistan in uzun kiyi seridi ve cok sayida adasi goz onune alindiginda Yunanistan da deniz tasimaciligi ozellikle onemlidir Tum buyuk adalara anakaraya feribotla ulasim saglanmaktadir Atina limani Pire 2021 yili itibariyla Avrupa nin en yogun ucuncu yolcu limaniydi 2019 yilinda Yunanistan da toplam 37 milyon yolcu tekneyle seyahat ederek Avrupa nin ikinci en yuksek rakami oldu Yunanistan da 15 i uluslararasi destinasyonlara hizmet veren 39 aktif havaalani vardir Atina Uluslararasi Havaalani 2023 te 28 milyondan fazla yolcuya hizmet verdi Buyuk adalarin coguna Avrupa daki diger havalimanlarina dogrudan baglantilari olan havalimanlari hizmet verir DemografiTarihi nufusYilNufus 1928 6 204 684 1940 7 344 860 18 41951 7 632 801 3 91961 8 398 050 10 01971 8 831 036 5 21981 9 729 350 10 21991 10 258 364 5 42001 10 964 020 6 92011 11 123 392 1 52021 10 682 547 4 0 2022 sayiminda 10 336 517 olan nufusun 95 ini Yunanlar olusturur Nufusun cogunlugunu 1923 Lozan Antlasmasi sonucunda gerceklesen 1924 nufus mubadelesiyle ulkeye Turkiye den gelen 1 5 milyon Karamanlilar ve Gagavuzlar dahil olmak uzere Rum Hristiyan Ortodoks nufus olusturur Yunan hukumeti tarafindan resmen taninan tek azinlik varligi 1923 Lozan Antlasmasi nda kabul edilen Musluman azinliktir Bununla birlikte Yunanistan in nufusu kendilerini Bati Trakya Girit ve On Iki Ada da yasayan Turkler 0 9 Makedonlar 1 5 Arnavutlar 0 6 ve Cingeneler olarak tanimlayanlari icermektedir Komsu ulkelerden yalniz Guney Kibris Arnavutluk ve Turkiye de sozu edilecek duzeyde Yunan topluluklari yasar Buna karsilik Birlesik Krallik Kanada Amerika Birlesik Devletleri Arjantin ve Avustralya oldukca buyuk bir Yunan gocmen topluluklarini barindirir Hizla yaslanan Yunanistan in ortalama yasi 2020 de 45 6 olup nufusun 13 66 si 65 yas ve uzeri 64 06 si 15 64 yas arasinda ve 22 28 i 14 yas ve altiydi Ulkenin hizla yaslanmasi dogurganlik oraninin 1 41 e dusmesiyle iliskilidir Yunanistan ayrica Avrupa Birligi ne girmeye calisan yasadisi gocmenler nufusa sahiptir Cogunlukla Turkiye sinirindaki Meric nehrinin yani sira Midilli Sakiz Istankoy ve Sisam giris yapan yasadisi gocmenlerin cogunlugunu Afganlar Pakistanlilar ve Bangladesliler olusturur Dil Yunan dili yazili metini bulunan en eski Hint Avrupa dillerinden biridir ve en eski yazili bicimi Linear B MO 15 yuzyila kadar uzanir Yeni Ahit in dili olan Koine Ellhnistikh Koinh Ellinistiki Kini ve Bizans Yunancasi Yunancanin orta evrelerini temsil eder Bunlar nihayetinde 19 yuzyilda yerini Modern Yunanca ya Ellhnika Ellinika birakti Koine Rum Ortodoks Kilisesi tarafindan kullanilmaya devam etmektedir Modern Yunanca Standart Modern Yunanca ve Cakonca tsakwnika Pontus Pontiakh dialektos Pontiaki dialektos Pontus Rumcasi Rwmaiika Romeika ve Kapadokya Kappadokikh dialektos Kappadokiki dialektos gibi cesitli bolgesel lehcelerden olusur Standart Modern Yunanca resmi devlet dilidir ve iki tarihsel bicimin bir karisimidir Yaygin olarak konusulan Demotiki Dhmotikh Dimotiki ve 1970 lerin ortalarina kadar resmi hukumet belgelerinde ve gazetelerde gorunen esasen yazilmis kasitli olarak Antik Yunancaya benzetilmis Katarevusa Ka8areyoysa Katharevousa Resmi olarak taninmamasina ragmen ulkede konusulan azinlik dilleri arasinda Turkce Makedonca Arnavutca 15 yuzyilda Arnavutluk tan bolgeye goc eden Arnavutlar tarafindan konusulan Arvanitce Bulgarca Romanca ve Megleno Rumence bulunmaktadir Din Yunanistan da din 2017 Dogu Ortodoks Kilisesi 90 Diger Hristiyanlar Katoliklik haric 3 Dinsizlik 4 Islam 2 Diger dinler Katolikler dahil 1 Uzun Osmanli yonetimine ragmen Lozan Antlasmasi na takiben nufus aktarimi sebebiyle nufusun neredeyse tamami Yunanistan Kilisesi ne Rum Ortodoks Kilisesi baglidir Otosefal dinsel acidan bagimsiz bir Dogu Ortodoks kilisesi olan bu organ kendi dini hiyerarsisini tayin eder ve Atina baspiskoposunun baskanligindaki 12 metropolitten olusan bir sinod tarafindan yonetilir Hemen hemen tum Giritliler Istanbul Rum Ortodoks Patrikhanesi ne dogrudan sorumlu olan Girit baspiskoposu tarafindan yonetilen Yunanistan Kilisesi nin ozel bir subesine mensuptur Nufusun Ortodoks olmayan kesiminin cogunu olusturan Musluman oncelikle Sunni azinlik agirlikli olarak Turk tur ve bati Trakya ve Oniki Ada da yogunlasmistir Agirlikli olarak Atina da ve eskiden Italyan egemenligi altindaki bati adalarinda bulunan Roma ve Papa nin onceligini taniyan ancak ni surduren Katolikleri birkac bin ve Yahudiler disinda kalanlari olusturur Yahudilik Romanyotlar ve Osmanli doneminde gelen Sefarad Yahudileri 2 000 yildan fazla bir suredir ozellikle Selanik te onemli bir topluluktu Fakat Yunanistan in Yahudi nufusu II Dunya Savasi sirasinda Yunanistan in Alman isgali doneminde yurutulen Holokost tarafindan neredeyse yok edildi Yunan Anayasasi Dogu Ortodokslugunu ulkenin hakim inanci olarak tanirken herkes icin dini inanc ozgurlugunu garanti eder Yunan hukumeti dini gruplar hakkinda istatistik tutmuyor ve nufus sayimlari dini aidiyet talep etmiyor ABD Disisleri Bakanligi na gore Yunan vatandaslarinin tahminen 97 si kendilerini Bizans ayini ve Yeni Ahit in orijinal dili olan Yunan dilini kullanan Rum Ortodoks Kilisesi ne ait Dogu Ortodoksu olarak tanimliyor Yunan topraklarinin yonetimi Yunanistan Kilisesi ile Istanbul Rum Ortodoks Patrikhanesi arasinda paylasiliyor Egitim Atina Akademisi Yunanistan in ulusal akademisi ve ulkedeki en yuksek arastirma kurulusudur Modern Yunanistan in ilk akademik kurumu olan Korfu daki Iyonya Akademisi2018 PISA Programi SiralamasiKonu 78 Ulke Icinde SiralamasiMatematik 45 Okuma anlama 43 Bilim 45 Yunanistan da egitim hem kendi icinde bir amac hem de yukari dogru bir sosyal hareketlilik araci olarak uzun zamandir odullendirilmistir Devlet egitim sistemi yogun bir sekilde merkezilestirilmistir ve genellikle yetersiz kabul edilir Sonuc olarak bircok ogrenci normal okul saatleri disinda ders veren phrontistiria adi verilen ozel dersanelerde egitimlerine devam eder Egitim her duzeyde ucretsizdir ve 6 15 yas arasi cocuklar icin zorunludur Yunanistan da zorunlu egitim ilkokullardan Dhmotiko Sxoleio Dimotiko Scholeio ve Gymnasium lardan Gymnasio olusur Kresler Paidikos sta8mos Paidikos Stathmos populerdir ancak zorunlu degildir Anaokullari Nhpiagwgeio Nipiagogeio dort yas uzeri tum cocuklar icin zorunludur Cocuklar ilkokula alti yasinda baslar ve alti yil ilkogretim alir Gymnasia ya katilim 12 yasinda baslar ve uc yil surer Yunanistan in zorunlu egitim sonrasi orta ogretimi iki okul turunden olusur Birlesik liseler Geniko Lykeio Geniko Lykeio ve teknik mesleki egitim okullari Texnika kai Epaggelmatika Ekpaideyt hria TEE Zorunlu egitim sonrasi orta ogretim ayni zamanda resmi ancak siniflandirilmamis duzeyde egitim veren mesleki egitim enstitulerini Institoyta Epaggelmatikhs Katartishs IEK icerir Hem Gymnasio ortaokul hem de Lykeio lise mezunlarini kabul edebildiklerinden bu enstituler belirli bir duzeyde egitim veren kurumlar olarak siniflandirilmamaktadir Cerceve Kanununa 3549 2007 gore Kamu yuksek ogrenimi Yuksek Egitim Kurumlari Anwtata Ekpaideytika Idrymata Anotata Ekpaideytika Idrymata AEI iki paralel sektorden olusur universite sektoru Universiteler Politeknik Guzel Sanatlar Okullari Acik Universite ve Teknoloji sektoru Teknolojik Egitim Kurumlari TEI ve Pedagojik ve Teknolojik Egitim Yuksekokulu Diger Bakanliklarin yetkisi altinda faaliyet gosteren daha kisa sureli 2 3 yil mesleki odakli kurslar sunan Universite Disi Devlet Yuksekogretim Enstituleri vardir Ogrenciler bu Enstitulere Lykeio nun ucuncu sinifini tamamladiktan sonra yapilan ulusal duzeydeki sinavlardaki performanslarina gore kabul edilirler 22 yasin uzerindeki ogrenciler Yunan Acik Universitesi ne kura yoluyla kabul edilebilir Egitim sistemi ozel ihtiyaclari olan veya ogrenme guclugu ceken kisiler icin ozel anaokullari ilk ve orta dereceli okullar saglar Muzik teolojik ve beden egitimi sunan uzman spor salonlari ve liseler bulunmaktadir 25 64 yas arasi yetiskinlerin 72 si lise egitimini tamamlamistir bu oran 74 olan OECD ortalamasinin biraz altindadir Ortalama bir Yunan ogrencisi OECD nin 2015 Uluslararasi Ogrenci Degerlendirme Programinda PISA okuma yazma matematik ve fen alanlarinda 458 puan almistir Bu 486 olan OECD ortalamasindan daha azdir Kizlar erkekleri 15 puan geride birakarak OECD ortalamasi olan 2 den cok daha fazla basarili olmustur En eski yuksek ogrenim kurumlari Atina Ulusal Teknik Universitesi 1836 Atina Universitesi 1837 ve dir 1925 Birkac baska universite ve politeknik okul ve bir guzel sanatlar okulu vardir ancak bu kurumlar genellikle yetersiz donanimlidir ve yuksek ogrenim talebini karsilamak icin yeterli sayida kabul acikligindan yoksundur Bu nedenle bircok Yunan ogrenci yurtdisinda egitim almayi tercih etmektedir Emeklilik Yunanistan da minimum sigorta suresi 15 yildir ve genel yas siniri 4 500 gunluk calisma ile 67 dir Genel olarak 62 yasinda olmak ve 40 sigorta yilini 12 000 gunluk calisma tamamlamis olmak tam emekli ayligi almak icin on kosuldur Saglik Saglik istatistikleriKonu VeriYasam beklentisi 81 1 2019 Harcama GYSIH 7 8 2019 1980 lerde hukumet saglik bakanligi denetiminde ulusal bir saglik sistemi kurdu Pek cok Yunan doktor en azindan kismen yurtdisinda egitim almaktadir Yunanistan daki buyuk hastaneler uluslararasi standartlari karsilasa da Yunanlar maddi gucleri yetiyorsa tibbi bakim icin yurtdisina seyahat etmeyi tercih etmektedir Isciler Sosyal Sigortalar Kurumu ve Tarim Sigortalari Kurumu programlari kapsaminda sigortalidir Saglik sistemindeki eksikliklere ragmen Yunanistan da yasam beklentisi 81 1 olarak dunyanin en yuksekleri arasindadir KulturEpidauros Antik Tiyatrosu hala tiyatro oyunlari icin kullanilmaktadir Muzik Unlu rembetiko sarkicilari Dimitrios Semsis ve Roza Eskenazi Cagdas Yunan muziginin cogu Bati kanonlarinda egitim gormus ancak yerel geleneklere duyarli ve acik olan yeni nesil yetenekli besteciler tarafindan olusturulmustur Bu besteciler arasinda Mikis Theodorakis ve Manos Hacidakis cagdas Yunan kulturel kimligi uzerinde derin bir iz birakan en basarili bestecilerdir Modern Yunan muziginin gelisimine temel olusturan rembetiko rempetiko rempetiko dur Anadolu dan ve ozellikle de Izmir den Atina yakinindaki Pire ye gelen multeciler ve kanun kacaklari arasinda gelisen yavas tempolu aci kederli sarki sozleriyle rembetiko siklikla Amerika nin blues lariyla karsilastirildi Baslangicta alt siniflarla iliskilendirilenten sonra rembetiko savas sonrasi donemde Yunanistan da genel kabul gordu Rembetiko sanatcilari arasinda Stelio Kazancidis Yorgo Dalaras Haris Aleksiu ve Glikeria one cikar Edebiyat Georgios Roilos tarafindan resmedilmis Parnassos Edebiyat Toplulugu Kostis Palamas ortadadir Odullu Yunan yazarlariYazar Odul YilYorgos Seferis Nobel Edebiyat Odulu 1963Odisseus Elitis Nobel Edebiyat Odulu 1979 Yunan edebiyati Antik Bizans ve modern Yunan edebiyati olarak uc ana kategoriye ayrilabilir Atina Bati edebiyatinin dogdugu yer olarak kabul edilir Antik Yunan edebiyatinin en eski eserleri Homeros un anitsal eserleri Ilyada ve Odisseia dir Bu iki destan Homerik Ilahiler ve Hesiodos un iki siiri Theogonia ve Isler ve Gunler ile birlikte Yunan edebiyat geleneginin ana temellerini olusturmustur Kompozisyon tarihleri farklilik gosterse de bu eserler M O 800 civarinda veya sonrasinda sabitlenmistir Klasik donemde bati edebiyatinin pek cok turu daha on plana cikti Klasik donemde bati edebiyatinin pek cok turu daha on plana cikti Lirik siir kasideler pastoraller agitlar nukteler komedi ve trajedi dramatik sunumlari tarih yazimi retorik incelemeler felsefi diyalektik ve felsefi incelemelerin tumu bu donemde ortaya cikti Klasik cag ayni zamanda dramanin da dogusuna tanik oldu Eshilos Sofokles ve Euripides uc buyuk tragedya yazari olarak bilinir Sofokles Kral Oidipus ve Antigone adli oyunlariyla Euripides ise trajedi turunun sinirlarini zorlayan Medea gibi oyunlariyla taninir Lirik sairler Sapfo Alkaios ve Pindaros Yunan siir geleneginin erken gelisimi acisindan onemlidir Komedi oyun yazari Aristofanes Eski Komedi turunde yazarken daha sonraki oyun yazari Menandros Yeni Komedi nin ilk onculerindendi Herodot ve Thukididis ise bu donemin en etkili tarihcilerinden ikisidir Tarih yazimi onculeri olarak MO besinci yuzyilda yasayan Herodot ve Thukididis kendi yasamlarindan kisa bir sure once ve kendi yasamlari sirasinda meydana gelen olaylarin aciklamalarini yazdilar Klasik cagda yazilan ve sahnelenen yuzlerce trajediden yalnizca uc yazarin sinirli sayidaki oyunu gunumuze ulasmistir Eshilos Sofokles ve Euripides Aristofanes in gunumuze ulasan oyunlari komik sunumlar acisindan bir hazinedir Encyclopaedia Britannica tarafindan hayal gucunden yoksun ve sikici olarak tanimlanan Bizans edebiyati nda cogu one cikan yazarlar 12 yuzyilda yasayamis olan Anna Komnini gibi tarihcilerdir Attika ca Orta Cag ve Erken Modern Yunanca ile yazilmis Bizans edebiyati Bizans Rumlarinin Hristiyan Orta Caglari boyunca entelektuel yasaminin ifadesidir Her ne kadar populer Bizans edebiyati ve erken Modern Yunan edebiyati 11 yuzyilda baslamis olsa da ikisi birbirinden ayirt edilemez Calismalari agirlikli olarak Helenistik gecmisten ilham alan Konstantinos Kavafis ile Odisseus Elitis ortada ve Yorgos Seferis sagda 30 lu Yillar Kusagi nin ve Nobel Edebiyat Odul sahibi temsilcileriydi Daha sonraki onemli yazarlar arasinda Argonautlarin yolculugu hakkinda destansi bir siir olan Argonautika yi yazan Apollonios matematiksel incelemeleriyle taninan Arsimet ve esas olarak biyografiler ve denemeler yazan Plutarhos dur MS ikinci yuzyil yazari Samsatli Lukianos oncelikle hiciv eserleri yazan bir Yunandi Modern Yunan edebiyati 11 yuzyilda gec Bizans doneminden itibaren ortaya cikan ortak Modern Yunanca ile yazilmis edebiyata atifta bulunur Cagdas Yunan edebiyatinin 1453 gunumuz ilk basyapiti Vicenzos Kornaros 1553 1613 tarafindan yazilan Girit Ronesans siiri Erotokritos olarak kabul edilir Bu Vitsentzos Kornaros tarafindan 1600 civarinda yazilan bir ask romani dir Daha sonra Yunan aydinlanmasi Diafotismos doneminde Adamantios Korais ve Velestinli Rigas gibi yazarlar eserleriyle Yunan ayaklanmasi ni hazirladilar Diger onemli Yunan yazarlari arasinda Yunan aydinlanmasi doneminde yazan Adamantios Korais ve Velestinli Rigas Birinci Dunya Savasi sonrasi ulkedeki bozgunculuguna tepki olarak dogan 1930 Kusagi yazarlari Yorgos Seferis ve Odisseus Elitis ve Zorba 1946 ile baslayan ve basyapiti 1954 ile taninan Giritli Nikos Kazancakis one cikar Modern Yunan edebiyatinin onde gelen isimleri arasinda Dionysios Solomos Andreas Kalvos Angelos Sikelianos Emmanuel Rhoides Demetrius Vikelas Kostis Palamas Penelope Delta Yannis Ricos Alexandros Papadiamantis Nikos Kazancakis Kostas Karyotakis Gregorios Xenopoulos Konstantinos Kavafis Nikos Kavvadias Kostas Varnalis ve Kiki Dimoula yer alir 1963 te Yorgos Seferis ve 1979 da Odisseus Elitis iki Yunan yazara Nobel Edebiyat Odulu verilmistir Felsefe 4 yuzyilin nesirdeki en buyuk basarisi uc buyuk filozofun eserleriyle felsefe alaninda olmustur Filozof Platon genellikle ogretmeni Sokrates in etrafinda cesitli felsefi konularla ilgilenen diyaloglar yazarken ogrencisi Aristoteles daha sonra oldukca etkili olan sayisiz inceleme yazdi Sinema Theodoros Angelopoulos 1998 Altin Palmiye odulunu kazanan Avrupa sinema tarihinin onemli yonetmenidirOdullu Yunan filmleriFilm Yonetmen Odul 1963 Nikos Kunduros Gumus Ayi 1983 Costas Ferris Gumus AyiArici 1986 Theo Angelopulos Altin AslanPuslu Manzaralar 1988 Theo AngelopulosUlis in Bakisi 1995 Theo Angelopulos Cannes BuyukSonsuzluk ve Bir Gun 1998 Theo Angelopulos Altin PalmiyeThe Lobster 2015 Yorgos Lanthimos Cannes Juri Sinema ilk kez 1896 da Yunanistan da ortaya cikti ancak ilk sinema salonu 1907 de Atina da acildi 1914 yilinda Asty Films Company kurularak uzun metrajli filmlerin yapimina baslandi Geleneksel bir ask hikayesi olan Golfo daha once haber bulteni gibi kucuk yapimlar olmasina ragmen ilk Yunan uzun metrajli filmi olarak kabul edilir 1931 de Orestis Laskos un yonettigi Daphnis ve Chloe Avrupa sinemasinin ilk ciplak sahnelerinden birini iceriyordu ve yurt disinda gosterilen ilk Yunan filmiydi 1944 te Katina Paksinu Canlar Kimin Icin Caliyor filmiyle En Iyi Yardimci Kadin Oyuncu Akademi Odulu ne layik goruldu 1950 ler ve 1960 larin basi Yunan sinemasinin altin cagi olarak kabul edilir Bu donemin yonetmenleri ve aktorleri Yunanistan da onemli figurler olarak tanindi ve bazilari uluslararasi begeni kazandi George Tzavellas Irini Papas Melina Merkuri Mihalis Kakoyannis Alekos Sakellarios Nikos Tsiforos Iakovos Kambanelis Katina Paksinu Nikos Kunduros Ellie Lambeti ve digerleri Yilda altmistan fazla film yapildi ve bunlarin cogunda kara film unsurlari vardi Dikkate deger filmler sunlardir Sarhos 1950 yonetmen George Tzavellas Sahte Para 1955 Giorgos Tzavellas Pikro PSwmi 1951 Grigoris Grigoriou benzerligi yuzunden azili bir katilin yerine gecen bir banka memurunun seruvenini aktaran O Drakos Canavar 1956 Nikos Kunduros Stella 1955 Cacoyannis in yonettigi ve Kampanellis in yazdigi Woe to the Young 1961 Alekos Sakellarios Italyan saldirisini konu edinen Ouranos Gokyuzu 1963 1962 Takis Kanellopoulos ve The Red Lanterns 1963 Vasilis Georgiadis Diger onemli Yunan yonetmenler arasinda Anadolu bozgunundan sonra Atina ya gocen Rumlarin tarihini konu edinen Rembetiko filmi ile taninan Kostas Ferris ve Kibris olaylarini Yunan bakis acisindan yansitan Attila 74 1974 ile taninan Mihalis Kakoyannis one cikar Cacoyannis En Iyi Yonetmen En Iyi Uyarlama Senaryo ve En Iyi Film adayliklarini kazanan Anthony Quinn le birlikte Yunan Zorba yi yonetti Finos Film bu donemde Laterna Ftwxeia kai Filotimo Madalena I theia ap to Chicago To 3ylo bghke apo ton Paradeiso gibi ve cok daha fazlasi filmlerle katkida bulundu 1970 ler ve 1980 lerde Theodoros Angelopulos onemli filmler yonetti Sonsuzluk ve Bir Gun adli filmi 1998 Cannes Film Festivali nde Ekumenik Juri Odulu nu ve Fransizca Altin Palmiye odulunu kazandi Theodoros Angelopulos Yunanistan sinemasinin en ses getirmis olan yonetmenidir Yonetmenin filmleri arasinda Atina da adalet dagitan bir kabadayinin yasamini betimleyen Arici 1986 Balkan yarimadasi tarihini ele alan Ulis in Bakisi 1995 ve olumcul bir hastaliga yakalanmis bir yazarin teget gectigi mutluluklari konu edinen Sonsuzluk ve Bir Gun 1998 one cikar Yunan diasporasinda Yunan Fransiz Costa Gavras ve Yunan Amerikali Elia Kazan John Cassavetes ve Alexander Payne gibi uluslararasi une sahip film yapimcilari vardir Yorgos Lanthimos bu calismasiyla dort Akademi Odulu adayligi aldi bunlar arasinda Kopek Disi 2009 filmiyle En Iyi Yabanci Film The Lobster 2015 filmiyle En Iyi Orijinal Senaryo ve The Favorite 2018 filmiyle En Iyi Film ve En Iyi Yonetmen yer alir Mutfak Feta peyniri ve zeytinlerle Yunan salatasi Yunan mutfagi Girit yemekleriyle ozetlenen Akdeniz diyeti nin ozelligidir Yunan mutfagi musakka pastitsio klasik Yunan salatasi fasolada spanakopita ve souvlaki gibi cesitli yerel yemeklerde taze malzemeler icerir Skordalia ceviz badem ezilmis sarimsak ve zeytinyagindan olusan kalin bir pure mercimek corbasi retsina cam recinesi ile muhurlenmis beyaz veya gul rose sarabi ve pasteli bal ile pisirilmis susamli cubuk seker gibi bazi yemeklerin izi eski Yunanistan a kadar uzanir Yunanistan genelinde insanlar genellikle izgara ahtapot ve kucuk balik beyaz peynir dolmades pirinc kus uzumu ve asma yapragina sarilmis cam fistiklari cesitli bakliyatlar zeytinler peynir ve tzatziki gibi cesitli soslarla birlikte meze gibi kucuk yemeklerden yemeyi sever Zeytinyagi hemen hemen her yemege eklenir Bazi tatlilar arasinda melomakarona diples ve galaktoboureko ve uzo metaxa gibi icecekler ve retsina dahil cesitli saraplar bulunur Yunan mutfagi anakaranin farkli bolgelerinden ve adadan adaya buyuk farkliliklar gosterir Bazi cesniler diger Akdeniz mutfaklarindan daha sik kullanir kekik nane sarimsak sogan dereotu ve defne yapraklari Diger cok tuketilen ot ve baharatlar arasinda feslegen kekik ve rezene tohumu vardir Bircok Yunan tarifinde ozellikle ulkenin kuzey kesimlerinde tatli baharatlar etle birlikte ornegin yahnilerde tarcin ve karanfil kullanilir Koutouki veya Koutoukian Yunanistan da yaygin yeralti restoranidir MedyaSiyasi taraf tutma egilimindeki Yunan gazeteleri arasinda Ekathimerini Gunluk Ozgur Basin To Vima Tribun ve 2009 ekonomik krizinin ardindan yalnizca cevrimici yayinlanan Ta Nea Haberler one cikar Devletin televizyon ve radyo yayinciligindaki tekeli 1980 lerde kirildi ve bu da ozel istasyonlarin dogmasina neden oldu Kaynakca Results of Population Housing Census 2011 concerning the permanent population of the country Yunanca 20 Mart 2014 13 Kasim 2015 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 25 Ekim 2016 a b c d Uluslararasi Para Fonu 2023 GYSIH Tahminleri Dunya Ekonomi Tahmini Uluslararasi Para Fonu 10 Ekim 2023 Arsivlenmesi gereken baglantiya sahip kaynak sablonu iceren maddeler link Gelis Esitsizligi Piraeus Hellenic Statistical Authority 19 Haziran 2020 26 Haziran 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 23 Haziran 2020 Human Development Report 2020 The Next Frontier Human Development and the Anthropocene PDF United Nations Development Programme 15 Aralik 2020 ss 343 346 ISBN 978 92 1 126442 5 15 Aralik 2020 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 16 Aralik 2020 a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by bz ca cb cc cd ce cf cg ch ci cj ck cl cm cn co cp cq cr cs ct cu cv cw cx cy cz da db dc dd de df dg dh di dj dk dl dm dn do dp dq dr ds dt du dv dw dx dy dz ea eb ec ed ee ef eg eh ei ej ek el em en eo Keridis 2009 a b Vermeule Vermeule 1 Aralik 1967 The Promise of Thera The Atlantic Ingilizce 30 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Ekim 2021 a b c Haseltine Haseltine 24 Eylul 2010 Crete A Walk Through History The Atlantic Ingilizce 30 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Ekim 2021 Harvati Katerina ve digerleri 10 Temmuz 2019 Apidima Cave fossils provide earliest evidence of Homo sapiens in Eurasia Nature 571 7766 ss 500 504 doi 10 1038 s41586 019 1376 z PMID 31292546 1 Agustos 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Nisan 2024 Marie Antoinette de Lumley Gaspard Guipert Henry de Lumley Natassa Protopapa Theodoros Pitsios Apidima 1 and Apidima 2 Two anteneandertal skulls in the Peloponnese Greece L Anthropologie Cilt 124 Sayi 1 2020 102743 ISSN 0003 5521 https doi org 10 1016 j anthro 2019 102743 Douka K Perles C Valladas H Vanhaeren M Hedges R E M 2011 Franchthi Cave revisited the age of the Aurignacian in south eastern Europe Antiquity Magazine s 1133 22 Aralik 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Nisan 2024 Eugene N Borza 1992 In the Shadow of Olympus The Emergence of Macedon Princeton University Press s 58 ISBN 978 0 691 00880 6 Perles Catherine 2001 The Early Neolithic in Greece The First Farming Communities in Europe Cambridge University Press s 1 ISBN 9780521000277 Sansone David 2011 Ancient Greek civilization Wiley s 5 ISBN 9781444358773 Frucht Richard C 31 Aralik 2004 Eastern Europe An Introduction to the People Lands and Culture ABC CLIO s 847 ISBN 978 1 57607 800 6 Erisim tarihi 5 Aralik 2012 People appear to have first entered Greece as hunter gatherers from southwest Asia about 50 000 years of Bronze Age culture and technology laid the foundations for the rise of Europe s first civilization Minoan Crete a b World and Its Peoples Marshall Cavendish Eylul 2009 s 1458 ISBN 978 0 7614 7902 4 Erisim tarihi 5 Aralik 2012 Greece was home to the earliest European civilizations the Minoan civilization of Crete which developed around 2000 BC and the Mycenaean civilization on the Greek mainland which emerged about 400 years later The ancient Minoan 7 Subat 2011 The Uniqueness of Western Civilization BRILL s 297 ISBN 978 90 04 19248 5 The list of books which have celebrated Greece as the cradle of the West is endless two more examples are Charles Freeman s The Greek Achievement The Foundation of the Western World 1999 and Bruce Thornton s Greek Ways How the Greeks Created Western Civilization 2000 Chiara Bottici Benoit Challand 11 Ocak 2013 The Myth of the Clash of Civilizations Routledge s 88 ISBN 978 1 136 95119 0 The reason why even such a sophisticated historian as Pagden can do it is that the idea that Greece is the cradle of civilisation is so much rooted in western minds and school curricula as to be taken for granted 1995 The End of the Bronze Age Changes in Warfare and the Catastrophe Ca 1200 BC Princeton University Press s 3 ISBN 0691025916 Beckman Gary M Bryce Trevor R Cline Eric H 2012 Writings from the Ancient World The Ahhiyawa Texts PDF Writings from the Ancient World Atlanta Society of Biblical Literature s 6 ISSN 1570 7008 9 Nisan 2015 tarihinde kaynagindan PDF Kelder Jorrit M 2010 The Kingdom of Mycenae A Great Kingdom in the Late Bronze Age Aegean CDL Press Bethesda MD ss 45 86 108 13 Temmuz 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 18 Mart 2015 a b Schwarz Benjamin 1 Aralik 2008 Geography Is Destiny The Atlantic Ingilizce 8 Aralik 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Ekim 2021 Short John R 1987 An Introduction to Urban Geography Routledge s 10 ISBN 9780710203724 a b c d e f g Weiner Eric 10 Subat 2016 Searching for the Secret to Athenian Genius The Atlantic Ingilizce 30 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Agustos 2021 a b c d e Lester Lester 1 Kasim 2002 Notes from Antiquity The Atlantic Ingilizce 30 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Ekim 2021 Vidal Naquet Pierre Le monde d Homere The World of Homer Perrin 2000 p 19 D C H Rieu s introduction to The Odyssey Penguin 2003 p xi Schuller 2008 ss 27 88 89 Dunn John 1994 Democracy the unfinished journey 508 BC 1993 AD Oxford University Press ISBN 978 0 19 827934 1 Raaflaub Kurt A Ober Josiah Wallace Robert W 2007 Origin of Democracy in Ancient Greece University of California Press ISBN 978 0 520 24562 4 Joseph Roisman Ian Worthington A companion to Ancient Macedonia 30 Mart 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde John Wiley amp Sons 2011 144435163X pp 135 138 p 343 Robin Waterfield 19 Nisan 2018 Creators Conquerors and Citizens A History of Ancient Greece Oxford University Press s 148 ISBN 978 0 19 872788 0 They formed an alliance which we call the Hellenic League and bound themselves not just to repel the Persians but to help one another whatever particular enemy threatened the freedom of the Greek cities This was a real acknowledgment of a shared Greekness and a first attempt to unify the Greek states under such a banner John Van Antwerp Fine 1983 The Ancient Greeks A Critical History Harvard University Press s 297 ISBN 978 0 674 03314 6 This Hellenic League the first union of Greek states since the mythical times of the Trojan War was the instrument through which the Greeks organised their successful resistance to Persia Barry Strauss 16 Agustos 2005 The Battle of Salamis The Naval Encounter That Saved Greece and Western Civilization Simon and Schuster ss 1 11 ISBN 978 0 7432 7453 1 29 Nisan 2024 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Nisan 2024 Worthington 2015 ss 42 43 Walbank 1993 ss 13 14 29 30 Schuller 2008 ss 49 51 52 53 Hornblower 2011 ss 268 270 285 9 Walbank 1993 ss 31 2 34 5 36 7 Gehrke 1995 ss 10 3 16 7 21 24 5 28 9 Walbank 1993 ss 46 8 59 74 5 Gehrke 1995 ss 30 32 45 8 54 5 Walbank 1993 ss 62 3 133 9 Gehrke 1995 ss 63 65 73 75 6 Kosso Cynthia Scott Anne 2009 The Nature and Function of Water Baths Bathing and Hygiene from Antiquity Through the Renaissance Brill s 51 ISBN 978 9004173576 18 Mart 2024 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Nisan 2024 Walbank 1993 ss 79 80 91 2 141 2 151 2 Gehrke 1995 ss 68 70 a b c Cline 2010 a b Flower Harriet Ed 2004 The Roman Republic Cambridge University Press ss 248 258 ISBN 978 0 521 00390 2 Antigonid dynasty Britannica online bas 2008 a b c Reinhold a b c d e f g h i j Roedig a b Ward Allen Mason ve digerleri 2003 A history of the Roman people Prentice Hall s 276 ISBN 978 0 13 038480 5 Zoch Paul 2000 Ancient Rome An Introductory History University of Oklahoma Press s 136 ISBN 978 0 8061 3287 7 Erisim tarihi 29 Nisan 2012 R Birley Anthony 2013 Hadrian The Restless Emperor Abingdon Routledge ss 16 17 ISBN 978 0 415 16544 0 Kouremenos Anna 2022 The City of Hadrian and not of Theseus A cultural history of Hadrian s Arch The Province of Achaea in the 2nd Century CE The Past Present Londra Routledge 4 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Nisan 2024 Wright 2006 a b c Pollis 1958 Bosworth 2009 a b c d e f g h i Nijman Jan 2020 Geography Realms Regions and Concepts 20 bas Wiley ISBN 978 1119607410 Marker Sherry Bowman John Kerasiotis Peter Sarna Heidi 2010 Frommer s Greek Islands John Wiley amp Sons s 12 ISBN 978 0 470 52664 4 26 Temmuz 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Temmuz 2022 a b c d Hlepas Nikolaos Komninos 2011 The Impact of local government reforms in Greece a critical overview Editura Economicǎ ss 67 87 ISBN 978 973 709 531 2 Agency C I 2013 The CIA World Factbook 2014 Skyhorse s 991 ISBN 978 1 62873 451 5 4 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Subat 2023 The World Factbook Greece Central Intelligence Agency 9 Ocak 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 19 Temmuz 2017 Dempsey Judy EU and NATO Look on at Greece s Pampered Armed Forces Carnegie Europe 24 Temmuz 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 19 Temmuz 2017 Statista Ingilizce 3 Ekim 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 1 Ekim 2021 Statista Ingilizce 3 Ekim 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 1 Ekim 2021 Statista Ingilizce 3 Ekim 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 1 Ekim 2021 Statista Ingilizce 12 Mayis 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 1 Ekim 2021 Statista Ingilizce 6 Temmuz 2021 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 1 Ekim 2021 Statista Ingilizce 28 Haziran 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 1 Ekim 2021 Summers Lawrence 20 Haziran 2015 The consequences of Greece s impending breakdown Washington Post 15 Eylul 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Ekim 2021 a b c d Birnbaum Michael 30 Haziran 2015 Greece fails to make key IMF debt payment Washington Post 7 Ocak 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Ekim 2021 Galbraith James K 20 Agustos 2018 The Greece Bailout s Legacy of Immiseration The Atlantic Ingilizce 31 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Ekim 2021 Donadio Rachel 3 Temmuz 2019 Greece Is Over Its Crisis but Europe Isn t The Atlantic Ingilizce 20 Nisan 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Ekim 2021 Tsalicoglou 1994 Faiola Anthony 30 Haziran 2015 Europe rallies behind Merkel as Greeks hit breaking point Washington Post 29 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Ekim 2021 Arnade Chris 16 Temmuz 2015 The Banks Brought Down Greece The Atlantic Ingilizce 31 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Ekim 2021 a b c O Brien Matthew 13 Mart 2012 Not Solving the Greek Debt Crisis Might Just Solve the Greek Debt Crisis The Atlantic Ingilizce 31 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Ekim 2021 a b c d Thompson Derek 31 Mayis 2011 The Greek Debt Crisis A Monumental Mess the Whole Strategy Has Failed The Atlantic Ingilizce 31 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Ekim 2021 Kalyvas Kalyvas 4 Mayis 2017 What Democracies Can Learn From Greece s Failed Populist Experiment The Atlantic Ingilizce 30 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Ekim 2021 a b c Eurostat 6 Ekim 2014 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 19 Ekim 2011 a b c d e Fruits and vegetables annual data Eurostat 6 Ekim 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 19 Ekim 2011 Kaynak hatasi Gecersiz lt ref gt etiketi CIAFactBook isimli refler icin metin saglanmadi Bkz Kaynak gosterme Kaynak hatasi Gecersiz lt ref gt etiketi Eurostat Sustainable isimli refler icin metin saglanmadi Bkz Kaynak gosterme a b Polemis Spyros M greece org 11 Ekim 1997 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 9 Nisan 2007 Press release 11 Mayis 2006 Yunanistan Ulusal Bankasi 31 Agustos 2007 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 8 Nisan 2007 a b PDF United Nations 2011 15 Aralik 2011 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 17 Subat 2012 a b PDF United Nations 2010 6 Agustos 2011 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 10 Agustos 2011 PDF United Nations 2006 28 Temmuz 2011 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 10 Agustos 2011 U S 2001 29 Ekim 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 11 Haziran 2013 a b Engber Daniel 17 Agustos 2005 So Many Greek Shipping Magnates Slate 5 Agustos 2011 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Agustos 2011 Jill Dubois Xenia Skoura Olga Gratsaniti 2003 Greece Marshall Cavendish s 42 ISBN 978 0 7614 1499 5 28 Mayis 2013 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Nisan 2013 Greek ships make up 70 percent of the European Union s total merchant fleet Greece has a large shipbuilding and ship refitting industry Its six shipyards near Piraeus are among the biggest in Europe As Greek ships primarily transport www ekathimerini com 22 Subat 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Travel Leisure 12 Temmuz 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 16 Temmuz 2011 World s Best Islands BBC 1 Aralik 2011 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Aralik 2011 Chloe Wynne Greek tourism sector growing over three times faster than wider economy says new WTTC research WTTC 21 Nisan 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Nisan 2019 Espase ta konter o ellhnikos toyrismos to 2016 Newsbeast gr 20 Ocak 2017 3 Agustos 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 3 Agustos 2017 Nights spent in tourist accommodation establishments regional annual data Eurostat 2010 22 Agustos 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 10 Agustos 2011 PDF Eurostat 2010 16 Mayis 2011 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 10 Agustos 2011 25 Haziran 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 28 Temmuz 2017 Karagiannhs Nikos 4 Agustos 2023 BOAK Entos toy 2023 h anadei3h anadoxoy gia to odiko tmhma Xania Hrakleio Ypodomes com Yunanca 16 Ekim 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 6 Ekim 2023 ERGOSE Investment Program 18 Mart 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde 30 March 2016 Maritime passenger statistics Avrupa Komisyonu 27 Subat 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 6 Ekim 2023 Hellenic Civil Aviation Authority Our Airports Yphresia Politikhs Aeroporias Arxikh 13 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 6 Ekim 2023 Athens International Airport El Venizelos Facts amp Figures aia gr 7 Mart 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 12 Ocak 2021 Statista Statista 3 Eylul 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Eylul 2021 Arsivlenmis kopya 11 Mart 2008 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 8 Subat 2008 a b c d e f Fiddian Qasmiyeh 2014 Moskos 1980 Tamis 2005 Statista Ingilizce 3 Ocak 2014 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 27 Eylul 2021 2011 census Arsivlenmesi gereken baglantiya sahip kaynak sablonu iceren maddeler link Religious Belief and National Belonging in Central and Eastern Europe Pew Research Center 10 Mayis 2017 24 Subat 2018 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 9 Eylul 2017 OECD 3 Aralik 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Eylul 2021 OECD Better Life Index Greece oecdbetterlifeindex org OECD 13 Agustos 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 20 Subat 2018 Get Golden Visa Ingilizce 1 Ekim 2020 8 Ekim 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Kasim 2022 a b Statista 27 Eylul 2021 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Eylul 2021 Statista 2 Kasim 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Eylul 2021 Encyclopaedia Britannica Greek literature Byzantine literature Carol Strickland 2007 The Illustrated Timeline of Western Literature A Crash Course in Words amp Pictures Sterling Publishing Company Inc s 2 ISBN 978 1 4027 4860 8 Although the first writing originates in the cradle of civilization along Middle Eastern rivers the Tigris Euphrates and Nile the true cradle of Western literature is Athens As the poet Percy Bysshe Shelley says We are all Greeks Loney 2018 a b c d e f g h Preus 2015 Papaioannou 2021 The Modern Greek language in its relation to Ancient Greek a b Dimaras 1974 Oi Italoi 8aymazoyn to Dafnis kai Xloh Eley8erotypia Yunanca 3 Temmuz 2009 1 Nisan 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 13 Mayis 2022 Dafnis kai Xloh sthn Mpolonia To Bhma 4 Temmuz 2009 28 Ocak 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 13 Mayis 2022 The 16th Academy Awards 1943 Nominees and Winners Sinema Sanatlari ve Bilimleri Akademisi 21 Mart 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 13 Mayis 2022 Ephraim Katz 2001 Greece The Film Encyclopedia New York HarperResource ss 554 555 Papanikolaou 2021 The New York Times 2009 28 Eylul 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 13 Mayis 2022 51eme Festival International du Film Cannes Cinema francais fr Fransizca 28 Ocak 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 13 Mayis 2022 1998 51e edition 50th edition Cannes fest com Fransizca 27 Ocak 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 13 Mayis 2022 Urbancinefile com 7 Eylul 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 13 Mayis 2022 a b Horton 1997 Oscar Winners 2019 The Complete List Variety 24 Subat 2019 15 Ocak 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 13 Mayis 2022 Edelstein Sari 22 Ekim 2010 Food Cuisine and Cultural Competency for Culinary Hospitality and Nutrition Professionals Jones amp Bartlett ss 147 49 ISBN 978 0 7637 5965 0 12 Kasim 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Aralik 2011 2009 Mediterranean clay pot cooking traditional and modern recipes to savor and share Hoboken N J John Wiley amp Sons s 235 ISBN 978 0 7645 7633 1 OCLC 298538015 This is Athens Ingilizce 20 Eylul 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 17 Ocak 2022 Trivolis Despina 20 Mart 2013 A Traditional Koutouki in Athens Mets Neighborhood Ingilizce 7 Agustos 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 17 Ocak 2022 Doriti Carolina 12 Mart 2019 Ramona Basement Dwellers Ingilizce 7 Agustos 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 17 Ocak 2022 Head to the Epirus route to experience the wonders of Greek wine where it s produced National Geographic Ingilizce 18 Ekim 2019 6 Ekim 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 17 Ocak 2022 Howard Rachel 4 Subat 2016 Eat like a local in Athens from backstreet souvlaki joints to no menu seafood spots The Telegraph Ingilizce ISSN 0307 1235 17 Ocak 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 17 Ocak 2022 BibliyografyaA Brief History of Ancient Greece Politics Society and Culture Oxford Oxford University Press 2004 Alexander G M The Prelude to the Truman Doctrine British Policy in Greece 1944 1947 Oxford Clarendon Press 1982 Alexandris Alexis The Greek Minority of Istanbul and Greek Turkish Relations 1918 1974 Atina Center for Asia Minor Studies 1983 Alford Jonathan ed Greece and Turkey Adversity in Alliance Londra Gower 1984 Amen Michael Mark American Foreign Policy in Greece 1944 1949 Economic Military and Institutional Aspects Frankfurt am Main Peter Lang 1978 Augustinos Gerasimos Consciousness and History Nationalist Critics of Greek Society 1897 1914 Boulder Colo East European Quarterly 1977 Augustinos Gerasimos The Greeks of Asia Minor Confession Community and Ethnicity in the Nineteenth Century Kent Ohio Kent State University Press 1992 Aydin Mustafa and Kostas Yfantis eds Turkish Greek Relations The Security Dilemma in the Aegean Londra Routledge 2002 Bahcheli Tozun Greek Turkish Relations since 1955 Boulder Colo Westview Press 1990 Belge Taciser Ulas ed Voices for the Future Civic Dialogue between Turks and Greeks Istanbul Bilgi University Press 2007 Blinkhom Martin and Thanos Veremis eds Modern Greece Nationalism and Nationality Atina ELIAMEP Sage 1990 Bliss Christopher and Jorge Braga Unity with Diversity in the European Economy The Community s Southern Frontier Cambridge Cambridge University Press 1990 Boardman John The Oxford History of Greece and the Hellenistic World Oxford Oxford University Press 2002 Bottomley Gillian After the Odyssey A Study of Greek Australians St Lucia University of Queensland Press 1979 Bower Leonard and Gordon Bolitho Otto I King of Greece A Biography Londra Selwyn amp Blount 1939 Brewer D The Flame of Freedom The Greek War of Independence 1821 1835 Londra John Murray 2001 Brown James Delicately Poised Allies Greece and Turkey Londra Brassey s 1991 Browning Robert ed The Greek World Classical Byzantine and Modern Londra Thames amp Hudson 2000 Burgess Thomas Greeks in America Boston Shennan 1913 Butterworth Katherine and Sara Schneider eds Rebetika Songs from the Old Greek Underworld Atina Komboloi 1975 Calotychos Vangelis Modern Greece A Cultural Poetics Oxford Berg 2003 Campbell John and Philip Sherrard Modern Greece Londra Ernest Benn 1968 Candilis Wray The Economy of Greece 1944 66 Efforts for Stability and Development New York Praeger 1968 Carrabott Philip ed Greek Society in the Making 1863 1913 Hampshire Variorum 1997 Cartledge Paul ed The Cambridge Illustrated History of Ancient Greece Cambridge Cambridge University Press 2002 Chaconas Stephen George Adamantios Korais A Study in Greek Nationalism New York Columbia University Press 1942 Chimbos Peter D The Canadian Odyssey The Greek Experience in Canada Toronto McClelland amp Stewart 1980 Clark Bruce Twice a Stranger How Mass Expulsion Forged Modern Greece and Turkey Londra Granta Books 2006 Clogg Richard and Mary Jo Clogg Greece Oxford Clio Press 1980 Clogg Richard ed Greece 1981 89 The Populist Decade New York St Martin s Press 1993 Clogg Richard ed Minorities in Greece Aspects of a Plural Society Londra Hurst 2002 Clogg Richard ed The Struggle for Greek Independence Essays to Mark the 150th Anniversary of the Greek War of Independence Londra Macmillan 1973 Clogg Richard A Concise History of Greece Cambridge Cambridge University Press 1992 Clogg Richard Parties and Elections in Greece Durham N C Duke University Press 1987 Close David Greece since 1945 Londra Longman 2002 Colovas Anthone C A Quick History of Modern Greece New York Publish America 2007 Constantopoulou Photini ed The Foundation of the Modern Greek State Major Treaties and Conventions 1830 1947 Atina Kastaniotis Editions 1999 Constas Dimitris and Athanassios G Platias eds Diasporas in World Politics The Greeks in Comparative Perspective Londra Macmillan Institute of International Relations Panteion University 1993 Costopoulos Michael The Greek Community of New York City Early Years to 1910 New York Aristide Caratzas 1992 Couloumbis Theodore John A Petropulos and Harry J Psomiades eds Foreign Interference in Greek Politics A Historical Perspective New York Pella 1976 Couloumbis Theodore T Kariotis and F Bellou eds Greece in the Twentieth Century Londra Frank Cass 2003 Cruickshank Charles Greece 1940 1941 Londra Davis Poynter 1976 Cutsumbis Michael A Bibliographic Guide to Materials on Greeks in the United States 1890 1968 New York Center for Migration Studies 1970 Dakin Douglas The Greek Struggle for Independence 1821 1833 Londra University of California Press 1973 Danforth Loring The Macedonian Conflict Ethnic Nationalism in a Transnational World Princeton N J Princeton University Press 1995 Dawkins Richard M Modern Greek in Asia Minor A Study of the Dialects of Silli Cappadocia and Pharasa with Grammar Texts List Translations and Glossary Cambridge Cambridge University Press 1916 Deringil Selim The Well Protected Domains Ideology and the Legitimation of Power in the Ottoman Empire 1876 1909 Londra I B Tauris 1998 Diamandouros Nikiforos et al eds Hellenism and the First Greek War of Liberation 1821 1830 Selanik Institute for Balkan Studies 1976 Diamandouros Nikiforos P J P Anton J A Petropulos and P Topping eds Hellenism and the First Greek War of Liberation 1821 1830 Continuity and Change Selanik Institute for Balkan Studies 1976 Diez Thomas ed The European Union and the Cyprus Conflict Modern Conflict Postmodern Union Manchester Manchester University Press 2002 Dimaras Konstantinos Th C Koumarianou and L Droulia eds Modern Greek Culture A Selected Bibliography in English French German Italian 4th rev ed Atina Neo Hellenic Research Centre of the National Hellenic Research Foundation 1974 Dimaras Konstantinos Th A History of Modern Greek Literature Londra University of London Press 1974 Dimen Muriel and Ernestine Friedl eds Regional Variation in Modern Greece and Cyprus Toward a Perspective of the Ethnography of Greece New York Academy of Sciences 1976 Dimitrakopoulos Dionyssis G and Argyris G Passas eds Greece in the European Union Londra Routledge 2004 Dontas Domna Greece and the Great Powers 1863 1875 Selanik Institute for Balkan Studies 1966 Doulis Thomas Disaster and Fiction Modern Greek Fiction and the Asia Minor Disaster of 1922 Berkeley University of California Press 1977 Driault Edouard and Michel Lheritier Histoire diplomatique de la Grece de 1821 a nos jours Paris Didot 1925 1926 Economopoulou Marietta Parties and Politics in Greece 1844 55 Atina 1984 Eisner Robert Travelers to an Antique Land The History and Literature of Travel to Greece Ann Arbor University of Michigan Press 1991 Fairchild Henry Pratt Greek Immigration to the United States New Haven Conn Yale University Press 1911 Faubion James D Modern Greek Lessons A Primer in Historical Constructivisim Princeton Studies in Culture Power and History Princeton N J Princeton University Press 1993 Featherstone Kevin Politics and Policy in Greece The Challenge of Modernization Londra Routledge 2005 Ferrera Maurizi Welfare State Reform in Southern Europe Fighting Poverty and Social Exclusion in Italy Spain Portugal and Greece Londra Routledge 2005 Frangoudaki Anna and Thalia Dragonas Greece between Tradition and Modernity In Search of an Equal Place in the European Taxonomy of Peoples In Youth and History vol 1 Edited by M Angvid and B von Borries Hamburg Korber Stiftung 1997 Frazee Charles The Orthodox Church and Independent Greece 1821 1852 Cambridge Cambridge University Press 1969 Freris Andrew F The Greek Economy in the Twentieth Century Londra Croom Helm 1986 Gallant Thomas W Modern Greece Londra Hodder Arnold 2001 Gennadius J A Sketch of the History of Education in Greece Edinburgh World Federation of Education 1925 Gianaris Nicholas Greece and Turkey Economic and Geopolitical Perspectives New York Praeger 1988 Gourgouris Stathis Dream Nation Enlightenment Colonization and the Institution of Modern Greece Stanford Calif Stanford University Press 1996 Greece s Economic Performance and Prospects Atina Bank of Greece 2001 Guthenke Constanze Placing Modern Greece The Dynamics of Romantic Hellenism 1770 1840 Oxford Oxford University Press 2008 Hadjiantoniou George Protestant Patriarch The Life of Cyril Lucaris 1572 1638 Patriarch of Constantinople Londra Epworth Press 1961 Hannay David Cyprus The Search for a Solution Londra I B Tauris 2005 Hasluck Frederick W Athos and Its Monasteries Londra Kegan Paul 1924 Hatzivassiliou Evanthis The Cyprus Question 1878 1960 The Constitutional Aspect Minneapolis University of Minnesota 2002 Hellander Paul Greece Country Guide 8th ed New York Lonely Planet 2008 Higham Robin and Thanos Veremis eds The Metaxas Dictatorship Aspects of Greece 1936 1940 Atina ELIAMEP 1993 Hirschon R Crossing the Aegean An Appraisal of the 1923 Compulsory Population Exchange between Greece and Turkey Londra Berghahn Books 2003 Holland Robert Britain and the Revolt in Cyprus 1954 1959 Oxford Clarendon Press 1998 Holst Gail Road to Rebetika Music from a Greek Subculture Songs of Love Sorrow and Hashish Atina Anglo Hellenic 1977 Hondros John Occupation and Resistance The Greek Agony 1941 44 New York Pella 1983 Iatrides John Revolt in Athens The Greek Communist Second Round 1944 1945 Princeton N J Princeton University Press 1972 Ioannides Christos In Turkey s Image The Transformation of Occupied Cyprus into a Turkish Province New Rochelle N Y Aristides Caratzas 1991 Kakridis Ioannis T The Ancient Greeks and the Greeks of the War of Independence Balkan Studies 4 no 2 1963 251 64 Kariotis Theodore ed The Greek Socialist Experiment Papandreou s Greece 1981 1989 New York Pella 1992 Kazamias Andreas and Byron G Massialas Greece Tradition and Change in Education A Comparative Study Englewood Cliffs N J Prentice Hall 1965 Keeley Edmund The Salonika Bay Murder Cold War Politics and the Polk Affair Princeton N J Princeton University Press 1989 Keridis Dimitris and Chryssostomos Sfatos eds Greek Higher Education Prospects for Reform New York Pella 1998 Keridis Dimitris and Dimitris Triantafyllou eds Greek Turkish Relations in the Era of Globalization New York Brassey s 2001 Kitroeff Alexander The Greeks in Egypt 1919 1937 Ethnicity and Class Oxford Middle East Centre 1989 Kitromilides Paschalis M ed Eleftherios Venizelos The Trials of Statesmanship Edinburgh Edinburgh University Press 2006 Kitromilides Paschalis M The Enlightenment as Social Criticism Iosipos Moisiodax and Greek Culture in the Eighteenth Century Princeton N J Princeton University Press 1992 Koliopoulos John S and Thanos M Veremis Greece The Modern Sequel From 1821 to the Present New York New York University Press 2003 Kollias Christos and Gulay Gunluk Senesen eds Greece and Turkey in the 21st Century Conflict or Cooperation A Political Economy Perspective Londra Nova Science 2003 Koumoulides John A ed Greece The Legacy Essays on the History of Greece Ancient Byzantine and Modern Bethesda University Press of Maryland 1998 Krautheimer Richard Early Christian and Byzantine Architecture Harmondsworth Ingiltere Penguin Books 1965 Lambiri Dimaki Jane Social Stratification in Greece 1962 1982 Atina Sakkoulas 1983 Layoun Mary ed Modernism in Greece Essays on the Literary and Cultural Margins of a Movement New York Pella 1990 Legg Keith R and John M Roberts Modern Greece A Civilization on the Periphery Boulder Colo Westview Press 1997 Levandis John The Greek Foreign Debt and the Great Powers 1821 1898 New York Columbia University Press 1944 Litsas Fotios K A Companion to the Greek Orthodox Church New York Greek Orthodox Archdiocese 1984 Living in Occupied Greece 1939 1945 Atina Centre Academic Press 1991 Marketou Jenny The Great Longing The Greeks of Astoria Atina Kedros 1987 Mazower Mark Salonica City of Ghosts Christians Muslims and Jews 1430 1950 Londra HarperCollins 2004 McGrew William Land and Revolution in Modern Greece 1800 1881 Kent Ohio Kent State University Press 1985 McNeil William The Metamorphosis of Greece since World War II Chicago University of Chicago Press 1978 Miller William The Ottoman Empire and Its Successors 1801 1927 Cambridge Cambridge University Press 1936 Mitrakos Alexander France in Greece during World War I Boulder Colo East European Monographs 1982 Monos Dimitris The Achievement of the Greeks in the United States Philadelphia Centrum 1986 Moskos Charles Greek Americans Struggle and Success Englewood Cliffs N J Prentice Hall 1980 Moustaka Calliope Attitudes Sociometric Status and Ability in Greek Schools Paris Mouton 1967 Munkman Charles A American Aid to Greece A Report on the First Ten Years Londra Methuen 1958 Myers E C W Greek Entanglement Gloucester Ingiltere Alan Sutton 1985 Newton Brian Cypriot Greek Its Phonology and Inflections Lahey Mouton 1972 Orfanos Spyros Harris J Psomiades and J Spyridakis eds Education and Greek Americans Process and Prospects New York Pella 1987 Orfanos Spyros Reading Greek America Studies in the Experience of Greeks in the United States New York Pella 2002 Organization for Economic Cooperation and Development Greece Reviews of National Policies for Education Paris OECD 1982 Stavrou Stavros Vocational Education and Training in Greece Selanik Cedefop European Communities 1995 Ozkirimli Umut and Spyros Sofos Tormented by History Nationalism in Greece and Turkey New York Columbia University Press 2008 O Ballance Edgar The Greek Civil War 1944 1949 Londra Faber amp Faber 1966 Pantelouris E M Greece An Introduction Moffat Scotland BlueAcre Books 1987 Papadopoulos Theodore Studies and Documents Relating to the History of the Greek Church and People under Turkish Domination Brussels 1952 Papastratis Procopis British Policy towards Greece during the Second World War 1941 1944 Cambridge Cambridge University Press 1984 Petrakis Marina The Metaxas Myth Dictatorship and Propaganda in Greece Londra Tauris Academic Studies 2005 Petropulos John Anthony Politics and Statecraft in the Kingdom of Greece 1833 43 Princeton N J Princeton University Press 1968 Politis Linos A History of Modern Greek Literature Oxford Clarendon Press 1973 Pollis Adamantia The Megali Idea A Study of Greek Nationalism PhD diss Faculty of Philosophy Johns Hopkins University 1958 Pomeroy Sarah B Stanley M Burstein Walter Donlan and Jennifer Tolbert Roberts Pratt Michael Britain s Greek Empire Reflections on the History of the Ionian Islands from the Fall of Byzantium Londra Rex Collings 1978 Prevelakis Eleftherios British Policy towards the Change in Dynasty in Greece 1862 63 Atina Christou 1953 Richter Heinz Greece and Cyprus since 1920 Bibliography of Contemporary History Heidelberg Wissenschaftlicher Verlag 1984 Roberts R J The Greek Press at Constantinople in 1627 and Its Antecedents Library 22 no 1 1967 Rozakis Christos and C Stephanou eds The New Law of the Sea Amsterdam North Holland 1983 Rozakis Christos Analysis of the Legal Problems in Greek Turkish Relations 1973 88 Atina ELIAMEP 1989 Runciman Steven The Fall of Constantinople Cambridge Cambridge University Press 1965 Scandinavian Studies in Modern Greek Gothenburg Sweden 1977 Smothers Frank William Hardy McNeill and Elizabeth Darbishire McNeill Report on the Greeks Findings of a Twentieth Century Fund Team Which Surveyed Conditions in Greece in 1947 New York Twentieth Century Fund 1948 Sophocleous M A Greek Press in Australia 1913 1995 Melbourne 1993 Stassinopoulos Costas Modern Greeks Greece in World War II The German Occupation and National Resistance and Civil War Washington D C American Hellenic Institute Foundation 2005 Stavrakis Peter Moscow and Greek Communism 1944 1949 Ithaca N Y Cornell University Press 1989 Stavrianos L S The Balkans since 1453 New York Holt Rinehart amp Winston 1965 Stavrou Nikolaos Allied Politics and Military Interventions The Political Role of the Greek Military Atina Papazissis 1977 Stefanidis Ioannis Isle of Discord Nationalism Imperialism and the Making of the Cyprus Problem New York New York University Press 1999 Stefanidis Ioannis Stirring the Greek Nation Political Culture Irredentism and Anti Americanism in Post War Greece 1945 1967 Londra Ashgate 2007 Sudosteuropa Mitteilungen Munih Sudosteuropa Gesellschaft Southeast Europe Association 1975 Ta Istorika Atina Melissa 1983 Tamis Anastasios M The Greeks in Australia Cambridge Cambridge University Press 2005 Theodossopoulos Dimitrios ed When Greeks Think about Turks The View from Anthropology Londra Routledge 2007 The South East European YEARBOOK Atina Hellenic Foundation for European and Foreign Policy ELIAMEP 1988 Toping Peter W Studies in Latin Greece A D 1205 1715 Londra Variorum 1977 Tsaktsiras Lambros Selanik The City and Its Monuments Selanik Malliares Paideia 2004 Tsalicoglou Iakovos S Negotiating for Entry The Accession of Greece to the European Community Dartmouth Aldershot 1994 Tziovas Dimitris Greece and the Balkans Identities Perceptions and Cultural Encounters since the Enlightenment Aldershot B K Ashgate 2003 Tziovas Dimitris The Nationism of the Demoticists and Its Impact on Their Literary Theory 1888 1930 Amsterdam Hakkert 1986 USA International Business Publications Greece Education System and Policy Handbook Washington D C IBP 2008 Vryonis Speros The Decline of Medieval Hellenism in Asia Minor and the Process of Islamization from the Eleventh through the Fifteenth Century Berkeley University of California Press 1986 Ware Timothy The Orthodox Church Harmondsworth Ingiltere Penguin Books 1963 Wellesz Egon A History of Byzantine Music and Hymnography Oxford Clarendon Press 1961 Wittner Lawrence S American Intervention in Greece 1943 1949 New York Columbia University Press 1982 Woodhouse Christopher M Karamanlis The Restorer of Greek Democracy Oxford Oxford University Press 1984 Woodhouse Christopher M Modern Greece A Short History Londra Faber amp Faber 2000 Woodhouse Christopher M The Battle of Navarino Londra Hodder amp Stoughton 1965 Xydis Stephen Greece and the Great Powers 1944 1947 Prelude to the Truman Doctrine Selanik Institute for Balkan Studies 1963 Xydis Stephen Modern Greek Nationalism Londra University of Washington Press 1969 Yannaras Christos Elements of Faith An Introduction to Orthodox Theology Edinburgh T T Clark 1991 Yiallourides Christodoulos K and Panayotis J Tsakonas eds Greece and Turkey after the End of the Cold War New York Aristide Caratzas 2001 Zakynthinos Dionysios A The Making of Modern Greece From Byzantium to Independence Oxford Blackwell 1976 Zizioulas Jean D Being as Communion Crestwood N Y St Vladimir s Seminary Press 1993 ed Greece and the EEC Integration and Convergence Londra Macmillan 1986 ed Greece in the 1940s A Nation in Crisis Hanover N H University Press of New England 1981 ed Greek Modernism and Beyond Lanham Md Rowman amp Littlefield 1995 ed The Greek Civil War 1943 1950 Studies of Polarization London Routledge 1993 ed The Greek Novel AD 1 1985 Londra Croom Helm 1988 Bien Peter Constantine Cavafy New York Columbia University Press 1964 A History of Thessaloniki Selanik Institute for Balkan Studies 1972 An Illustrated History of the Greeks in Australia Bundoora Victoria La Trobe University 1997 An Introduction to Modern Greek Literature Oxford Oxford University Press 1994 A Short History of Modern Greece Cambridge Cambridge University Press 1979 Capodistria The Founder of Greek Independence Londra Oxford University Press 1973 Greece in the 1980s Londra Macmillan 1983 Greece under Military Rule Londra Seeker amp Warburg 1972 Inside Hitler s Greece The Experience of Occupation 1941 1944 New Haven Conn Yale University Press 1993 Kazantzakis and the Linguistic Revolution in Greek Literature Princeton N J Princeton University Press 1972 Nikos Kazantzakis New York Columbia University Press 1972 Browing Robert Medieval and Modern Greek Cambridge Cambridge University Press 1989 Origins of the Greek Nation The Byzantine Period 1204 1461 Rev ed Translated by I Marks New Brunswick N J Rutgers University Press 1970 Red Acropolis Black Terror The Greek Civil War and the Origins of Soviet American Rivalry 1943 1949 New York Basic Books 2004 Rhigas Velestinlis The Protomartyr of the Greek Revolution Limni Evia Denise Harvey 1995 Six Poets of Modern Greece New York Alfred A Knopf 1961 Klironomos Martha George Theotokas Free Spirit Reconfiguring Greece s Path toward Modernity Journal of the Hellenic Diaspora 18 no 1 1992 79 98 The Generative Interpretation of Dialect A Study of Modern Greek Phonology Cambridge Cambridge University Press 1972 The Great Church in Captivity A Study of the Patriarchate of Constantinople from the Eve of the Turkish Conquest to the Greek War of Independence Cambridge Cambridge Press 1968 The Greeks in the United States Cambridge Mass Harvard University Press 1964 The Greek War of Independence Its Historical Setting Londra Hutchinson 1952 The Modern Greek Language Oxford Oxford University Press 1985 Theodorakis Myth and Politics in Modern Greek Music Amsterdam Adolf M Hakkert 1980 The Struggle for Greece 1941 1949 Londra Hart Davis MacGibbon 1976 The Unification of Greece 1770 1923 New York St Martin s Press 1972 The United States Greece and Turkey The Troubled Triangle New York Praeger 1983 Andress David 2015 The Oxford handbook of the French Revolution 1 bas Oxford Oxford University Press ISBN 978 0198845942 Ayoub Samy A 2020 Law empire and the sultan Ottoman imperial authority and late Ḥanafi jurisprudence New York NY Oxford University Press ISBN 978 0190092924 Balot Ryan 2017 The Oxford handbook of Thucydides New York NY Oxford University Press ISBN 978 0199340385 Bosworth R J B 2009 The Oxford handbook of fascism Oxford Oxford University Press ISBN 978 0199594788 Boys Stones George 2009 The Oxford handbook of Hellenic studies Oxford Oxford University Press ISBN 978 0199286140 Boys Stones George 2009 The Oxford handbook of Hellenic studies Oxford Oxford University Press ISBN 978 0199286140 Breuilly John 2013 The Oxford handbook of the history of nationalism 1 bas Oxford Oxford University Press ISBN 978 0198768203 Campbell Brian 2017 The Oxford handbook of warfare in the classical world Oxford Oxford University Press ISBN 978 0190499136 Casale Giancarlo 2010 The Ottoman age of exploration Oxford Oxford University Press ISBN 978 0195377828 Cassis Youssef 2016 The Oxford handbook of banking and financial history Oxford Oxford University Press ISBN 978 0198815730 Chenoweth Erica 2019 The Oxford handbook of terrorism 1 bas Oxford Birlesik Krallik Oxford University Press ISBN 978 0198732914 Cline Eric H 2010 The Oxford handbook of the Bronze Age Aegean ca 3000 1000 BC New York N Y Oxford University Press ISBN 978 0199873609 Curd Patricia 2011 The Oxford handbook of presocratic philosophy New York NY Oxford University Press ISBN 978 0199837557 Dietze Carola 2021 The Oxford handbook of the history of terrorism New York Oxford University Press ISBN 978 0199858569 Eidinow Esther 2017 The Oxford handbook of ancient Greek religion Oxford Birlesik Krallik Oxford University Press ISBN 978 0198810179 Eidinow Esther 2017 The Oxford handbook of ancient Greek religion Oxford Birlesik Krallik Oxford University Press ISBN 978 0198810179 Esposito John L 2009 The Oxford encyclopedia of the Islamic world New York N Y Oxford University Press ISBN 9780195305135 Featherstone Kevin 2020 The Oxford handbook of modern Greek politics 1 bas Oxford Birlesik Krallik Oxford University Press ISBN 978 0198825104 Fiddian Qasmiyeh Elena 2014 The Oxford handbook of refugee and forced migration studies 1 bas Oxford Birlesik Krallik Oxford University Press ISBN 978 0198778509 Fine Gail 2019 The Oxford handbook of Plato 2 bas New York NY Oxford University Press ISBN 978 0190639730 Firges Pascal 2017 French revolutionaries in the Ottoman Empire diplomacy political culture and the limiting of universal revolution 1792 1798 Oxford Oxford University Press ISBN 978 0198759966 Fontaine Michael 2014 The Oxford handbook of Greek and Roman comedy Oxford Oxford University Press ISBN 978 0190887216 Futrell Alison 2021 The Oxford handbook of sport and spectacle in the ancient world Oxford Oxford University Press ISBN 978 0199592081 Graf Tobias P 2017 The Sultan s renegades Christian European converts to Islam and the making of the Ottoman elite 1575 1610 1 bas Oxford Birlesik Krallik Oxford University Press ISBN 978 0198791430 Hamish Scott 2015 The Oxford handbook of early modern European history 1350 1750 Volume 1 Peoples and place 1 bas Oxford Oxford University Press ISBN 978 0198820567 Hamish Scott 2015 The Oxford handbook of early modern European history 1350 1750 Volume 2 Cultures and power 1 bas Oxford Oxford University Press ISBN 978 0198820574 Horton Andrew 1997 The Films of Theo Angelopoulos Princeton N J Princeton University Press ISBN 978 0691011417 Hunter David 2008 The Oxford handbook of early Christian studies Oxford Oxford University Press ISBN 978 0199596522 Jeffreys Elizabeth 2008 The Oxford handbook of Byzantine studies 1 bas Oxford Oxford University Press ISBN 978 0199252466 Kaczynski Bernice M 2020 The Oxford handbook of Christian monasticism 1 bas Oxford Oxford University Press ISBN 978 0199689736 Kastritsis Dimitri J 2017 An early Ottoman history the Oxford Anonymous chronicle Liverpool Oxford University Press ISBN 978 1786940681 Katsikas Stefanos 2021 Islam and Nationalism in Modern Greece 1821 1940 Oxford Oxford University Press ISBN 978 0190652005 Kazhdan Alexander P 1991 The Oxford dictionary of Byzantium New York Oxford University Press ISBN 9780195046526 Keridis Dimitris 2009 Historical Dictionary of Modern Greece Scarecrow Press ISBN 978 0810859982 Keyser Paul 2018 The Oxford handbook of science and medicine in the classical world New York NY Oxford University Press ISBN 978 0199734146 Kitts Margo 2016 The Oxford handbook of religion and violence Oxford Oxford University Press ISBN 978 0190270094 Kors Alan Charles 2003 Encyclopedia of the Enlightenment Oxford Oxford University Press ISBN 9780195104301 Loney Alexander 2018 The Oxford handbook of Hesiod New York NY Oxford University Press ISBN 978 0190209032 Mackridge Peter 2010 Language and national identity in Greece 1766 1976 Oxford Oxford University Press ISBN 978 0199599059 Malcolm Noel 2015 Agents of empire knights corsairs Jesuits and spies in the sixteenth century Mediterranean world New York N Y Oxford University Press ISBN 978 0190262785 Malcolm Noel 2019 Useful enemies Islam and the Ottoman Empire in Western political thought 1450 1750 1 bas Oxford Oxford University Press ISBN 978 0198830139 Marconi Clemente 2015 The Oxford handbook of Greek and Roman art and architecture New York Oxford University Press ISBN 978 0190887124 Martin Gunther 2019 The Oxford handbook of Demosthenes 1 bas Oxford Oxford University Press ISBN 978 0198713852 Metcalf William E 2012 The Oxford handbook of Greek and Roman coinage Oxford Oxford University Press ISBN 978 0199372188 Meyer James H 2014 Turks across empires marketing Muslim identity in the Russian Ottoman borderlands 1856 1914 1 bas Oxford Oxford University Press ISBN 978 0198725145 Mills Simon 2020 A commerce of knowledge trade religion and scholarship between England and the Ottoman Empire 1600 1760 1 bas Oxford Oxford University Press ISBN 978 0198840336 Nock Matthew 2014 The Oxford handbook of suicide and self injury New York Oxford University Press ISBN 978 0190669386 Oegema Gerbern 2021 The Oxford handbook of the Apocrypha New York NY Oxford University Press ISBN 978 0190689643 Oqubay Arkebe 2020 The Oxford handbook of industrial hubs and economic development Oxford Oxford University Press ISBN 978 0198850434 Papaioannou Stratis 2021 The Oxford handbook of Byzantine literature New York N Y Oxford University Press ISBN 978 0199351763 Papanikolaou Dimitris 2021 Greek Weird Wave Edinburgh Edinburgh University Press ISBN 978 1474436311 Parkin Tim 2013 The Oxford handbook of childhood and education in the classical world Oxford Oxford University Press ISBN 978 0199781546 Preus Anthony 2015 Historical Dictionary of Ancient Greek Philosophy 2 bas Rowman amp Littlefield Publishers ISBN 978 1442246386 Richter Daniel S 2017 The Oxford handbook of the Second Sophistic New York NY Oxford University Press ISBN 978 0199837472 Salvesen Alison 2021 The Oxford handbook of the Septuagint Oxford Oxford University Press ISBN 978 0199665716 Schwartz Ellen C 2021 The Oxford handbook of Byzantine art and architecture New York Oxford University Press ISBN 978 0190277352 Shields Christopher 2012 The Oxford handbook of Aristotle Oxford Oxford University Press ISBN 978 0195187489 Smiley Will From Slaves to Prisoners of War The Ottoman Empire Russia and International Law Oxford Oxford University Press ISBN 978 0198785415 Steadman Sharon R 2016 The Oxford handbook of ancient Anatolia 10 000 323 B C E Oxford Oxford University Press ISBN 978 0199336012 Tarlow Sarah 2013 The Oxford handbook of the archaeology of death and burial 1 bas Oxford Birlesik Krallik Oxford University Press ISBN 978 0198855255 Tziovas Dimitris 2014 Re imagining the past antiquity and modern Greek culture Oxford Oxford University Press ISBN 978 0199672752 Wright Edmund 2006 A dictionary of world history 2 bas Oxford Oxford University Press ISBN 9780192807007 Dis baglantilarVikipedi nin kardes projelerinden Yunanistan hakkinda daha fazla bilgi edininVikisozluk te tanimlarCommons ta dosyalarVikihaber de haberlerVikisoz de alintilar Yunanca Ingilizce Fransizca Yunanca Ingilizce Yunanca Ingilizce Vikigezgin de Greece ile ilgili gezi rehberi bulunmaktadir Yunanistan 1973 6 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde